IIELDERSCHH M NIEIIWEDIEPER COURANT. Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier. 1879. N°. 46. Woensdag 16 April. Jaargang 37. Mijne nicht Estella. „W ij h u 1 d i e n bet goede." Verschijnt Dingsdag, Donderdag en ZaturJag namiddag. Abonnementsprijs per kwartaalf 1.30. p p franco per post - 1.63. Uitgever AA. BAKKER Cz. Itareau: MOLENPLEIN N°. 163. Prijs der Advertentiën: Van 11 regels 60 Cents, elke regel meer 15 Cents. Grootc letters of vignetten worden naar plaatsruimte berekend. Eiken Donderdag: vertrekt de mail naar Oost-Indië. Laatste ligting 's avonds 6 uur. VERGADERING van den RAAD der gemeente TEXEL, op VRIJDA.G den 18 APRIL 1879, des morgens 10 ure. Punten van behandeling Ingekomen stukken. Behandeling reclame Hoofdelijken Omslag. Aanbieding Gemeenteverslag. Vaststelling Kohier Hondenbelasting. Onderzoek geloofsbrieven nieuw benoemd Raadslid. HELDER en XIEUWED1EP, 15 April. Zooals wij vermeld hebben dat geschieden zon, is op den Eersten Paaschdng de godsdienstoefening in de Wester- kerk der Hervormde gemeente alhier opgeluisterd door koorzangen van de beide Jongelieden-Vcreenigingen Sophia en Vooruitgang. Dat de aankondiging hiervan met belang stelling was vernomen, bewees de talrijke opkomst der gemeente. De uitvoering was alleszins verdienstelijk. De Luthersche Zangvereeniging beijverde zich mede ter bevordering van de Paaschfeest-viering, door op den tweeden feestdag zich te doen hooren in de Hersteld Evang.-Luth. kerk tijdens de godsdienstoefening. Nog verdient ver melding de openbare fecstuitvoering van de jongste nfdee- lingen der Zondagscholen van de Hervormde gemeente, die op den eersten feestdag in de Nieuwe Kerk plaats had, mede een druk bezoek van belangstellenden uitlokte, en tot aller genoegen plaats vond. Meer en meer blijkt het, dat in overeenstemming met hetgeen op andere plaatsen wordt gedaan, dergelijke opluis tering der Christen-feesten ten volle aanspraak kan maken op den bijval der gemeente, die deze pogingen om de feestelijke stemming te verhoogen, toont op prijs te stellen. In de vergadering van het Artillerie-Vrijkorps, jl. Zaturdag in het lokaal Musis Sacrum alhier gehouden, werd door het bestuur het jaarverslag over 1878 uifcgebragt. Daarin werd medegedeeld, dat van de schietoefeningen in het fort Admiraal Dirks door de leden een druk gebruik is gemaakt. Op 100 passen werden gedaan 546 schoten, waarvan 490 treffers; op 150 passen 138 schoten, waarvan 121 treffers; op 200 passen 2623 schoten, waarvan 2168 treffers. In 1878 hadden drie wedstrijden plaats, aan cene waarvan door leden van andere Vereenigingen werd deel- Naar liet Engelsch rau NELLA PARKER, dooi DIENA. {Slot.) „Is sir Philip vertrokken?" vroeg ik glimlachende. Hare oogeu vol tranen ziende, voegde ik er ernstiger bij„Is er iets gebeurd, lieve?" „Neen," antwoordde Estella, een snik smorende. „O, Marguerite, ik ben zoo onuitsprekelijk gelukkig! Zie, lieve!" en terwijl zij hare linkerhand tot voor mijne oogen bracht, viel er een zonnestraal op den trouwring, die aan haar middelste» vinger schitterde. Voor een oogenblik ik schaam mij, het te bekennen dacht ik, dat Stephen mij had bedrogen en dat hij, te laf om zelf de waarheid te vertellen, mij had achtergelaten om vnn Estella te vernemen, dat zij niet gewacht hadden op mijne vrijwillige zelf opoffering om hun eigen geluk te verzekeren, doch haar in liet gelaat ziende, dat over mij heen gebogen en door traneu overstroomd was, gevoelde ik instinctmatig, dat