HEMERSCHE
E\ NIEUWER1EPER COURANT.
1877. N°. 133.
Woensdag 7 November.
Jaargang35.
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier.
Binnenland.
„Wij li u 1 d i j e n
het g o e d e."
Verschijnt Dingsdag, Donderdag en Znturdag
Abonnementsprijs per kwartaal
H franco per post
ƒ1.3
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
Bureau: M O 1 E N P 1 E IIV Bi". 103.
Prijs der Ad verten tien: Vnn 1—4 regels 60 Cents,
elke regel meer 15 Cents.
Groote letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend.
Ell&en Donderdag vertrekt de mail naar
Dost-lndiê. Laatste ligting 's avonds 6 uur.
HELDER en NIEÜWEDIEP, 6 November.
In de vorige week overleed alhier mevrouw Hugenholtz
San*hagens. De overledene bekleedde de betrekking van
règentcsse van het Algemeen Weesbuis. Toen gisteren de
plegtige ter-aarde-bestelling plaats had, schaarden de
weeskinderen zich onder geleide in den lijkstoet, om de
laatste eer te bewijzen aan een hunner verzorgsters, die
zeker ook in die kinderharten eene goede herinnering heeft
achtergelaten.
Spaarbank voor den Helder, 3de kw. 1877:
Saldo op 1 Julij 1877f 58651.31
Ingebragt en renten gedur. het 3de kw. 1877 - 7051.83,
Uitbetaald gedurende het 3de kw. 1877
Saldo op 1 Oct. 1877 f 59135.711
Aantal deelhebbers op 1 Julij 1877: 525.
1 Oct. 1877: 528.
Volgt onze marine de helaas zoo treurige eischen
des tijds, om de vernielendste uitvinding op hare schepen
aan te brengen, o. a. de torpedo's, aan den anderen kant
gebruikt ze evenzeer de middelen, welke strekken kunnen
om menschenlevens te behouden.
Thans worden al hare schepen voorzien van «Holmes
reddinglichten." Dit middel van een Engelscben uitvinder,
de heer N. J. Holmes te Londen, op verscheidene Engel-
sche schepen met 6uccès reeds in gebruik, wordt toegepast
als volgt:
4)
VERGAAN!
{Slot.)
III.
In de club heerschte een buitengewone spanning. Al de inwoners
van Yokohama schenen elkander daar rendez-vous gegeven te hebben.
De eetzaal, het buffet, de billardkamer waren overstelpt met bezoekers.
Met dat al was het er buitengewoon stil. De lieden voerden drukke
gesprekken, maar op zachteu, fluisterenden toon. Op veler gelaat
was ontsteltenis en schrik te lezen. Plotseling hoorde men«Parker
heeft tijding van de Suwo-Nada, liij is in de kegelbaan, hij
gaat spreken."
In een paar minuten was het geheele gezelschap in de groote
houten loods verzameld, waar zich de kegelbanen bevonden. Aan
het boveneinde van de loods, achter een tafel, stond P. S. Parker.
Yoor de bewoners van Yokohama waren geïmproviseerde ver
gaderingen niets vreemds. Zulke meetings waren veeleer in de
jeugdige kolonie aan de orde van den dag, en het ontbrak er
evenmin aan redenaars als aan geschikte voorzitters, om de debatten
van deze of gene vergadering te leiden. Yokohama herbergde des
tijds een niet gering aantal jonge, onbesuisde lieden, zoogenaamde
«pioniers der beschaving," die bij sommige gelegenheden veel minder
geciviliseerd bleken dan de door hen verachte «Japansche Barbaren."
Maar zoodra er sprake was van een meeling, bleek ieder Europeaan
en Amerikaan er op gesteld te zijn, dat men daarbij volgens zekere
door het gebruik geheiligde parlementaire regelen te werk ging.
Zelfs de grootste «rowdie" van Yokohama zou zich geschaamd
hebben, in een vergadering anders dan ernstig en zakelijk het woord
te voeren.
«Mijnheer Stearns, gij moet onze voorzitter wezenriep plotseling
iemand met luider stem. «Stearns! Stearns!" klonk het dadelijk
daarop van alle kanten. De geroepene, een klein mannetje, met
een scherpgeteekend, schrander gelaat, begaf zich naar de tafel,
waaraan Parker reeds stond, en nam daarachter plaats op een hoogen
stoel, die voor den president gereed gezet was. Hij hield eenige
oogenblikken met Parker een fluisterend gesprek; daarna klopte hij
met een sleutel op de tafel en beval stilte. Er heerschte eensklaps
een plechtig zwijgen.
