KINDERMEID,
ADVERTENTIËN.
Mevrouw BEETS
menschen dadelijk aan het hengelen is gegaan op de
plaatsen, die een tweede Californië beloven te zullen
wordensommigen hadden zelfs een bijzonder lokaas meê-
gebragt.
Engeland.
In Kensington Museum is op eene eigenaardige wijze
een mensch in zijne stoffelijke bestanddeelen geëxposeerl
dooi' een pakje witte lijm, eene flescli met phospliorzure kalk,
een pakje beenzwart, een stuk blank ijzer, een stuk zwavel,
een fleschje met phospliorus, enz., tot de kleinste hoeveel
heden der gekristalliseerde afscheidingen van spieren en gal
toe. Daarnevens liggen groote teerlingen met opschriften,
die aanwijzen hocveelmaal het volume waterstof-, zuurstof-
en stikstofgas, hetwelk een mensch bevat, den omvang der
teerlingen overtreft.
Een Engelschman, Middleton genaamd, heeft de wed
dingschap aangegaan om met zijn jacht ,/Kate" genaamd,
dat 21 voet lang en 7 voet breed is, zonder eenige hulp
van vreemden de kust van Engeland om te zeilen. Den
15 Julij is hij met dit doel van Londen vertrokken en is
thans te Ayr aangekomen, zoodat hij de grootste helft van
zijn togt in twee maanden heeft volbragt. De heer Middleton
gelooft thans nog eene maand noodig te hebben. Op zijne
reis had hij veel met stormweder te kampen en aangezien
hij kapitein, stuurman, kok en scheepsjongen te gelijk is,
gebeurde het meermalen dat hij in twee etmalen geen
oogenblik sliep.
D u i t s c li 1 a ii d.
De veepest, die door een Poolsch koopman in Pruissen
is overgebragt, tracht de Pruissische regering door de strengste
maatregelen te stuiten. In de streken waar do ziekte lieersclit
zijn terstond 850 stuks vee afgemaakt, en de besmette
plaatsen door militairen afgezet.
Dezer dagen maakten twee mannen uit Ratschach in
Oostenrijk jagt op een arend. Eerst scheen de rotsbewoner
den strijd te willen ontvlugten, maar streek weldra weder
neder om zich van den hond meester te maken, die de
jagers vergezelde. In plaats van den aanval van den arend
af te wachten, sprong de hond tegen hem op en pakte
hem in den snavel, en hoe de arend met zijn klauwen de
borst van den hond ook verwondde, deze liet niet los, zelfs
niet toen de arend den strijd wilde opgeven en opvloog.
Het gezelschap van den hond, die den snavel steeds vast
hield, scheen hem echter in zijn luchtreis te belemmeren
en hij streek in de Alphenmeer neder. Het koude bad
maakte aan den strijd een einde, de hond werd door zijn
meester afgeroepen, en de arend zwom naar den wal om
zich te droogen, waar hij in een onbewaakt oogenblik door
de jagers gevangen- genomen werd. De hond schijnt even
wel genoeg van het gevecht te hebben, want hij wil zijn
tegenpartijder niet meer onder de oogen komen.
Over den toestand en het uiterlijk van de ongelukkige
Carmelieter-non lezen wij het volgende
n Barbara Ubryk is 52 jaren oud en men zoude kunnen
zweren, ware men niet overtuigd van het tegendeel, dat
men te doen had met eene 80jarige vrouw.
Zij ligt geheel ineengewrongen in haar bed, zoodat men
over de grootte van haar ligcliaam nimmer het ware kan
te weten komen. In haar gerimpeld, klein gelaat, dat nog
sporen van groote schoonheid verraadt, zoude men met den
Diogenes lantaarn geen enkelen droppel bloeds kunnen ont
dekken; vaal en doodsbleek is het gezigt; het herinnert
aan de Albino's. Eene bijna doorschijnende huid bedekt
het voorhoofd, wenkbraauwen en wimpers ontbreken geheel.
Niettemin heeft het oog weinig van zijn glans verloren,
ofschoon het diep in de oogholten ligt. Bij den aanblik
van haren mageren hals moet men verbaasd staan,
hoe dit schepsel eigenlijk nog leven kan. De bijkans ont-
vleesclide, dunne handen, die aan een kind schijnen te
belmoren, toonen massa's gestolt en bedorven bloed in de
hoog gezwollen blaauwe aderen.
Is men eenmaal aan deze abnormaliteiten gewoon, dan
wordt men niet moede om Barbara Ubryk te aanschouwen
men vindt haar aanminnig, want zij heeft een hartveroverend
lachje, natuurlijk in de oogenblikken, dat zij geen onzin
spreekt. De ongelukkige moet hoogst waarschijnlijk, gelijk
trouwens door de nonnen wordt bevestigd, eene zeer edel
moedige, zelfs edele vrouw zijn geweest, voor dat zij aan
hare tegenwoordige ziekte leed."
