breed en voert in het midden een koepel-batterij. Rondom de
koepel, waariu G geschutpoorten, is eene borstwering. Met 2
twaalfponder grauaat&tukken en 50 geweren kan het groot effect
hebben. Het schip, dat 10 knoopen loopt, heeft bij den proefvaart
van Grauwend goed voldaan.
Er zijn te Londen 35 werkhuizen, bevolkt niet 27,725 zielen.
Bij gelegenheid van het jongste Kersfeest werd voor die bevolking
niet minder dan 33,700 pond plumpudding toebereid en ongeveer
1 pond vlecsch per hoofdtevens werd ale, porler, tabak en snuif
uitgedeeld.
In Schotland zijn er nog jagtgronden zooals men op het
vaste land vruchteloos zoeken zon. Op mie bezitting van een
Scholsch edelman schoten 7 jagers in 13 dagen 9 kornhoeuders,
792 faizanten, 104:2 patrijzen, 97 houtsnippen, 25 watersnippen,
3040 hazen en 183G konijnen, le zanien dus (1823 stuks wild, die
een totaal gewigt hadden van 300 centenaars; elke jager had dus
tweemaal zijn eigen gewigt aan wild bikomen, en gemiddeld heeft
elk van hen 75 stuks per dag geschoten.
Timolheus Prun verhaalt, naar luid der Bei lijnsche dagbladen,
in het Pel'd Journal de volgende aandoenlijke geschiedenis. Een
arme sein wachter stond op zijn post... eéne plek waar twee wegen
zich splitsen. IIij had zijn spaak iu de hand, gereed om het treken te ge
ven. Het flluilje werd reeds gehoord, dat de rasse komst van den trein hem
voorspelde. Be trein was reeds zóó nabij, dal men zeer duidelijk het
vreeseltjk geraas der machine kon liuoicu,... wier sissend geluid
door de eclto,s werd herhaald.... De seintoestel is slecht ecnige
seconden van het keerpunt van deu weg verwijderd.
Toen het hoofd wendende, neemt de wachter eene verschrikkelijke
verschijning waar. 11ij voorziet een ontzettend ong'-luk. Zijn zoon,
zijn blonde lieveling, bevindt zich op de baan. Onbewust van het
drcigeud gevaar, speelt hij op de rails. Wat te dom? Ken enkel
leeken, waardoor de trein op de andere rails zal overgaan, zal vol
doende zijn, om zijn zoon te redden maar dan zal de komende
trein, verkeert gerigt, zich stooten tegen een anderen trein, die,
komende van de tegenovergestelde zijde, denzo! 1'dcn weg voorbij
moet.... Blijft hij getrouw aan zijn pligt, dan zal zijn geliefd kiud
gedood worden! Eu hij heeft slechts een enkele seconde om zich
te bedenken.... want de locomotief nadert al sneller en sneller, een
vuurspoor achterlatende cn de ruimte verzwelgende....
Doorluchtig slagtoffer van zijn pligt, neemt de ongelukkige
wachter een verheven en loeit voor hem persoonlijk beklagenswaardig
besluit. Iiij wijst aan den trein liet spoor, op welks rails zijn
kind nog speelt. Vervolgens roept hij het toe: „Werp u neder op
den weg, geheel plat en verroer u niet." liet was ook tijd.
De trein gaat voorbij.... De ongelukkige vader kermt van angst
en vrees. Het vuur van de locomotief belet hem nog te zien wat
er gebeurd is. En de reizigers wisten niet aan welk gevaar hun
leven heeft blootgestaan.... eu dut het alleen werd gered door de
verheven pligtsbelrachting van een edel, maar nederig spoorbeambte.
Maar wie zon de beschermende hand der Voorzienigheid durven
voorbijzien, de beveiliging door God aan moedige harten verleend.
De vuurgloed verdwijnt. De edele man weent, maar hét-zijn tranen
van vreugde. Het kind had dc vaderlijke raadgeving gevolgd. 1 lij
had zijn klein ligchnam plat op den grond, tusscheu dc rails, ter
neer gelegd. Geheel het vuurspuwende gevaarte was over zijn hoofd
heengegaan.... zonder zelfs écu zijner haren te zengen.
