Koster's Kleine Wintel te Sclapii.
Kleine Winkel te Schagen.
STARKS
W. J. BLITZ, Tandarts,
PUIK BESTE MACHINE-OLIE.
KACHELS! KACHELS!
DIT DE HAND TE HUUR:
Apr^yptje runderen. I.racer u*|, i
De rekeningen voor de Visscherij-Maatschappij
Den Helder moeten vóór den 25 December a. s.
bezorgd worden, zullende die na dien tijd komen niet
worden betaald voor 1886.
W. C. M. VAN BRUGGEN,
Directeur.
GRAFORNAMENTEN, GOOTSTEENEN,
REGENBAKKEN, WELPUTTEN, KOEIEN-
GOTEN en andere voorwerpen worden door ons van
KUNSTZ ANDSTEEN gefabriceerd en tegen lage prijzen,
in den kortst mogelijken tijd, geleverd.
Met aanbeveling,
Getors. Bomlioff,
Breestraat, Helder.
HANDELSDRUKKERIJ.
Molenplein 183.
aflevebing van alle soollten boek- en
steendrukweek geschiedt spoedig net
uitgevoerd en tegen de laagste prijzen.
Aan Stoombootreederijen, enz. enz.!
De ondergeteekende, bij contract aangesteld als Agent,
biedt te koop aan PUIK. BESTE MACHINE-OLIE, in fust
van p. m. 140 kilo; prijs per 100 kilo 34.franco
Den Haag, Amsterdam, enz.
Met aanbeveling, UEd. Dienaar,
J. J. KUIJPER,
te O osterend op Texel.
Ruim gesorteerd in verlakte en gegoten KACHELS en
HAARDEN, GRUIS-, TURF- en KOLENBAKKEN,
HAARDSTELLEN, POKEN, TANGEN en KOLEN
SCHOPPEN, STALLAMPEN, LANTAARNS, Ameri-
kaansche HOOIZAGEN en GRAVEN, KOEIEN- en
PAARDENKETTINGEN, STALSCHOPPEN met Vorken,
zware STAL-EMMERS, MELKSCHOTELS, KAAS- en
BOTERKOPPEN, HALSJOKKEN, KAASKLEURSEL
(Kerbet) en STREMSEL, THERMOMETERS en MAAT
GLAZEN (onmisbaar bij het maken van boter en kaas),
alsmede MELK-, PEKEL- en ALKOHOLWEGERS,
BROODTROMMELS en KOEKENPLAATJES, giftvrije
POTTEN en PANNEN, Amerik. KOOKTOESTELLEX,
ZINK, LOOD, LIJM, HAAIENVEL, TIMMERMANS
GEREEDSCHAP, HOUT-, TOUW-, MAND- en
BORSTELWERK.
N.B. Ontvangen eerste soort CLIRK'S HOE- en
PAtRDESSCIlRES.
3uslir Uit (Crêpée N'. 1)
en Hagol.
TanUpoedor
Tandpasta en
Mondwater
is verkrijgbaar bij P. v. WIJNGAARDEN
en W. VERHOEVE BRUINVIS.
Jacob van Kampenstraat, 124, Amsterdam,
is den eersten en derden Donderdag van iedere maand,
"s namiddags van 1 tot 3 ure, te spreken wegens tand
heelkundige operatiën en het plaatsen van kunst
tanden in het Hotel Bellevue te Nieuwediep.
Ook is hij te spreken des Zaturdags in den Burg en
des Maandags in de Jager te Alkmaar, beide dagen tot
s voormiddags 11 ure; des Donderdags, tot 's voor
middags 11 ure, in het Hotel Vredelust te Schagen.
ZORG VOOR DE HUID!
Hoe men een mooie en zachte kleur verkrijgt!
Attest en dankbetuiging over het succes na het I
gebruik der Johann HofTsche Malz Kruiden-Toiletzeep j
en geurige Malz-Pomade.
