en NEff-YORK
PAIN EXPELLEB
LAMPEN,
Zevende Winter-Concert,
EEN RUIM BOVENHUIS,
C. MAALSTEED, Westplein.
STALHOUDERIJ.
HANDEL IN BRANDSTOFFEN.
Nederlandseh Amerikaansehe
Stoomvaart-Maatschappij
VERHURING.
De Dijken, Wegen en Bermen
RHEUMATIEK.
CONCERTZAAL TIVOLI.
MUSIS SACRUM.
Van Vollenhovens EXTRA STOUT
Degelijke, actieve Agenten
of Agentessen,
DE ROOKENDE HUISMAN.
HH. Veehouders!
Aan den Heer Dr. J. G. POPP,
T13 HUUR:
voorzien van vele gemakken, staande aan de Binnenhaven,
en eertijds bewoond door den Heer BERG HU IJS.
Huurprijs 250 per jaar.
Adres: Bureau dezer Courant.
C'oncurreerende prijzen.
Aan dit adres is TE KOOP:
een zoo goed als nieuwe Hakselmachine.
Depót te Helder; de HeerW. COHPORAAL,
Spoorstraat, 11.
Burg op Texel; Mej. de Wed. H.
Gerssen,
alwaar STAALBOEKEN ter inzage liggen en alle
informaties verstrekt worden.
Billijke prijzen.
Wekelijksche Maildienst
tu83chen
Rotterdam
Amsterdam
DIRECT,
met de snelvarende, uitstekend voor Passagiers ingerichte
Stoomschepen der
Eerstvolgende afvaarten.
Van ROTTERDAM:
19 Januari Stoomschip SCHIEDAM.
2 Februari MAASDAM.
16 P. CALAND.
1 Maart W. A. SCHOLTEX.
Yan AMSTERDAM:
26 Januari Stoomschip LEERDAM.
9 Februari j EDAM.
23 AMSTERDAM.
8 Maart ZAANDAM.
Billetten naar New-York en alle plaatsen der Vereenigde
Staten worden tot billijke prijzen afgegeven door de Directie
te Rotterdam en hare bekende Agenten.
Vervoer van pakjes en pakketten naar alle Spoorwegstations
der Vereenigde Staten tegen billijke prijzen. Inlichtingen en
tarieven gratis en franco.
Het BESTUUR van het WATERSCHAP de
30 Gemeenschappelijke Polders op TEXEL zal Dinsdag
15 Januari 1884, 's morgens 11 ure, in de Vergulde
Kikkert, aan den Burg,
putolleK verLiuren
van genoemd Waterschap.
De Secretaris
Sd. KEIJSER Pz.
OPRUIMIISTG.
S. KEET I)z., Kleêrmaker te Scliagen.
De concurrentie van elders moede, heeft bovengenoemde
doen besluiten.de nog voorhanden zijnde 1 IQ.TY1 fts-
TVTJa,TT T tegen ongekend lage prijzen op te
ruimen.
Groote voorraad HEEREN- en JONGENS-WINTER-
KLEEDING, alles tegen groote prijsvermindering.
Ontvangen de NIEUWSTE STOFFEN voor COSTUMES,
MUTSEN en WINTERPETTFN.
is het beste huismiddel tegen
Prijs: f 0.50; f0.75 en f 1.25.
OVERAL VOORHANDEN.
Zeer net Koper-Ladekasbeslag,
STAARTKLOKSTELLEN en SLINGERPLANTJES,
KLOKKETTINGEN, GORDIJNKNOPPEN,
MANTELHAAKJES, enz.
IN alle prijzen voorhanden en goedkoop, bij
J. J. KUIJFEB, Oosterend op Texel.
Zij, die iets te vorderen hebben van de
MARINE-CLUB over het jaar 1883, worden
verzocht hunne rekeningen met bijbehoorende bons in te
zenden vóór 1 Februari a. s.
