STATEX-ÜEXERAAL.
Benoemingen, enz.
B U 1 T E X L A X I).
toen met donderend geraas naar beneden gestort. Ware
bet ongeluk eenige oogenblikken vroeger voorgevallen, dan
zouden de gevolgen nog treuriger geweest zijn, want toen
bevonden zicli omstreeks 30 werklieden daar ter plaatse.
Op enkelen na, hadden zij toevallig het gebouw verlaten.
Deze enkelen hebben kwetsuren bekomen, doch wisten zich
achter de gemetselde retorten te redden. Het slagtoffer
der ineenstorting was een voerman, die een kar met stee-
nen had aangebragt en zich tot verwarming even binnen
het gebouw had begeven. Hij werd onder steenen en
ijzeren platen dood gevonden. Naar men verneemt, is er
eene commissie benoemd, om de oorzaak dezer geduchte
ramp op te sporen.
Vrijdag namiddag tusschen 5 en 7 uur is te Velp
de opzigter der jacht en visscherij G. Branderhorst, een
verdienstelijk en algemeen geacht man, terwijl hij surveil
leerde op stroopers, door vier hunner verraderlijk vermoord
het achterhoofd en nekbeen zijn letterlijk vermorseld door
geweldige kolfslagen van een of' meer geweren. Het is
een vader met drie zoons, eene zeer ter kwader naam en
faam staande familie, die zich aan deze vreeselijke misdaad
moet hebben schuldig gemaakt; zij zijn in handen der
justitie. Hij, die men vermoedt hoofddader te zijn, is
's avonds nog laat naar de plaats gebragt, waar de ver-
slagene in geknielde bonding met het gelaat in de sneeuw
lag. Hij is soldaat bij het regiment grenadiers en jagers,
was met verlof en had zich, zegt men, uitgelaten tegen
enkele dorpelingen, dat hij vóór zijn vertrek eerst nog deze
daad zou volvoeren; het zou dus schijnen, dat de moord
met voorbedachten rade gepleegd is. De verslagene was
een ijverig en zeer gezien ambtenaar, hij laat eene weduwe
en een knaapje van vier jaar na. (U. D.)
Tusschen jl. Donderdag en Vrijdag nacht had te
Heerenveen een brutale diefstal plaats in een bewoond huis
op het digtst bebouwde gedeelte. Bij den heer G. v. cl.
Sluis, wethouder in de gemeente Schoterland, heeft men
nagenoeg al het goud— en zilverwerk en de juweelen gestolen.
Men berekent de waarde van 't ontvreemde op bijna 2000.
Toen de bewoners 's morgens opstonden, lag alles verward
dooreen, het raam was opengeschoven, een dikke knuppel
stond in de vensterbank en op een stoel lag een groot
voorsnijdersmes. Door het gelieele huis heen vond men
vetdruppelen eener kaarsi
In de gemeente Kollummerland houden zich dezen
herfst een ongewoon groot aantal zwanen op. Men ziet er
koppels van 30 tot 50 stuks.
De heer Julius Axenfeld, vroeger zes ja ren-predikant
te Smyrna, nu te Godosberg, hield Woensdag avond te
Groningen eene voordragt over den godsdienstigen en
wetenschappelijke!! toestand der Christelijke kerk in Grieken
land en Turkije. De Groninger Courant geeft daarvan het
volgende verslag:
Eerst schilderde hij de schaduwzijde van dien toestand.
Hij gaf hiertoe eenige tafereelen uit het leven van den
Griekschen Christen. De doop, het avondmaal, het huwelijk
en het sterven van den Griek werd ons voor oogen gemaald,
alsof wij er bij waren. Eene menigte ceremoniën wordt
daarbij verrigt, doch niets begrepen, aangezien de gebeden
worden afgerabbeld, terwijl ze bovendien in de oude, niet
meer verstaanbare Grieksche taal worden gehouden en dan
ook zonder eenige aandacht door de aanwezigen worden
bijgewoond. Men praat, schertst, lacht en klopt elkander
ook wel eens daar onder. Niet beter is de openbare
godsdienst-oefening. Op kruismaken, wierook branden,
gebeden murmelen ook al in de niet meer verstaanbare
oud-Griekscbe taal komt alles neer. De kansel staat
ledig, behalve in den vastentijd, de veertig dagen vóór
Paschen; doch ook dan wordt hij alleen beklommen, om
de lijdensgeschiedenis voor te lezen. Predikers zijn er bijna
niet, doorgaans maar óén in een geheel bisdom. Van de
overige geestelijken kan menigeen niet eens lezenvier
weken vóór zijne inwijding was hij misschien een kramer,
een herder of een roover.
