w KENNISGEVING.
LOUIS WRCHMAINN.
Caisse Hypothécaire van Brussel.
DIT DE HAND TE KOOP OF TE HUUR:
aan den Boermansweg,
Een Commissiehuis in Mosselen,
De Znidliollnnditclic Bierbrouwerij DEK I1AAG
brengt ter kennis aan belangstellenden, dat de Heer
F. J. HO!_,MER, te Ilelde:-, sedert
1 September 1882 als eenig Agent voor
Helder, Nieuwediep en omstreken voor haar aangesteld is,
en dat bij genoemden Heer uitsluitend het Lagcrbior,
alsook onze andere Bieren te verkrijgen zijn, gebotteld en
in vaten van 25, 50 en 100 liter, tegen fabrieksprijs.
P.P. Naar aanleiding van bovenstaande annonce, neemt
de ondergeteekende beleefd de vrijheid, zich aan te bevelen.
F. J. HO LM ER.
Directie der Agentschappen voor Nederland
Ba ii k ast raat, 20, 'S G RA VEN HA GE.
De Caisse Hypothecaire te Brussel verschaft groote en
kleine kapitalen onder le hypothecair verband op landerijen,
gebouwen (ook in aanbouw), aflosbaar in annuïteiten (geene
vooruitbetaling).
Agent voor Helder, Schagen, Alkmaar, Hoorn, Enkhuizen,
t/m. MedemUik, de eilanden Texel en Wieringen,
L. W. F. OlDEXHOVEX, Makelaar te Helder, die te
spreken is: Maandag» CAFÉ SUISSE, Kalverstraat,
Amsterdam, van 14 uren's middagsDonderdag» Hotel
VREDELUST te Schagen, van 1012 uren 's morgens;
Zaterdag'» van 113 uren 's middags HELDERSCHE
WAPEN, bij den Heer PABST te Alkmaar.
DE CONCURRENT.
"Weststraat, L 87. Weststraat, L 88.
Beelden, Groepen, Vazen,
Bloempotten, Kristal- en Glaswerk,
TAFELSERVIEZEN EN THEESERVIEZEN,
VERLAKTE GOEDEREN, BRITTANNIA-METALEN SERVIEZEN,
Vorken, Lepels en Messen.
GROOTE HETZE. LAGE PRIJZEK.
groot 20 hectaren.
Te bevragen bij J. C. GEERLIGS Sr., te Anna raulowna.
HANDELSDRUKKERIJ.
Alolenplein 163.
AFLEVERING VAN ALLE SOORTEN BOEK
EN STEENDRUKWERK GESCHIEDT
SPOEDIG NET UITGEVOERD EN TEGEN
DE LAAGSTE PRIJZEN.
1
S. ]VE A. IV lil 153 I M,
Makelaar, Loodsgracht, Helder,
beveelt zich aan tot het KiOOPEX en VF.RKOOPI X van
alle ROERENDE en ONROERENDE GOEDEREN.
AMSTERDAMSCHE COURANT.
NIEUWS- EX ABVERTEXTIEBI.AI1.
Verschijnt dagelijks behalve op Zon en feestdagen-
De Aui»tcrdaiii»che Courant zal na nauwgezette
keuze de belangrijkste en belangwekkendste gebeurtenissen
van den dag mededeelen.
De Ainfttcrdauisclie Ceurant is het goedkoopste
Dagblad van Nederland. Voor Amsterdam per
3 maanden 1.50, franco per post f 1.80.
Niemand kan door den prijs worden afgeschrikt onze
Courant iederen dag alleen of met een vriend gesamenlijk
te ontvangen.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Barcau: O. Z. Voorburgwal 2XO, over liet Stidfini
goed schoongemaakt en gedroogd, wenscht men te
koopen tegen hoogen prijs. Mnnsters worden
ingewacht, onder letters II. M. 1303, bij
RU DOLF MOSSE te Keulen.
