39 vennootschappen onder een firma en 6 naamlooze ven nootschappen failliet verklaard. Onder de gefailleerden komen de kruideniers en winke liers voor 29 pCt., de broodbakkers enz., de koffiehuis houders enz., elk voor 7 pCt., de timmerlieden voor 6 pCt., de kooplieden in manufacturen enz. en fabrikanten elk voor 4 pCt., de kleermakers voor 3 pCt., de huis- en rijtuig schilders, de makelaars en commissionairs, de schoen- en laarzenmakers, de groothandelaars, elk voor 2 pCt., de aannemers, de boekverkoopers enz., de branders, de grof- smeden enz., de leerlooiers enz., de meubelmakers enz., de sigarenmakers, de slagers, de tuinlieden elk voor 1 pCt. de overige rubrieken voor minder dan 1 pCt. De espeditiezaak van Van Gend en Loos te Amster dam wordt, volgens het Hld., zoowel op den Dam als op de Prins Hendrikkade voortgezet, daar de gebouwen door een der overblijvende vennooten voor f 124,000 en f 68,000 zijn gekocht. Te Amsterdam is op 82jarigen leeftijd overleden de heer Andreas Hohwu, de beroemde tijdmetermaker. -j- Men schrijft ons van Tesel, dd. 1 dezer: „Na het in de vorige week gehouden vergelijkend examen, voor Hoofd der school te Waal op Texel, is het volgend drietal opgemaakt: N°. 1. de heer Kempers, te Haarlem, N°. 2. Stada, te Amsterdam, en •N°. 3. u u Steijn, te Schagerbrug." Aan de Meuse wordt gemeld, dat de straf van Jeanne Lorette zou worden gewijzigd in anderhalf jaar celstraf en dat zij Vrijdag a. s. aan het gewone gevangenis-régime zal worden onderworpen. Niet alleen de door mr. Haas, haar verdediger, gedane stappen, door den procureur-gene raal mr. Van den Bergh gesteund, maar ook een adres van onderscheidene Haagsche dames aan H. M. de Koningin gericht, zouden den minister van Justitie de belofte hebben doen geven, in dien geest te handelen. „Ook ons, zegt het Vaderland, kwam een gerucht ter oore als het bovenstaande bericht. Daarbij was intusschen sprake van een adres aan Z. M. den Koning om wijziging van straf of gratie en het heette dat de minister van Justitie, door bovenstaanden aandrang er toe bewogen en ook nog door een adres van eenige aanzienlijke dames te Molenbeek St. Jean en Mechelen, zijn steun had toegezegd in den vorm van voorspraak en advies aan den Koning tot wijzi ging der straf. „Nu het bericht elders verscheen, meenden we ook onzerzijds van dit gerucht melding te moeten maken, zonder nochthans voor de juistheid te durven instaan. De slag is gevallen. Mevrouw Kleine-Gartman heeft jl. Dinsdag avond te 10 uren te Amsterdam het tijdelijke met het eeuwige verwisseld. Reeds geruimen tijd was zij lijdende en reeds bij haar zegetocht door het land, hield alleen haar geestkracht haar staande, om op waardige wijze afscheid te nemen van 't tooneel. Den 31 December 1818 geboren, werd zij aanvankelijk als leexdinge in een modewinkel geplaatst, maar haar groot vader, de bekende Jelgerhuis, ontdekte de sporen van haar talent, en plaatste haar, nauwelijks 13 jaar oud, bij den toenmaligen Hoogduitschen Schouwburg, het tegenwoordige Grand Thé&tre in de Amstelstraat. Achtereenvolgens bij verschillende gezelschappen werkzaam, werd zij in 1834 elève van den Stadsschouwburg, huwde met den violist Leonard Kleine en ontwikkelde zich spoedig als een. der eerste actrices, al had zij in de eersten tijd geen gelegen heid om in groote rollen te schitteren. Bij de Vereenigde Tooneellisten bleef zij geruimen tijd, J en kwam ten slotte bij het Nederlandsch