Na deze hartroerende tooneelen van duisternis en zedelijke
ellende volgden in de tweede plaats eenige blijken van
morgenschemering Vooral in Athene, de hoofdstad van
het koningrijk Griekenland, ziet men doorbrekende licht
stralen. Er staat een ziekenhuis in Athene's havenstad,
grootscher dan eenig gebouw in Groningen en dat is gesticht
door een in den handel rijk geworden echtpaar, hetwelk
voor zich er niets in heeft gehouden dan één klein kamertje
ter inwoning. In Athene zelf ziet gij hier een paleis, om
800 meisjes op te voeden, elders een, om 500 jongens te
onderrigten; dergelijke gebouwen ziet gij meer, en ginds
het universiteits-gebouw in den reinsten oud-Griekschen
stijl opgetrokken, en al deze prachtgebouwen zijn stichtingen
van één of van enkele burgers. Er is vreugde aan het
offer brengen (Opferfrcudiykcit), er is lust aan het leeren,
er is groote begaafdheid, om het in kunst en wetenschap
ver te brengen, maar er ontbreekt gelegenheid, om liet
regto onderwijs te ontvangen.
Hiermede ging de spreker over tot het derde deel zijner
rede, waarin hij aantoonde, dat het noodig is, aan het
Oosten veel meer degelijke, wel onderwezene, kundige en
brave mannen en vrouwen ter opleiding der bevolking te
schenken, dan er tot dusverre gevonden worden. In Smyrna
was daarmede voor omtrent twintig jaar een aanvang
gemaakt. Eenige leden der Ilollandsche gemeente aldaar
hadden zich vereenigd, om van dr. Eliednof te Keizers weert
een paar diakonessen te vragen, ten einde hunne meisjes
te onderwijzen; voor haar onderhoud zouden zij zorgen. De
diakonessen zijn gekomen en nu ziet men reeds drie omvang
rijke inrigtingen daardoor tot stand gebragt: eene hoogero
burgerschool voor meisjes met 250 leerlingen, eene armen
school voor 150 en een weeshuis voor 70 kinderen. Hier
wenschte nu de heer Axenfeld eene door hem gestichte
jongensschool, die na twee jaren reeds 88 leerlingen telde,
aan de milddadigheid der Nederlanders aan te bevelen,
bovenal opdat de regte onderwijzers er verschaft kunnen
worden, die deze knapen tot verstandige en brave menschen
en bijzonder tot degelijke schoolonderwijzers en evangelie
predikers kunnen opleiden. Aan zulke scholen is verder
groote behoefte alom in het Oosten, aan scholen, waarin
de leerlingen, zonder hunne nationaliteit en kerk te verlaten,
wetenschap en deugd kunnen erlangen.
De Gron. Crt. meldt, dat de proeven vanwege het
departement van oorlog met erwtenworst genomen, zeer
gunstig zijn uitgevallen. Zamengesteld uit erwten of linzen-
meel, extract uit varkens en rundvleesch, zout en eenig
aromatisch kruid, levert de worst een gemakkelijk te be
reiden en gezond voedsel.
Naar de Maas- en lïoerbodc meldt, heeft in de vorige
week te Maastricht een duel op de pistool plaats gehad
tusschen een officier en een leeraar aan het gymnasium en
aan de hoogere burgerschool aldaar.
Hot schip Aldebaran, kapt. Meijboom, is te Simons-
Baai afgekeurd.
-- „Bij den haard" is de titel, „Als de kinderen groot
zijn!" het motto boven een hoofdartikel in de KI. Cour.,
waaraan wij de volgende teekening naar 't leven ontleenen
„Kent gij dat aandoenlijke versje van onzen Beets?