Italië.
Te Piacenza werd bij gelegenheid van de viering der
Augustus-feesten een vuurwerk afgestoken, dat met een
verschrikkelijk onheil is geëindigd. De markt was met eene
groote menschenmassa bezet, die bij elk stuk een oorver-
doovend gejuich aanhief, toen plotseling ten 9| ure een
hevige uitbarsting plaats had. Een mortier, met een bom
van bordpapier geladen, bestemd om vuur van allerlei
kleuren uit te werpen, was gesprongen en had onder de
digt opeengepakte menigte zijne talrijke slagtoffers gekozen.
De vuurwerkmaker werd onmiddellijk gedood; de buik
van een kind werd vaneen gereten door de stukken van
het mortier en nog vier personen werden zwaar verwond
naar het hospitaal vervoerd. Dertig personen waren min
of meer ernstig gekwetst, vooral aan het hoofd. Een ont
zettend schouwspel van schrik en verwarring had ieder
spoor van feestelijke stemming weggevaagd. Er waren geen
handen in voldoend aantal, om de ongelukkige slagtoffers
te verbinden en te helpen.
Voor eenige dagen waren nabij Monteturli eenige
werklieden in een tuin aan het graven, toen zij op eene
diepte van 2 meters een gootsteen vonden van 2.15 meters
lengte en 1.75 meters breedte, waarop de volgende inscriptie
gebeiteld was: Anno Domini MDCCXXVII Mareas,
Martyr du travail, apres XX artnées d'une existence
peu heureuse son corps fatigué vendit a la terre. De
werklieden liepen onmiddellijk naar den eigenaar van den
tuin, van wien zij in last hadden hem dadelijk te roepen,
zoo er iets antieks gevonden werd. Die brave man dacht
dan ook niet minder dan dat de een of andere heilige
onder den steen begraven lag. Maar voor men tot de
plegtiglieid van nader onderzoek overging, werden alle
oudheidkundigen uit den omtrek opgeroepen, die allerlei
gissingen en onmogelijke combinatiën maakten en zelfs
reeds hevige geschillen hadden gekregen over de zaak in
kwestie. Alle genoodigden, de abt, de maire en alle nota
belen uit den omtrek waren ten prooi aan de brandendste
nieuwsgierigheid, toen daar eindelijk de steen werd omge
wenteld en men het skelet vond van een ezel!... Tableau!
Garibaldi heeft zijn Caprera in een waren lusthof
herschapen en houdt zich bezig met alles, wat ooit een
buitenman heeft kunnen uitdenken. Hij boert er niet alleen
in den meest uitgebreiden zin, maar kweekt ook de fijnste
bloemen. Zelf drinkt hij bijna nooit wijn, maar voor zijne
familie en de vele gasten die hem bezoeken, heeft hij
een wijnberg aangelegd, waar de Toscaansche en Pië-
monteesche druif, zelfs de wijnstok van Malaga en
Sicilië, welig tiert. Hij houdt veel van aardappelen, en
hij is in dat gewas zeer gelukkig. Het liefst braadt hij
den aardappel in heete asch. Ook op do bijenteelt heeft
hij zich toegelegd. Naast zijn huis bloeit de dadelpalm, en
men kan bijna geen boom of plant bedenken, die hij niet, en
meestal met goed gevolg, aankweekt.
R u s 1 a n d.
Bij het maken van manoeuvres in de Oostzee is het
Russische oorlogsfregat „Oleg" in aanraking gekomen met
het gepantserde oorlogsschip //Kreml", en door den ram
van het laatste onder water zoo gehavend, dat het onmid-
delijk zonk. De manschappen zijn intijds nog door de
sloepen gered.
Amerika.
In de maand Julij jl. verlieten meer dan vijftien
duizend landverhuizers Liverpool, vier vijfde er van
gingen naar de Vereenigde Staten van Noord-Amerika. Iloe
groot dit getal ook zij dagelijks gingen er door elkaar
vijf honderd toch is het getal niet zoo groot als in de
corresponderende maand van het vorige jaar. Toen gingen
er in eene enkele week zeven duizend vijf honderd personen
uit Liverpool om het //nieuwe en betere land" te zoeken.
De volksverhuizing was vele jaren niet zoo sterk als in de
laatste tijden en terwijl zoo velen daar een toevlugt zoeken,
komen er uit Amerika klaagtoonen tot ons, die uitroepen,
dat Amerika voor den avonturier niet in alle deelen meer
een paradijs is.
