HELDERSCHE
EN NIEUWEDIEPER COURANT.
Nieuws- en AdvertentieWal voor Hollands Noorderkwartier.
1884. N°. 111.
Jaargang 42.
Zondag 14 September.
„Wij huldigen
het goede."
Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag namiddag.
Abonnementsprijs per kwartanlf 0.90.
a franco per post 1.20.
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
BUREAU: MOLENPLEIN.
Prijs der Ad verten tiénVan 1i regels 60 cents, elke
regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte.
Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager.
Brieven uit de hoofdstad.
11 September.
De afloop der groote aanbesteding voor de overkapping
enz. van het. Centraal-station alhier, gisteren in Den Haag
aan het Departement van Waterstaat gehouden, heeft den
Minister uit eene groote moeielijkheid gered. Uit de
moeielijkheid namelijk, die er ongetwijfeld voor hem ont
staan zou zijn, indien de minste inschrijver voor dit
kolossale werk, dat op 7£ ton was geraamd en voor circa
6£ ton is aangenomen, een buitenlander ware geweest en
niet een Nederlandsche firma, zooals nu het geval was.
De couranten vermeldden gisteren avond, dat deze uitslag
der aanbesteding door de talrijke aannemers, die bij de
voorlezing der biljetten tegenwoordig waren, met vreugde
gejuich werd begroet, vooral omdat de gegadigde, wiens
inschrijving op één na de laagste bleek, een vreemdeling
waSj en dit gejuich laat zich verklaren. Ik heb nergens
gelezen dat de Minister mede geapplaudiseerd heeft toen
de beslissing Viel; maar in gedachten heeft hij het zeker
gedaan. Hij behoefde nu de keuze niet te doen tusschen
strikte handhaving der voorwaarden van aanbesteding,
zooals recht en billijkheid voorschrijven, of opzettelijke
bevoorrechting der Nederlandsche industrie, waartoe men
in den laatsten tijd van verschillende kanten den Minister
had trachten over te halen. Nu de Nederlandsche Stoom
bootmaatschappij met hare inschrijving de laagste was en
ver onder de raming bleef, is de Minister althans voor het
oogenhlik op gelukkige wijze aan dit dilemna ontkomen.
Het spreekt echter van zelf, dat de quaestie zich bij de
eerste de beste gelegenheid opnieuw zal voordoen.
Langs welken weg de Nederl. Stoombootmaatschappij,
ondanks de scherpe buitenlandsche concurrentie, tot die
bijzonder lage inschrijving tachtig duizend gulden onder
de raming gekomen is, laat ik voorshands onbesproken.
Hieromtrent zouden alleen de ingewijden opheldering
kunnen geven. Dergelijke groote aanbestedingen hebben
hare eigenaardige organisatie, waarvan het publiek, dat
niet achter de schermen komt, alleen de resultaten te zien
krijgt. Ik heb hierbij de mogelijkheid op het oog, dat deze
overvleugeling van de buitenlandsche concurrentie nog
niet in alle opzichten als eene zegepraal voor de vader-
landsche industrie is aan te merkenmet andere woorden
dat de directie der groote Hotterdamsche fabriek, die thans
laagste inschrijver is en waarschijnlijk ook wel aannemer
1)
NADIA'S GELOFTE.
Naar het Fransch van Henri Gréville.
zal worden, zich bij de berekening van haar vermoedelijk
winstcijfer eenige belangrijke concessien heeft getroost, met
oogmerk om zich de uitvoering van het werk te verzekeren
in het belang harer arbeiders, die dan weder een geruimen
tijd aan den gang zouden kunnen blijven. Dit zou natuur
lijk de zaak in een eenigszins ander licht stellen, al ver
diende de directie zelve om die opoffering dan des te
grooter lof.
Maar met dat al blijft het een hoogst verblijdend feit,
wel waardig om met toejuiching begroet te wordeq, dat
zulk een belangrijk en veelomvattend werk voor onze
vaderlandsche nijverheid behouden is gebleven. Duizende
handen zullen er in den aanstaanden winter werk en brood
door vinden, wat in verdubbelde mate een heugelijk voor
uitzicht is, nu zoovelen reeds thans mot bezorgdheid den
komenden winter tegemoet zien. Ondanks het fraaie zomer
weder en andere gunstige omstandigheden bestaat er ook
in de hoofdstad groot gebrek aan werk in vele vakken.
waardoor eene groote menigte knappe werklui, die anders
I om dezen tijd van 't jaar een goed daggeld maakten, zoo
I goed als geheel van verdienste ontbloot zijn en met vcr-
klaarbare onrust den trnditioneelen „slechten tijd" te gemoet
gaan. In andere jaren kwamen zij dien slechten tijd nog
wel door met behulp van de spaarduitjes, die zij 's zomers
bij het overwerken hadden kunnen oppotten; maar thans
zal die reserve-kas bij velen zeer gedund of misschien wel
reeds geheel uitgeput zijn, plus een nadeelig saldo van
onbetaalde huur of onafgeloste pandbriefjes, als het
onvermijdelijk gevolg van tegenspoed en teleurgestelde
verwachtingen. De gisteren uitbesteede werkzaamheden
voor liet Centraal-station zullen dus voor menigeen eene
hoogst welkome uitredding opleveren.