De Penningmeester
GROENEIJK.
(fmuuirrrnt.
□s c»
Weststraat, L 87. Weststraat, L 88.
ONTVANGEN:
eene groote keuze in de nieuwste soorten
tegen buitengewoon lage prijzen.
op DINSDAG 15 JANUARI 1883,
des avonds ten 8 uur.
Entree: voor een Heer 0.49.
v eene Dame 0.25.
Muzlelmale Bacteriën.
De ondergeteekende maakt zijnen plaats-
genooten bekend, dat hij UITSLUITEND het
verkoopt en dat hij in BROWN STOUT NIET handelt.
A. VAN TWISK,
in Bieren en Gedistilleerd,
Wachtstraat, B 43.
GEVRAAGD
voor den verkoop van nette, courante Artikelen, zonder
concurrentie. Bij flinke ambitie is aan deze Agenturen een
burgerbestaan verbonden, terwijl er geene vakkennis, doch
alleen goede referentiën worden vereischt. Brieven franco,
onder motto /Bestaan/' aan het Algem. Adv.Bureau van
NIJGIJ Sf VAN DITMAR, Rotterdam.
De ondergeteekende heeft de eer het geachte
publiek bekend te maken, dat hij het VEER
heeft overgenomen van den Heer J. K. KAAN.
Verzoekt een ieder om gunst en recommandatie. Hij zal
zorgen voor soliede bediening.
Wieringerwaard. Uw dr.,
D. GEEL.
Tatoafesfatorieli
TABAK van E. BROERS, voorheen JAN VORYER;
levert ongekende beste kwaliteit tabak.
ALKMAAR, IMient, B 23.
De ondergeteekende beveelt zich voortdurend en geregeld
aan tot BIGGEN- en l'AARDEN-SNIJDEN. Te spreken
alle Donderdagen bij Ts. DEKKER te SCHAGEN van
910 uur, of te ontbieden met franco brieven te
HEERHUGO WAARD.
P. COMMANDEUR Jz.
K. K. Hof-Tandmeester te Weenen, Bognergasse No. 2.
Amsterdam, den 20 Augustus 1868.
Mijnheer!
In het belang der menschheid acht ik het noodig u opmerkzaam
te maken op de heilzame genezing van het ANATHERIN-
MONDWATER.
Verscheidene Heelmeesters heb ik over mijn mond geraadpleegd,
verscheidene geneesmiddelen zijn mij door hen toegediend, doch
alles vruchteloos, totdat ik op zekeren dag een certificaat in een
der dagbladen las, over uw Mondwater. Twee flacons mocht ik
daarvan gebruiken en ziet, mijne mondbloedingen hielden op en
de losse tanden kregen weder hunne natuurlijke vastheid.
Kortom ik durf uw Mondwater ongetwijfeld aanbevelen en in
het belang van uwe uitvinding en in het belang van het algemeen
waarom u dan van deze naar goedvinden kunt gebruik maken.
Met verschuldigde hoogachting heb ik de eer te zijn
UEd. Dw. Dienaar
H. L. VAN SWAENINGER.
Te verkrijgen
Te Nieuwediep bij W. V. BRUINVIS; te Alkmaar bij
ANSINGH MESMAN; te Amsterdam bij S. BRANGERS Pz.;
te Purmerend bij F. P. MIDDELHOFFte Westzaan bij
P. GROOTES Sz.; te Wormerveer bij A. GROOT, Drogist;
te Hoorn bij J. VET en J. J. OOIJEVAAR, Kappers: te
Enkhuizen bij J. SPANJAARD; te Haarlem bij J. P. KART-
HAUS, Verkoophuis; te Amsterdam bij F. VON WINDHEIM
Co., Verkoophuis; te Zaandam bij H. G. VAN AKEN,
Verkoophuis, Molenbuurt.
Brieven uit Kennemerland.
Alkmaar, 7 Januari '84.