Tooneel, waar zij zich zoovele jaren wist te handhaven als de eerste tooneelspeelster van Nederland. Als onderwijzeres aan de j Tooneelschool was zij uitstekend op hare plaats en vormde j verschillende jeugdige talenten; de school verliest in haar de beste en ijverigste leerares. In hare leerlingen blijft hare kunst voortleven, evenals in de harten van allen die haar zagen en hoorden en haar ten tooneele bewonderden. Onder begunstiging van prachtig weder had Maan dag jl. te Medemblik de harddraverij plaats, uitgeschreven door de Harddraverij-, tevens IJsclub, aldaar16 paarden, waaronder vermaarde harddravers, namen er aan deel. De prijs, f 200, werd gewonnen door de „Kroonprins," van den heer C. J. De Wit te Zijpe, berijder K. De Wit; de premie, f 75, door de „Snijboon," van den heer W. H. J. Brom te Utrecht, berijder A. Bos. Jl. Maandag Averd aan den afgetreden majoor-com mandant der dd. schutterij te Vlissingen, den heer W. C. Van Duuren Dutilh, door de officieren en corps een sou venir aangeboden, als eene herinnering aan het 17jarig tijdvak, dat voornoemde betrekking door hem is bekleed. Dit bestaat uit eene photographie, die het geheele corps schutterij voorstelt, welk souvenir met eene gepaste toe spraak door den tegenwoordigen majoor-commandant, den heer Jos. Van Raalte, werd overhandigd. Als met een tooverslag verdwijnt het hooi uit de in den Tielerwaard aan de Waal gelegen dorpen. Buitengewoon groote partijen worden om strijd door Belgische kooplieden en door agenten der hooipersen opgekocht, Avaardoor het overcompleete hooi \*oor het grootste gedeelte Avordt opge ruimd. Men zou meenen in den hooitijd te zijn, zoo druk wordt er met de hooiwagens, die het hooi naar de schepen brengen, gereden. De prijs is f 12 per 500 kilogram. In de jl. Dinsdag te 's Hage gehouden zitting van den Hoogen Raad Averd o. a. behandeld het cassatie-beroep \-an R. G., landbouwer te Hoogkarspel, die, met bevesti ging van een vonnis der Rechtbank te Alkmaar, door het Gerechtshof te Arasterdam is Areroordeeld tot 7 dagen gevangenisstraf en plaatsing gedurende 6 maanden in een Rijks-Averkinrichting, ter zake dat hij zich bij derde her haling na zijne laatste veroordeeling in kennelijken staat van openbare dronkenschap heeft bevonden op den open baren weg onder Laagkarspel, terwijl hij bestuurder was van een met paard bespannen wagen. Deze voorziening werd toegelicht door mr. J. T. Philips, advocaat te Amsterdam, die van meening Avas, dat art. 23 der drankwet ten onrechte Avas toegepast en geen plaatsing in een. Rijks-werkinrichting had moeten zijn uitgesproken. Hij geloofde, dat art. 22 van toepassing Avas en conclu deerde, dat, op grond van dit laatste artikel, eene gevange nisstraf van 1 tot 14 dagen door den Hoogen Raad zou worden opgelegd. De conclusie van het Openbaar Ministerie is bepaald op 6 October a. s. Het Avildstroopen heeft, A-olgens de Asser Crt., te Oosterwolde (Friesland) een offer gekost. Een strooper meende 's nachts, bij maanlicht, op 30 pas afstands eenige beweging van wild te zien. Hij gaf vuur en trof onge lukkig een ander, die, met gelijk doel uitgegaan, in een greppel op den uitkijk lag. De dader, van zijn broeder A'ergezeld, bracht terstond den getroffene naar den naasten geneesheer, doch na enkele uren overleed de ongelukkige. Hij laat vrouw en kinderen na. Men schrijft aan de Leidsche Crt,.: „Het weiland lmd geen gras en op hoog gelegen stukken was het zelfs