Ook onze Landbouwtentoonstelling die eergisteren met
stille trom gesloten werd, eindigt met een financieel tekort.
Het geldelijk succès, dat zij had kunnen hebben en waarop
stellig en zeker gerekend was, is letterlijk weggeregend,
weggespoeld in de plassen en vaartjes en kanaaltjes, die
na elke stortbui het terrein schier onbegaanbaar maakten.
Het was hier en daar meer baggeren door den modder
dan loopen over den asten grond. En wat nog tegen
den regen bestand was, sloeg de storm neer. Weer en
wind waren dan ook in die veertien dagen zoo ongunstig
mogelijk. En wie nog den moed had om dit ongunstige
weder te trotseeren en een kijkje op de expositie te gaan
wagen, nam zoo goed en zoo kwaad als 't ging het meest
Prins Roubine zat na het diner rustig zijn sigaar te rooken
op het terras en liet zich in zijn rieten schommelstoel zacht op
en neder wiegelen, terwijl zijn blikken ongestoord ronddwaalden
over het landschap, dat door de laatste zonnestralen in vuur
gloed werd gezet.
De baai strekte zich tot in de verte voor hem uitde rechter
oever werd geheel in dauw gehuld, waaruit ternauwernood de
granietrotsen van de Finsche kust hier en daar te voorschijn
kwamenhet blauwachtig water kabbelde zacht tegen den oever
aan den zoom van zijn tuin en de statige lanen liepen tot aan
zee uit. Rechts verhief zich amphitheaters-gewijze de stad
Peterhof, waarboven de kunstmatige warmte der badinrichtingen
in damp oprees. Gedurende de drie maanden van het mooie
seizoen zijn deze badplaatsen zeer druk bezocht.
De booten, die gestadig tusschen Petersburg en Peterhof heen
en weer varen, stoomden en floten bij de aanlegplaats en brachten
een groote menigte passagiers aan wal, die van de muziek en
de keizerlijke parken genieten, of den avond hij den een of anderen
goeden vriend doorbrengen wilden.
Overal vertoonden zich langs de kaai officieren in schitterende
uniformen van verschillende wapensde lichte toiletten der dames
deden aan bloemen denken, hier en daar op het donkergroene
grasveld van het park verspreid en liet scheen wel of de geheele
Russische heau-monde op dit kleine hoekje der aarde was samen
geschoold.
Links kwamen tal van schoonc villa's schilderachtig uit het
geboomte te voorschijn en de terugwijkende kust die zich aan
de lietkoozingen der zee scheen te willen onttrekken, hield het
oog en den geest geboeid.
De prins had het uitzicht op de stad, de zee en het landschap
te dikwijls genoten, om er niet onverschillig voor te zynmaar
hij was dit zeker niet ten opzichtte van een geurige, dampende
kop koffie, een fijn sigaartje en een gemakkelijke stoel dat waren
genoegens van het leven, waarvan ragn nooit genoeg kon
genieten; hy strekte zich dan ook met een innig gevoel van
welbehagen in zijn leuningstoel uit, juist op het oogenblik dat
zijn kop koffie als door een tooverstaf onder zijn bereik werd
gezet.
O! dat stoute vadertje, liy bedankt er mij niet eens voor!
klonk het op schertsende toon en tegelijkertijd werd een lief-
koozende hand zacht op zijn schouder gelegd.
Ben jij het, Nadia? vroeg hij omziende.
Wel ja! Zou de koffie u goed smaken als een ander dan
ik ze voor u schonk?
De prins nam het handje in de zijne, beschouwde het aan
dachtig, speelde met de ringen, zag toen glimlachend op naar
het mooie kopje dat zich over hem heenboog en antwoordde:
Neen! dat weet je wel beter! Wat is er van avond te
doen?
Er is muziek. Het pogramma belooft zeer veelde groote
waterwerken zullen spelen en electrisch verlicht worden. Daarbij
een verrukkelijk concert
Daarbij een verrukkelijk concert. Wat een verzameling
van bekoorlijkheden! Dus zullen we er heengaan?
NatuurlijkIk heb order gegeven om tegen negen uur in
te spannen, de knies met de isabellen.
Uitstekend, antwoordde de gelukkige vader. Ga zitten
Nadia, anders kan ik dc boot niet zien, die daar juist te Kron-
stadc aankomt.
