ZE Z IJ N ER!
BLOEMISTERIJ FLORA
PILLEN
PHOTOGRAPHIE INSTANTANE.
gevestigd op den KANAALWEG N°. 99, tegenover Tivoli,
ALLEEIST
DES ZONDAGS geopend is.
A A N B E S T E DING.
FRAAIE BOUQUETTEN,
BLOEMMANDJES, KRANSEN.
Potbloemen en Sierplanten,
Bloem- en Tuinzaden,
Bal op Zondag 11 April,
AMSTE RI)AMSCIiE COURANT.
Om alle vergissingen te voorkomen, berichten de ondergeteekenden den
ingezetenen van nelder en omstreken, dat hun
PHOTOGRAPHISCH ATELIER,
Alkmaar en Helder. VAN DER AA CHR.ISPIJN.
P. GOUDA QÜINT, te Arnhem, heeft de inteekening opengesteld op EEN NIEUW DEEL
van ALEXANDER v. H., getiteld:
Uit te geven in 12 afleveringen a f I 20. De Iste en 2de aflevering zijn verschenen.
Dit Deel zal inhouden: 1. Den laatsten Bundel HIER-EN-DAAR, die sedert langen tijd uitverkocht is, alsmede
2. De eveneens uitverkochte KRIJTKRABBELS, ter waardeering der Ridderorde voor wezenlijke verdienste geteekend;
verder 3. TAFELDANS, welke schetsen de proefnemingen op dat gebied in beeld brengen, terwijl liet Deel besloten
wordt met 4. eene nalezing, die de nog overige Platen, waarvan het meerendeel niet in den handel is geweest, zal
bevatten, benevens vermelding der Werken, die niet in den handel zijn gebracht.
Met dit deel is deze uitgave, uit 500 Platen bestaande, thans voltooid.
Op WOENSDAG 28 APRIL, des middags te twaalf
uren, zal, in het Raadhuis van Texel, bij enkele inschrijving,
worden aanbesteed:
Het bouwen van een nieuwe en het veranderen van
de bestaande school te BURG op TEXEL.
Het bestek ligt ter lezing aan de Secretarie der gemeente
en is met de teekening aldaar te verkrijgen, tegen betaling
van 1.50 per exemplaar.
Aanwijzing op de plaats Maandag 26 April, namiddags
te half één uren.
Nadere informatiën geeft
de Burgemeester van Texel
D. C. LOMAN.
Ondergeteekende beveelt zich beleefd
aan tot het leveren van
alles tegen billijk concurreercndc prijzen.
W. JANZEN, Bloemist aan de Laan.
N.B. Bij bestelling per briefkaart wordt alles direct bezorgd.
bij R. SLIKKER te OUDESLUIS.
De ondergeteekende, UURWERK-HERSTELLER
aan het Zand, maakt zijnen geachten begunstigers
bekend, dat zijn zwager als Compagnon zal rondkomen,
ten einde ieders gunst te verzoeken en het vertrouwen
trachten waardig te maken door soliditeit en billijken prijs.
C. R E U Z en
K. JOHANNES.
't Zand (Zijpe), 1886.
NIEllWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en feestdagen.
De Amsterdamsche Courant zal na nauwgezette
keuze de belangrijkste en belangwekkendste gebeurtenissen
van den dag mededeelen.
De Amsterdamsche Courant is het goedkoopste
Dagblad van Nederland. Voor Amsterdam per
3 maanden 1.50, franco per post f 1.80.
Niemand kan door den prijs worden afgeschrikt onze
Courant iederen dag alleen of met een vriend gesamen lijk
te ontvangen.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Bureau: Lokaal „De Brakke Grond,Ne* 53.
Onder den titel: „Geholpen!" lezen wij het volgende
in het Maandblad tegen de Kwakzalverij:
„Grijs haar is toch leelijk als men nog geen tachtig
jaar is, maar, gelukkig, ik ben geholpen
„Zoo, en wat beeft u gebaat?"