tot den wortel verdord. Er zou derhalve veel regen noodig zijn om dat te herstellen. Maar Juli Avas droog en Augustus evenzeer, met eene menigte koude dagen; de onweersbuien, die kwamen opzetten, dreven naar zee. Eindelijk kAvain er regen, nu genoeg, voor laag gelegen weiland zelfs overvloedig, ten gevolge Avaar- van de stoomgemalen Averken en poldermolens malen, doch de tijd van groeizaamheid begint te verstrijken. De wei landen zijn derhalve wel opgegroend, maar gras is er niet A'ecl aangekomen. Wordt echter de herfst niet ongunstig door te veel nattigheid, zooiat A*ooreerst nog niet aan den stal behoeft gedacht te worden, dan is daarmede veel gewonnen; Avant hoeAvel de hooibouw voorspoedig Avas, zagen op vele plaatsen de landlieden zich gedrongen hun vee, bij gebrek aan gras, in het weiland van hooi te voor zien, tengevolge Avaarvan dan ook nergens nahooi ge- Avonnen is. jonge meisje, knoopte met rondtastende vingers de banden der muts vaster onder de kin en streek met den zakdoek over het voorhoofd. „Als gij zoo zeker zijt van nw zaak en er zoo krachtig voor opkomt," begon zij weer na een oogenblik zwijgens, „dan mag ik ook vorderen, dat gij mij woordelijk herbaalt, wat uw vader dan wel gezegd heeft." „Neen, grootmama, vergeef mij, maar dat kan ik niet!" ant woordde Margaretha met vochtige oogen. „Zijn vertrouwen is mij heilig, nimmer zal ik dit ontheiligen. Slechts waar het er op aankomt voor hem te handelen, daar hij het zelf niet meer kan, daar zal ik zonder aanzien van persoon zijn laatsten wil ten uitvoer trachten te brengen. Juist op zijn sterfdag heeft hij mijn kleinen broeder al de hem toekomende rechten willen ver zekeren. Zij zweeg; om de lippen der oude dame speelde een akelige spottende lach. „Mijn kleinen broeder!" herhaalde zij, van toorn bevende. „Zijt gij werkelijk zoo vermetel om zulk een ongerijmd heid in tegenwoordigheid van uw grootmama te uiten?... Maar de woorden, die u naar gij zegt, zijn medegedeeld, wilt gij zeker uit heiligen schroom niet herhalenIk zal u zeggen, waarom gij zoo omzichtig zijt 't is omdat gij niets stelligs weet! Gij hebt zoo nu en dan een enkel geheimzinnig woord van uw vader opgevangen, en nu voegt gij deze brokstukken bij het nieuwe wonderverhaal, en daar het bij elkander schijnt te passen, gevoelt gij u geroepen, om uw licht te laten schijnen!.... Het is ook zeer schoon, openlijk voor de miskenden en vervolgden in de bres te springen! En wat bekommert zulk een teergevoelige zich er om, als daardoor een sedert eeuwen geëerden familienaam door het slijk wordt gesleurd?" „Teergevoelig?" herhaalde het jonge meisje met somber gelaat, terwyl zij het hoofd trotsch in den nek wierp. „Ik ben er van overtuigd, dat deze hatelijke karaktertrek van onzen tijd my volstrekt niet heeft besmetdeze beschuldiging kan ik dus gerust afwyzen.... En ik zou moeten gelooven, dat het hertrouwen van een man met een onbesproken meisje van fijne beschaving zijn familienaam zou onteeren Zij schudde het hoofd. „Lieve groot mama, word niet boos; maar gij zijt immere ook een tweede vrouw, en worden mijn grootouders niet zeer geacht?" „Onbeschaamde!" barstte de oude dame los. „Hoe kunt gij mij met het eerste het beste schepsel vergelijken Gij maar waartoe maak ik mij driftig!" viel zij zichzelf in de rede en richte haar tengere gestalte op, om de uit het oog verloren waardige houding weer aan te nemen. „De geheele geschiedenis is eigenlijk niets