ZALF HQLLQWAY»
Weed behoedzaam. Men moest altijd doordrongen zijn van de
waarheid dat de wondheeler, die een lichaamslid behoudt, grootere
verdiensten heeft, dan hij, die de kunstige operatie doet. Hoe
menig lid heeft de zalf van Holloway niet gered, nadat men
reeds tot de afzetting besloten had? Zoowel in hospitalen als
in de bijzondere praktijk heeft deze verzachtende en genezende
zalf de ontsteking belet, de ettering beteugeld en in de wanho-
pendste gevallen een volmaakte genezing daargesteld. Personen,
die lijden aan open beenen, roos, puisten, enz. moesten alle hunne
toevlucht nemen tot de zalf en pillen van Ilolloway, welke cene
zekere genezing bewerken. Het eerste gebruik van de zalf zal
de ontsteking verminderen en de pijn doen afnemenbij aanhoudend
aanwenden van dezelve zal men een gewenscht doel bereiken.
Doosjes PILLEN en Potjes ZALF
t 0.80, f 1.85, f 3.—, f 6.75, f 13.50 en f 20.50.
Ze worden verkocht bij de Apothekers.
Voor den verkoop in het groot vervoege men zich
Professor Holloway, 533, Oxford-Street, Londen.
MOSSBLBINr
dat geregeld flinke partijen mosselen kan plaatsen, wenscht
in kennis te komen met HH. Handelaren in Mosselen.
Adres, met franco brieven, onder bet motto „Mosselen"
N°. 693, a/h. Centraal Advertentiebureau, Neude, H 432,
Utrecht.
Zaterdag 20 September jl. werd in het Notarishuis te Rotterdam
de 56ste jaarvergadering gehouden van het Algemeen Meisjes-,
Vrouwen- en Weduwenfonds, gevestigd te Rotterdam, opgericht
in 1828, directie B. de Regt en dr. Th. van Doesburgh.
Uit het verslag, door de directie uitgebracht, bleek opnieuw
de gunstige financiëele toestand van het Fonds; in het op 30 Juni 11.
geëindigde fondsjaar werd aan weduwen en andere vrouwelijke
bevoorrechten uitbetaald 48,273.51 als lijfrente en 1756.35
als toelage boven de som waarvoor zij zijn verzekerd. Aan
premiën werd door de leden betaald f 28,971.42, aan korting op
die premiën werd hun vergoed f 5857.57.
Het Fonds bezit een kapitaal van f 507,030, uitsluitend belegd
in eerste hypotheken op gebouwde eigendommen binnen Rotterdam
en op het Grootboek der Nederlandsche Werkelijke Schuld
daarenboven aan effecten, Lcening 4 pCl. Rotterdam 1882, en
Rotterdamschc Hypotheekbank 13,175. De balans sluit in
debet en credit met eene som van 535,488.42, en wijst een
saldo aan van f 7072.62, waaruit aan de leden 8 pCt. van de
betaalde premiën kan worden teruggegeven en een gelijk bedrag,
als extra toelage boven de verzekerde lijfrente, aan de vrouwelijke
bevoorrechten kan worden uitbetaald, berekend naar de premie
die voor haar is betaald. De reserve tot dekking der lijfrenten
bedraagt-362,342.38 die der loopende verzekeringen 65,291.314
en de buitengewone reserve voor meer dan gewone sterfte
76,974.064- Naar aanleiding van het verslag werd de directie
gemachtigd, do aandacht van het publiek op de weduwenpensi-
oenenverzekering te vestigen, waarvan nog te weinig echtgenooten
en huisvaders de noodzakelijkheid schijnen te gevoelen.
Tot leden van de commissie van verificatie voor de rekening
van het volgende jaar werden benoemd de hceren J. J. Fran<jois,
D. B. Sandt en G. W. Van Voorthuysen.
Het college van commissarissen bestaat uit de heeren P. H.
Smalt, F. J. Stronck en C. W. van Vleuten.
De Agent,
J. C. J. GRAAT, Helder.
Ben goed werli.
