DUINWATERLEIDING MAATSCHAPPIJ
ADVERTENTIËN.
HELDER EN HET NIEUWEDIEP.
IETS UIT HET LEVEN VAN EREDERÏK UE GROÜTE.
Frederik II had do grondstelling voor zijne lakkeijen, voorna
melijk voor zijne kamerdienaren, slechts jonge, welgevormde en fik-
sche lieden uit den boerenstand te kiezen, die gedrukt schrift met
moeite, maar al het geschrevene volstrekt niet lezen konden.
De persoon, die tot dusverre de betrekking van kamerdienaar bij
den koning vervuld had, was, door eeue beroerte getroffen, plotse
ling gestorven, en Z. M. vond onder het personeel, dat hij vertrouwde,
niemand die alle vereischten bezat, om de bewuste betrekking tot
zijne volkomene tevredenheid te vervullen.
Doch wat gebeurt!
Op een marktdag zat de koning voor een der ramen van zijn
kasteel te Potsdam naar dc jonge boerenknapen te kijken. Daar
viel zijn oog op een onder hen, die hem bij uitstek beviel en dat wel
hoofdzakelijk om zijn fikschen bouw: hij ontbood hem bij zich.
De knaap gedroeg zich wel is waar zeer linksch, maar hij verried
evenwel noch vrees, noch verwondering, toen hij van de zeker nooit
te voren aanschouwde pracht van het koninklijk kasteel zoo op
eens getuige was: hij nam alles met den koristen en onverschillig
sten blik op.
De koning vroeg hem-. „Waar hoor je te huis?" De knaap
noemde het dorp.
„Hoe heet. je?"
„Hein!"
„Dat is je voornaam, maar hoe noem je je naar je vader?"
„Dat weet ik niet; 'k heb noch vader, noch moeder."
„Bij wien ben je dan?"
„'k Dien als knecht bij den schout."
„Hoe oud ben je?"
„Dar weet 'k niet precies: de schout 'loofde, dat 'k zoo wat
aan en nabij twintig jaar zou wezen."
„Kan je lezen en schrijven?"
„Lezen niet al te goed, maar zoo 'n beetje spellen. Maar schrij
ven? nee! daar verstaan ik niks van."
Het geheele gesprek verried een door en door onbeschaafden boe-
renprengel, en zijn strak, niets beduidend voorkomen scheen dit ver
moeden te bevestigen. De koning verklaarde hem daarom„dat
hij zijn kamerdienaar zou worden." Dat scheen den knaap heel goed
te bevallen; met allerlei linksche buigingen en strijkaadjes betuig
de hij Z. M. zijnen dank, terwijl hij ook niet vergat, om naar de
panden van 's konings rok te grijpen en die te kussen. Maar daar
scheen hij zich op eens te bedenken, en bedeesd voegde hij er bij
„Maar daar zal de schout geen genoegen in nemen."
„Dat is mijn zaak," hernam Frederik glimlagchend, beval een uit
zijn hofpersoneel den knaap onder dak te brengen, hem te laten kleeden
en op de hoogte van zijn dienstwerk te brengenook tevens den
schout te laten weten, hoe de koning over zijn knecht beschikt had en
er zorg voor te dragen, dat de schout, ingeval hij den knecht met
paard en wagen ter verkoop zijner waar naar de markt had gezonden,
den wagen terug te zenden en bovendien behoorlijk schadeloos te
stellen.
Zoo was onze Hein, van bouwknecht bij een dorpsschout., plotseling
tot kamerdienaar van den grooten pruissischen koning opgeklommen.
Hij legde, tegen verwachting, in zijne nieuwe betrekking zeer spoedig
zijne ruwe onbehouwenheid af, en gedroeg zich met de grootste
naauwgezetlieid in zijn dienstwerk, zoodat de koning over hem te
vreden was.
