HELDERSCHE
Ë.Y MEI ttËDIEPËR COURANT.
1877. N°.13.
Woensdag 31 Jannarij.
Jaargang 35.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier.
EERSTE BEKENDMAKING.
LOTING VOOR DE NATIONALE MILITIE.
BEKENDMAKING.
Binnenland.
„W ij huldigen
het goede."
Verschijnt Dingsdag, Donderdag en Zaturdag namiddag.
Abonnementsprijs per kwartaal1.80.
B f franco per post - 1.65.
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
Bureau MOLENPLEIN N°. 163.
regels 60 Cents,
Prijs der Advertentiën: Van 1—
elke regel meer 15 Cents.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Eiken Donderdag; vertrekt de mail naar
Oost-Indië. Laatste ligting 's avonds 6 uur.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Helder maken bekend,
dat de LOTING over de in 1876 in deze gemeente ingeschrevenen
voor de ligting der Nationale Militie van 1877 ia bepaald op
VRIJDAG den DRIE-EN-TWINTIGSTEN FEBRUARIJ eerst
komende, des voorraiddags ten half elf ure.
De loting zal plaats hebben in de BOUWZAAL, achter het
Bureau voor Gemeentewerken op de Kerkgracht.
•Gedurende vijf dagen, te rekenen van den dag waarop de loting
heeft plaats gehad, kunuen tegen de wijze waarop zij is geschied,
bij de Gedeputeerde Staten bezwaren worden ingebragt door belang
hebbende lotelingen, of door hun vader of voogd, bij verzoekschrift,
op ongezegeld papier, onderteekend door hem die het bezwaar inbrengt.
Dat verzoekschrift moet worden bezorgd bij den Burgemeester
dezer gemeente.
Voorts wordt in herinnering gebragt, dat zij die vermeenen vrij
stelling van dienst te kunnen erlangen, daarvan bij de loting opgave
moeten doen aan den Heer Militie-Commissaris.
De lotelingen die vrijstelling van dienst reclameren wegens
broederdienst of als eenige zoon, moeten zich op VRIJDAG den
TWEEDEN FEBRUARIJ te voren vervoegen aan het Raadhuis
eerstgenoemden met de geboorte-bewijzen van al hunne broeders
en de bewijzen van dienst of zakboekjes hunner broeders, op wier
dienst zij hunne reclutne gronden, en laatstgenoemden met de
trouwacten hunner ouders, en wel zij wier geslachtsnamen beginnen
met de letters A tot en met K des morgens tussehen 9 en 12 ure,
en zij wier geslachtsnamen beginnen met de letters L tot Z des
namiddags tussehen 4 en 7 ure.
Burgemeester en Weihouders voornoemd,
Helder, STAKMAN BOSSE, Burgemeester,
den 25 Januarij 1877. L. VKRHEY, Secretaris.
De Burgemeester der gemeente Helder maakt bij dezen aan de
daarbij belanghebbenden bekend, dat het KOHIER DER GROND
BELASTING OP DE GEBOUWDE EN ONGEBOUWDE
EIGENDOMMEN, dienstjaar 1877, den 23 dezer door den Heer
Provincialen Inspecteur is goedgekeurd en iuvorderbaar verklaard.
Helder, De Burgemeester voornoemd,
den 26 Januarij 1877. STAKMAN BOSSE.
6) EEN VREESELIJK MASKER.
DOOM
E. M. VACANO.
Slot
Wat was het een schoone nacht, waarin graaf Edmond na dit
bal ten zijnent wakend den aanbrekenden dageraad begroetteZijne
vertrekken lagen op de eerste verdieping van het logement.en
zagen uit op een overdekten tuin, waar de gasten gewoonlijk het
ontbijt gebruikten. Een woud van oleanderboomen omgaf daar de
verschillende tafels en stoelen, en daar de glasruiten in de bekap-
ping geopend waren, steeg de zoete, amandelachtige geur der
oleanderbloesems vrij naar boven. Het was te middernacht reeds
rustig en stil in dit fashionable hotel. Edmond had geen licht
aangestoken en zich alleen van zijn rok ontdaan. Hij zat voor het
open raam va'u zijne slaapkamer, omschenen door de zilveren
stralen vau de heldere volle maan.