Het meisje keerde zich haastig om, hield dc hand boven haar
oogen voor het zonlicht en tuurde naar de groote boot, die na
eenige bevallige wendingen bij de granietvesting bleef liggen.
Onmiddelijk was zij omringd door tal van kleine schuiten. De
Prins nam den verrekijker, die altijd op dezelfde plaats lag, om
nauwkeurig de beweging in de verte te kunnen waarnemen.
Ik weet niet wat het voor een boot is, zei hij na eenige
oogenblikken.
Het zal een Duitsche zyn, was het antwoord.
Zij spraken nog wat over allerlei zaken, toen Roubine
nogmaals den kijker opnam.
Kijk toch eens even, Nadia, naar dat kleine stoomjacht,
dat regelrecht hier op aan komt.
En waarlijk doorkliefde een sierlijk plciziervaartuig de baai
en richtte zich met volle stoom naar Peterhof; de vlag wapperde
van den achtersteven en raakte nu en dan even het blauwe
water; boven in den mast flikkerden een licht.
Ik durf wedden dat het Korzof is! riep dc Prins vroolijk;
het is zeker Korzof, op zyn terugreis naar Duitschland. Hij is
per stoomboot gekomen om dadelijk hij aankomst te Peterhof te
kunnen zijn en hij heeft zich door ziju jacht laten afhalen. Dat
is juist iets voor hemMaar Nadia, als het Korzof is, dan kun
je er op rekenen dat hij binnen twee uur hier zal zijn
Zooveel tijd heeft hij niet noodig, was het kalme antwoord
van liet jonge meisje en zij ging met den rug naar de baai zitten.
Laat hem ten minste tijd om wat toilet te maken, merkte
haar vader op.
Dat kan hij ook even goed aan boord van zyn jacht doen,
antwoordde Nadia op denzelfden kouden toon.
Het sohijnt wel of hij je volkomen onverschillig is! riep
de prins uit, terwijl hij den kijker neerzette en zijn dochter
aanzag. Ik heb altijd gemeend dat je hem nog al gaarne mocht
lijden
Ik gevoel veel vriendschap voor Dmitri Korzof, antwoordde
het jonge meisje, maar zooals u weet, papa, ben ik niet gewoon
mijn vriendschap te toonen zooals dc honden dat doen, door
honderdmaal om het voorwerp hunner genegenheid heen te springen
en er tegen te blaffen.
Ja ik weet het wel, zei de prins lachend, dat je gaarne je
gevoelen verborgen houdt.
Hij nam den kijker en volgde de richting van het jacht, dat
snel naderde.
Wacht maar, zei hij, we zullen er wel achter komen of'
het Korzof is.
Hij drukte even met den vinger op den knop van een bel,
die op tafel stond, om een bediende te roepen. Roubine gaf zyn
hevelen en ging vervolgens naar het groote grasperk, dat iets
lager dan het terras was gelegen en vanwaar hij door een opening
in het struikgewas een gedeelte van de golf kon zien.
belangrijke wat er hem aantrok in oogensehouw, en pakte
zich clan zoo spoedig mogelijk weg om in allerijl weer
onder dak te komen. Kletsnat en verwaaid als alles was,
zag de tentoonstelling er in hare laatste levensdagen vol
strekt niet aantrekkelijk uit. Yan de afdeeling pluimgedierte
en konijnen, die in het hegin dezer week de schapen en
varkens zouden vervangen, waren zelfs verscheidene nom-
mers niet ingezonden. „Er komt toch niemand naar kijken
zullen de inzenders ge lacht hebben, en zij hielden hunne
inzending stillekens thuis. Liefhebbers, die zich Maandag
dachten te troosten met de beschouwing van liet koppel
ganzen „waarvoor men 1000 pond sterling of f 12,000
vraagt," deden een vergeefsche reis naar de tentoonstelling
de kostbare langhalzen waren niet verschenen, en hoofd
schuddend staarden de bezoekers naar liet leêge varkenshok,
waarin No. 154 van den catologus de eer van het ganzenras
had moeten ophouden. Ook enkele peperdure konijnen,
wier komst men wijd en zijd als lokaas voor het publiek
met grooten ophef had uitgebazuind, hadden zich in een
opwelling van misplaatste bescheidenheid evenmin bij het
Uitvoerend Comité aangemeld. Daarentegen lieten de
vertegenwoordigers van het kippengeslacht niets te wenschen
over. Maar alles nat, nat, nat in de elfde macht! Ten
toonstelling en tentoonstellings-bezoeker3, alles leed onder
de wederzijdselie vochtigheid. Geen wonder dat de leelijke
paddestoel van het tekort in dien natten bodem welig tierde
Hoe zal het gedekt worden! Uit 's lands kas? Dit zal
bezwaarlijk gaan. De Tweede Kamer heeft pas twee maanden
geleden een halve ton gevoteerd tot tegemoetkoming en
het tekort van honderd vijftig duizend gulden, waaronder
het Bestuur der Vereenigde Koloniale Tentoonstelling ge
bukt ging. Dat is een slecht precedent. En deze fi-
nanciëele mislukking van de beide internationale tentoon
stellingen, die nu onmiddellijk na elkander te Amsterdam
zijn gehouden, is niet zeer aanmoedigend voor volgende
ondernemingen van dien aard. YVel spreekt men reeds
hier en daar van plannen voor eene tentoonstelling van
zeevaart en visscherij (waarhij dan „Onze haanbrekers" van
den heer Heemskerk van Beest dienst konden doen, die
nu als door vergissing naar de Landbouwtentoonstelling
verzeild schenen) maar het zal waarschijnlijk nog wel een
poosje duren eer die plannen tot uitvoering komen. Men
zij zoo verstandig ze voorloopig in vrede te laten rusten.