LXVI (Slot.)
Het collectivisme lacht u zeker evenmin toe als mij.
Uwe drukkerij, uwe courant houdt op de uwe te zijn. Gij
kunt er hoogstens op een vast salaris directeur van blijven.
Uw kapitaaltje, dat gij misschien door jarenlange inspan
ning en ijver verworven hebt, wordt een collectief eigen
dom, waarover gij evenveel beschikking hebt als over de
steenen van de straat waarover gij gaat. Maar gij hebt
toch het nut van die steenen, gij en uwe medeburgers te
gelijk? Ja, het nut, het gebruik, maar „eigendom* vat
gij en ik anders op, en wij vinden geen reden om al onze
krachten aan te wenden tot verwerving van een zooge
naamd eigendom, waarover wij even weinig te zeggen
hebben als over de steenen van het plaveisel. Dat zal wel
komen doordat ons gevoel van solidariteit nog te weinig
in sociaal-democratischen zin ontwikkeld is, omdat wij de
ons ingeschapen zucht om ons en den onzen den last des
levens zoo licht mogelijk te maken, nog niet weten te
dooden.
De sociaal-democraten schijnen met Proudhon te meenen,
dat de eigendom, zooals wij dien verstaan, diefstal is. De
aarde, zeggen zij, is aller menschen eigendom en liet gaat
niet aan, dat de een een goed deel, de ander niets van
den grond bezit. De grond is werkelijk eenmaal genomen
door hem, die er de spade in gestoken heeft tot ontgin
ning, die er zijn arbeid en zweet aan besteed heeft om
hem bruikbare gewassen te doen voortbrengen; en de zoo
danige heeft hem nagelaten aan zijne kinderen, die hem
behouden of aan anderen verkocht hebben. Zoo is het
vroeger gebeurd en zoo gebeurt het nog in schaars be
volkte gewesten, of wel, zooals veelmalen hier te lande,
men maakt door bijeenbrenging van kapitaal water tot land
en verdeelt dat naarmate van ieders bijdrage in de kosten.
Werd niet meer het individueel eigendomsrecht gehuldigd,
wie zou zich nog de moeite, wie zijn geld geven om meren
droog te leggen, om heiden te ontginnen, waarvan de
vruchten en voordeelen eerst na lange jaren, vaak eerst
door de kinderen der ondernemers genoten kunnen worden?
De sociaal-democraten zullen vermoedelijk de droogma
kingen en ontginningen een uitstekend voorwerp van
Staatsbemoeiing en een middel achten om het surplus der
bevolking van arbeid te voorzien. Maar niet ieder heeft
aanleg om ontginner of landbouwer te worden, en het
middel houdt op van toepassing te zijn zoodra er niets
meer aan te winnen of te ontginnen valt. Zal de Staat
dan landverhuizingen (iets waaraan ook eenmaal een einde
komt) moeten gaan organiseeren?
De strijd voor het bestaan bezielt thans ieder en drijft
tot ijver en inspanning bij den wedloop des levens. Door
den Staat tot alvoorziener en al verzorger te verheffen denkt
men dien strijd te doen eindigen, maar met het einde van
dien strijd, indien mogelijk, zou het tevens met eiken
prikkel tot vooruitgang gedaan zijn.
Maar laat ik in mijne beschouwingen niet voortgaan en
tot den heer Domela Nieuwenhuis en zijn optreden terug-
keeren. Hij spreekt met gemak en bedaardheid, op een
toon van overtuiging en betoont bij repliek zich handig
pleiter. Hem hoorende, moet men de afdwaling van zijn
geest betreuren, die hem zijne onmiskenbare gaven doet
wijden aan eene slechte zaak. Of hij door den heerCohen
Stuart zoo zegevierend bestreden is als in sommige bladen
beweerd wordt, zou ik niet durven verzekeren. Wel wist
deze in het gemoed der aanwezigen snaren te doen trillen,
die hem daverenden bijval deden verwerven; en wel moest
hij door zijne tusschenkomst voor den heer D. N. de
vrijheid van spreken vermeesteren, welke het publiek niet
langer van plan was te gunnen.
