HELDERSCHE
EX KIEIIWEDIEPER COURAKT.
Nieuws- en Advertentieblad voor Hollands Noorderkwartier.
1884. N°.132.
Zondag 2 November.
Jaargang 42.
Uitgever A. A. BAKKER Oz.
IOl nneruaii
NADIA'S GELOFTE.
„Wij huldigen
het goede."
Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag namiddag.
Abonnementsprijs per kwartaalf 0.90.
franco per post 1.20.
BUREAU: MOLENPLEIN.
Prijs der Ad ver ten tién Van 11 regels 60 cents, elke
regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte.
Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager.
Z. w. de Koning heeft tegenover een anderen Euro-
peschen Souverein een treffend bewijs van zijne belang
stelling gegeven, dat juist aan zijn eenvoudig karakter
groote waarde ontleent. Willende hulde brengen aan de
edelmoedige zelfopoffering, door Z. M.. Koning Humbert
van Italië tijdens de jongste cholera-epidemie daar te lande
aan den dag gelegd, heeft het Z. M. Koning Willem III
behaagd, den Italiaanschen Monarch deswege de gewone
zilveren medaille voor menschlievendheid en hulpbetoon te
doen toekomen. Het eeremetaal, waarop 's Konings borst
beeld prijkt, heeft een prachtig in fluweel gebonden album
tot étui. Door tusschenkomst van onzen minister van
Buitenlandsche Zaken werd het huldeblijk overhandigd aan
den Italiaanschen gezant bij ons Hof, met verzoek, de
medaille in naam des Konings aan zijn Souverein aan te
bieden. Dientengevolge vertrok graaf Del la Croce dezer
dagen naar Rome, ten einde zich van de vereerende op
dracht bij den Vorst te kwijten.
In het kiesdistrict Dokkum zijn tot leden van de
Tweede Kamer gekozen de heeren E. J. Attema en E. B.
Kielstra, beiden liberaal.
In het kiesdistrict Middelburg is herkozen de lieer mr.
P. C. 't Hooft (aftredend lid), katholiek. Herstemming
tusschen de heeren mr. D. Van Eek (aftr. lid), liberaal en
mr. L. W. C. Keuchenius, anti-revolutionair.
Volgens het Vaderland is het eindresultaat der verkie
zingen aldus:
De liberalen verliezen één zetelTiel.
Voor zes liberale zetels is herstemming: Brielle, één te
Almeloo, één te Zutphen, één te Utrecht, één te Alkmaar
en één te Middelburg.
Verder brengen de liberalen vijf nieuwe mannen in
herstemming voor zetels tegenwoordig door anti-liberalen
ingenomen: één te 's Gravenhage, twee te Delft, één te
Arnhem en één te Almelo.
Voor Zevenbergen komen twee anti-liberalen met elkander
in herstemming, voor een zetel te Haarlem twee liberalen.
Van de Kappeynianen zijn niet herkozen de heeren Tak,
22)
Naar het Fransch van Hek&i Gréville.
{Vervolg.)
Deze avond gaf de kinderen stof tot eindelooze gesprekken.
Sophic vooral kon haar moeder niet genoeg roemen, die in haar
oogen een heldin was. Marthe bewonderde in stilte haar weldoen
ster, die zij reeds lang innig vereerd had, maar zij was het
toch volkomen eens met het oordeel van mevrouw Korzof zelf,
dat aan de toepassing der beginselen betreffende gelijkheid nog
al gevaren verbonden waren. Sopliie wilde daar niets van hooren.
Geheel verblind en op een leeltyd, dat men het meest geneigd
is zich droombeelden te vormen, werd zij, misschien ook door
den geest van zelfverloochening, edelmoedigheid en liefdadigheid,
die er in haar ouderlijk huis heerschte, langzamerhand veel
dweepzieker dan Nadia ooit geweest was. Dikwijls waarschuwde
haar moeder haar voor overdrijving, maar het ging moeielijk
met geweld andere gedachten te brengen in het hoofd van een
meisje van veertien jaar, dat haar leeftijd ver vooruit was.
Dmitri was van oordeel er voorloopig niet te veel acht op te
slaan.
Als het te ver gaat, dan zijn wij er immers altijd om liet
haar onder het oog te brengen.
Zoo gingen de zaken een jaar lang rustig voort. De zeven
tiende verjaardag van Pierre werd met grooten luister gevierd.
Nadat zijn studies met een schitterend examen bekroond waren,
liet hij zich als student aan de Academie voor geneeskunde in
schrijven, daar hij de betrekking van zijn vader voor de eervolste
hield en hij het zich tot een plicht rekende, onder zijn toezicht
te werken en hem in het hospitaal te vervangen, als voor hem
de tijd van rust zou zijn aangebroken.
