Buitenland.
voornemen is Z. M. ecliter teruggekomen, doch zijn mijne
informatiën juist dan zal de Duitsche troonopvolger het
ma^onnieke feest met zijn tegenwoordigheid opluisteren als
vertegenwoordiger van den Keizer en van het Groot-Oosten
in Duitschland. Van een aantal buitenlandsche loges worden
bij die gelegenheid deputatiën verwacht.
Laat ik echter bij de hooge badgasten te Scheveningen
blijven.
Ik was in de gelegenheid de familie van den Kroonprins
bij herhaling aan het strand te zien. Denk echter niet,
dat de vorsten zich door iets anders dan een talrijk gevolg
en de herhaalde ontmoeting van H. M. de Koningin, die
bijna dagelijks van haar paviljoentje op 't strand gebruik
maakt onderscheiden. Of 't moest zijn door hun een
voud en sans gêne. Waarlijk, 't is een lust de jeugdige
Prinsessen en Prinsen te zien spelen in 't natte zand.
Gewapend met schoppen, graven zij kanaaltjes en laten er
de kleine golfjes in stroomen en werpen «duinen» op om
den stroom weder te keeren, terwijl zij boven op de heuveltjes
de vlag plantenvan Nederland.
En terwijl de kleine zoo spelen gelijk alle andere
kinderen, zonder het gedwongen en voor hun leeftijd onna
tuurlijk decorum, dat gewoonlijk aan de hoven heerscht
houden zich de Kroonprins en Prinses, indien zij te
Scheveningen zijn, in de nabijheid op met de leden van
hun gevolg en hun beide oudste zoons. Met de kinderen
bemoeijen zich voortdurend de gouverneur en gouvernante
(de laatste een Duitsche dame met een Engelschman gehuwd).
Tusschen beiden vliegen de kleinen dan even naar «mama»
om haar, die een moeder schijnt te zijn gelijk ook zij er
een bezit (Koningin Victoria, de burger-Koningin bij uit
nemendheid) een kus te brengen.
De Kroonprinses schijnt zich te Scheveningen goed te
amuseren. Zij maakt veelvuldig gebruik van het strand,
wijl haar lievelingen zich daar zoo thuis gevoelen. Het
geheele gezin wekt te Scheveningen veel sympathie en met
een zeker welgevallen zien vooral de Duitschers hun
«Kronprinz» hier.
De «galerij» te Scheveningen lokt veel bezoekers en is
dit ten volle waardig. Ik geloof, dat de winkeliers er
goede zaken zullen maken.»
Uit Maiïënbad wordt gemeld, dat de toestand van
ds. O. G. Heldring, den bekenden stichter van verschil
lende liefdadigheids-instellingen te Hemmen (Talitha Kumi,
Asyl Steenbeek, enz.), zeer zorgwekkend is.
Uit Denemarken werd laatstelijk, met betrekking tot
den modernen tuinbouw, eene uitvinding medegedeeld, die
met regt algemeen als zeer merkwaardig wordt begroet.
Het is een klein practisch werktuig, waarmede ieder
kweeker van planten groote hoeveelheden der noodzake
lijkste soorten van bloempotten zelf kan vervaardigen. De
grondstof is zeer gemakkelijk te verkrijgen en bestaat uit
koemest en zeer fijne, ligte aarde, welke, tot een taai
deeg gekneed, een eenigzins bekwaam werkman in staat
stelt, door middel van de meergenoemde machine, dagelijks
5 a 800 stuks kleine potten te vormen. De potjes worden
vervolgens in de zon of in een door vuur verwarmd lokaal
in korten tijd gedroogd en kunnen reeds na verloop van
24 a 30 uren gebruikt worden. Hoevele voordeelen deze
potjes den tuinman en hovenier, maar vooral de zich daarin
bevindende plantjes aanbieden, is gemakkelijk te begrijpen.
Voor de eersten treden zij in de plaats van de kostbare
en breekbare aarden potjes, terwijl de kosten van het
vervaardigen zeer gering zijn en de jonge plantjes, die
men in deze potjes zaaide, als: augurkjes, meloenen, erw
ten, boonenen andere dergelijke, die niet goed het verplanten
kunnen verdragen, bevinden zich in die potjes voortreffelijk.
