van bijna f 100 bewees, dat de weldadigheid aldaar vol
strekt geen vreemdelinge is, en een met zorg gekozen en
met tact uitgevoerd programma deed elk genoegen smaken.
Tot weerziens roepen wij het gezelschap van harte toe,
en wij uiten er den wensch bij, dat liet scheiden niet
lang zij.''
Men schrijft ons van Eijerlaijd op Texel:
//Voor een uiterst talrijk publiek trad Dingsdag 4 dezer
dc Tooneelvereeniging „Des Amorie van der Hoeven" in
de zaal van den heer J. Buijs, te de Cocksdorp, op met
het drama De ticee Zusters en liet kluchtspel Een uurtje
voor de bruiloft. Mag men gerust zeggen, dat genoemd
drama, na aftrek van de gewone tooneeltoevalligheden,
een uiterst boeijend en leerrijk tooneelstuk is, gerust mag
ook gezegd worden, dat de dames en heeren, die in het
stuk optraden, de waarde er van zeer verhoogd hebben
door hun flink, ja, nu en dan, voortreffelijk spel. Wanneer
wij bedenken, dat wij hier gedurende zulk een antieken
winter als dezen, zoo goed als aan ons zeiven overgelaten
zijn, dan zal zeker een woord van dank aan het gezelschap
niet onthouden mogen worden voor zijn bereidwilligheid
de vrije uren te besteden om zich zeiven een nuttigen en
voor ons allen een aangenamen en leerrijken avond te
bezorgen. Persoonlijken lof laten wij ter zijde; de goed
keuring van 't publiek zij allen een drang te meer om
voort te gaan op een baan, die niet geheel renteloos zal
blijken te zijn.
Maandag avond verwachten wij onze vierde volkslezing
gedurende dezen winter; de belangstelling ook in deze
nuttige volkszaak is hier groot."
Men schrijft ons uit Alkmaar, dd. 6 dezer:
,/Bij besluit van Gedeputeerde Staten van Noordholland
van 30 Jan. 11., No. 5, is ingetrokken de bevoegdheid tot
het geven van onderwijs door J. C. Hormei, vroeger
hoofdonderwijzer aan de bijzondero Christelijke school
alhier; dit besluit is genomen op voordragt der Plaatselijke
Schoolcommissie en op grond van de 2de al. van art. 39
der wet van 13 Aug. 1857 (Staatsblad No. 103).
Hij had acten voor hoofdonderwijzer, de Fransclie,
Hoogduitscheen Engelschc taal, wiskunde en landbouwkunde."
Naauwelijks eenige uren nadat de dooi was begonnen,
kon men op vele Amsterdamsche binnenplaatsen weder
gelieele zwermen muggen zien dansen. Een nieuwsgierige
vraagt: van waar komen deze dieren zoo spoedig en hoe
zal men toch tegen deze plaag voorzorgen kunnen nemen?
Overwinteren ze volwassen, of broeden ze bij de eerste
warmte spoedig uit? En waar huizen ze dan?
Een van de Hollandsche reizigers naar Nova-Zembla
deelt mede, dat muggen ook een der grootste plagen zijn
op togten in de Poolzee.
Het sedert 1865 te Amsterdam gevestigde comité ter
bescherming van de regten der houders van Mexicaansche
couponbewijzen, heeft zich dezer dagen in het belang zijner
lastgevers, en in verband met de aanhangige plannen van
schuldregeling, met een verzoekschrift tot den minister van
Financiën der republiek Mexico gewend.
Ook te 's Hagc gebeurden de laatste dagen veel
ijs-ongelukken met noodlottigen afloop. Jl. Zaturdag smaakte
Z. M. de Koning bet genoegen, een van die kleine bengels
welligt van een vroegtijdigen dood te redden. Z. M. wandelde
met H. M. de Koningin, na een rijtoer te hebben gemaakt,
langs de Veenkade, toen hij een jongen bemerkte, die zich,
digt bij een groot open vak van een veerpontje, op het
wrakke ijs bevond. Plotseling hoorde de jongen achter
zich een forsche réprimande, die hem beenen deed maken.