De Prins Hendrik-Stichting vraagt om hulp, ten einde
in ruimer mate dan nu mogelijk is aan haar schoon doel
te kunnen beantwoorden. Zij heeft eene circulaire ver
spreid, een uitnemend geteekende houtsnede van Joh.
Braakensiek met een hijschrift. Op de prent zit in een
rolstoel een oude gerimpelde Janmaat. Een ander, ook
bejaard, maar nog krachtig, staat op en staart vol belang
stelling een ouden half blinden man aan, die, met de
harmonica onder den arm, door zijn kleinkind geleid, langs
den duinweg voorbij de Prins Hendrik-Stichting te Egmond
aan zee komt.
Het bijschrift luidt:
't Is tegen 't vallen van den avond.
De dag is warm geweest, want gloeiend heeft de zon
O]) 't blinkend duinzand van het Egmondsche strand ge
schenen; de lichte bries, die uit zee opsteekt, heeft nog
geen kracht genoeg om het warme waas, dat tusschen de
duinen en in het dorp Egmond aan zee hangt, geheel te
verdrijven.
Voor de deur der Prins Hendrik-Stichting hebben een
paar oude zeelieden een koel plekje gezocht en zitten al
keuvelend hun pijpje te rooken.
Een van hen, een tachtigjarig, gebrekkig grijsaard, zit
in een grooten stoel en staart mot matten blik naar het
duin voor hem. Geweldig smakt hij op zijn zwart gerookt
stompje pijp, dat hij nu en dan uit den mond neemt als
hij een paar woorden tot zijn maat richt, die, een jaar of
tien jonger dan hij, er voor zijn leeftijd nog vrij kras en
flink uitziet.
Wel heeft de keerkringszon zijn gelaat bruin gebrand
en hebben weer en wind er diepe voren en rimpels in
gedrukt, maar toch ligt er nog kracht in die trekken,
spreekt er nog levenslust uit de oogen, die frank en vrij
van onder de borstelige wenkbrauwen rondzien. De reeds
ingevallen mond is vriendelijk om te zien, als de grijze
matroos zich tot zijn maat wendt met de woorden
;/'t Is warm geweest vandaag, hè ouwe?"
„Zei je wat, Gijs?"
Luide herhaalt de andere: „'t Briesje moet stijver wor
den, wil 't wat opluchten."
„Ja, 'k heb 't benauwdpuft de tachtigjarige.
„Wat een wonder! Jij zit daar ook in je stoel als een
ouwe snertkoker in zijn kombuis; kon je maar eens heele-
maal aan 't dek komen, hè?"
„'t Gaat niet meer maat, mijn beenen staan niet study
genoeg...."
„Ja ouwe, jij bent niet voor niemendal tachtig geworden
't is geen wonder, dat je voor goed op de helling werd
gezet, maar je bent nog best af hier in 't gesticht, 't Is
toch aardig van de heeren, dat ze dien stoel heelemaal
apart voor jou hebben laten maken en...."
Daar klinkt plotseling van uit de verte het geluid van
een accordeon.
"t Is vrij stil in de natuur en zachtkens ruischt de zee.
De droefgeestige toon van de harmonica klinkt niet
slecht bij 't eentonig geluid der golven, dat op den lichten
wind gedragen wordt.
De oudste van de twee zeelieden hoort het niet en blaast
gedachtenloos op de tabak in den kop van zijn pijp.
De andere luistert opmerkzaam toe en vraagt eensklaps
luid: „Zeg, ouwe! heb jij Klaas Brink nog gekend?"
„Wien zeg je?"
„Klaas Brink, 'k Heb een reis of drie samen met hem
gevaren op „De Cycloop," hij als bootsman en ik als
bootsmansmaatAls ik nou niet beter wist, dan zou ik
zeggen die daar op de harmonica speelt is Klaas Brink....
Wel verdraaid! hij is 't, wat ik je zeg ik ken zijn
lijfdeuntje hoor je 't nou niet? Och, neen! daar ben
je te doof voorhij speelde 't vroeger altijd aan boord...."
