zame opsluiting te ondergaan. Deze persoon liad op een
avond in een herberg, nadat hij wat rijkelijk sterken drank
had gebruikt, twee jeneverglaasjes in den zak gestoken en
is te dier zake schuldig verklaard aan diefstal bij nacht
in een bewoond huis.
Hoe hevige gemoedsbeweging den krachtigsten menscli
plotseling kan dooden, is jl. Donderdag te Zwolle gebleken.
Een man, die bij zijne nicht inwoonde, was getuige van een
bij haar ontstallen twist, welke zoo hoog liep, dat zij het
huis uitliep onder den uitroep: //ik ga me verdrinken!"
De oom vloog haaf in hoogstgespannen itoéfctana 11a en.
greep haar bij de kleederenzij hield stand, maar de hand,
welke een zelfmoord had verhoed, liet weder los en de man
stortte dood ter aarde.
Uit Arum (Friesland) schrijft men, dat daar het
vlas op steel door Zuidhollandsche kooplieden wordt opge
kocht en wel tegen hoogen prijs, namelijk p. 111. 200
per pondsmate, om naar Dordrecht vervoerd te worden
en in een der dorpen van den omtrek bewerkt te worden.
Aan een groot aantal miliciens van al de korpsen van
het belgische leger is een verlof van drie weken toegestaan,
bij gelegenheid der werkzaamheden voor den oogst.
Het //Vaderland" voegt er bij: zou een dergelijke, naar
het ons voorkomt echt liberale maatregel ook niet in ons
land, waar op het oogenblik, voor het verzamelen van den
oogst, zooveel handen ontbreken, kunnen worden toegepast?
Eene jonge dame van ietwat vrije en luchtige manieren
treedt dezer dagen eene woning binnen, waar gemeubeleerde
kamers te huur werden aangeboden. //Mevrouw zal het mij
niet ten kwade duiden," zeide de huisbaas, //wanneer ik
haar doe opmerken, dat ik aan gene dames zonder eenig
gezelschap mijne kamers verhuur." //Dat komt net goed,"
antwoordde de dame, //want ik krijg steeds bezoek van heeren."
Herhaaldelijk is de vraag te berde gebragt, of, en
zoo ja, in hoeverre spoorweg-beambten aan grooter gevaar
zijn blootgesteld dan de overigen. Een der grootste speciali
teiten op het gebied der statistiek, dr. Wiegand, heeft dit
vraagstuk onlangs ernstig onderzocht. Daarbij is het uit
het verslag van 38 spoorwegmaatschappijen over het jaar
1868 gebleken, dat van de 11,125 spoorbaan-beambten
119 waren overleden, derhalve 1,0072 pCt.; terwijl van
de overige 45,853 beambten 408 stierven. Deze uitkomst
heeft dr. Wiegand bevestigd in de meening, welke hij reeds
vroeger, op grond van ernstige onderzoekingen, had voor
gestaan, namelijk dat het leven der trein-beambten aan
geen aanmerkelijk grooter gevaar blootstaat, dan dat van
de overigen.
De //Arnli. Crt." neemt weder de vonnissen op van
het kantongeregt tot leerzame en vermakelijke lectuur;
opdat de blijde vaderlander wete, wat hij alzoo op //den
vrijen Nederlandschen grond" mag doen en niet mag doen.
Zoo is de straat voor sommige gemeentebesturen wat de
salon voor een propere dame is. De straat mag niet
/'/bevuild» worden, een gebod waartegen paarden, koeijen,
honden, ezels, kippen, enz. dagelijks zondigen. Opdat de
straat niet te veel slijte, is door andere verboden, dat geene
kippen uitloopen en geene straten mogen geschrobd
worden. De gemeentelijke regenten waken ook voor de
nachtrust der regtvaardigen. Het is duidelijk, dat er geen
straatrumoer mag worden gemaakt. Echter is iemand, die
te Velp op den openbaren weg harmonica-muziek maakte
zonder toestemming van den burgemeester, tot 10 boete
veroordeeld. Dat zal wel zeer rustverstorend geweest zijn!
