BUITENLAND.
gevangene gebeurd rijn, doch toen heeft inen dieplaats der opsluiting zoo
danig versterkt, dat ontvlugting, zoo men meende, onmogelijk was. Ieder,
die in de gelegenheid is geweest om de gevangentorens, die over- j
blijfselen van het aloude slot van Schagen te bezien, zal de barre I
deuren met stevige sloten wel voor onverbrekelijk hebben gehouden.
De ontvlugting is thans niet anders te begrijpen, dan bij de om
standigheid, dat de cipier verzuimd had, dit huis van opsluiting
achter den tot opsluiting bestemde te sluiten.
Tot predikant bij de Doopsgezinde gemeente te Alkmaar is
verkozen de heer 11. Brouwer, van Knollendam.
In het dorp Grootebroekbij Hoorn, had dezer dagen een
vreesselijk ongeluk plaats. In het Protestautsche weeshuis aldaar,
was men bezig met het gereedmaken van een vat met kokende pekel.
Een der weeskinderen zich te veel over het vat heenbuigende, had
het ongeluk daarin te vallen en werd deerlijk gebrand. Daar er
spoedig geneeskundige hulp bij de hand was, mag men hopen dat
het kind de vreesselijke brandwonden zal te boven komen.
Men meldt uit Leiden, dat aldaar de mazelen zeer zijn heer-
schende en, hoewel haar karakter goedaardig is, sterven er vele
kinderen aan de gevolgen van mazelen. In de vorige maand zijn
ongeveer 120 kinderen aan genoemde ziekte gestorven. Het getal
mazelen-patiënten wordt op 3000 geschat.
Dezer dagen werd te Dordrecht, in de nabijheid van het
Bleekersdijkje, eene koperen munt van den Romeinschen keizer
Galba (69 jaren na J. C.) gevonden.
Het Weekblad voor Middelbaar en Lager Onderwijs vermeldt,
dat aan drie onderwijzers in de gemeente Staphorst, wegens buiten
gewone diensten aan het onderwijs bewezen, door den gemeenteraad
gratificaten zijn verleend. Het blad deelt zulks mede als een
gunstige uitzondering.
De heer P. Regout, fabrikant te Maastricht, heeft het plan
opgevat om in die stad, en wel in de St. Antonijstraat, een vijftigtal
woningen te bouwen, waarin even zooveel arbeiders-huisgezinnen
tegen geringen huurprijs goede en gezonde huisvesting zullen kunnen
vinden. Hij heeft den gemeenteraad om vrijstelling gevraagd
van plaatselijke belasting op de benoodigde bouwmaterialen.
De bevolking van Griekenland schijnt moede te worden van het
wachten naar het doen eener keuze van een nieuwen monarch door
de beschermende mogendheden. De nationale vergadering bemoeit
zich er thans mede en onderhandelt met den minister van binnen-
landsehe zaken, omtrent de beslissing van dit zoo lang reeds han
gende vraagstuk.
Polen houdt nog steeds de aandacht op zich gevestigd. In de
handelingen der diplomatie wordt de zaak van Polen uit verschil
lende oogpunten beschouwd. De een ziet dat in betrekking tot de
reactionaire houding van het Pruissisch gouvernement, de ander met
het oog op de magt, die aan iedere nationaliteit wordt toegekend
om zelf hare regering te kiezen, een derde ten opzigte van Ruslands
magt en zijn streven tot uitbreiding van gebied, grootheid en invloed.
Prins Napoleon, zoo verzekert men, zal als voorvechter voor Polen
optreden bij gelegenheid van de zittingen van den Eranschen senaat.
Overigens openbaart de publieke opinie in Engeland en Frankrijk
zich algemeen ten 'gunste van het ongelukkige Polenoveral doet zich
de wensch hooien, dat de regering hare sympathie, luide, krachtig
en openbaar te kennen geve. De benoeming van den heer Lan-
giewicz tot dictator wordt verschillend beoordeeld; sommigen ge-
looven, dat deze benoeming strekken kan tot bevordering van een
heid in het streven naar de verkrijging der nationaliteit.
Een der Belgische bladen heeft onlangs de aandacht van het
publiek getrokken omtrent de organisatie van landbouw-koloniën
in West-Vlaander en. Ghistetles, Nieuw-Capelle en la Parme bezit
ten gronden, die, in stukken gescheiden, kosteloos ter bewoning
worden toegestaan aan hen, die hunne kinderen trouw ter school
zenden, die niet bedelen en die zich verbinden om in den akkerbouw
hun bestaan te zoeken. Deze organisatie, die nog geen 20 jaren in
het leven is, heeft goede resultaten opgeleverd en uitmuntende vruch
ten gedragen met betrekking tot de zedelijke beginselen en het
karakter der arbeiders. Een der talrijke gevolgen is o. a. de
meerdere gehechtheid aan den huisselijken aard, welke anders door
de emigratie dagelijks wordt tegengewerkt.
