HEUERSCHE 1877. N°. 95. Vrijdag 10 Augustus. Jaargang 35. Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier. Binnenland. G0RD0N BALDWIN. Verschijnt Dingsdag, Donderdng en Zaturdag namiddag. Abonnementiprijs per kwartaal1.30. franco per post - 1.65. Uitgever A. A. BAKKER Cz. Bureau: MOLENPLEIN N°. 1«3. Prij dor Ad.ort.Dti.il: V.u 1-4 „gol, 60 Conti, elke regel meer 15 Cents. Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Jtilken Honderdag vertrekt de mail naar Oost-Indiê. Laatste ligting 's avonds 6 uur. HELDER en NIEUWEDIEP, 9 Augustus. Blijkens achterstaande annonce zal de tentoonstelling van Floralia, bij genoegzame deelneming, in 't laatst dezer maand plaats hebben. Wij willen hopen, dat de Commissie moge slagen in haar pogen om eene tentoonstelling te organiseeren, en wenschen haar veel medewerking toe. Jl. Dingsdag avond werd in Musis Sacrum eene vergadering gehouden door de Ileldersche afdeeling van het Anti-Dienstvervangings-Bond. Door den waarnemenden president, den heer J. Beijers de Jongh, werd medegedeeld, dat hij met de heeren L. F. Over de Linden, J. F. Berk en B. H. Polak, op uitnoodiging van den generaal van Limburg Stirum, tijdelijk het bestuur dezer afdeeling heeft op zich genomen. Hij noodigde echter de vergadering uit tot stemming over te gaan en een definitief bestuur te benoemen. Gekozen werden: tot president de heer Op ten Noort en tot bestuursleden de heeren Polak, Over de Linden, Beijers de Jongh en Hartog. Verder werd geko zen tot afgevaardigde ter algemeene vergadering de heer T. Mooy. Door den heer Beijers de Jongh werd dank gebragt aan de heeren Alting von Geusau, de Wendt en Mooy, die gedurende twee jaren het bestuur van deze afdeeling hebben uitgemaakt. Wederkeerig werd door den heer von Geusau hulde gebragt aan den ijver en de belangstelling van 't Comité, op wiens uitnoodiging deze vergadering door een groot aantal leden was bezocht en door wiens bemoeijing waarschijnlijk binnen kort een spreker van naam, van elders, de belangen van den Bond ter dezoi- plaatse benleit.en v.nj. Zr. Ms. schroefstoomscbip Macassar deed gisteren een proeftogt in het Marsdiep, waarbij schip en machine goed Thebben voldaan. De vertrekdag van dit stoomschip is nbepaald op 15 dezer. Z. K. H. de Prins van Oranje, heeft zich voor eene 9) Novelle van RUDOLPH LINDATJ. {Vervolg.) V. Baldwin had, gelijk Forbes vooruit gezegd had, eenige oude bekenden bij de Sands aangetroffen. Deze hadden hem verzocht hen te bezoeken en hij had verscheidene uitnoodigingen aangenomen; dit was dan ook de oorzaak geweest, dat hij een paar dagen na zijn aankomst te Parijs, eiken avond in gezelschap kwam en bijua degelijks met Johanua samen was. Hij vertoefde nu reeds vier weken in' de Fransche wereldstad. Hij stelde zijn vertrek van den eene» dag tot den anderen uit, doch vond telkens weder een voor wendsel om de stad, waar hij Johanna kon zien, niet te verlaten. Baldwin was een bedaard, verstandig man, wieu het leven in den vreemde zelfstandigheid en vastberadenheid gegeven had, zooals mensohen, die voortdurend te midden hunner vrienden en betrekkingen in hun vaderland leven, slechts zelden in gelijke mate verwerven. Doch zijn hart, dat een tijd lang op de herinnering zijner liefde te Parijs geteerd had, en sedert dien tijd niet weder geschokt was geworden, het hart van den „wildeman," gelijk Forbes hem op nieuw gedoopt had, was frisch en onervaren als dat van eeu kind. Hij beminde met de kracht van den man, met de onervarenheid van den jongeling: met zijn geheele ziel en zijn geheele gemoed. En Johanna was niet meer volkomen onverschillig voor den hartstocht, dien zij inboezemde. Zij besefte op smartelijke wijze de eenzaamheid, waarin zij sedert eenigen tijd leefde; zij miste den stoet vau aanbidders, die haar vroeger omringd had. Zij had haar recht ora alle pretendenten onbarmhartig af te wijzen, zonder bedenken uitgeoefend en