Nog zijn de kinderen klein en binden moeder voortdurend
de handen. Zelfs aan de meest ordinaire uitspanningen valt
voor haar niet meer te denken. In de zorg voor het alle-
daagsche vloeit de eene dag voor, de andere na, daarheen
O, als de kinderen groot zijn, zal dit heel anders worden.
Dan zal zij, die haar loon zoo ruim verdiend heeft, het
leven nog eens volop genieten. Dan zullen de feestdagen,
die hare liefde en kroost zoo vaak bereide, ook voor baai-
zelve aanbreken. Men zal haar dan met zacht geweld naar
buiten brengen in de lieve zon. Zij zullen de schoonste
bloemen haar voor de voeten strooijen. Zij zullen haar in
triumf rondvoeren door alle paden van het hof des levens
en de feosttoonen doen klinken, tot de buren vragen of et-
een bruid haren hoogtijd viert. Och, zij heeft waarlijk
veel, te veel te doen. Zij duldt niet, dat iemand haar werk
j verlichte. Zelfs 's nachts ontzegt zij zich de zoo noodige
i rust. Zij is overal en steeds de eerste die raad schaft of
de handen uit de mouw steekt. Zij voedde de kinderen
met haar eigen bloed. Zij laat van den morgen tot den
avond niet na ieders genoegen te geven. Zij slaaft in ieders
plantage. Zij neemt ieders juk op haar tengere schouders.
Zij verslaat de kwade humeuren met het zwaard van het
geduld. Zij overwint de kleine en groote gebreken door
i (ie aimagt der zachtmoedigheid.... Zij is altijd bij de hand
en altijd wakker, ze heeft 't altijd even druk en is altijd
even zorgvuldig't Is niet om aan te zien. 't Snijdt den
man, die .eenmaal beloofde haar een steun en staf te zullen
wezen, door de ziel. 't Begint den oudsten zoon ook al
te hinderen, ofschoon hij zelf er geen enkelen eisch om
1 vallen laat.... 't Is onvermijdelijk, 't is haar eigen vrije
keus, 't kan niet anders.... maar 't is toch niet om aan te
zien.... Goddank, straks, als de kinderen groot zijn dan zal
j het anders wezen
I En ziet! voordat de kinderen groot waren, droegen de
engelen de trouwe moeder heen naar de plaats, van waar
zelts de liefsten en edelsten nooit wederkeeren, uit de volle
drukte van haar bezigheden!... terwijl man en kinderen er
nog niet aan dachten de Sabbatlislamp te vullen en de
groene meien voor haar feest nog niet eens geplukt waren.
Zonder haar zorgen moeten nu de kinderen groot worden.
Alleen door liet dagelijkscli gemis zullen zij haar blijven
gedenken,.... misschien ook door de wroeging dat zij haar
nog te weinig, o, veel te weinig hebben liefgehad.
Vindt ge dat niet een verrukkelijk sujet van onzen Beets,
al krimpt uw hart van weemoed bij de gedachte dat het
geen dichterlijke fictie, maar uit 't leven gegrepen is.
Uit het leven gegrepen?... Alsof de kinderen niet juist
't aanvalligst zijn in de jaren hunner onnoozelheidalsof,
terwijl de kleinen op h t kleed treden, de grooteren ons
niet welligt het hart zullen brekenAls de kinderen groot
zijn is een goed deel van ons eigen leven onherroepelijk
voorbij gegaan.... Als de kinderen groot zijn, staat de
ouderdom voor de deur...."
„Als de kinderen groot zijn, dan komt voorts de gezellige
avond van het leven, die wel is waar den nacht omniddelijk
voorafgaat, maar toch nog zoo oneindig rijk in vrede en
dankbaarheid kan wezen. Dan zal ons huis, van waar ze
allen uitgingen, een ieder tot zijn eigen levenskring, op
welks drempel zij tranen van dankbaarheid plengden, toen
wij de handen zegenend ophun hoofd legden, voor hen
het groote middelpunt van vrede en liefde blijven, waardoor
zij zich aan elkaar verbonden voelen, waarheen ze van links
on regts zullen zamenkomen op vaders of moeders jaardag...