«De zitting is geopend," begon de heer Stearns, en na een korte
pauze ging big voort: «Het is mijn ernstige en treurige plicht, u
allen mede te deelen, dat de berichten, welke heden sedert den
vroegen ochtend over het lot der Suwo-Nada in omloop zijn, zich
bevestigd hebben. Het schip is bij Kaap Idsu vergaan. Slechts
vier personen, waaronder de heer Bourgei, de wachthebbende officier
op het oogenblik der schipbreuk, hebben er het leven afgebracht.
De hooggeachte secretaris onzer club, de heer Parker, heeft den heer
Bourget gesproken en is bereid, aan de vergadering mede te deelen,
wat hij van hem vernomen heeft. Mijnheer Parker, het woord
is aan u."
P. S. Parker stond op. Hij zag er bleek en ontsteld uit; zijne
stem, welker vaste, heldere klank ieder bewoner van Yokohama zoo
wel bekend was, beefde, en de woorden, waarmede hij begon, waren
nauwelijks hoorbaar.
«Harder!" riep iemand die achter in de loods stond.
«Stilte!" schreeuwde Stearns, terwijl hij verwoed naar alle kanten
rondzag, wie den spreker in de rede had durven vallen.
Het kistje, waarin twee dier lichten besloten zijn, wordt
buiten boord bevestigd boven de plaats waar een redding
boei hangt. Een der bussen, die het preparaat bevat, wordt
met een touw, door den bodem van het kistje loopende,
aan de boei verbonden. Wanneer die boei te water ge
worpen wordt, valt de bus uit het kistje mede en deze
wordt tegelijkertijd door de zwaarte der vallende boei
geopend. Zoodra dit preparaat met water in aanraking
komt, ontvlamt het. Het blijft een half uur branden, is
tot op een afstand van 5 mijlen zigtbaar en wordt door
wind en water niet uitgebluscht. Bij nacht wordt daardoor
een drenkeling de plaats aangewezen, waar hij een middel
tot levensbehoud door zwemmen zou kunnen bereiken; en
hij kan evenzeer met een boei, waaraan zulk een brandend
licht is verbonden, de aandacht zijner redders tot zich
trekken. (Standaard).
De Kerk. Cour. schrijft omtrent het gevraagd ontslag
der HH. Hugenholtz o. a. het volgende:
«Men zal stappen doen om de Ned. Ilerv. kerk te verlaten
op nader vast te stellen tijd,» en dan (op dien nader vast
te stellen tijd?) tevens bepalen «op welke wijze zij (die de
Ned. Herv. kerk verlaten) het godsdienstig gemeenteleven
wenschen voort te zetten.
Hoe zal deze «Nieuwe Kerk» worden georganiseerd?
In welke formulieren van éénigheid zal zij hare begin
selen uiteenzetten, haar program afkondigen, belijdenis doen
van haar zamenhang met het verledene, van haar wenschen
voor het heden, van haar ideaal voor de toekomst?
Met brandend verlangen zien wij het antwoord op deze
vragen te gemoet.
Zal dat antwoord ook ons het woord brengen, waarop
we sinds lang wachten?....»
De Noorsche bark Deodosa, kapt. Hanevig, van
VViborg naar Amsterdam, met hout, is te Terschelling op
strand geslagen; 't volk werd gered.
«Stilte! stilte!" klonk liet van alle kanten.
Parker hield een stuk krijt in de hand, dat hij van de tafel ge
nomen had en waarvan de kegelaars zich bediend hadden om hunne
partijen op te teekeneni Hij trok daarmede eenige strepen op de
tafel, waarna hij ze opmerkzaam beschouwde, alsof hij geroepen was
een wiskundig vraagstuk op te lossen. Vervolgens legde hij het
krijt naast zicli neer, haalde zijn zakdoek uit en wischte de dikke
zweetdroppels af, die op zijn voorhoofd parelden. Het was intusschen
weder volkomen stil geworden. Aller oogen bleven op Parker gericht.
