Benoeming-en, enz.
STATEN-GENERAAL.
Buitenland.
België.
Frankrijk.
Duitschland.
Italië.
zoldering waren reeds in vlam, doch werden door hulp
der buren spoedig gelluscht. (Tijd.)
Jl. Woensdag werd de zoon van den logementhouder
Jansen te Zevenaar, aangenaam verrast door de tijding, dat
hij op No. 20082 der Haarlemsche loterij een span paarden
met rijtuig heeft gewonnen.
De Arnh. Crt. ontvangt de volgende vraag, die wel
publiciteit verdient:
„Ik heb gewoond en veel verkeerd in zeer boschrijke
strekenik heb meermalen populieren, eiken knotwilgen enz.
gezien, die getroffen waren door den bliksem, maar nooit
een beuk. Ik kan natuurlijk niet verzekeren, dat beuken
nooit getroffen worden, maar ik vooronderstel, dat anderen
dezelfde opmerking gemaakt hebben."
Met het oog daarop vraag ik aan de mannen der weten
schap verkeer ik in dwaling Zoo niet, ware er dan geene
partij te trekken van de beuken, door ze b. v. bij voorkeur
in weilanden te plaatsen
Transport van runderen en veeprijzen beginnen in
't noorden op nieuw te animeren. De aflevering aan 't
station van den Staatsspoorweg heeft plaats tegen de vol
gende marktnoteeringen: vette runderen per kilo 70 a 75 ct.;
melkkoeijen per stuk f 90 a 140; kalfkoeijen f 140 a 260;
gusten f 100 a 16Q; jongvee f 50 a 130; kalveren f 7 a 9;
vette varkens per kilo 41 a 45 ct.magere varkens per
stuk f 20 a 33; jonge varkens f 2.50 a 7Drentsche
schapen f 4 a 7.50; Friesche schapen f 11 a 17.
De provincie Zuidholland is, volgens de uitkomsten
der laatste lOjarige volkstelling, het meest en het digtst
bevolkt. Zij telt op de hectare 2281 zielen; Drenthe
daarentegen, de minst digtbevolkte provincie, 397 zielen.
De slavenhandel aan de oevers der Roode Zee bloeit
steeds, niettegenstaande Engeland zooveel gedaan heeft en
nog doet om er een einde aan te maken. Uit een brief
van een correspondent te Djeddah aan den secretaris der
Anti-Slavernij Society te Londen blijkt, dat de havens
van de Roode Zee vol menschenvleesch zijn, dat ten ver
koop wordt aangeboden. Abyssiniërs zijn de meest gezochte
waar en hebben de voorkeur boven alle andere Afrikanen.
Op deze wijze worden duizenden hunner door brutale
Arabische slavenjagers tot het mohamedanismus overgehaald
en heeft men in een jaar meer bekeerd tot den islam dan
christen-zendelingen in de laatstverloopen vijftig jaren tot
het christendom bekeerd hebben. Ondanks de strenge
verbodsbepalingen, door den Onderkoning van Egypte uit
gevaardigd, worden op het westelijke strand van de Roode
Zee aanhoudend slaven ingescheept. Is Engeland alzoo
werkelijk voornemens dien handel te doen ophouden, dan
mag het niet meer zich verlaten op de magteloosheid van
papieren tractaten, maar behoort het aan de Roode Zee
vier consulaat-agentschappen op te rigten, om door deze,
met den bijstand van eene kanonneerboot, de schuilhoeken
en smokkelhavens nu en dan te doen onderzoeken. Afge
scheiden daarvan wint de Roode Zee van jaar tot jaar
meer in belangrijkheid uit een handelsoogpunt; zij is een
Middellandsche zee in het klein geworden. Jaarlijks ver
ongelukken stoombooten op hare klippen, en geen consulair
agent is aanwezig om den schipbreukelingen hulp te bieden.