Is namelijk de tijd voor het planten aangebroken, dan
plaatst men de plantjes met de potjes eenvoudig in den
grond. Deze maakt spoedig de potjes week en de wortels
kunnen ongehinderd naar buiten en in de aangrenzende
aarde indringen, terwijl zij bovendien door de bestand-
deelen van het potje, dat opgelost wordt, gevoed worden.
Het eeuwfeest van Amerika's onafhankelijkheid is
ook in Europa niet ongemerkt voorbijgegaan.
Te Berlijn en te Parijs waren tal van vlaggen uitge
stoken op dien dag. Te Berlijn gaven de Amerikanen,
aldaar woonachtig, een feestmaal, onder voorzitterschap van
den Amerikaanschen gezant. Des avonds was er eene
groote receptie bij de Amerikaansche ambassade.
Te Londen werd een diner gegeven, dat door ongeveer
200 personen werd bijgewoond, o. a. door den lord-mayor
en den pas aangekomen Amerikaanschen gezant Edward
Pierrepoint. Gladstone, Disraëli en Bright hadden hun
leedwezen te kennen gegeven, dat zij geen deel aan het
feest konden nemen. Het ontbrak natuurlijk niet aan toasten.
Te Dublin had den 4 dezer eene demonstratie plaats bij
gelegenheid van het Amerikaansch eeuwfeest. 20,000 per
sonen kwamen bijeen, met Amerikaansche vlaggen en
leuzen: «Scheiding van Ierland en Engeland,» «Ierland
zal vrij zijn.» Parnell sprak de meeting toe, en over de
Oostersche kwestie sprekende, werden herhaaldelijk kreten:
«Leve Rusland!» aangeheven. Na de meeting werd vuur
werk afgestoken en had een optogt met fakkellicht plaats.
Aan een schrijven uit Philadelphia, «ld. 15 Junij jl.
aan de H. Crt., ontleenen wij het volgende:
«Het opmerkelijke van de Amerikaansche spoorwegen is
dit, dat men nergens eenige afsluiting ziet. Van het groote
station te New—York stoomt men zonder paal noch hek
door dorpen en landen heen. Geen wachter of seinpaal
ontmoet men; alleen wordt op de locomotief voortdurend
een bel geluid, om den voorbijgangers van de nabijheid
van een trein kennis te geven. Voorop bevindt zich eene
machine om koeijen, enz., die op de rails loopen, weg te
werpen. De Amerikanen zijn aan die spoorwegvrijheid zóó
gewend, dat bijna nooit ongelukken plaats vinden. Vrienden
van adverteren maken van elke mogelijke gelegenheid
daarvan gebruik; zoo was de geheele weg van New—York
tot Philadelphia een aaneenschakeling van annonces en
affiches. Iedere telegraafpaal of stukken rail dienen daartoe.
Men zal zich daarover minder verwonderen, indien het
waar is althans, wat een Amerikaan den correspondent j
vertelde, dat, toen eens een paard op straat onverwachts
doodviel, dadelijk het hoofd en ligchaam tot affiche-plaats
dienden. Nog eene merkwaardigheid. De schrijver be
zocht te New-York de safety-vault-bank, eene bankinrig-
ting in een kolossaal gebouw, van hardsteen opgetrokken,
van binnen geheel van ijzer; zelfs de kozijnen van de
ramen en de deuren zijn geheel van dit metaal. Boven
bevinden zich de ruime zalen voor employés, directie, enz.