In een oogwenk was hij van het ijs. De Koning en de
Koningin vervolgden bedaard hun weg. (ügbl.)
Voor het geregtsliof te 's Hage stond gisteren teregt
J. J. R., beambte in dienst der Stoomvaart-Maatschappij
Zeeland, wonende te Vlissingen. Hij was beschuldigd van
valschheid in onderhandsche geschriften, driemaal door ver
andering, zesmaal door bijvoeging van verklaringen en
feiten, die de geschriften moesten inhouden en doen blijken
en vijfmaal door het namaken van handteekeningen en het
desbewust gebruik maken van die valsche stukken.
Tegen hem zijn zes maanden celstraf en 19 boeten van
f 50 geëischt.
Aan de vraag of Nederland tegen het binnendringen
der pest gewapend is, heeft de N. R. Crt. eenige artikelen
gewijd. Het blad komt tot de conclusie dat, wat betreft
het nemen van maatregelen ter bescherming der volksge
zondheid tegen ziekten, die tot hare voortwoekering de
medewerking van den bodem schijnen te behoeven, tot nu
toe het openbaar gezag in Nederland in schandelijk verzuim
is niet alleen is lang niet al het mogelijke gedaan, maar
zelfs is het voor de hand liggende nagelaten. Even slecht
is het gesteld met de middelen om ziekten aan onze grenzen
te weren. De quarantaine-wet beschermt het land aan de
zeezijde, maar op goederen en personen, die langs de rivieren
worden binnengebragt, wordt niet gelet. Aan de landzijde
brengen spoor- en waterwegen alles ongemoeid binnen.
Ook de bestaande cpidemiën-wet is niet afdoende tot
beteugeling der gevaren voor uitbreiding van ziekten. De
eenige weg, waarlangs men de verspreiding van smetstof
kan tegengaan onmiddellijk een algeheele afzondering
kan niet worden gevolgd. Onze Avet behoeft in deze
dringend a-erbetering en aanvulling.
De heeren Le Gras, van Zuylen, Haspels en M.
Hakkert en Co., die van plan zijn een nieuAven schouwburg
te Rotterdam te stichten, vragen aan den Raad, dat zal
worden afgestaan een terrein, te verkrijgen door het dempen
van de Blaak, van liet Beursplein tot aan de Keizersbrug,
zonder dat de gemeente eenige subsidie behoeft te geven,
zelfs in de kosten van demping.
Naast Weston (den befaamden Amerikaanschen Avan-
delaar) staat Peace, de groote inbreker, spitsboef, moor
denaar enz. enz., die zoo verhhalt de Londensche
correspondent van het R. N. eerst tot levenslange
gevangenisstraf en daarna nog eens ter dood a'eroordeeld
werd. Peace heeft namelijk een heldendaad begaan, die
hem in de oogen a-an Engelschen alle zonden vergeven
doet. Peace sprong door het raampje van den spoorweg
coupé van den sneltrein, waarmeé liij van Londen naar
Sheffield vervoerd Averd, naar buiten, maar bleef aan een
laars hangen, die zijn beAvaker nog juist in tijds gegrepen
had. Zich aan zijn laars ontAvringende viel hij met het
hoofd op de loopplank en vervolgens in de sneeuAv, om
in bewusteloozen toestand teruggevonden te worden. Aan
doenlijk is de reden, die Peace voor zijn poging tot ont-
vlugting aangeeft. „Ik had op die plek Avillen sterven,"
zeide hij, „want dan AA'as er kans geAveest, dat ik op het
kerkhof van mijn geboorteplaats begraven had kunnen
Avorden." Dit stemt overeen met het feit, dat Peace zijn
waagstuk ondernam, juist toen de sneltrein dat geliefkoosd
plekje passeerde. TrouAvens dezo beruchte inbreker, die
zich een aardig a'ermogen verwierf, en uit zijne gevangenis
aan zijne geliefde schreef: „Verkoop alles Avat ik met
zooA-eel moeite bijeenbragt. Maak alles te gelde en geef
het in betaling aan mijn verdediger, anders laat hij mij
toch ophangen" is van bijzonder sentimentelen aard. --
Peace stal uit een brandkast allerlei papieren, Avaaronder
een testament en toen hem bij inzage bleek, dat de bestolene
al zijne goederen eerlijk onder zijne naastbcstaanden verdeeld
had, brak Peace den volgenden nacht nog eens in hetzelfde
huis in, om het testament weer op zijn plaats in de brand
kast terug te brengen. Dit is feitelijk bewezen geworden.
