ESVFREtfNTrirNrrt w
leeren. In weinige maanden sprak de jeugdige Duitscher
onze taal vloeiend; hij kweet zich uitnemend van zijne
plichten, volgde met den meesten ijver den cursus voor
onderofficier en daarna dien voor officier en, dank zij zijn
volharding en zijn vlijt, gepaard aan zijn grooten aanleg,
zal hij nu weldra de epauletten dragen. Na vijf jaren werd
de jeugdige vreemdeling, die niets bezat, officier.
Naar de Haarl. Crt. verneemt, zal de ook ten onzent
zoo algemeen en gunstig bekende Fransche romanschrijfster,
die onder den naam van Henry Gréville schrijft, op uit-
noodiging van enkele stadgenooten, op 2 December in
„Felix Favore" aldaar eene voorlezing komen houden. Zij
zal ook in Den Haag en te Amsterdam optreden.
De Rijkstelegraafkantoren met vereenvoudigden dienst
te De Cocksdorp en te Oude Schild, alsmede de Rijks-
telegraafpost te Eierland, zijn evenals het Rijkstelegraaf
kantoor op Texel, waarmede zij zijn verbonden openvan
15 October tot 14 Maart van 8 tot 11 uren voor- en van
121 tot 3 en 6 tot 8 uren namiddags, van 15 Maart tot
14 October, van 8 tot uren voor- en van 1 tot 3^ en
6 tot 8 uren namiddags. De openingsuren dier kantoren
op Zon- en feestdagen blijven onveranderd.
In de zitting van den Raad der gemeente Zijpe, den
4 dezer gehouden, is vastgesteld een suppletoir kohier van
den Hoofdelijken Omslag voor den dienst van 1884, ten
bedrage van f 155.05. Er geschiedde voorlezing van
eene missive der plaatselijke Commissie van Toezicht op
het Lager Onderwijs, de kennisgeving inhoudende, dat de
afwijzing van 't voorstel om op de begrooting voor 1885
de som van f 100 uit te trekken voor schoolbibliotheken,
door de Commissie wordt betreurd en den leden aanleiding
heeft gegeven om ontslag te verzoeken tegen 1 Januari a. s.
Op eervolle wijze werd daarop dat ontslag verleend.
Benoemd werd tot onderwijzeres te Oudesluis mejuffr.
A. Heemskerk van Heerhugowaard op haar daartoe gedaan
verzoek, wegens benoeming te Purmerend, werd aan mejuffr.
G. v. d. Veen, onderwijzeres te Schagerbrug, een eervol
ontslag verleend, ingaande met 1 Januari 1885. Voor
lezing geschiedde van een schrijven van B. en W. der
gemeente Petten, houdende het verzoek om de vergoeding
voor het geven van onderwijs, aan kinderen uit de gemeente
Zijpe op de school te Petten, te verhoogen met f 200 en
alzoo te stellen op f 400. De beslissing omtrent dit verzoek
te nemen, werd verdaagd tot eene volgende zitting.
Nadat door den Voorzitter was medegedeeld, dat op
22 dezer de verhuring van Gemeente-, Armen-en Weezen-
land zal plaats hebben, werd de zitting voor gesloten
verklaard.
Door den kerkeraad der Hervormde gemeente te Broek
op Langedijk is aan den ring Scharwoude het verzoek
gericht, dat tijdens de vacature, die ontstaan is door het
vertrek van ds. Klomp naar 's Graveland, de predikbeurten
zullen mogen worden vervuld door predikanten, die de
kerkeraad zelf wenscht uit te noodigen, zullende de gewone
uitkeeringen aan den ring toch plaats hebben. De ring
Scharwoude toch bestaat thans, op eene enkele uitzondering
na, uit moderne predikanten, en de kerkeraad van Broek
op Langedijk is van moderne Evangelie-prediking volstrekt
niet gediend. Daarom meent hij op de voorgestelde wijze
beter aan de godsdienstige behoeften der gemeente te vol
doen. De ring Scharwoude heeft besloten, onder zekere
voorwaarden, het verzoek des kerkeraads in te willigen.
