[871. N°. 41. Woensdag 5 April. 29 Jaargang. RELRERSCHE NIEUWEDIEPER COURANT, „Wij Huldigen het goede." Uitgever A. A. BAKKER Cz. Bureau: MOLENPLEIN, N°. 103. Prijs der Adrertcntiën: Van 14 regels 60 cent, elke regel meer 15 cent. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. April vertrekt van hier de lj it lndische mail via Triest, per eersten trein. frijia; den 7 April vertrekt van hier de Oost- jjjthe mail via Brindisi, per eersten trein. toimti ïsturc'ag den 15 April vertrekt vnn hicrdeWest- dische mail over Southninpton, per laatsten trein. 100 e 1 ire 14. en Ui 5,SI. 100 E B I i\ E LAND. HELDER on NIEUWEDIEP, 4 April, flet buitenlandsch nieuws, behalve dat betrekkelijk de geregeldheden te Parijs, is thans niet van overwegend gng. Alleen de onderhandelingen, of liever de vast- llin" der vredespreliminairen op het stadhuis te Brussel rwekken eenige belangstelling' In het Britsche Lagerhuis door een der leden voorgesteld, dat Engeland zijne ide diensten zou aanwenden om voor Frankrijk alsnog jachtende vredesvoorwaarden te bedingen. Nadat de lister van buitenl. zaken daarover het woord gevoerd 1, vond de voorsteller goed zijn voorstel aan verdere 8 a «indeling te onttrekken. De Duitsche regering heeft b. II gestemd het verzoek der Fransche, om, ter beteugeling n de Parijsche onlusten, het aantal troepen ten noorden t Loire te vermeerderen tot hoven het aantal, bij de 8® idesvoorwaarden bepaald. De vertrekdag van Zr. Ms. stoomschip Vice Admiraal oopman is thans bepaald op Zaturdag 8 ^pril a. s. - De rekening en verantwoording der Hervormde iaconie van den Helder en Huisduinen, over het jaar ■tlfi ÏO, die dezer dagen voor de leden dier gemeenten ter izage is nedergelegd, sluit met deze balans: Ontvangsten. 5771.82 Uitgaven. - 5207.70| Batig saldo 564.111 etlt| Even als in vorige jaren, sluit ook nu die rekening et een vrij aanzienlijk batig slot. Daar dit ligt tot de volgtrekking konde leiden, dat de behoeften vooreerst nder groot zijn, haasten we ons er bij te voegen, dat rekening wordt opgemaakt op 1 Januarij, midden Kali# den tijd dat de grootste uitgaven vereischt worden. 12S open De Kaar ten-Koning. Historische Novelle door L. Müiilback. ivoer ;eld.' - a»J naarl 'men (Vervolg.) ingoi Zonderling, zeide hij hij zich zeiven, toen hij, gezeten in zijn oedtl Inig, door de doodsche straten rolde, zonderling, het scheen mij landi Inrende den geheelen avond als was de mooije, ongelukkige as eis ie rondom mij en als hoorde ik haar fluisterend genade voor den is niet afsmeeken.. En dat is de oorzaak dat ik een gek was! riep luide uit. Waarom gaf ik den onverbeterlijken speler alles n lus tg? Nu, het zij zoo ik kan toch altijd zeggen, dat ik op n 50 n loopbaan als speler een goede daad verrigt heb, en misschien eb ik daarmee menige zonde nit. kt rijtuig hield op voor zijn hotel; Raily snelde naar zijn berk. ler, schreef haastig eenige regels en gaf ze den lakkei, met eert# bevel om ze, zoodra de morgen gekomen zou zijn, aan den man Stverkof Feodorowitsch te brengen. 'aarop begaf hij zich onuitgekleed naar zijn bed, want hij (Ide dat hij van vermoeijenis uitgeput was. E, ^roc? in den morgen bragt de lakkei het briefje naar Swerkof Moroivitsch. Naauwelijks had deze het gezien, of hij uitte een 5 j van vreugde en zich niet om den lakkei bekommerende, tl hij op de knieen en overdekte het met kussen. pa tot uwen heer en zeg hem, dat ik over een uur bij hem ldei '3n' uur later trad Swerkof Feodorowitsch met een jonge schoone inntt "e aan ^en arm Hm'y binnen, die juist opgestaan was. najo# ffeen woord, maar uit hun oogen, die Raily aanzagen en t me' 'rauen ™n vreugde gevuld waren, sprak hun diepe, innige 