Burgerlijke Stand. Gemeente Helder.
Drie duizend personen waren nu op liet plein voor liet
paleis geposteerd, lluitendo en oproerige kreten uitende.
De politie-cominissaris Leenaers wist dio menigte, met de
hulp van eenige agenten, in toom te houden, totdat zij
eindelijk haar weg vervolgde. Tegen half negen ure kwam
een nieuwe bende, ditmaal 5000 man sterk, opdagen, die
iets meer in den zin scheen te hebben dan eenvoudig
leven- en rumoermaken. Eenige raddraaijers droegen toortsen.
Do heer Leenaers, ditmaal geholpen door gendarmerie
en een grooter aantal agenten, deed in den aanvang
vruehteloozo pogingen om de menigte uiteen te drijven, die
langzamerhand in aantal verdubbelde. Er werden steenen
geworpen en de heer Leenaers kreeg bijna een kei tegen
het hoofd.
De chasseurs-éclaireurs en de Belgische jagers waren
echter weldra toegesneld om de politie en de gendarmerie
in de ontruiming van het plein te helpen, dat eindelijk
aan weerszijden door de jagers werd afgezet. Den geheelen
avond trokken bataiilons van de garde civique, door den
heer Anspach geleid, door de straten der stad. Te midder
nacht doorkruisten de oproerige benden nog steeds de
voornaamste wijken, ijverig bewaakt door do burgerwacht.
De belangrijke werken van de Senne, die jl. Donderdag
plegtig ingewijd zijn, waren den 17 Sept. 1868 begonnen.
Ondanks de vertraging, die het werk door velerlei be
lemmeringen onderging, werd er zooveel ijver ontwikkeld
door de ondernemers, dat het werk binnen den betrekkelijk
zeer korten tijd van drie jaar voltooid werd.
Men kan zich een denkbeeld vormen van de uitgestrekte
afmetingen van het werk, wetende dat er over een lengte
van 2200 meters gewelven gemaakt moesten worden, die
het metselen van 60,000 steenen per strekkende meter
vereischten, zonder nog te spreken van de betonblokken en
zware steenen in de funderingen. Voor de vervaardiging
van de mortel werd ongeveer 8,000,000 kilogr. tras en
45000 kub. meter kalk gebruikt. De snelheid en de
degelijkheid van uitvoering van dezen reusachtigen arbeid
strekken tot eer van de ondernemers, de heeren Gebr.
Waring, van Londen.
Bij het openen der gisteren gehouden zitting van de
Kamer van Vertegenwoordigers heeft de minister d'Anethan
medegedeeld, dat de ministers op 's Konings verlangen
hunne portefeuilles ter beschikking van Z. M. hadden ge
steld en dat de regering het in deze omstandigheden wen-
schelijk achtte, om de zitting der Kamer te verdagen.
Dienovereenkomstig is besloten.
F r s n lt r ij k,
Rossel heeft in de laatste oogenblikken voor zijn
dood nog een brief geschreven. Ilij had iedere gedachte
aan wraak laten varen; hij had zich verzoend met zijn lot
en was overtuigd van de noodzakelijkheid der uitvoering
van het vonnis.
„Ik heb den krijgsraad gepresideerd," schreef hij o. a.,
„en ik ben gevonnisd; ik heb veroordeeld en ik ben ver
oordeeld: oordeelt niet, opdat gij niet veroordeeld wordt."
Aan zijn grootmoeder schrijft hij:
„Passa (de predikant) en ik hebben het Avondmaal
gebruikt, en God heeft onze plegtigheid gezegend. Ik heb
voor de eerste maal aan het Avondmaal deelgenomen en
ik ben dankbaar, dat Jezus ons dit teeken heeft nagelaten."
Aan zijne ouders en zusters rigtte Rossel de volgende
woorden
„Vaartwel, vaartwel, geliefden! of liever, tot weerziens!
Ik dank u voor al de liefde, waarmee gij mij tot het
laatste oogenblik hebt liefgehad. Ik vraag u vergeving,
dat ik u niet meer en beter heb bemind, dat ik u zooveel
verdriet heb veroorzaakt. Ik ben goeds moeds. In gedachte
omhels ik u vurig en innig."
