HEUERSCHE
1877. N°. 95.
Vrijdag 10 Augustus.
Jaargang 35.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier.
Binnenland.
G0RD0N BALDWIN.
Verschijnt Dingsdag, Donderdng en Zaturdag namiddag.
Abonnementiprijs per kwartaal1.30.
franco per post - 1.65.
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
Bureau: MOLENPLEIN N°. 1«3.
Prij dor Ad.ort.Dti.il: V.u 1-4 „gol, 60 Conti,
elke regel meer 15 Cents.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Jtilken Honderdag vertrekt de mail naar
Oost-Indiê. Laatste ligting 's avonds 6 uur.
HELDER en NIEUWEDIEP, 9 Augustus.
Blijkens achterstaande annonce zal de tentoonstelling
van Floralia, bij genoegzame deelneming, in 't laatst dezer
maand plaats hebben. Wij willen hopen, dat de Commissie
moge slagen in haar pogen om eene tentoonstelling te
organiseeren, en wenschen haar veel medewerking toe.
Jl. Dingsdag avond werd in Musis Sacrum eene
vergadering gehouden door de Ileldersche afdeeling van
het Anti-Dienstvervangings-Bond. Door den waarnemenden
president, den heer J. Beijers de Jongh, werd medegedeeld,
dat hij met de heeren L. F. Over de Linden, J. F. Berk
en B. H. Polak, op uitnoodiging van den generaal van
Limburg Stirum, tijdelijk het bestuur dezer afdeeling heeft
op zich genomen. Hij noodigde echter de vergadering uit
tot stemming over te gaan en een definitief bestuur te
benoemen. Gekozen werden: tot president de heer Op ten
Noort en tot bestuursleden de heeren Polak, Over de
Linden, Beijers de Jongh en Hartog. Verder werd geko
zen tot afgevaardigde ter algemeene vergadering de heer
T. Mooy. Door den heer Beijers de Jongh werd dank
gebragt aan de heeren Alting von Geusau, de Wendt en
Mooy, die gedurende twee jaren het bestuur van deze
afdeeling hebben uitgemaakt. Wederkeerig werd door den
heer von Geusau hulde gebragt aan den ijver en de
belangstelling van 't Comité, op wiens uitnoodiging deze
vergadering door een groot aantal leden was bezocht en
door wiens bemoeijing waarschijnlijk binnen kort een
spreker van naam, van elders, de belangen van den Bond
ter dezoi- plaatse benleit.en v.nj.
Zr. Ms. schroefstoomscbip Macassar deed gisteren een
proeftogt in het Marsdiep, waarbij schip en machine goed
Thebben voldaan. De vertrekdag van dit stoomschip is
nbepaald op 15 dezer.
Z. K. H. de Prins van Oranje, heeft zich voor eene
9)
Novelle van RUDOLPH LINDATJ.
{Vervolg.)
V.
Baldwin had, gelijk Forbes vooruit gezegd had, eenige oude
bekenden bij de Sands aangetroffen. Deze hadden hem verzocht hen
te bezoeken en hij had verscheidene uitnoodigingen aangenomen;
dit was dan ook de oorzaak geweest, dat hij een paar dagen na
zijn aankomst te Parijs, eiken avond in gezelschap kwam en bijua
degelijks met Johanua samen was. Hij vertoefde nu reeds vier
weken in' de Fransche wereldstad. Hij stelde zijn vertrek van den
eene» dag tot den anderen uit, doch vond telkens weder een voor
wendsel om de stad, waar hij Johanna kon zien, niet te verlaten.
Baldwin was een bedaard, verstandig man, wieu het leven in
den vreemde zelfstandigheid en vastberadenheid gegeven had, zooals
mensohen, die voortdurend te midden hunner vrienden en betrekkingen
in hun vaderland leven, slechts zelden in gelijke mate verwerven.
Doch zijn hart, dat een tijd lang op de herinnering zijner liefde
te Parijs geteerd had, en sedert dien tijd niet weder geschokt was
geworden, het hart van den „wildeman," gelijk Forbes hem op
nieuw gedoopt had, was frisch en onervaren als dat van eeu kind.
Hij beminde met de kracht van den man, met de onervarenheid
van den jongeling: met zijn geheele ziel en zijn geheele gemoed.