35 i "Ibaarheid. En voor ltaily nederknielende, stamelden zij hunne g j «ibaarheid. Raily zelf ontroerde en iets wat tot nog toe nooit 9 jst z'ïn verirek uit Bath gebeurd was, geschiedde nuhij zijn tranen niet bedwingen. Hij dacht aan Lise en zijn hart KaUf 1'itcr('e: -6'se, zult ge mij nu vergeven voor het kwaad, dat ik Hees lw'aal1 hebZult gij voor mij bidden? I Kii) r ^'e tranen in zijn oogen duurden slechts een oogenblik; Hoela naar ('e tafel, nam het bewijs van eigendom van het "p L'riella en gaf het de voor hein geknielde bruid, terwijl hij nan, 'p Tan c'en ërol'd ophief. doh' 2eoene u! hier is mijn bruidsgeschenk! Men heeft tot mij er (Z een vrijgelatene mag niet grondbezitter wordendaarom u d dorp Swerkof Feodorowitsch is nu uw eigendom, Goft dorp hij uw echtgenoot is, dan is hij vrij, even als gij, en hij 1 Kol u a"ee" ('e Ketenen der liefde door zijn geheele leven torschen. mau i naast (ler liefde ook die der dankbaarheid, der eeuwige .baarheid! riep Swerkof, terwijl hij Raily hartstogtelijk aan iD borst drukte. Wij danken u ons geluk, onze toekomst, ons Daarop wordt door heeren diakenen gerekendliet be schikbaar zijn van zoodanige som op gemeld tijdstip is dus een maatregel door de omstandigheden gevorderd, en geenszins een bewijs van bijzonder ruime fondsen. Jl. Zaturdag avond werden de lessen aan de Indus trieschool alhier besloten met het houden eener openbare les, die, behalve door hh. bestuurderen dezer inrigting, door onderscheidene autoriteiten werd bijgewoond. Tenge volge van het groot aantal leerlingen, die in dezen winter aan de lessen hebben deelgenomen, was het niet mogelijk geweest al de leerlingen op dezen avond vereenigd te te hebben. Alleen de leerlingen van het 2de, 3de en 4de jaar waren ditmaal tegenwoordig. De onderwijzers A. J. Leijer en Blits werkten met de leerlingen eenige meet- en rekenkundige vraagstukken uit, terwijl in de teekenzaal de teekeningen, door de leerlingen vervaardigd, ter bezigtiging waren gesteld en door de onderwijzers Leich en N. J. Leijer de noodige inlichtingen werden verstrekt. Vervolgens vereenigden zich de leer lingen in het lokaal bestemd voor het onderwijs in wis-, natuur-, schei- en werktuigkunde, en zette de onderwijzer A. J. Leijer de les voort, handelende over galvanisme en de voornaamste toepassingen daarvan. Prijzen voor gemaakte vorderingen werden uitgereikt aan de leerlingenJ. Pronk, II. Disper, W. Duinker en R. Gans. Aan liet einde der werkzaamheden rigtte de heer van Voornveld eene toespraak tot de leerlingen en de onder scheidene hier vertegenwoordigde besturen, welke toespraak door den lieer burgemeester beantwoord werd. Wij besluiten de mededeeling van dit verslag met de betuiging van onze ingenomenheid met deze instelling, die van zoo groot belang is voor den ambachtsstanddie zich blijkbaar verheugen mag in de sympathie der onderschei dene corporatiên, welke op haar bestaan en bloei invloed uitoefenen, en die, het groot aantal leerlingen strekt ten bewijze hiervan, meer en meer door ouders en leerlingen gewaardeerd wordt. Gisteren had aan de Achter-Binnenhaven alhier een betreurenswaardig ongeluk plaats. Drie kinderen van den stalhouder Conijn waren al spelende in eene vigelante geklommen, die in den stal,ontspannen, geplaatst was. Al spelende kwam de vigelante in beweging, en wel met het ongelukkig gevolg, dat het voertuig van den wal afin leven. Neem gij nu ook een bewijs van onze dankbaarheid. Neem dit aan. Hij haalde een brieventasch te voorschijn en reikte die Raily toe. Maar deze wees baar van de hand, terwijl hij zeide: Sta mij toe, Swerkof, dat ik in mijn leven een oogenblik weet waarover ik mij voor niemand ter wereld