Volodia was hem reeds een jaar geleden voorgegaan en kon
zich geen grooter geluk voorstellen, dan eens een hulp en een goed
vriend van Peter te worden, dien hij innig liefhad.
Na een huiselyk familiefeest vereenigde een groot feestmaal
allen, die in het hospitaal werkzaam waren of in eenigc betrek
king stonden tot den jongen man, die heden zyn maatschappelijke
loopbaan zou beginnen.
De vreugde der gasten was algemeen, want allen hadden deze
familie lief, wier streven was voor anderen te leven. Het was
een onvergetelijke dag voor de kinderen.
Den volgenden Maandag kwam Korzof met een zorgvollen blik
binnen. Er hadden zich een groot aantal zieken den vorigen
avond aangemeld. De vreemde verschijnselen, welke zich bij
nagenoeg allen vertoonden, hadden veel overeenkomst met een
ziekte, die zich in lange jaren niet had vertoond en het eerst
in de meest verwyderde provinciën uitbrak. Tot nu toe was zij
nog niet te Petersburg waargenomen, waar men slechts bij uit
zondering een geval, dat er eenige overeenkomst mee had, maar
lang niet zoo ernstig was, behandeld had.
Op de vraag van zijn vrouw, waarom hij er zoo bezorgd uitzag,
poogde hy voor het eerst van zijn leven de waarheid voor haar
te verbergen en gaf hij voor wat vermoeid te zijn door de
vermeerdering van het aantal zieken, die hij dien dag behandeld
had.
Nadia, die alles blindelings geloofde wat haar man zei, nam
deze opheldering voor goede munt opmaar den volgenden morgen
toen zij hoorde dat het hospitaal vol was en zij op zijn gelaat
dezelfde angstige uitdrukking bespeurde, werd haar geloof in hem
geschokt en twyfelde zy aan de waarheid van hetgeen hij gezegd
had. Zij kon niet laten hem eenige vragen te doen, maar Korzof
Wichers en Van Heeckeren, Rnmbach en Bergsnui, terwijl
de heeren De Meijier en De Bruyn Kops zich aan her
stemming moeten onderwerpen.
Over 't geheel zijn in de twijfelachtige districten de
anti-liberalen niet, de liberalen wel in stemmental vooruit
gegaan.
Op de sociaal-democratische candidaten voor de
Tweede Kamer, de heeren Domela Nieuwenhuis en Gerhard,
in het kiesdistrict Haarlem gesteld, werden respectievelijk
17 en 9 stemmen uitgebracht.
Bij de jl. Dinsdag gehouden verkiezing voor een
lid van den Raad der gemeente Winkel is met één stem
boven de volsterkte meerderheid gekozen de heer Pieter
Slooves Kz.
Naar men verneemt heeft de heer J. Sneeboer, te
Sijbecarspel, dezer dagen een zijner, in het Nederlandsch
Rundvee-Stamboek ingeschreven, koeien,- aan Amerikanen
verkocht voor den fermen prijs van f 675. Een andere
vette dito, voor de slachtbank bestemd, is verkocht voor
f 300, hetgeen bij de tegenwoordige lage prijzen zeker eene
groote som mag lieeten voor een voortreffelijk vet dier.
Jl. Woensdag nacht heeft men zich te Purmerende
door uitsnijding eener ruit toegang verschaft tot het hulp
station van den spoorweg alclaar en den stationschef van
zijn gouden horloge en eenig geld beroofd. De dader of
daders zijn nog niet bekend.
Jl. Woensdag stond voor het Gerechtshof te Amster
dam terecht T. Lietz, oud 22 jaren, broodbakkersknecht,
wonende te Broek op Langedijk. Hij was beschuldigd van
1. In het laatst der maand Mei in een danshuis te Alkmaar
ontvreemd te hebben een sigarenpijpje met gouden beslag,
dat een der daar aanwezige personen, die zich met dansen
vermaakte, op een tafeltje had laten liggen. 2. In het
laatst van de maand Augustus te Broek op Langedijk een
kist, toebehoorende aan een zijner kameraden, geopend en
zich daaruit eenige kleedingstukken, een gouden horloge
en eenig geld toegeëindigd te hebben. Tegen hem werden
geëischt 15 maanden cellulaire gevangenisstraf. Als ver
dediger trad op mr. A. C. Pieren.
gaf haar slechts ontwijkende antwoorden.
Toen vermoedde zij dat er eenig onheil dreigde, maar daar zij
weinig uitging, had zij nog geen gelegenheid gehad buitenaf iets
gewaar te worden, toen Pierre, van zijn college thuis komende,
onverwachts aan Korzof vroeg:
Is het waar, vader, dat de pest in Petersburg is uitge
broken en zij reeds verscheiden van onze zieken ten grave heeft
gesleept
Nadia was als vastgenageld blijven staan. Zy staarde haar man
met een bleek gelaat aan en scheen met een onuitsprekelijken
angst zijn antwoord af te wachten.