Het merkwaardigste echter van deze inrigting is in de
lagere verdieping gelegenmet een trap naar beneden
gaande, komt men in een onderaardsch gewelf, waar langs
den kant zich een vierduizend ijzeren kastjes bevinden,
alle van verschillende lettersloten voorzien. De New-
Yorkenaars kunnen zulk een kastje huren voor een prijs
van 100 dollars per jaar, om daarin hunne papieren van
waarde, enz. te hebben. De huurders hebben allen den
sleutel voor brand of diefstal. Het geheel kan onder water
gezet worden en wordt afgesloten door twee ijzeren deuren,
die door een bijzonder slot worden toegemaakt. Een uur
werk bevindt zich daarin, zoodat vóór den tijd, waarop de
klok gezet is, de deuren niet geopend kunnen worden, en
men zelfs van bedrog der bewaarders en directeuren niets
te vreezen heeft, en zoo secuur is die sluiting, dat, mogt
toevallig gedurende den nacht een der uurwerken onklaar
worden, dadelijk twee andere achter elkander de taak van
het gebroken uurwerk op zich kunnen nemen. Deze zaal
is omgeven van andere kamers, bestemd ter afknipping
der effecten; voor alles is hier gezorgd. Daar bovendien
een exehange-bank en andere bijvakken zich in dit huis
bevinden, behoeft men volgens het programma dezer inrig-
tingen niet bang te zijn voor dieven en zakkenrollers, die
loeren als ge in- of uitgaat, daar men van buiten niet
merkt, naar welke inrigting, in hetzelfde gebouw geplaatst,
gij u begeeft.
Benoeming-en, enz.
De luit. ter zee 2de kl N. P. Netsclicr, behoorende tot de rol van
het wachtschip alhier, wordt met den 10 dezer op non-acliviteit
gesteld en met den lGden daaraanvolgenden aan boord van dien
bodem geplaatst de luit. ter zee 2de kl. jhr. J. O. F. Westpahn
van Hoorn.
De off. van gez. 1ste kl. J. C. D. Stecndijk, behoorende tot de rol
van het wachtschip alhier, wordt inet den 15 dezer op non-acti
viteit gesteld.
Frankrijk.
Voor eenige dagen opende een reiziger 2de kl. op
den spoortrein van Marseille, digt bij het station de Leu,
met een geweldigen ruk het portier open, sprong op den
weg met eene bewonderenswaardige vlugheid en zette het
op een loopen. Toen kort daarna de trein te de Leu
aankwam, merkte een persoon, die in dezelfde afdeeling
van de 2de kl. gezeten, een slaapje had gedaan en thans
ontwaakt was, dat zijne portefeuille, die 6000 francs aan
bankbilletten bevatte, verdwenen was met zijn reismakker.
Onmiddelijk verwittigde hij de gendarmerie van hetgeen
er gebeurd was, en deze had na eenige nasporingen het
geluk den pick-pocfcet te vatten.
Engeland,
Dezer dagen heeft de derde jaarlijksche vergadering
plaats gehad van de begunstigers der National School of
Cookery te Londen. Deze school, die onder 't patronaat
staat van Prinses Louise en een aantal andere aanzienlijken
van beiderlei kunne, maakt een onderdeel uit van de groote
ambachts-school te South Kensington, en heeft ten doel
't vormen van onderwijzeressen in de kookkunst, die 't
door haar geleerde in wijder kring zullen verspreiden. De
school telt thans 23 zulke leerlingen, en dit aantal zal
weldra tot 46 stijgen. Zij is eene der noodigste inrigtingen,
die eene practische philantropie in den jongsten tijd in
Engeland tot stand bragt; want nergens in Europa verstaat
de vrouw uit 't volk zóó weinig van koken, als in Engeland;
nergens wordt zóóveel goed voedsel door slechte bereiding
verknoeid of verspild. Onbecijferbaar is de waarde, die
daardoor verloren gaat; terwijl bovendien de werkman door
't onsmakelijk of onverteerbaar voedsel, hem door zijne
vrouw voorgezet, zijne gezondheid benadeeld, zijn humeur
verbitterd en zijn lust tot drinken geprikkeld vindt.
Sir Henry Cole is de voornaamste oprigter en voor
stander van deze Londensche kookschool. Ter vergadering
werd door den heer Leveson Gower meegedeeld, dat twee
der leerlingen van de school thans in betrekkingen waren
geplaatst tegen 250 en 300 p. st. jaarlijksch salaris.
