Buitenland.
hem veroordeeld tot een cellulaire gevangenisstraf van 13
dagen. Het openbaar ministerie had bij monde van den
advocaat-generaal mr. Op ten Noort bevestiging van het
vonnis geëischt. De verdediging was waargenomen door
den advokaat mr. Ph. A. Haas.
Sedert den 1 October zijn door de beambten, belast
met de straatreinigingsdienst te Amsterdam, uit het vuil
opgezameld een tiental zilveren vorken, een zilveren lepel
en twee gouden Noordhollandsche hoofdsieraden.
De politie te Amsterdam heeft zich verzekerd van
twee voddendieven, die zich een waarde van f 200 toe
eigenden maar zij zoekt te vergeefs naar
1. den dader van een, naar't schijnt zeer geheimzinnigen,
diefstal van f 12,000;
2. een «lieve jufvrouw,» die een 5jarig kind van de
oorbelletjes beroofde, op grond dat de vader die nog niet
betaald had, en
3. naar den brutalen dief, die bij een smid een kagchel
stal en, om die spoedig van de hand te zetten, nog in
dezelfde straat aan een anderen smid verkocht.
Twee dronken kerels liepen gisteren voormiddag al
zwaaijende en zwierende te Amsterdam kroeg in kroeg
uit, van de eene Lauriei'dwarsstraat in de andere, toen
juist eene school in die buurt uitging. De schooljeugd
had, zooals altijd, veel behagen in hun potsierlijke bewe
gingen en onze drinkebroers deden dan gedurig uitvallen
om een hunner te pakken, doch hun zware en onvaste
gang schoot altijd veel bij die der vlugge knapen te kort.
Daar zien zij evenwel een knaapje van vier jaren, met
een nog jeugdiger broertje, die uit de bewaarschool naar
huis gingen, om een hoek aankomen. Een der dronkaards
greep het kleine wicht op, wierp het op den grond, en
gaf het daarna een schop, dat het roerloos en bleek als
een doode bleef liggen. Twee vrouwen schoten toe, raapten
den kleinen knaap op en bragten hem naar zijne moeder,
die zich onmiddellijk met hem naar het gasthuis begaf.
Twee andere vrouwen zetten den booswicht na en pakten
hem beet. De man wist zich echter los te wringen, door
zijn jas, waaraan hij werd vastgehouden, in handen der
vrouwen te laten. Het knaapje is gelukkig niet zoo erg
gewond als men aanvankelijk vermoedde, maar het ligt
thans toch met hevige koorts te bed. (Amst. Crt.)
In een dezer dagen te Bloemendaal gehouden ver
gadering van het Witte Kruis (verpleging enz. bij epidemiën)
behandelde dr. C. J. van Persijn in een boeijende rede
«het slapen» in verband met het vertrek en de plaats,
waar in den regel door den arbeidenden stand geslapen
wordt. Met het oog op de gezondheid veroordeelde hij ten
sterkste die werkmanshuizen, waar het woon- tevens tot
slaapvertrek dienen moet, vooral omdat daar het gezin
meestal zijn rust moet vinden in bedsteden, die, door het
gemis aan de noodige reinheid en frischheid, vaak kweek
plaatsen zijn van besmettelijke ziekten. Met een opwekking
aan zijn medeleden om ieder in zijn kring naar vermogen
mede te werken tot verbetering van een dusdanigen toestand,
besloot spreker zijn voordragt.
Volgens een globale berekening wordt de schade aan
bewapening, kleeding en verdere uitrusting, veroorzaakt
door den brand in de Willems-kazerne te Utrecht, op
ruim f 700,600 berekend. Daarbij komt het gebouw zelf,
dat vóór 50 jaar ruim f 300,000 heeft gekost, en dus nu
veilig op f 400,000 a 500,000 kan geschat worden. Ein
delijk nog de verliezen, van particuliere zijde ondervonden,
zoodat de raming van ruim een millioen juist schijnt te
zijn. Van de getrouwde onderofficieren, die in dat gebouw
woonden, worden nog vele goederen vermist, die niet
verbrand zijn. 172 manschappen zijn met verlof gezonden.
