Heklersclie en Meuwedieper Courant
B IJ VOEGSEL
Vervolg BINNENLAND.
BUITENLAND.
BEHOORENDE TOT DF.
van Zondag- 5 Mei 1867, N°. 36.
Van de 132 door de Kerk. Crt. in lmar jongste nommcr
opgegeven Ilerv Gemeenten hebben zich 58 voor de oude en 7-1
voor de nieuwe wijze van verkiezing der keikrraadslcdeii verklaard.
Het „Weekblad van liet liegt" komt bij gelegenheid van de bespreking
van het Kamcr-delnit over hoofdstuk Justitie, op tegen do wijze, waarop men
de bestrijders van dc doodstraf heeft trachten to weerleggen in de Kamer, door
beu voor ie stellen als vrienden der deugnieten meer dan der rusiigc burgers.
He vraag is voor den 'schrijver alleenkunnen wij dc rustige burgers hesehermen
zonder beulen en hangen. En zoo ja, dit noemt hij een axioma, dan moeten
wij het zonder heulen eu hanzen doen.
Met genoegen heeft de schrijver bemerkt, dat do mini ster, hoewel ook voor
stander van de doodstraf, toch zijn tegenstanders eerlijker bestrijdt. Evenzeer
met genoegen, dat hij geen voorstander van dc doodstraf op liet papier alleen is.
Want, hoezeer zelf legen de doodstraf, de schrijver is hel toch eens met hen,
die misbruik vau het regt vau gratie niet willen dulden. Ten andere zal
volgens hem dc toepassing der doodstraf dc afsehafliug spoediger doen volgen,
dan dc tegcuwoordige toestand lusschen hangen cu w nrgeu men veroorlovc
ons ter wille van het a-propos deze uitdrukking. Eén ding slechts is den
schrijver tegengevallen iu den minister, dat bij namelijk de doodstraf-quacstie
wil uitstellen tot het nieuwe Wetboek vau Strafiegt komt.
„De doodstraf moet wachten op het wetboek van strafregt; het wetboek vau
strafregt op dat van strafvordering cu van burgerlijke regtsvordering. Als dit
alles klaar is, dan zul men het invoeren - maar gelijktijdig met dc regtcrlijkc
inrigting. Die moet dus ook klaar zijn. En dan het sectie-onderzoek en de
verslagen en de memories en de algemceue beschouwingen cu amendementen en
de afzonderlijke behandeling van een paar duizend arlikcleu,
„Maar dat is om wanhopig tc worden
„Dat is het ook. Maar het is niet anders."
Dc „Licrenaar" bespreekt dc schikking, die volgens sommigen tussehen von
Bismavclc en Napoleon zou kunnen bestaan of gemaakt worden, om Nederland
door Duitschlund te doen inlijven, waartegen Frankrijk llelgie zou nemen, ter
wijl dc Ncdcrl. koloniën zouden gedeeld worden. Het blad schrijft dan:
„Zoo beschikt men over ons eu onze NoordsChc broeders; du Nederlanden
vernietigen, de Ncderlandsehc nationaliteit uitschrappen en vau de twen flarden
een stuk aan Pruisscn en een stuk aan Frankrijk geven. In zulke omstandig
heden is een miauw verbond niet Holland dc eerste, de dringendste pligt. Als
België ingelijfd wordt, is Noord-Nederland verloren; als Holland aan Pruisscn
overgaat, is liet met onze onafhankelijkheid gedaan. Maar als wij ons lot ver»
eeuigeu, als wij onafscheidbaar aan elkander verbonden blijven in tegenspoed en
beproeving, dan en dan alleen is er nog hoop voor ons heiden en zal'hel Neder-
duitsch volk niet vergaan. Tc zauien vormen wij eene belangrijke magt, zijn
wij tien millioen inwoners, waarmede f-lk der strijdende mngtcn zou te rekenen
hebben. Als wij daarenboven toonun, dat wij leven en leven willen, kan of zal
Eugcland niet onverschillig blijven. Eene eeuwenoude vriendschap van Engeland
met dc Nederlanden, ecu gemeenschappelijke oorsprong, maar vooral de Eiigcl-
sche belangeu zullen luid genoeg spreken, om int Kngelsehe volk, zoo niet liet
Engelsche bestuur uit zijnen slaap te wekken. Holland aan Duitschland cn
België anu Frankrijk waren voor het Fransch bewind dc schoonste inarché dc
dupes, welke kan uitgevonden worden. België aan Frankrijk is vier millioen
inwoners meerder, dit is al. Maar Holland aan Pruisscn ware voor Pruissen de heei-
schappij der Noordzee, de Duitselic eenheid te water zoowel als te land verwezenlijkt.