Wist hij, dat hij Christine beminde? Misschien niet. De ware,
de echte, de eerste en éénige liefde van het mannenhart, die zoo
plotseling en onverwacht te voorschijn treedt, zonder zich vooraf
te laten gissen, geeft zelden zich zelve reden van haar eigen be
staan, evenals liet kind dat niet philosopheert, maar eenvoudig
liefheeft. Docb één zaak wist Edmond, hij gevoelde het diep
en ontwijfelbaar: dat zijn leven voortaan uur voor uur verbonden
was met het hare. Dat zijn leven zonder haar voortaan doodsch
en verwoest zou zijn, gelijk het nog gisteren doelloos en kleurloos
was geweest, ten spijt van al zijne jeugdige blijmoedigheid. O
zoete keten, die hij aan zijne ziel voelde o zalige gevangen
schap der echte liefde, gij zijt zooveel heerlijker dan de vrijheid
die geen liefde kent! Edmond voelde zijn hart overvloeien van
verlangen en vreugde. Hoe lang duurde deze nacht? Wanneer
zou hij haar wederzien? Plotseling overviel hem het angstige
denkbeeld: zou zij hem misschien bedrogen hebben? Zou hij haar
niet wederzien? Maar neen. Zij had niet gelogen toen zij hem
zeide: „Ik geef er u mijn woord op, dat wij elkaar zullen
wederzien." Hoe waar, hoe kinderlijk, hoe openhartig was haar
karakter en hoe onbegrijpelijk lieftallig haar jeugdig gezichtje! O
gij bruin kopje, als Edmonds handen u eens grijpen en gij u
gewillig stil moet houden voor een kus, die uwe heldere oogeu
sluit, bestond er grooter zaligheid dan deze voor zijn ontwaakt,
betooverd mannenhart?
Hij dacht er slechts een oogenblik over, dat die onschuld een
leugen, dat dit lachen een vertooniug kon geweest zijn. Slechts
een oogenblik kwam de gedachte in hem op aan de halfvergeten
profetie van den rooskleurigen duivelMaar neen, hij was toch
niet doof of blind, zelfs in zijne liefde niet: hij kende de vrouwen
en hij kende het leven. De schuldeloosheid laat zich niet huichel
achtig voorwende» door een van schuld bewuste; de reinheid laat
j Het Gemeentebestuur van den Helder brengt, ter voldoening
aan het bepaalde bij art. 8 der wet van den 2 Junij 1875
(Staatsblad No. 95), ter kennisse van het publiek, dut de volgende
vergunningen zijn verleend:
a. aan A. VOS Rz., tot uitoefening eener Stoomhoutzagerij, op
het perceel, Sectie A, No. 5923, nabij de Evang. Luth. Kerk;
h. aan P. KROON, tot uitoefening eener Slagterij, in het huis
staande in de Keizerstraat, Sectie A, No. 5892; en
c. aan A. LONDON, tot uitoefening eener Broodbakkerij, in het
huis wijk I, No. 518, Sectie A, No. 5723, in de Koningstraat.
Het Gemeentebestuur voornoemd,
Helder, STAKMAN BOSSE, Burgemeester,
den 27 Januarij 1877. L. VERHEY, Secretaris.
HELDER en NIEUWE DIEP, 30 Januarij.
Het hoofdbestuur der vereenigingVolksonderwijs» Leeft
eene circulaire verzonden aan de afdeelingen ook bij
het afdeelings—bestuur alhier is zij ontvangen houdende
mededeeling van 't plan om op nader te bepalen tijd en
plaats een buitengewone algemeene vergadering der ver
eeniging te houden. Het doel dier vergadering zal zijn:
bespreking van het wetsontwerp tot heiziening der wet op
het lager onderwijs. Het hoofdbestuur zal echter vooraf
zijn oordeel over het regeringsontwerp openbaar maken en
beveelt de bespreking der zaak in de afdeelingen aan, ook
als voorbereiding om de aanstaande algemeene vergadering
aan haar doel te doen beantwoorden.
We voldoen aan een ons gedaan verzoek, door de
aandacht te vestigen op de achterstaande annonce, waarbij
wordt aangekondigd eene lezing, in Musis Sacrum alhier
op Donderdag a.s. te houden door den heer dr.B.Tideman, van
Hoorn. Velen zullen zich, naar wij vertrouwen, opgewekt
gevoelen om den spreker te gaan hooren, die in onder
scheidene gemeenten dezer provincie achtereenvolgens
optreedt en, naar we vernemen, steeds met veel genoegen
wordt gehoord.