De Midd. Crt. wijst in een artikel in antwoord op
het betoog van mr. van Houten over de stelling der vrouw,
op de volgende opmerkingen van den Franschen hoogleeraar
Baudrillart, over de toeneming der weelde bij de vrouw,
in de Revue des deux Mondes van den 1 Sept. jl. «Te
midden onzer gelijkheid van standen doet de verleidelijk
heid der weelde niet minder, ofschoon dan ook onder
andere vormen, dan onder de vroegere aristocratische
inrigting der maatschappij op de vrouwen haren invloed
gelden. Het is een van de sterkste karaktertrekken der
vrouwen, dat zij altijd vergelijkingen willen maken. Waar
de man zich bepaalt tot opmerken, gaat de vrouw aan 't
vergelijken. Geen karaktertrek is zoo gevaarlijk als déze,
zoodra de weelde in het spel komt. Want, wanneer men
altijd zichzelven blijft vergelijken, zoowel met hen, wier
levensomstandigheden met de onze overeenstemmen, als
met hen, die boven ons staan, dan bestaat er geen grens;
dan blijft men altijd aan den gang om zijns gelijken vooruit
te streven en zijne meerderen in te halen. De vrouw is
aan dezen hartstogt onderhevig en zij blaast dien den man
in; zij is de Eva der weelde en hij schikt zich gewoonlijk
maar al te gemakkelijk in de rol van Adam. Deze ver
leidster vindt men overal, zoowel in den burgerstand als
in de volksklasse; en vooral in onzen tijd, nu alle standen
met elkander ineenvloeijen, en niet, zooals weleer, door
onoverkomelijke slagboomen van privilegiën en vooroor-
deelen gescheiden zijn, is deze verleiding, om steeds met
elkander gelijk te willen zijn, gevaarlijk en moeijelijk te
weerstaan.»
Het hoofdbestuur van het Roode Kruis in Rusland
ontving van 1 Sept. 1876 tot 1 Sept. 1877 de som van
3,861,6?4 roebels en de afdeelingen 1,022,889. Er is thans
nog in kas 3 millioen roebels. Tegenover zulk een cijfer
in kas valt het moeijelijk te verklaren, dat de zieken en
gekwetsten in den oorlog klagen over slechte verpleging,
tenzij de administratie even slecht als de verpleging is.
Wat het cijfer zelf betreft, dit is niet zoo aanzienlijk,
als men in aanmerking neemt, dat in den Fransck-Duit-
schen oorlog 21 millioen roebels aan het Roode Kruis
werden verstrekt en de Amerikanen in hun burgeroorlog
330 millioen voor dit doel besteedden. (Arnh. Crt.)
Op dit oogenblik moeten bij de regtbank te Zutphen
22 faillissementen in behandeling zijn.
Gelijk de Gron. Crt. mededeelt is aan zekere weduwe
Filippus, te Groningen, een buitengewoon geluk te beurt
gevallen. Op de verkooping van roerende goederen van
wijlen mevrouw de weduwe Janson kocht zij voor 25 centen
eenige boeken, waaronder een Duitsch werkje in étui,
bestaande uit drie deeltjes. Dat werkje inziende, ontdekte
zij in het eerste deeltje drie bankbilletten: één van f 60,
één van f 40 en één van f 25 en twee muntbilletten ad
f 10, benevens eene obligatie, ten laste van iemand te
Groningen, groot f 858.33.
Twee kwestiën brengen leven in het land der Noor
mannen in Groningen en Drenthe, zegt de Arnh.Crt. Hier is
het de aardappelginds heHw&cn, dat de hoofden warm maakt.
De Groninger fabrikant beweertik kan voor den hectoliter
aardappelen niet meer geven dan ongeveer een gulden.
De boer zegt overtuigd te wezen, dat die prijs te laag is.
Daar geen der partijen wil toegeven, werken enkele
fabrikanten niet of met halve kracht, en daar de boer geen
koopman vindt, die geven wil wat hij vraagt, moet hij
tegen zijn zin verkoopen of de aardappelen inkuilen. Of
alle fabrikanten zich stipt aan bovengenoemden prijs houden,
is ons niet bekend, maar zeker is het, dat de twist aan
leiding geeft tot velerlei beschouwingen.
Zoo beweert men, dat in Duitschland de prijs der fabriek-
aardappelen hooger is dan hier, en trekt daaruit de stelling,
dat onze fabrikanten te veel willen verdienen. «Maar,»
autwoordt de fabrikant, «de Nederlandsche aardappel is
waterig en levert niet zooveel meel als de Duitsche.»