Ware Yelp ééne groote kraamkamer, men kon niet zorg
vuldiger zijn. Als nu eene dame aldaar met open raam
piano speelt en daarbij zingt, zonder concent van den
burgemeester, zou dat ook geene rustverstoring kunnen
wezen. De //Arnh. Crt.» vraagt of het niet nuttig ware,
dat in een handboekje werd bijeengevoegd, wat zoo al aan
de blijde en vrije Nederlanders verboden is: als in A. mag
men op den openbaren weg geene harmonica-muziek maken
in B. niet zingen, zelfs nietWij leven vrijin C.
niet niezen; in D. geen rooden zakdoek uithalen, enz.
altijd zonder toestemming van den burgemeester!
Er wordt veel geklaagd over 't postwezen. Zij die
klagen zijn niet altijd al-bedillers, pessimisten, chicaneurs,
er zijn onder hen lustige, vrolijke zielen, welke zelfs
bij het lezen van de lange lijsten van onbezorgde brieven,
onbezorgd zingen: Mort niet over 's levens plagen.
Doch daarom blijft de opmerking niet uitvanwaar bij
zoovele duidelijke adressen nog zooveel onbekendheid?
Danken wij dus degenen, die de moeite doen door
middel eener courant de somtijds uit non-chalance voort
gesproten //onbekendheid» openbaar te maken.
Maar bij die verbetering worde nog eene gevoegd. Ten
platten lande, ziet men kleine houten busjes buiten 's huis
en meest aan den muur van een herberg opgehangen.
Vastgespijkerd... valt te betwijfelen. Althans die voor
werpen zijn zeer gemakkelijk, uiterst gemakkelijk van den
muur te scheiden.
Ik ook werp in zoo'11 prachtstuk dit schrijven doch
weet niet, of 't morgen vroeg niet met bus en al verdwenen
isweet niet, of de postlooper morgen vroeg misschien
niet de bus geopend zal vinden (ik weet dat dit gebeuren
kan) welligt komt straks de een of andere lieve deern
die 'n vrijer onder dienst heeft en hem nog gaarne eenig
waardig bewijs liarer liefde wil doen toekomen... maar zij
werpt dan de uitdrukking liarer bekommernissen en ver
langens in een zeer onwaardig voorwerp om te dienen tot
bewaarplaats harer geheimen. Of dat nu aan die half
publiek geheime brievenbussen te wijten is, of aan andere
oorzaken, laat ik dilar doch de feiten hebben bewezen,
dat brieven verloren zijn, dat die bussen zijn: ondoelmatig
en onbetrouwbaar, aangezien hunne onschendbaarheid anders
dan door Wettelijke strafbepalingen niet te bewijzen valt
en het tegendeel hier bewezen is. Dat mag niet langer.
Landbewoners hebben evenveel regt als stedelingen op de
veiligheid, die in het geheim der posterij is opgesloten.
Zij ook hebben aanspraak op deugdelijke bewaarplaatsen
voor hunne brieven. Bij vernieuwing de aandacht hierop
te vestigen, opdat door een vox populo dit kwaad eens
worde weggenomen, was het doel waarom deze regelen
geschreven werden.
Öe trekkracht van een mensch is gelijk aan 12/13
van zijne zwaarte. De trekkracht van een paard is gelijk
aan 2/3 deel van het gewigt van het dier; zoodat een
mensch, in de ware beteekenis van het woord, sterker dan
een paard is. Insecten zijn echter weder sterker dan
menschen en wel hoe kleiner het beestje is, des te meer
trekkracht kan het in verhouding tot zijne zwaarte ont
wikkelen. Er zijn zelfs insecten, welker trekkracht het
42voudige van hun gewigt bedraagt. De spierkracht schijnt
alzoo in omgekeerde reden met de massa van het vlezen,
toe te nemen. Plateau heeft de trekkracht van insecten
op eene schrandere wijze gemeten. Hij plaatste het diertje
in eene buis van kaartpapier, welke van binnen min of
meer ruw gemaakt was, en sloot deze met een doorschijnend
dekseltje, Het insect, het licht door het dekseltje ziende,
deed alle mogelijke pogingen om het op te ligten, ten
gevolge waarvan het in beweging kwam. Deze beweging
werd op een hefboompje overgeplant, hetwelk in verband
stond met een toestel 0111 de daardoor ontwikkelde kracht
te meten. Wil men zien, hoeveel gewigt een insect in
zijne vlugt kan medevoeren, dan maakt men het aan een
draad, waaraan een balletje stopverw gebonden is, vast,
waarna men tot het resultaat komt, dat het diertje, ge
durende de vlugt, slechts weinig meer dan zijn eigen
gewigt kan medevoeren.