En Johanna was niet meer volkomen onverschillig voor den
hartstocht, dien zij inboezemde. Zij besefte op smartelijke wijze
de eenzaamheid, waarin zij sedert eenigen tijd leefde; zij miste den
stoet vau aanbidders, die haar vroeger omringd had. Zij had haar
recht ora alle pretendenten onbarmhartig af te wijzen, zonder bedenken
uitgeoefend en zij gevoelde geen spijt over hetgeen zij gedaan had;
doch zij bemerkte met pijnlijke bitterheid, dat»dan nu ook niemand
meer naar hare gunst scheen te dingen, dat zij de macht over
mannenharten, die zij zoo onmeêdoogend had uitgeoefend, nu ver
loren had. Menigmaal was zij werkelijk zwaarmoedig, soms tot
het sentimenteele toe. Ook koude, hartelooze menschen kunnen
door een diep-berouw gefolterd worden. Zou zij dan nimmer
het doel bereiken, dat bijna al de vriendinnen harer jeugd nu reeds
achter ziöli hadden? Was zij niet mooier, rijker, verstandiger dan
de meeste van -deze, dan dieallen? Als zij hulpmiddelen en kunstjes
had willen aanwenden, gelijk deze gedaan hadden, dan zou zij ook nu
nog hebbemkunnen triomfceren. Doch dat wilde zij niet. Haar trotsch
verzette zich tegen het denkbeeld dat zij, de schoone Johanna Leiand,
om liefde zou bedelen. Als zij 'dat had willen doen, dan zou zij
reeds jaren geleden het hart van George Forbes hebben kunnen
vermurwen. Maar zij was ook tegenover hem steeds koel en terug
houdend geweest. Niemand kon en zou weten, vooral Forbes zelf
niet, wat er in haar ziel omging. Zij wilde bemind wezen, en
als dat gebeurde, dan wilde zij, als vrije gebiedster, haar maagdelijk
hart als een kostelijken prijs schenken aan hem, dien zij weder be
minnen kon. En nu scheen niemand meer op de waarde van dien
prijs acht te slaan. Daar kwam Baldwin. Zij bemerkte wel, hoe
maand naar het buitenland begeven, gedurende welken tijd
eene restauratie aan zijn paleis op den Kneuterdijk te
's Hage zal verrigt worden.
Jl. Dingsdag is te de Cocksdorp op Texel het nieuwe
R. C. kerkgebouw feestelijk ingewijd. Vele belangstellenden
woonden deze plegtigheid bij. Het geheele dorpje nam als
bet ware deel aan dit feest.
De uitslag der verkiezing voor den gemeenteraad te
Barsingerhorn is als volgt: Voor de vacature, ontstaan door
de tusschentijdsche aftreding van den Heer C. Jongej an
Kz., ingebragt 120 geldige billettenherstemming tusschen
de heeren E. Kluijver die 50 en Jb. Marees die 35 stemmen
verkreeg.
Voor de vacature, ontstaan door de tuèschentijdsche af
treding van den lieer D. Jz. Smit, ingebragt 121 geldige
billetten; herstemming tusschen de heeren C. Spaans die 44
en J. van Nienes Jr. die 38 stemmen erlangde.
Bij de herstemming te Haringcarspel is gekozen de beer
E. Rijkes met 56 stemmen; op den beer J. Schoorl waren
49 stemmen uitgebragt.
Ook te Wijdenes beeft zich een geval van tongblaar
onder bet vee voorgedaan. Daar in de geheele omgeving
liet vee hieraan lijdende is, vreest men zeer voor verdere
verspreiding der ziekte.
De beer Henri Morrien beeft zich geëngageerd bij
bet gezelschap van den beer Hendriks te Brussel.
Het verslag der zesde algemeene vergadering van de
Algemeene Nederlandsche Vrouwen-Vereeniging «Tessel-
schade», gehouden ten huize van mevrouw Pols, geb.
"VVilkens, te Rotterdam, op 17 Mei jl., is in druk ver
schenen. Daaruit blijkt, dat de toestand der Vereeniging
alleszins gunstig mag worden genoemd. Het ledental werd
in liet afgeloopen jaar met 120 vermeerderd, terwijl de
sloot. Aan bet hoofdbestuur werd een crediet van f 500
voor huishoudelijke uitgaven toegestaan. Voor twee af
tredende bestuursleden, de dames Nachénius en Iiingst,
werd gekozen mevrouw van der Kaay, terwijl mevrouw
Hingst, herkozen werd, die beiden zich die keuze lieten
ver hij boven de elegante, opgesmukte heertjes verheven was, onder
welke hij zich op het oogenblik bewoog. IIoc open en onverschrokken
zag dat groote, heldere oog in 'l rondIeder sloeg daarvoor den
blik neder. Hoe trouwhartig en oprecht klonk zijn forsche stem!