Het is helaas waar, zeide Korzof. Ik had gehoopt het nog
een tijdlang voor u verborgen te kunnen houden. De pest
heerscht hier en wij hebben er sedert Zondag reeds elf zieken
aan verloren.
Op hoeveel? vroeg Nadia.
Op zeventien, die met de ziekte hier zijn gekomen. Morgen
of overmorgen zullen alle zalen besmet zijn en ik heb order
gegeven dat men niemand anders dan pestlijders meer mag binnen
laten: het is niet noodig de menschen te laten sterven aan een
ziekte, welke nog erger is dan die, waaraan zij lijden. Er wordt
in den tuin een houten loods gebouwd, die ons van veel nut
zal zijn en wij kunnen dan onze zalen, na ze ontsmet te hebben
weer voor hun oorspronkelijke bestemming gebruiken.
Hij sprak zonder ophouden voort als om zich zelf te verdooven
en zijn vrouw te weerhouden zekere woorden te zeggen, dio hij
wist dat haar op de lippen zweefden.
Pierre liet het hoofd op de borst zinken. Hij had de geruchten,
die door de stad verspreid waren, vernomen en hij kende het
gevaar, dat de zijnen dreigde.
In de ijzige stilte, welke nu volgde, hoorden zij duidelijk de
hamerslagen der timmerlieden, die bezig waren het houten gebouw
op te slaan, dat de ongelukkigen een schuilplaats moest aanbieden
en waar zij misschien door de frissche lucht, die zij zouden
inademen, genezing konden vinden. De jonge man ging heen
om naar de vorderingen van het werk te zien. Korzof en zyn
vrouw bleven alleen.
Dmitri, zei Nadia.... plotseling zweeg zij. Hij zag haar
aan en zij las in zijn blikken, wat zij vreesde er in te zullen
zien.
Ja, antwoordde hij op baar vragéöde blik. Gij moetallen
van hier vertrekken.
Dat nooit, zeide zij, haar hand in den arm van haar man
leggende. Nimmer zal ik je verlaten!
Zend de kinderen dan ten minste van hier.
Daartoe zullen zij niet te bewegen zijn,
Zij zwegen. Het geraas der hamerslagen werd hoe langer hoe
sterker. Korzof ging voor het raam staan en zag hoe zijn zoon
met een hamer gewapend als een gewoon ambachtsman mee
werkte.
Dmitri, zei Nadia, het is hard!
Het is plicht, antwoordde hij, haar hand vast in de zijne
klemmende.
Ach, zuchtte zij, als ik geweten had!...
Dan zou je toch evenzoo gehandeld hebben! Bovendien,
'het is vrij wel om het even, dit of iets anders!...
- Neen, dit is vreeselijker. Andere dingen weet men niet
van te voren, terwijl dit... en dan die verschrtkkelijke pijnen,
want het moet afgrijselijk zijn, niet waar?
Men zegt het, antwoordde de, dokter, het hoofd afwendende,
maar ik herhaal wat ik gezegd heb: dat of iets anders!... En
dan rijn. er wel enkelen die er boven op komen! Waarom zou
ik het eerder krijgen dan ieder ander? Hebben wij geen uit
Te Berkenwoude is overleden de heer VV. J. De
Jong, in den ouderdom van 95 jaren, nalatende eene familie
van 136 personen: 8 kinderen, 56 kleinkinderen en 72
achterkleinkinderen.
Zekere D. H. Recter, raadslid te Geldersch Veenen-
daal, van beroep kruidenier en van politiek anti-revoluti-
tionair, heeft een klacht ingediend tegen den opsteller van
een verslag der raadszitting van 2 October 11., op grond
dat hem (Recter) bij een debat over kermis-afschaffïng in
den mond was gelegd
„Kermis moet er zijn en ik heb er zelf ook veel te veel
voordeel bijhoe meer rommel op dien dag hoe beter. Ik
zou zelfs voor willen stellen om de staangelden voor
tenten, kramen en draaimolens tot op de helft te vermin
deren, dan komt er nog meer rommel en daarmee wat
meer buitenlui daar wat aanzit. Wonen er op de markt
die de kermis niet willen zien, laten zij dan de vensters
sluiten en achter gaan zitten."
R. erkent nl. te hebben gezegd: „en ik heb er zelf ook
te veel voordeel bij."
De verslaggever heeft echter de verantwoordelijkheid
voor de juistheid daarvan aanvaard.
Twee onderwijzers zegt de Bred. Crt., spraken
over hunne privaatlessen, 't Is in het begin van de maand,
welke omstandigheid den eenen de vraag in den mond
geeft: «Hebt gij het geld uwer lessen reeds ontvangen?"