zij gevoelde geen spijt over hetgeen zij gedaan had; doch zij bemerkte met pijnlijke bitterheid, dat»dan nu ook niemand meer naar hare gunst scheen te dingen, dat zij de macht over mannenharten, die zij zoo onmeêdoogend had uitgeoefend, nu ver loren had. Menigmaal was zij werkelijk zwaarmoedig, soms tot het sentimenteele toe. Ook koude, hartelooze menschen kunnen door een diep-berouw gefolterd worden. Zou zij dan nimmer het doel bereiken, dat bijna al de vriendinnen harer jeugd nu reeds achter ziöli hadden? Was zij niet mooier, rijker, verstandiger dan de meeste van -deze, dan dieallen? Als zij hulpmiddelen en kunstjes had willen aanwenden, gelijk deze gedaan hadden, dan zou zij ook nu nog hebbemkunnen triomfceren. Doch dat wilde zij niet. Haar trotsch verzette zich tegen het denkbeeld dat zij, de schoone Johanna Leiand, om liefde zou bedelen. Als zij 'dat had willen doen, dan zou zij reeds jaren geleden het hart van George Forbes hebben kunnen vermurwen. Maar zij was ook tegenover hem steeds koel en terug houdend geweest. Niemand kon en zou weten, vooral Forbes zelf niet, wat er in haar ziel omging. Zij wilde bemind wezen, en als dat gebeurde, dan wilde zij, als vrije gebiedster, haar maagdelijk hart als een kostelijken prijs schenken aan hem, dien zij weder be minnen kon. En nu scheen niemand meer op de waarde van dien prijs acht te slaan. Daar kwam Baldwin. Zij bemerkte wel, hoe maand naar het buitenland begeven, gedurende welken tijd eene restauratie aan zijn paleis op den Kneuterdijk te 's Hage zal verrigt worden. Jl. Dingsdag is te de Cocksdorp op Texel het nieuwe R. C. kerkgebouw feestelijk ingewijd. Vele belangstellenden woonden deze plegtigheid bij. Het geheele dorpje nam als bet ware deel aan dit feest. De uitslag der verkiezing voor den gemeenteraad te Barsingerhorn is als volgt: Voor de vacature, ontstaan door de tusschentijdsche aftreding van den Heer C. Jongej an Kz., ingebragt 120 geldige billettenherstemming tusschen de heeren E. Kluijver die 50 en Jb. Marees die 35 stemmen verkreeg. Voor de vacature, ontstaan door de tuèschentijdsche af treding van den lieer D. Jz. Smit, ingebragt 121 geldige billetten; herstemming tusschen de heeren C. Spaans die 44 en J. van Nienes Jr. die 38 stemmen erlangde. Bij de herstemming te Haringcarspel is gekozen de beer E. Rijkes met 56 stemmen; op den beer J. Schoorl waren 49 stemmen uitgebragt. Ook te Wijdenes beeft zich een geval van tongblaar onder bet vee voorgedaan. Daar in de geheele omgeving liet vee hieraan lijdende is, vreest men zeer voor verdere verspreiding der ziekte. De beer Henri Morrien beeft zich geëngageerd bij bet gezelschap van den beer Hendriks te Brussel. Het verslag der zesde algemeene vergadering van de Algemeene Nederlandsche Vrouwen-Vereeniging «Tessel- schade», gehouden ten huize van mevrouw Pols, geb. "VVilkens, te Rotterdam, op 17 Mei jl., is in druk ver schenen. Daaruit blijkt, dat de toestand der Vereeniging alleszins gunstig mag worden genoemd. Het ledental werd in liet afgeloopen jaar met 120 vermeerderd, terwijl de sloot. Aan bet hoofdbestuur werd een crediet van f 500 voor huishoudelijke uitgaven toegestaan. Voor twee af tredende bestuursleden, de dames Nachénius en Iiingst, werd gekozen mevrouw van der Kaay, terwijl mevrouw Hingst, herkozen werd, die beiden zich die keuze lieten ver hij boven de elegante, opgesmukte heertjes verheven was, onder welke hij zich op het oogenblik bewoog. IIoc open en onverschrokken zag dat groote, heldere oog in 'l rondIeder sloeg daarvoor den blik neder. Hoe trouwhartig en oprecht klonk zijn forsche stem! Hoe ernstig, kalm en waardig was zijn taal! Maar die trotsche blik werd vriendelijk zoodra hij den hare ontmoette; die stem daalde tot eeu teeder fluisteren af, als hij met haar sprak en zijne woorden, die nauwelijks waagden aan te duiden wat zijn gansche hart ver vulde, zeiden toch met zulk een roerenden, schuchteren