De heer Edmond de Pressensé, predikant bij de
Protestantsehe gemeente te Parijs en lid van de Nationale
Vergadering, heeft aan het Journal des Débats een brief
geschreven over de tegenwoordige houding der Pransche
pers. Hij beklaagt zich, dat zekere bladen er hun werk
van maken om de verderfelijkste geruchten te verspreiden
en meermalen op een uitkomende plaats en met grootcre
letters, de onbeschaamdste leugens en de walgelijkste laste
ringen doen drukken. Hij acht de Pransche pers, wanneer
zij op dezen weg voortgaat, zeer laag gezonken. En het
zijn niet de organen van enkele partijen, welks hoftèiijken
toon en onpartijdigheid verachten de revolutionaire
Radical, de legitimistisclie Pigaro en de Bonapartistisclie
Gaulois wedijveren, als ware het, in liegen en lasteren. De
Radical schroomt niet de heeren van de Pigaro „smeerlappen"
te noemen en deze betitelen wederkeerig de medearbeiders
des heeren Mottu met nog viezer naam. In het geheel
voeren zij tegen elkander eene taal, die voor de ruzie—taal
der voddenrapers en dames de la halle zich niet behoett te
schamen. Waar is de tijd van Paul Louis Courrier, Armand
Carrel, Genoude Lamennais? Verder zegt de Pressensé, dat,
zoo Frankrijks jongste rampen niet een heilzame, zedelijke
werking op de pers oefenen, deze ton spot van Europa zal
worden. De rcgtschapon kerkleeraar is nog te zacht,,want
reeds nu wekt een deel der Parijsche pers meer walging dan
lachlust. Wat te denken toch van een groot, dagelijks
verschijnend blad als de Radical, welks hoofdredacteur,
Mottu, lid is van den stedelijken raad der hoofdstad, dat
de citaten uit andere bladen, die niet van zijne kleur zijn,
onder eene rubriek met het opschrift: Bolle aux ordures
(vuilnisbak) zijnen lezers voorzet! Zoo men over den
politieleen toestand eens volks mag oordeelen naar zijne
dagelijksche litteratuur, dan moet men tot een steeds dieper
zinken van Frankrijk besluiten, zoodra men het oog slaat
in den Figaro, den Gaulois, het Paris-Journal, den Radical
en zelfs den Unirers. En bovendien, hoe radbraken deze
bladen den geest der Pransche taal, der geschiedenis en
der wetenschap!
Het Pransche leger zal nu ook den helm aannemen,
evenals het Duitsche. Het Journal de Paris geeft er een
beschrijving van. Het hoofdverschil met de Duitsche helmen
bestaat daarin, dat zij versierd zijn met een haan, koper
voor de soldaten, zilver voor de officieren en goud voor de
hoofdofficieren. In oorlogstijd zal de haan worden afgelegd i
en vervangen worden door een granaat.
Vier Pruissische soldaten, uit Posen afkomstig, be- j
vinden zich op de pontons te Brest.. Zij waren bij de
belegering van Parijs tof de Pranschen overgeloopen en
bij de Commune in dienst getreden. Het schijnt dat men
hunne desertie als verzachtende omstandigheden wil aan
merken, en hen vrijlaten, hoewol zij onder de Commune
in vrij hoogen rang stonden.