dan een afzettery van den kant der oudersde verdwenen dochter komt daarbij nauwelijks ter sprake, wij bewijzen haar daarmede slechts een onverdiende eer wie weet, waar zij rondzwerft „Zij is dood grootmama! Verguis haar niet in haar graf!" riep Margaretha verontwaardigd uit. „Gij moogt het niet doen, juist niet om de eer onzer familie, want gij moogt u zelf zooveel bedriegen als gij wilt zij is, niettegenstaande dit alles, de tweede vrouw mijns vaders geweest!" „Werkelijk, Margaretha? Nu, dan vraag ik maar, waar zijn de documenten dan, die het bewijzen?.... Verondersteld, dat alles zoo is als die menschen in het pakhuis beweren en gij in uw onbegrijpelijke verblinding gelooft verondersteld, dat hij inder daad door zijn plotselingen dood verhinderd is, het. geheime huwelijk openlijk te erkennen, dan, zeg ik, moesten toch de daarop betrekking hebbende papieren in zyn nalatenschap gevonden zijn. Maar niets van dat alles! Niet de minste eigen handige aanteekening, laat staan dan rechtsgeldige attesten en papieren. Maar ik wil nog verder gaan. Ik wil zelfs aannemen, dat deze documenten inderdaad bestaan hebben" zij zweeg een oogenblik „dan zouden wij noodzakelijk tot het besluit moeten komen, dat de overledene ze zelf vernietigd heeft, omdat hij de zaak niet openbaar heeft Avillen maken.... En dit moest, naar ik meen, voor u genoeg zijn, om het dolzinnig denkbeeld op te geven, waardoor gij u voor de uitvoerster van zijn ver- 1 meenden laatsten wil houdt." Margaretha A\*as teruggetreden, alsof zy op een slang had getrapt. „Dat kan u onmogelijk ernst zijn, grootmama! Wat heeft mijn vader u gedaan, dat gij hem tot zulk een schurkenstreek in staat acht?" Ach, zijn aarzelen, zijn vrees voor liet oordeel der wereld, voor de vooroordeelen der hoogere standen, den Moloch, die het levensgeluk van duizenden vernietigt, hoe hard worden die in dit oogenblik gestraft! Hoe heeft die ongelukkige zwak heid hem reeds gedurende zyn leven gekAveld, door aanhoudende, innerlijke tweespalt!.... En nu dit einde, dit afgrijselijke slot, dat hem zelfs geen gelegenheid tot het herstel van zijn schuld op aarde heeft toegestaan! Maar ik weet, dat hij gewild heeft Goddank, dat ik het weet, dat ik zulk een verdenking, zulk een brandmerk van zijn nagedachtenis kan afweren „En daardoor een schandaal aan de groote klok hangen, niet waar, Margaretha?" vulde grootmama spotteud aan. „O, gij verblinde!.,.. Maar dat is het vervloekte hedendaagsche idealisme, dat als blind en doof tegen gestelde scheidsmuren inrent en niet vraagt, wat daardoor in puin stort, als slechts de valsche waan, de overspannen, scheeve en scntimenteele wereldbeschouwing zegeviert!.... Gy moogt de mededeelingen van uw vader begrepen hebben zooals gij wilt, ik blijf er bij, dat hy zelf heeft verlangd, den sluier over die donkere plek zijns levens te laten rusten. En hij heeft dit moeten wenschen, reeds om onzentwil ik wil zeggen, terwille van de familie Marschalk Wy hebben het waarlijk niet aan hem verdiend, dat door zijn schuld ook een schaduw op onzen schoonen, vlekkeloozen naam zou komen, dat er over ons zou gemompeld worden in de stad en aan het hof, juist, nu wy in zulk een nauwe betrekking tot dezen doorluch- tigen kring zullen komen! Ik zeg, het moet tot iederen prijs verhinderd worden, dat er van de poging tot afpersing van den ouden Lenz ook maar iets bekend wordt de booze wereld gelooft maar al te gaarne het ergste en brengt