Peace Avas muzikaal, en bij huiszoeking kwam de politie
tot de ontdekking, dat de muzikale inbreker acht violen
bezat, die deze allen bij zijne nachtelijke bezoeken had
gestolen.
De pers is natuurlijk a-o1 over Peace en verschaft dezen,
of zijne beminde, een aardig honorarium voor de interessante
mededeelingen betreffende hem.
Bij den notaris de Kleijn, te Gorkum, kwam iemand
spreken over den verkoop van oen eigendom. Bij het
heengaan verzocht hij om een voorschot van f 200, dat
hem door den notaris gegeven Averd. Toen deze onmiddellijk
daarna bij het kadaster onderzoek liet doen, bleek, dat
een sluAA*e opligter hem bij den neus had gehad. Do dader
Averd door de politie opgespoord, juist toen hij met de
boot zou vertrekken. Hij had het geld, ofschoon gewisseld,
nog bij zich. De man ontkent evenAvel.
Door Gedeputeerde Staten van Noordbrabant is
gehandhaafd het vonnis, gewezen door den schuttersraad
te 's Bosch, waarbij de heer II. F. S., ambtenaar ter
provinciale griffie aldaar, is a-eroordeeld1. tot tAvee geld
boeten ieder a-an f 12 en in de kosten, Avegens het niet
gehoorzamen aan de hem verstrekte kommando's en 2. tot
aa'egzending uit de gelederen en een geldboete a-an f 100
per jaar a-oor den nog te vervullen diensttijd, alsmede in
de kosten, Avegens \*erzet door Avoorden en daden tegen
zijn meerderen gedurende de dienst.
Het wintergraan en \rooral de roggestaat in de omstreken
aran Deventer zeer gunstig te a-elde.
Ter oprigting eener boter- en kaasfabriek te Ilarde-
garïjp waren, naar de Friesche Crt. meldt, a-erlcden Aveek
30 a-eehouders aldaar bijeengekomen. Een ontAverp-over-
eenkomst tussclien de fabriek en ieder veehouder, die
melk leveren wil, te sluiten, Averd, behoudens een paar
opmerkingen, algemeen goedgekeurd. Bij de daaropvolgende
inschrijving verbond het meerendeel der aanwezigen zich
om de melk Aan een bepaald getal koeijen te leveren,
tegen hoogstens 5 cent per liter. Men vernacht nog in
den loop van dit jaar de fabriek in werking te zien.
Door eene commissie ad lioc werd in de afdeeling
Loppersuin van het Genoots. v. Nijverheid in Groningen
dezer dagen de uitkomst medegedeeld van de proeven, in
de 3 vorige jaren met verschillende bemesting genomen.