Aan welke zijde de waarheid is, durven wij niet beslissen,
maar vrij zeker is het, dat èn boer èn fabrikant schade
ondervinden en dat de laatste, als hij geen werkstaking
kan lijden, in eene moeijelijke positie komt.
In Drenthe is Meppel het hoofdtooneel van geschil.
Men had er altijd een stadswaag, waar gewogen werd
naar usantien, bij reglement vastgesteld. De varkenslagers
kwamen tegen dit reglement in oppositie, stelden zich in
het bezit van een eigen waag, maakten zei ven de waag-
conditiën en benoemden hun eigen waagmeester. De varkens
die zij van de boeren kochten moesten, zooals wel van zelf
spreekt, op hunne waag gewogen worden en werden volgens
de door hen gestelde; conditiën betaald. De boeren vonden
de stedelijke waagconditiën beter en wilden zich ook niet
door de varkenskoopers de wet laten voorschrijven. Een
groot aantal landlieden vereenigden zich en beloofden
elkander, geen varkens op de nieuwe waag te laten wegen.
Maar, nu kwamen er voor hunne varkens geen koopers
Geen nood die zouden van elders komen en anders
zullen zij hunne varkens naar Amsterdam zenden en ze daar
doen verkoopen. En hoe krijgen de Meppeler kooplieden
nu de varkens die zij noodig hebben? Zij koopen die in
andere gemeenten.
Groot ongerief van weerszijden, maar leve de vrijheid
De Amerikanen, bij Engeland niet willende achter
staan, hebben den obelisk die te Alexandrië staat aangekocht.
Deze stond in de dagen van Ramses II te Heliopolis.
Een beruchte dievenbende.
Den 1 Junij werd -uit den posttrein van Galais naar Parijs een
pakket effecten gestolen, ter waarde van f 840,000, van de heeren
Eaphael and Sons en Louis Cohen and Co., te Londen. Thans
zullen drie mannen te Londen teregtstaan, die beschuldigd zijn, de
misdaad begaan te hebben: Charles Martin en John Carr zijn reeds
sinds eenigen tijd in Newgate gevangen; de derde, Iiibbert, is
jl. Vrijdag in hechtenis genomen. Twee Engelsche politie-agenten,
die hem reeds geruimen tijd volgden, legden Vrijdag middag de
hand op hem, toen hij uit een winkel in New-Bondstreet kwain.
Hij verzette zich met alle kracht en een derden agent was noodig
om hem in bedwang te houden. Hij vond echter nog gelegenheid
een papier in te slikken. Hij blijkt een tuchthuisboef te zijn, die
in Frankrijk tot levenslange tuchthuisstraf veroordeeld was, wegens
het bestelen der regering voor 260,000 fr. door valsche wissels.
Voor de assuradeurs van het geld der heeren Eaphael en Cohen
is het zeker hard, dat dit papier verdween, want waarschijnlijk
stond er het adres op van den heler, die de gestolen f 840,000
bewaart. Iiibbert, die allerlei uumeu voerde, is aangegeven door
zekeren Benson, de voornaamste getuige der kroon in het te wachten
proces, waarin vier hoofdinspecteurs van het beroemde Detective
Departement der Engelsche politie en een practiziju zullen teregt
staan als medepligtigen aan een lange reeks diefstallen en andere
misdaden.
Deze Benson is een buitengewoon man; hij is de zoon van een
gunstig bekend koopman te Parijs, ontving een voortreffelijke op
voeding, spreekt met het grootste gemak verschillende talen, en is
een beschaafd, welgemanierd inensch. Tijdens den Fransch-Duitschen
oorlog woonde hij te Brussel; men vertelde, dat hij de graaf de
Montégut was, zoon van een generaal in Fransche dienst, maar
zich Benson noemde, omdat hij den kost moest verdienen als ver
slaggever van een der Brusselsche dagbladen en niet teekenen wilde
graaf de Montégut; daarbij gaf liij voor intime van de keizerlijke
familie te zijn en te Brussel te wonen om daar de belangen der
Keizerin te behartigen. De graaf ging trouwens dikwijls naar
Engeland en sprak steeds op geheimzinnige wijze over deze bezoeken.
Na den vrede huurde hij een prachtig hotel in Brussel en lang
sprak ieder er van de prachtige paarden, waarmede graaf de Mon
tégut langs den boulevard du Jardin-Botanique en door de lanen
van het Bois de la Chambre toerde. Weldra bleek echter zijn astocra-
tischen vrienden in België, waar de graaf zijn geld gekregen had.
