[871. N°. 41.
Woensdag 5 April.
29 Jaargang.
RELRERSCHE
NIEUWEDIEPER COURANT,
„Wij Huldigen het goede."
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
Bureau: MOLENPLEIN, N°. 103.
Prijs der Adrertcntiën: Van 14 regels 60 cent,
elke regel meer 15 cent.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
April vertrekt van hier de
lj it lndische mail via Triest, per eersten trein.
frijia; den 7 April vertrekt van hier de Oost-
jjjthe mail via Brindisi, per eersten trein.
toimti ïsturc'ag den 15 April vertrekt vnn hicrdeWest-
dische mail over Southninpton, per laatsten trein.
100
e 1
ire
14.
en Ui
5,SI.
100 E
B I i\ E LAND.
HELDER on NIEUWEDIEP, 4 April,
flet buitenlandsch nieuws, behalve dat betrekkelijk de
geregeldheden te Parijs, is thans niet van overwegend
gng. Alleen de onderhandelingen, of liever de vast-
llin" der vredespreliminairen op het stadhuis te Brussel
rwekken eenige belangstelling' In het Britsche Lagerhuis
door een der leden voorgesteld, dat Engeland zijne
ide diensten zou aanwenden om voor Frankrijk alsnog
jachtende vredesvoorwaarden te bedingen. Nadat de
lister van buitenl. zaken daarover het woord gevoerd
1, vond de voorsteller goed zijn voorstel aan verdere
8 a «indeling te onttrekken. De Duitsche regering heeft
b. II gestemd het verzoek der Fransche, om, ter beteugeling
n de Parijsche onlusten, het aantal troepen ten noorden
t Loire te vermeerderen tot hoven het aantal, bij de
8® idesvoorwaarden bepaald.
De vertrekdag van Zr. Ms. stoomschip Vice Admiraal
oopman is thans bepaald op Zaturdag 8 ^pril a. s.
- De rekening en verantwoording der Hervormde
iaconie van den Helder en Huisduinen, over het jaar
■tlfi ÏO, die dezer dagen voor de leden dier gemeenten ter
izage is nedergelegd, sluit met deze balans:
Ontvangsten. 5771.82
Uitgaven. - 5207.70|
Batig saldo 564.111
etlt| Even als in vorige jaren, sluit ook nu die rekening
et een vrij aanzienlijk batig slot. Daar dit ligt tot de
volgtrekking konde leiden, dat de behoeften vooreerst
nder groot zijn, haasten we ons er bij te voegen, dat
rekening wordt opgemaakt op 1 Januarij, midden
Kali# den tijd dat de grootste uitgaven vereischt worden.
12S
open
De Kaar ten-Koning.
Historische Novelle door L. Müiilback.
ivoer
;eld.'
- a»J
naarl
'men (Vervolg.)
ingoi Zonderling, zeide hij hij zich zeiven, toen hij, gezeten in zijn
oedtl Inig, door de doodsche straten rolde, zonderling, het scheen mij
landi Inrende den geheelen avond als was de mooije, ongelukkige
as eis ie rondom mij en als hoorde ik haar fluisterend genade voor den
is niet afsmeeken.. En dat is de oorzaak dat ik een gek was! riep
luide uit. Waarom gaf ik den onverbeterlijken speler alles
n lus tg? Nu, het zij zoo ik kan toch altijd zeggen, dat ik op
n 50 n loopbaan als speler een goede daad verrigt heb, en misschien
eb ik daarmee menige zonde nit.
kt rijtuig hield op voor zijn hotel; Raily snelde naar zijn
berk. ler, schreef haastig eenige regels en gaf ze den lakkei, met
eert# bevel om ze, zoodra de morgen gekomen zou zijn, aan den
man Stverkof Feodorowitsch te brengen.
'aarop begaf hij zich onuitgekleed naar zijn bed, want hij
(Ide dat hij van vermoeijenis uitgeput was.