's Heeren Nieuwenhuis redenen zullen geen ingang
vinden bij de oppassenden en bekwamen onder onze werk
lieden, die liever den weg naar de spaarbank dan naar de
kroeg betreden. Maar kans heeft hij, bij dezulken, die al
getrouwd waren eer zij hun vak grondig verstonden, die
zich niet ontzien een deel van hun loon aan het gezin te
onthouden en voor eigen zingenot te besteden, die zich
geen moeite geven om zich in hun bedrijf te volmaken,
die den strijd des levens moeten voeren zonder zich daartoe
te hebben voorbereid, geoefend en gehard. Bij dezulken
is een gevoel van ontevredenheid en wangunst spoedig te
wekken; maar met dergelijke hulptroepen gelukt het zeker
niet de maatschappij te hervormen, wel om, als de harts
tochten geen breidel meer kennen, haar onderste boven te
werpen.
De heer D. N. behoort, wat hij ook predike, tot de
kapitalisten. Als hij begon zijn kapitaal collectief te maken
en eene kleine maatschappij, eene gemeente te stichten naar
sociaal-democratisch model, dan zou ons de mogelijkheid,
misschien wel de voortreffelijkheid van zijn utopia kunnen
blijken, en in het laatste geval onze bekeering tot zijne
principes overweging verdienen.
Eerlang over andere zaken, voor ditmaal genoeg.
Met welk doel zijn de wedrennen in 't leven geroepen?
De liefhebbers van de turf en de sport hebben daarop slechts
één antwoord: tot verbetering van 't paardenras. Het
aantal dergenen, die dit antwoord niet als een axioma
beschouwen, wordt allengs grooter, niettegenstaande er
thans nog verbazende sommen besteed worden om de wedren
nen in zwang te houden. En 't bewijs ligt dan ook voor de
hand, want in spijt van het fabelachtig bedrag der gelden,
gedurende deze eeuw in Engeland in prijzen en premiën
uitgereikt aan de overwinnaars in de wedrennen, is het
Engelsche thouroughbred paard achteruit gegaan. De lengte
der renbanen bij de wedrennen in Engeland heeft men
sedert het begin dezer eeuw aanmerkelijk verminderd.
Daarenboven is men den hoogstverkeerden weg ingeslagen,
om paarden op zeer jeugdigen leeftijd toe te laten.
Volgens officièele opgaven was de waarde der prijzen en
premiën, in 1883 uitgeloofd, bijna 400,000 pond sterling
of 4,800,000 gulden. De helft van dit bedrag is door
vrijwillige giften gedekt, de andere helft door inzet en
forfeits.
Het aantal der geëngageerde paarden is geklommen tot
2070; van dit aantal was bijna de helft, namelijk 859
slechts twee jaar oud, 607 en 292 vier jaar oud, en niet
meer dan 312 paarden hadden hun vijfde jaar overschreden.
Die verhoudingen waren in het begin dezes jaars gansch
anders. Van de 1000 geëngageerde paarden was destijds
de helft over de vijf jaren oud en de derde halfjarige
paarden maakten toen slechts een zeer kleine minderheid
uit. Het bekorten der af te leggen banen en het bezigen
van zeer jeugdige paarden op de renbaan heeft buitengewoon
nadeelig gewerkt op het Engelsche volbloed ras.
Of het hazardspel, dat door de wedrennen krachtig wordt
bevorderd en waaraan de eigenaren van renpaarden, benevens
een groot gedeelte der bevolking van Engeland een levendig
aandeel neemt, krachtig bijdraagt tot verzedelijking der
bewoners van Albion, deze vraag wenschen wij liefst niet
in bevestigenden zin te beantwoorden.
Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.