Voor de hoofdhuid is de HofTsche Malz-Kruiden- I
Pomade onontbeerlijk. De huid wordt door aanhoudend I
gebruik geheel schoon en frisch en doet het haar prachtig I
en aan zijde gelijk worden.
Ik heb uw Malz-Kruiden-Toilctzeep bij veel van mijn I
patiënten, die huidziekten hadden, toegepast en steeds I
met het gunstigste gevolg, bij enkelen was de ziekte (dauw-
worm) genezen en hadden een mooie tint gekregen.
Dr. WEINSCHENK, te Stolp.
Uwe prima soort Malz-Kruidenzeep is van zulke I
voortreffelijke kwaliteit, zooals ik dusverre nog niet heb I
gezien: mijne schoonmoeder is daarover geheel verrukt. I
Ik verzoek u meerdere toezending.
Vrijheer v. d. HEYDT.
Aan de Keizerl. en Koninkl. Hof Malz-prepa-
ratenfabriek van den Heer JOHANN HOFF,
Hofleveranc. der meeste Vorsten van Europa,
Berlijn, Neue Wilhelmstr. 1.
JOHANN HOFF's Centraaldepót,
N. Z. Voorburgwal 250.
PrijzenMalz-Toilet-Kruidenzeep, per stuk 20 Ct., I
35 Ct., 50 Ct., 70 Ct. Bij de zes stuks zijn de prijzen
veel voordeeliger. Malz-Kruiden-Pomade: 70 Ct. en 1.
de flacon.
Depothouders worden gevraagd.
Een BOERENWONING met LANDERIJEN,
te zamen groot 14 hectaren 19 aren en
80 centiaren, gelegen aan den Boschweg
in de Zijpe.
Te bevragen bij Regenten der Algem.
Armen te Zijpe en ter Gemeente-Secretarie aldaar.
MAILDAGEN,
De vertrekdagen der mails naar Oost-Indië gedurende de maand
December zijn als volgt
10 December Hollandsche mail (van Amsterdam, per zeepost).
12 December Engelsche mail (via Brindisi).
20 December Hollandsche mail (van Amsterdam, per zeepost).
20 December Hollandsche mail (via Marseille).
20 December Fransche mail (via Napels-Nisida).
26 December Engelsche mail (via Brindisi).
30 December Hollandsche mail (via Marseille).
31 December Hollandsche mail (van Amsterdam, per zeepost).
Laatste buslichtingen aan het Postkantoor te Amsterdam:
Ned. mail (Napels) brieven 11 uur 's morgensdrukwerk 10 u.
's morgens.
Ned. mail (uit Amsterdam) brieven 8 u. 's morgensdrukwerken
den vorigen avond 8.45.
Fransche mail, brieven 4.30 u. 's avonds; drukwerken 2 u. 's ar.
Engelsche mail, brieven 11 u. 's morg.; drukwerken 10 u. 's morg.
In de provincie Groningen werd verleden herfst de proef
genomen om paardenboonen als wintervrucht te verbouwen.
In den herfst werden de boonen gepoot, en veel vroeger
dan anders waren de peulvruchten rijp. Thans heeft de heer
I. Stuurveld, in April van dit jaar, reeds nieuwe aard
appels uit den kouden grond gerooid. Deze werden in
Augustus gepoot, en daarna met kaf bedekt. Hierdoor
blijkt, dat men met eenige zorg, naarmate de omstandig
heden zijn, ook 's winters aardappelen en paardenboonen
en zeker ook andere vruchten kan verbouwen.
De Utrechtsche correspondent der N. Rott. Crt. schreef
eene necrologie van een pas overleden „spoorsnorder."