behoef te schamen. Uw dank is mij genoeg. Vergeet mij niet. Ik ga uit Moskau, omdat ik den toorn van den graaf Kutusof vrees. Hij zal mij nooit vergeven wat dezen nacht gebeurd is. Herinner u mijner, jong meisje en bid voor mij, opdat ik te eeniger tijd vergiffenis voor mijne zonden ontvange. Ik zal God smeeken u zoo gelukkig te maken als gij het verdient, hernam de lieve schoone. Maar ik bid u, maak ons geluk volkomen; geef ons het genoegen u dit kleine geschenk te mogen aanbieden. Neem dezen brieventasch ter onzer herinnering. En Swerkof drong er ook op aan en zij smeekten zoolang, tot eindelijk Raily toegaf. Na een hartelijk afscheid, begeleide Raily hen tot hun rijtuig en eerst toen ze uit zijn oog verdwenen waren keerde hij vol gedachten naar zijn kamer terug. Voor de eerste maal sints langen tijd voelde hij zich eenzaam en ongelukkig; hij dacht aan Lise en hoe gelukkig degene is, die een beminde vrouw bezit Zijn geweten ontwaakte en sprak tot hemgij liebt al uw on geluk verdiend; ga verder het leven door, Fortuna is uw bruid, volg haar totdat zij u in den afgrond stort! Ja, ik zal haar volgen, zeide Raily, terwijl hij met zijn hand de laatste tranen weg wischte. Het zijn dwaze, sentimenteele gedachten, het geld is mijn koninkrijk en ik wil het bezitten. Laat ons zien wat de brieventasch bevat. Hij opende haar en vond een toegelakten brief, met het volgende adres: Den Heer Raily, den vrijen man, die mij vrij maakte. Swerkof Feodorowitsch. Raily las dit en een lach van tevredenheid gleed over zijn gelaat. Hij verbrak het zegel en nam den brief uit het couvert. Het was een wissel van één millioen zilveren rochels op het huis Arnstein en Eskeles te Weenen. Zijn oog schitterde van blijdschap. Een millioenNu heb ik mijn doel bereikt, ik ben nu een rijk man! Ik ga naar Weenen, naar het congres van koningen en vorsten. V. Het Weener-Congres. Raily was naar Weenen vertrokken, naar Weenen, sints de herfst van het jaar 1814 de verzamelplaats van alle vorsten, van hooge militairen en diplomaten, het middenpunt van bijeenkomsten voor alle schoone vrouwen, hetzij koninginnen, vorstinnen, kunstenaressen of avonturiersters. Weenen was in dezeu winter het Eldorado voor geheel Europa; de hoop, de troost voor alle harten en hoofden. liet Helderscli kanaal stortte. Een matroos begaf zich onmiddellijk te water, sloeg de glasruit van het portier aan stukken en had het geluk een der kleinen aan een j anders wissen dood te ontrukken. Plet andere kind kwam op noodlottige wijze om het leventerwijl het andere zich in tijds had gered door van het voertuig af te springen. De wanhopige vader, ofschoon zelf niet kunnende zwemmen, begaf zich te water om zijn kind te redden, te vergeefs; hij zelf werd met moeite aan het gevaar ontrukt. Bedankt voor het beroep naar Oudewater door ds. D. Rijnders, pred. te Alkmaar. Met ingang van den 3 dezer zal het Rijks-telegraaf kantoor te Vlieland open zijn als volgt: op werkdagen van 8 tot 11| ure voor- en van li tot 6 ure namiddags; op Zon- en feestdagen van 8 tot 9g ure voor- en van tot 4 ure namiddags. Te 's Ilage is jl. Vrijdag in 53jarigen ouderdom overleden de heer G. Roijer, ridder der orde van den Nederlandschen Leeuw, gepensioneerd kapitein ter zee. Te 's Hage zijn gedurende de afgeloopen week 66 ziektegevallen en 27 sterfgevallen aan pokken aangegeven. De voorgaande week bedroeg het getal overledenen 42. Te Utrecht bezweken er 36. Op de jl. Maandag te Utrecht gehouden Palm- paardenmarkt, waren 650 paarden aangevoerd, de handel was lusteloos, er waren weinig vreemde kooplieden, goede paarden werden verkocht voor 450500 per stuk. Goede handel, vooral voor Duitschland en Frankrijk. Luxe-paarden