Nog geen tien jaar geleden sprak een bekende Amerikaan
deze trotsche woorden: ./De Vereenigde Staten vormen een
rijk, zonder aristocratie, zonder nationale schuld, zonder
een staand leger, zonder staatsgevangenen, zonder een
staatskerk, zonder gepensioneerden en zonder armen." Waar
in de wereld was toen zoo'n tweede land te vinden? De
man zei geen woord te veel; ja, hij kon zijn lofzang nog
krachtiger gemaakt hebben, indien hij er bijgevoegd had
z/en zonder belasting.» De opbrengsten waren overvloedig.
Soms was men er mede verlegen. Indien men in Europa
honger leed, kon men er uit Amerika voldoende ladingen
vleesch, spek en meel heen zenden. De petroleum- en
spoorweg-aristocratie was toen nog niet geboren. Twaalf
duizend man waren genoeg om de grenzen te verdedigen.
De volksschuld was beuzelachtig genoeg. Politieke onhei
len kende men niet, en, ofschoon er in de digstbevolkte
steden eenige chronische armoede heerschte, toch kon men
zeggen, dat in de Vereenigde Staten geen man van honger
behoefde om te komen, indien hij geen idioot, gebrekkige,
dronkaard of ongeneeselijke luijaard was.
Maar dit is veranderd. Amerika speelt ook zijn rol in
den gewonen loop der natiën. De Amerikaansche vrijheid
leed door den burgeroorlog en de schoonste provinciën
werden verwoest. Maar dat feit was niet zonder antecedent.
Doch een ontzettende nationale schuld is sedert 1861 een
last op de schouders der Unie. Die pest kwam plotseling,
in eens en zoo hevig als de kinderpokken, die een mensch
van rijper leeftijd overvallen. En broeder Jonathan was
niet gevaccineerd tegen nationale schuldMen moet zeg
gen, dat de Amerikanen zonder murmereren, zonder vrees
die schuld onder de oogen zien. Vervolgens heeft de
burgeroorlog het leger vergroot. Ofschoon die millioenen,
die in het Noorden de wapenen aangordden, tot op een
twintigste zijn gereduceerd, zal het lang duren vóór het
staande leger weder tot zijn normaal cijfer van 12000 man
zal dalen. Ten deele door de zucht om zoo spoedig mo
gelijk de schuld weg te maken, ten deele door verkeerd
finantiëel oordeel, is men in Amerika begonnen zware
inkomende regten te heffen. Alle weelde-artikelen niet
alleen, maar vele noodwendigheden zijn belast, van jenever
en speelkaarten af tot lucifers toe. De kosten van levens
onderhoud zijn vijftig percent gestegen. In vele Noordelijke
Staten is de huishuur meer dan honderd percent verhoogd,
gedurende de laatste vijfjaren. De algemeene voorspoed des
lands staat echter niet stil, maar vermeerdert steeds, doch,
ofschoon de algemeene rijkdom toeneemt, worden sommige
klassen der maatschappij armer. Evenals bij een mijn-
ontploffing de nadamp het nadeeligst werkt en het meeste
kwaad doet, zoo voert de oorlog ook een nadamp mede,
die gelijksoortig werkt.
Eerst dacht men dat de burgeroorlog Amerika in één
slag demoraliseren zou, doch dat is gebleken ongegronde
vrees te zijn geweest. Maar het pauperisme is door den
oorlog in Amerika binnengeslopen, en het wordt gevoed
en gekoesterd door den beschermenden handel. De Ameri
kanen rebelleren niet tegen de armoede, zooals de Engelschen
bij de invoering der //Corn laws." Zij hebben niet te zorgen
voor sinecuristen, voor pensioenen, voor familie-regeringen
en bovendien hebben ze een volmaakt vrije pers. En dan
nog bezitten zij koloniën in het //Farwert» die bovenmatig
vruchtbaar zijn en plaats bieden voor duizenden emigranten.
Pauperisme kan men dus in Amerika alleen als een
tijdelijk kwaad beschouwen. Toch is dat kwaad tijdelijk
zeer magtig en zeer te betreuren in een land, dat tot nu
toe gezegend werd met stoffelijke welvaart, zonder voorbeeld.
In Philadelphia waren verleden jaar 108,266 armen, onder
eene bevolking van 750,000 inwoners. In New-York liepen
dezen winter 500,000 armen om. Het is de oude historie.
De loonen hoe hoog die daar ook schijnen blijven
gelijk en de prijzen der levensbehoeften stijgen. Men heeft
een massa hulpelooze werklieden, buigende onder het gewigt
van te lage loonen, onvermijdelijke armoede en vermomde
dienstbaarheid een rijke kapitalist, een arm dienaar en
een verachte, geringe arbeidersstand. Dat is de geschiedenis
in de oude wereld, dat is ze ook in de nieuwe. (Fr. Crt.)