Tegen het einde van den oorlog was hij, voorzien van de noodige
bewijsstukken, bij den lord-mayor van Londen gekomen als afge
vaardigde van de diepbeproefde stad Chateaudun, welke stad ont
zaggelijk veel geleden had door den oorlog; de lord-mayor was
diep geroerd door het verhaal, noodigde den graaf bij zich te gast
en gaf hem aan het dessert 50,000 francs aan banknoten, van de
som, welke .de Engelschen voor de ongelukkige Franschen hadden
bijeengebragt. Toen de lord-mayor niets hoorde van het gemeente
bestuur van ChateauduD, schreef hij aan den burgemeester dier stad.
Nu kwam aan het licht, dat de stad Chateaudun niemand had af
gevaardigd en dat de weldadige lord-mayor, door valsche stukken
en vooral door eeu valschen graventitel misleid, opgeligt was. Na
een paar maanden werd de graaf te Brussel in hechtenis genomen,
uitgeleverd en tot een jaar gevangenisstraf in Newgate veroordeeld.
Zoo wanhopig was Benson over deze straf, dat hij eene poging
tot zelfmoord deed. Hij had een paar lucifers weten te verbergen
en in zijn cel stak hij des nuchts zijn bed in brand. Hij werd
zwaar gewond en toen hij in 1874 in vrijheid werd gesteld, was
zijn onderlijf geheel verlamd. Na verloop van eenige maanden
kregen zijne beenen echter meer kracht en kon hij met krukken
loopen. In de gevangenis had hij kennis gemaakt met eenige der
handigste Engelsche dieven, wier opperhoofd hij werd, en met wie
hij ccn der gevaarlijkste dievenbenden oprigtte, welke ooit in Londen
de menscheu bestalen. Hij stal in het groot en rigtte een soort
van naamlooze vennootschap op tot het uitoefenen van het beroep
van roovers en opligters. Het noodige kapitaal werd door de ver
schillende directeurs gestort; hij sloeg enkel groote slagen en kocht
links en regts de menschen om, die hij noodig had; hij maakte
kennis met de voornaamste politie-inspecteurs van Londen, en nam
kamers in een gebouw, dat in gemeenschap staat met het hoofd
bureel der Londensche politie. De inspecteurs werden zijne mede
pligtigen en hij maakte verschillende keeren „zaken" van 200,000
tl 300,000 gulden. De bende moet alzoo enkele millioenen hebben
verkregen, die door hen onder aangenomen namen bij de Engelsche
bank gestort zijn. De bende werkte o. a. door de namen vau de
firma Archer en Co. in Adamstreet te Londen, die onder den titel
vau „the systematic Investment Society" op systematische wijze
ligtgeloovige renteniers opligtte, terwijl „The general society for
Insurance against losses on the Turf" (een verzekering-maatschappij
tegen verlies door weddingschappen bij wedrennen) een ander
werktuig der bende was, die een eigen dagblad oprigtte, waarin
de ondernemingen der vennootschap werden aangeprezen. Benson
werd ten laatste betrapt, toen hij een rijke Fransche dame, mad.
de Goncourt, voor f 120,000 had opgeligt. Hij stond in Londen
teregt en werd tot 15 jaar tuchthuisstraf veroordeeld. In de
gevangenis bleef hij toch het hoofd der bende. Het is thans uit
gekomen, dat hij door omkooping brieven ontving en beantwoordde
en bevelen gaf aan zijne onderhoorigen. De diefstal op den Chemin
de fer du Nord werd door hem beraamd en de vernuftige wijze,
waarop de 840,000 gulden der heeren llaphael gestolen werden,
is geheel van zijne vinding.
Plotseling begon liet gevangenisleven Benson echter te verdrieten.
Hij bood zich aan de regters aan als getuige van de inspecteurs
van politie en van de dieven van de f 840,000, die hij van hun
misdaad zeide te zullen overtuigen. Waarschijnlijk is hem ver
mindering vau straf beloofd, als hij de politie hielp, eu nu brengt
hij dag aan dag in het Londensche geregtshof een schier weergalooze
reeks misdaden aan het licht.
Frankrijk.