Uit den Transvaal ontvangt de Zwolsche Crt. een
schrijven van een landmeter, waarin o. a. het volgende
voorkomt:
Na mijn 8 jaren verblijf in den Transvaal, kan ik niet
je, door te trouwen zonder liefde, enkel en alleen ora een hersen
schim verwezenlijkt te zien, je zelve, uit eerzucht, evengoed ver
koopt als zij.
Ik! riep Sophie verontwaardigd uit, wanneer ik mij boven
de bekrompenheden van de maatschappij verhef...
Dat is het juist, de zucht om boven anderen verheven te
zijn, vervolgde Volodia. Het huwelijk, zooals ik het opvat,
Sophie, is iets geheel andershet is het voortdurend en heilig
genot, te leven met het wezen, dat men boven alles bemint, zonder
dat iemand het recht heeft, er u van te scheiden; het is het
geluk, kinderen, door een goed voorbeeld, tot eer en deugd op
te voedenhet is de aanhoudende en altijd nieuwe gemeenschap
van gedachten en gevoelens.... Ik zal niet trouwen, Sophie,
vervolgde hij met een zachte, weemoedige stem, maar ik had
gehoopt dat je eenmaal het geluk zoudt smaktn, dat voor mij
niet is weggelegdik zou gelukkig geweest zijn, ja zeer gelukkig
wanneer ik je de aangebeden vrouw had mogen zien van een
goeden, achtenswaardigen man.... De toekomst, die je tegemoet
wilt gaan, maakt mij bedroefd en ik heb den moed niet er getuige
van te zijn.
Wil je van hier gaan? vroeg Sophie ontsteld, en waarheen?
Ik heb nog geen vast besluit genomen naar welke plaats
ik mij begeven zal, maar ik zal Petersburg verlaten.... met de
smartelijke gedachte dc speelgenoot mijner jeugd, mijn vriendin,
mijn zuster bijna, ongelukkig te zien.
Hij zweeg en ook Sophie bewaarde het stilzwijgen. Het was
alsof iets, wat hij niet gezegd had, in de ooren van het jonge
meisje natrilde. Zij trachtte het zich te binnen te brengen, maar
zij kon slechts den weerklank der werkelijk gesproken woorden
terugvinden. Zij vestigde een oogenblik haar oogen op hem: hij
zag haar niet aan; het was of zyn blikken een zwevend en ver
verwijderd beeld in een onbepaalde ruimte volgden.
Ik dank je, zeide zij, zich geweld aandoende, om hare stem,
die beefde, in bedwang te houden. Ik waardeer de gevoelens
van vriendschap, die je zoo deden spreken.
Maar je bent niet overtuigd vroeg hij teleurgesteld.
Zij sloeg de oogen neder. Overtuigd, neen aan het wankelen
gebracht, ja. Maar een gevoel van eigenliefde, machtiger dan
de stem van het gezond verstand, weerhield haar, er voor uit te
komen.
Vaarwel, Sophie, zeide hij, haar de hand reikende.
Zy gaf hem aarzelend de hare.
Je gaat immers nog niet heen? zeide zij.
Neenmaar om het even of ik blijf of ga, neem ik afscheid
van je. Ik heb een vriendin verloren. Je behoudt in mij steeds
een broeder, vergeet dat niet, Sophie.
H$ liep zoo haastig de kamer uit, dat zij geen tijd had een enkel
woord tot hem te zeggen.
Zij bleef een oogenblik onbewegelijk staan, keerde toen naar
hare kamer terug, waar zij in tranen uitbarstte. Waarom Zij
wist het zelf niet.
Een uur later liet haar moeder haar bij zich roepen en had
een langdurig onderhoud met haar.