„Wel ik nam, om mijn haar te kleuren, eerst Allens
Haarhersteller en toen Eau Royal de Windsor, maar omdat
ik bang begon te worden, dat deze loodoplossingen mij
zouden schaden, hield ik er spoedig meê op en nam ik
Eau de Castille. Doch toen las ik, dat dit eveneens lood
bevatte, en ik greep dus liever naar Het nieuwe Haarmiddel
van het Verkoophuis te Amsterdam....*
„En daaraan hebt gij u gehouden?"
„Neen, want ik las in 't Maandblad, dat dit ook al uit
loodsuiker bestond, zoodat ik liever Eau de Zenobic, en
toen men mij dat om dezelfde reden afraadde, Ayers Haar-
versterker nam."
„En toen?*
„Ja, toen was ik een heel eind heen, want nadat ik
daarop nog wat Eau de Fee, Eau de Florida en Eau
Magique had gekocht, maar alles, omdat zij lood bevatten,
spoedig had laten staan, kreeg ik een advertentie van do
Nieuwe London Haarbesteller onder de oogen...."
„Dus dat was het lang gezochte?"
„Neen, het was ook al loodsuiker, doch in hetzelfde
blad vond ik Eau Hamilton en Melrose geadverteerd, die
mij beide wel toelachten, maar na ze een paar maal ge
bruikt te hebben, durfde ik er niet langer meê voortgaan;
ik liet ze onderzoeken en 't waren alweêr loodoplossingen."
„En?"
„Ja, daarop was ik zoo goed als klaar, want na nog
even te vergeefs een fleschje van Rosetters Hair Restorer
gekocht te hebben ook al loo.l begreep ik bij Theophile
te moeten wezen. Ik informeerde of die geen loodsuiker
gaf, en ja, hij gaf wel vergif, maar 't was toch geen
loodsuiker, en dus...."
„Dus gingt gij druk aan 't verwen?"
„Toen ik er meê beginnen zou, bemerkte ik, dat alles
te zamen mij reeds van mijn grijs haar had afgeholpen.
Ik heb nu geen enkel haar meer."
Het muilbanden der honden heeft, volgens de statistiek,
in Pruisen en Oostenrijk de gevallen van hondsdolheid
sterk verminderd. Van 1878 tot 1883 waren de muilkorven
te Weenen verplichtend en in die jaren waren de gevallen
hydrophobia 26, 23, 38, 5 en 2. In 1884 werd het muil
korven der honden afgeschaft en toen nam het getal
personen, aan hondsdolheid lijdende, tot 93 toe.
Geen geneesmiddel kan deze Pillen in hunne zuiverende 1
en genezende kracht, die zij op elk gedeelte van het
lichaam uitoefenen, overtreffen. Maag, lever, longen, hart j
en nieren onderwerpen zich spoedig aan den invloed er j
van, waardoor alle kwalen van die organen ophouden, alle
verstoppingen verdreven en alle werkingen opnieuw in
orde gebracht worden. De spijsverteering wordt door het
gebruik er van zóó bevorderd, dat men alle voedsel ver
dragen kan. Scherpheid en opgeblazenheid worden beide
verdreven, misselijkheid en geelzucht verdwijnen, vastheid
wordt aan elke spier en geestkracht aan elke zenuw terug
gegeven, de geest wordt opgévroolijkt en de gedachten
worden helder. Deze wonderlijke Pillen genezen slechte
spijsverteering, of deze voorkomt uit liet verblijf in een
heet klimaat, of wel uit te groote toegevendheid, en zij
verzekeren 's nachts een gezonden en verfrisschenden slaap,
welke het lichaam geschikt maakt voor nieuwe inspanningen.
Doosjes PILLEN en Potjes ZALF
f 0.80, f 1.85, f 3.—, f 6.75, f 13.50 en f 20.50.
Ze worden verkocht bij de Apothekers.
Voor den verkoop in het groot ver voege men zich bij
den Professor Holloway, 533, Oxford-Street, Londen.