Msgr.Dupanloup, bisschop van Orleans, heeft aan Gam-
betta, naar aanleiding van diens rede te Saint-Quentin, een brief
geschreven, waarin hij hem verwijt, dat hij over staatkunde
en godsdienst een oordeel uitspreekt, alsof hij die beide
gewigtige aangelegenheden onmiddellijk moest regelen. Als
bisschop vraagt hem de heer Dupanloup, waarom hij den
oorlog aan de godsdienst en de kerk verklaart. -Gam-
betta had op zijn verleden gewezen, als waarborg van
hetgeen hij in de toekomst zou doen tot bevestiging der
republiek. „Wat hebt ge dan toch verrigt?" vraagt de
bisschop. „Gij waart een jong advocaat, dien men als een
staatsman behandeld heeft, omdat gij gepleit hebt in een
befaamd proces. De driestheid, waarmede gij voor uwe
revolutionaire denkbeelden uitkwaamt, heeft u in het
Wetgevend Ligehaam gebragt, met uwe vrienden Blanqui,
Raspail, Rochefort. Den 4 Sept. hebt gij u meester ge
maakt van het gezag, zonder het land te raadplegen, en
eenmaal op het kussen, hebt gij bezit genomen van de
portefeuille van binnenlandsche zaken, zonder in overleg
te treden met uwe ambfgenooten. Hebt ge, toen ge minister
waart, uwe armen geopend voor alle brave burgers, gij,
die ze thans zoo wijd schijnt uit te strekken? Neen, gij
hebt de Etienne Arago's, de Ferry's en de Rochefort's op
het raadhuis, Delescluze, Mottu, Bonvalet, Clémenceau aan
de mairiën, Duportal, Engelhard en alle Jacobijnen aan de
prefecturen geplaatst; uwe vrienden, enkel uwe vrien
den, en wol de dolzinnigste. Gij waart het ongeluk van
Frankrijk." Vervolgens verwijt de heer Dupanloup aan
Gambetta, dat hij aan de Fransche priesters het regt wil
ontzeggen, dat alle Pranschen bezitten: het regt om te
onderwijzen. De bisschop verdedigt het onderwijs door
geestelijken, en herinnert aan de opoffering der Christelijke
broeders en zusters en aan den heldenmoed der Zouaven
gedurende den oorlog. Een systeem van opvoeding als
Gambetta voorstaat, zou slechts menschelijke monsters
vormen. „Gij zijt geen apostel," zoo besluit d« brief, „gij
zijt een pretendent. De republiek ben ik! dat is uw pro
gramma en het eenige doel uwer rede.
Gaston Crémieux, de advocaat die te Marseille de
Commune van Parijs wilde nabootsen, is jl. Donderdag ter
dood gebragt. Nadat hem het doodvonnis was voorgelezen,
zeide hij: „Ik zal toonen, hoe men sterft." Na zijn jas
uitgetrokken te hebben, bleef hij overeind staan, gebood de
soldaten, dat zij op zijn hart zouden aanleggen, en riep
hierop: „Leve de republiek!"
De correctioneele regtbank van Soissons (Aisne) zal
eerlang eene in zeker opzigt netelige zaak te behandelen
hebben. Men weet, dat het vergiftigen van huisdieren een
vergrijp is, zelfs al pleegt men het ter bescherming van
eigendom of oogst. Gij kunt dus uws buurmans kippen,
dio op uw erf komen stroopen, doodschieten, maar hebt
geen regt dat erf te bezaaijen met giftige planten, tot
verderf van het gevogelte. Er bestaan vele regterlijke
uitspraken in dien zin. Ziehier nu, wat een landbouwer
van Fontenoy heeft uitgedacht: Daar het gevogelte van
een zijner verwanten een zijner met graan bezaaide akkers
zoo geheel had omgewroet, dat hij dien akker op nieuw moest
bezaaijen, stortte hij petroleum over het zaaizaad. Zijn
bloedverwant weigerde hardnekkig zijn gevogelte op te
sluiten; het kwam met nieuwen lust het nieuw bezaaide
veld bezoeken en den volgenden morgen lagen er 8 stuks
dood. Vandaar aanklagt in wettigen vorm. De zaaijer gaf
op, dat hij gehandeld had volgens een door wetenschappe
lijke mannen aanbevolen systeem, dat hij dit had willen
beproeven en daartoe volle regt had.
In de vorige week zijn door een dertigtal jagers in
de nabijheid van Puy-Sainte-Reparade een twintigtal ban
dieten overvallen en gevangen genomen, welke deel uit
maakten van eene bende van zestig manschappen, die de
wegen van Aix naar Marseille reeds een geruimen tijd
onveilig maakte. De overheid is door een lid der bende,
die dezer dagen in handen der justitie was gevallen, met
het hoofdkwartier der struikroovers bekend geworden.
Engeland.
De ziekte van den Prins van WalÜ3 heeft gisteren een
zeer gunstige wending genomen.