De heer P. A. van Aken. onlangs benoemd tot ingenieur
directeur bij de geprojecteerde waterleiding te Leiden, werd
gepasseerde week door eenige zijner vrienden en heeren
machinisten der Stoomvaartmaatschappij Nederland verrast
met een uiterst prachtig geschenk, bestaande in een gouden
zich niet voorstellen door een vernederde hoogstens op het
tooneel, waar het blanketsel, het voetlicht en het woord des dich
ters tussehen de comediante en den toeschouwer staan. „En zelfs
als het onmogelijke mogelijk ware!" sprak zijn moedig, levens
lustig en naar liefde dorstend hart, vol krachtige trots. „En zelfs
wanneer zij, in plaats van een kind te zijn,* een gevallene ware....
ik bemin haar! Haar blik doet mijn hart sidderen, haar glimlach
doet mijne ziel juichen, de klank harer stem opent den hemel voor
mij.... Ik zal haar aan mijn hart drukken tot mij van omhoog,
als zij een engel, tot mij uit de diepte, als zij eene tooneelspeelster is
Zoo brak de ochtend aan. Blozend, vriendelijk, de prachtigste
herfstmorgen dien men zich voorstellen kan. Doch hij kon niet
te huis blijven, en het gewoel op straat hinderde hem. Hij moest
goede menschen zien gelukkige en goede menschen.
Degeen, die hem in YVeenen het liefst was, was de majoor
baron Ernst Lodes, van den generalen staf, een geestig, ridderlijk
en gemoedelijk officier. En dien zocht hij op. Hij maukte groot
toilet en koos het middaguur, want majoor Lodes was sedert hunne
laatste samenkomst in het huwelijk getreden, met een dochter
van den gepensioneerden generaal graaf Fischer. In de woning
van zijn boezemvriend aangekomen, liet hij door den knecht zijn
kaartje boven brengen.
De majoor, een jong officier, die zich prachtig voordeed, stond
juist op het punt om uit te rijden enpleine parade de Keizer zou
groote revue houden en hij ontving graaf Edinond gelaarsd en
gespoord, in een schitterende uniform, met oprechte vreugdeblijken
in zijn salon.
„Eindelijk komt ge dan toch, mijn oude vriendIk wist reeds
sedert gisteren dat gij in de residentie zijt.... Natuurlijk hopen we
dat ge bij ons blijft.... Ik moet tot mijn spijt uitrijden mijn
Nyajas staat gezadeld op de plaats er is revue.... Als ge liet
schikken kunt, moet gij wachten tot ik terugkom.... Kunt gè bij
ons blijven eten? Ik laat u over aan mijne vrouw ah, daar
is ze......"
Tegelijkertijd trad een schoone achttienjarige jonge dame met een
vriendelijken glimlach om de lippen het vertrek binnen. „Hier hebt
ge mijn besten vriend, graaf Edmond Nespar, lieve Christine," sprak
de majoor tot zijne bekoorlijke jonge vrouw, die met een schalksch
lachje voor Edmond boog en hem onbevangen de hand reikte.
Graaf Edmond greep die hand niet om te groeten, maar om
een steun te hebben bij de bedwelmende duizeling die hem overviel....
De vrouw van den majoor, de baronnes Lodes, washet
rose domino uit den afgeloopen nacht!
Als een goede huisvrouw heette de dame hem hartelijk „welkom"
in haar woning, met haar zilverreine stem en haren opgeruimden
meisjesachtigen lach. De majoor, die reeds half buiten de kamer
was, sloeg broederlijk den arm om graaf Edmonds schouder en
terwijl hjg hem zoo eenige schreden medevoerde, fluisterde hij hem
remontoir-horologe, met dito ketting, als bewijs van hoog
achting en waardeering zijner verdiensten, gedurende den
tijd, dat hij als ingenieur van het stoomwezen bij genoemde
Maatschappij fungeerde.
Jl. Zondag kwam alhier binnen de Pernisser viscli-
logger Admiraal, stuurman J. Noordzij, met 1450 stuks
kabeljaauwen, 100 lengen, 2500 schelvisschen en 10 heil
botten; hij was tien dagen in zee geweest. Van eene derge
lijke overvloedige vischvangst heeft men in lang niet gehoord.
Zeer verdienstelijk werd gisteren avond door de
Rederijkerskamer «Olympia» in Tivoli opgevoerd: het his
torisch tooneelspel LatudeEen luid applaudissement na
elk bedrijf was het bewijs dat de opvoering in den smaak
viel van de talrijk opgekomen leden met hunne dames.
In de maand Aug. a. s. zal een examen plaats hebben
voor de betrekking van scheepsklerk. Jongelingen, die
verlangen mochten bij dit examen mede te dingen, moeten
zijn Nederlanders en op den 1 Jan. van dit jaar het 15de
jaar bereikt hebben, doch het 18de jaar nog niet zijn inge
treden alzoo komen alleen zij in aanmerking, die geboren
zijn in de jaren 1860 of 1861. De Staatscourant No. 21
deelt de vereischten van het examen mede.
