"state^gëxeéiaal/
Benoemingen, enz.
jflf i t'o l a x d.
Naar aanleiding van een en ander heeft do gouverneur
eene proclamatie uitgevaardigd om tot rust aan te sporen.
Dezer dagen werd, op aangifte van een bakker, door de
politie te Maastricht een man gearresteerd, die een brood
had ontvreemd, dat nog in zijn bezit werd gevonden. Het
korpus delicti werd bij die gelegenheid op de weegschaal
der geregtighcid gelegd, gewogen en te ligt bevonden,
zoodat de bakker, ais belooning voor zijn aangifte, eene
niet geringe boete beliep.
Den 23 Oct. 1702 zonken in de baai van Vigos,
aan do Spaansche kust, veertien Spaaniche galjoenen met
een lading van zilveren staven, die op 2 ii 4 honderd
millioen geraamd wordt.
Een Fransch ingenieur, Bazin, die zich reeds sedert ge-
ruimen tijd wijdt aan nasporingen en ontdekkingen ter
navorsching van den zeebodem, kwam op het denkbeeld
om de gezonken schatten weêr cijnsbaar te maken aan den
mensch en zijne behoeften. In Junij van het vorige jaar
werd eene poging gedaan, die ook werkelijk geluktede
galjoenen zijn er, maar liggen bedolven onder vijftien voet
dik slijk en zestig h zeventig voet onder de oppervlakte
der zee. Het gelukte den kloeken ondernemer zelfs reeds
in een dezer schepen 'door te dringen en daaruit vijf met
oxyde bedekte staven zilver naar omhoog te brengen,
waarvan er een 60 pond weegt en door do Parijsche munt
voor den prijs van 5,465 fr. werd overgenomen.
Deze vondst verlevendigde niet weinig de reeds aan het
wankelen gebragte hoop op het vinden en naar de opper
vlakte van het water terugbrengen der schattener werd
een maatschappij met aandeelcn opgerigt om de schatten
uit de baai van Vigos op te visschenaan het hoofd stond
een zekere heer de Verbrouck en onder de overige namen
komen voor de hertog van Fitz-James, de burggraaf de
Castellane en anderen. De onderneming heeft, gelijk men
wel denken kan, vele en eigenaardige bezwaren. Een eerste
vercischte is natuurlijk, dat men de plaats wete, waar de
schepen liggen.
Bazin verlicht den zeebodem, waar hij werkt, met een
straal electrisch licht, die in de diepte doordringt en alle
details duidelijk zigtbaar maakt. Vervolgens heeft hij een
eigenaardige machine gebouwd om het slijk uit te scheppen
in een uur ruimt hij daarmee 250 kub. meter uit den weg
en met behulp van de door hem gevonden inrigting om
op den bodem der zee een constanten en hevigen stroom
in het water voort te brengen, wordt het wrak voortdurend
omspoeld en van slijk gezuiverd. Do duiker, die op den
bodem werkt, behoeft nu maar alleen zijn schatten in vaten
te laden, die een boven hem in het vaartuig geplaatste
stoommachine naar de oppervlakte werkt.
Alle maatregelen voor hot groote werk zijn dus genomen.
Do operatien waren vóór het uitbreken van don oorlog
met een aantal Fransclie zeelieden begonnen, maar deze
werden naar Parijs ontboden en het werk moest uitgesteld
worden. Ook Bazin kwam weêr te Parijs en organiseerde
gedurende het beleg den electrischen lichttoren van Mont-
martre. Maar nu zal men do expeditie weêr op nieuw
beginnen, zoo men namelijk een millioen bijeen kan krijgen,
welke som men voor do voortzetting van liet werk noodig
hoeft.
De Communisten zijn toch zonderlinge menschen
eerst willen zij alles wat processie houdt te vuur en te
zwaard verdelgen, en nu blijkt het van achteren, dat zij
aartsliefhebbers van processie—houden zijn.
Zij zijn een klein weinigje lastig in Amerika geweest,
omdat de politie hen in die liefhebberij gedwarsboomd heeft.