Eéne hectare grond Avas verdeeld in 5 veldjes en is gebleken,
dat door \-eld I (zonder bemesting) Averd opgeleverd 64 i
hectoliter aardappelen, 8.63 garst en 17.40 haver; door
veld II (stalmest) 591 heet. aardappelen, 7.97 garst en
15.85 haver; door a-eld UI (beendermeel) 67 heet.
aardappelen, 9.02 garst en 17.40 haver; door veld IV
(opgeloste guano) 62| heet. aardappelen, 8.68 garst en
17.55 haver; door veld V (superphosphaat) 63 heet.
aardappelen, 9.90 garst en 18.05 haver.
liet a-eld met stalmest behandeld gaf dus de slechtste
uitkomsten.
Een jaar of vier geleden vatte een smidsknecht te
de Wijk (Drenthe) het plan op om onderwijzer te worden.
Hij ging de normaalschool te Meppel bezoeken, deed met
gunstig gevolg examen als hulp- en hoofdonderwijzer en
verkreeg "t vorige jaar eene acte bij 't middelbaar onderwijs
(aardrijkst.) Thans is hij benoemd tot leeraar in de aard
rijkskunde aan de Hoogere Burgerschool te Harlingen.
Het „nieuAV malthusianisme" of „twee-kinderen-stelsel"
vindt een nieuwen, ernstige» bestrijder in den heer mr. J. L.
de Bruijn Kops, die in het jongste nommer der Economist
o. a. de volgende kloeke beschouwingen te dien aanzien
levert
„'t Geen men noemt leven naar zijn stand vereischt tegen
woordig in de zoogenaamde hoogere standen veel minder
dan vroeger ruimte van financiële middelen, en waar het
begrip nog aanwezig is, verdient het veeleer bestrijding
dan aanmoediging. „Een kostbaren staat te voeren" is veel
minder dan vroeger een noodzakelijke voorwaarde voor de
aanzienlijke bestanddeelen der zamenleving. De opA-oedings-
middelen zijn daarbij zoo ruim en zoo weinig kostbaar,
dat cr voor niet-rijke gezinnen oneindig meer gelegenheid
bestaat dan vroeger om kinderen zonder geldelijke opoffering
hun eigen kost te laten verdienen en c-ene eervolle plaats
in de maatschappij te doen bekleeden.
In den grond huldigt het twee-kinder-stelsel dan ook
een protectief beginsel en berust het op een arerouderde
aristocratische opvatting. Verschil van stand bestaat nage
noeg niet meer, en datgene wat aanzien geeft in de maat
schappij: voorname ambtsbetrekking, een hooge rang in
wetenschap of kunst, staat met het bezit van eenig patri
monium niet meer in a'erband. Het bezit van een eervolle
geslachtsnaam heeft het nimmer gedaan. De voorwaarden
om een plaats in de eerste rijen in te nemen, zijn dus, of
evenals vroeger, geheel onbereikbaar voor hem, die ze niet
bij de geboorte had, of slechts in zeer geringe mate van
het meer of minder geldbezit afhankelijk.
Als Frankrijk tot a-oorbeeld wordt genomen, dan vragen
wijhoevelen er niet zijn onder de allereerste mannen a-an
Frankrijk, die, zonder eenig vermogen, ja zich jaren zeer
moetende behelpen, toch in de Avereld een goed figuur
maakten en in de hoogste kringen een schitterenden weg
wisten te vinden Zeker bestaat een groot deel der bovenste
rijen in de Fransclie zamenleving uit self-made men.
En bij ons te lande, is er niet langs allerlei weg, in het
leger, bij de marine, den handel, het ondenvijs, bij spoor
wegen, telegrafie, in den ambtenaarstand, in de koloniën,
veel meer dan vroeger gelegenheid om vooruit te komen en
om, zonder eenig patrimonium, alleen door persoonlijke ver
diensten, goed zijn weg te maken?
En zien wij op Engeland, het land der majoraten. Aan
wie is dit land meer verschuldigd, wie zijn de krachtigste
zijner zonen, wie vervullen de schoonste plaatsen in die
zamenleving? Zijn het de oudste zonen, voor Avie men
door wetgeving en gewoonten, de „middelen om zijn stand
op te houden," zorgvuldig beAvaard heeftof Avel de jongere
zonen die, soms cut off with a shilling, genoodzaakt waren
hun eigen Aveg te maken?