De minister van Justitie heeft bij beschikking van
10 Jan. jl. aan den agent van politie, tevens onbezoldigd
rijksveldwachter D. Koster, de nachtwakers J. Schuurman,
H. Groen en P. Vos, benevens aan A. Eikema en C. Bakker,
allen te Medemblik, zijne bijzondere tevredenheid te kennen
gegeven over hunne kloekmoedigheid en onverschrokkenheid,
betoond bij het in den namiddag van 21 Aug. jl. in de
Zuiderzee achtervolgen en aanhouden van vier deserteurs
van het koloniaal werfdepót. Ook aan den rijksveldwachter
3de kl. J. 't Hof, gestationeerd te Bunschoten, is 's ministers
bijzondere tevredenheid betuigd over zijn flinke houding,
bij gelegenheid van de gevangenneming A'an een deserteur
van het koloniaal werfdepót.
Beroepen te Alkmaar ds. B. van Schelven, pred. te
Oost- en West-Souburg.
Aangenomen het beroep naar Melissant door ds. W.
Ellens, pred. te Hoorn op Terschelling.
Bedankt voor het beroep naar Diessen door ds. J.
W". Geselschap, pred. te Rotterdam.
Te Andijk is eene afdeeÜDg gesticht van den Neder-
landschen Protestantenbond, die reeds 82 leden telt.
toe: „Ge kent Krisje buitendien reeds van dezen nacht van het
bal masqué. Zij bedelde zoo lang dat ik haar toch eens een
gemaskerd bal zou laten zien, tot ik het haar toestond. Het arme
kind heeft altijd in een klooster zitten suffen en is nu zoo rijk aan
levenslust en levensvreugde in deze voor haar zoo nieuwe eu vreemde
wereld, waarin zij zich zoo gelukkig gevoelt. Want wij zijn onbe
schrijfelijk gelukkig, mijn vriend. Zij is een engel en ik aanbid
haar. O, er bestaat wel een hemel op aarde! Ik vergezelde
haar, natuurlijk behoorlijk gemaskerd, naar het bal; zij wilde een
avontuur hebben zij wilde liegen, intrigeeren, vervolgd worden
ik wist geen raad; gelukkig kreeg ik u in het oog. „Daar!" zei
ik, „dat is een heer die vau intrigeeren houdt." En toen gij de
loge binnentradL, posteerde ik mij bedaard aan het buffet eu wachtte
totdat Krisje mij een teeken gaf. Zij heeft mij verteld, hoe goed
gij elkander geamuseerd hebt ge hebt haar het hof gemaakt op
leven en dood, gij moet er haar uu maar niet te hard over
vallen Daar zullen we dezen winter nog heel wat grappen meê
hebben want wij zullen u toch alle dagen bij ons zien, beste
Edmond
Beste Edmond stamelde iets dat voor een antwoord kon gehouden
worden. De prachtige jonge majoor drukte hem nog eens de hand,
kuste daarop zijne jonge vrouw eu zeide: „A revoir over een paar
uurGij weet wel, mijn beste vriendheerendienst vóór hartedienst!"
Daarop bleef graaf Edmond met de baronnes Lodes alleen....
De baronnes was nog vroolijker, opgeruimder, hartelijker dan toen
zij haar domino droeg. Eerst bloosde zij hevig en vertoonde zij
een zweem vau verlegenheid. Maar ook slechts een oogenblik. Zij
bood haren bezoeker een stoel aan, en daar hij niet het eerst sprak,
begon zij te praten, met hetzelfde bekoorlijke lachje dat hem op
het bal zoo verrukt had. „Nu, graaf, ge ziet dat ik myu woord
gehouden heb en dat wij elkaar wederzien. Was dat nu niet een
prachtig bal masqué? En ik wist wie ge waart en mijn lieve man
had mij gezegd: Met hem moogt ge wel eens praten. En hoe
prettig zijn we aan 't babbelen geraakt! Vondt ge ook niet?"
Zijn hart kromp van radelooze smart ineen; hij had zijn zielepijn
wel luidkeels willen uitschreeuwen; doch hij staarde haar aan en
zag dat zij een kinderlijk, argeloos, oprecht schepseltje was, dat
volstrekt geen kwade bedoelingen had gekoesterd!....
Hij was zoo bleek, dat zij raidden in haar vroolijkheid bleef steken.
„O, gij hebt u dus goed geamuseerd, baronnes? Wat doet mij dat
een genoegen!"
„Ik had nog nooit een gemaskerd bal gezien, weet ge, graaf,"
sprak zij met nieuwen moed. „Mijn goede Ernst wilde het mij nu
eerst toestaan. En wat was het er heerlijk
„Maar waarom hebt ge mij zoo voorgelogen kermde hij eindelijk
meer dan hij sprak, terwijl er in de uitdrukking zijner stem een
onbeschrijfelijk hartzeer lag.
Zij zag hem lachend aan. „Omdat ik altijd heb hooren zeggen,
dat men alleen naar een bal masqué gaat om auderen wat wijs te