Het nieuws van de executie van liossel bereikte New-
York en op eens kregen de leden dor Internationale het in
't hoofd zijn uitvaart, en die van nog andere Commune
mannen met een processie Ie vieren.
Nu kan het den Amerikaan weinig schelen of men den
geprangden boezem al eens door een optogt lucht geeft,
mits men die grappen maar niet op Zondag viert. Do
politie verbood daarom do demonstratie. De Communisten
bragten daartegen in, dat zij werklieden waren, die slechts
den Zondag beschikbaar hadden, welke dag dan ook het
geschiktste was om een uitvaart te herdenken. De politie,
wel wetende, dat de Commune-mannen zich zoo spoedig
niet bekeerd hadden, bleef onverzettelijk. Het bombardement
van scheldwoorden, dat toen zoowel door middel van do
lippenbatterij als door de liederlijke pers op de poli;ie
werd gerigt, gaan wij met stilzwijgen voorbijgenoeg, men
hield een meetingeenigen wilden do processie tot het
Kersfeest uitstellen, doch enkele heethoofden dreven door,
dat de optogt coüle que coüte op den bestemden Zondag
zou plaats hebben.
De dag voor de communistische canonisatie brak aan.
Een 70tal leden van de Internationale schaarden zich in 't
gelid, en het was weêr het oude liedje: geen Commune
zonder rood is denkbaar. Er was een rood vaandel, men droeg
roode stropdassen en had roode veeren op den hoed. Het
opschrift op het roode vaandel vertelde den goeden burgers
van New-York, dat hoe meer koppen de beul zou af
hakken, des te grooter de communistische gemeente zou
worden. Aldus uitgerust en toegetakeld ging men op weg.
Doch daar kwam de politie en deze verzocht de hceren
beleefd om uit elkander te gaan. Natuurlijk weigerde men,
en het gevolg was, dat het vaandel en vijf leaders van het
standje door de politie ingerekend werden, en do geheele
optogt als kaf voor den wind uit elkaar werd gejaagd.
Nu waren er wel eeuige razende Roelanden, die do leaders
uit de klaauwen van hun gemeenschappelijken vijand wilden
ontrukken, doch deze stoorde zich daar niet veel aan en
paste het Hollandsche spreekwoord „kip ik heb .je," toe
Men schreeuwde toen wel wat over wraak, verontwaar
diging, enz. en de heethoofden wilden den volgenden Zondag
nog eens zulk een standje op touw zetten, doch daarbij
bleef het ook. Men zal wel zoo wijs zijn, en tot de over
tuiging komen, dat de wil even goed al3 de daad is, en
dat de Internationale nu veilig de geëxecuteerde commu
nisten als heilig kan beschouwen.
Kardinaal Amat, vice-kangelier der heilige lloomsche
kerk, is den 25 Doe. te Rome overleden. Hij was in 1796
geboren en sedert 1837 kardinaal.
Kerst© fitamcr.
Zitting van Donderdag 28 December. Dc wet op de Middelen
komt in behandeling. Verschillende sprekers operen bezwaren,
o. a. ook tegen de vaststelling der inkomsten vóór dat de raming
der uitgaven door deze Kamer is bepaald. De minister van Financiën
verdedigde deze begrooting, die ten slotte aangenomen werd met
31 tegen 2 stemmen. Overgaande tot de behandeling der verschillende
hoofdstukken der Staatsbegrooting, werd Hoofdstuk II (Hooge
Collegiën van Staat) aangenomen met algemeene en Hoofdstuk III
(Departement van lluitenlandsche Zaken) met 23 tegen 12 stemmen.
Eenige leden bespraken de opheffing der missie te Rome, en de
minister van Buitenl. Zaken drukte zijn leedwezen uit over de
weigering der Tweede Kamer, om den post voor dat gezantschap
toe te staan.
Zitting van Vrijdag 29 December. Met algemeene stemmen
zijn achtereenvolgens aangenomen de begrootingen: voor Justitie,
Staatsspoorwegen, Binnenlandsche Zaken, Marine, Nationale Schuld
en Financiën. In eene avondzitting zou de huishoudelijke begrooting
voor Suriname worden behandeld.