Neen, majoraten, twec-kindcr-stelsel wettelijk erfdeel,
zelfs in eenig opzigt zijn alle; in meerdere of mindere
mate in strijd met dat heilzame begrip van vrije concurrentie
als middel tot krachtsontwikkelingwaarin de staathuishoud
kunde de springveer van allen maatschappelijken a'ooruitgang
blijft zien. Zoo het middel van intensief ondenvijs dan
ook maar door ouders en Staat genoegzaam wordt te baat
genomen, geeft men een beter viaticum in den levensstrijd
mede, dan een angstvallig beAvaren en afmeten a-an erfportiën
ooit kan verschaften. En om dat middel met de noodige
kracht als redmiddel te doen aangrijpen, moet de natuur
juist haar a rijen democratischen loop hebben, behoort de
ouderpligt tot hooger te Avorden opgeAvekt, en is het zondigen
tegen de maatschappij, om het gezin te ontheiligen door
haar zijn Avare karakter, hetwelk vóór alles dut van vrucht
baarheid behoort te zijn, te ontnemen."
Uit Aurich wordt gemeld:
„Er Avaren dit jaar ter keuring 128 driejarige en 45
oude hengsten; zij zijn tot hooge prijzen vlug \-an de
hand gegaan. Voor Hollandsche rekening werden zeer
hooge prijzen besteed. Twee beste hengsten zijn naar den
IJpolder te Amsterdam en een dito naar Appingadam
(Groningen) gekomen."
In zijne brieven over Turksche toestanden, geeft de
Veldmaarschalk Moltke een beschrijving van de in 1837
te Ivonstantinopel geheerscht hebbende pest. Hoewel Moltke
nog kapitein was toen hij de beschrijving gaf en deze dus
reeds vrij wat jaren telt, mag zij in deze dagen wel in
herinnering worden gebragt, vooral om de wenken welke
daarin voorkomen. De pest, zegt M., kan wel naar Europa
Avorden overgebragt, maar er niet ontstaan, gelijk een
honderdjarige ondervinding sedert de inrigting der quaran
taine leert. Het is voorts buiten twijfel, dat de ziekte zich
door aanraking mededeelt, en velen die dit bestrijden, zouden
zich wel wachten een pestzieke aan te raken. Maar de
pestziekte is slechts onder zekere omstandigheden, en dan
nog in beperkte mate, besmettelijk.
In het pest-hospitaal der Christenen (Franken) te Pera
leeft sedert jaren een katholiek priester, die niet slechts
den zieken geestelijken bijstand biedt, maar ze aanraakt,
verpleegt en begraaft. Deze brave man ziet er zeer gezond
uit, en ik moet toestemmen dat zijn moedige, waarachtig
godsdienstige toewijding mij verdienstelijker toeschijnt dan
menige uitstekende daad op het oorlogsveld. Deze priester
gelooft, dat hij in zijne jeugd de pest gehad heeft, maar
het is genoeg bewezen, dat dit niet tegen een nieuwen
aanval beschermt.
Zeker is een dikwerf herhaalde .aanraking op de verAvarmde
huid, en daarbij nog een zekere predispositie van het geheele
ligchaam noodig, om aangetast te Avorden, en daarom zijn
kleêren, beddegoed, enz. gevaarlijker dan de zieken zelf.
De meeste gevallen ontstaan door oude kleêren, dekens,
enz., waarmede de „kleêrkoop" op de straten vent. Er
behoort een bijzondere zamenloop van omstandigheden toe,
om alleen door het ontmoeten van een zieke besmet
te worden.
