BUITENLAND.
Leidsche poort reeds een proef ter bereiking van dit doel genomen
is. Hij wijst echter op de'kosten aan den maatregel verbonden.
Van Terschelling wordt ons gemeld, dat aldaar vrij sterk de
mazelen heerschen, zoo zelfs, dat de scholen vpor f zijn ontvolkt.
Voor eeuigin tijd kwam eene dood arme vrouw bij eene der
armbesturen alhier, om onderstand en geneeskundige hulp.
Zij werd in het armenhuis opgenomen en toen bleek het, dat zij
ruim ƒ25 in haar zak had. Eenige oogenblikken later verzocht zij
een der diakens, eens naar haar huisje te gaan, daar onder de bed
stede nog eene oude trekpot met geld stond, die later bleek 300
aan zilvergeld te bevatten.
Een arbeider op ons eiland was dezer dagen bezig in zijne
woning een muis te vervolgen, die eindelijk onder den haardkolk
verdween. De man gaf echter zijne pogingen om het dier in handen
te krijgen nog niet op; doch ziet, terwijl hij bezig was met in de
kolk te roeren, daar ontdekt hij, wat vreugde! een zakje, dat bij
onderzoek een som van 150 bevatte. Iiij is uitgelaten van blijd
schap en wil het heugelijke nieuws terstond aan de buren bekend
maken, doch hij wordt hierin tegengehouden door zijne vrouw, die
hem verzekerde, dat het hare spaarpenningen waren, die hem zoo
blijde hadden gemaakt.
- Dingsdag jl. heeft in de gemeente Oudshoorn het volgende
treurig voorval plaats gehad. De banketbakker G., een braaf op
passend man, verzorger van een talrijk gezin, was in zijne werkplaats
bezig, toen een geroep om hulp zijn oor trof; hij vloog naar buiten
en zag zijne 20jarige dochter in de rivier de Rliijn worstelen. Hij
bedacht zich geen oogenblik, maar sprong om haar te redden in 't
water, met het ongelukkig gevolg echter, dat de lijken van vader
en dochter eenige minuten daarna bij de troosteïooze vrouw en
moeder in huis werden gebragt. De man kon goed zwemmen, maar
is denkelijk door den schrik verbijsterd geworden. Vier geneesheeren,
zoo van Oudshoorn als van Alphen, hebben een geruimen tijd alles
in het werk gesteld om de drenkelingen 4n het leven terug te roepen,
maar, helaas! zij waren onherroepelijk voor hun gezin verloren.
In den gemeenteraad te Rotterdam is den 6 dezer mededeeling
gedaan van de plannen voor den Staats-spoorweg, uitgaande van
den Hollandschen spoorweg door Rotterdam langs Dordrecht tot
Willemsdorp. Door de stad zal de weg loopen benoorden de
Koolschekade, door de Weenabuurt en de Rotte over de Boeren-
vischmarkt, de Hoogstraat, het Steiger en de Kolk. langs het West-
nieuwland, over de Geldersehekade, de Wijnstraat, de Wijn- en
Scheepmakershavens en de Boompjes, de Maas, ongeveer 140 el
beneden de Oude Haven en door de ontworpen stad op Fijenoord,
zoodat ten zuiden van de Westerhaven een behoorlijk goederen-"
station met loshaven kan worden aangelegd.
De weg zal zoo hoog liggen, dat voertuigen en voetgangers er
onder door kunnen gaan; de weg zal dus over de stad loopen,
terwijl ook de scheepvaart bij de Kolk en in de Maas niet geheel
zal worden afgesneden, zelfs al is die door de in de stad bestaande
en op Fijenoord ontworpen kanalen op indirecte wijze behouden.
Het ontwerp der nieuwe stad zal, in verband met den spoorweg,
eenige wijziging behoeven, terwijl het wenschelijk ware, in plaats
van de ontworpen Noorder- en Zuiderhaven, slechts eene haven,
midden tusschen die twee gelegen, te maken.
Te Rotterdam zijn 3 stations ontworpen: op het punt van aan
sluiting van den Hollandschen spoorweg, bij de beurs en ten Zuid
westen van het Westerkanaal.
Men schrijft uit Arnhem, dat men aldaar in den omtrek weinig
van de zoogenaamde aardappelenziekte bespeurt. Op de hooge
gronden der Veluwe en in den zoogenaamden Achterhoek vindt
men er dit jaar meer sporen van. Het is alsof die epidemie, die
bij haar eerste verschijnen inzonderheid de lage en meer zuidelijke
streken trof, deze thans verschoont en de hoogere en noordelijke
heeft opgezocht. Evenwel schijnt het er mede te gaan als
met volks-epidemiën, die uit vreemde landen of werelddeelen over
geplant worden: aanvankelijk woeden zij lievig; langzamerhand
vermindert hare kracht, eindelijk worden zij inheemsch en vertoonen
zich sporadisch, om dan weinig of geen nadeel meer te doen.