Hoe ernstig, kalm en waardig was zijn taal! Maar die trotsche
blik werd vriendelijk zoodra hij den hare ontmoette; die stem daalde
tot eeu teeder fluisteren af, als hij met haar sprak en zijne woorden,
die nauwelijks waagden aan te duiden wat zijn gansche hart ver
vulde, zeiden toch met zulk een roerenden, schuchteren eenvoud,
dat hij haar beminde zooals zij nooit te voren bemind was. Ja,
Gordon Baldwin was een man! Op hem kon zij zich verlaten.
Iedere droppel bloed in zijne aderen behoorde haar toe, als zij het
slechts wilde. Bij hem behoefde zij niet om liefde te bedelen, gelijk
bij dien kouden, wantrouwenden George Forbes. Neen, in Baldwins
oogen was hare liefde een onschatbaar kostelijk kleinood.
Op een avond dat Baldwin weder met Johanna in een gezelligen
kring bij gemeenschappelijke keunissen samen was, deelde hij haar
mede dat hij nu zijn verblijf te Parijs niet meer verlengen kon en
binnen eenige dagen naar Engeland dacht te gaan.
„Gij komt toch immers spoedig te Parijs terug?" vroeg zij.
„Misschien," antwoordde hij; en voegde er een oogenblik later
fluisterend bij: „Wilt gij mij veroorloven, morgen bij u te komen
om afscheid van u te nemen?"
„Dat veroorloof ik u gaarne," hernam zij lachend.
„Juffrouw Leiandbegon Baldwin op nieuw. Daarop bleef
hij weder steken. Zij zag hem wat verwonderd, doch vriendelijk
en aanmoedigend aan. „Morgen dus," ging hij voort. „Ik zal
zoo vrij zijn, om vijf uur bij u te komen."
Een paar minuten voor het bepaalde tijdstip verscheen Baldwin
den volgenden dag in dezelfde salon, waarin hij vier jaar geleden
aanzoek had gedaan om Johauna's hand. De beer Leiand was uit
gegaan. Johanua bevond zich alleen in het vertrek. Juffrouw
Leiand was eeue zelfstandige jouge dame, die zich bij het leven
harer moeder reeds in eene groote mate van onafhankelijkheid ver
heugde, en die sedert meer dan eeu jaar, zonder zich daarin eeuigs-
zins om haren vader te bekommeren, die haar in alles, wat het
huishouden aanging, de vrije hand liet, alle personen ontving die
haar verlangden te bezoeken.
Baldwin had op weg van zijne woning naar dc Avenue Friëdland
willen overleggen, wat hij aan Johanna zeggen zouhij was evenwel
tot geen besluit gekomen. Hij wilde haar nu eindelijk zijne liefde
verklaren; dit plan stond bij hem vast; maar op welke wijze
hij het ten uitvoer zou brengen, was hem nog niet recht duidelijk.
Hij waagde het niet, zich den toestand in al zijn omvaug voor den
geest te halen. Wat zou hij doen als Johanna hem afwees, zoo
als hare moeder dit in vroeger jaren uit haar dochters naam gedaan
had? Hoe zou hij haar danken, als zij haar geluk iu zijne handen
stelde? Hij wist op geen van die vragen te antwoorden. Onwille
keurig schudde hij het hoofd, als wilde hij de verwarde gedachten,
die in zijn brein woelden, daarmee verdrijven. Hij sloot in zelceren
zin de oogen dicht, en half hopend, half vertwijfelend, waagde hij
den noodlottige» sprong in de diepte.
welgevallen. Een voorstel van de gedelegeerde nït Amsterdam
om voorwerpen der Vereeniging in te zenden op de Pariische
wereldtentoonstelling in 1878, werd verworpen.
®en kin<1 Tan s te Vlissingen, van ongeveer 5jari»en
leeftijd, had bij gelegenheid van de kermis een verfdoos
ten geschenke gekregen. Jl. Vrijdag heeft het een stukje
van die verf ingeslikt en is den volgenden morgen ten
gevolge daarvan overleden. De verf moet dus van een
giftige stof zijn geweest. (\r. Crt.)
Uit den voorloopigen feestwijzer voor de tentoonstelling
en de opening der Eijkslandbonwschool te Wa<renin»cn
thans in druk verschenen, blijkt, dat dc opening der"tentoon
stelling zal plaats hebben op 11 Sept. a. s., to 10 ure des
voormiddags en de feestelijke opening der Eijkslandbouw-
schooi te 11 i ure.
Men schrijft uit Groningen: Tot de rubriek .ver-
valsching van levensmiddelen, behoort ook de vrijheid, die
enkele boterverkoopers aan do markt alhier zich in den
laatsleil tijd weder veroorloofd hebben, om ranzige en slecht
smakende boter met een meer of minder dikken vvand goede
boter te omgeven en zulk tuig dan voor beste tafelboter
te verkoopen.