«Treurige tijdingen," begon deze, waarna hij op nieuw bleef
steken. Stearns reikte hein een glas water toe; hij schoof het terug,
kuchte een paar maal, richtte zich in zijn volle lengte op en zette
zijn toespraak, ditmaal met vaste stem, als volgt voort:
«De Suwo-Nada verliet Marscille den 1 Gden Juli met vier en
twiutig man equipage, zes en tachtig passagiers, waaronder veertig
Japanneezen, en een volle lading van verschillende goederen voor
Saigon, Hongkong en Yokohama. Zij kwam den 20sten Augustus
te Saigon aan, nadat zij tot dusver een voorspoedige en gelukkige
reis had gehad. Zij zette daar een gedeelte van haar vracht benevens
vier en twintig passagiers aan land, en vervolgde den 22sten hare
reis naar Hongkong, waar zij den 27sten Augustus aankwam. Te
Hongkong bleven zestien passagiers achter; daarentegen namen daar
vier andere personen passage naar Yokohama. Er bevonden zicli
derhalve op den dag toen men van Hongkong vertrok, twee en
negentig zielen aan boord der Suwo-Nada, namelijktwee en veertig
man equipage, veertig Japanneezen en tien blanke passagiers. De
lieer Bourget, de tweede officier der Suico-Nada, heeft mij toegestaan,
de passagierslijst over te schrijven, zooals hij die in zijn notitie
boekje had opgeteekend. Ook heeft hij mij de namen van dc officieren
der Smoo-Nada gegeven." Parker haalde een blad papier uit
zijn zak, dat bij langzaam openvouwde. Men had een speld kunnen
hooren vallen, zoo stil was het in de vergadering geworden. Parker
hoestte nog eens, maar zijn stem klonk dof en heesch, alsof zijn
keel dichtgesnoerd was.
«De Suwo-Nada stond onder het opperbevel van kapitcinGuérin.
Officieren: Langlois, Bourget, Delraotte, d'Alvarade; betaalmeester:
Bouvier; geneesheer: Dr. Germain; ingenieurs: Patry, Ealtier, Lo-
garrigue; en voorts een en dertig man matrozen en stokers.
Passagiers uit Hongkong: Docter Spencer en echtgenoote, kapitein
Vos van de Hollandsche barkas Bataviade heer Frederik Cooper
van «Cooper 8i Nilson" uit Amoy. Passagiers uit Marseille
Parkers stem werd allengs onduidelijker. Hij nam snel een slok
water en ging ijlings voort, alsof hij zich haasten wilde om met de
lezing gereed te komen«De heeren Fermignon, Mariani, Patti,
Docter Heinrich Günther en echtgenoote en de luitenant Mac Gregor
van Hr. Ms. Marine."
Er volgde een lange pauze. Parker wischte zich nogmaals het
zweet van 'l voorhoofd en nam op nieuw het krijt ter hand. Hij
teekende daarmede een driehoek op de tafel, dien hij zorgvuldig
schaduwde, en terwijl hij met de grootste aandacht aan dat werk
bezig was, ging hij met zachte stem voort: «De heer Bourget en
de heer Mariani, benevens twee matrozen, Setellier en Lourmel ge-
heeten, zijn heden middag hier aangekomen. Al de. anderen,
officieren, manschappen, passagierszijn dood."
Eene nieuwe, langere pauze, gedurende welke Parker zijne toevlucht
weder tot zijn zakdoek en het stuk krijt nam. In de zaal bewoog
zich niemand.
In zake de brug, door den landman te Bergen weg
gebroken, wees het geregtshof te Amsterdam gisteren arreft.
Uit de wetenschap van den landman, dat de brug hem niet
toebehoorde en door een ander onderhouden werd, leidde
het hof af, dat hij wel wist dat de brug een ander toe
behoorde en veroordeelde hem dientengevolge tot een cel
lulaire gevangenisstraf van 45 dagen.
Te Haarlem hebben jl. Zaturdag de acte voor de
Fransche taal bekomen de heeren M. S. Bourdrez en
M. C. J. de Gelder, van Alkmaar ep B. E. A. Terneden,
van de Hij]).
>-s— Uit onzen omtrek meldt men: «De aardappelen zijn
hier bijna allen uit den grond. Zij zijn vol zieken en
slecht van smaak, zoodat de weinige goede soorten duur
zijn en van f 4 tot f 5 kosten.
Het thans ingetreden drooge weder ziet den landbouwer
ijverig bezig met ploegen en 't zaaijen van winterkoren.»
Men schrijft uit Kolhorn:
«Naar aanleiding van een gevallen besluit in eene ver
gadering van de afdeeling Barsingerhorn der Hollandsche
Maatschappij van Landbouw, is er in de gemeente Bar
singerhorn c. a. eene inrigting geopend, waarin door twee
hoofdonderwijzers der gewone lagere school, die beide acte
voor landbouwonderwijs hebben verkregen, onderwijs in de
landbouwkunde zal worden gegeven.
