Engeland.
Duitschlaiid.
Italië.
Amerika.
INGEZONDEN!
Correspondentie.
277stë~STAATS-LOÏERIJ
Marine-Haven Nieuwediep.
Hei Proces ia zake den moord in de gevangenis la Roquette van
den Aartsbisschop m Parijs c. s.
Parijs bezit en die eeno waarde van 300,000 fr. vertegen
woordigen, in liet openbaar verkocht zullen worden.
De Parijsche vleeschhouwers bobben dezer dagen
besloten, dat er van dit jaar 3 paaschossen zullen zijn, dat
deze zullen boeten Parijs, Belfort, en Cliateaudun en dat
zij niet naar Yersailles zullen gaan om het hoofd der rege
ring een bezoek te brengen.
De rector van het gymnasium te Vitry-le-Francais
is door den Duitschen krijgsraad tot 12 dagen gevangenis
veroordeeld, wegens beleedigende uitdrukkingen tegen de
Duitscliers.
Te Nizza overleed dezer dagen in 63jarigen ouderdom
do hertog de Persigny, een der vertrouwdste aanhangers
van Napoleon III.
Er zal een derde kabel naar de Vereenigde Staten
gelegd worden, namelijk regtstreeks van de Engelsche kust
naar New-York.
-Tegen Februarij a. s. wordt aangekondigd een nieuw
gedicht van Tennyson. Het handelt over de ziekto van
den Prins van Wallis.
Te Manchester is de oerste ziekenoppasster in een
krankzinnigengesticht beschuldigd van den daar inwonenden
geneesheer Andrew Harris te hebben vergiftigd.
Jl. Donderdag is uitspraak gedaan in de hoogst
geheimzinnige zaak van den gewezen predikant Watson te
Stockwell, bij Londen, die den 9 October 11. zijn vrouw,
met wie hij overigens in vrede leefde, in een aanval van
drift vermoordde en daarna zich zeiven trachtte te ver
giftigen. De jury sprak over den 56jarigen man, die
overigens in alle opzigten allergunstigst bekend stond, het
tchuldig uit en het Crimineel Geregtshof veroordeelde hem
ter dood.
De persoon, die voorgeeft te zijn Sir Eoger C. D.
Tiscliborne en den tegenwoordigen eigenaars van de bezit
tingen der familie Tischborno dien eigendom betwist, is
gefailleerd.
Op een der Eng. W.-Indische eilanden zijn vergiftige
slangen, die door hare sterke vruchtbaarheid een groote plaag
geworden zijn. Men heeft daarom reeds verscheidene jaren
proeven genomen, om deze gevaarlijke dieren door bekende
slangendoodende vogels en zoogdieren te verdelgen, en
daarheen bijv. den secretarisvogel, den slangenadelaar en
andere diersoorten overgeplant. Het kwaad werd desniet
tegenstaande niet minder en de kwestie daarom voor het
Londensclie zoölogisch genootschap gebragt. Daar werd
door een der leden de opmerkzaamheid gevestigd op de
slangenverdelgende eigenschappen van het gewone Euro-
pesche varken. Als voorbeeld werd aangehaald, dat in
Oregon, sedert de talrijke uitbreiding dezer diersoort, die
aldaar in de uitgestrekte eikenbosschen in vrijheid gelaten
wordt, de ratelslang, die voor eenige jaren daar nog in
zeer grooten getale gevonden werd, bijna niet moer voor
komt. Op het oogenblik, dat het varken een slang gewaar
wordt, schiet het op het kruipdier aan, vertrapt het onder
zijne kleine hoeven en verslindt het. De slang is trouwens
zoo bevreesd voor dezen vijand, dat zij zelfs stukken van
doode varkens vermijdt, waarom de Indiaansclie vrouwen
dan ook, wanneer zij in het bosch gaan, hare voeten en
beenen in een varkenshuid wikkelen, om voor de gevaarlijke
beeten der slangen gevrijwaard te zijn. Men gelooft, dat
bij het varken de slangenbeet niet gevaarlijk is, omdat de
dikke laag vet tegen verspreiding van het vergift beschut.
Men hoopt thans door de overbrenging van het varken
de bewoners der Antillen van dezevreeselijke plaag te verlossen.
- Volgens een door de Londensche Times medegedeeld
schrijven uit de Zuid-Afrikaansclie republiek van 8 Nov. jl.,
was aldaar een goudbevattend terrein ontdekt, zoo rijk,
dat volslagen verandering van de volkshuishoudelijke en ook
van de politieke gesteldheid dier republiek het gevolg zou zijn.