ja, waar de kinderen onzer kinderen aan onze lippen zullen
hangen, als wij vertellen van den tijd toen hunne lieve
ouders ook nog zoo klein waren en ook nog aan onze
knieën speelden. Als dan de avondzon langs de glasruiten
glijdt en het vriendelijke huis, waar ons lief en leed in de
steenen gebijteld staat, van zijn goud en purper doet schit
teren, dan zullen wij de handen in elkaar leggen en de
zegeningen van ons huwelijksleven tellen. Als 't God behaagt
ook daar een einde aan te maken, zullen wij Ilem danken,
dat de laatste dag niet ganscli ongelijk was aan den eersten
vriendelijken morgen, toen we nog niet wisten dat het
leven ook zorgen kweekt, toen wij alle booze geesten nog
in hun gezicht uitlachten."
Voor een paar dagen werd een lief jong meisje door
teedere bloedverwanten en door haar aanstaanden echtge
noot naar het station van een der spoorwegen gebragt.
Het allerhartelijkste afscheid duurde zóó lang, dat de trein
juist wegstoomde, toen zij den laatsten kus ontving. De
stations-chef, veroorloofde zich den volgenden variant op
het bekende spreekwoord, aan bet adres dezer jonge dame:
nqui trop cmbrasse, manque le train."
lleeds sedert onheugelijke jaren is het eene gewoonte
in China, dat de voeten der jonge meisjes kunstmatig ver
minkt worden. Die gewoonte heeft, volgens de legende,
haar ontstaan te danken aan eene Chineesche Prinses, die
ongeveer elfhonderd jaren vóór onze jaartelling zou ge
leefd hebben en zeer leelijke misvormde voeten had. Na
tuurlijk had zj hier erg veel verdriet van, zij meende dat
de heele wereld er haar op aanzag; maar wat zou zij er
aan doen? Hare leelijke voeten in mooije veranderen?
dat ging niet. De menschen verhinderen er naar te
kijken - evenmin. Eindelijk had zij er iets op gevonden.
Zij begreep dat hare voeten mooi zouden zijn, zoodra men
die voor mooi ging houden en dat men die werkelijk voor.
mooi zou gaan houden, indien dergelijke leelijke voeten
als zij had in de mode kwamen. Alzoo van de nood een
deugd makende, liet zij al hare hofdames hare voeten op
eene dergelijke wijze verwringen, dat deze eenigermate op
de hare geleken; de rest volgde zulks, zooals het ook nog
beden gaat, zooveel mogelijk na en van dien tijd af
trachtten alle Chineesche vrouwen dergelijke leelijke, maar
omdat het mode was, mooije voeten te krijgen. Maar hoe
krijgt men dit gedaan? Wanneer de meisjes 14 a 18 maanden
oud zijn, worden haar de vier kleine teenen van eiken voet
met linnen zwachtels stijf onder tegen den voet gebonden
en wel zoo, dat de groote teen alleen vrij blijft, evenals
wanneer wij onze handballen maar den duim in zijne natuurlijke
positie laten. Een meisje zonder verminkten voet krijgt niet
gemakkelijk een manhaar ontbreekt, althans naar Chi-
neesch begrip, een van de voornaamste schoonheden. Zij
echter die zoo gelukkig zijn, verminkte voeten te hebben,
kunnen hunne beenspieren niet oefenen, krijgen derhalve
geene kuiten en hebben beenen als stelten. Wij zijn niet
nieuwsgierig en willen ook niet indiscreet zijn, maar het
zou ons toch niet. verwonderen, dat indien sommigen onzer
schoone lezeressen hare onderdanen eens wat naauwkeurig
bekeken, zij misschien wel eenige overeenkomst daarin met
die der Chineesche vrouwen zouden opmerken Dat komt
van de naauwe laarsjes en de hooge hakken!
Een der slagtoffere van den grooten brand te Chicago
had, twee dagen nadat zijn huis, inboedel enz. verbrand was,
uit oude planken een ruwe hut getimmerd. Het uithang
bord, door hem zelf geschilderd, luidt aldus: „John Wilson,
schoenmaker, heeft alles verloren, behalve zijn 'vrouw,
kinderen en energie."
Connolly, de controleur van de stad New-York,
verklaarde in 18(16, toen hij voor schulden werd gedag
vaard, dat hij niets bezat; thans heeft hij een eigendom
van 2,300,691 dollars aan goederen en.effecten. Wm. M.