Estella ten minste onschuldig was aan eenig onrecht ten mijnen opzichte. Niet wetende, wat le zeggen, wachtte ik totdat mijne nicht zou spreken. De reden van mijn stilzwijgen radende, droogde zij haastig hare tranen af en naast mij zittende, haar schoon hoofd op mijn schouder latende rusten, ving zij hare geschiedenis aan. „Ik geloof niet, dat ge mij ooit vergeven kunt of in staat zult zijn om mij le blijven liefhebben. Marguerite, indien gij weet, hoe ik u bedrogen heb en onder welken valschen schijn ik al dezen tijd bij u geweest beu. Als gij, die zoo goedvertrouwend zijt, mij echter berispt, zooals ik overtuigd ben dat gij doen zult, tracht u dan te herinneren, lieve, hoe jong ik was en hoe ongelukkig mijn leven moet geweest zijn. „Toen wij te Mentonc ongeveer twee en een half jaar verblijf hadden gehouden, leerde mijn vader een jong Engelscliman kennen, Malcolm Douglas, de zoon van sir Philip, dien wij gisteren avond ten huize van master Sherwin ontmoetten. Hoe zal ik u echter mededeelen, Marguerite, zonder den schijn te hebben van een blaam te werpen op de nagedachtenis mijns vaders, hoe hij genoopt was om ons te bezoeken en hoe hij, na aan mij voorgesteld te zijn, zijne bezoeken dikwijls herhaalde? Evenmin kan ik u, die zoo onwetend zijt ten opzichte van de wereld, waarin wij leefden, ver klaren, hoe gevaarlijk deze bezoeken waren. Hoewel ik alles deed wat in mijne macht stond om hem te waarschuwen, en om zijnent wil blijde zou geweest zijn, als wij elkaar nimmermeer ontmoet hadden, hield ik van hem en gevoelde mij gelukkiger in zijne tegenwoordigheid, dan ik ooit geweest was sedert ik mijne groot ouders verliet. Hij was zoo verschillend van onze overige ken nissen, zoo bedroefd om mijnentwil, zoo verlangend om te toonen, dat ik in zijne oogen eene dame was, in weerwil van mijne om geving, zoo vast besloten, dat in zijne tegenwoordigheid een ieder mij met achting zou behandelen, dat ik hem niet anders dan dankbaar kon ziju. „Toen wij eindelijk Mentone verlieten en, zooals ge weet, naar Londen kwamen, bemerkte ik, dat dankbaarheid slechts een anderen naam was voor liefde. Spoedig daarna kwam Malcolm ook in Engeland's hoofdstad. Op zekeien dag zat ik alleen in onze nare woning en gevoelde mij zeer eenzaam, toen bij werd aangediend. genomen. Vanwege het departement van Oorlog werden ook dit jaar patronen verstrekt. Echter is het getal dier patronen onvoldoende gebleken. Een verzoek om meerdere munitie bij het departement van Oorlog had alsnog geen gunstig gevolg. De rekening en verantwoording wees aan, dat de ontvangsten hebben bedragen f 235.311, de uitgaven f 226.10, saldo f 9.21Voor het huldeblijk vanwege den Weerbaarheidsbond aan HII. MM. den Koning en de Koningin was f 13.75 door 't korps bijeengebragt. De heeren K. C. van Vliet, P. S. Marinkcllc en M. den Duik werden als leden des bestuurs, en de heeren C. J. van Spall, J. F. Bussing, A. Thomasz en M. P. Polak als leden der commissie, bedoeld in art. 31 van het reglement, herkozen. Er werd op voorstel van het bestuur bepaald, dat de schietoefeningen dit jaar zullen aanvangen op Zondag den 4 Mei a. s. Naar wij vernemen is vanwege het bestuur van het korps bij bet Centraal-Comité van den Bond bet voorstel inge diend om den algemeenen wedstrijd dit jaar in deze gemeente te doen plaats hebben. Ook om de belangrijke voordeden, die zulk een concours voor de ingezetenen zou afwerpen, zouden we gaarne zien, dat dit voorstel met goed gevolg werd bekroond. - Naar