pligt is mij opgelegdik zul lieui met vertrouwen op God vervullen."
Deze Johnston heeft zich berucht, gemaakt door eenre dronkemans-
toespraak, voor' eenigen tijd op de openbare straat te Washington
gehouden cn die door de Frie.se/ie Courantwclligt met eenige
fuutaisie, vo!g<ndc-r\vij/c wordt, wedergegeven.
„Zoo gaat het je naar den vlecschc, lic? Ja as er zulke knappe
jongens aan het roer staan als Bram en ik, - en hoe heet de derde ook?
(Stem uit de menigte: „SewarclNeen, - houd jc gezigt, zeg ik!
Neen, ik meen Lee, neen, toch niet - Sherman cu Sheridan - och
dan gaat het altijd goed. Ik bezweer je bij St. Gin, ik beloof je
bij St. Brandy, ik verzeker je bij St. Whisky, we zullen ze ramme
nassen, die blankofficiers van het Zuiden! Weg met de slavenzweep!
Alle slaven, zwarten en kleurlingen, moeten vrij zijn, als ze maar
zoo bescheiden zijn van niet te meencn, dat zij evenveel beteekenen
als wij blanken; want Ezau heb ik uitverkoren en Cham heb ik
gehaat. Wat? Wat er met Davis moet gebeuren? Hij moet ver
hoogd worden, - naar de hoogte met hem! tienmaal zoo hoog als
Human! Elias ging als een vuurpijl de lucht in, - nou, hij raag
voor mijn part nog tienmaal zoo hoog vliegen! - Wat? Zeg je dat
ik de hoogte al heb? Staat jc gemeen, hoor! Ik heb van daag
nog geen tjemengden drank gehad, en daarvoor waarschuwt Salomo;
ik heb alleen zuiver spul gedronken. Maar ik zal jc lecren, als ik
eens echt president ben."
Het overige nieuws uit het buitenland bepaalt zich bij de ziekte
des konings van België, die bezorgdheid inboezemtbij de bespreking
der handelingen van het Wetgevend Ligchaam, die voor andere
landen weinig belangrijks opleverenbij het voornemen van keizer
Napoleon om met. den keizer van Rusland eene zamenkomst te houden,
welke zamenkomst echter, wegens den dood van den grootvorst-
troonopvolger, stellig geen plaats zal hebben; bij den voorgenomen
terugkeer der Pransche troepen uit Mexico, welk voornemen echter
niet zal worden uitgevoerd, omdat de ontevredenen daar te lande,
tot benden verecnigd, de rust en de vrede van het nieuwe keizerrijk
gedurig verstoren; bij de mogelijke gevolgen van het ophouden des
burger-oorlogs in Noord-Amerika voor Mexico in het Zuiden en
Canada in het Noorden. Mag men de verzekeringen dienomtrent
geloovcn, dan zou keizer Napoleon zich met de Engelsche regering
willen verstaan, ten einde het vooruitdringen der Amerikanen te
beletten.
In de zitting der Belgische Kamer van Vertegenwoordigers van
jl. Woensdag is door zes leden het voorstel gedaan tot benoeming
eener commissie, belast met het onderzoek of, cn door welken
regter, de minister des konings moet worden vervolgd, die onlangs
met een lid dor Kamer heeft geduelleerd. Dit voorstel werd inet
algemeene stemmen aangenomen, nadat door den minister van
Justitie was verklaard, dat alleen de Kamer en niet de justitie het
regt heeft om ministers in staat van beschuldiging te stellen.
Men leest de navolgende zonderlinge en buitengewoon stichtelijke
aankondiging op de vierde pagina van een te Dixmunde verschijnend
blaadje, genaamd BoterknijjeJoscph de Grijze, woonachtig in de
nabijheid van den spoorweg tc Merekem, neemt de vrijheid zich
bij het publiek aan te bevelen als besteller in allerlei soorten van
koopmanswaren cn vee. Hij drijft handel in paarden, graskoéijen,
sterke dranken, kalveren, ezels en varkens: zoo ook in granen,
tarwe, rogge, enz., wijders in alle soorten van voedende eetwaren
zoo voor beesten als mensehen; insgelijks bouwt, hij huizen en
boerderijen naar den laatst cn smaak; hij bezorgt plaatsvervangers
voor de militie zoowel aan boeren als stedelingen; hij behtst zich
met het verschaffen van drankvrije knechten en werkmeiden; hij
scheert deJ schapen, lammeren, konijnen en hazen, en eindelijk is
hij ook nog hutcel'jk&koppelaar, tegen eene luttele belooning van
slechts vier procent over den bruifschat. Zegt hel voort.