eenvoud, dat hij haar beminde zooals zij nooit te voren bemind was. Ja, Gordon Baldwin was een man! Op hem kon zij zich verlaten. Iedere droppel bloed in zijne aderen behoorde haar toe, als zij het slechts wilde. Bij hem behoefde zij niet om liefde te bedelen, gelijk bij dien kouden, wantrouwenden George Forbes. Neen, in Baldwins oogen was hare liefde een onschatbaar kostelijk kleinood. Op een avond dat Baldwin weder met Johanna in een gezelligen kring bij gemeenschappelijke keunissen samen was, deelde hij haar mede dat hij nu zijn verblijf te Parijs niet meer verlengen kon en binnen eenige dagen naar Engeland dacht te gaan. „Gij komt toch immers spoedig te Parijs terug?" vroeg zij. „Misschien," antwoordde hij; en voegde er een oogenblik later fluisterend bij: „Wilt gij mij veroorloven, morgen bij u te komen om afscheid van u te nemen?" „Dat veroorloof ik u gaarne," hernam zij lachend. „Juffrouw Leiandbegon Baldwin op nieuw. Daarop bleef hij weder steken. Zij zag hem wat verwonderd, doch vriendelijk en aanmoedigend aan. „Morgen dus," ging hij voort. „Ik zal zoo vrij zijn, om vijf uur bij u te komen." Een paar minuten voor het bepaalde tijdstip verscheen Baldwin den volgenden dag in dezelfde salon, waarin hij vier jaar geleden aanzoek had gedaan om Johauna's hand. De beer Leiand was uit gegaan. Johanua bevond zich alleen in het vertrek. Juffrouw Leiand was eeue zelfstandige jouge dame, die zich bij het leven harer moeder reeds in eene groote mate van onafhankelijkheid ver heugde, en die sedert meer dan eeu jaar, zonder zich daarin eeuigs- zins om haren vader te bekommeren, die haar in alles, wat het huishouden aanging, de vrije hand liet, alle personen ontving die haar verlangden te bezoeken. Baldwin had op weg van zijne woning naar dc Avenue Friëdland willen overleggen, wat hij aan Johanna zeggen zouhij was evenwel tot geen besluit gekomen. Hij wilde haar nu eindelijk zijne liefde verklaren; dit plan stond bij hem vast; maar op welke wijze hij het ten uitvoer zou brengen, was hem nog niet recht duidelijk. Hij waagde het niet, zich den toestand in al zijn omvaug voor den geest te halen. Wat zou hij doen als Johanna hem afwees, zoo als hare moeder dit in vroeger jaren uit haar dochters naam gedaan had? Hoe zou hij haar danken, als zij haar geluk iu zijne handen stelde? Hij wist op geen van die vragen te antwoorden. Onwille keurig schudde hij het hoofd, als wilde hij de verwarde gedachten, die in zijn brein woelden, daarmee verdrijven. Hij sloot in zelceren zin de oogen dicht, en half hopend, half vertwijfelend, waagde hij den noodlottige» sprong in de diepte. welgevallen. Een voorstel van de gedelegeerde nït Amsterdam om voorwerpen der Vereeniging in te zenden op de Pariische wereldtentoonstelling in 1878, werd verworpen. ®en kin<1 Tan s te Vlissingen, van ongeveer 5jari»en leeftijd, had bij gelegenheid van de kermis een verfdoos ten geschenke gekregen. Jl. Vrijdag heeft het een stukje van die verf ingeslikt en is den volgenden morgen ten gevolge daarvan overleden. De verf moet dus van een giftige stof zijn geweest. (\r. Crt.) Uit den voorloopigen feestwijzer voor de tentoonstelling en de opening der Eijkslandbonwschool te Wa<renin»cn thans in druk verschenen, blijkt, dat dc opening der"tentoon stelling zal plaats hebben op 11 Sept. a. s., to 10 ure des voormiddags en de feestelijke opening der Eijkslandbouw- schooi te 11 i ure. Men schrijft uit Groningen: Tot de rubriek .ver- valsching van levensmiddelen, behoort ook de vrijheid, die enkele boterverkoopers aan do markt alhier zich in den laatsleil tijd weder veroorloofd hebben, om ranzige en slecht smakende boter met een meer of minder dikken vvand goede boter te omgeven en zulk tuig dan voor beste tafelboter te verkoopen. De Maatschappij van Nijverheid in het Westerkwartier van Groningen heeft eene commissie benoemd tot beant woording- van de vraag: .Welke voorbehoedmiddelen be staan er tegen liet uitbreken en verspreiden der varkens ziekte?. Aan de commissie is een crediet van f 100 verleend tot het nemen van proeven met voorbehoedmiddelen. De commissie bestaat uit 2 artsen en 4 landbouwers. Er worden weêr tal van berigten opgedischt over den staat der verschillende gewassen en berekeningen gemankt over kwantiteit en kwaliteit. Onder die berigten zijn er, die niet geen genoegzame Kennis is om een juïst" antwoord te vér- wachten en zij komen ook van personen, die voor Jobs bode spelen uit eigenbelang of ten dienste van anderen. 