wij vernemen zal de heer L. Feekes, stationschef alhier, niet naar Haarlem gaan, doch het groote goederen station te Amsterdam (nieuwe vaart) beheeren. -De controleur der directe belastingen, invoerregten en accijnsen S. N. Hoek is van Delf/ijl naar hier verplaatst. In het 5de noinmer der Handelingen van de Neder- landsche Vereeniging tot het verleenen van hulp aan zieke en gewonde krijgslieden in tijd van oorlog, wordt met betuiging van ingenomenheid en waardeering melding ge maakt van de uitvinding van den heer C. J. Marinkelle, luit. ter zee 1ste kl. bij de Marine, van een ziekensloep. Het hoofdcomité dier Vereeniging noemt die uitvinding welgeslaagd en acht het alleszins mogelijk, dat zelfs de zwaarst gekwetsten daarmede kunnen vervoerd worden, zonder dat de lijder van zijne ligplaats in een ziekenkot behoeft, verwijderd te worden. Verder wordt medege deeld, dat door de welwillende medewerking van den minister van Marine een model der sloep voor de verza meling van het hoofdconiité zal worden aangemaakt. In de bijlagen der „Handelingen" wordt door den lieer Marinkelle eene beschrijving der ziekensloep geleverd, waaraan wij het volgende ontleenen O, Marguerite, de blos op mijn gelaat toonde duidelijk aan, dat ik blijde was hem te zien. Hij zeide tot mij, dat bij gekomen was om afscheid te nemen en toen hij bemerkte, dat ik eene aandach tige toehoordster was, vertelde hij mij langzamerhand, dat hij gedurende het laatste jaar zeer Terkwiftmd geweest was. Mijn gelaat werd rood van schaamte, want ik dacht aan de speelpartijen van mijn vader te Mentone, waar Malcolm steeds verloren had. Zijn vader was hierover verontwaardigd en wilde hem dwingen te huwen. Hij zeide lachend, dat de vrouw, die zijn vader voor hem gekozen had, zijne nicht was en dat hij al was zij hem ook genegen, lielgeen hij zeer betwijfelde zeker wist, baar niet te kunnen liefhebben. Hij vertelde mij, dat hij een anderen uitweg koos en te Nice eene betrekkiug had aangenomen, waarheen hij zich thans betraf om hard te werken en te wachten totdat Amy, zoo heette zijne nicht, zelve de zaak uitmaakte door een ander te huwen. Toen ik kan u nauwelijks vertellen hoe het kwam veranderde Malcolm in eens vnn toon en vertelde mij, dat hij mij innig liefhad. Ik wist, dat wij niet goed handelden, dat ik zeer slecht handelde, doch toen hij mij dien morgen verliet had ik be loofd zijne vrouw te "worden vóór hij uit Londen ging. Kort daarop ging ik uit; niemand vroeg naar mij of verontrustte z.ich over mij, en terwijl ik Malcolm op korten afstand van ons huis ontmoette, huwden wij in eene rustige oude kerk, waar ccn oude predikant ons huwelijk inzegende, terwijl de slaperige koster meer verwonderd dan dankbaar scheen voor den halven souverein, dien Malcolm hem gaf, omdat hij de eenige persoon was, die een wensch uitte voor ons welzijn. Een uur later verliet Malcolm mij en sedert heb ik hem niet wedergezien; doch ik weet, dat hij hard gewerkt en de belofte gehouden heeft, die hij aan mij gedaan had, run „een nieuw leven te beginnen." Nu weet gij, Marguerite, van wien die lange buiteulandsche brieven zoo regelmatig iedere week kwamen en tot wien de antwoorden gericht waren, die ik altijd zelve uaar de post brachtdoch ge weet niet, ge kunt nooit weten, hoe bezwarend dit geheim voor mij geweest is. Somtijds maakte gewetenswroeging over het aandeel, dat ik in dit bedrog had, mij bijna krankzinnig, want zelfs Malcolm durfde nauwelijks hopen, dat zijn vader, die