BUITENLAND.
afschaffing te komen, de borgstelling', wordt door velen voor niet
voldoende beschouwd, om de beschuldigden van wetsovertreding
binnen het bereik van den arm der geregtigheid te houden. In
Pr nissen, zoo verzekert de Spen. Zeit., is de regering cr op bedacht
om door nieuwe wettelijke bepalingen, ten minste voor sommigen,
dit bezwaar op te heffen. Die wetsbepalingen zouden dan inhouden,
dat de tijd, door een veroordeelde in voorarrest doorgebragt, in
mindering van zijn straftijd zal gerekend worden. Ofschoon die
regering mogelijk de beste bedoelingen heeft met het doen van dit
wetsvoorstel, is het toch duidelijk, dat de onschuldigen, en die
verdienen dat toch het meest, daardoor in het geheel niet worden
gebaat.
Z. M. heeft aan H.D. adjudant, den kapt.-luit. ter zee jhr.
J. H. van Capellen, vergunning verleend tot het aannemen en
dragen der versierselen van ridder 2de kl. van den II. Stanislas,
hem door den keizer van Rusland geschonken.
De luit. ter zee 1ste kl. E. T. Hanel von Cronenthall, thans
non-actief, wordt met den I Julij a. s. opgedragen dc betrekking
van adjud. bij den direct, en kornm. der Marine te Vlissingen, en
de adelb. 1ste kl. G. II. van Heyn, dienende op Zr. Ms. fregat
met stoomvermogen Zeeland, wordt met den 30 dezer non-actief.
- Ds. Hofstede de Groot, te Dwingeloo, is beroepen tot predikant
bij de Ned. Ilerv. gemeente te Pitrmerende.
De Hooge Raad der Nederlanden heeft gisteren, uitspraak
doende op de voorziening in cassatie van den heer J. G. van Rijn
en mevr. de wed. Pruimers, tegen de verwijzing hunner zaak naar
de openbare teregtzitting van het hof in Overijssel, hen van alle
regtsvervolging ontslagen.
- Als eene niet onaardige bijzonderheid deelt men mede, dat
de éénige schilderij, 'twelk uit de puinhoopen van het zoo noodlottig
verbrande Museum Boymans te Rotterdam geheel ongeschonden te
voorschijn is gekomen, is een in een lijst gevat portretje in O. I.
inkt, voorstellende den stichter van 't Museum, mr. F. J. O. Boymans.
Onder de vele bewijzen van bijzondereu ijver voor het ver-
kiezingswerk verdient vermelding, dat te Dockum een kiezer van 95
jaren nog met vaste schreden den kiezersweg betrad, om pligtmatig
zijne stem uit te brengen en een goed voorbeeld te geven.
Den 21 dezer had een jongentje van een tuinman te Onder-
deudam het ongeluk, voor de pastorie aldaar, in het vrij diepe en
breede kanaal te vallen. Dit deed dadelijk een menigte menschen
toeschieten en onder de eersten ook de predikant, Ds. A. J. Hingst.
Zijn wel-eerw., hoewel niet kunnende zwemmen, had, niet zonder
levensgevaar, de kordaatheid den drenkeling na te springen; het
gelukte hem dien te grijpen en daarna, daar eigen krachten bijna
te kort schoten, met behulp van den heer J. Slijper, ontvanger te
ïlmsingo, behouden en wel aan wal terug te brengen. Ware de
heer S. niet in tijds komen opdagen, dan was de predikant waar
schijnlijk het slagtoffer zijner menschlievendheid geworden.
Oorlogzuchtig waren gedurende de jongstverloopene dagen de
berigten en mededeeliugen, omtrent den stand van zaken betrekke
lijk de Deensch-Duitschc verwikkelingen. Meer en meer dreigend
werd de houding, die de verschillende partijen op de conferentie
tegenover elkander aannamen. De zitting van Woensdag, waarvan
zooveel heil werd gehoopt, liep af zonder tot een gewenscht resul
taat te leiden. Heden, Zaturdag, zal er nog eene bijeenkomst der
gevolmagtigden te Londen plaats hebben, doch, naar men vermoedt,
alleen bestemd tot sluiting der conferentie, die geen schikking ver-
mogt teweeg te brengen. Men kan nu vele vragen doen omtrent
hetgeen de naaste toekomst ons zal te aanschouwen geven, maar 't
valt tot heden moeijelijk met ecnige waarschijnlijkheid daaromtrent
iets te bepalen. Het plan van Zweden en Engeland om de partij
voor Denemarken te kiezen, is evenwel uit onderscheidene feiten af
te leiden. Na enkele dagen welligt en belaugrijke gebeurtenissen
zijn er te wachten.