Men schrijft uit Parijs: Een Fransch uitvinder, de heer
Monquiel, heeft zijn voornemen te kennen gegeven, om ons van de
tirannie der gasmaatschappijen en het gevaar van gas te verlossen
en daarvoor een licht te verschaffen, oneindig veel goedkooper en
meer doeltreffend. Dit zal moeten geschieden door de dampkrings
lucht door een vloeistof, photogene genaamd, te laten passeren;
het schijnt, een naphta te zijn van een vlugtigen aard, en die met
de gewone gasornamenten kan gebrand worden. De toestellen zijn
zeer eenvoudig en het licht is zevenmaal sterker dan gaslicht, ter
wijl het voornaamste voordeel nog in bijzondere goedkoopheid moet
gelegen zijn. De voorstanders dezer uitvinding zeggen, dat bij het
ontsnappen der photogene deze slechts op den grond of op de meu
belen zoude vallen, en dan alleen brand zou kunnen verwekken, als
ze in onmiddellijke aanraking met vuur kwam. Het gas, zoo als
het nu gebruikt wordt, kan ook door photogene passeren, hetgeen
eene besparing van 40 pCt. in het gebruik oplevert, benevens eene
vijfmaal sterker» verlichtende kracht. Deze uitvinding vindt reeds,
naar men verzekert, in Frankrijk veel ingang.
De beroemde Trebelli is dezer dagen te Parijs met den tenor
Bettini in het huwelijk getreden. Bij die gelegenheid is gebleken,
dat zij geene Italiaansche is. Zij is eene Frantjaise, Gillebert ge
naamd, die hare carrière in Frankrijk als pianiste aanving. Eerst
toen zij als zangeres debuteerde, nam zij een nom de guerre aan en
was sedert in de kunstwereld bekend als Trebelli, dat is Gille
bert, van achteren naar voren gelezen, met weglating van de G.
Het Engelsche gouvernement heeft door een zijner geneeskun
dige ambtenaren, Dr. Grunhow, een onderzoek in 't werk doen
stellen omtrent de in 't oog vallende groote sterfte onder de kin
deren in de fabrieksteden. Op zijne vragen ontving Dr. Grunhow
bij herhaling ten antwoord, dat 3/4 of 2/3 dezer kinderen als zui
gelingen stierven, terwijl een lid van den stedelijken raad van
Battingham hem verklaarde, dat hij jaarlijks vier honderd gallons
(een gallon is gelijk aan 44 kan) laudanum verkocht, waarvan
minstens de helft als slaapdrank voor lastige of zieke kinderen ge
bruikt werd, dewijl de vrouwen, die op de fabriek werken, gewoon
zijn, hare kinderen, aan de zorg van vreemden toe te vertrouwen,
welke laatsten hun last op deze wijze trachten te verligten.
Op de van ouds beroemde duivenmarkt te Osterfeld, nabij
Marburg, die op 3 Febr. en 2 en 9 Maart jl. werd gehouden, vond
men eiken marktdag ruim 4000 paar duiven te koop.
Zekere G. te Weenen, had een hondje, dat hij, daar het ziek
was, ter verzorging besteed had. Hij nam het terug voor het geheel
genezen was en weldra vertoonden zich de teekeneu der ziekte weder;
G. doodde het, maar bij ongeluk schrampte het hem toen even met
den tand, en een paar dagen later was hij door de watervrees aan
getast en zoo razend, dat tien mannen hem niet konden houden.
Zijne vrouw, met wien hij eerst vier weken gehuwd was, heeft hij
in de borst gebeten.
Naar men uit Hamburg schrijft, heeft een schoenmaker uit
Frankfort het volgende episteltje in de te Kopenhagen verschijnende
F lijve Paste laten opnemen, aan het adres van den justitieraad
Leisner, te Eckernfjörde, bekend door het laten geeselen van een
kind aldaar.
„Ellendige, nietswaardige schurk! Neem u wel in acht! Gij zult
u verdiend loon voor uwe schandelijke mishandeling van een on
schuldig Duitsoh kind niet ontgaan Wij, Duitsckers, zullen u, niets
waardige Denen en ellendige dieven van ons vaderland, bewijzen,
dat in onze borsten nog edele Duitsche harten slaan, wier eenig
streven is, u, dieven, het ontroofde edele Sleeswijk-Holsteiu weder te
ontrukken, en spoedig zal de tijd komen waarin gij zult zien, wat
het zeggen wil voor het vaderland ten strijde te gaan.
Een DtiTscHER."