Holland cn België vast aan elkander verbonden, kunnen op Engeland
rekenen, op Frankrijk hopen, maar zij moeten eerst cn vooral op zich zeiven
kunnen steunen en bewijzen geven van kracht cu wil. Als wij vergaderingen
zien, waar de Duitsehe nationaliteit wordt uitgeroepen, waarom zouden wij
ook gccne vcrmiigiugcn beleggen, waar de Nederland:.che nationaliteit zich op
cene krachtige wijze zoude bevestigen? Het oogeublik naakt, dat wij zullen
moeten tooucii, win wij zijn cn wat wij willen. Het volk moet liet bestuur
ondersteunen en hot gouvernement kan niet spoedig genoeg krachtige maat
regelen nomen."
Om bloemen, in vollen bloei staande, tc bewaren, droogt men
ze in lijn, goed schoon gcwasschen zand. Men plukt dc bloemen
bij droog weer; zij moeien niet al te sappig zijn, legt ze in ccnc
doos of op een vlakke schaal, bestrooit ze met uiterst fijn, droog
zand, dat men langzaam door de vingers er overheen laat loopen,
en zoo de openingen rondom aanvult, waardoor de vorm der bloemen
behouden blijft.. Dan zet men de doos of liet bakje op eene luchtige
plaats, doch niet in de zon. Men neemt ze eerst uit, iu den winter.
Dc meeste» zullen alsdan, wat kleur cn vorm betreft, goed bewaard
zijn gebleven.
Baron van Ilolbacli zat eens met een vijftal zijner vrienden
aan tafel, en begon bij het dessert een treurspel, door zijn hand
geschreven, voor te lezeu. Het werd voorafgegaan door een
inleiding, die de schrijver op deze wijze verkortte; „Eene komedie
is altijd ccn huwelijkeen treurspel een moord. De intrigue in
ieder stuk draait immer om dc vragen: zal men trouwen? Zal
men worden gedood? Men zal trouwen, men zal doodeu dat
is de eerste akte; men trouwt niet, men sterft ook niet is de
tweede akte. Er doet zich een nieuw middel om te trouwen cn
tc dooden voor is de derde akte; eene onvoorziene moeijelijkhcid
verhindert huwelijk cn moord vau daar de vierde akte en eindelijk
is de strijd uit, men trouwt, men doodt en.,., het gordijn valt."
Luxemburg is nog steeds een naam, die onderscheidene malen
voorkomt in de staatkundige geschiedenis van den dag. Niet van
gewigt ontbloot is de verklaring door den Engelschen minister
van buitenlandschc zaken in het Huis der Gemeenten afgelegd.
Een der leden rigttc tot dc regering dc vraag, of Engeland was
uitgenoodigd cenigen waarborg tc geven ten behoeve vau de toe
komstige neutraliteit van Luxemburg. Do minister antwoordde
daarop, dat hij in den jongsten tijd van verschillende zijden en onder
scheidene personen, een groot aantal uitvoerbare en onuitvoerbare,
verstandige en dwaze mededeelingen betreffende Luxemburg had
ontvangenhij was echter van gevoelen dat alle schikkingen,
welke de politieke toekomst vau dat groothertogdom zullen regelen,
in de conferentie moeten worden vastgesteld. Hij verklaart goeden
moed te hebben, dat.de conferentie zeer spoedig zal bijeenkomen.
Hij kan natuurlijk niet zeggen, wat op die conferentie zal ver
handeld worden. ITij herinnert, dat Luxemburg sedert 2S jaren,
d. i. sedert bet sluiten van het tractaat van 1S39, onder een
Europcschen waarborg heeft gestaan, waarvan Engeland deel uit
maakt. Iu dc hoedanigheid van mede-onderteekenaar van het
tractaat vau 1839, is Engeland uitgenoodigd om over de Luxem-
burgschc qumstie mede to beraadslagen.
Iu Spanje is het verre van gunstig gesteld. De koningin schijnt
gebrek te hebben aan klinkende specie, zoodat zij bijna al hare
ju woelen te Londen heeft doen verkoopen. Iu Catalonië heerscht
eene merkbare gisting. Gewapende benden zwerven er rond, wier
wachtwoord is: „Leven generaal Prim en de republiek! Weg met
de koningin cn met Narvaez
Keuters agentschap berigt, dat de uitnoodiging ter conferentie
ontvangen is, eu dat de eerste bijeenkomst den 7 dezer te Londen
zal plaats hebben.
Dc Duitsehe correspondent van de Monde, de heer ICuhn, zegt
dat Pruissen niet slechts wat wapeningen betreft, maar ook wat de
zenuw des oorlogs, de geldmiddelen aangaat, volkomen ten strijde
is toegerust. „De 27,500,000 th.," herinnert hij, die Pruissen
van de Zuid-Duitsche staten en Oostenrijk onder de benaming van
schadeloosstelling geheven heeft, liggen nog onaangeroerd in de
schatkist, terwijl de Pruissisehe minister van financiën bovendien
over 30 millioen aan spoorweg-aandeclen en andere geldswaarden
beschikken ban, en de Pruissisehe wetgeving toelaat dc provi
andering van het leger in oorlogstijd ten laste der gemeenten te
brengen. De regering is dus ruimschoots voorzien van de middelen
otu den voet van oorlog vier maanden lang vol te houdcu."