Van het schilderachtig groepje pakjesdragers op het
plein voor het Rijnspoorstation, was Hein de Zeeman de
schilderachtigste kerel. Zijn schoenen en zijn roode wangen
glommen meer en beter dan eenige schoen of wang van
zijn collega's. Zijne broek en zijne pet waren vlekkeloos
als een pas geteerd schip; zijn blauwe kiel was de helderste
blauwe kiel van het geheele stationsplein. Zijn haar en
zijne manieren deden denken aan een hoogere afkomst en
waren oorzaak van het gerucht, dat zijne mama indertijd
ckennis" had gehad aan een „grooten meneer.' Aan zijn
haar besteedde hij altijd bijzondere zorg. Het was pikzwart
en dit gaf zijnen benijders aanleiding tot het lasterlijke
praatje, dat hij zich verfde. Het zat altijd keurig en stak
sierlijk af bij den dikken rooden nek, dien hij met de
grootste zorg liet scheren. Even onder de pet uit maakte
zijn haar een binnenwaartsche bocht, om daarna met een
dikken krul in zijn nek te eindigen. Het zat als geplakt.
En zijne manieren! Goede hemel, hoe komt zóó iemand
aan zulke manierenEen saletjonker mocht ze hem benijden
Met de pet in de rechterhand op gelijke hoogte van het
hoofd, maar een eind daarvan verwijderd, buigt hij het
bovenlijf zoover mogelijk voorover, en met de linker
wijzende op uw koffertje, vraagt: Een kleinigheid ver
dienen, m'neer? En als ge hem uw last toereikt, vat hij
dien niet dadelijk aan, maar maakt, nog altijd blootshoofd
en in buigende houding, twee sierlijke passen achterwaarts
en neemt dan eerst den koffer van u over. De reizigers
onderscheidde hij in drie categorieën en met één blik wist
hij tot welke daarvan gij behoordet. Waart gij een wan
trouwende reiziger, dat merkte hij aan de aarzeling waar
mede gij, na eerst nog eens rondgezien te hebben of ge
ook iemand zaagt, die beter in uwen smaak viel, hem uw
goed overgaaft. Zonder een woord te spreken liep hij dan
met de bagage vóór u uit, en gaf u gelegenheid, zoowel
uw eigendom in het oog te houden, als zijn vluggen gang
en militaire houding te bewonderen. Want „fief wasie, al
zee die 't zei vers.'
Een familiaren reiziger, daar had hij eigenlijk het minst
graag meê te doen. Die vroeg dadelijk „of het ver hier
vandaan was," en dan wist Hein al genoeg. Dan mocht
hij naast hem blijven loopen en hem vertellen, wat dit
was en wat dat was, maar als het op betalen aankwam,
dan was het in den regel een familiaar klein beetje geld
Neen, dan liever een trotschen reiziger. Die kijkt je
haast niet aan, maar steekt je in het voorbijgaan zijn
valies toe (als je 't niet gauw aanpakt valt het tegen den
grond) en loopt voort zonder naar je om te zien. Dat
had Hein de Zeeman maar het liefst. Al had hij dan eens
een enkelen keer „zoo'n halven brom in," zoo'n trotsche
reiziger merkte daar nooit iets van. 't Was wel waar,
zoo'n trotsche meneer schoof ook niet altijd zoo heel goed
af, maar jongen! als je hem dan eens leukweg onder zijn
neus wrijft: „een boel drukte m'neer, maar't zit er niet erg
andan dokt-i wel af, vooral als je 't maar een beetje
hard zegt, dat de menschen omkijken.
Hein had er nooit op tegen het leven ook van zijn
lachenden kant te leeren kennen. In de danshuizen der
Boterstraat was hij in vroeger dagen een welkome gast.
Maar in den laatsten tijd danste hij niet meer. Hij had
ook al een bewijs van zijne hooge afkomst het
pootje en liep het grootste gedeelte van het jaar met éénen
voet op, in plaats van in de schoen. Dan zag men het
aan zijn gezicht, dat iedere stap dien hij deed, hem onuit
staanbare pijnen veroorzaakte, maar toch ontbrak hij nooit
op zijn post, al kon hij geen zware vrachten meer torsen,
als vroeger.
Want behalve van het „pootje" had hij ook nog last
van een geheel been. Dat was namelijk, geheel buiten
Hein's schuld, voor een paar jaren, op een noodlottigen
avond, toen Hein wat veel gedronken had, op twee plaatsen
gebroken, en 't was wel genezen, maar „sinds dien tijd,
meneer! kan ik er maar halve kracht mee doen!"