Het volk van Berlijn men versta hier de aller
laagste klasse des volks heeft eene zonderlinge manier
om den Nieuwjaarsdag te vieren. Half en driekwart
dronken zwieren zij iangs de straten en plegen allerlei
baldadigheid, enkel uit lust om baldadig te zijn. Vooral
de straatlantarens moeten het bij die gelegenheid ontgelden.
Verleden jaar werden er niet minder dan 1100 stuk geslagen.
Door de waakzaamheid der politie werden er dit jaar slechts
376 vernield, en maar 20 der belhamers gevangen genomen,
Een schoolmeester op een dorpje bij Insterbrug heeft
19 thaler pensioen gekregen; een inzameling, tot zelfs in
Amerika en Moskou, heeft 2500 thaler opgeleverd, waar
mede men den pionier der beschaving tegen den honger
dood zal beschermen.
Een Elzasser, die beweert zijne landgenooten door
en door te kennen, verzekert in de Kölnische Zeitung, dat
de stemming der bevolking in het nieuwe Rij'ksland voort
durend gunstiger jegens Duitschland wordt. Duitschland,
zegt hij, verstaat de kunst om onze sympathie te winnen;
nog slechts enkele stappen van weerszijden, en de volks
stammen, die twee eeuwen lang gescheiden waren, zullen
tot elkander gekomen zijn. Hij voegt echter zijne stem
bij die van vele anderen uit den Elzas om er op aan te
dringen, dat het invoeren der verpligte krijgsdienst in het
Rijksland wordt uitgesteld. „Dat wij Elzassers (zegt hij)
bruikbare soldaten zijn, is algemeen bekend, en de Franschen
hebben twee eeuwen lang hunne beste manschappen "uit
den Elzas verkregen. Maar juist daarom is het den Ëlzasser
niet mogelijk, zich plotseling van zijne vroegere wapen
broeders, met welke hij roem verworven had, te scheiden,
en zich in het gelid te stellen met hen, die hij eerst be
streden heeft, of wel zich na korten tijd te doen aanvoeren
tegen zijne vroegers strijdmakkers.... Daaruit volgt, dat de
Elzasser rekruut gedurende nog 4 of 5 jaren voor Duitsch
land niet alleen een slecht, maar ook een niet te vertrouwen,
zelfs gevaarlijk soldaat zal zijn, en dat de jonge Elzassers
eerst dan als flinke of ten minste bruikbare soldaten zullen
kunnen dienen, nadat zij in Duitsche scholen opgegroeid en
gevormd zijn. Het indertijd te Nancy gevestigde agentschap
om jeugdige emigranten uit den Elzas geldelijke onder
steuning te verleenen, is thans, naar men verneemt, opge
heven, „daar de zaak niets meer oplevert,* dat wil zeggen,
omdat de knapen in den Elzas den lust verloren hebben,
naar Frankrijk te emigreren, om tot wrekers van hun
vaderland te worden opgekweekt. Vele dor geëmigreerde
knapen zijn ook reeds teruggekomen, daar men hen in
Frankrijk volstrekt niet zoo ontvangen en behandeld had
als hun beloofd was.*
Blijkens de berigten uit Rome van 10 Jan. werd aldaar
onder het publiek verzekerd dat er eene toenadering tusschen
den Heiligen Stoel en liet Russische gouvernement was tot
stand gebragt, en dat er zou worden voldaan aan zekere
wenschen van het Russische gouvernement, bepaaldelijk
ten aanzien van het vervangen der Poolsche taal door de Rus
sische bij de godsdienstoefeningen der Catholieken in Bolen.
Er is eene omstandigheid welke gewigt. aan het even-
gemolde gerucht bijzet, namelijk dat de Unita Cattolica,
een orgaan der in het Vaticaan bovendrijvende inzigten, in baai-
jongste nommer eene lofrede op den Keizer Aloxandor houdt.
Een zekere Edward Power, civiel-ingenieur te Cliicago,
heeft bij het congres van Washington een rekwest inge
zonden, waarin hij ondersteuning vraagt voor zijne ont
dekking, om het op kunstmatige wijze te laten regenen.
Voor zijn proeven zou hij noodig hebben 300 stukken
geschut, 30,000 ponden kruid, om ze te laden en te lossen,
en bovendien eene electrische batterij plus eenige andere
toestellen, welke den „regenmaker* in staat moeten stellen
alle stukken te gelijkertijd af te steken.