De jaarboeken van de speelbanken te Homburg, Wies-
baden, Ems, enz. zijn ieder jaar opgevuld met zoovele ver
schrikkelijke, het zedelijk gevoel diep kwetsende gebeurte
nissen, dat te midden van een veld vol distelen eensklaps
een roos schijnt te ontluiken als men in de geschiedenis
der groene tafel hoort van eens der menschheid eere aan
doend voorval, zooals het volgende:
Toen de Vorst von N.... de leeszaal van het badhuis te
Ems binnentrad, zag hij een goudstuk bij den poot eener
stoel liggen. De kamer was leêg, en daar er geen kans
bestond den eigenaar op te sporen, natn de vorst het
goudstuk en ging daarmee naar de speelzaal, zeggende
het toeval speelde mij dit geld in handen, daarom laat ik
het aan het toeval over wat het er meê doen wil. Hij
zette het goudstuk op een nummer der roulette en binnen
een paar minuten was dat ééne stuk tot een rol gouds
aangegroeid, welke spoedig plaats maakte voor verschei
dene banknoten. De vorst verstond bij het spelen de groote
kunst van te kunnen ophouden. Hij streek de winst
op en ging weêr naar de leeszaal. Nu vond hij daar een
jongen man in fatsoenlijke kleeding, die angstig naar iets
scheen te zoeken. Hebt ge hier soms wat verloren, mijn
heer? vroeg de vorst. Ik mis een goudstuk en geloof het
hier verloren te hebben, was het antwoord. Ik heb het
gevonden, antwoordde de vorst, maar het is mijn schuld
niet, dat de roulette het goud tot papier veranderd heeft
Mogt u soms dit niet aangenaam zijn, dan verschaft de
speelkamer de gelegenheid, om de verandering weer op
nieuw te beginnen en misschien deze banknoten tot nog
geringer som dan de oorspronkelijke terug te brengen.
Hierop gaf hij den eigenaar van het goudstuk die een
arme candidaat in de godgeleerdheid was vier bank
noten ieder ter waarde van duizend thaler, en verwijderde
zich zoo snel, dat de jonge man geen tijd had om van
zijne verbazing te bekomen en voor de onverwacht ver-
kregene som te bedanken.
De jonge theologant was met weinige spaarduiten naar
Ems gekomen om daar genezing voor zijne door aanhou
dende studiën aangedane borst te zoeken.
Hoewel er onder deze omstandigheden weinig vrees bestond
dat hij spelen zou, zoo had toch zijne moeder van hem de
belofte geëischt van de speelkamer niet te zullen betreden.
Hij had zijn belofte gehouden, zijne herstelling was voltooid
en het verlies van het goudstuk was daarom zoo groot
voor hem, omdat het een deel van de reiskosten dekken
moest. Hij gevoelde volstrekt geen lust om de ontvangene
som weêr tot de oorspronkelijke gedaante te doen weêrkeeren.
Hij bragt zijne moeder het geld en kon met gerust ge
weten zeggen dat hij getrouw aan zijn woord, niet gespeeld,
maar toch gewonnen had.
3ENQEMINGEN EN VERPLAATSINGEN BIJ MARINE EN LEGER.
De luit. ter zee 2de kl. W. A. van Aken, dienende op het wachtschip
te Vlissingen, wordt met den 25 dezer op non-act. gesteld, en op dien
bodem vervangen door den luit. ter zee 2de kl. P. E. Winkelman.