Thans is ook die halve kracht niet meer Eene kort
stondige ziekte maakte een einde aan zijn veelbewogen
leven.
Omtrent de handschoffel ploeg van Viet* wordt in het
Tijdschrift der Nederlandsche Maatschappij ter bevordering
van Nijverheid, het volgende medegedeeld:
QQK gep nwmiQekiin\er-narsoi
t— «.i nivwRVAn niet den
„De gewone tuinschoffel is algemeen Delend. Voor
groote landbouwteelt heeft men den paardenschoffel, die
zeer goed voldoet. Voor kleinere rijenteelt is de paarden
schoffel minder doelmatig, en eischt de gewone schoffel
nog te veel tijd. De schoffel van den heer Viet voldoet
dan echter uitstekend.
Dit werktuig is aldus samengesteld. Twee ijzeren armen
vereenigen zich in het benedeneind, en aan het boveneind,
verwijd en verbonden door dwarsstaven en een riem, kan
de werkman met zijn lichaam er tegen drukken en met
beide handen steunen. Het benedeneinde is verbonden
door eene speek, waarop twee platte wielen draaien. Een
dwarsijzer draagt ter weerszijden een klein ploegijzer
en nog een dwarsijzer, waarop is bevestigd een dubbel
ijzeren parallellogram of spaarijzer. Dit spaarijzer kan
wijder of nauwer worden gesteld. De beide ploegijzers
kunnen ook op verschillende diepte worden gesteld, tot
eene diepte van 1 tot 4 c.M. De arbeider gaat nu over
de planterij heen, (beetwortels, wortels, maïs, koolzaad enz.)
zóó, dat het spaarijzer de planten omvat, (terwijl het zoo
wijd is gesteld, dat deze niet geraakt worden), maar daar
entegen al het onkruid tusschen de rijen wordt afgesneden,
en een lichte aanaarding der vruchten plaats vindt. Het
komt er op aan, den arbeid te verrichten juist dan, wan
neer het onkruid zich even ontwikkelt. Tusschen de rijen
blijft nu in het midden eene onomgewerkte strook liggen.
Men stelt nu in de plaats van het spaarijzer een derde
kleine ploegschaar, en gaat tusschen de rijen door, om ook
deze strook van onkruid te reinigen. Is de vruchtplant
reeds sterk genoeg, dan gaat men alleen tusschen de rijen
door met de drie scharen zonder spaarijzermaar de eerste
bewerking met spaarijzer is hoogst noodzakelijk."
Omtrent de slachting, 30 October 11. op last van het
Engelsche bestuur onder de Oost-Indische Koelies op het
eiland Trinidad aangericht, verneemt men thans het volgende:
De plantagehouders, die onder de suikercrisis veel te
lijden hebben, trachtten door verzwaring van den arbeid
zonder loonsverhooging, of volgens anderen zelfs met ver-
laging van het loon, de productiekosten te verminderen.
De Hindoes zijn, zooals men weet, vredelievend en volg
zaam, maar op het punt van het geld uiterst gevoelig. Zij
beschouwden dus de handeling der planters als een inbreuk
op het voor den tijd van vijf jaar gemaakte contract. De
Regeering was beducht dat deze ontevredenheid zich lucht
zou geven in de maand Mohurrum, de eerste van het
Mahomedaansche jaar. De Oost-Indische Koelies, ofschoon
zelf geen Mahomedanen, hebben namelijk uit hun land het
gebruik medegebracht om alsdan pagoden uit papier ver
vaardigd en met goud beplakt, in optocht rond te dragen,
en de negers, die nooit bij iets extra's ontbreken, sluiten
zich dan bij hen aan. De Regeering verbood dus dit oude
gebruik en liet het oorloggsschip Dido naar de reede van
San Fernando komen, omdat men verwachtte dat de Koelies
toch hun feest zouden vieren en dan daar voorbij zouden
trekken. Zij kwamen ook en hielden zelfs stand op de
aansporing der gewapende macht om uiteen te gaan. Ter
stond deed toen de bevelvoerende officier een tweede som
matie hooren en liet daarop een moorddadig vuur op de
weerlooze Koelies openen. Op een oogenblik lagen 16
dooden en 86 gewonden, waaronder vrouwen en kinderen,
op den grond. De overigen vloden terstond, hetgeen zij
natuurlijk evengoed zouden gedaan hebben als de soldaten
in de lucht geschoten hadden.
