gestookt, is niets in vergelijking van het feit, dat men van
deze aardvrucht meerschuim, ivoren billartballen en hoorn
maakt, terwijl wortelen, eenvoudige wortelen in koraal
veranderd worden en dan tot sieraad strekken van het
schoone geslacht. De zaak is doodeenvoudig: men schilt
aardappelen schrijft een der Fransche bladen, zonder er
echter bij te voegen of ze gekookt moeten worden en
legt die gedurende 36 uur te weeken in een oplossing van
8 pCt. zwavelzuur met 100 pCt. water. Vervolgens worden
ze tusschen vloeipapier geperst tot men een stof verkrijgt,
uie gemakkelijk gesneden worden kan en op meerschuim
gelijkt.
Doet men in plaats van zwavelzuur soda in het water,
3 deelen tegen 100 deelen water, dan krijgt men voor
treffelijke billartballen. Om hoorn te krijgen, moet er
20 pCt. soda in het water gedaan en deze oplossing aan
het koken worden gebragt. Doet men in deze kokende
oplossing in plaats van aardappelen wortelen, dan krijgt
men een foo kunstig koraal als men maar verlangen kan.
Wat is de wetenschap toch mooi! roept de Putrie, aan
wie wij het bovenstaande ontleenen, het evenwel geheel
te zijner verantwoording latende.
Hoe duurder een product, hoe meer het aan ver-
valsching blootstaat, waar eenigszins de mogelijkheid daartoe
geopend is. Truffels zijn één van die artikelen van weelde,
welke veel heeten gebruikt te worden, ondanks den hoogen
prijs, en daarom ook aan veel vervalsching onderhevig zijn.
Jules Noriac, de chroniqueur van den Monde IIlustré, doet
eenige interessante onthullingen dienaangaande, in het jongste
nommer van dat tijdschrift. Te Parijs zijn tallooze fa
brieken van truffels. Men bezigt daartoe aardappelen,
die men laat bevriezen tot blaauwwordens toe, en dan
in een zwarte pap rolt. Verder worden aardakkers en
andere op den aardappel gelijkende knollen, zooals topi-
nambours, voor datzelfde doel aangewend. Geen wonder,
dat velen onder hen, die de dure truffels als een weelde
beschouwen en ze daarom slechts hoogst zelden proeven,
vaak tot de uitspraak komen«Ik kan niet begrijpen,
wat de rijke lui aan truffels hebben; ik at ze een enkele
maal, maar ik vond er niets aan!»
Parijs alleen verbruikt jaarlijks meer truffels dan geheel
Frankrijk oplevert; ook buiten Parijs worden ze in Frankrijk
vrij veel genuttigd en het buitenland is er niet minder op
verlekkerd: arrangcz cela, si vouspouvezzegt Jules Noriac.
Italiaansche stroohoeden. Toskane is de
provincie, welke in geheel Italië de beste grondstof levert
voor de beroemde Italiaansche stroohoeden en in Toskane
zelf zijn de omstreken van Florence het oord, waar het
voortreffelijkste stroo gewonnen wordt. Dit stroo komt
van eene bijzondere soort tarwe, wier halmen niet hoog
groeijen en slechts weinig zaadkorrels bevatten, die enkel
voor de voortplanting gebruikt worden. Iedere vrouw in
die streken is stroovlechtster, en dikwijls ziet men de boerinnen
de fraaiste en fijnste hoedjes, van het allerregelmatigste
vlechtwerk, op het hoofd dragen, die zij zelf gemaakt
hebben en voor geen prijs zouden willen verkoopen. Het
naaijen van den hoed is een moeijelijker en langzamer
arbeid dan men denken kan, want hij moet er uitzien
alsof hij geheel uit één stuk gemaakt is, en dit eischt veel
zorg, geduld en bekwaamheid. In Florence worden jaarlijks
meer dan een half millioen hoeden gemaakt en sommige
fabrieken houden meer dan duizend werksters aan den
gang. Men berekent, dat deze tak van nijverheid jaarlijks
ongeveer elf millioen fr. vertegenwoordigt. (De Huisvr.)