Jan Hannema, bijgenaamd generaal Tom Pouce, of ook wel
admiraal Tromp, was dezer dageu met zijne familie te Franeker
gelogeerd. Aldaar geboren den 23 April 1839, heeft hij nu den
ouderdom van 25f jaar bereikt, terwijl zijne lengte slechts 7 Ned.
palmen bedraagt. Men moet zich verwonderen over zijn kleinen en
tevens zeer regelmatigen ligchaamsbouw; niet minder wordt men
aangetrokken door de mate van ontwikkeling, waarvan hij blijken
geeft door 5 levende talen te kunnen spreken, Om een denkbeeld
te geven van zijne menigvuldige reizen en de onderscheiding hem
daarop te beurt gevallen, deelen wij mede, dat hij de eer genoot
aan de hoven van 32 gekroonde vorsten te worden voorgesteld.
Er worden ook in ons land pogingen aangewend om gelden
te verzamelen tot het volgende doel. Jaarlijks wordt de badplaats
Spa in België door duizenden vreemdelingen bezocht. Ongeveer het
tiende deel dezer vreemdelingen zijn Nederlanders. "Voor de R.
Catholijken bestaat er gelegenheid te Spa zelve om hunne godsdienst
oefeningen bij te wonende Engelsche Protestanten hebben er een
door koningin Victoria aangestelden leeraar; de Eransche Protestanten
komen daar onder het gehoor van den waalschen predikant Bost,
van Verviers, tot nog toe ontbreekt het de Nederlandsche Protes
tanten, die aldaar verblijf houden, aan godsdienstoefeningen in hunne
landtaal. Om nu in deze behoefte te voorzien worden gelden ver
zameld, ten einde aan het derwaarts reizen der in België geves
tigde Nederlandsch sprekende predikanten de uoodige schadeloos
stelling te verleenen.
Italië heeft in de jongste dagen, tengevolge van de gebeurtenissen
**>*1 staatkundig gebied, een nieuw ministerie zien tot stand komen,
een verslag, door het nu afgetreden bewind aan den koning
gedaan, blijkt dat de keuze van Florence tot hoofdstad een
gevolg is van overwegingen van zuiver militairen aard en ge
nomen ook met het oog op de aanwezigheid van een talrijk Oosten-
rijksch leger in Venetie. De verplaatsing van den hoofdzetel des
bestuurs wordt beschouwd als een maatregel van zuiver binnenlandsch
belang, terwijl Turijn al te weinig geschikt was om bij mogelijke
gebeurtenissen te worden gedekt voor vijandelijke aanvallen. Het
bewind verklaart, dat het met de volksvertegenwoordiging het er
voor houdt, dat de Romeinsche qusestie slechts door onstoffelijke
middelen tot hare eindbeslissing kan gebragt worden.
Door den Franschen minister van Buitenlandsche Zaken is eene
circulaire aan de vertegenwoordigers in het buitenland openbaar
gemaakt, ter wegneming van grieven, die uit eene verkeerde opvat
ting der met Italië gesloten overeenkomst konden voortvloeijen. De
bevolking van Italië kan echter met een deel der door den minister
gebezigde uitdrukkingen weinig vrede hebben, omdat zij daardoor
aan banden wordt gelegd in de uiting van den wensch„Rome moet
onze hoofdstad worden!" De pauselijke regering schijnt vooral
niet minder ontevreden over de houding van het Fransch-keizerlijk
bewind. Men verwacht een protest, vooral daartegen gerigt, dat
de Romeinsche regering niet is gehoord in de oplossing eener
qusestie, waarin zij zoozeer belanghebbende is. De Heilige Yader
schijnt nog maar weinig geloof te slaan aan de eerlijke bedoelingen
van het jonge Italië. Het zou niet vreemd zijn als het Romeinsche
gouvernement een beroep deed op Europa en protesteerde tegen een
tractaat, waarbij de wederregtelijke ontneming van eenige provinciën
wordt gehuldigd.
Koning Yictor Emmanuel bevindt zich inmiddels in eene moeije-
lijke positie en vreemd is het waarlijk niet, dat het gerucht van
zijne abdicatie in deze dagen wordt verspreid.
De berigten over de vredes-onderhandeiingen te Weenen worden
onnaauwkeurig en meerendeels uit de lucht gegrepen genoemd. Men
zal dus goed doen, eenige dagen te wachten, om meer stellige
tijdingen langs officiëlen weg te erlangen. Het schijnt intusschen
zeker, dat de onderhandelingen in de laatste dagen iets beter loopen.