Koning Wilhelm I van Pruwttn begeerde deu moedigen wachter
te zien, die een zoo bewonderenswaardig blijk van liet edelste stoïcisme
had gegeven. De koning drukte hem persoonlijk de medaille van
burgerlijken moed "op"^le borst. E'ii ik ben geldkkig"aan deze daad
van moed, die aan menig heldenfeit der oudheid doet denken, door
middel van het Petit Journal de meest gewenschtc openbaarheid te
kunnen geven.
Dezer dagen trok een inwoner van een Posenselt dorpje, tusschen
Panics en Julrosclin, 500 th. uit de loterij. Hij kivam met dat
geld te huis, en toen hij 's avonds met zijtic vrouw eu zesjarig
dochtertje aan tafel zat., verscheen plotseling de vlcescheiijke duivel
in ecu zwarte ossenhuid met een ossenkop eu vurige oogen, en
eischte dit geld van het verschrikte gezin. Be man gaf in zijn
angst aan den satan 200 th., die hij uit een kast haalde, en verze
kerde, dat hot overige geld op dén zolder verborgen was, waarheen
hij toch niet met licht kon gaan. Dadelijk haalde hij een brandende
lantaarn te voorschijn, en dwong heftig den sidderenden dorpeling
mede naar boven te gaan. Middelerwijl reed toevallig een gendarme
van Jntroschin voorbij; hij zag licht op den zolder, steeg oogen-
blikkelijk van zijn paard en trad in de voorkamer, waar hij de vrouw
in onmagt en het kind schreijende in een hoek vond. Op zijne
vraag, waarom er licht op den zolder was, antwoordde de kleine,
dat de duivel zich daar bevond. De gendarme, plaatste zich toen
achter de trap en toen de man en de duivel tiaar beneden kwamen,
greep hij den vermeenden satan aan, ontmaskerde Item, euwie
was hij? Niemand anders dan de buurman van den ongelukktgen
loterijspeler. Na deu bedrieger eu dief gebonden en cenigc
boereu ter bewaking van den gevangene achtergelaten te hebben,
reed de gendarme terug en hem werd gelast den bedrieger op
klaarlichteu dag, en wel iu zijn duivelspak, als een leerling voor
het bijgeloovige volk, naar de gevangenis over te brengen. Dit
geschiedde ouder een buitengemeenen toeloop van mcttschen.
Bij de telegraafdienst in Finland zullen, voorloopig voor den
tijd van drie jaren, aau te vangen met den 1 dezer, vrouwen
wordeu aangesteld.
De Pruissisclte gezant le Athene is in den avond van den 13
Dec. iu de straten van de hoofdstad aangevallen. Hij ging met
twee Prnissische officieren van het hotel Oriënt naar zijne woning
toen zij, op den hoek eener straat, plotseling door eeue hagelbui van
steenen werden overvallen. Alle drie werden getroffen en een vau
hen stortte neiler. Be twee anderen wilden hem oprigten toen tien
of twaalf man op hen aanvielen, maar op dit ooeenblik brak liet
licht der maan door de wolken, eu de aanvallers, waarschijnlijk
bemerkende, dat zij zich vergist hadden, namen de vlugt. De policie
te Athene is zoo slecht, dat tot nog toe niet eens een onderzoek
is ingesteld. Sedert dc troonsbestijging van deu tegenwoordigen
koning bestaat er iu het gemeentelijk bestuur bijna volkomen anarchie
en men laat dit voortduren, omdat de partij, die aau hel bewind
is, bij de aanstaande verkiezingen daarvan partij kan trekken.
Om spoedig dc ruiten te. doen outdooijen, bezigt men in
Penland liet volgende middel. Men doopt eene spons in water,
I waarin men keukenzout heeft opgelost, en wascht daarmede de
ruiten, in een oogen blik zijn zij vrij van ijs,
In liet. album van ml le Putti schreef Berlioz deze twee betec-
I kenisvolle woorden„Oporlul Pad." Dó Latijnen vertaalden deze
woorden met: „Wij moêkn lijden." Dc lekkerbekken lezen uit die
1 woorden: „Breng, de pantel." En de dilettanten der vijf wereld-
deéleu beweren dat die woorden bettekenenWij moeien Paüi
hebben."