Zooals Martha reeds voorspeld had, ontmoette mevrouw Korzof
een onoverkomelijk struikelblok in de stijfhoofdigheid van het
jonge meisje. De woorden van Volodia hadden haar getroffen
misschien zouden zy mettertijd, onder den invloed van zachte,
verstandige redeneeringen, tot een goed resultaat hebben geleid
in de tegenwoordige omstandigheid werd de indruk er van door
de moederlijke vermaningen geheel uitgewischt.
Ik zal nooit mijn toestemming tot dat huwelyk geven, zeide
anders zeggen, dan dat het land in 't algemeen een goed
land is. Wat voedingsmiddelen aangaat is 't in den winter
echter een allerongelukkigst land.
Toen ik voor ruim anderhalve maand het dorp Utrecht
verliet, had ik mijn wagen geladen met mielies, ineel,
aardappelen, boter, enz. enz.maar nu zijn sedert een paar
dagen onze boter en aardappelen op. Konden we nu in
een dorp of bij de boeren maar wat koopen, maar die
hebben zelf niet. We zitten nu midden onder de boeren
en al wil ik nog zooveel geld betalen, ik moet het doen
zonder groente, zonder aardappelen, zonder boter, zonder
vet, zonder melk. Bij geluk kreeg ik voor een paar dagen
2 pompoenen present, maar anders moeten we nu maar
leven van schapenvleesch met droog brood en droog brood
met schapenvleesch. Is dit schapenvleesch vet, dan gaat
het nog, maar de schapen zijn in den winter bitter mager.
Hebt ge nog het geluk een beetje boter te krijgen, dan
is dit meestal zoo sterk van smaak, dat ze niet te eten is.
En nu, ja wanneer u dezen ontvangt, ben ik misschien
midden in Zululand. U hebt zeker wel gehoord, dat Zulu-
land in den laatsten tijd het tooneel was van moord en
doodslag. Op verzoek van den zoon van Ketchwavo zijn
een 300 k 400 boeren Zululand binnengetrokken en hebben
daar rust en vrede hersteld.
In korten tijd hebben die zoogenaamde Kaffer-mishande
laars daar alles „gesetteld,* zoodat alle partijen tevreden
zijn. Daar is hun een stuk grond gegeven, groot genoeg
om een onafhankelijk gouvernement te vormen. Aan mij
is verzocht voor hen een dorp op te meten (verdeeling in
straten en erven).
Men schrijft uit Buenos-Ayres aan de Amsterd. Crt.,
dat de politie aldaar het den voortvluchtigen gebroeders
Tobias zóó lastig heeft gemaakt, dat zij genoodzaakt werden
de stad te verlaten.
Vooral van de zijde der Fransche Regeering worden hun
gangen door geheime agenten bespied. Men zal zich her
inneren dat de jongste Tobias, kort voor zijne vlucht, zich
van een aanzienlijk bedrag, toebehoorende aan een Fransche
Assurantie-Maatschappij, heeft meester gemaakt.
Te IJlst ligt eene oude vrouw bedenkelijk ziek, na
't gebruik gedurende vier achtereenvolgende avonden van
72 droppels Haarlemmer-olie.
Mevrouw Frenkel-Bouwmeester treedt morgen voor
de honderdste maal te Amsterdam als „Fedora" op.
Een dronken vrouw werd gisteren avond in de
Heerenstraat te Amsterdam opgepakt en naar het bureau
van politie gebracht. Drie kinderen van de vrouw liepen
't was treurig om aan te zien naast de agenten mede.
Een bedelaar, die jaren te 's Hage heeft rondgeloopen
en voornamelijk koffiehuizen bezocht met een bordje op de
borst, waarop geschreven stond: „doofstom," doch die on
langs te Amsterdam in de fuik liep, daar het bleek, dat
hij zeer goed spreken kan, is thans veroordeeld tot zes
maanden gevangenisstraf en daarna opzending naar een
bedelaarsgesticht.