zulke bijzondere denkbeelden omtrent de vrouwen heeft, ooit zijn ecnigen zoon vergeven zou, dat hij een meisje gehuwd had, opge voed als ik." „Ho, ho, Estella!" riep ik verontwaardigd uit, „nu acht ge uzelve te gering. Sir Philip moest trotsch zijn op de keuze van zijn zoon." „Ik dank u voor uwe opinie, lieve; doch herinner u. dat gij mij gedurende mijn geheele leven hebt gekend en liefgehad. Sir Philip beschouwde de zaak natuurlijk uit een geheel ander oogpunt. Malcolm en ik wisten dit en wij bereidden ons op het ergste voor. Mijne echtgenoot wilde ons huwelijk geen dag langer geheim hou den dan noodig was en ik wilde hem helpen, voor zoover dit in mijn vermogen was, waarom ik zoo vurig verlangde mijne teeke- ningen te verkoopen." „En Stephen!" riep ik onwillekeurig uit, mij verwonderende of Estella's geschiedenis voor hem cene even groote verrassing zou zijn, als het voor mij geweest was, cu zoo ja, hoe hij het dan zou aanhooren. „Hij is voor or.s een beste vriend geweest, Matguerite!" ant woordde Estella, „aan wien Malcolm en ik eeuc schuld van dank- „Bij (le 1ste expeditie tegen liet Rijk van Atsjin had ik de eer aan den opperbevelhebber te worden toegevoegd als adjudant, en werd ik bij het terugkeeren naar het strand- bivak belast met het algemeen toeeigt op de verschillende cm- en debarkementen. Steeds was ik tegenwoordig bij het embarkeren van de gewonden, die in gewone koop vaardij- en oorlogssloepen naar het ziekenschip werden getransporteerd. Alles werd door ons in 't werk gesteld, om dat transport zoo dragelijk mogelijk te maken, doch mogten wij daarin niet slagen, en menige pijnlijke raauwe kreet werd den gekwetsten afgeperst, wanneer zij geen doelmatig rustpunt mogten vinden voor hunne gefractu- reerde ledematen. Meermalen getuige van deze ellende, nam ik het besluit om eene sloep te ontwerpen, waardoor het lijden der brave strijders zooveel mogelijk zou verzacht worden, en deelde ik dit plan mede aan den chef van de geneeskundige dienst hij die expeditie, die er zeer mede was ingenomen, daar de tegenwoordige wijze van vervoer niet meer bij de 2de expeditie mogt plaats vinden. Op Java aangekomen, ontwierp ik eene sloep voor het trans port van gewonden van het strand naar de reede, waarvan de beschrijving met teekeningen hij de „Handelingen" is gevoegd." In hoofdtrekken is de inrigting dier sloep door ons indertijd medegedeeld, waarom wij ons dahrvan thans mogen verschoond achten. Thans deelen we omtrent deze nuttige uitvinding nog mede, dat zulk een sloep tusschen de lste en 2de expeditie naar Atsjin te Onrust werd vervaardigd en dat die sloep, naar 't tooneel des oorlogs overgebragt, daar de uitmun tend ste diensten heeft bewezen Met zelfs vrij zware bran ding werden zelfs zwaar gewonden met die sloep naar 't ziekenschip overgebragt, terwijl allen verklaarden, dat zij zeer gemakkelijk en zonder pijnvermeerdering, veroorzaakt door schokken of gebrek aan steunpunten, aan boord van 't bedoelde schip aankwamen. De geneeskundige dienst was over 't algemeen zeer met de sloep ingenomen en een hartelijke handdruk van den gewonden strijder was vaak eene benijdbare belooning voor den uitvinder, die dikwijls zelve den overtogt bestuurde. Een ingezetene van Zuidlaren heeft voor een span paarden, beide appelvossen met witte staarten, ontvangen de som van f 2040. In Berlijn vierde dezer dagen een droschki-voerman feest met zijn paard, dat hem 25 achtereenvolgende jaren onafgebroken heeft gediend. De jubilaris