Zoo was er een geruimen tijd verloopen, toen toevallig Frederik
in het zoogenaamde schoone saizoen op een zeer guren, kouden en
regenachtigen dag, ten einde zich eene kleine beweging te geven, in
een langen gang van het kasteel op en neer liep. Toevallig werd
hij in een hoek, niet ver van de deur van Hein's kamer, diens
liverei, aan een spijker hangende, gewaaruit een der zakken stak
een blad papier. De koning haalde 't. er uit, en bemerkte, toen
hij 't van naderbij beschouwde, dat Hein, die immers voorgewend
had in 't geheel niet te kunnen schrijven, het papier beschreven of
liever beklad had. Het had waarlijk meer van een cijferschrift dan
van letterschrift, zoo mooi was 't geschreven; ook uit een taalkundig
oogpunt beschouwd, verdiende 't een meesterstuk genoemd te worden.
Weldra had de koning liet geschreven e ontcijferd, daar de schrijver
zich bijzonder kort had uitgedrukt, ofschoon het NB. nog wel een
minnebriefje was. De brief luidde:
„Lieve Kris, gisteren kon ik niet kommen, we hadde groot ge
zelschap, van daag ken ik ook niet, want de ouwe is knorrig, maar
morgen. Je Hein."
De koning geraakte over deze ontdekking in grooten toorn, en
als de lakkei hem op dat oogenblik in handen gevallen was, ik
geloof dat hij met zijn krak kennis zou gemaakt hebben. Deze
opwelling van een regtmatigen toorn bedaarde evenwel spoedig. Hij
stak den verraderlijken brief weder in den zak der liverei en keerde naar
zijne appartementen terug. Ongestraft kon nogtans zulk een be
drog niet blijven. De koning liet echter onzen Hein niet opzette
lijk roepen, maar wachtte totdat het gewone werk hem in zijne
tegenwoordigheid bragt.
Zoo trad dan de kamerdienaar, die natuurlijk niet het minste
vermoedde, in de kamer des konings. Naauwelijks werd deze hem
gewaar, of hij snaauwde hem toe-. „Hein ga zitten!" Bedrem
meld over zulk een bevel, stotterde hij„Maar dat past immers
niet,"
„Ga zitten; ik gebied het!" en een pen van dc tafel nemende,
stelde hij die aan Hein ter hand, met dit woord: „Schrijf!"
„Ik kan immers niet schrijven, uwe Majesteit!"
„Schrijf! Ik weet, dat ge 't kunt! Schrijft ge niet, dan zijt ge
een kind des doods. Schrijft ge echter, wat ik je opgeef, dan
zult ge goed verzorgd worden en nu geen weigering langer.
Schrijf!"
In den grootsten zielsangst gehoorzaamde de lakkei.
Frederik dicteerde hem ïiu
„Lieve Kris, gisteren kon ik niet komen, wij hadden groot ge-
I zelscliap; heden kan ik ook niet, want de oude is knorrig; en
morgen kan ik weder niet, want ik moet naar Svandau. Uw
Hein."
Nu ontdekte de lakkei, dat hij verraden was, de pen ontviel
zijne handals verpletterd viel hij voor de voeten van den koning
neder en smeekte met gevouwen handen om genade.
De koning bleef echter onverbiddelijk. Hein werd als gevangene
naar Spandau gebragt, kreeg nogtans na verloop van eene maand
zijne vrijheid weder, met bevel om naar het dorp, waar hij geboren
was, terug te keeren, ten einde daar, even als vroeger, weder als
bouwknecht zijn dagelijksch brood te verdienen.
De koning was echter, wat de keuze van een kamerdienaar be
treft, voortaan voorzigtiger.
VERSCHEIDENHEDEN.
Een Amerikaanseh lector in de schedelleer verhaalde onlangs het
navolgendevijftien jaren ongeveer geleden, vervoegde zich iemand bij
mij aan mijn huis, met de vraag wat hij, naar mijn oordeel, het beste
zou kunnen gaan doen, om zijn bestaan te vinden. Op de wedervraag
wat hij thans deed, was het antwoord, dat hij zeep maakte voor den kost.