De luit. tel' zee 2de kl. W. A. Buytenclijk, laatst bekoord hebbende
tot liet eskader in Oost-Indië en van daar den 19 dezer in Nederl.
teruggekomen, wordt met dat tijdstip op non-act. gesteld.
De student voor de militaire geneeskundige dienst der zeemagt
J. J. Hendriksz is, met ingang van den i Jan. e. k., benoemd tot
off. van gcz. 2de kl. bij de zeemagt.
Aan J. Huybrechtsen, matroos 1ste kl., dienende op het scliroef-
stoomscliip Vice-Admiraal Koopman, is wegens de redding van een
in gevaar van verdrinken verkeerend ligtmatroos, op 15 Sept. 1871,
toegekend de zilveren medaiije, ingesteld bij besluit van 22 Sept.
1855, no. 64, alsmede een loffelijk getuigschrift.
Het kantoor van den rijks-lelegraaf alhier is gerangschikt onder
die der 2de klasse.
De Staatscourant van 29 Dec. bevestigt het berigt, dat de
beproeving van de spoorwegbrug over het Hollandscli Diep met
een gunstigen uitslag heeft plaats gehad. Het onderzoek der commissie,
zegt zij, leidde tot de verklaring, dat de brug veilig voor het
publiek verkeer kan opengesteld worden.
België.
O]) den tweeden Kersdag is tc Antwerpen bij het op-
hijschen van een zwaren balk een muur van een in aanbouw
zijnd huis ingestort. Drie der in het gebouw arbeidende
werklieden hebben zich in tijds weten te redden, maar de
vijf overige zijn onder het puin bedolven. Door spoedig
aangebragto hulp is men er in geslaagd drie der onge-
lukkigen te redden, waarvan echter een in hopeloozen
toestand verkeert en een ander een arm en een been heeft
gebroken. Twee van het vijftal zijn geheel verpletterd
teruggevonden. Er is dadelijk een geregtalijk onderzoek
naar het gebeurde ingesteld.
In het krankzinnigengesticht te Evere in België, had
onlangs tusschen twee dier ongelukkigen, terwijl de wachters
de slaapzaal hadden verlaten, een hevig gevecht plaats, dat
zoo hoog liep, dat de een op de plaats dood bleef en de
andere aan de gevolgen overleed. De overige krank
zinnigen schepten kennelijk genoegen in den woedenden
strijd en deden hoegenaamd geen moeite tusschen beide te
komen.
F r a n lt r ij k.
Blijkens do officieële verliesstaten, wat betreft do staf
van het Fransclie leger, heeft dit leger gedurende den
oorlog 18701871 verloren 36 generaals nl. 11 divisie-
generaals en 25 brigade-generaals.
De Flace de la Bastille te Parijs was jl. Maandag
het tooneel van een afgrijselijke misdaad. Twee welgekleede
heeren wierpen een 22jarige dame den inhoud van oen
fieschje in 't gelaat, waardoor dit terstond opzwol en zij
blind werd; bovendien waren alle kleederen, hals en borst
verbrand. Men schrijft dit misdrijf, waarvan de daders
nog niet ontdekt zijn, aan persoonlijke wraak toe.
De heeren zijn in Versailles vastgevroren, zoo meldt
men uit Parijs. Terwijl wij ons met levensgevaar door
het sneeuwmoeras dor Parijzer boulevards moesten door
werken, wandelen zij in de zorgvuldig gereinigde straten
der oude koningsstad als in de zalen van een museum; in
sleden met vrolijk schelgeklingel rijden zij naar de verga
dering, en als de wind al te grimmig blaast, steken zij
neus en ooren in ccne met bontwerk gevoerde boschlik,
die de mode den gepasten naam van „la Versaillaise" heeft
gegeven. En nu in de vergaderzaal, welk eene bakoven-
hitte Do verrukkendste aller theaterzalen is in een Rus
sisch dampbad veranderd. Onder den grond, die kunstige
machineriën en kleppen verbergt, gloeit een monsterboard,
waaruit tweehonderd buizen de hitte in de zaal brengen
en deze vuurbuizen, deze vandalistische calorifères respec
teren niets, noch kunst, noch wetenschap, noch historische
herinneringen; alles, wat zij in baron loop aantreffen, wordt
aan den wansmaak geofferd; graniet en marmer weten zij
uit te graven, overal een doorgang te vinden. Wandelt
rond in do standbeelden-galerij van het slot van Versailles
en bewondert het werk der commissie tot verwarming!