Door den Pranscheu minister dc Moustier is in het Wetgevend Lig-
chaam medegedeeld, dat Oostenrijk, Frankrijk, Engeland, Pruissen en
ilusland met den koning-groothertog van Luxemburg overeengekomen
•zijn, eene conferentie te houden, waarin alle moeijelijkhedeu, betredende
liet groothertogdom, uit den weg geruimd zullen worden, en de
internationale positie van dat grondgebied zal worden geregeld op
den grondslag eener oiizijdigvcrldaring. Op voorstel van den koning-
groothertog, is bepaald, dat de conferentie den 7den bijeenkomen
zal. „De gevoelens (vervolgde de heer de Moustier), waarmede al dc
genoemde gouvernementen vervuld zijndc denkbeelden, welke voor het
nemen van een besluit omtrent het houden der conferentie door hen
gewisseld zijn, geven zekerheid, dat hunne beraadslagingen
leiden zullen tot eene oplossing, welke met de belangen en de
waardigheid der in deze zaak betrokken mogendheden in over
eenstemming zal zijn. Derhalve zal dc vrede van Europa door
deze transactie bevestigd worden. Getrouw aan de gedragslijn,
welke het gouvernement zich zelf voorgeschreven heeft, zal het te
bekwamer tijd aan het Wetgevend Ligchaara mededceling doen van
den uitslag der conferentie.
Belgie houdt het para helium in het oog; de regering heeft
8 millioen gevraagd voor geweren en volmagt tot het sluiten van
eene leening van 60 millioen fr.
VOrnane de Mom zegt, dat de kleinodiën, door den graaf van
Vlaanderen Ier gelegenheid van zijne huwelijks-voltrekking, aan zijne
gemalin ten geschenke aangeboden, op eene waarde van millioen
worden geschat. De edelgesteenten waarmede zij versierd zijn, hebben
vroeger aan prinses Charlottc, de eerste gemalin van wijlen koning
Lcopold I, toebehoord, die ze aan den graaf van Vlaanderen heeft
vermaakt. Zestien diamantwerkers zijn gedurende zeven weken met
de bewerking van deze kleinodiën bezig geweest.
In eene dezer dagen te Gent gehouden vergadering is besloten
om het ten vorigen jarc wegens dc cholera-epidemie uitgestelde
Ncderlandsche Taai-congres, dit jaar in genoemde stad te houden,
op den 19 Aug. en dc twee volgende dagen.
Aan de In dependance Jiehjc is uit Parijs, onder dagteekening
van I Mei, het volgende geschreven„Het gerucht dat het Fransche
gouvernement magtiging van hel Wetgevend Lichaam wil vragen
tot eene nieuwe geïdlecning blijft in omloop, en het heeft niets
onwaarschijnlijksimmers de militaire toerustingen van den laalslen
tijd lubben aan de Fransche schatkist reeds drie honderd millioen
francs gekost.
Een nieuwsblad, hetwelk tc Parijs onder den invloed van het
ministerie van bïnnenl. zaken, cn vooral ten dienste van het publiek
buiten de hoofdstad geschreven wordt, de Correspondance Ilacas,
roemt Fratikrijks inschikkelijkheid en gematigdheid in de Luxem-
burgsche zaak, en zegt:
„Hoedanig ook de verdere loop der zaak moge zijn, in geen
geval zal er nu meer kunnen worden gezegd dat bij de Franschen
gccne drijfveer zoo sterk is, als de nationale trots,"
Bij liet bezoek, dat keizer Napoleon jl. Zaturdag aan de
tentoonstelling gebragt heeft, moet hij met bijzondere aandacht dc
modellen van woningen voor do arbeidende klasse hebben bezigtigd.
Men weet dat dit een voornaam punt van de expositie is en oen
prijs van 100,000 francs wordt toegekend aan hem, die in het
oog van den jury liet meest heeft bijgedragen, tot verbetering van
de woningen voor den werkenden stand.
Z. M. Georgc I, koning der Heienen, is Maandag avond te
Parijs aangekomen.
Door het hof van cassatie te Parijs, is beslist in de vraag of
cr laster tegen dooden kan worden begaan (bijvoorbeeld door cenen
historieschrijver, die laakbare handelingen van eenen reeds overleden
persoon vermeldt), cn of zoodanige laster aan de erfgenamen van
den belasterde grond tot correctionele vervolging oplevert. Dc
vraag is in bevestigenden zin beslist.
Aan den wereldberoemden geneesheer Tticord, hebben de
1 doctoren van Parijs, uit hoogachting eeu album aangeboden
hunne photografiische portretten, en zelden zag men een fr
I collectie van sombere aangezigteu. Het is als kijken die n
j van Hippocrates elkander aan met de gedachte: Fr
fuut monrir.