Te Bilston is een vrouw gearresteerd, beschuldigd
drie harer kinderen vergiftigd te hebbenvan hare twaalf
kinderen zijn reeds tien gestorven en men beweert, dat
do dood van bijna allen door vergif zou zijn veroorzaakt.
De Times is gemagtigd om mede te deelen, dat de
Paus niet voornemens is Rome te verlaten, dat Z. II.
volkomen gezond is en er geenerlei kans bestaat, dat hij
tegenover de Italiaansche regering zou toegeven.
De Times spreekt in haar eerste hoofdartikel over
de te'regtstelling der Parijsche communisten Rossel en Perré.
Hare redenering komt hierop neder. De teregtstelling is te
lang uitgesteld. Wanneer zulk eene straf door een lang
tijdsverloop van de misdaad gescheiden wordt, kan het niet
anders, of de zedelijke uitwerking moet verminderen; de
daad doet zelfs de gevoelens van hen, die haar vernemen,
pijnlijk aanofschoon bestemd om eene daad der regt-
vaardigheid te wezen, heeft zij den schijn van eene daad
van wraakzucht. Wat Perré aangaat, die ongelukkige, die,
hetzij uit natuurlijke woestheid, hetzij verblind door staat
kundigen haat, het doodschieten der gijzelaars bestuurde
en beval, niemand van hen, die ontzag hebben voor de
menschelijke geregtigheid, zal zijn dood beklagen. Met
Rossel daarentegen, ofschoon zijne teregtstelling in het
belang der discipline bij het leger, vooral in het tegen
woordige oogenblik, waarschijnlijk onvermijdelijk geweest
is, staat het echter een ieder vrij, sympathie te gevoelen
en aan den dag te leggen. Hij was pas 27 jaren oud, met
hart en ziel militair, en hij had geschriften over krijgs
kundige zaken in het licht gegeven, welke de aandacht
getrokken hebben. Hij was te goeder trouw, maar een
enthusiast, die geloofde, dat, indien de Commune slaagde,
de Duitschers over den Rijn en zelfs over de Spree zouden
worden teruggedreven.
De slotsom van den Times is, dat zij het betreurt, dat Rossel
gelijktijdig is doodgeschoten met iemand, die, zoo als
Perré, bezoedeld is met onschuldig bloed.
Te Glasgow heeft de politie eene boks-partij ge
stoord en de hoofdpersonen benevens een twintigtal toe
schouwers gevangen genomen. Dit geschiedde echter niet
dan nadat de beide liefhebbers gedurende een uur ge
vochten en elkanders aapgezigten in zes- en- veertig zoo
genaamde rounds onkenbaar gemaakt hadden.
D u i t s c li 1 a n d.
Het onlangs vermelde feit, dat een Franschman, die
een Duitsch soldaat vermoord had, in weerwil van de
meest volledige bewijzen, door de jury is vrijgesproken,
geeft aan de half-officiële Provinzial Correspondenz aan
leiding tot beschouwingen van ernstigen aard. En, zegt
het genoemde blad, de eerlooze houding der Fransche
bevolking en der Fransche regtbanken kan niet slechts stof
tot ernstige beschouwingen opleveren, maar is ook van
dringende practische beteekenis. De veiligheid der Duitsche
troepen in Frankrijk is ten hoogste bedreigd, indien Pran
sche gezworenen en de hoogste regterlijke ambtenaren zulke
nietswaardige stelregels ter verschopning van het ver
moorden van Duitschers kunnen verkondigen.
Men zal zich herinneren, dat eenigen tijd geleden
de benoeming van een Fransch officier bij het Pruissische
leger eenig opzien baarde. Thans leest men in het Militai
Wochenblatt, dat die officier, de heer Prot de Viéville,
2de luit. der 11de artillerie-brigade, „onder opheffing zijner
slechts bij wijze van proefneming plaats gevonden hebbende
aanstelling in het Pruissische leger," zijn ontslag ver
kregen heeft.