't Gewas in akker en tuin staat in Drenthe goed en de opbrengst zal gezegend zijn. Johanua, die iu haar salon voor het raam zat te lezen, kwam Baldwin eenige schreden te gemoet en reikte hem hare kleine, smalle hand. Hij liield die in de zijne vast eu keek angstig in de groote kamer rond, als iemand die naar hulp uitziet of een gevaar vreest. Zij wilde zachtkens hare hand vrij maken, doch hij bleef ze vasthouden en zeide „Juffrouw Leiand, eenige jaren geleden heb ik even als nu voor u gestaan en eene vraag tol u gericht, die gij nooit beantwoord hebtJohanna, heb vertrouwen iu mijJohanna Hij zag haar smeekend, sprakeloos aan. Er lag eene onbeschrijfelijke treurigheid, eene eindelooze liefde en toewijding in zijue oogen. Haar hart klopte sneller. Waarom zou zij de groote liefde, die haar nu aaugeboden werd, versmaden?Forbes?Het beeld van den geliefden man verscheen een onkel oogenblik voor haren geest: de spottende mond, de uitvorschende, onmeedoogeude blik, het matte, voorname gelaat. Daarop verdween de verschijning, en zij zag Baldwin, den eenvoudige», ernstigen man met. zijn trouw hartig gelaat, waarin alles van leven en alles van liefde voor haar sprak. Zij trok hare hand niet terug. Zij sloeg hare oogen neder) zij boog zich niet naar hem toe, maar hij trok haar zaohtkens aan zijne borst en zij bood geen tegenstand meer; en eer zij het wist, rustte haar hoofd op zijn schouder. Zij weende zachtover de groote liefde die zij inboezemde, over het geluk waarop zij in dit oogenblik onduidelijk maar oprecht hoopte, en over den plotselinge» doch van nu af ouherroepelijken ondergang van al de verwachtingen haars harten. Hij kuste haar op het maagdelijke voorhoofd en zeide aangedaan„Mijn gansche leven zal u voor het geluk, dat gij mij nu schenkt, danken." Daarop geleidde hij haar naar het venster, waar zij half bewusteloos in een stoel viel. Hij was zich zeiven nu weder meester geworden, en, schoon hevig ontroerd, kon hij rustig met haar spreken. Wilde zij haren vader kennis geven van hetgeen er geschied was, of zou hij het doen? Zij" antwoordde niet. Dacht zij dat haar vader zich tegen eene verbintenis met hem verzetten zou? „Oueen!" Die woorden liet zij nauw hoorbaar vau haar lippen vallen. „Nu, dan hebben wij niets meer te vreezen. Alles zal goed afloopen." „Ja, alles zal goed afloopen;" antwoordde zij. Maar zy kon hem niet in de oogen zien. Gisteren nog was zij de gebiedster geweest, wier glimlach of ongenoegen over het geluk of de ellende van Baldwin konden beslissen. Nu voelde zij zich zwak en ontwapend. Zij had hare pijlen verschoten; zij had haar keus gevestigd; haar lot was geworpen. Het was geheel iets anders als zij, zelfs iu haar wanhoop, toch nog altijd gehoopt had. Zij nam Baldwin vast ter zijde heimelijk op, alsof zij liern voor de eerste maal zag. Kon zij trotsch op hem zijn Hij had niets van het bijzonder deftige voor komen, dat Forbes in hare oogen zoo boven allen onderscheidde; maar hij was een man die er waarlijk goed uitzag. Zij behoefde niet te vreezen dat men met hem of met haar den draak zou stekeu. Hare vriendinnen zouden zich over de keus, die zij te» slotte gedaan had, verwonderen. Alles wèl beschouwd, had zij geen lioogen prijs getrokken. Was zij daarom zoo preutsch en

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1877 | | pagina 1