Uit het Dorpsleven. Niets maakt een meer wee
moedigen indruk op den eenvoudigen maar gevoelenden
dorpsbewoner dan de langzame komst van het herfstsaizoen.
De laatste bloemen in onzen hof verliezen allengs hare
frischheid en geuren; zachkens ritselen de bladeren der
boomen neêr op den grond; kil en koud strijkt de herfst
wind over de naakte velden heen.
Hoe het den stedelingen gaat als de herfstmaand in 't
land is, ik weet het niet. Maar ons, bewoners van het
platteland, heeft zij veel en velerlei te zeggen. Bereid uw
huis! zoo roept zij ons toe, rigt het in zoo gezellig en
vriendelijk gij kunt, opdat uwe vrienden met u de onge-
neugten, aan het landelijke leven verbonden, kunnen
deelen! Hebt zout in u zeiven! zoo spreekt zij; want
straks komt er een, die sterker is dan ik, die de kruinen
uwer boomen «als heksenbezems door de lucht zal doen
zwaaijen,» die de dartele sneeuwvlokken over veld en
akker zal jagen, door «den zweependen wind» voortgedreven,
en die de grenzen van uwe gansche buurtschap versperren
zal
Toch bedelen wij niet om beklag. Wij zijn er te fier
voor; het hart zit ons hiervoor te hoog en wij gelooven
niet, dat wij zóó te beklagen zijn, als menigeen misschien
zou denken.
Wij hebben onzen beperkten kring, waarin wij streven
en strijden kunnen, naar pligt en geweten. Wij hebben
onze ongedwongene bijeenkomsten, waar de eenvoudigheid
des harten voorzit en het «nut van 't algemeen» niet uit
het oog wordt verloren. Wij rooken evenzoogoed onze
Goudsche pijp met ome intiemen als gij, stedeling, met
de uwen. Wat wil men meer!
Hier ben ik, waar ik voor dit oogenblik wil wezen.
Over onze «intiemen» wilde ik een paar woorden zeggen.
Wij sluiten geheel anders vriendschap en worden dus
ook geheel anders «intiemen» dan gij, o stedeling! Anders
en ook beter.
Gij pleegt in den regel op wonderlijke wijze aan uwe
vrienden te komen. Eerst loopt ge elkaar op straat 10
of 20 maal stug en onvriendelijk voorbij. Als de vreem
deling pas in uwe poorten kwam, dan denkt gijdat is
«een meneer» en daarmee is 't uit, al is 't ook niet voor
goed. Doch bij een zekere gelegenheid ontmoet gij dezen
«meneer» bij een vriend van u. Hij wordt u voorgesteld,
gij buigt en liegt zeer dikwijls, dat het u «aangenaam»
is met den nieuweling kennis te hebben aangeknoopt. Thans
nemen de burgerlijke beleefdheden een aanvang. Groeten
en wedergroeten zijn aan de orde van den dag.
Deze groet-periode kan heel lang duren, 't Kost dan
ook weinig moeite. Zulk een vriendschap kost hoogstens
een rand van den hoed in het jaar. Doch, wat is't geval?
De beide straat-vrienden worden zamen (hoe kan 't zoo
treffen) diaken of ouderling, als 't meeloopt. Prachtige
gelegenheid om elkaar veel te zien, om elkander te leeren
achten en te beminnen, vuriglijk en teeder, om intiem
te worden. Zóó de stedeling.
Goddank, dat wij anders doen! Pas heeft onze nieuwe
dorpsbewoner voet aan wal gezet, of wij steken hem, de
eerste de beste gelegenheid dat we hem op straat tegen 't
lijf loopen, de hand toe en zeggen op hartel ijken toon:
welkom, brave kerel; komaan, je hebt gelijk, dat je hier
komt; 't is hier een gezegend land voor je koeijen, voor
je vrouw, voor je kinders, en voor je zelf; ha, ik kom
van avond bij je op de koffij, zorg dat de boel in den
haak is.