het verder, al wordt haar ook zonneklaar bewezen, dat zij zich vergist en er is maar één middel voor: geld! Gij zult wel is Avaar een paar duizend daalders armer worden; maar met die som zal de oude bedrieger zich wel uit de voeten maken en terugkeeren naar de streek, waar hij tot ons ongeluk vandaun is gekomen." „En het kind? De knaap, die dezelfde rechten heeft als Reinhold en ik, wat zal er van hem worden?" riep Margaretha met vlammende oogen. „Zal hij de wereld ingaan zonder het erfdeel, dat hem van rechtswege toekomt, zonder den naam, waarmede hij gedoopt is? En vermoedt gij van mij, dat ik met zulk een vreeselijken leugen op het geweten mijn leven zal door brengen? Zou ik immer een eerlijk mensch onder de oogen durven komen, als ik zelf moest bekennen, dat een groot gedeelte van mijn erfdeel gestolen goed was, dat ik iemand van zijn kostbaar eigendom, den geachten naam zijns vaders, had beroofd En vordert gij dat van mij, de grootmoeder van haar kleindochter?" „Overspannen zottin! Ik zeg u, dat zouden alle verstandige menschen, allen, die hechten aan de eer en den goeden naam van hunne familie, van u vorderen." „Ilerbert niet!" riep het jonge meisje hartstochtelijk. „Herbert?" zeide mevrouw de ambtsraad op scherp, verwijtenden toon, met trotsche verbazing.... „Trekt gij de kinderschoenen weer aan? „Uw oom" wilt gij zeggen!" (Wordt vervolgd.) Voor de uitgepote koolsoorten, de andijvie en peen Avas de droogte zeer nadeel ig. Dit veldgewas begint zich nu te herstellen. Snijboonen, komkommers en augurken, die met droog, zonnig weer vooruitkomen, brachten ruim op. Aardappelen zijn er tevens best gerooid, en de late beloven ook een A-rij goed beschot. Aan voldoenden voorraad zal bet dezen Avinter niet ontbreken, en de Saksische aardappel zal ontbeerd kunnen worden. Fruit Avas er in overvloed. Aalbessen, pruimen, peren en appelen Averden met schuiten vol aangevoerd. Uit de broeibakken Averden geurige me loenen gesneden. Er zijn nu mooie perziken en heerlijke druiven. Of de wijnstok van den kouden grond rijpe trossen zal voortbrengen, is nog niet geheel zeker, Avant Augustus heeft bet dit jaar slecht gemaakt, en daardoor is de vrucht ten achteren. De alom verkwikkelijke regen deed ook de bloem herle\ren, en de kwijnende rozen be gonnen opnieuw te ontluiken. Toch is de herfst begonnen, want de zAvaluAv nam afscheid en de mees fluit in bet bout. Doch ook dit jaargetijde beeft zijne aantrekkelijk heid. Het veelkleurig gebladerte voor die bet natuurschoon beminnen en de vinken, die met zAvermen op de baan vallen en verschalkt Avorden, voor de lekkerbekken. In bet boscb beginnen de kraaien weer te huisvesten, en als bet Avinter Avordt, bezoeken zij dorp en stad, omdat er buiten geen aas meer te balen is. De temperatuur wordt koeler, Avaartoe ook de zware regenbuien, die, volgens de landlieden de zee eerst had ingeslokt en thans weer op geeft veel bijbrengen." De man, die jl. Maandag te Amsterdam het pistool schot loste, is genaamd Pieter Jacobus Baars en barbier van beroep. Ook te Dordrecht hebben jl. Zondag avond onge regeldheden plaats gehad. Eenige ruiten zijn A'erbrijzeld. De politie beeft de rust echter gemakkelijk en spoedig hersteld. Te Tilburg is mede een opstootje aan den gang, maar daar is het aangekomen door de A*erontAvaardiging van bet publiek over bet gedrag van zeker persoon, ten opzichte van een door hem verlaten vrouw. Zaterdag en Zondag zijn daar