Afgezien echter van het financieel resultaat, mag men
de nu gesloten Tentoonstelling onvoorwaardelijk onder
Na verloop van eenige oogenblikken werd een reusachtige
vlag, waarop de wapens van het geslacht Roubine op een rooden
achtergrond prijkten, uit het dak van de villa gestoken en wap
perde fier in de lucht.
De knal van een klein stuk geschut was het antwoord op dit
signaal. Na lia kon de witte rookwolk uit den achtersteven van
het jacht zien opstijgen en het vlammetje in de raast werd snel
op en neêr bewogen.
Ook de prinselijke vlag daalde en rees op hare beurt tot drie
maal toe, om eindelijk nfier te strijken als een vogel die zijn
wieken plooit om daarna geheel te verdwijnen.
Hij is het! riep de Prins verheugd uit. Hij heeft terstond
geantwoord. Zeker was zijn kijker op het terras gerichtzou
je ook niet denken, Nadia?
Nadia antwoordde niets. Hot kanonschot had een lichte blos
op haar hleeke wangen getooverd. Zij keerde zich om en plukte
twee rozen van een zeldzaam schoone rozenstruik, die uit dc
serre van Koubine naar het bloemperk was gebracht, om eenige
dagen het gezicht en den reuk te streelcn, vervolgens te sterven
en door een andere vervangen te worden.
Een kalos, bespannen met twee rosbruine paarden, onberispelijk
van vorm en gang, reed pijlsnel over den straatweg; de Prins
kon zich nog juist hij tijds omkeeren, om ze door het traliewerk
te kunnen bespieden.
O, het is de equipage van Korzof, om hem van de aanleg
plaats te halen! Wel, dat is koddig, Nadia. Wie weet of het
kanonschot wel eens voor ons bestemd was Misschien was het
wel voor zyn koetsier?
Als de bevelen niet van te voren waren gegeven, zou men
onmogelijk tijd, hebben geliad om zoo vlug in te spannen.
Wel, dat hebt je daar terecht opgemerkt! zei de Prins en
hij kon niet laten zijn dochter even guitig aan te zien.
Het was een geliefkoosd tijdverdrijf voor hem haar ongemerkt
wat te plagen en dat ging hem uitstekend van de hand.
Moet jc nog wat toilet maken voor de muziek? hernam
hij na een oogenhlik stilte. Nadia had juist een handvol bloemen
geplukt, die zij liet vallen toen zij zich omkeerde om naar hem
te luisteren, terwijl zij slechts de beide roozen in de hand hield.
Zij bekeek vluchtig haar batisten japonnetje, dat rijk met
kant gegarneerd was en antwoordde toen ontkennend.
Ik heb mij voor het diner gekleed, voegde zij er hij.
Ja dat weet ik, maar ik dacht dat je er misschien nog eene
kleine verandering in zoudt willen maken, vervolgde dc Prins
op denzefden plaagachtigen toon.
Wel, ik zou niet weten waarom, antwoordde Nadia, en zij
zag hem daarbij, met een eenigszins trotsche uitdrukking in haar
mooie donkergrijze oogen, dpen in liet gelaat.
Je bent een engelriep de gelukkige vader uit, en hij trok
haar naar zich toe om haar een zoen te geven. Je hebt een
nieuwsgierige vader, die wel alles zou willen weten....
U weet alles! antwoordde zij op vrijmoedige toon.
Moet ik dan alles raden, vervolgde Roubine, en zij legde haar
arm in den zijne, zelfs voordat je het zelf nog recht weet!
Nadia sloeg hare oogen neer; de Prins vervolgde.
Mijn lieve Nadia, je weet het; ik ben vader en moeder
beide voor je; ik ben bang, dat ik je of niet genoeg liefheb, óf