De off. van adm. 3de kl. J. M. A. van Koggen, laatst behoord heb
bende tot het escader in Oost-Indië, en van daar den 7 dezer in Neder
land teruggekeerd, wordt met dat tijdstip op non-act. gesteld.
De luit. ter zee 2de kl. W. A. van Aken is, op zijn verzoek, met den
laatsten dezer maand eervol uit de zeedienst ontslagen, en met 1 Aug.
daaraanvolgende is bevorderd tot luit. ter zee 2de kl. de adelborst 1ste
kl. G. A. van der Mieden.
BUITENLA I).
België.
De //Indépendance Beige" maakt melding van een nieuwe
speculatie. Een arts is namelijk op het denkbeeld gekomen
om de zieken in eskaders te verdeelen en ze zoo door
Europa te laten reizen. Hij geeft zijn plan den naam van
//gezondheidsreizen.» Elke reis heeft onder zijn leiding
plaats en wel in verschillende rigtingen, naar den aard
der verschillende ziekten. De eerste togt, die den 15 Julij
dezes jaars van Brussel uit begonnen is, is voor de lijders
aan bloedarmoede en slechte spijsverteering. Haar doel is
Zwitserland. Dan volgt de togt der zwaarlijvigen en der
lijders aan hart- en nierziekten. Deze gaat naar Italië.
Met het begin van den winter komt aan de teringachtigen
de beurt. Ieder reiziger of reizigster moet een bij reglement
vastgestelde bagage medebrengen. Of er ook retourbil-
letten worden afgegeven, wordt nergens in het programma
gezegd.
Nagenoeg twee maanden geleden werd te Brussel een
twaalfjarige knaap vermist, dien men, ondanks alle aan
gewende pogingen, thans eerst te Parijs heeft teruggevonden.
De oorzaak der verdwijning van dezen jeugdigen zwerver,
Jules Vosch genaamd, schijnt in zucht naar het zien van
vreemde plaatsen bestaan te hebben. Met twee francs in
den zak op weg gegaan, heeft hij, na eene reeks van
ongeloofelijke avonturen, het hoofddoel van zijnen togt, de
Fransche hoofdstad, bereikt. Daar hij volstandig weigerde
aan de policie op te geven wie hij was en van waar hij
kwam, heeft men hem in het gesticht der Enfants asslsCês
geplaatst, waaruit hij, na eene maand verblijf, met veel
list en behendigheid heeft weten te onts tappen, met het
doel om op nieuw aan zijne zwerfzucht te voldoen. Eerst
nadat hij andermaal door de Parijsche policie gevonden en
naar het bedoelde gesticht was teruggebragt, is hij tot het
doen van mededeelingen overgegaan, welke zijne overbren
ging naar de ouderlijke woning mogelijk maakten.
Een hengelaar te Luik heeft bij het visschen opge
haald het lijk van een sedert eenigen tijd vermist officier
van het 1ste reg. artillerie, die, zooals thans bleek, waar
schijnlijk door het een of ander toeval in het stadskanaal
geraakte. Althans, uiterlijke teekenen van een gewelddadigen
dood zijn niet voorhanden.
Te Gent heeft een wedstrijd met vélocipèdes plaats
gehad. Op het programma was o. a. een koers voor
dames aangekondigd. Drie Brusselsche schoonen hebben
daaraan deel genomen. Onder deze was er eene, zegt de
//Nouvelliste», die om hare zwierigheid en haar talent door
de omstanders bewonderd werd en reeds op vele plaatsen
prijzen heeft behaald. De drie dames zijn met kransen en
bloemen overladen, onder het spelen der Brabani;onne en
de daverende toejuichingen van het volk.
F r a n k r ij k.
Een nieuw soort van diefstal wordt thans te Parijs in
practijk gebragt. Op den boulevard voor eene passage
verzoekt een fijn gekleed heer u zijn arm te nemen en
hem in het oversteken van den boulevard behulpzaam te
zijn. Hij is bang, kunnende bijna niets meer zien. Als
edelmoedige ziel haast gij u de gevraagde dienst te bewijzen,
waarvoor gij tot belooning eenige minuten later uwe
liorologieketting mist.