En nu den blik nog eens in 't, rond geslagen over het woelig
wereldtooneel heen. Algemeen is de aandacht op keizer Napoleon
gevestigd, die zich te midden der Deensch-Duitsche aangelegenheden
geheel op den achtergrond plaatst en de moeijelijkste rol aan de
Engelsche staatslieden toevertrouwt. Daar men zulk eene onder
geschikte houding van keizer Napoleon niet gewoon is, vermoedt
men, dat daarachter bedoelingen zijn verscholen, en sommigen
weerhouden hun gevoelen niet, dat uit de bestaande verwikkelingen
gemakkelijk een voordeel voor Frankrijk zou kunnen voortvloeijen,
b. v. het bezit van de Rijnprovinciën.
Tot de geheele onderwerping van de Poolsche gewesten, is door
den beruchten generaal Murawieff aan de Russische regering voor
gesteld, om of door zachte middelen de vijanden van het gouverne
ment te bestrijden, of zulks te doen door middel van doortastende
maatregelen. Ieder, die eenigzins bekend is, met het ruw en gestreng
karakter des generaals, zal wel bevroeden, wat hij door doortastende
maatregelen verstaat. Ongelukkig heeft de raad van ministers,
ofschoon daarin ook stemmen opgingen ter gunste van de zachte
middelen, tot het nemen van zeer strenge maatregelen besloten.
Langzamerhand dringen de verlichte denkbeelden van het beschaafd
Europa toch ook in van ouds barbaarsch genoemde gewesten door.
De sultan van Marokko, zoo verhaalt de geschiedenis van den dag,
heeft een bevel uitgevaardigd, waarbij aan de Europeanen vergund
wordt overal in dat rijk handel te drijven. Tot dusverre was dit
alleen in de zeehavens aan de vreemdelingen toegestaan.
In de Noord-Amerikaansche Unie houdt men zich, nevens dc
bemoeijingen waartoe de voortduur des oorlogs aanleiding geeft,
ijverig bezig met liet zoeken van kandidaten voor het presidentschap.
Te Baliimore is in eene bijeenkomst de keuze gevallen op den tegen-
woordigen president Lincoln. Het ontbreekt in het Noorden niet
aan voorstanders van het gevoelen, dat de Zuider Staten, zonder
eenigen vorm van verschooning, door geweld van wapenen moeten
onderdrukt worden.
In Zuid-Amerilca is een hoogst belangrijk plan opgevat, dat voor
den handel der wereld onberekenbare gevolgen kan hebben. De
president der Argentijnsche confederatie heeft aangekondigd, dat hij
eerlang de goedkeuring der wetgeving zal vragen op een weg tot
aanleg van eene spoorweglinie van Buenos-Ayres, door het gebergte
Cordelleros de los Andes, naar Santiago en Chili. Door dit reus
achtig werk, dat een arbeid van niet minder dan 8 jaren zal vor
deren, worden de kusten der Stille Zee met die van den Atlantischen
Oceaan in verbinding gebragt.
In een Eransch dagblad komt het volgende verhaal voor, ten
bewijze, dat het gezigt der doodstraf niet altijd een afschrikwekkend
voorbeeld isEen man had zijn vader en moeder vermoord. Hij
werd gevat, stond teregt en werd veroordeeld. Men voerde hem
naar het schavot op de wijze voor de vadermoorders voorgeschreven,
in het hemd, barrevoets en het hoofd bedekt met een zwarten
sluijer. Dat vond plaats in een landstadje, waar men midden op
den dag executie hield onder het luiden der doodklok. Het was
een gure winterdag, de lucht was graauw bewolkt; er viel een fijne,
doordringende regen. Het schavot stond op net kermisplein; de
gevangenis lag aan de andere zijde der stad. De veroordeelde
moest een kwartier loopen. Hij was af; men had hem tot het laatst
op genade doen hopen, en zelfs nu hoopte hij er nog op en ver
wachtte om eiken hoek van een straat een koerier met de mare te
zullen zien verschijnen. Hij werd door twee gendarmen ondersteund;
zijn beenen knikten, zijn hoofd eveneens, en werktuigelijk opende
zich zijn mond om genade! genade! te zeggen. Zoo de gendarmen
hem hadden losgelaten ware hij als een bewegingloos ligchaam in
het slijk gevallen. Dat was een verschrikkelijk schouwspel. Overal
waren de vensters gesloten, maar op het kermisplein wachtte de
mindere bevolking onder gemompel. Eindelijk, daar kwam de ver
oordeelde, meer gedragen, dan geleid door de gendarmen. Bij den
voet van het schavot moest men hem opnemen, ten einde hem naar
boven te dragen en op de bascule te zetten; toen het mes viel, was
hij reeds eenige seconden dood, tengevolge van den angst. Dien
dag nu, op datzelfde uur, stond beneden aan het schavot een man,
die 's nachts zes mijlen had geloopen om de teregtstelling te zien.