Toen het melkvee van den heer M. d. G., te Gorin-
chem, uit het Monnikenland werd gehaald en alzoo den
Dalemschen dijk passeerde, was een der koeien zoo dartel,
dat zij boven op het rieten dak sprong van het huis,
bewoond door zekeren V. d. G. Zij vervolgde, evenals het
paard van St. Nicolaas, haren weg over het dak en wilde
zich aan het einde daarvan omkeeren, toen het dak den
last niet kon torschen en de ongevraagde gast beneden in
den stal terecht kwam bij hare natuurgenooten en volstrekt
geen letsel had bekomen. De eigenaar van het huis vraagt
aan dien van de koe schadevergoeding voor de geleden
zij ten slotte, toen zij zag dat al hare redeneeringen niets baten
konden.
Zooals u verkiest, mama, antwoordde Sophie; ik zal van
mijn kant nooit trouwen met een rijken manmaar, alles wel
beschouwd, is het mij volkomen onverschillig of ik trouw of
niet.
Op dit bittere gezegde liet Nadia haar dochter alleenzij was
tot in het diepst van haar ziel getroffen en maakte zichzelf
verwijtingen, die zij in werkelijkheid niet verdiende. Gedurende
de daaropvolgende dagen werd dit onderwerp zorgvuldig door
de geheele familie vermeden, maar men dacht aan niets anders.
Pierre had Stepline gezien en hem verteld wat er was voorge
vallen. Hij had hem ecnige verwijtingen gedaan, die Nikolaas
met een onverschillig gezicht aanhoorde. Deze verschuilde zich
niet achter de verontschuldiging, dat hij onverwachts een vurige
liefde had opgevat voor haar, die hij tot vrouw wenschte te
bezitten boven zulke uitvluchten was dit nieuw soort philanlhropen
ver verheven. De liefde was slechts bijzaak! Die verheven
gevoelens waren niets dan zotteklap! Het kwam er slechts op
aan mede te werken aan de zedelijke bevrijding van het volk
door het volk! Pierre Korzof had niet geheel dezelfde opvatting
van het leven; het voorbeeld en de beginselen van zijn ouders
hadden hem gevrijwaard voor die trotsche minachting van de
edelste gevoelens der menschelijke natuur. Ook ondervond hij
een levendige teleurstelling, toen hij zijn vriend de vcrwytingen,
waarmede hij hem overstelpte, hoorde weerleggen. Hoe was
het mogelijkgeen greintje gevoel, niets dan koude redenee
ringen.
Wil ik je eens zeggen, wat mij zoo in je tegenstaat vroeg
hij eindelijk. Dat je mijn zuster enkel om haar geld schijnt te willen
huwen
Volstrekt niet, antwoordde Nikolaas koel, zij is verstandig
en zal ons van zeer veel nut zijn.
Dat was te veel voor Pierre; het was of zijn hart zou breken.
Hoe was het mogelijk! zijn lieve, bekoorlijke zuster zou
dus het werktuig worden, ter bereiking van een eerzuchtig
doel! Tegen zulk een levensbeschouwing kwam zijn gemoed
in opstand.
Stepline was echter niet de eenige, die er aldus over dacht.
Een geheele klasse van jongelieden, misleid door een bedriegelijken
schijn van grootheid, was dezelfde denkbeelden toegedaan en
ging op dezelfde wijze te werk, zoodat allen bijna gek werden van
de tegenstrijdige redeneeringen, in plaats van zich met ijver op
hunne studiën toe te leggen.
Pierre bemerkte nu ook, dat, hetgeen hij als onschuldige spot
ternij had opgenomen, wanneer men nu en dan den draak stak
met zijn ijver en geestdrift, werkelijk een scherpe kritiek was.
In dit gezelschap van gevaarlijke sujetten, die de onverschillig
heid tot een deugd hadden verheven, begon hy zich misplaatst
en ongelukkig te gevoelen. Hij trok zich langzamerhand terug en
deed zijn best, de oude vriendschapsbanden met Volodia weêr
aan te knoopen.