De «Weekly Missouri Republican» deelt mede, dat
in de nabijheid van Ilickman (Amerika), voor eenigen tijd
op 26jarigen leeftijd is overleden eene zekere miss Godsey
die sedert haar 14de jaar geslapen had. Twaalf jaar geleden
had zij kou gevat en werd toen behandeld door haar genees
heer. Zij kreeg de koorts en viel daarop in slaap, en in
dien toestand bleef zij tot op het oogenblik dat zij stierf.
Nu en dan werd zij voor of 10 minuten wakker, maar
geeuwde dan onophoudelijk van den slaap.
Het Amerikaansche blad deelt dit verhaal mede als eene
ware gebeurtenis en onder het opschrift//Een mensch die
niet veel aan zijn leven gehad heeft.»
Een kleine jongen te Lake Station, in Missouri, ver
maakte zich dezer dagen met vliegeren. Een hevige wind
blies langs het veld en de knaap, bevreesd dat het sterk
gespannen touw hem zou ontsnappen, bond het om zijn
middel. De wind vermeerderde in kracht en de jongen,
wiens jeugdige krachten weldra te kort schoten, werd eens
klaps door een hevigen rukwind opgetild en aan het eind
van het touw een honderdtal voeten in de hoogte opge
nomen, van waar hij langzamerhand weêr naar omlaag zakte
en zonder ongelukken op de aarde teregt kwam.
Op den Camden-spoorweg is een pleiziertrein met
2000 personen van een schrikkelijke, botsing gered door de
buitengewone tegenwoordigheid van geest van een der
conducteurs. Op het punt, waar de Camden-lijn de
Atlantic-lijn kruist, worden de signalen verkeerd gegeven,
zoodat men op de pleiziertrein, toen het te laat was om te
stoppen, zag, dat een op de Atlantic-lijn aankomende goe
derentrein onvermijdelijk dwars door de pleiziertrein heen
zou rijden. Ophouden was voor beide treinen even onmo
gelijk. Er was slechts eene mogelijkheid van redding, en
die werd opgemerkt en uitgevoerd door een conducteur,
die den middelsten wagen van den pleiziertrein wist los te
haken, en om de losgemaakte wagens den remtoestel aan
schroefde. Niet meer voortgetrokken door den locomotief,
kwamen de achterste wagens juist voor de kruising der
lijnen tot staan; terwijl het eerste gedeelte van den trein,
met dubbelen vaart voortgespoed, juist het kruispunt over
was, toen de goederen-trein met donderend geweld tusschen
de beide helften van den pleiziertrein doorstoomde.
Eenige manschappen, tot het arsenaal te Rio-Janeiro
behoorende, moesten een kleine hoeveelheid nitro-glycerine
verwijderen. Zij roeiden in een boot omstreeks 300 ellen van
het strand, ten einde de gevaarlijke lading, welke in zes
kruiken van tien pond geborgen was, over boord te werpen.
Bij het aanraken van den waterspiegel ontplofte de eerste
kruik en deed de 5 andere onploffèn, zoodat de boot van-
eensloeg en de 7 opvarenden gedood werden.
I/ijst der Brieven, geadresseerd aan
onbekenden, gedurende de mnnnd
Mei 18Ü9.
P. Reijkcrs, te FalmouthE. v. Emden en M. den Unck, beiden
te Batavia; J. H. v. Heusden, te Soerabaija.
De Directeur van het Postkantoor,
D E K E T H.
Getrouwd
P. LANDSMAN
en
M. VAN MAREN COSTER,
Wed. P. Jongkees.
Alkmaar, 22 Augustus 1869.
Heden morgen ten 6 ure overleed onze welbeminde
Vader cn Behuwdvader CORNELIS VAN DER STERR,
Opzigter van den Waterstaat en Ridder der orde van den
Nederlandschen Leeuw.
Na een geduldig lijden van 6 weken, eindigde hij in
77jarigen ouderdom zijn zoo werkzaam leven.
Helder, den 22 Augustus 1869.
P. VAN DER STERR.
J. HOELANDS.
T. HOELANDS,
van der Sterk.
De ondergeteekendc betuigt bij deze zijnen hartelijken
dank aan den Heer A. THOMASZ, voor zijne mensch-
lievendheid, bewezen bij het redden van zijn Kind, dat
spelenderwijs in het Heldersch Kanaal was gevallen.
L. TIELROOÜ.
VERLANGT EEN
die met de Wasch kan omgaan en Strijken; liefst boven
25 jaren; loon 58.