E, ^roc? in den morgen bragt de lakkei het briefje naar Swerkof
Moroivitsch. Naauwelijks had deze het gezien, of hij uitte een
5 j van vreugde en zich niet om den lakkei bekommerende,
tl hij op de knieen en overdekte het met kussen.
pa tot uwen heer en zeg hem, dat ik over een uur bij hem
ldei '3n'
uur later trad Swerkof Feodorowitsch met een jonge schoone
inntt "e aan ^en arm Hm'y binnen, die juist opgestaan was.
najo# ffeen woord, maar uit hun oogen, die Raily aanzagen
en t me' 'rauen ™n vreugde gevuld waren, sprak hun diepe, innige
35 i "Ibaarheid. En voor ltaily nederknielende, stamelden zij hunne
g j «ibaarheid. Raily zelf ontroerde en iets wat tot nog toe nooit
9 jst z'ïn verirek uit Bath gebeurd was, geschiedde nuhij
zijn tranen niet bedwingen. Hij dacht aan Lise en zijn hart
KaUf 1'itcr('e: -6'se, zult ge mij nu vergeven voor het kwaad, dat ik
Hees lw'aal1 hebZult gij voor mij bidden?
I Kii) r ^'e tranen in zijn oogen duurden slechts een oogenblik;
Hoela naar ('e tafel, nam het bewijs van eigendom van het
"p L'riella en gaf het de voor hein geknielde bruid, terwijl hij
nan, 'p Tan c'en ërol'd ophief.
doh' 2eoene u! hier is mijn bruidsgeschenk! Men heeft tot mij
er (Z een vrijgelatene mag niet grondbezitter wordendaarom
u d dorp Swerkof Feodorowitsch is nu uw eigendom,
Goft
dorp
hij uw echtgenoot is, dan is hij vrij, even als gij, en hij
1 Kol u a"ee" ('e Ketenen der liefde door zijn geheele leven torschen.
mau i naast (ler liefde ook die der dankbaarheid, der eeuwige
.baarheid! riep Swerkof, terwijl hij Raily hartstogtelijk aan
iD borst drukte. Wij danken u ons geluk, onze toekomst, ons
Daarop wordt door heeren diakenen gerekendliet be
schikbaar zijn van zoodanige som op gemeld tijdstip is dus
een maatregel door de omstandigheden gevorderd, en
geenszins een bewijs van bijzonder ruime fondsen.
Jl. Zaturdag avond werden de lessen aan de Indus
trieschool alhier besloten met het houden eener openbare
les, die, behalve door hh. bestuurderen dezer inrigting,
door onderscheidene autoriteiten werd bijgewoond. Tenge
volge van het groot aantal leerlingen, die in dezen winter
aan de lessen hebben deelgenomen, was het niet mogelijk
geweest al de leerlingen op dezen avond vereenigd te
te hebben. Alleen de leerlingen van het 2de, 3de en 4de
jaar waren ditmaal tegenwoordig.
De onderwijzers A. J. Leijer en Blits werkten met de
leerlingen eenige meet- en rekenkundige vraagstukken uit,
terwijl in de teekenzaal de teekeningen, door de leerlingen
vervaardigd, ter bezigtiging waren gesteld en door de
onderwijzers Leich en N. J. Leijer de noodige inlichtingen
werden verstrekt. Vervolgens vereenigden zich de leer
lingen in het lokaal bestemd voor het onderwijs in wis-,
natuur-, schei- en werktuigkunde, en zette de onderwijzer
A. J. Leijer de les voort, handelende over galvanisme en
de voornaamste toepassingen daarvan.
Prijzen voor gemaakte vorderingen werden uitgereikt
aan de leerlingenJ. Pronk, II. Disper, W. Duinker en
R. Gans.
Aan liet einde der werkzaamheden rigtte de heer van
Voornveld eene toespraak tot de leerlingen en de onder
scheidene hier vertegenwoordigde besturen, welke toespraak
door den lieer burgemeester beantwoord werd.
Wij besluiten de mededeeling van dit verslag met de
betuiging van onze ingenomenheid met deze instelling, die
van zoo groot belang is voor den ambachtsstanddie zich
blijkbaar verheugen mag in de sympathie der onderschei
dene corporatiên, welke op haar bestaan en bloei invloed
uitoefenen, en die, het groot aantal leerlingen strekt ten
bewijze hiervan, meer en meer door ouders en leerlingen
gewaardeerd wordt.
Gisteren had aan de Achter-Binnenhaven alhier een
betreurenswaardig ongeluk plaats. Drie kinderen van den
stalhouder Conijn waren al spelende in eene vigelante
geklommen, die in den stal,ontspannen, geplaatst was.
Al spelende kwam de vigelante in beweging, en wel met
het ongelukkig gevolg, dat het voertuig van den wal afin
leven. Neem gij nu ook een bewijs van onze dankbaarheid.
Neem dit aan.
Hij haalde een brieventasch te voorschijn en reikte die Raily toe.