Uit een rapport van den generale» postdiiecleur der Vcree-
nigde Staten van Noord-Amerila biijkt, dat in den loop van het
vorig jaar niet minder dan 3,508,325 brieven zijn ingekomen,
waarvan de adressen niet te vinden waren. Duizenden dezer „doode
brieven" werden aan de bekende afzenders weder terugbezorgd,
maar in de meeste gevallen was zulks onmogelijk. Velen dezer
Wéren beladen niet. geld, wissels, juweelen, enz.
De oorspronkelijke bewoners van Australië doen op de vol
gende wijze van hun liefdegevoel blijken. Zij wachten eerst de
gelegenheid af, maar wanneer dun ecu joug meisje, vreemd aau
hun stam, maar overeenstemmende met hunnen smaak, ouder hun
bereik komt, naderen zij Itaar met rassche schreden van achteren,
slaan haar zeer behendig met een knuppel tegen het achterhoofd,
zoodat zij bewusteloos nedervalt. Zij nemen alsdan huntic geiief-
i koosde op den rug en vervoeren haar ten hunnent. Behoudt dc
1 arme ovcrw.oiineiic het leven rui deze afschuwelijke behandeling, dan
heeft dc overwinnaar zijne levensgezellin gevonden; zoo niet, en
i dit is dikwerf het geval, dan wordt door den stam, waartoe het
meisje behoorde, den oorlog verklaard aau den stam van den jon-
geinig, welke oorlog echter spoedig en eenvoudig beslecht wordt.
RODOLPHO DE ZWARTE.
I Iu de Europcschc staatkundige wereld hebben de Douau-vorstendommen eene
grootrol gespeeld; c-n dat wel met nninc ouder de Tuiksche regering, doch
inderdaad ouder de bescherming van Rusland aan den Turk eu den ltus een eiudc-
loozu bron van verdriet bezorgd. Beide, Wallacliijirs en Moldavicrs, hebben
zieli bij tussehenpoozen door de eeue ol' andere patriotsehe daad ouderseheiden,
doeli nooit meer dan ouder den buvocmdui held, van wicn wij onze lezers liicv
cenc korte levensschets willen geven.
Wulliichije en Moldavië zijn, zoo als bekend is, twee aau elkander
palende vorstendommen, die ieder liuu eigen gouvernement hebben, ninar iu
wetten, zeden en gebruiken, in taal en wantrouwen tegen de Porto en de Mos-
kovietcn innig verbonden zijn. Beide lauden ol' liever het gewest, dat
dunsvolgeus zoo genoemd werd stond lang onder dc afwisselende regering
vau Arabische of Grickschc keizers, liet vorstendom Wallnchije wist zich ouder
Rodolpho den Zwarte, een held vau Mongaarschc afkomst, tot de opperheer
schappij tc verheffen; doch die staat werd, even als Moldavië, naderhand door
d'- Turken veroverd, aan wier rijk 't sedert iu wereldlijke zaken cijnsbaar is
gebleven, doch, daar het volk tot de Giiekschc kerk behoorde, was 't in gees
telijke aangelegenheden aan Rusland gehoorzaamheid schuldig. Daar nu dc
Wnilueliijcrs eu Moldnvievs eeue soort vau onafhankelijk bestaan leidden eu
i zelve hunne eigene bestuurders of liospodnrs verkozen, heelt dit ten allen tijde
een onuitputtelijke bron van biltere twisten opgeleverd. Du inval in de Donau-
vorstendommen heeft Engeland den lantstcn oorlog met Rusland op deu hals
gehaald. De stand van zaken is thans zelfs uog ver van voldoende eu gerust-
stellend, daar de provinciën, als niet geheel onafhankelijk, noch ook ten volle
1 onderworpen aan de halve maan of liet kruis, eeue vau den" gewonen regel
afwijkend.' stelling hebben ingenomen. Wat zij schijnen tc behoeven is energie
en beslistheid ouder dit volk zelf, een onwankilhaar besluit, om vau den Turk
en Rus vrij te zijn, cn een man als llodolpho de Zwarte, om hun te leeren hoe
1 dit aau te leggen.