Onder den titel ,/Het duizendjarig feest" ontleent de
N. Rott. Crt. aan Daily Telegraph de volgende regelen:
„In den loop dezer week viert de bevolking van IJsland
den duizendsten verjaardag van de nederzetting harer
voorouders op 't eiland. Stoomschepen vol gasten door
ploegen op dit oogenbhk de zee naar Reykiaviken voorop
onder die gasten, die de eenvoudige eilanders zullen helpen
feestvieren, is Denemarken's Koning, Christiaan IX. Koning
Christiaan heeft een prachtig geschenk in den zak: een
geschenk, dat, hoe gemakkelijk ook te dragen, kostbaarder
is dan scheepsladingen goud en zilver. Het is 't charter
van een vrije Constitutie, door Z. M. op 29 dezer plegtig
aan de IJslanders te overhandigen.
Ware zulk een geschenk kostbaar voor ieder volk
het is 't dubbel voor de vrijheidminnende zonen van IJsland.
Zij toch stammen uit een der oudste en fierste rassen van
Europa; 't bevolken zelf van hun afgelegen vaderland was
een daad van de verhevendste vrijheidsliefde. Men weet 't.
Harold de Langharige had met een schrikkelijken eed aan
zijn beminde gezworen, nimmer zijn blonde lokken door
mes of schaar te zullen laten aanraken, alvorens geheel
Noorwegen hem als Koning gehuldigd had. Hij hield dien
eed, en fnuikte ten langen leste de magt van al die onaf
hankelijke Jarls en Zeekoningen. Dezen echter, overwonnen
maar niet onderworpen, namen de wijk in hun open galeijen,
en staken over naar 't pas ontdekte eiland op den Pool
cirkel. D4dr stichtten de trotsche Vikings hunne republiek,
met haar jaarlijks Althing te Thingvilla het oudste ver
tegenwoordigende Parlement waarvan de geschiedenis gewaagt.
D4ar dienden zij Odin in vrede en vrijheid, totdat 't Chris
tendom 't oude geloof verdringen kwam.
Wonderbaar, inderdaad, moet de kloekheid dier fiere
Noormannen geweest zijn. Hun open booten waren niet
grooter dan de sloep van een hedendaagsch oorlogschip.
Toch waagden zij zich daarin overal henen, waar de wind
blies en de golven rolden. Zij ontdekten Groenland en
Labrador; zij betraden Amerika, lang voor Columbus en
Vespucci; zij stevenden de Seine op, en stichtten 't her
togdom van Normandië; zij plunderden langs de kusten
van Frankrijk, Spanje en Italië, ja, zijn zelfs tot in de
Zwarte Zee doorgedrongen. Wèl waren zij Koningen van
de zee, gelijk geen volk vóór of na hen.
Een wonderbaar, indrukwekkend land, dat IJsland,
eerste wijkplaats van Europeesche vrijheid. Tienduizenden
en nogmaals tienduizenden jaren geleden, hief 't onder-
aardsche vuur het op uit de diepte der Poolzee; sissend
rezen de gloeijende rotsmassa's omhoog uit de wateren, om
af te koelen en te kristalliseeren; en de graauwe Noordsche
wolkeu bedekten ze met sneeuw en ijsvelden, die in eeuwige
rust de hoogste pieken en bergvlakten bekleeden. Nog
duurt die geweldige strijd tusschen vuur en ijs voort.
Nog rooken en stoomen onafgebroken de tallooze vulkanen,
nog werpen de geysers hun stralen kokend water omhoog
nog braken de kraters hun breede stroomen lava. Nu en
dan geeft de vuurgeest zich lucht door vreeselijke stuip
trekkingen, zooals in 1783, toen een uitbarsting van den
Skaptar Jökul aan 9000 menschen 't leven kostte. Soms
worden nieuwe rotsen of eilandjes rondom de kust opge
worpen, om na eenige dagen weer spoorloos te verzinken;
waar, in de fjorden, 't peillood heden geen bodem vinden
kan, stuit 't morgen op weinige vamen diepte. Zóó is IJsland:
een bevrozen rots op fundamenten van vuur.