Zoo als bekend is, heeft men reeds meermalen beweerd
en is bevestigd? dat op een zwaar kanonvuur, door
twee legers tegen elkander onderhouden, steeds overvloedige
regen gevolgd is.
In hoeverre echter de heer Power de droppels oogen-
blikkelijk op kommando zal kunnen doen nederdalen, zal
het eventueel besluit van het congres, om zijn verzoek in
te willigen moeten uitmaken.
Aan den New-York Times wordt uit Japan gemeld:
De Mikado drinkt Franschen wijn en draagt pantalons.
Hij vertoont zich openlijk op straat; zijne onderdanen
leggen paarden-spoorwegen aan en zijne soldaten gaan
lederen schoenen dragen. Hoelang zal het duren, eer China
zoover komt? Het is merkwaardig, dat volken, die zoo
naauw verwant zijn, zoo digt bij elkander wonen, in hunne
waardeering van het vreemde zoo verschillen. Als Japan
zoo voortgaat, dan zal het weldra een vloot van stoom
schepen hebben, waardoor het in staat zal zijn zijnen na
buren handelstractaten voor te schrijven. De zee zal hen
evenmin van China uitsluiten, als de groote muur dit den
Tartaren deed.
Zie hier eenige bijzonderheden uit het leven van James
Fisk Jr., die in onmiddelijk verband staan met zijn ge-
welddadigden dood. Drie jaren geleden was James Fisk,
niettegenstaande hij gehuwd was, in liefde ontbrand voor
zekere Josephine Mansfeld -een vrouw, even schoon als
sluw, doch zonder de minste opvoeding. Hij kocht voor
haar in de nabijheid van zijn operagebouw een lief huis en
speculeerde met een haar tocbelioorend kapitaaltje zóó
gelukkig, dat hij haar in een paar weken een winst ter
hand stelde van 50,000 dollars. Niet alleen beminde hij
haar, maar hij maakte haar tot zijn vertrouwde. Alle ge
heimen en intrigues van de Erie-club waren haar bekend.
Zij woonde de banketten en drinkgelagen bij, waar de
krijgslisten tegen de aandeelhouders van den spoorweg be
raamd werden. Dit leventje duurde voort, totdat Josephine
haar minnaar op zekeren dag wat vervelend vond; mis
schien voorzag zij ook zijn aanstaanden val hoe het zij,
zij wees hem in het huis dat hij haar geschonken had, de
deur, en zijn plaats werd ingenomen door Edward S. Stokes,
een makelaar uit Walstreot en voormalig vertrouwde van
Fisk. 't Duurde niet lang of beiden dreigden Fisk, dat zij
alle geheimen, die hun bekend waren, zonden verraden,
indien bij hun geen 25,000 dollars ter hand stelde. In
plaats van hieraan gevolg te geren, diende Fisk tegen
Stokes eene aanklagt in wegens geldafpcrserij, en toen
Stokes eenige brieven over zwendelarijen betreffende den
Erie-spoorweg aan den regter wilde overleggen, werd dit
door een der creaturen van Fisk, die op de regtersbank
zat, verboden. Hierop volgde de bekende catastrophe; Fisk
werd door Stokes in het Grand Central hotel vermoord.
Berigten uit Jokohama van 22 November jl., den
17 December te San Francisco ontvangen, en thans in de
New-Yorksche dagbladen te lezen, melden dat op den
laatstgemelden dag een gezantschap te Jokohama zou
scheep gaan met last om namens den Mikado met onder
scheiden buitenlandsche gouvernementen te onderhandelen
over het herzien der bestaande handelsverdragen.
Daarbij wordt gevoegd dat het Japansche gouvernement
niet ongezind was om het gansclie rijk, al de havens en
het binnenland, voor het handelsverkeer met buitenlanders
open te stellen, maar dat bet een gezamenlijk aanzoek van
al de mogendheden wilde afwachten alvorens t t dien stap
te besluiten.
Aan ilen avond van 4 Januanj jl. beeft ondergeteekende zich op
uitnoodiging naar de Werklieden-Vereeniging in Tivoli begeven en
liet is mij eene aangename zaak publiek te melden, dat dat bezoek
mij de overtuiging heeft geschonken, dat met zulke rustige en kalme
werklieden wel wat goeds tot stand te brengen is.