Gedurende de dit jaar geheerscht hebbende pest, de
hevigste die hier sedert jaren heeft gewoed, heb ik geheele
dagen in de engste stegen der stad en in de A-oorsteden
gedwaald, ik bezocht de hospitalen, Avas bij dooden en
stervenden en ben overtuigd, mij daarbij aan een zeer gering
gevaar te hebben blootgesteld. Het groote voorbehoed
middel is zindelijkheid. Zoodra ik te huis kwam, ontdeed
ik mij van al de kleederen die ik gedragen had en hing
die gedurende den nacht in het open venster.
Hoezeer deze eenvoudige voorzigtigheidbeschermt, beAvijst
het gering aantal offers, dat de ziekte onder de Franken
maakte, terwijl de Turken en Ragah's bij duizenden stierven.
Een vreemdeling kan het niet vermijden plaats te nemen
op den divan, waar zoo e\-en een smerige Derwisch heeft
gezeten, hij moet uit de pijp rooken van den Turk die
zelf geen enkele voorzorg neemt en negen en negentig
maal van de honderd blijft hij gezond. Wordt echter een
enkele maal een Frank aangetast, dan maakt dat meer
beweging dan dat honderd Turken sterven.
Het Berliner Tagblatt, anders zoo ernstig, bevat thans
de volgende aardigheid: Een onverbeterlijke Thomas prees
den stoom zeer en riep uit: „Wat is de uitvinding van den
stoom toch schoon!" Een zijner vrienden drukte zijne ver
wondering over deze woorden van den twijfelaar uit. „Ja,
mijne heeren," zeide hij, „ik herhaal, wat is de uitvinding
A-an den stoom toch schoon, Avant aan haar heb ik mijn
geluk te danken. Gij moet weten, dat mijne tante, die bij
een spoorwegongeluk gestorven is, mij 30,000 Mark heeft
nagelaten. Wat is de uitvinding van den stoom toch schoon!"
Visoiitoerigten.
Sedert onze laatste opgaaf zijn geene kabeljaauw- en schelvisch-
sloepen binnengekomen. Enkele Urkcrs vischten gisteren naar
garnalen, terwijl een achttal Scheveningor bommen hunne vangst,
bestaande in rog, sehol, tong en tarbot, hier aan de markt braglen.
De tongenvangst is bijzonder schraalrosr en schol werd tamelijk
gevangende laatste is evenwel nog van geringe Avaarde.
Eenoemingeix, enz.
Met ingang van den 15 dezer wordt de heer M. J. Henge-
veld G.Jz., te Alkmaar, benoemd tot districts-veearts, met toeken
ning van eervol ontslag als buitengewoon clistricts-a-ecarts.
l)e commies 1ste kl. der Posterijen J. F. Cantor Cremers is
geplaatst aan het spoorwegkantoor No. 1 te Amsterdam en die der
3de kl. P. II. L. Verhcy aan het Postkantoor te Alkmaar.
De off. van gez. 1ste kl. W. Schutte, behoorende tot de rol van
het wachtschip te Amsterdam, wordt met den 28 dezer op non-
activiteit gesteld.
De off. van adm. 3de kl. F. D. Clarkson, van het escader in
Oost-Indië teruggekeerd, is op non-activiteit gesteld.
3?ranls.rlj Xs..
Ziehier den tekst der kennisgeving, Avelke de te Parijs
gevestigde diplomatieke vertegenwoordigers van \-reemde
Souvereinen en Staten ontvangen hebben: „Mijnheer, ik
heb de eer ter uwer kennis te brengen, dat, aangezien
maarschalk de Mac-Mahon, hertog van Magenta, van zijne
volmagt heeft afstand gedaan, de Senaat en de Kamer a an
AfgeA-aardigden zich hebben vereenigd tot Nationale Ver
gadering, en dat de heer Jules Grcvy tot President der
republiek gekozen en geproclameerd is geworden. Ik acht
mij gelukkig, door het nieuwe Hoofd van den Staat belast