„Helaas nog niet," was het antwoord, „maar wat moet ik
doen, ik kan de vaders toch niet manen."„Maar waarom
doet ge niet als ik? Als het de eerste is van de maand
en mijne leerlingen het geld vergeten hebben mede te
brengen, dan laat ik hen eenvoudig de volgende volzinnen
in het Fransch vertalen: 1. De maand is ten einde. 2. Ik
heb geen geld. 3. Hebt gij geld, ik heb het noodig.
4. Waarom hebt gij het geld niet meegebracht? 5. Heeft
uw vader u het geld niet ter hand gesteld? 6. De onder
wijzer heeft mij gevraagd of ik het geld meêgebracht heb,
enz. Dit, amice, is een probaat middel. Bij de volgende
les ontvang ik mijn salaris."
stekende voorbehoedmiddelen tegen de besmetting?
Ja, zonder twijfel, maar je zult ze eiken dag zien...
Nadia, zeide hij zacht, het is onze plicht; wij hebben het
gewild, wy willen het nog en zullen het tot den laatsten dag
willen, onverschillig of die dag morgen of over dertig jaren
komen zal.
Het is zoo zeide zij met een zware zucht. Maar ik wist
niet hoe lief ik je had!
De kinderen zouden op verlangen hunner ouders naar Spask
vertrekken, maar Pierre weigerde hardnekkig zijn vader te ver
laten.
Er zou al een wonderlijk soort geneesheer van mij groeien,
zeide hy, als ik op het oogenblik van gevaar mijn post verliet!
Wat zou Volodia den spot met mij drijven.
Sophie weigerde eveneens haar ouders te verlaten en Marthe
moest lachen toen men haar het voorstel deed. Deze jonge
menschen bezaten zooveel kracht en opgewektheid in zich, dat
het hun gelukte weer nieuwen levensmoed en zelfvertrouwen in
het hart van Korzof en zijn vrouw op te wekken. De berichten
bleven intusschen zeer ougunstig. Het sterftecijfer nam met den dag
toe. Men zag niet anders dan tencergeslagen gezichten en on
rustige menschen, die bij het minste gebrek aan eetlust en den
minsten huiduitslag meenden dat zij met de pest besmet waren
en hun testament reeds gingen maken. De meer gegoede klassen
der maatschappij bleven zooals gewoonlijk door de vreeselijke
ziekte gespaard. Enkele gevallen echter met doodelijken afloop
ook onder hen, maakten de vrees algemeen.
Van den beginne af had Nadia alle gemeenschap met de
buitenwereld afgebroken, uit vrees van de besmetting in de
huizen harer vrienden en betrekkingen over te brengen.
Weken gingen er voorbij. Korzof was steeds op rijn post en
wekte, door zijn voorbeeld, den moed en den ijver op bij zyn
mede-doctoren en ondergeschikten. Geen van hen was tot nu
toe door de ziekte aangetast geworden, hetgeen een sprekend
bewijs was voor de deugdelijke inrichting van het huis. Door
aanhoudend te midden van het gevaar te leven, begonnen de
bewoners van het hospitaal zich onvatbaar voor de besmetting te
wanen en men spotte zelfs met de Petersburgers, die, gewapend
met allerlei overdreven voorzorgsmaatregelen, niettemin op bijna
onverklaarbare wijze werden aangetast, maar gelukkig niet aan
de ziekte bezweken.
Het aantal zieken begon af te nemen en het scheen wel, dat
de epidemie weldra uitgewoed zou zijn.
Toen eerst ondervond de geheele familie Korzof de gevolgen
van een tijd van aanhoudende inspanning. Het scheen of zij al
hun krachten verbruikt hadden in den weerstand, dien zij zoo
hardnekkig aan de besmetting geboden hadden. Zelfs de dokter
was minder voorzichtig geworden.
Op zekeren morgen werd hij eerst laat wakker. Hij had zich
den vorigen avond zwaar vermoeid en ongewoon slaperig gevoeld
en was daarom vroeger dan gewoonlijk naar bed gegaan. Hij
ging opzitten en zag om zich heen met een eenigszins verwarden
blik, alsof de voorwerpen, die hem toch zoo overbekend waren,
hem eensklaps vreemd geworden waren. Hij streek eens met
de hand over zijn voorhoofd met een gevoel van slaperigheid en
afgematheid. Vervolgens voelde hij onwillekeurig op zijn borst,
omdat er iets was dat hém hinderde en bleef toen plotseling als
versteend zitten. Het was of hij eensklaps in eeu afgrond neer
stortte, waaruit geen sterveling hem kon opheffen. Hij drukte
de andere hand op de bel, die voor zijn bed stond. Bijna op
hetzelfde oogenblik verscheen Nadia voor hem. Een enkele
blik op het gelaat van haar dierbaren man was voldoende om
haar de naakte waarheid in al haar omvang te doen kennen.