Vraag echter niet, of de inwoners deze onherbergzame
wildernis liefhebben. Zij aanbidden haar; geen edeler en
schooner land is er voor hen in de wijde wereld, dan
IJsland. De vrouwen verlaten zelden haar huis; de mannen,
wanneer zij naar Kopenhagen gaan om een graad te halen
(want zij zijn trouwe beoefenaars der klassieke wijsheid),
verlangen niets vuriger dan zoo spoedig mogelijk terug te
keeren. In den korten zomer, wanneer de wilde zwanen
broeden, en 't schaarsche hooi wordt ingezameld als zooveel
goud, heeft 't eiland ongetwijfeld zijne bekoorlijkheden.
Maar vooral in den winter hebben de IJslanders het lief:
in den langen donkeren winter, wanneer de grond zoo hard
bevroren is, dat de dooden niet begraven kunnen worden,
doch wachten moeten boven den grond, luisterend, met
doove ooren, naar 't lezen van Sagas en Edda, en naar 't
eeuwig bulderen der onderaardsche vlammen, en naar 't
huilen van den noordenwind.
Hoe beschaafde menschen in zulk een land en klimaat
gelukkig kunnen leven, is ons, kinderen van 't Zuiden
(die toch óók van 't Noorden al meer te lijden hebben
dan ons lief is) een raadsel. Want de IJslanders zijn
beschaafd. Zij hebben de zuivere Noordsche taal voor
vergetelheid bewaard in hun schoone litteratuurzij bezitten
even goede musici, als dichters en geleerden; zij roemden
in gewetensvrijheid en politieke vrijheid, toen onze voor
ouders nog vertrapt werden door priesters en ridders; zij
schreven en lazen hun Edda, toen Europa's adellijken hun
naam nog niet konden neerzetten. Eenvoudig van zeden,
tot stoïcisme toe, ernstig, matig, godsdienstig en zachtaardig
verdienen de IJslanders de hartelijke deelneming van
geheel de wereld aan dit hun duizendjarig feest. Zij mogen
ons leeren, die eenvoudige, geharde eilanders, hoe weinig
de mensch hier op aarde noodig heeft om tevreden te zijn,
een thuis te vinden, en in zijn gemoed den edelen harts-
togt der vaderlandsliefde te voelen ontgloeijen."
Middel tegen koeenwormen. Een werkman,
zegt een blad, schijnt get middel te hebben gevonden, om
het zoo schadelijk ongedierte te doen verdwijnen, dat bij
den landman maar al te goed bekend is onder den naam
van korenworm. Op een zolder, waar zich 200 hectoliters
graan bevonden, dat door dit ongedierte gedeeltelijk werd
opgevreten, legde hij ongedroogden en ongedorschten hennep
en 's anderdaags was hij niet weinig verwonderd de
korenwormen langs de nokken van het dak naar boven te
zien vlugten. Men zette het graan eenige malen om, en na
eenige dagen waren al die schadelijke insecten verdwenen.
Wanneer men, meent de berigtgever, jaarlijks op verscheidene
plaatsen van den zolder vier of vijf handen vol groenen
hennep, waarin het zaad nog aanwezig is, neerlegt, zal
men voor altijd van die lastige huisgenooten bevrijd zijn.
Aan den heer H. Slegtkamp is, op zijn verzoek, eervol ontslag
verleend als 2de luit. bij de dd. schutterij te Beverwijk.
In het bestuur van den Anna Paulowna-Polder is benoemd tot
dijkgraaf de heer J. C. de Leeuw, en tot heemraad de heer
A. Kaan Jz.
Benoemd tot secretaris en penningmeester van het heemraadschap
der strijkmolens van de Schagerkogge, de heer P. Stuurman te
Barsingerhorn.
Benoemd tot stads muziek- en kapelmeester te Alkmaar de heer
J. M. Otto, aldaar.
Benoemd tot opzigter der gemeentewerken te Dordrecht, de heer
T. E. van Erkel, opzigter te Rotterdam.
Bij koninklijk besluit van den 25 dezer is de kapt. ter zee K.