Yroeg aangekomen, had hij de beste plaats ingenomen en daar hij,
op zijn stok geleund, geen enkele der bijzonderheden van het bloe
dige drama verloren. Later bleek uit zijn proces, dat die man een
maand lang met het denkbeeld was omgegaan van zijn vader te
vermoorden, en dat hij opzettelijk de strafoefening was komen bij
wonen om met eigen oogen de straf te zien, den vadermoorder
toegedacht, de straf die hij zelf zou beloopen. Dadelijk na de
teregtstelling, keerde hij naar zijn dorp terug, waar hij 's avonds
aankwam, en 's nachts vermoordde hij zijn vader door hem met
een ijzeren staaf op het achterhoofd te slaan.
Onder de geregten, voor te dienen op het groote gastmaal
van het genootschap van acclimatie te Parijs, kan men, behalve
een aantal vreemde groenten en geregten, ook vindenbeerenbiefstuk,
soep van paardenvleesch, wolfsnieren, enz.
In het Hyppodrome te Parijs worden door een hercules sterke
toeren uitgevoerd, b. v. het opheffen met de tanden van een ton,
waarop een vioolspeler staat. Eenige weken geleden was hij knecht
in een wijnhuis en terwijl hij, ten genoegen der gasten, een tafel,
waarop een hunner stond, met zijn tanden ophief, kwam juist de
directeur van het Hyppodrome in, die hem vroeg hoeveel hij ver
diende. „Veertig francs per maand," antwoorde de knecht. „Dan
geef ik u 100 francs per dag," zeide de directeur, en hij gaf er
gehoor aan.
Voor eenigen tijd stierf te Valenciennes een oud schipper, in
den ouderdom van 95 jaren. Sedert zijn 12de jaar had hij gerookt
en hij levert dus een bewijs, dat de tabak toch slechts een zeer
langzaam werkend vergif is. Intusschen heeft men berekend, dat
hij gedurende 75 jaren gemiddeld 7S kilos tabak per jaar en dus
in het geheel 5850 kilos heeft gebruikt. Wanneer nu die tabak op
2 francs per kilo geschat wordt, dan deed hij een kapitaal van
11,700 francs in rook vervliegen.
Een inwoner van het voorgebergte Notre-Dame, te Kamer ijk,
heeft dezer dagen bewijs gegeven van eenen moed en eene zelf-
beheersching, die den kloeksten Spartaan zeker zou jaloerseh gemaakt
hebben. Die man, die sinds eenigen tijd schrikkelijk aan de fijt
leed, heeft, het volgende middel uitgevonden om zich van die ondra
gelijke pijn te verlossen. Hij legde de hand op een kapblok, nam
een kapmes, en kapte met eenen enkelen slag den zieken vinger af,
een weinig boven het tweede gelid. Toen dit gedaan was, stelpte
hij zoo goed hij kon het bloed, dat overvloedig uit de wond stroomde,
nam den afgekapten vinger op, wikkelde hem in een stuk papier,
stak hem in den zak en ging alsof er niets gebeurd was, rustig in
de naburige herberg een glas bier drinken.
- Dezer dagen had te Crefeld een treffend voorval plaats. Op
een verjaarfeest van een 2Sjarig ingezeten, die tevens zijn verloving
vierde, heerschte een aangename stemming onder de gasten. Op het
dessert vatte de verloofde zijn glas op, om een hem toegebragte
toast te beantwoorden. Naauwelijks was hij opgestaan, of men zag
hem verbleeken en levenloos op den grond zijgen.
Eenige portugeesche geleerden ondernamen onlangs eene be
stijging van den Pico de Teyde op het eiland Teneriffe, die zich,
volgens de jongste opmetingen 11,394 voet boven de oppervlakte
der zee verheft, en namen bij die gelegenheid een verschijnsel
waar, die om hare merkwaardigheid vermelding verdient. De rei
zigers hadden zich bij avond op weg begeven en bereikten vóór
het aanbreken van den dag den top des vulkaans, die als eene
j reusachtige pyramide van uit de golven tot in de wolken opstijgt.
Wie schildert echter hunne verbazing, toen zij bij het schemeren
van den dag aan zekere punten van den horizont aanzienlijke stroo-