Daar wij gewoon zijn van onze harten geene moordkuilen
te maken, terstond aan ieder die 7t hooren wil onze gansche
levensgeschiedenis van a tot z vertellen en alles eerlijk
opbiechten van ons zeiven en onze familie, zijn wij
terstond en voorgoed? intiem.
Dat wij aan onze vrienden nooit een deftige boodschap
zenden, wanneer we hen gaarne wenschen te zien, ligt in
den aard der zaak en vloeit uit onze dorpachtige begrippen
van vrije, ongedwongene vriendschap noodzakelijk voort.
Natuurmenschen als we zijn, volgen wij den drang van
ons hart. Voelen wij een vlugtig heimwee naar onzen vriend
in ons opwellen, dan gaan we er terstond op los. Wij
wenschen elkaar «goeijen avond,» nemen een stoel, stoppen
de pijp uit onze eigene doos en keuvelen over honderd
dingen.
Nog nooit is 't ons gebeurd, dat we «niet te huis»
waren, als we goed en wel in onze kamer zaten of dat we
«belet» gaven, als we juist aan het middagmalen waren.
In dit laatste geval maken we zelfs geene verontschuldigingen,
zeggende, dat we den plotseling binnenvallenden gast wel
ten eten zouden vragen, maarmaarWij vragen
eenvoudig, of onze kameraad «trek» heeft of niet.
Vraagt gij, mijnheer de stadbewoner, hoe wij onze vriend
schap onderhouden?
Wij antwoorden terstondWel, «door kleine geschenken,»
zooals het spreekwoord geheel naar waarheid opmerkt.
Als ik overvloed van mooije appelen heb, die de nijdige
herfstwind kwaadaardig heeft afgeschud, dan kan mijn
vriend vast op een deel er van rekenen. Als mijn knollen
tuin overvloedig heeft opgeleverd, welnu, dan bied ik hem
van mijne «knollen» aan, die hij niet voor «citroenen»
zou willen ruilen. Zoo doen wij wederkeerig.
Doch door de onderlinge waardeering van elkanders
goede eigenschappen wordt onze vriendschap het meest
bestendigd. Dit zal in de stad ook wel zoo wezen, wij
gelooven het gaarne. Dat wij deze laatste verklaring
afleggen, geschiedt dan ook alleen om te zeggen, dat we
dan toch iets met de heeren en dames stedelingen gemeen
hebben.
Dat onze vriendschap, die zoo spoedig en gemakkelijk
«aan» komt, ook zeer spoedig «uit» kan zijn, zal niemand
kunnen» bevreemden. Een enkel woord doet de vonk in 't
kruid vliegen; een enkel verzuim verscheurt de hechtste
bandeneen enkele onschuldige daad, die van een beginsel
getuigt, brengt alles in de war; als het eigenbelang in 't
spel komt, dan is de verwijdering zeer nabij.
Nog eens: zoo is 't bij ons. Hoe is 't in de stad?
(Gron. Crt.)
Bij een regtszaak tegen een dievenbende, vroeg de
regter aan een der aangeklaagden, van waar hij den dieven
sleutel, dien men bij hem vond, bekomen had. Op gedempten
toon gaf hij ten antwoord: «'t Is nog een aandenken van
mijn vader zaliger.»
Benoemingen, enz.
Benoemd: tot dijkgraaf van het ambacht van Westfriesland de
Vier Noorder Koggen, de heer C. Donker; en tot heemraad van dat
ambacht van wege de Wognummerkogge, de heer P. F. van den Steen,
en van wege de Middelkogge, K. Zijp Mz.tot hoofdingeland van
Westfriesland, van wege het ambacht de Vier Noorder Koggen, de
heer P. de Boer Az.; en tot hoofdingeland-plaatsvervanger van
Westfriesland, van wege dat ambacht, de heer D. Koorn.
Benoemd tot inspecteur der genie den kolonel F. A. Vaillant,
thans bevelhebber van de 2de milit. afdeeling; tot bevelhebber van
de 2de militaire afdeeling den kolonel J. P. Holtzschue, thans
inspecteur der geniewordende die beide hoofdofficieren eervol
ontheven van de betrekkingen thans door hen vervuld.