E. R. Andrau, op zijn verzoek, met den 5 Aug. a. s., eervol ont
heven van de betrekking van commandant van het Kon. Instituut
voor de marine alhier en directeur van het onderwijs aldaar, en
die betrekking met den 6den dier maand tijdelijk opgedragen aan
den luit. ter zee 1ste kl. P. ten Bosch, thans officier-instructeur
bij die inrigting.
De off. van adm. 3de kl. F. H. A. Pool, dienende aan boord
van den monitor Tijger, wordt met den 10 Aug. a. s. op nonacti
viteit gesteld en met den llden daaraanvolgende vervangen door
den off. van adm. 3de kl. II. J. Knottenbelt.
Benoemd tot broeder der orde van den Nederl. Leeuw de
meesterknecht bij 's Rijks werf te Amsterdam, M. van Hoek.
Tweede Kamer.
De commissie, belast met de enquête naar den toestand der
koopvaardijvloot, zal a. s. Maandag ten 11 ure hare eerste zitting
houden en tot het getuigenverhoor overgaan.
In den avond van den 24 dezer is te Gent een poging
tot een dubbelen moord gedaan, die in de wijk der Holstraat
groote opschudding heeft teweeggebragt. Een koopman in
suikergoed, Lippens genaamd, was getrouwd met een vrouw
die veel ouder was dan hij en op wie hij niet te min hevig
jaloersch was. Sinds eenigen tijd kwam daar aan huis een
jongman, Claes genaamd, handelaar en commissionair, meest
onder voorwendsel van geld te wisselen, en de echtgenoot
veronderstelde, hetzij teregt of ten onregte, dat hij in
schuldige betrekking tot zijn vrouw stond.
Jl. Vrijdag avond omstreeks 10 ure kwam de man thuis
en vond zijn vrouw met Claes aan tafel zitten. Plotseling
trekt hij een dolkmes uit den zak en valt den man, dien
hij voor den minnaar zijner vrouw aanziet, met woede aan,
hem veertien steken toebrengende, waarvan twee in de
rigting van het hart, die doodelijk waren. De vrouw wilde
tusschenbeide komen, maar ontving insgelijks twee steken,
die evenwel geen gevaar opleverden.
De vrouw liep de straat op om hulp roepende, en de
gekwetste vond insgelijks nog de kracht om de deur uit
te vlugten en in een naburige herberg te gaan, waar hij
op den vloer in zijn bloed badende nederzeeg.
Terstond werden geneesheeren en het geregt gehaald en
de wonden zoo goed mogelijk geheeld, hetgeen tot na midder
nacht duurde, waarna de gekwetste naar het hospitaal werd
vervoerd. Jl. Zaturdag morgen was zijn toestand zeer
bedenkelijk en men had geen hoop hem in 't leven te
zullen behouden. De wonden der vrouw leverden geen
gevaar op. Wat den schuldige betreft, die werd in zijne
woning zonder tegenstand aangehouden. Hij was zeer
terneergeslagen en zat met het eenige kind dat uit zijn
huwelijk is gesproten op den schoot.
In de nabijheid van Roubion is een geheele kudde,
uit 90 schapen bestaande, door den bliksem gedood.
- Nabij Bayonne is den 23 dezer een kruidmagazijn in
de lucht gevlogen; 30 personen kwamen daarbij om.
Engelaml
H. K. H. Prinses Louise, markiezin van Lorne, heeft
den 23 dezer eene treffende bijeenkomst gepresideerd, na
melijk die van eene vereeniging, die zich ten doel stelt in
de armenwijken der metropolis de aankweeking te bevor
deren van sierplanten en vreemde gewassen.
Sedert eenige jaren bestaat die vereeniging reeds in
Engeland en in Schotland en steeds neemt ze in bloei toe.
In de wijken der werklieden te Londen en Manchester
bijv. ziet men de fraaiste uitheemsche planten. Dat de
vereeniging resultaat heeft van hare aanmoediging, bleek
trouwens uit het feit, dat de Prinses 1000 p. st. aan prijzen
uitdeelde. Verschillende aanzienlijke personen woonden de
plegtigheid bij.