Omstreeks liet midden der Xlilde ccmv was de stad Fagaras, die in een der
Carpatischc bergengten gebouwd is, het middenpunt van een kleinen Donau-
stuat .van ovcroudeu oorsprong. Radu - Rodolpho - bijgenaamd de Zwarte, een
afstammeling van een dei oudste geslachten in Bersarabie, was deszelfs oppcr-
hoofd. Zijne naburen. Slaven eu Magijaren, gaven hein den titel van hertog
of woiw ode; zijne onderdanen noemden licin eenvoudig: doinrni dominus
lieer. Zichzelveu bestempelden met den naam van Romaneu of ltouinaiieu,
en waren eigenlijk regtstreeksclic afstammelingen van die kolonisten, welke
keizer Trajanus, na de volkomcue onderwerping van die provincie, in Dacic had
gevestigd.
Ia de landstreek van deu bcneden-Doiinu, onder een volk, dat aan zijne
cigendoinmelijke nationaliteiten vurig verkleefd, innig verbonden aan zijn oppcr-
hoold cn voor geen vau al zijn vijanden buvrcesd is, woonde en regeerde Rodol
pho de Zwarte. Ilij vond het volk in stammen levende, aan onderscheidene
bestuurders gehoorzaamheid bewijzende, met aaitsvaderlijke dwingelandij zoo
1 al niet, met aartsvaderlijke eenvoudigheid geregeerd wordende. AI dadelijk
i besloot Iiij, die allcrwegc verstrooide stammen tot een enkele groote natie te
j veremtigen, en langs dien weg te voltooijun wat Trajanus reeds liad aangevangen.
Reeds had hij zich in onderscheidene gevechten door moed en beleid bij uitste
kendheid onderscheiden, zoodat de faam vau zijn roem hém deu weg tof zijn
grootschc plan baande. Het volk iu hem een Josua en Gideon, een held, blijk
baar bestemd om hun land boven de omliggende tc verheffen, eu do aloude
overleveringen vau hunne voorvaderen le verwezenlijken, meénctidc te zien,
stroomde bij hoopeu toe, om zich onder zijne vanen te scharen. Zij meenden
iu hem den lieer van al de Donau-geWésten te aanschouwen Op zijn wapen
schild werd te dier zake een opschrift gegraveerd, dat de zinnebeelden vau zijne
I afkomst en zijn geloof, deu Ilomcinschcu adelaar en het Griekscho kruis, voor-
j stelde. D een voor dc ander na, werden do kleine vorsten ten ouder gebrugt,
grondgebied bij grondbied veroverd, en al de verschillende stammen achtcreen-
volgens onder zijn gebied vereenigd; zoodat Rodolpho stevig en gerust op zijn
troon zat. Kaar liet voorbeeld v:.n het oude Israël, verdeelde hij het land iu
twaalf dcclen, eu wees aan iedere houfdafdeeling des volks een deel toe. Zijns
wetten waren op de volkomcne gelijkheid van ieder burger gegrondvest. Al zijne
onderdanen waren gedvvongeu tot de krijgsdienst, eu al de ambten in den staat,
in de maatschappij cn het krijgswezen stonden zonder onderscheid open om er
naar tc dingen. Ieder mau was landeigenaar eu in de belasting juist aaugo-
slagen naar verhouding van het bedrag landeu, door hem iu cigeudom bezeten.
Tmls cn waardigheden, door aau deu staat bewezen diensten verkregen, waren
niet erfelijk. Du zonen der adelijken - boijaren - waren opvolgers vau hun
vader iu zijne bezittingen en vermogen, doch niet in zijue titels en waardig-
liedeii. Xit'U voorzeker, dal nu cr bevorderlijk voor den vrede eu de welvaart van
eeiiu nieuw geslichte maatschappij mag hecl.cn, dan de door Rodolpho daarge-
stelde wettelijke veroideningen. IIij regeerdu dan ook jaren lang over een