De persoon van Alexander Egoroff Nikitchcnkoff, oud-officier
van het Russische leger, die den 21 dezer te Parijs den moord
aanslag op den attaché der Russische legatie, den heer dc Balch,
heeft gepleegd, was tot die gruweldaad geleid door de herhaalde
weigeringen, zoowel van het consulaat als van dc ambassade, op
zijne aanvragen om geld. Daarvoor moest de ongelukkige de Balch
boeten.
Voor cenige dagen werd berigt dat de onderkoning van
Egypte aan zijne astrologen last gegeven had de sterren te raadplegen
over dc door hem voorgenomen reis naar Europa. Thans wordt
uit Parijs geschreven dat de uitslag der sterrekijkerij ongunstig
geweest is, en Ismalï-pacha dus niet Ie Parijs komt.
Keizer Napoleon vertrekt Zaturdag (heden) naar Algeric.
Bij de eerste opvoering van de Africaineheeft men te vergeefs
duizend frs. voor één plaats geboden in de eerste loge.
Jl. Donderdag is in de Russische kerk te Nizza voorlezing
gedaan van een keizerlijk manifest, gedagteekend 12/24 April,
waarbij dc keizer vuil Rusland, krachtens het grondwettige ertelijkheids-
regt,, den groothertog Alexander Alcxaudrowitsch tot czarewitsch
eu erfgenaam van den keizerlijken troon proclameert.
Omtrent het vermoorden van den president Lincoln behelzen de Engelsche
bladen dc volgende bijzonderheden:
„Den 14 April had dc president een kabinetsraad bijgewoond, waaraan gene
raal Grant deel nam cn waarin dc aangelegenheden des lands cu het vooruitzigt
van een spoedige vrede behandeld werden. De president was zeer opgeruimd,
had goeden moed, en sprak zeer minzaam over Lee eu andere leden der confe
deratie, alsmede over dc bevestiging van het bewind in Virginia. 's Avonds
bezocht dc president, in gezelschap van mevr. Lincoln, mevr. Harris cn majoor
Rathburn. den schouwburg tc Washington, terwijl generaal Grant <*i diens
echtgenoot, in plaats van hen te vergezellen naar Burlington vertrokken. Het
was reeds bijna 11 uur geworden, torn ecu man toegang verkreeg tot dc loge
waarin het gezelschap van den president zich bevond, ouder voorwendsel depê
ches te brengen van generaal Grant. (Het is zeer bevreemdend dat zulk een
voorwendsel ingang vond, aangezien dc generaal nog kort tc voren tc Was
hington was, alsook dit een onbekende toegelaten werd). De moordenaar loste
dadelijk een pistool naar het achterhoofd van den president cu dc kogel drong
bijna door cn door. Hij sprong onmiddellijk uit dc loge op het tooneal,
zwaaide ccn dolk met den uitroep: „sic semper tyranuis!" (Zoo zal het altijd
den tirannen gaan!) Alvoreus iemand de tegenwoordigheid van geest had om
hem te vatten, ontsnapte de man langs het achterste gedeelte van het too-
uoei De prtaidciat natuurlijk bewusteloos, doch leefde nog tol Zuturda"
morgen half acht ure. Generaal Augcndc, militair bevelhebber van Washington5,
looide 10,000 doll. uit op de inhechtenisneming des mooidcuuars. Booth werd'
lrter gevat.
Omstreeks denzelfden tijd dat de president verinoord werd, meldde zich een
man aan ten huize van den minister van Buitcnlandsche Zaken, dcii heer
Benard, die, zoo als.mcu vreet, ongesteld was. Sommigen geloofden, dat die
m m de moordenaar van den president is geweest, doch dit Is niet denkelijk.
Hij eischic toegelaten te worden, bewerende ophelderingen te moeten geven
aangaande het bezigen van een geneesmiddel, dat hij hij zich droeg. De be
diende weigerde, doch werd op zijde gedrongen en de man begaf zich naar de
kamer des ministers. Aan den ingang outmoette hij den heer Frcderik Seward,
den zoon, die hij met ecu slag van zijnen stok of ktiods ter aarde velde.'