De afloop der herkiezingen, 15 in getal, is, dat 11 conser
vatieve en 4 republikeinsche candidaten zijn gekomen. Het
aantal leden der laatstgenoemden klimt daardoor in de
Kamer tot 320, dat der eerstbedoelden tot 210.
De verkiezingen van 15 Oct. hebben tot twee moorden
aanleiding gegeven. In de gemeente Sainte-Fortunade, het
2de district van Talie, heeft zekere Constantin twist ge
kregen met een herbergier, Ludier, wien hij verweet voor
den regerings-kandidaat gestemd te hebben; hij heeft hem een
steek toegebragt en hem twee ribben gebroken door een schop,
toen de ongelukkige ineen was gezakt. De dood volgde
bijna dadelijk op de bekomen wonden. In het district
Yaucluse is het lijk van een bediende van het kasteel van
Oiselais, gemeente Sorgues, uit de Rhóne opgehaald. Het
lijk vertoonde de sporen van ver worging. Hij had Zatur-
dag 13 dezer bulletins rondgebragt ter gunste van den
graaf Demaine, regerings-kandidaat in zijn arrondissement,
werd 's avonds vermist en den volgenden dag zijn lijk
gevonden. Ook zijn moordenaar, Auguste Combe, een
dolzinnig radicaal, is gevat en heeft bekend.
Adelina Patti is Parijs gepasseerd, komende uit
Engeland, alwaar zij tien dagen op vijf concerten gezongen
en daarvoor 50,000 francs genoten heeft. Zij is jl. Vrijdag
avond reeds weder uit Parijs vertrokken naar Milaan, om
er in negen opera-voorstellingen op te treden voor 8000
francs per avond. Van Milaan begeeft zij zich naar Venetië
aldaar geëngageerd voor vier representatiën tot denzelfden
prijs.
Mad. Godard, echtgenoot van den beroemden lucht
reiziger, en die hem ook in Nederland vergezeld heeft, is
deze week te Parijs overleden. Zij had meer dan zestig
luchtreizen met haar man medegemaakt, zoowel in Frankrijk
als elders. Tijdens het beleg van Parijs had zij de werk
plaatsen bestuurd, waarin de ballons vervaardigd werden,
die destijds het eenige middel van gemeenschap waren tus-
schen Frankrijks ingesloten hoofdstad en de buitenwereld.
De Groenlandsche dieren, zeehonden, witte beeren
en sledehonden, die de acclimatatietuin te Parijs verwachtte,
zijn aangekomen, vergezeld van zes Eskimo'sdrie mannen,
een jonge vrouw en twee meisjes van 25 en 11 maanden.
Die bewoners van het hooge Noorden houden thans hun
verblijf in den tuin, waar, op het grasveld dat den Nubiërs
tot legerplaats heeft gediend, tenten zijn opgeslagen, vol
komen gelijk aan die der Eskimo-stammen bij de Pool.
Engeland.
Wegens de groote schade, de vorige week door storm
aan den telegraaf toegebragt, zou de regering er op bedacht
zijn, het stelsel om de draden onder den grond te leggen,
zooveel mogelijk uit te breiden.
Keizerin Eugenie heeft Steephill-Castle op het eiland
Wight gehuurd, waar drie jaren geleden de Keizerin van
Oostenrijk den winter heeft doorgebragt. Dit staat in ver
band, zegt de Times, met den raad, door een uitstekend
geneesheer gegeven, dat de Keizerlijke Prins den winter
in een zacht, droog, zuidelijk klimaat moet doorbrengen.
In Sadler's Wells Theatre werd jl. Zondag avond een
vuistgevecht geleverd om 50 p. st. Een der kampioenen
had spoedig den regterarm gebroken, maar toch liet men
den strijd voortzetten. Nadat die bijna twee uren had
geduurd kwam de politie aan het onwaardig schouwspel een
eind maken.
Dnitschland.
Baron Wilhelm von Rothschild, te Frankfort a/M.,
heeft ter gelegenheid van de huwelijksverbintenis zijner
dochter Adelheid met haar neef baron Edmund von Rothschild
300,000 mark (f 180,000) geschonken voor den bouw van
een nieuwe Israëlietische godsdienstschool in die stad.
Von Moltke vierde jl. Zaturdag zijn 77sten ver
jaardag.
De Köln. Zeitung berigt, dat te Mainz alle café-
chantants, op last der stedelijke overheid, voor goed ïijn
gesloten.