Oostenrijk.
De Keizer van Rusland en de Keizer van Oostenrijk—
Hongarijë hebben te Reichstadt (op het oude kasteel, dat
Keizer Frans I aan den zoon zijner dochter Marie Louisa
en van Napoleon I ten geschenke gaf) elkander gesproken
vóór en na hun onderhoud hebben zij elkander vele malen
omarmd en gekust, hartelijk gekust; ook de Oostenrijksch
Hongaarsche Kroonprins ontving een voelbaar blijk van
genegenheid en liefde van den Russischen Keizer, daar
Alexanders lippen ook met Rulofs lippen en wangen in
aanraking kwamen; of al dat omarmen, kussen, handdrukken
enz., of die bijeenkomsten van de twee gekroonde hoofden
en van hen met hunne rijkskanseliers (Gortschakoff en
Andrassv) den vrede van Europa bevorderlijk zullen zijn,
wordt niet gemeld, maar het is te hopen en te verwachten
er bestaat wel eenigen grond om het te veronderstellen. Van
verschillende kanten wordt verzekerd dat aan de volkomene
verstandhouding tusschen de hoven en kabinetten van St,
Petersburg en YVeenen niet te twijfelen valt. Gelijktijdig
met de berigten uit Bodenbach en Boheemsch-Leipa,
betreffende de zamenkomst der souvereinen te Bodenbach,
verneemt men de goede tijding dat Rusland bij circulaire
aan de mogendheden heeft verklaard, onzijdig te zullen blijven
in den strijd tusschen Servië en Turkije.
Zwitserland.
Op het programma voor het algemeen Zwitsersch
schuttersfeest te Lausanne zijn de volgende prijzen uitge
loofd: Op de schijf Vaterland 100,000 francs; op Fort-
schritt en Freiheit ieder 25,000; op Lehman, Rhone en
Jura ieder 20,000 en op Cavallerie 3000 francs. Voor
premiën is eene som van 163,160 francs aangewezen.
Alzoo is alles te zamen voor 371,160 francs in geld;
bovendien zijn verscheidene voorwerpen, te zamen voor
eene waarde van 185,000 francs, voor de overwinnaars
bestemd.
Spanje
Uit Madrid meldt men van den 5 dezer, dat de
diligence van Sevilla, die ongeveer f 100,000 voor de
Maatschappij der Rio-Tinto-mijnen naar Huelva vervoerde,
is aangehouden en bestolen door 25 roovers. De conducteur
werd verwond en de reizigers werden geplunderd.
De bedrijvers van de zeerooverijen bij Kaap Gata op
Engelsche, Italiaansche, Oostenrijksche en Noorweegsche
schepen zijn aangehouden en zullen eerstdaags gevonnisd
worden.
Turkije.
Men heeft te Konstantinopel eene zamenzwering
ontdekt van den ouden harem, om de nieuwe Sultane-
valida (de moeder van den Sultan) te dooien, en dat wel
door een spiegel op haar hoofd te doen vallen.
Amerika.
Uit nadere berigten omtrent den togt van den Ame
rikaanschen generaal Custer tegen de Indiaansche stammen
verneemt men thans de volgende bijzonderheden. Den
25 Junij trok de generaal met 12 escadrons kavalerie
tegen de Sioux-Indianen op en nam tot punt van uitgang
de mondjng der kleine Ilorn-rivier. Na een 30 mijlen te
zijn voortgetrokken, stuitte hij op een leger van ongeveer
2500 Indianen. Generaal Custer droeg toen den majoor
Reno op, met vier escadrons een omtrekkende beweging
Le maken, liet drie escadrons als reserve achter en tastte
met de overige vijf den vijand aan. Hij ondervond weinig
tegenstand en was weldra te midden van het legerkamp
aangekomen, waaruit de roode krijgers gevlugt waren.
De kavalerie achtervolgde hen tot in een digt begroeid
en aan weerszijden door steile rotswanden ingesloten dal.