Daarop de kamer binnengetreden zijnde, wierp hij majoor Seward en twee
bedienden op den grond en verwondde den minister op verschillende plaatsen
in borst, hals cn aangezigt. Volgens andere berigtcn werd de man toegelaten
zonder ocnigeu wederstand tc ontmoeten cu zou de lieer Fredcrik Seward ge
wond zijn geworden nadat de pleegzuster, die zich bij den lieer Seward bevond,
verschrikt was geworden en hem geroepen had. (Do zoon van den minister is,
naar men verneemt, reeds overleden).
Dit sluit echter de lijst van misdaden nog niet en, volgens dc laatste be
rigtcn, is ook op den Amrrikaausehcn miuister van Oorlog geschoten, doch
voor zoo ver men weet zonder ernstige gevolgen."
Alen is thans zeker, dat John Wilkcs Booth den president heeft vermoord
cn dat zijn broeder Edwin Booth (beiden ziju als verwoede voorstanders van
het Zuiden bekend) den moordaanslag op den heer Seward heeft gepleegd.
Wilkes is, naar men verneemt, dc zoon des Engelsehen treurspelspelers Junius
Brutus Booth. Hij zelf was een zeer geliefd tooneelspeler te Mobile. De
aanhangers van liet Zuiden karakteriseren hem als een waanzinnig abolitionist.
Booth is een uian van middelmatige gestalte; hij heeft sterk geteekendo
trekken, welke ccn opvliegend karakter eu eene groote geestkracht aanduiden.
ABRAHAM LINCOLN,
werd den 12 Febr. 180'J in llurdin County, in Keutucky, geboren. Zijne voor
ouders waren Kwakers in Feusylvanie eu Virgynie; zijn vader, in Virgynië ge
boren, leefde in kentueky eu Indiana eu trok in 183U, toen hij in laatstgenoemden
staat ziju kliinc have verloor, doordien hij borg sprak voor een vriend, naar
Illinois. Abraham had slechts nu cu duu de school bezocht, misschien in het
geheel naauwclijks ccn jaar. I.ater leerde hij zelf alles aan. 19 jaar oud, deed
hij op ccn platboomd vaartuig als werkman een togt naar Nieuw-Orlcans. Toen
/.iju vader zich in Indiana vestigde, hielp hij hem in den bouw eener nieuwe
woning, in Coles County, en verwierf hij zich in den geileden omtrek grootcn
naam als houtsplijter. Abraham was een man van buitengewone grootte en
kracht, en voor dezen arbeid dus zeer geschikt. In 1S31 ging de ondernemende
Lincoln naar Mncou County cn nam hij eerst gewoon houthakkerswerk aan,
maar bouwde hij tevens eene platte schuit; als kupitciu er van bragt hij het
vaartuig met ieveusmiddch'n geladen langs de Saugainon eu Missisippi naar Nieuw—
Orlcans; deze zaak werd voortgezet en Abraham wou er dc eerste honderd
dollars mede. In New-Salcm, thans Menard County, trad hij weldra als boek
houder in dienst. Iu 1832 werd in die plaats cuu compagnie vrijwilligers
opgerigt, om tegen de Indianen te sliijdea. Lincoln nam daaraan deel en werd
geheel onverwacht tot bevelhebber gekozen. Deze eerste waardigheid deed hem
meer genoegen, dan al de later verworven ouderscheidingen. In den veldtogt
van 3 maanden viel weinig voor. Toen hij wederkeerde, werd hij echter eandidaat
gesteld voor de wetgevende vergadering door de whigs. Hij werd niet benoemd.
Toen zette hij ecu winkel op iu vennootschap. Zijn associé wilde ook drank
verkoopcu. Lincoln was echter een voorstauder van de matigheid; hij gebruikte
nimmer sterken drank, noch tabak. De associé nam den verkoop alleen op zich.
Weldra was hij geheel failliet cn Lincoln verloor alles wat hij bezat cu kreeg
nog een schuld van 1200 dollars op den koop toe.
Tegenspoed wekte juist zijn geestkracht op. Ilij begreep, dat gewone handen
arbeid hem nooit die schuld zou kunnen doen tc boven komen. Hij werd post
meester tc New-Salein, eu begon daarbij de studie van het regt. Boeken had
hij niet, maar hij leende die van iemand, die ze hem 's avonds afstond, terwijl
zij den volgenden dag terug moesten zijn. Alleen nachts kou Liucolu studceren;
ziju ijzeren gestel liet hem dit toe. Hij was toen der tijd een hardlooper, won
het van ieder hierin eu werd bij wedrennen of bokspartijctl meestal president.