Men zou hij zoo een talrijke vergadering misschien iets dat op
een Poolschen landdag geleek verwachten. Men zou alligt denken
revolutionaire denkbeelden te hooren debiteren, niets van dat
alles, liet was een waardige vergadering, die de Helderscbe werk
lieden alle eer aandoet, en hunne plannen dragen mijne volle
sympathie weg. Het onWorpen Concept-Reglement getuigt van
bedaard en ernstig overleg. Waarom ik niet heb geaarzeld dona
teur te worden, 'twelk ik hoop dat honderde navolgers moge
vinden en deze goede zaak tot verbetering van het lot van de
Hcldersche werklieden tol zegenrijke uitkomsten moge leiden.
J. C. DE BU1SONJÉ.
X. vraagt of de straatlantaarns des morgens niet een uur langer
kunnen branden. Hij heeft opgemerkt, dat ze Maandag tusschen
half zes en zes uur werden uitgedaan. Voor personen en rijtuigen,
die naar den eersten trein moeten, voorziet hij ongelukken. Dien
morgen toch kon men geen hand voor oogeu zien.
V IJ F1 D E KLASSE
KUitSTE lijst: No. 13950 1500No. 569, 102-1, 9438
en 10988 ieder ƒ1000: No. 11327, 13044 en 15896 ieder
400: No. 6631 en 11397 ieder 200; No. 19.14, 5473,
12404, 14767, 16590, 18168, 18394 en 19632 ieder 100.
Weerkundige Waarnemingen te Helder (Landsk -et).
Uren.
Windrigting
en
Kracht.
Barometer
mm.
Thermometer
C.
Voeluigh.'
procent.
T'JCSUilid
va u
de
zee.
Stand.
Afw.
Stand.
1 Afw.
14
12
74
wzw. 7k.
756.85
- 3.36
6.2
f 3.8
0.88
Slechtw.
15
8
zwtw. 0.5„
762.77
f 2.54
5.S
f 3.2
0.94-
Vlak.
16
12 zotz. 0.2„
762.82
t 2.57
2.6
t 1-6
0.96
K
16
zto. 0.4„
762.88
f 2.63
2.8
t 0.1
0.93
Weersgesteldheid
14 Jan.
12 li.
leider,
■nootweer.
15 Jan. 12 u. Helder, ligtbewolkt.
19 Jan. 8 u. Betrokken, mistig, goedweer.
16 Jan. 12 u. Digtbewulkt, beneveld.
Zeilklaar liggende en vertrokken Schepen Groote Vaart.
Aankomst. Vertrek. Sehip. Gezagvoerder. Bestemming.
S Dee. 16 Jan. Leentje van Dam. EVF. Maathuis. Trinidad.
13 16 Gooregt. P. P. Huges. Montevideo
De overige schepen zie No. 5.
Binnengekomen Koopvaardijschepen Groote Vaart.
Binnenk. Sehip. Gezagvoerder. Cargadoor. Herkomst.
14 Jan. Wcnskaboth. J. Fohannessen. van Vliet C'o.Wilmington
14- Questembert. J. Guilbaud. Duinker&Goedk. Padong.
15 Tjetska. A. II. Doewes. ZurMühlen&Co. Napels.
15 Ettrope. W. Greenfiehl. Duinker&Goedk. Tnganrog.
Jl. Maandag zijn in den 6deu krijgsraad de debatten aange
vangen betredende den moord der gijzelaars en wel die van de
eerste serie, zijnde de zes slagtoffere, waaronder Darboy, aarts
bisschop van Parijs, die den 24 Mei in de gevangenis la Roquette
werden gefusilleerd. Drie-cn-twintig beschuldigden, waaronder twee
vrouwen, staan te dezer zake teregt. Aan de uitvoerige instructie
is bet volgende ontleend
Den 18 Maart werden op de hoogte van Montmartre omtrent
200 man van de Parijsebe garde gevangen genomen, van de eene
gevangenis naar de andere en eindelijk naar la Roquette gebragt.
Deze arrestatiën, door vele dergelijke gevolgd, betroffen de tegen
partij en waren daarom misschien te billijken. Doch zeker niet,
wat den '21 Maart gebeurde, toen zonder mandaat, zonder reden,
zonder regt, de hecren Bonjean, Darboy en Surrat met geweld uit
hun woning naar de conciergerie werden gebragt.