Toen bleek het, hoe de sluwheid der Sioux generaal Custer
tot dupe maakte, want plotseling opende de vijand, die in
het woud en achter de voor kavalerie ontoegankelijke
rotsen was opgesteld, een zoo hevig vuur op de troepen,
dat binnen zeer korten tijd en voordat een aftogt mogelijk
was, de generaal, twee zijner broeders, zijn zwager, zijn
neef, 17 officieren en 315 onderofficieren en soldaten sneu
velden. Daarna vielen zij majoor Reno aan, die zich echter
goed hield, en na een ganschen dag te hebben gevochten,
zich toch weder met de reserve-escadrons vereenigen kon.
Hij verloor 31 man. Toen met de later aangekomen
troepen onder generaal Libbon een verkenningstogt werd
gedaan, vond men de lijken der gesneuvelden gescalpeerd
en beroofd in het enge dal. De Indianen hadden hun
dooden en gewonden medegenomen; zij behooren tot een
zeer krijgshaftigen stam, die grooten ruilhandel drijft, voor
zien is van de nieuwste soort achterlaadgeweren en in zijn
geheel ongeveer 10,000 koppen telt.
De weduwe van wijlen president Lincoln, die in een
krankzinnigengesticht verpleegd werd, is in zoover hersteld,
dat zij op aanzoek harer verwanten bij geregtelijk besluit
ontslagen en het beheer van haar vermogen haar wederom
toevertrouwd kon worden.
Twee Amerikanen hebben het dwaze plan opgevat
om de reis van Boston naar Philadelphia per kruiwagen te
doen. Beurtelings plaatsen zij zich in het voertuig, terwijl
de andere kruit. Zij zijn op 3 Junij des avonds 9 uren
uit Boston vertrokken.
De Cincinnati convention. Hoewel de Ameri
kanen met hun woord «merkwaardig» voor hunne mede
burgers en instellingen wat al te mild zijn, schrijft de
correspondent van den Times, moet men toch erkennen
dat eene conventie de meest merkwaardige politieke ver
gadering in de geheele beschaafde en onbeschaafde wereld
is. Eene conventie is de wonderlijkste combinatie van een
parlements- en een bierhuis-praatje. Zij heeft al de
belangrijke attributen van het eerste en er mankeeren
slechts bier en pijpen aan om een vrij goed denkbeeld van
het laatste te krijgen. De pijpen intusschen worden tot
zekere hoogte vervangen door pruimen tabak en eindjes
sigaren, waarop sommige leden der conventie kaauwen.
Onder de mannen van de pers, die in den regel de vrijste
van alle vrije Amerikanen zijn, ziet men meer dan eens
sigaren aansteken, en daar de galerij der «reporters»
tegenover den zetel van den president is, bliezen zij dezen
letterlijk den rook in den neus. Het bier wordt vervangen
door water, dat in stalemmers door boden binnengebragt
en in tinnen kroesen rondgedeeld werd. De leden van de
conventie hielden hun jas aan, verscheidene reporters daar
entegen zaten in hun hemdsmouwen. Dit jas uittrekken
werd door sommige presidentmakers gevolgd, toen hef.
eindelijk beslist was dat Hayes de overwinning had behaald.
Sommigen wierpen toen hunne hoeden in de hoogte, anderen
smeten, om de eersten te overtreffen, met hoed en jas.
In de galerij voor vreemdelingen zag men vooral in den
namiddag tal van heeren in hemdsmouwen zitten. Dit
evenwel is niet het eenige vreemde in dit onparlementaire
Parlement. Da voorzitter bijv. opende op zekeren dag de zitting
met de mededeel ing dat de geheele conventie uitgenoodigd
was om het House of Refuge te bezoeken en dat een
marokijnen portefeuille, die in de zaal zoek geraakt was,
nog niet teruggevonden was. Bedenkt men daarbij dat
een goed orkest af en toe volksliederen speelde als «Yankee
Doodle en Old Dog Tray,» dan zal men erkennen dat
zulk eene conventie een allerzonderlingst ding is. En toch,
hoewel geheel vrijwillig bijeen, zonder eenig officiëel
karakter, zonder door eenige wet gebonden te zijn, heeft