Tussehcn dit alles in hield hij zich met landmeten bezig. In 1834 werd hij
lid der wetgevende vergadering tc Illinois; in 1836, 1838 eu 1840 werd hij
herkozen. Iu 1836 had hij verlof bekomen de regtspractijk uit tc oefenen, iu
1837 vestigde hij zich daarom in de hoofdstad Spnugficld cn met majoor P.
b'tuart hield hij een bureau, dat wtldra zeer goed giug. Hij was met eene
eenvoudige vrouw gehuwd, leidde een zeer siil leven cu won zich dus spoedig
ccnig fortuin. Door de whigs, waaraan hij zich voor goed had aangesloten,
werd hij telkens afgevaardigd voor de presidcutskcuzc, cn streed hij als zoodanig
o. a. in 1844 voor Henry C'lay, ofschoon de democraat Polk verkozen werd.
Ilij hield overal redevoeringen voor eerstgenoemde, en vermeerderde het aantal
zijner beschermers. In 1846 werd Lincoln benoemd tot lid van het congres.
Iu die vergadering betoonde hij zich een ijverig bestrijder der slavernijhij
veizette zich daarom ook tegen de aanhechting van Texas. Iu 1S48 was hij
lid der nationale conventie der whigs en ijverde hij voor generaal Taylor als
eandidaat voor het presidentschap In 1S4'J poogde hij lid van den Senaat der
Unie te worden; generaal Shields werd echter gekozen.
In 1860 stelde de republikeinschc partij tc Cliicago Lincoln tot kandidaat
voor het presidentschap. Het gelukte den voorstanders der afschaffing van de
slavernij hem tegenover Breclcenridge, vice-pres. onder Buehanan, voorstauder
der slavernij, Douglns, kandidaat der eigenlijke demokrat ie, en Bell, een
middelman, de zegepraal te doen verwervcu. Iu Nov. 1860 werd den gekozene
te Springfield ccn feest gegeven. "Ilij gevoelde toen reeds het zwaarwigtïge
zijner taak, cn zcidc: „dc last mij opgelegd is welligt zwaarder dan die van
ecuig president sinds Washington." Lincoln inogt dat zeggen.
Het Zuiden toch, dut tot dusverre steeds het hoogste gewigt in de schaal
der Unie had weten te leggen, maakte de vroeger gedane bedreiging tot een
feit. Door de toegevendheid van den voiigen president cn dc inschikkelijkheid
vun het Noorden luid hut alles voor den afval voorbereid, om als de slavernij-
inslelling werd bedreigd, de vaan des opstands op te steken. Het karakter
van Lincoln deed voorzien, dut hij niet de gedweeë volger zou wezen. Wel
sprak zich Lincoln steeds toegevend uit, zelfs beloofde hij eene wet in betrekking
tot dc gevlugto slaven tc zullen indienen. Hij wcnschte het ergste te voorkomen.
Niets baatte. Op het voorbeeld van Zuid-C'arolma scheidde het Zuiden zich
af; het koos Davis tot president en hield den strijd vier jaren tegen het
magtigc, maar op den strijd iu 't geheel niet voorbereidde Noorden vol. Lincoln
bleef liet herstel der Unie met alle krachten najagen. Door den loop der
gebeurtenissen ging hij er later toe over, de afschaffing der slavernij, eerst
tegen vergoeding, daarna, toen het Zuiden van gccu vrede wilde weten, zonder
die vergoeding, als hoordbeginsel vau zijne regering tc stellen. Hoe hij den
oorlog doorzette, hoe hij in den bloudigcn krijg cn in zijn regeringsbeleid niet
den naam van ervaren staatsman, maar van eerlijk man steeds behield, is
bekend. In 't vorig jaar werd hij tegenover een zijner opperste legerhoofden,
Mae Clellan bijna met algemeene stemmen als president ingekozen.
Sinds dien tijd werd het Noordelijk leger gelukkiger in den strijd, cn mogt hij
de vervulling vau zijn vurigstcu wenseh, het herstel der Unie, ten slotte door
de laatstelijk behaalde overwinning te gemoet zien. Terwijl hij nu op de
middelen ter bevrediging vau het diep geschokte vaderland bedacht was, werd
hij verraderlijk vermoord.
Liucolu was bijna een reus; toch scheen hij niet zeer gespierd, eerder
schraal; zijne armen waren lang; hij ging langzaam, het hoofd iets gebukt, de