baldadigheden voorgevallen. In een gehouden vergadering van de Asser Werk- lieden-Vereeniging Averd door een der leden ongeveer het volgende gesproken: „Naar aanleiding van de hier en daar in ons land voor gevallen straatschandalen spreek ik zeker namens u allen, en ik verklaar, dat bet mij met walging vervuld beeft, dat ook te Assen een hoop jongens en meisjes en ook enkele vohvassenen zich aan verregaande baldadigheden hebben schuldig 'gemaakt. Het beeft mij echter groot genoegen gedaan, dat, zoo\'er ik heb kunnen nagaan, geen enkel lid onzer Vereeniging er aan deelgenomen heeft. Het waren brooddronkenen en in hunne opvoeding ver- Avaarloosden. Laat ons bet ook in het vervolg te laag wezen, om te trachten door zulke middelen verandering in bestaande toestanden te brengen, overtuigd als gij zeker met mij zijt, dat er slechts liet tegendeel door verkregen kan Avorden. Alleen door meerdere ontAvikkcling en door het in bet leven roepen van nuttige instellingen steeds ons doel kunnen wij nader komen tot betgeen wij wenschen: meer Avaardeering van den Averkmansstnnd, om verbetering van onze maatschappelijke positie. Ik weet zeer goed, dat er onder onze hooger geplaatste stadge- nooten zijn, die de Asser Werklieden-Vereeniging socia listische bedoelingen toedichten, doch laten wij ons hieraan niet storen. Die ons dit bewijzen kan, hij doet het. Zij, die ons werken en streven aandachtig hebben nagegaan, weten wel. dat onze pogingen de goedkeuring van ieder Aveldenkende moeten wegdragen. i Ten slotte onderwerp ik aan uwe goedkeuring de volgende motie: „De Asser Werkliedenvereniging keurt ten sterkste af de baldadigheden Vrijdag avond te Assen gepleegd." De levendige toejuiching waarmede deze motie werd aangenomen Avas een bewijs, dat alle ter vergadering aan wezige leden met de woorden van den spreker instemden. Een boer ontmoette op den Binnenweg te Delfshaven een cehvagen. In de meening verkeerende, dat dit rijtuig een diligence was, verzocht hij daarin mede te mogen rijden. De 1ste afdeeling der Friesche Maatschappij van Landbouw beeft besloten, aan het hoofdbestuur te verzoeken om te bevorderen, dat de Provinciale Staten het reglement op de botervaten in dien zin wijzigen, dat A'oor botervaten niet alleen eikenbout, maar ook beukenbout mag gebruikt worden. In Denemarken maakt men de botervaten van beukenhout en de ondervinding leert, dat de boter daarin blanker blijft. In Friesland is eikenhout verplichtend ge steld men wenscht bet facultatief te hebben, omdat beuken bout eensdeels beter is, anderdeels meer vochtdeelen tot zich trekt, waardoor er moeielijk een vast gewicht voor tarra is aan te nemen. Wordt bet gebruik van eiken- en beukenhout beiden toegelaten, dan kan ieder naar eigen verkiezing handelen. Jl. Woensdag is door een twintigtal dames, daartoe uitgenoodigd door den opzichter, eene theevisite gehouden op den bodem van den thans droogliggenden koker der zeesluis aan de Dokkumer Nieuwezijlen. Opdat dit feit nog eenmaal, misschien aan het nageslacht, in herinnering zal worden gebracht, is bet in geschrift gesteld en door de aamvezigen onderteekend. In een goed gesloten koperen bus zal bet op den bodem der sluis wor den ingemetseld. Een kindje van 7 weken is ten huize van den kastelein K., in het Lage Westeinde te 's Hage, gestikt door bet inslikken van een knoop, die van de japon der moeder was

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1885 | | pagina 2