kreeg een dubbele baarheid te betalen hebben, die wij nooit kunnen voldoen. Gij weet, dat sir Philip en master Sherwin van luinne jeugd af vrienden zijn geweest en hunne zoons zijn wederkeerig aan elkaar gehecht. Toen Malcolm nu wist, dat ik bij u kwam w.men, schreef hij aan Stephen, deelde hem ons geheim mede en verzocht hem om een vriend voor mij le zijn. Kunt ge nu de oorzaak van de plotselinge verandering iu de handelwijze van uw verloofde en van zijn gedrag tegenover mij begrijpen, Marguerite? Wij wilden met u ons geheim deelen, hetgeen master Sherwin ons ook dikwijls verzocht, doch ik vreesde, dat gij verontwaardigd, maar niet jaloersch zoudt zijn, terwijl uw verloofde de eenige man was, tegenover wien ik vrij moedig durfde zijn." Estella was dus, in spijt van eene opvoeding, die haar slecht zou gemaakt hebben indien ze niet een edel karakter had, meer vertrouwend geweest dan ik en zij was zich mijne dwaasheid niet bewust, terwijl zo nooit vermoedde waarom ik haar hare schoonheid benijdde. Ze was onschuldig aan eenig kwaad tegenover mijal mijn hartzeer was noodeloos geweest, en terwijl ik een onuitspre kelijk gevoel van verlichiing ondervond, bedacht ik wat ik tot Stephen zou zeggen, als hij kwam om het onderhoud, waarvan hij gesproken had, met mij te hebben. Na eene kleine pauze vervolgde Estella: „Thans ben ik genaderd tot het gelukkige gedeelte van mijne geschiedenis, Marguerite! Sir Philip kwam verleden week van Londen om master Sherwin te bezoeken en was bijna buiten zich- zelven van vreugde over het succes van een boek, dat Malcolm geschreven heeft. ,Ik dacht nooit, nog eens zóó trotsch op mijn jongen te zullen zijn," zeide hij met tranen in de oogen„het heeft mij tien jaren jonger gemankt. Ik weet niet, wat hem zóó heeft kunnen verandoren, maar ik bemerk die verandering en ben er God dankbaar voor." Toen, Marguerite, mijne lieve vriendin en zuster, hoe zal ik het u vertellen?.... toen zag Stephen de kans schoot) en vertelde hij aan Sir Philip, dat het Malcolm's liefde voor mij was voor mij, die mijn echtgenoot niets ten huwelijk bracht, dan mijn trouw vrouwenhart die Item zoo veranderd en een levensdoel verschaft had. Hoewel hij mij dit niet vertelde, weet ik, dat hij zijn best deed om de vaderlijke liefde te sterken tegenover den vaderlijken trots, terwijl hij ten laatste zóó goed slaagde, dat sir Philip zeide, dat hij mij wenschte le zien en indien naar zijn oordeel de keuze van Malcolm goed was, zou hij hem vergiffenis schenken. Kan het u verwondeien, Marguerite, dat ik hem wenschte te behagen en dat mijn gedrag van gisteren avond vreemd en opgewonden was?" „En gij slangdet?" vroeg ik, op mijne beurt opgewonden. „O ja en sir Philip is hier geweest! Hij beknorde mij eerst erg, Marguerite, doch ik gaf er niet veel om, want ik wist, dat ik het verdiende. Ten laatste kuste hij mij cn noemde mij rijne lieve dochter. Nu moet ik nan Mnleclm schrijven. O, ik ben tbans zoo gelukkigSir Philip verlangde, dat ik mijn kleinen ring, die zoo lang verborgen is geweest, nau mijn vinger stak en nu komt hij cr nooit meer af nooit!" Estella verwijderde zich om haren brief te schrijven en daar hare geschiedenis die welke ik las geheel en al in de schaduw stelde, legde ik mijn boek ter zijde en trachtte eenige bezigheid te vinden totdat mijne moeder tehuiskwam. Toen werd mijn verhaal aangehoord met eene verwondering, grenzende aan ongeloovigheid.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1879 | | pagina 1