Te Rio-Janeiro is den 19 Oct. jl. eene ernstige
vechtpartij voorgevallen tusschen een officier en vier onder
officieren van de Duitsche korvet Nymphe, die aldaar in
de haven lag en een 70tal inwoners der stad, waaronder
verscheidene politie-agenten, welk gevecht hiermede geëin
digd is, dat de Duitsche zeelieden ernstig gekwetst in
hechtenis genomen zijn. In een verslag van dit voorval,
voorkomende in het weekblad lm neuen Reich, wordt ge
zegd, dat de Duitschers niet de aanvallers waren, dat er
reeds eenige spanning bestond tusschen de bemanning der
korvet en de politie te Rio, en dat de politie-agenten bij
de bevolking der stad zelve in een zeer slechten reuk staan.
Volgens een Hamburgsch blad, zou de Duitsche regering
voornemens zijn om, naar aanleiding van dit voorval, eenige
schepen naar Brazilië te zenden. Zooveel schijnt zeker te
zijn, dat' de minister van Marine te Kiel heeft doen vra
gen, of het gepantserde fregat Friedrich Carl en de
korvetten Elisabeth en Augusta in staat zijn om onmiddelijk
in dienst gesteld te worden.
Amerika.
Onder de vele verbeteringen, die voorgesteld zijn bij
de herbouwingen van Chicago, behoort ook de verwarming
door stoom, op dezelfde wijze als het gas wordt aangevoerd,
met in den grond gelegde pijpen. Het is de vraag in hoe
verre de tijd rijp is voor zulke enorme toepassingen der
wetenschap, doch wordt het in practijk gebragt, dan zal
het onaangename, stof, roet, damp, enz. die de steenkolen
opleveren, voor goed weg zijn.
De stoom kan zonder merkbaar af te koelen op groote
afstanden worden aangevoerd, daar zij door de buizen kan
loopen met een snelheid van zeven mijlen per minuut.
Een inwoner van Massachussetts gaf in zijne rijke
dagen aan zijn geboortestad een stuk grond ten geschenke
voor een openbaar plein. Het plein draagt steeds den
naam van den schenker, maar hij zelf, thans zonder geld
en vrienden, wordt in het stedelijk armenhuis verzorgd.
Een journalist uit Californië, die een voorstelling heeft
bijgewoond in een Chineschen schouwburg te San-Francisco,
geeft van de uitgevoerde muziek de volgende beschrijving:
„Men stelle zich voor een kogelgieterij, in vollen gang
waar 400 handen bezig zijn met op 't aambeeld te slaan;
rsgts voege men er een in werking zijnde blikslagerij en
links een molen bij tot het malen van kwarts; om dat alles
schare men in zijn gedachten 600 dronkaards, van allerlei
instrumenten voorzienals couronnement de V édijice denke
men boven op deze harmonische verzameling een vergade
ring van 4000 dolle katten en dan heeft men nog maar
een zeer flaauw denkbeeld van hetgeen een Chineesch
orchest eigenlijk is
„Toch verzekert men, dat Ricliard Wagner's muziek Jdit
koor van liefelijke geluiden overstemt."
De eigenaars van een walvisch, die te San Francisco
op de bank was geraakt en dus gevangen, wenschten het
geraamte er van ten toon te stellen. Zij wendden zich tot
de Academie van Wetenschappen om de beenderen te
rangschikken en op zijn plaats te brengen, vóór zij met
draden aan elkander worden gemaakt. De leden der
Academie werden echtar aan het einde van den eersten
dag betaald en bedankt, want er was opgemerkt, dat zij
den kop van het monster aan het verkeerde einde hadden
geplaatst en eenige rugwervelen ter zijde hadden gelegd,
omdat het dier er meer had dan in hun boek stonden.
Dit pleit niet sterk voor de wetenschappelijke ontwikkeling
van het verre westen.
Van 24 November tot 1 December 1871.
ONDERTROUWD: J. de Ridder, zonder beroep en J. Lioti.
R. N. Donker, stoker bij de Marine en W. Overduin. S. Keizer,
werkman en J. Hoogerduin. J. C. Dorsman, schoenmaker, weduw
naar van de Vroome en H. Kamp.
GEHUWD: C. H. Verbrugge en E. K. Vogelenzang. W. F.
VVillems en II. J. Metz. W. Zantman en A. Viuxter.