Jl. Zondag werd te Londen de jaarlijksche verkooping
van volbloed jarige merrie-veulens gehouden. Een daarvan,
die Blair Athol tot vader en Seclusion tot moeder had,
gold f 25,200. Laatstgenoemde merrie bragt met een veulen
f 31,500 op en de hengst Vespasian gold f 37,800.
De nieuwe laad— en losplaats te Liverpool is over
eene uitgestrektheid van 700 meter door brand vernield.
De schade wordt op 200,000 p. st. geschat. De schepen
hebben geen schade geleden.
De Köln. Zeitung geeft onder het opschrift „Hollandsche
Polders" een kort overzigt van de bedijkingen en andere
werken, waardoor in de provinciën Noord- en Zuidholland
watervlakten in vruchtbare akkers zijn herschapen. Na
vervolgens ook te hebben gesproken over de plannen
omtrent de Zuiderzee, eindigt de schrijver aldus:
„Zoo hebben de Nederlanders langzamerhand een groot
deel van hun land aan het water ontwoekerd, en nog voort
durend moeten zij het er tegen beschermen. Men zal
misschien denken, dat zij dan ook altoos in een gevaarlijken
toestand verkeeren. Wie echter weet hoe zorgvuldig de
dijken en dammen er worden aangelegd en onderhouden,
gevoelt die vrees niet, denkt er zelfs niet aan. Integendeel,
hij ziet en gevoelt wat al kracht er schuilt in den mensch,
die bij goeden wil en vlijt handen aan 't werk slaat. De
Nederlanders hebben op .hun bodem getoond wat taaije
volharding vermag. Vooral sedert het begin der 17de
eeuw hebben zij aanhoudend tegen het water strijd gevoerd,
het teruggedreven, en nog altoos zetten zij dien" kamp met
toenemend succès voort, het is een strijd, die geen ver
woesting, maar herschepping te weeg brengt. Wel zijn ze
eene enkele maal verrast door den vijand, die zijn vroeger
gebied trachtte te heroveren, zoo als bij de overstroomingen
in 1825 en 1860 is gebleken; maar juist door zulke tegen
spoeden gevoelen zij zich steeds aangespoord om de dammen
zooveel te sterker en beter te maken.
Al spreken we hier alleen van de polders in Noord- en
Zuidholland, zoo bedoelen we daarmede niet dat men zulke
werken enkel in die provinciën aantreft. Ook in andere
provinciën vindt men drooggemaakt land en overal op dien
aan het water ontworstelden bodem heerscht welvaart en
eene levendige werkzaamheid."
Op verschillende plaatsen is sprake van een plan
voor een monument ter eere van Fritz Reuter. Te Ham
burg zijn reeds tooneelvoorstellingen aangekondigd, waarvan
de opbrengst zal dienen als bijdrage voor zoodanig ge-
denkteeken.
Op Sicilië is men bevreesd voor eene hevige uitbarsting
van den Etna. Deze vulkaan, die zich nu sedert vijf jaren
rustig gehouden heeft, is sedert eenigen tijd blijkbaar in
werking en professor Silvestri, die reeds jaren lang den
Etna tot het voorwerp zijner studiën heeft gekozen, is van
oordeel, dat eene uitbarsting niet lang meer kan uitblijven.
De Ital. Nachr. bevestigt het berigt, dat Keizer
Wilhelm in het najaar eene reis door Italië zal doen.
De gezondheidstoestand van Garabaldi is betrekkelijk
goed, ofschoon hij op krukken moet gaan en ook aan zijn
handen erg door de jicht wordt geplaagd. Hij kan slechts
den duim en den wijsvinger van zijn regterhand gebruiken.
Eenmaal daags bezoekt hij nog zijn strijdros Marsola, dat
hij zelf brood brengt. Dit paard is reeds 22 jaar oudhet is
verbazend aan zijn meester gehecht en begint reeds in de
verte te hinniken als Garabaldi komt.
De moeder van mevrouw Ristori, Madalene Pomatelli,
eens eene tooneelspeelster van naam, overleed dezer dagen
te Florence.