Hoe meer het tijdstip nadert, waarop een nieuwen president der
Vereenigde Staten van Noord-Amerika moet gekozen worden (4
Maart 1865 zijn de vier dienstjaren van president Lincoln ver
streken), te ijveriger zijn de partijen aan het werk in het belang
harer kandidaten en te krachtiger wordt de nieuwsgierigheid van
het publiek naar den uitslag van den verkiezingstrijd geprikkeld.
Door alle mogelijke middelen tracht men in Amerika de openbare
meening te polsen, ten einde eenigzins over de krachten der kandi
daten te kunnen oordeelen. Overal waar de Amerikanen in grooten
getale bijeen zijn, in hotels, op stoombooten, in spoorwagens, in
schouwburgen, zijn stemopnemers werkzaam en doen zij hun best,
om den einduitslag te raden naar den maatstaf der uitkomsten van
deze voorloopige en geïmproviseerde stemmingen, die, behalve op
genoemde plaatsen, ook herhaald worden in fabrieken, godshuizen
en zelfs in de gevangenissen. De vrouwen worden insgelijks ge
raadpleegd en, al zijn hare stemmen niet geldig op den dag der
verkiezing, blijven zij niet zonder grooten invloed op de stemgeregtigden.
Aan eene correspondentie uit Brussel, waarin eenige reis
indrukken van den luchtreiziger Nadar voorkomen, ontkenen wij
het volgende:
„Welk eene zuivere lucht ademt men in, is eens het luchtschip
in volle vaart! Hoe'n heerlijk gevoel! Hoe'n vrije speling hebben
de longenHet zou mij verwonderen, als niet eenmaal, wanneer
de luchtvaart een bekend en gewoon middel van vervoer zal zijn
geworden, de geneesheeren hun patiënten zoo'n reisje zullen aanraden.
Wat ligt er niet iets prettigs in die algeheele onwetendheid, en die
onbekendheid met de plek waar men landen zal. Bayle in zijn
tijd zou gezegd hebben: het is een goddelijke reis naar het godde
lijk onbekende.
De aarde is voor uw oog uitgespreid als een reusachtig laken
van verschillende kleuren, boven welke alleen het groen in alle
schakeringen domineert. Een doos met kinderspeelgoed, uitgestald
op een tafel, schijnt u alles wat aan uw voet ligt. De velden ge
lijken een kleurigen lappendeken, uit kleine stukjes door eene
bekwame hand smaakvol bij een gevoegd. Neurenberg schijnt die
huisjes, die kerkjes, zelfs die nu zoo heel kleine citadel te hebben
geleverd. Ge hoort het fluitje van een spoorweghoe klein is die
reeks van wagens, hoe langzaam schrijdt hij voort, vergeleken bij
de vaart van onze ballon, en toch maakt dat schijnbaar zoo nietige
treintje vijftien mijlen in het uur. Hoe zindelijk, hoe net, hoe af
gegrond is alles. Al wat hoekig en kantig, al wat grof en ruw
is verdwijnt voor het oog van wie tuurt uit de hoogtealles is
voor hem geëffend; alle lijnen zijn zuiver getrokken, dat treft een
kunstenaars oog aangenaam.
Ylak! dat is het ware woord. De rivier is, waar ze van de
bergen afdaalt, voor den luchtreiziger op dezelfde lijn met de plek,
waar ze zachtkens voortkabbelt tusschen de groene weiden. De kruin
van den honderdjarigen eik is niets hooger dan het struikgewas
aan den voet der heiheuvels.
Ik sprak daar zoo even van het fluitje van een locomotief. Ge
hoort het boven in de lucht vrij wat scherper dan beneden in de
wachtkamer van het station. Elk geluid wordt krachtiger, naar
mate het verder van de aarde zich verwijdert. Op vijftien honderd
ellen afstand van den weg, waarlangs ik, met mijn tooneelkijker
gewapend, een voerman met zijn kar zag heenschrijden, hoorde ik
duidelijk het klappen zijner zweep.
„Een tooneelkijker! en dat in een ballon?" vraagt ge welligt.
Ja, eenvoudig een tooneelkijker. Die een goede heeft, ziet er vrij
j wat beter meê, dan met den besten verrekijker. Zoo'n groot ding is
door de beweging van den ballon te moeijelijk te hanteren, om op
den duur bruikbaar te kunnen wezen. Hoe kleiner het optisch
voorwerp is, dat men bezigt, des te beter ziet men.
Yan zien gesproken. Ik meende een oogenblik dat een mijner
medereizigers zich aan overtreding van het voor de reis met den