STATEN-GENERAAL.
Eerste Kamer.
Zitting van Maandag 13 November. Met algemeene stemmen
is aangenomen de overeenkomst met de exploitatie-maatschappij.
Heden is de Indische begrooting aan de orde. Daarna de coöperatiewet.
B u ite n I a n d.
België.
Volgens de Indépendance zijn de gedeserteerde Belgische
soldaten, die eenigen tijd het bosch van Soignies onveilig
maakten en met alle pogingen om hen te vatten spotten,
vrijwillig uit hun land geweken om dienst te nemen voor
Nederlandsch-Indië en bij de Turken. Zij hebben, zegt dat
blad, zei ven zorg gedragen dat deze afloop hunner helden
daden de noodige bekendheid in den omtrek verkreeg.
Frankrijk.
Aan de polytechnische school bestaat eene merkwaardige
instelling, die mogelijk nergens hare wedergade heeft,
maar toch zeer weinig algemeen bekend is, juist welligt
om de kieschheid waarmede en dat is haar exceptioneel
karakter zij werkt en in stand gehouden wordt, reeds
jaren lang. Er bestaat namelijk, onder meer, ook een
beurs, waaruit behoeftige jongelieden studeren, en welke
uitsluitend door geregelde driemaandelijksche bijdragen van
hunne medeleerlingen wordt bekostigd. Twee leerlingen,
met den titel van kassiers, bij stemming door al de overigen
ot dien post van vertrouwen uitverkoren, ontvangen de
gelden en beschikken er over. Zij alleen weten wie de
studenten zijn, die dit voordeel genieten, en er bestaat
geen voorbeeld, dat ooit, ook zelfs het minste of geringste
uitgelekt is wie het zijn, die op deze wijze op kosten
hunner kameraden het onderwijs genieten. Om het geheim
beter te bewaren en den sluijer nog ondoordringbaarder te
maken, betalen de bevoorregten zeiven hun deel in den
hoofdei ijken omslag. (N. Rott. Crt.)
Le Petit Journal deelt merkwaardige bijzonderheden
mede omtrent den man met de twee monden. Men deelde
reeds mede dat deze het ongeluk had een oplossing van
bijtende potasch te drinken, tengevolge waarvan zijn mond
en ingewanden zoodanig werden aangedaan dat het eten
hem onmogelijk werd en hij dus van honger zou moeten
omkomen. De man vermagerde dan ook zeer en woog
niet meer dan 33 KG. Doctor Verneuil heeft hem toen
aan de in den laatsten tijd meermalen toegepaste operatie
onderworpen en eene tweede opening in de maag gemaakt,
waardoor het voedsel daarin kan worden gebragt langs
een anderen dan den gewonen weg. Eene buis van
gutta percha werd er ingebragt, en na verloop van weinige
dagen had de wond een lidteeken gemaakt en van nu af
gebruikte de man met den meesten smaak alles wat hem
werd aangeboden en dat als door een trechter in de maag
wordt gegoten. Hij woonde zelfs een dejeuné bij van de
leden der Academie de Médecine en, onder voorwendsel
van proefnemingen, werden hem door deze allerlei geregten
in vloeibaren vorm: bouillon, eijeren, melk, gehakt, bier,
wijn, chocolaad toegediend. Hij at, terwijl hij onder de
hand met de heeren sprak.
Maar het zonderling verschijnsel doet zich voor, dat de
man behoefte heeft om ook de vroegere wijze van voeding
toe te passen en bij al wat hij gebruikt neemt hij een
eijerlepel er van in den mond; hij kan het wel niet door
slikken, maar hij heeft daardoor ook den smaak van zijn
voedsel, want de smaak is hem bijgebleven.
Engeland.
De processie van den nieuwen lord-mayor had dit jaar
in Londen met bijzonder veel staatsie en pracht plaats cn
bragt eene aanzienlijke menigte op de been, tengevolge
waarvan een gedrang ontstond, waarin verscheidene personen
gedood of ernstig gekwetst werden. In den stoet para
deerden o. a. niet minder dan 13 prachtig opgetuigde
olifanten en eene afdeeling fraai uitgedoste ruiters. Een
en ander was bestemd, om den volke een denkbeeld te
geven van de Indische reis van den troonopvolger, den
Prins van Wales.