Prinses Metternich, gemalin van den Oostenrijkschen
gezant te Parijs, overhandigde dezer dagen aan haar echt
genoot de rekening van hare naaister, ten bedrage van
112,000 francs. Het voorbeeld niet volgende van Prins
Bariatinski, die onlangs de betaling van 10,000 frs. voor
eene petite toilette de matin en crêpe de Chine koelbloedig
weigerde, opende de Oostenrijksclie diplomaat zijne beurs
als een prins. Mevrouw de Prinses bood daarna haren
gemaal de rekening van hare modiste aan, ten bedrage
van 2500 fr. Ook deze betaalde Z.Exc., doch niet zonder
de volgende aanmerking: //Mijn liefste, ik bemerk dat in
dezelfde mate uwe hoeden kleiner worden, de prijs er van
grooter wordt; ten laatste verwacht ik nog eens, dat de
modiste de rekening alleen brengt, zonder den hoed te
hebben geleverd.
De heer Ernest Picard, de beroemde Fransche afge
vaardigde, heeft in houding en gelaatstrekken groote ge
lijkenis met een restauratiehouder in de omstreken van
Parijs. Eenigen tijd geleden bevond hij zich in het dorp, waar den
op hem gelijkenden persoon woont en ontmoette op eene
wandeling een troep jongelieden, bruiloftsgasten, die in af
wachting van het feestmaal zich eens vertraden. Naauwe-
lijks kreeg de bruidegom den heer Picard in het oog, of
hij stoof, door zijne bruid en de overige gasten gevolgd,
op hein toe en zeide: Zeg eens vriend! gij moest liever in
onze keuken blijven en op ons diner toezien. Pas op, als
de kalkoen niet goed gebraden is, of als de zalm niet
lekker smaakt, waarop gij beloofd hebt mijne bruid te
trakteeren. Het kostte den heer Picard veel moeite om de
goede lieden van hunne dwaling te overtuigen, doch toen
hij op de vraag wie hij dan toch was, zijn naain noemde
en daarbij verklaarde, dat hij advocaat was, die zich vooral
op het bepleiten van echtscheidingen toelegde, vloden
bruidegom en bruid haastig weg, als hadden zij een boozen
geest ontmoet. Hiermede liep het avontuur af, maar een
paar maanden later werd hij op zijn bureau bezocht door
een jongman, die hem aldus aansprak: Mijnheer! ik heb
u al lang gezocht, maar toch eindelijk gevonden. Ik heb
uwe hulp dringend noodig. Niet waar, gij zijt nog altijd
sterk in het bepleiten van echtscheidingen. Ach help mij
van mijne vrouw af! Deze bezoeker was de bruidegom
van het avontuur, die nu al berouw had van zijne onbe
radenheid.
Volgens de //Gazette de France» heeft de heer de
Lesseps een plan uitgewerkt, om de Sahara in een zee te
veranderen. Aan de kanten ligt de woestijn reeds 27 el
onder den spiegel der Roode Zee en in het midden is dit
nog veel meer het geval. Een kanaal van 120 mijlen
zou voldoende zijn, om het water der Roode Zee in het
Sahara-bassin te leiden.
In een der Fransche bladen leest men het volgende:
//Met de Fransche industrie ziet het er treurig uit. De
vloek der werkstaking bezoekt voor en na alle werkplaatsen.
Spoedig zal men tot onhoudbare toestanden komen en zal
mededinging niet langer mogelijk zijn; daar de kosten van
den arbeid er toe leiden om de winsten der kapitalisten
tot nul te herleiden, is men van meening, dat Frankrijk's
markten overvoerd worden met Engelsclie of Duitsche
producten. De strijd tusschen kapitaal en arbeid wordt
steeds heeter. In sommige streken, als Champagne b. v.,
waar de werkman tegen honger gewaarborgd blijft door
landbouw-arbeid, lijdt hij slechts weinig schade door werk
staking. In alle groote steden is echter plotselinge werk-