Daar de Commune-regering zelf bezorgd begon te worden over
die onwettige handelingen, vaardigde zij den 5 April een decreet
uit, waarbij werd bepaald, dal ieder inedepliglige aan de partij te
Yersailles als gijzelaar zou in hechtenis gebonden, voor een jury
gebragt en in zekere gevallen gefusilleerd worden. Nu was er
geen stuiten aan de arrestatiën, huiszoekingen, plunderingen, vooral
van kerken en kloosterszelfs werden de graven van bun doods
beenderen beroofd en deze aan het volk voorgesteld als de over
blijfselen van de slagt offers der priesters, alleen als voorwendsel om zich
des te beter de goederen der geestelijken le kunnen meester maken.
Toen daarop de Commune alle onroerende en roerende goederen,
die aan de godsdienstige congregatiën behoorden, bad verbeurd
verklaard, werd bet paleis van den aartsbisschop geplunderd en
weder een groot aantal geestelijken gevangen genomen, waaronder
de abten Deguerrv en Allard, toen zij van de wallen kwamen, waar
zij de gewonden hadden bijgestaan.
Van 12 lot 19 April werden die gijzelaars naar de gevangenis
Mazas overgebragt, waar zij geheel alleen werden opgesloten. Als
zij oin regters vroegen, antwoordde men bun: „De Commune doet
geen regt, zij maakt revolutie." Daarna werden zij weder naar
la Roquette overgebragt en moesten op bun weg derwaarts van
bet brooddronken gemeen de lasterlijkste taal hooren. Het piket,
dat voor de deur der gevangenis de wacht hield, stond onder
kommando van zekeren dronkaard Vcrig. de,manschappen waren
uit de slechtste bataillons gekozen.
Men weet dat op den morgen van den 24 Mei die Communisten,
die de vlugt niet hadden genomen na den brand in bet stadhuis,
in de mairie van bet lSde arrondissement waren geweken. Toen
zij zich verloven zagen, toen de nationale gardes verraad begonnen
te roepen, werd in allerijl een socvt van krijgsraad belegd, met
Genton, den vertrouwde van Ranvier, tot voorzitter en een sergeant
der gefedercerden en een oude nationale garde tot leden. Deze
krijgsraad veroordeelde dë gijzelaars om oogenblikkelijkterdood gebragt
te worden, welk vonnis dan ook kort daarna ten uitvoer n erd gebragt.
Op den weg naar de strafplaats hadden de oiigelukkigen nog
menige brutale bcleediging van hunne beulen te verdurende aarts
bisschop trachtte verscheidene malen te spreken, ook de overigen,
maar dit deed slechts de mishandelingen verdubbelen. Ten laatste
kwam er een einde aan dit afschuwelijk tooneclDarboy knielde,
deed een kort gebed tn gaf zijn zegen aan zijn knielende lotgenooten.
Hierop trok men verder tot aan bet einde van den tweeden ringmuur
der gevangenis, de slagtoffers werden op een rij geplaatst, drie
meters van den muur, Darboy regts; men boorde 4 minuten voor
8 uren een pelotonsvuur met twee korte lusscbenpoozeu, daarna
eenige afzonderlijke schoten en de 6 gijzelaars hadden bun treurig
lot ondergaan.
Bij het heengaan toonde zekere Ycriot aan de wachtkebbendcn
zijn pistool en zeide „Kijk, bet rookt nog; ik heb er den beluchten
aartsbisschop hut genadeschot meê gegeven." Een ander liet zich
onder bet heengaan dus uit: „Die oude Darboy wilde niet sterven,
hij rigtte zich driemaal op, ik werd bang van hem." Op de plaats
der gevangenis riepen die ellendelingen: „Wij hebben 50 fr. verdiend."
Des avonds tegen 11 uur kwam de directeur der gevangenis
Erancjois, met ltamain, Ricon en zekeren Clement de ledige cellen
der gefusilleerden doorsnuffelen en al wat cr te vinden was weg
halen. Bij vergissing klopte er een aan no. 24, waar pastour
Récourt gevangen zat. „Odie is een volgende keer aan de beurt
zeide de directeur. In de cel van deu abt Allard vond men niets.
„Arme drommel!" riep er een uit.
Des nachts te 2 uren gingen Verig, Ramain, Bicon, Robe,
Garand en 3 of 4 anderen de lijken weghalenmen doorzocht de
klcedereu en sneed er de knoopen en gespen af, waarbij ecu der
ellendigeu, die zijn vinger bezeerde aan een der gespen van den