Uit Bohemen meldt men de volgende verschrikkelijke gebeurtenis:
Een heer, die op zijne uitgestrekte landgoederen woonde, stond
bekend als zeer vermogend te zijn. Ook was hij, en dat wel in
den goeden zin, zeer milddadig. Doch ofschoon hij zijne schatten
ten nutte zijner verarmde natuurgenooten aanwendde, meende hij
zulks met groote omzigtigheid te moeten doen en zonder daardoor
de luiheid van hen die met werken hun brood konden verdienen,
te bevorderen. Het spreekt van zelve, dat dit door menigeen, die
liever gaven dan arbeid outving, met wrevel werd opgemerkt, te
meer dewijl de heer, vaak in heftige bewoordingen, de zoodanigen
tot den arbeid vermaande, die in luiheid al hun genoegen vouden.
Dezer dagen vonden zijne bedienden hem des morgens dood op zijne
legerstede, hij was met messteken, waarvan een zijn hart had ge
troffen, afgemaakt. Bloedige plekken in den gang, die naar de
slaapkamer leidde, deden de bedienden reeds met huivering het
vertrek binnentreden. Daar zagen zij hun braven meester, den men-
schenvriend, met bloed en wonden overdekt. Wie gruwt niet van
zulk eene misdaad
Terstond heeft de justitie een onderzoek naar de vermoedelijke
daders ingesteld, terwijl een en ander, in huis goed is opgenomen.
De moordenaar, die een belangrijke som gelds uit de lade eener
schrijftafel en eenige kostbaarheden heeft medegenomen, moet door
den tuin achter in het huis zijn gekomen en het ook weder op die
wijze hebben verlaten; dit maakt men althans op uit de voetstappen,
die men in den tuin heeft opgemerkt. Men vermoedt den dader
te kennen, doch de persoon is niet aan zijn woning te vinden en
heeft zich waarschijnlijk in het naburige bosch voor dc hand der
geregtigheid verscholen. Wraak over eene ondergane beleediging en
schandelijke hebzucht houdt men voor de drijfveêren tot deze
menschonteerende daad.
De New-Yorksche bladen deelen den dood mede van een
80jarigen millionair, zekere Nicholas Longworth. Hij trad zijn
maatschappelijk leven in als schoenmaker en werd daarna advokaat.
Eenmaal verdedigde hij voor de balie een paardendief en toen hij
het geluk had, dezen man vrij te pleiten, werd hem als extra be
looning een paar kleine koperen distilleerketels gegeven, die hij,
tegen 33 acres moesland, verruilde. Dit lag de grondslag tot zijne
fortuin. Hij was een uitstekend kruidkundige en wijdde veel van
zijn tijd aan de cultuur van de druif en de aardbezie. Toen hij
stierf bezat hij meer dan 20 millioen dollars.
Aan het stuk, getiteld„de handel in ijs," voorkomende in
het tijdschrift de Economist, ontleenen wij het volgende
„Het verzamelen en verkoopen van ijs is in Amerika, tot een aanzienlijken
handel geklommen, zoowel door huiselijk gebruik, als door het verzenden naar
vreemde verbruikers. Het huiselijk verbruik van ijs, in de voornaamste steden
van de Vereenigde Staten, wordt jaarlijks geschat te klimmen tot 745,000,000 N.pd.
In de nabijheid van New-ïork wordt eene groote hoeveelheid ijs verkregen.
Er zijn daar onderscheidene compagniën, die zorgen voor het bouwen, verza
melen en verkoopen van ijs. De hoeveelheden, in de verzamelplaatsen gebor
gen, was, gedurende den winter van 1857, iu het geheel 340,000,000 N. pond.
De stad Boston is de voornaamste haven van uitvoer. De hoeveelheid, die
ieder saizoen ingescheept wordt, is nu over de 200,000 ton twee derde daar
van werd tot heden naar de Zuidelijke Staten verzonden en het grootste gedeelte
van het overige naar Zuid-Amerika en de West-Indische havens.
Deze handel is zeer voordeelig in alle opzigten en bevoordeelt ook de hout
zagers en zaagmolens van Maine en Neu>-Brunswick. Er is zooveel zaagsel
noodig, om het ijs voor de verscheping in te pakken, dat men het verkoopt
voor drie dollars het last, en een of twee schoeners worden gedurig gebruikt,
om het van de zaagmolen naar de St. John's rivier, te Boston, over te brengen.
Er zijn nu zestien compagniën in Boston, die zich belasten met het insche
pen van ijs naar Oost- en IBesl-Indië en andere Zuidelijke havens. De aan-
vraag, om dit artikel te verzenden, is nu zoo groot, dat er aanzienlijke con
tracten zijn gesloten iu Worcester-Countryom het per spoortrein naar Boston
te vervoeren. Vroeger verkochten zij hun ijs in New-Orleans voor zes Amerik.
centen het pond (circa 35 Ncd. cent het kilogram)maar zij verkochten het.