Duguesclin, de dappere ridder, is door een warmteleider in
de borst getroffen, Karei Martel draagt een pijp in den
buik en o misdaad! eene indiscrete calorifère gaat
door den onderrok der deugdzame Koningin Blanche van
Castilië.
De hersenontsteking, [waaraan de Nationalo Vergadering
lijdt, en die iederen dag een parlementaire bokserij veroor
zaakt, is mogelijk aan de werking van tweehonderd vuur-
kolken toe te schrijven. Gij, goden des vredes en der
eendragt, is dat een leven in den Versailler muzentempel
Wij bezitten tegenwoordig in de Avenue d'Eylau eene
hoogst interessante honden-, katten- en hoender-tentoon
stelling, die ik, als een groot dierenvriend, voor weinige
dagen bezocht. Ik verzeker u, dat, toen ik eenige uren
daarna in de Nationale Vergadering kwam, en het dolle
spel daar zag en het woeste geschreeuw hoorde, toen
meende ik mij in een filiale dier beesten-tGntoonstellingen
verplaatst te zien. De afgevaardigde Ordinaire herinnerde
mij aan den bekroonden haan van Bangkok, die een gan-
sclie collectie Engelsche kippen de vederen uitpikte, en de
president Gruvy scheen mij eene frappante overeenkomst
te hebben met een hondenslager, die te vergeefs alle moeite
doet om een paar woedende buldoggen van elkander te
scheiden.
De commissie van initiatief heeft met bijna algemeene
stemmen besloten om te adviseren, dat het niet raadzaam
is den zetel der Regering en der Nationale Vergadering
naar Parijs te verleggen. De hertog van Aumale zou vóór
da verplaatsing naar Parijs stemmenook Thiers is er zeer
voor, gelijk men weet, om althans den zetel der Regering
te Parijs te vestigen. Hoe het nu zal komen, is nog on
bepaald, doch hoogstwaarschijnlijk zullen de tegenstanders
der zaak eerlang wel moeten toegeven; op den duur kan
Versailles niet de zetel van Regering en Volksvertegen
woordiging blijven
Men is voornemens op den 15 April a. s. te Marseille
een gedenksteen te plaatsen in den gevel van het huis,
waar de heer Thiers den 15 April 1797 werd geboren.
E n s; e 1 a n d.
Het gisteren middag te 12 ure uitgegeven bulletin luidt:
„De Prins van Wallis heeft een goeden nacht doorgebragt.
De pijn boven de linker heup is een weinig verminderd.
De geestelijken der Anglicaansche kerk zijn door den
aartsbisschop van Canterbury bij eene circulaire van jl.
Woensdag uitgenoodigd om het uitspreken van een afzon
derlijk gebed voor den Prins van Wallis in de openbare
godsdienstoefeningen te staken, dewijl de lijder de crisis
gelukkig was doorgekomen.
Op de te Londen gehouden conferentie der Inter
nationale zijn de volgende vijf punten vastgesteld: 1. Op
den geheelen aardbodem is het de hoogste pligt der arbei
dende klasse geworden, om zich meester te maken van de
politieke magt; 2. De maatschappelijke emancipatie van
den werkman is onafscheidbaar van zijne staatkundige
emancipatie3. De Internationale wil niet alleen voor de
arbeidende klassen middelpunten tot organisatie van den
strijd vestigen, maar ook in alle landen met alle kracht de
politieke beweging der werkende klasse ondersteunen4.
Om de bandclooze reactie, die onbeschaamd elke poging
tot emancipatie van den werkman zoekt te verijdelen, tegen
te gaan, kan men op den bijstand der Internationale
rekenen; 5. De arbeidende stand moet zich tegenover do
vereenigde magt der bezittende klassen tot eene zelfstandige
politieke partij aaneensluiten, ter voorbereiding eener maat
schappelijke revolutie. Dit stuk is onderteekend door
de corresponderende secretarissen voor de verschillende
Europesche landen en voor Amerika.