Een negental leerlingen uit den boerenstand meldden
zich reeds aan. De gemeenteraad gaf vrije beschikking
over een schoollokaal en stelde een som beschikbaar, waar
voor onvermogende leerlingen kunnen worden aangenomen.
Het plan is om in dezen eersten cursus de aard- en
plantenkunde in algemeene trekken te behandelen.
Een klein begin, dat leiden kan en moet tot grootere
dingen. Onze landbouwende stand heeft behoefte aan
kennis.»
Te Enkhuizen beerscht sinds eenigen tijd een hevige
„De nacht was donker; de hemel zwaar bewolkt; de zee kalm.
Het zal ongeveer tien minuten vóór half vijf geweest zijn. Al de
passagiers, uitgezonderd de heer Mariani, die op het dek gebleven
was, hadden zich reeds eenige uren geleden naar hunne kajuiten
begeven. De heer Bourget had juist den heer d'Alvarade als wacht
hebbend officier afgelost en zocht met zijn kijker naar het licht van
Josu. Het seliip stoomde full s p e a d, met een gunstige bries,
en zal omstreeks tien of elf knoopen hebben afgelegd. Plotseling'
een vreeselijke stoot, een gekraak, een akeli? gekras,
alsof een reusachtige zaag door het geheele schip ging. De heer
Bourget, die op de brug stond, liep naar de machine, om nog een
bevel te geven. Maar het was reeds te laat. Het schip moest op
een onbekende klip gestooten zijn, die de geheele kiel opengescheurd
had. De machine maakte nog eenige bewegingen; en toen stond
alles stil. Uit de kajuiten klonk een zwakke, doffe, korte kreet
En verder weet niemand er iets van. Bourget, Mariani en de beide
matrozen dreven voort op de stille, donkere zee, zich vastklemmend
aan de stoelen en banken, die naast hen uit de peillooze diepte
bovengekomen waren. Bij den aanbrekenden morgen ontdekten zij
op een kleinen afstand de kust, die zij met weinig moeite bereikten.
Van de Suwo-Nada was niets meer te zienDe eerwaarde heeren
pastor Winsley en de abt Gerard zullen heden avond om acht uur
in de Protestantsche kapel en in de Itoornsche kerk een lijkdienst
voor de zielen der verongelukten houden. De abt Gerard laat zijn
geloofsgenooten weten, dat morgen ocliteud te negen uur een plechtige
mis in zijne kerk zal gelezen worden. Ik noodig de aanwezigen
uit, die godsdienstoefeningen bij te wonen, ter gedachtenis en "ter
eere der te vroeg ontslapenen."
Parker bleef nog een oogenblik staan, alsof hij zijne rede wilde
voortzetten. „Docter Günther was een goed man," sprak hij. Daarop
bleef hij steken, wischte zich het zweet van 't voorhoofd en ging
ijlings zitten.
„De zitting is gesloten," zeide Stearns. De aanwezigen ver
wijderden zich in de diepste stilte, en binnen weinige minuten was
dc groote loods als uilgestorven.
De Suwo-Nada ligt bij Kaap Josu, aan den ingang der baai van
Yeddo, honderd vadem onder den waterspiegel. Geen splinter is
er ooit weer van het prachtige schip gezien. Het ligt op een eeuwig
koel bed van donkergroen, vettig zeegras, veelkleurige schelpen en
bloedroode koralen. Reusachtige, monsterlijke schaaldieren, zooals
er in de Japansche wateren leven, knagen met hun geweldige tangen
aan zijn gespleten kiel. Visschen met zilveren schubben spelen
tusschen de hooge masten en zwerven rondom het spookachtige,
sombere gevaarte, dat zij met hun wezenlooze oogen aanstaren.
Kleine schelpdieren hebben zich aan de kettingen en ankers vast
gehecht; allerlei soorten van fantastische zeegedierteu hebben in de
kajuiten, in de hoeken en gaten van het vergane schip hun woning
gevestigd. En in een dier kajuiten rust. onze vriend Heinrich
Giinlher, de trouwe oogen gesloten voor den eeuwigen slaap.
Naast hem, op hetzelfde koude bed, sluimert zijn geliefde, over
vallen door den dood, die haar onbewust uit den slaap dezer wereld
in den slaap eener andere wereld heeft overgedragen. Hare zorgen
hebben nu een einde; haar Heinrich heeft haar niet bedrogen.
Alles is toch eindelijk in orde gekomen. En zoo zullen eindelijk
ook onze zorgen een einde nemen; en zoo zal eenmaal ook voor
ons alles in orde komen.