Daarop onderzocht ik zijn schedel, en gaf hem te kennen, dat van alle
mogelijke beroepen of standen de krijgsmans-stand voor hem de beste
ware, en hij, waar zich de gelegenheid ooit mogt voordoen, het bevel
over een leger voor eene regtvaardige zaak op zich moest nemen, want
dat zijn uitstekend krijgsmans-talent hem bij uitnemenheid ten nutte
zou verstrekken. En die man was Garibaldi, in wiens hand
thans voor een groot gedeelte het lot van Europa berust.
Geld en tijd hebben beide liooge waarde. Wie een slecht gebruik
van het eene maakt, zal het andere wel nooit, of althans zelden goed
besteden.
MARKTBERIGTEN.
AMSTERDAM, den 20 Augustus 1861.
2J pCt. Nederl63|
4" 082
2 Spanje42,^
o >i binnenl47§
3 Portugal 1856/185946£
5 Russen 1828/29 1011
5 Obl. 6 Serie94A{?
5 Oostenrijk Metall46^
5 National551
5 Amsterd69',
KOERS VAN HET GELD:
Beleening 3, Prolongatie 2i, 3, 2|, Disconto 3 pCt.
PT'RMERENDE, 20 Augustus.
Vee. Aangevoerd 139 runderen, 13 Paarden, 36 vette Varkens44a 50c. pern.p.,
20 magere dito f 12 a 15, 116 Biggen f 5 a 7, 102 vette Kalveren 45 a 60 c. per n. p.,
37 nucht. dito f 6 a 16, 867 Schapen en Lammeren.Kleine Gras-K aas f22,50.
Boter 80 e. a f 1,07 en een halve c. Appelen f 6 per mud.
ALKMAAR, 19 Augustus.
Vee. Aangevoerd 7 kocijen f 150 a 200, 148 Kalveren f 4,0 a 70, 287 Schapen
f 18 o 25, 19 varkens 36 a 42 c. per n. p.
ROTTERDAM, 19 Augustus.
Granen. Nieuwe Zeeuws. Tarwe f ll,50al3,50, beste jarige dito f 10,50 al 1,25,
rnind. dito f 8,75 a 10. Jarige Zeeuws. Rogge f 6 a 6,40, nieuwe dito f 7 a 7,75.
Nieuwe Zeeuws. AVinter-Garst f 4,75 a 6. Inl. lange Haver i' 2,70 a 4, korte dito
f 4 a 5. Noord-Brab. Boekweit f215. Nieuwe blaauwe Drwten f 10 a 1L Zagen
Puik Kanariezaad f 8 a 8,25. minder dito f3 a 7,50. Zeeuwsch Koolzaad gestort
68 p. vl., Vlaamsch dito zakmaat 60 en een half p. vl., Plakk. dito 60 a 66 p. vl.
mkekrap oiiveranderd
SCHIEDAM, 20 Augustus.
Jenever f IS,Amst. proef f 19,25. - Moutwijn f 12.50.
CARGALIJST.
Aangekomen van 1721 Augustus ter losplaats HELDER om aldaar te lossen,
de volgende schepen, gekomen van
NE WCASTI,E..7b//«&Mart/,Whitchead.431tonsSteenkolcn.B.Hagedoorn&Z., te Amst.
KI NDERLAND. Catliarine, Dager. 133 ch. Steenkolen. Wurfbain&C., te Amst.
FREDER1KSTADT. EnesteSostre, Giersoe. Hout. Wed. C. Oorver &Zn.,tcZaandam
Getrouwd
P. DE B R U IJ N
EN
A. SLESKER.
Helder, 21 Augustus 1861.
VAN DEN
In te gaan met den eersten September aanstaande wordt,
de prijs van liet Water aan de Standpijpen gesteld op
twee Centen per emmer.
Ch. BOSCH REITZ.