't Geluid van den accordeon is naderbij gekomen en
houdt dan plotseling op.
Een man, geleid door een meisje van een jaar of dertien,
is het huis genaderd; zijn gang is min of meer onvast en
waggelend en 't is duidelijk te zien, dat zijn oogen hem j
hunnen dienst weigeren. Onder de linkerarm draagt hij
een accordeon en met de rechterhand houdt hij het meisje
vast. Een nagenoeg witte ringbaard omlijst zijn verbrand
en bruin gelaat en een groene lichtklep beschut zijn bijna
blinde oogen.
Zijn uiterlijk wekt deernis, want hoe gelapt zijn kleeding
ook is, hoe ingevallen zijn wangen ook mogen zijn, toch
ligt er iets fatsoenlijks in zijn geheele persoonlijkheid.
Als hij tot voor de deur der Prins-Hendrik-stichting
genaderd is zegt het meisje:
„Hier wachten we even, Grootvader: hier moet je eens
spelen, want daar zitten oude matrozen en...."
„We zijn immers bij de stichting, Pietje?
„Ja Grootvader."
,,'lc Ben moe, kind, laten wij liever naar huis gaan, en
bovendien ik speel hier niet graag, omdat...."
„Waarachtig hij is 't...." met die woorden staat de oude
bootmansmaat van zijn stoel op, ziet den voor hem staanden
man eenige seconden scherp aan en vraagt dan: „Ben jij
't of ben je 't niet bootsman: ken je mij niet meer?"
„Ik kan niet meer zien; mijn kluisgaten zijn bijna dicht,
maar ik heb je stem meer gehoord...."
„Klaas Brink! ik ben het, je ouwe maat, Gijs!"
Allemachtig, rooie ben jij 't?"
„Stop een beetje'k ben nou wit, net als jij
maar, bootsman, hoe kom jij zoo aan lager wal dat je....
hmhmafijnik zal niet zeggen dat je niet netjes
op dat ding zaagt, waarachtig je doet liet heel mooi en je
hebt 't er al zijn leven heel aardig op afgebracht, maar
hm!.... Wil je ereis opsteken, bootsman? Zeg, kleine
meid, pak jij dien stoel ereis aan en zet je grootvaar er
op 't is immers je grootvaar?....
„Ja!" het kleine meisje neemt den stoel en doet den
ouden man plaats nemen, terwijl de rooie vervolgt:
„Zit je goed? Best! 'n weergaasch aardig sleep
bootje heb jij bij je. Hoe kom jij aan zoo'n aardig
loodsmannetje, oude haai? Zeg je ziet er niet naar uit
of je 't erg breed heb. Komsteek ereis op en wacht
even dan zal ik een kop koffie voor je vragen, of wil je
een glas bier, dat is binnen ook te krijgen.... Zeg, kleine
meid, heb jij je grootvaders baatje en broek zoo mooi
gekaletaterd komjij hebt jonge beenen, loop het huis
eens even in en zeg dat hier een oude pikbroek zit die
dorst heeft en....
Doe geen moeite, rooieIk heb niets noodig.
Niet, je ziet er anders vrij ongel...."
Ja, 'k heb nooit gedacht dat ik op mijn ouwen dag,
'k ben in mijn twee-en-zeventigste, nog mijn kost zou
moeten ophalen met och, maat! 't valt hard voor een
oud-zeeman om te.... afijnbedelen is 't dan toch ook niet,
verd..., md niet, ik speel, zie je, en al is het leelijk doordat
mijn vingers te stijf en te krom worden, ik doe te
minste iets voor de paar centen die ze mij geven.
„Arme weerlicht!"