Tweed heeft sedert 1868 voor 4,474,954 dollars aan den
aankoop van onroerende goederen en staatspapieren besteed.
Peter B. Sweeny heeft in drie jaren tijd 1,479,736 dollars
belegd. Dit zijn wel aardige cijfers. Middelerwijl hebben
de New-Yorkers voortdurend meer belasting betaald.
Porte Plafa, do voornaamste handelsstad der repu
bliek San Domingo, is door een hevigen brand geheel
vernield
Overal in Mexico hebben geduchte opstanden plaats.
De troepen zijn niet gunstig jegens het gouvernement gezind,
dat ten einde raad schijnt te zijn.
In den Staat New-IIampschire is de wet tegen den
dronkenschap met het volgende artikel verscherpt
„De schade, die een beschonkene aanrigt, moet worden
vergoed door den herbergier, ten wiens huize de onge
lukkige zich aan het gebrnik van sterken drank te buiten I
heeft gegaan. Bij nalatigheid in die vergoeding van de
zijde des tappers zal deze met eene boete van 50 tot 100
dollars gestraft worden."
Tweeiic 44amer.
Zitting van Zaturdag 18 November. Aan de orde is del
beraadslaging over Hoofdstuk IV der Staatsbegrooting voor 1872,1
(departement van Justitie). Onderscheidene aangelegenheden, dit
departement van algemeen bestuur betreffende, worden door vir-l
schillende leden besproken, o. a. het cellulair—stelselde keuze van
regterlijke ambtenaren, het stelsel van erfelijkheid van het notaris
ambt, de invoering der jury, enz.
Zitting van Maandag 20 November. Voortzetting der beraad
slaging over Hoofdstuk IV der Staatsbegrooting. De minister vanl
Justitie is aan 't woord; hij verdedigt zijne begrooting, gelijkI
inele zijn reg< ringsbeleid tegen de in de vorige zitting geopperde
bedenkingen. De algemeenc beschouwingen over dit Hoofdstuk
loopen ten einde; met de behandeling der artikelen is meul
gevorderd tot art. 16. Du heer Lentiug heeft zijn amendement op
art. 12 (kosten van het Hoog Militair Geregtshof) ingetrokken.
De luit. ter zee 1ste kl. C. A. Jeekel, adj. van den direct, en
comm. der marine te Hcllevoetsluis en onder-equipagem. der marine!
aldaar, wordt met den laatsten dezer eervol ontheven van de waai'-f
neming dier betrekkingen, op non-activiteit gesteld en met denl
1 Dcc. daaraanvolgende als zoodanig vervangen door den luit. terl
zee 1ste kl. J. 1'. van Kossum.
De heer S. Hoven, med. dr. te 's Ilage, is benoemd tot ridder!
der orde van den Nederl. Leeuw; tot broeder dier orde is benoemd!
den beer E. H. Brouwer, bibliothecaris der Koninklijke Militaire!
Academie.
Tot burgemeester van Vlieland is herbenoemd de lieer L. Zunder-I
dorp, tevens secretaris dier gemeente.
Blijkens eeu van den gouv.-gcncraal van Nederl. Indië bij heil
departement van Koloniën ontvangen telegram, van den 19 dezer,!
is de telegrafische verbinding tusschen Java en Australië voltooid.
F r tl li k r ij k.
Do Patrie berigt, dat dezer dagen door den minister vaal
Marine een commissie is benoemd om een nieuw zamenstel
van regelen voor den krijg ter zee te onderwerpen, en well
omdat do veranderingen, welke sedert twintig jaren in den
bouw der oorlogschepen zijn gekomen, ook verandering detl
taktiek noodig maken.
Volgens eene opgave van Parijsche dagbladen bestaanl
er in Europa, huiten Frankrijk, thans 19 dag- of week-|
bladen, welke door toedoen van de Internationale vereeni-
ging van zoogenaamde handwerkslieden opgerigt zijn enl
tot orgaan voor hare begrippen dienen. Zeven daarvan!
verschijnen in België; een in 's Hage en een in Amster-[
dam verschijnend blad zijn waardig geacht mede onder diel
negentien te worden gerekend.