Maar deze wees baar van de hand, terwijl hij zeide:
Sta mij toe, Swerkof, dat ik in mijn leven een oogenblik weet
waarover ik mij voor niemand ter wereld behoef te schamen. Uw
dank is mij genoeg. Vergeet mij niet. Ik ga uit Moskau, omdat
ik den toorn van den graaf Kutusof vrees. Hij zal mij nooit
vergeven wat dezen nacht gebeurd is. Herinner u mijner, jong
meisje en bid voor mij, opdat ik te eeniger tijd vergiffenis voor
mijne zonden ontvange.
Ik zal God smeeken u zoo gelukkig te maken als gij het
verdient, hernam de lieve schoone. Maar ik bid u, maak ons
geluk volkomen; geef ons het genoegen u dit kleine geschenk te
mogen aanbieden. Neem dezen brieventasch ter onzer herinnering.
En Swerkof drong er ook op aan en zij smeekten zoolang, tot
eindelijk Raily toegaf. Na een hartelijk afscheid, begeleide Raily
hen tot hun rijtuig en eerst toen ze uit zijn oog verdwenen waren
keerde hij vol gedachten naar zijn kamer terug.
Voor de eerste maal sints langen tijd voelde hij zich eenzaam
en ongelukkig; hij dacht aan Lise en hoe gelukkig degene is,
die een beminde vrouw bezit
Zijn geweten ontwaakte en sprak tot hemgij liebt al uw on
geluk verdiend; ga verder het leven door, Fortuna is uw bruid,
volg haar totdat zij u in den afgrond stort!
Ja, ik zal haar volgen, zeide Raily, terwijl hij met zijn hand
de laatste tranen weg wischte. Het zijn dwaze, sentimenteele
gedachten, het geld is mijn koninkrijk en ik wil het bezitten.
Laat ons zien wat de brieventasch bevat.
Hij opende haar en vond een toegelakten brief, met het volgende
adres: Den Heer Raily, den vrijen man, die mij vrij maakte.
Swerkof Feodorowitsch.
Raily las dit en een lach van tevredenheid gleed over zijn gelaat.
Hij verbrak het zegel en nam den brief uit het couvert.
Het was een wissel van één millioen zilveren rochels op het
huis Arnstein en Eskeles te Weenen.
Zijn oog schitterde van blijdschap.
Een millioenNu heb ik mijn doel bereikt, ik ben nu een rijk
man! Ik ga naar Weenen, naar het congres van koningen en
vorsten.
V.
Het Weener-Congres.
Raily was naar Weenen vertrokken, naar Weenen, sints de herfst
van het jaar 1814 de verzamelplaats van alle vorsten, van hooge
militairen en diplomaten, het middenpunt van bijeenkomsten voor
alle schoone vrouwen, hetzij koninginnen, vorstinnen, kunstenaressen
of avonturiersters. Weenen was in dezeu winter het Eldorado
voor geheel Europa; de hoop, de troost voor alle harten en hoofden.
liet Helderscli kanaal stortte. Een matroos begaf zich
onmiddellijk te water, sloeg de glasruit van het portier
aan stukken en had het geluk een der kleinen aan een
j anders wissen dood te ontrukken. Plet andere kind kwam
op noodlottige wijze om het leventerwijl het andere zich
in tijds had gered door van het voertuig af te springen.
De wanhopige vader, ofschoon zelf niet kunnende zwemmen,
begaf zich te water om zijn kind te redden, te vergeefs;
hij zelf werd met moeite aan het gevaar ontrukt.
Bedankt voor het beroep naar Oudewater door ds.
D. Rijnders, pred. te Alkmaar.
Met ingang van den 3 dezer zal het Rijks-telegraaf
kantoor te Vlieland open zijn als volgt: op werkdagen
van 8 tot 11| ure voor- en van li tot 6 ure namiddags;
op Zon- en feestdagen van 8 tot 9g ure voor- en van
tot 4 ure namiddags.
Te 's Ilage is jl. Vrijdag in 53jarigen ouderdom
overleden de heer G. Roijer, ridder der orde van den
Nederlandschen Leeuw, gepensioneerd kapitein ter zee.
Te 's Hage zijn gedurende de afgeloopen week 66
ziektegevallen en 27 sterfgevallen aan pokken aangegeven.
De voorgaande week bedroeg het getal overledenen 42.
Te Utrecht bezweken er 36.