Deze kwam hem welwillend tegemoet, maar was zoo droef
geestig en ernstig geworden, dat Pierre daar bedekte verwytingen
in meende te zien. Volodia dacht er in de verste verte niet aan,
maar men doet geen afstand van het geluk van zijn leven, of er
blijft nog wel een schaduw van achter...
En zoo gevoelde ieder zich ongelukkig in dit huis, dat aan
allen waarborgen voor geluk scheen te kunnen bieden.
Wordt vervolgd.)
.«•j. aivKiuwn ie<ren nuutvk:
schade. De andere zegt dat hij zijn dak hooger had moeten
maken, zoodat tusschen die twee nog wel een hartelijk
woordje over dit bezoek zal worden gewisseld.
De Amsterdamsche hondenliefhebbers klagen steen en
been wanneer hunne dieren gedurende korten tijd met muil
korven moeten rondloopen, maar zullen in den vervolge
verstandig doen zich het leed hunner lievelingen niet al
te zeer aan te trekken dat deze tegenwoordig met....
menschen moeten deelen.
Volgens het Italiaansche blad Secoio toch heeft de prefect
van een'der grootste steden van Italië, die vele landerijen bezit,
de arbeiders die gedurende den oogsttijd in zijne wijnbergen
moeten werken, ijzeren muilkorven laten aandoen, ten einde
hen te beletten om van de druiven te snoepen. De Regee
ring werd van deze wijze van handelen in kennis gesteld,
maar de prefect is rustig in zijn ambt geble ven. (Amsterdammer.)
Buitenland..
Omtrent het hoogst treurige ongeval te Huete (Spanje),
dat slechts 2813 inwoners telt, wordt thans nader gemeld:
Den 30 October had er het huwelijk plaats gevonden
van een jongen boer, waarna een feestmaal ten huize van
de ouders der jonge vrouw gebruikt was. Daarna begaf
het uit vele personen bestaande gezelschap zich naar een
ander huis, waarvan de bovenvertrekken tamelijk bekrompen
waren, maar toch ongeveer zestig personen konden bevatten
om er het heugelijk feest met een bal te besluiten.
De toegang tot de bovenverdieping bestond uit een smalle
trap en de kamers, in ieder waarvan twee lichten brandden,
hadden slechts zeer kleine vensters, gelijk zulks in boeren
woningen meestal het geval is. In een vertrekje van de
benedenverdieping, in de nabijheid van de trap, bevond
zich een voorraad riet, dat op tot nog toe onopgehelderde
wijze en wellicht door een weggeworpen eindje sigaar, aan
het branden is gegaan. Eerst toen de geheele, licht bran
dende massa in vlam stond en het vuur den trap aanraakte,
bespeurde de eigenares der woning het dreigend gevaar.
Het was niet meer mogelijk langs den trap, die reeds
geheel in vlam stond, te ontvluchten en het eenige red
middel bestond nog slechts in de kleine vensters. Rook en
damp drongen echter weldra in het geheele huis door,
deden de lichten uitgaan en doodden in weinig oogenblikken
ongeveer dertig menschen door verstikking; de overigen
brachten er, hoewel zij allen min of meer zwaar gekwetst
waren, het leven af.
Van die geredden zijn echter naderhand verscheidenen
gestorven, maar daarentegen is het gelukt eenigen, die men
gestikt waande, in het leven terug te roepen, zoodat volgens
de laatste berichten het getal der dooden 27, en wel 21
vrouwen en 6 mannen, en dat der gekwetsten meer dan
25 bedraagt.
Onder de dooden bevindt zich ook de jonge vrouw, terwijl
haar man tot de zwaar gekwetsten behoort.
Zoodra het bekend was, dat de brand was uitgebarsten,
snelden al de bewoners van het stadje naar de plaats van
het onheil en allen wendden pogingen tot redding aan,
maar het was, niettegenstaande den spoed waarmede hulp
geboden werd en de krachtige wijze, waarop men die bewees,
niet mogelijk om het vreeselijke onheil te keeren, dat
zoovele menschenlevens kostte.