Deze vierde denzelfden dag zijn 35sten verjaardag.
Dezer dagen stond in Liverpool de firma Fecht Co.
teregt, omdat zij uit een vat, waarop met groote letters
stond: «Dutch butter» (Hollandsche boter), een stof
verkocht, die niet eens boter inhield. Daar het scheikundig
onderzoek echter aan den dag bragt, dat deze «boter,» in
kleur en zachtheid aan gewone boter gelijk, geen nadeelige
bestanddeelen voor de gezondheid bevat niet alleen, maar
integendeel boter zeer goed verving, kwam de beschuldigde
er met 1 sh. boete en de vermaning af, voortaan in plaats
van Nederlandsche boter kunstboter aan te kondigen.
Duitschland.
De gezworenen te Aurich (Oost-Friesland) hebben
de weduwe Bruns, beschuldigd van vergiftiging van haren
man, veroordeeld tot de doodstraf door onthoofding. Hare
schoonmoeder Onnen is, wegens medepligtigheid, veroordeeld
tot 15 jaren tuchthuisstraf.
In den Elzas wordt het minste vergrijp tegen het
ontzag voor de Duitschers nog uiterst streng gestraft. Een
oud vrouwtje zag te Saargemünd, een voorbijrijdend Duitsch
officier zich zeer klassiek, maar minder delicaat, met twee
vingers den neus snuiten. «Ze hebben ous 5 milliard afge
nomen en ze bezitten nog geen duiten om zich een zakdoek
te koopen!» riep zij minachtend uit. Het oudje werd daar
voor tot 5 thaler boete veroordeeld.
Rusland.
Volgens de Golos ontving de Keizer jl. Vrijdag avond
te Moskau eene deputatie uit den gemeenteraad en hield
daarbij eene toespraak, waarin Z. M. zeide, dat hij gedurende
zijne geheele regering getracht had voor de Christenen
in het Oosten te verkrijgen wat regt en billijkheid eischten;
hij betreurde het, dat al zijne vreedzame pogingen geen
gevolg hadden gehad. Thans zou eene conferentie te
Constantinopel bijeenkomen en Rusland zou zijne eischen
aldaar staande houden. Mogt daaraan wederom geen gevolg
gegeven worden, dan zou Rusland gedwongen zijn de
wapenen op te vatten. Z. M. rekende dan op de onder
steuning zijner onderdanen. De rede van den Czaar werd
met geestdrift ontvangen.
Volgens ontvangen berigten zijn de scheepsvrachten
in de laatste dagen uit de Russische havens, met name te
Petersburg, sterk gerezen en wordt aldaar ongeveer f 50
per last rogge naar de Maas en de Engelsche havens
geboden.
De regtbanken hebben thans eindelijk vonnis geveld
in het proces tegen de secte der «Skopzen» of zelfver-
minkers. Van de 128 aangeklaagden zijn de hoofdschuldigen
namelijk «de verlosser,» «de jonkvrouw Maria,» «de profeet
Elias» en anderen tot zesjarigen dwangarbeid in de berg
werken vanSiberië veroordeeld. De overigen worden
gedeporteerd, behalve de vrouwen beneden de 21 jaren.
Egypte.
Een telegram uit Kaïro meldt, dat de Egyptische
minister van Financiën in hechtenis is genomen, onder de
beschuldiging van zamenzwering tegen den Khedive. Later
werd dit berigt aangevuld met de mededeeling uit Londen,
dat de onderkoning zelf dezen verradelijken raadsman aan
gehouden en in zijn rijtuig naar de gevangenis gebragt
heeft. Vreemd feit voorzeker, waarvan, als het waar is,
de bijzonderheden met verlangen te gemoet worden gezien.
Hussein-pacha, zoon van den Khedive, is tot minister van
Financiën benoemd.