Op de jl. Maandag te Utrecht gehouden Palm-
paardenmarkt, waren 650 paarden aangevoerd, de handel
was lusteloos, er waren weinig vreemde kooplieden, goede
paarden werden verkocht voor 450500 per stuk.
Goede handel, vooral voor Duitschland en Frankrijk.
Luxe-paarden voor liet binnenland zeer enkele aanwezig.
De Gemeenteraad van 's IPertogenbosch heeft besloten
het ontwerp van wet der heeren 's Jacob c. s., tot sub-
sidieering van rijkswege van eene geregelde stoomvaart
tusschen Vlissingen en New-York, bij adres aan de Tweede
Kamer te ondersteunen.
De duurte van het veevoeder is oorzaak, dat op de
meeste markten der provincie Overijssel de prijzen van het
vee eene aanmerkelijke daling hebben ondergaan. Guste
koeijen worden in grooten getale ten verkoop aangeboden,
doch gaan niet vlug van de hand, daar de vetweiders ze
niet gebruiken kunnen. Ook de biggen zijn van 1.50
tot 1 a 1.10 per week in prijs gedaald, wat hieraan toe
te schrijven is, dat de boter te duur is om de melk aan
deze dieren te geven.
Europa was veertien jaren lang door oorlog verwoest en geteisterd
geworden. Alle troonen hadden op hunne grondvesten geschud,
niets had vasten duur gehad, want de held, die het lot van
Frankrijk met het zwaard in de hand tegenover geheel Europa
had doen zegevieren die lield had alle wetten vernietigd,
troonen neergesmeten, tot dat de dag der wrake kwam en op de
velden van Leipzig de donder van het geschut, voor hem de
donder van het wereldgerigt geworden was.
De Keizer der Fransohen had van zijn troon moeten stijgen en
op het kleine eiland Elba zou hij van zijn vervlogen grootheid
kunnen droomen, zou hij met den schijn van koningspracht zich
troosten over de verloren keizerskroon. Alle souvereinen waren
met hun gezanten, diplomaten en gevolg naar Weenen gekomen.
Engeland was er om Malta voor zieh te verkrijgen, Pruissen
verlangde het koningrijk Saksen, Rusland eisehte Polen, Sardinië
maakte aanspraak op Genua en Oostenrijk wilde zieh met Venetië
vergenoegen.
En aan den anderen kant vond men er, die redden wilden wat te red
den was. Frankrijk, het vertrapte, diep beschaamde nog bloedende
Frankrijk, smeekte dat men het toch aan de zijde van Duitschland
den Rijn tot grens zou geven. De gevlugte ongelukkige Koning
van Saksen smeekte, dat men Saksen toch niet uit de volkenrij
wilde doen verdwijnen. Genua en Venetië vertegenwoordigden zich
om voor hun bestaan en eer te waken.
Maar terwijl diplomaten werkten en landen en bewoners weg
schonken, vermaakten zich de. souvereinen. Allen hadden, toen
zij naar Weenen gingen, de etiquette en het ceremonieel tehuis
gelaten. Slechts bij groote diners en reünies van vorsten, dacht
men aan etiquette, in zooverre slechts, dat men de avonturiers,
die anders overal konden binnendringen, dan weerde. Slechts
gekroonde hoofden, en diegenen die de titels van graaf of markies
voerden, mogten op zulke feesten verschijnen.
Maar in den Nieuwjaarsnacht van 1815 was zelfs op het groote
feest in den keizerlijken burg alle ceremonieel gebannen. De
Keizer van Oostenrijk gaf in de groote zaal van den keizerlijken
burg aan de vorsten en alle vreemdelingen van aanzien een
schitterend feest.
De groote zaal met de twee aangrenzende kleinere waren prachtig
versierd; de keizerlijke rijbaan was tot dansen ingerigt. Alle te
Weenen aanwezige vorsten van Europa bevonden zich in de zalen,
vrolijk en hartelijk was men bijeen, en de duizenden, die zich in
het bonte gewoel der maskers in de zalen bewogen, waren een
beeld van de eendragt en onderlinge vriendschap van geheel
Europa.
Onder al de verschillende maskers was er eene, wie het gelukte
aller opmerkzaamheid tot zich te trekken. Een groep, die van
schoonheid en pracht schitterde, trok zelfs de oogen der vorsten,
die, zittende op een estrade, zich over het gewoel vermaakten, tot
zich. In een gouden wagen, die den vorm had van een triumf-