voor liet binnenland zeer enkele aanwezig. De Gemeenteraad van 's IPertogenbosch heeft besloten het ontwerp van wet der heeren 's Jacob c. s., tot sub- sidieering van rijkswege van eene geregelde stoomvaart tusschen Vlissingen en New-York, bij adres aan de Tweede Kamer te ondersteunen. De duurte van het veevoeder is oorzaak, dat op de meeste markten der provincie Overijssel de prijzen van het vee eene aanmerkelijke daling hebben ondergaan. Guste koeijen worden in grooten getale ten verkoop aangeboden, doch gaan niet vlug van de hand, daar de vetweiders ze niet gebruiken kunnen. Ook de biggen zijn van 1.50 tot 1 a 1.10 per week in prijs gedaald, wat hieraan toe te schrijven is, dat de boter te duur is om de melk aan deze dieren te geven. Europa was veertien jaren lang door oorlog verwoest en geteisterd geworden. Alle troonen hadden op hunne grondvesten geschud, niets had vasten duur gehad, want de held, die het lot van Frankrijk met het zwaard in de hand tegenover geheel Europa had doen zegevieren die lield had alle wetten vernietigd, troonen neergesmeten, tot dat de dag der wrake kwam en op de velden van Leipzig de donder van het geschut, voor hem de donder van het wereldgerigt geworden was. De Keizer der Fransohen had van zijn troon moeten stijgen en op het kleine eiland Elba zou hij van zijn vervlogen grootheid kunnen droomen, zou hij met den schijn van koningspracht zich troosten over de verloren keizerskroon. Alle souvereinen waren met hun gezanten, diplomaten en gevolg naar Weenen gekomen. Engeland was er om Malta voor zieh te verkrijgen, Pruissen verlangde het koningrijk Saksen, Rusland eisehte Polen, Sardinië maakte aanspraak op Genua en Oostenrijk wilde zieh met Venetië vergenoegen. En aan den anderen kant vond men er, die redden wilden wat te red den was. Frankrijk, het vertrapte, diep beschaamde nog bloedende Frankrijk, smeekte dat men het toch aan de zijde van Duitschland den Rijn tot grens zou geven. De gevlugte ongelukkige Koning van Saksen smeekte, dat men Saksen toch niet uit de volkenrij wilde doen verdwijnen. Genua en Venetië vertegenwoordigden zich om voor hun bestaan en eer te waken. Maar terwijl diplomaten werkten en landen en bewoners weg schonken, vermaakten zich de. souvereinen. Allen hadden, toen zij naar Weenen gingen, de etiquette en het ceremonieel tehuis gelaten. Slechts bij groote diners en reünies van vorsten, dacht men aan etiquette, in zooverre slechts, dat men de avonturiers, die anders overal konden binnendringen, dan weerde. Slechts gekroonde hoofden, en diegenen die de titels van graaf of markies voerden, mogten op zulke feesten verschijnen. Maar in den Nieuwjaarsnacht van 1815 was zelfs op het groote feest in den keizerlijken burg alle ceremonieel gebannen. De Keizer van Oostenrijk gaf in de groote zaal van den keizerlijken burg aan de vorsten en alle vreemdelingen van aanzien een schitterend feest. De groote zaal met de twee aangrenzende kleinere waren prachtig versierd; de keizerlijke rijbaan was tot dansen ingerigt. Alle te Weenen aanwezige vorsten van Europa bevonden zich in de zalen, vrolijk en hartelijk was men bijeen, en de duizenden, die zich in het bonte gewoel der maskers in de zalen bewogen, waren een beeld van de eendragt en onderlinge vriendschap van geheel Europa. Onder al de verschillende maskers was er eene, wie het gelukte aller opmerkzaamheid tot zich te trekken. Een groep, die van schoonheid en pracht schitterde, trok zelfs de oogen der vorsten, die, zittende op een estrade, zich over het gewoel vermaakten, tot zich. In een gouden wagen, die den vorm had van een triumf-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1871 | | pagina 1