De Maatschappij van Nijverheid in het Westerkwartier
van Groningen heeft eene commissie benoemd tot beant
woording- van de vraag: .Welke voorbehoedmiddelen be
staan er tegen liet uitbreken en verspreiden der varkens
ziekte?. Aan de commissie is een crediet van f 100 verleend
tot het nemen van proeven met voorbehoedmiddelen. De
commissie bestaat uit 2 artsen en 4 landbouwers.
Er worden weêr tal van berigten opgedischt over den
staat der verschillende gewassen en berekeningen gemankt
over kwantiteit en kwaliteit.
Onder die berigten zijn er, die niet
geen genoegzame Kennis is om een juïst" antwoord te vér-
wachten en zij komen ook van personen, die voor Jobs
bode spelen uit eigenbelang of ten dienste van anderen.
't Gewas in akker en tuin staat in Drenthe goed en de
opbrengst zal gezegend zijn.
Johanua, die iu haar salon voor het raam zat te lezen, kwam
Baldwin eenige schreden te gemoet en reikte hem hare kleine,
smalle hand. Hij liield die in de zijne vast eu keek angstig in de
groote kamer rond, als iemand die naar hulp uitziet of een gevaar
vreest. Zij wilde zachtkens hare hand vrij maken, doch hij bleef
ze vasthouden en zeide
„Juffrouw Leiand, eenige jaren geleden heb ik even als nu voor
u gestaan en eene vraag tol u gericht, die gij nooit beantwoord
hebtJohanna, heb vertrouwen iu mijJohanna
Hij zag haar smeekend, sprakeloos aan. Er lag eene onbeschrijfelijke
treurigheid, eene eindelooze liefde en toewijding in zijue oogen.
Haar hart klopte sneller. Waarom zou zij de groote liefde, die
haar nu aaugeboden werd, versmaden?Forbes?Het beeld
van den geliefden man verscheen een onkel oogenblik voor haren
geest: de spottende mond, de uitvorschende, onmeedoogeude blik,
het matte, voorname gelaat. Daarop verdween de verschijning, en
zij zag Baldwin, den eenvoudige», ernstigen man met. zijn trouw
hartig gelaat, waarin alles van leven en alles van liefde voor haar
sprak. Zij trok hare hand niet terug. Zij sloeg hare oogen neder)
zij boog zich niet naar hem toe, maar hij trok haar zaohtkens aan
zijne borst en zij bood geen tegenstand meer; en eer zij het wist,
rustte haar hoofd op zijn schouder. Zij weende zachtover de
groote liefde die zij inboezemde, over het geluk waarop zij in dit
oogenblik onduidelijk maar oprecht hoopte, en over den plotselinge»
doch van nu af ouherroepelijken ondergang van al de verwachtingen
haars harten. Hij kuste haar op het maagdelijke voorhoofd en
zeide aangedaan„Mijn gansche leven zal u voor het geluk, dat
gij mij nu schenkt, danken." Daarop geleidde hij haar naar het
venster, waar zij half bewusteloos in een stoel viel. Hij was zich
zeiven nu weder meester geworden, en, schoon hevig ontroerd, kon
hij rustig met haar spreken. Wilde zij haren vader kennis
geven van hetgeen er geschied was, of zou hij het doen? Zij"
antwoordde niet. Dacht zij dat haar vader zich tegen eene
verbintenis met hem verzetten zou? „Oueen!" Die woorden
liet zij nauw hoorbaar vau haar lippen vallen.
„Nu, dan hebben wij niets meer te vreezen. Alles zal goed
afloopen."
„Ja, alles zal goed afloopen;" antwoordde zij. Maar zy kon hem
niet in de oogen zien. Gisteren nog was zij de gebiedster geweest,
wier glimlach of ongenoegen over het geluk of de ellende van
Baldwin konden beslissen. Nu voelde zij zich zwak en ontwapend.
Zij had hare pijlen verschoten; zij had haar keus gevestigd; haar
lot was geworpen. Het was geheel iets anders als zij, zelfs iu haar
wanhoop, toch nog altijd gehoopt had. Zij nam Baldwin vast ter
zijde heimelijk op, alsof zij liern voor de eerste maal zag. Kon zij
trotsch op hem zijn Hij had niets van het bijzonder deftige voor
komen, dat Forbes in hare oogen zoo boven allen onderscheidde;
maar hij was een man die er waarlijk goed uitzag. Zij behoefde
niet te vreezen dat men met hem of met haar den draak zou
stekeu. Hare vriendinnen zouden zich over de keus, die zij te»
slotte gedaan had, verwonderen. Alles wèl beschouwd, had zij
geen lioogen prijs getrokken. Was zij daarom zoo preutsch en