„'k Heb zoolang gevaren als ik kon, toen men karkas
niet meer mee wou, ging 't niet langer en heb ik met een
jol te Amsterdam op 't Y mijn kost opgehaald, maar daar
is ook al niets meer te verdienen, ze hebben er geen
vlettermannen meer noodig, omdat de schepen mankeeren....
toen heb ik mijn schuit verkocht en ben hier naar toe
gegaan; 'k heb een dochter, die met een visscherman
getrouwd is geweest. Ze hebben grootvader in huis ge
nomen, niet waar, Pietje waar is je hand poppetje?
ja! en ze zijn wat best voor me geweest, allemachtig best,
maar eindelijk is haar vader naar de haaien gegaan. Arme
kerel! hij was in de reddingboot toen een jaargeleden, dien
Engelschman hier op de kust is gebleven 't was erg
zwaar weer en.... verd.... md jammer dat hij er juist aan
gelooven moest. Ja, Pietje 't was een beste kerel je vaar,
en.... de oude pinkte een traan weg.
„En toen bootsman....?"
„Nou, toen bleef me dochter met zes wurmen alleen
't werd schraal aan den bak, dat kan je nagaan. Ik heb
toen nog af en toe wat verdiend door van schelpen en
hoorntjes, zoo wat speldekussen, doosjes en andere snaar-
derij te knutselen, maar 't duurde niet lang, want ik kreeg
't op mijn oogen; 't beetje geld wat ik nog had, heb ik
er aan verlapzalfd en toch heeft 't niets geholpen ik
kan temet niemendal meer zien. Om nou heelemaal voor
niets in 't zog van die anderen, Pietje geef me je hand
mee te varen, dat kon ik niet over mijn hart verkrijgen
daarom heb ik in Gods naam mijn harmonica maar opge
nomen zie je rooie, ik speelde vroeger nog wel eens
voor mijn kleinkinderen en nou Daar! Jandon!
't is toch ook voor die kinderen, anders deed ik 't waar
achtig niet."
„Bootsman, je bent een goeie kerel, maar veel te oud
om speelman te zijn. Jij hoort hier in de Prins-Hendrik
stichting, net als ik kun je er niet in komen? Jongens,
maat! we hebben 't hier zoo goed...."
„God gaf dat ik er in kon, rooie, misschien kon ik mijn
boddy dan nog een jaar of wat rustig voor anker leggen,
voor ik over de fokkeschoot ga."
„Waarom maak je er geen werk van, er is hier in huis
plaats genoeg, er kunnen nog wel twintig in, zeggen de
heeren...."
„Dat weet ik, maat! dat hebben ze mij ook gezegd,
maar ze hebben geen geld en daarom...."
En daarom zou menig oude, brave, maar hulpbehoevende
pikbroek een schamel stukje brood aan zijn medemenschen
moeten blijven vragen. Plaats in 't gesticht en geen geld
om die plaatsen te doen innemen door ouden van dagen.
Dat is zonde en schande, weldadige landgenooten? Dat
zult gij niet dulden, niet waar? Daarvoor klopt in ieder
Hollander nog te luid het zeemanshart der vaderen.
Komt, Nederlanders, strijkt nog eens weer de hand over
't hart en zondert iets af, 't zij dan weinig of veel, voor
de Prins Hendrik-Stichting, het asyl voor oude behoeftige
zeelieden.
Yoor alle gewenschte inlichtingen stellen zich, behalve
regenten, meer speciaal beschikbaar het dagelijksch bestuur
en verdere heeren onderteekenaren.
A. Van Laer Jr., voorzitter, te Scharwoude; A. C.
Wertheim, vice-voorzitter, Heerengracht 615, te Amster
dam; C. De Groot, te Egmond aan zee; G. E. A. Van
Hall, secretaris, Dapperstraat 53, te AmsterdamG. W. A.
Van Laer, Keizersgracht 538, idem; G. H. Van Munster,
Heerengracht 601, idem; D. Bonnerman, Binnenkant 22,
idem; G. C. Van Veen, O. Z. Voorburgwal 59, idem;
H. H. P. De Wit, Westerstraat 15, te Rotterdam; Th. A.
Quanjer, Bemuurde Weerd, te Utrecht.
Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.