In het bijzonder hebben zich de politie-soldaten der stad,
de guardias civiles, door moed en onverschrokkenheid
onderscheiden; het stedelijk bestuur en alle standen der
bewoners van Huete hebben onmiddellijk op krachtige
en waardige wijze den nood der overlevenden trachten
te lenigen.
Het schijnt thans vrij zeker te zijn, dat Cleveland,
de candidaat van de democratische partij, President der
Vereenigde Staten van Noord-Amerika zal worden.
Grover Cleveland werd in 1837 geboren in een dorpje
in New-Yersev, waar zijn vader hulpprediker was. Hij
genoot het gewone onderwijs op de dorpsschool, doch op
zijn 16de jaar moest hij reeds zijn eigen brood verdienen
en werd hij tegen een dollar per week bediende bij een
kruidenier. Toen zijn vader kort daarop stierf vertrok hij
naar New-York, waar hij ondermeester werd op een school
voor blinden. Dit beviel hem echter slecht en in 1855
ging hij naar Cleveland in Ohio, waar hij boodschaplooper
en kopiist werd bij een advocaat en 4 dollars per week
verdiende. Hij maakte gebruik van de gelegenheid die
hij daar vond, om zich voor de rechtsgeleerde practijk
te bekwamen en werd in 1859 tot de balie toegelaten.
Op zijn 26ste jaar bekleedde hij daarbij voor het eerst
een openbare betrekking en in 1870 werd hij tot sherif
van Erie County benoemd en in 1881 tot mayor van
Buffalo; hij dankte deze benoeming grootendeels ook
aan den steun der republikeinen, ofschoon hij zelf steeds
tot de democratische partij behoorde. Na afloop van zijn
dienstjaar als mayor werd hij gekozen tot gouverneur van
den Staat New-York en overal worden zijn stipte recht
vaardigheid en groote talenten om het zeerst geroemd.
Te Wolfenhausen, een dorp in het district Wiesbaden,
is een aanslag gepleegd op den burgemeester, doormiddel
van dynamietpatronen. Verleden Dinsdag avond te 7 uur
hoorde de burgemeester een hevigen knal, die de muren
van zijn huis deed schudden en alle vensterruiten deed breken.
Blijkbaar was eene dynamietpatroon voor zijne huisdeur
afgestoken en hij wilde, gevolgd door vrouw en kind, naar
buiten ijlen om den daider zoo mogelijk te grijpen, toen
hij, de deur openende, eene tweede patroon zag branden.
Snel wierp hij de deur dicht en vluchtte met zijn gezin
naar het achterhuisonmiddellijk daarop volgde een tweede
knal, die echter gelukkig geene grooter schade dan de eerste
veroorzaakte. Den dader is men nog niet op het spoor.
In den nacht van jl. Donderdag op Vrijdag is in
het tuchthuis te Keulen een berucht misdadiger, Jerusalem
genaamd, die daar gevangen zat, met twee andere gevangenen
uit de slaapzaal ontsnapt. Zij vielen een opzichter aan en
vermoordden hem, maar werden door de wacht verhinderd
te ontsnappen, zoodat zij hunne straf voor dit nieuwe mis
drijf niet zullen ontgaan. De vermoorde opzichter laat
eene vrouw en vier kinderen achter.
Volgens een Siberisch blad, hebben een paar jongens
in een bosch bij Nertchinsk een anderen knaap vermoord,
wegens een twist over een vogelnestje. Zij waren met
hun drieën en een meisje naar het bosch gegaan om wilde
bessen te plukken. Onderweg vonden zij het nestje, dat
de twee oudsten wilden uithalen, terwijl het meisje en de
jongste knaap zich daartegen verzetten. Het kwam tot
eene vechtpartij, waarbij het meisje de vlucht nam en haar
medestander het leven inschoot. De twee jeugdige moorde
naars verklaarden, dat het meisje stellig evenzoo omgebracht
zou zijn, indien zij niet had weten te ontkomen.