De Engelsche bladen zijn zeer verontwaardigd over het
gebeurde.
De heer M. komt in het Tijdschrift voor veeartsenij
kunde en veeteelt op tegen het slachten van te jonge
kalveren. Het jonge slachten staat volgens zijne onder
vinding in nauw verband met den prijs der boter. Als
de boter goedkoop is, voedt de boer zijn kalveren met
melk op en het vleesch wordt goed; is de boter daaren
tegen duur, dan wordt het kalf jong geslacht en het vleesch
is slecht. Het moet dan niemand verwonderen, zegt M.,
dat de kalveren, die men aan den haak ziet hangen, slechts
een dag oud zijn, en dat nuchtere product met zijn wate
rige lijmerige spieren betaalt men voor echte waar, een
voedsel dat, wanneer het niet bedolven is onder allerhande
sausen, doet walgen wegens zijn laffen en lijmerigen smaak.
Dergelijk vleesch is niet alleen niet voedzaam en dus
bijna waardeloos, maar erger dan dat, het maakt vaak de
consumenten ernstig ziek. Nuchter kalfvleesch is week,
vochtig, bleek, rood of wit en geleiachtig. Het bevat 80
pCt. water, is arm aan eiwitstoffen en rijk aan lijmstoffen,
en geeft vaak aanleiding tot stoornissen in de digestie,
diarrhee en huiduitslagen. De heer M. haalt ter staving
dezer bewering verschillende schrijvers aan, en wenscht
dat in geen geval kalveren geslacht zullen worden beneden
den leeftijd van 14 dagen. Beter is het echter met het
slachten te wachten tot de kalveren 4 weken zijn, terwijl
ze op eenen leeftijd van 2 maanden het beste vleesch geven.
Nog een gevaar van het eten van nuchter kalfvleesch,
waarvan de schrijver geen gewag maakt, maar dat toch
niet onderschat mag worden is dat dit vleesch somtijds
afkomstig is van kalveren, die gelijktijdig afsterven met de
moeder, die aan ziekte bezwijkt, en dat dus het vleesch
reeds bij de geboorte van het kalf vergiftigd is.
Naar aanleiding der dezer dagen in den Duitschen
Rijksdag op nieuw gevoerde discussie over de vergoeding
van reis- en verblijfkosten der leden, bevat de Times een
opgave van wat er in dit opzicht in andere landen ge
schiedt.
Na herinnerd te hebben dat een lid onzer Tweede
Kamer 2000 gulden per jaar ontvangt, gaat het blad
voort: Een Belgisch volksvertegenwoordiger ontvangt 200
gulden voor elke maand waarin de Kamer vergadert: die
van Noorwegen ontvangen vergoeding voor reiskosten en
8 galden per dag, die van Portugal 6 gulden per dag.
Fransche senatoren krijgen 5200 gulden per jaar. Leden
van het Kanadasche parlement krijgen voor een zitting,
die langer dan 30 dagen duurt, 2500 gulden en 25 cent
vergoeding per mijl voor reiskosten. Brazilië betaalt zijn
senatoren met 4320 en zijn afgevaardigden met 2880
gulden per zittingjaar. In Mexico genieten de leden van
beide Kamers 7000 gulden per jaar. De Argentijnsche
Republiek is nog royaler en geeft 8400 gulden. De Ver-
eenigde Staten echter gaan het verst, daar hebben senatoren
en Kamerleden jaarlijks een inkomen van 12000 gulden.
Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.