Te Londen worden, evenals In geheel Engeland, de
Kersdagen met meer luister gevierd dan op het vasteland.
In de winkels ziet men tallooze hoeveelheden nieuwe
voorwerpen, geschikt als kersgeschenken. Een der cadeaux,
bij velen in trek, zijn kistjes met negen flesschen wijn naar
keuze, voor een guinje. Bonte en zijden kleêren, met het
onmisbaar paar handschoenen, zijn eveneens zeer gezocht.
De boekwinkels wedijveren met het ten toon spreiden
van allerlei werken, vooral voor de jeugd of voor hen, die
de dagen vrolijk willen doorbrengen, want in do Kers
dagen moet een Engelscliman vrolijk zijn. Dit weten ook
de schouwburgen, die allerlei kluchtspelen opvoeren met
zooveel mogelijk effect. In het Crystal Palaca was
een kersboom van 80 voet hoogte, terwijl acrobaten, de
tweelingen Chimpanzé, en geleerde honden werden vertoond,
terwijl de avond besloten werd door eene, in Engeland
nieuwe pantomime„Alibaba, of de veertig dieven.
De spoorwegdirectiën organiseren extra-treinen in alle
rigtingen voor hen, die het Kersfeest bij hunne familie
willen doorbrengen. Alle muren zijn bedekt met aankon-
digingsbilletten. Ook de armen worden niet vergetenin do
dagbladen vindt men een aantal inschrijvingen geopend voor
liefdadigen doeleinden. Ieder moet dia dagen gelukkig zijn.
Aan het Kersfeest zijn verscheidene traditionele ge
schenken en gebruiken verbonden. Zoo ontvangen de
ministers van Binnenlandsche Zaken, do groot-kanselier,
de groot-kamerheer, de twee presidenten van de hoogste
geregtshoven en negen andere ambtenaren oen la]) laken,
die 240 pond sterling kost, en in stukken van 4| el wordt
geknipt. De Hall-keeper der city, voor wiens rekening
het laken gekocht wordt, biedt dit met groote plegtigheid
aan genoemde ambtenaren aan.
Eene andere kersplegrigheid is de opvoering van een
klassiek Latijnsch stuk door de academie van Westminster,
de beroemde school, in 1560 door Elisabeth gesticht. Jaar
lijks voeren de studenten eene comédie van Terentius op,
voorafgegaan door een gelegenheidsstuk, eveneens in het
Latijn. Grieksch en Latijn zijn, zooals men weet, bij de
Engelschen nog in hooge eer.
Vooral de tweede Kersdag, boxingday, is in Engeland
een dag van algemeene pret of liever ongebondenheid.
Even als bij ons de Donderdag van een kennis is. De
Times vindt zulks ditmaal bijzonder ongepast, en houdt in
zijn nummer van 26 dezer een boetpredicatie omtrent
wier goede uitwerking hot blad zelf zich echter geen
illusiën maakt. Weinige dagen geleden zoo lezen we
verkeerde de geheele natie in angstige spanning. Europa
had den blik op ons gevestigd met verbazing en bewon
dering. Hoe loyaal waren we! Hoe tevreden met onze
instellingen en regeerders! Hoe ernstig! Hoe godsdienstig!
Wij hadden een geloof en konden bidden, als in den
goeden ouden tijd, voor 't behoud van een man, die aan
negen tienden uit ons midden geheel vreemd is! 't Was
een anachronisme meenden sommige vrienden der
vrijheid op 't vastelandEn nu heeft Londen dat
alles vergeten? Of kan 't op geen andere wijze aan zijne
dankbaarheid lucht geven, dan door zich te wentelen in
ongebondenheid, en door een zondvloed van bier en sterken
drank te verzwelgen, „op de gezondheid van 't Koninklijke
Huis" We weten 't vervolgt de Times onze
stem is als die eens roependen in de woestijn. De massa,
tot wie we spreken, hoort ons niet; en zoo ze ons hoorde