In een vorig nummer maakten we melding van het
overlijden van de zangeres Marie Heilbron. Zij werd,
naar het Hld. meldt, te Antwerpen in 1850 uit Hollandsche
ouders geboren. Acht jaar oud trad zij reeds te Brugge
op. Zij volgde later den leergang aan de muziekschool te
Brussel, waar eerste prijzen voor zang en piano door haar
werden behaald. Reeds in 1867 vervulde zij eerste partijen
in de Opera Comique te Parijs, om een paar jaar later te
's Hage de lieveling te worden van het publiek. Zij was
daar de diva in den waren zin des woords, en wist in de
Opera Comique en in Traviata en Lucie, hare schoone
gaven tentoon te spreiden. In de Variété te Parijs zag
men haar, na eenige jaren buiten het tooneel te hebben
verkeerd, in de operette, die zij weldra liet varen voor de
Italiaansche opera te Parijs, waar zij op het hoogste punt
kwam van haar loopbaan. Van een reis naar Amerika
teruggekeerd, maakte zij deel uit van het toen bestaande
Théfitre Lyrique te Parijs, om zich weer in de Italiaansche
opera te laten hooren. Overal volgde haar dat succès, en
de Parijsche Groote Opera opende haar de deuren. Maar
toen taande haar ster. Zij voldeed niet meer in zoo hooge
mate; als Marguérite, in Faust, kon zij geen lauweren
oogsten.
De burggraaf de la Panouse huwde Marie Heilbronzij
vergulde het blazoen van haren gemaal met een jaarlijksch
inkomen van 25,000 gulden.
De burggraaf zag echter al hetgeen hij bezat verzwolgen
bij een groote Parijsche „Krach." Hij ging naar de Kaap
de Goede Hoop om zijn fortuin te herstellen, en Marie
Heilbron keerde terug naar de Opera Comique. Van tijd
tot tijd trad zij in de groote schouwburgen in het zuiden
van Frankrijk en Italië op. Haar eigen kapitaal was onge
deerd gebleven bij den financieëlen ondergang van haar
echtgenoot, dien zij, naar men zegt, een paar raillioen
francs nalaat.
Marie Heilbron paarde ongemeene schoonheid aan een
opmerkelijk talent. In de laatste jaren had hare stem veel
geleden.
Een belangrijk toiletartikel. De waaier, zegt
een te Bucharest verschijnend blad, is de scepter der gratiën
en geen ander toiletartikel doet in zoo velerlei opzichten
dipjyit als hij. D.e waaipr ia dp atillp vertrQUWeliüg van
allerlei gemoedsaandoeningen en menig dichter werd er
reeds door bedrogen. Duitsche, Italiaansche en Spaansche
poëten bezongen hem en hij vond bijzonder vurige bewon
deraars in.... China.
Het liefhebbend meisje verbergt haar gelaat achter den
waaier, de toornige vrouw breekt hem stuk, de bedrogene
werpt het trillend van aandoening ter aarde.
Alle volken der aarde kennen den waaierten tijde der
Farao's behoorde hij tot de insigniën van de waardigheid
der Prinsessen van den bloede en de waaierdragers bezaten
groote politieke beteekenis; bij de Egyptenaars bestond de
waaier uit een langen steel, waaraan zich aan de boven
zijde een groote bloemkelk bevond. In het museum te
Bullah is een waaier aanwezig die aan de moeder van
Amasis, den stichter der twintigste dynastie, heeft toebe
hoord; die Vorstin schijnt veel smaak te hebben gehad,
want haar waaier was rijk verguld en met struisvogel
vederen versierd.
Ook in Assyrië speelde de waaier gelijke rol als in
Egypte, zooals overblijfselen van steenen muren in het
British Museum aantoonen. Ook in Ninivé droegen de
prinsen waaiers voor den koning uit; daarentegen doen de
basreliëfs te Persepolis zien, dat de waaier niet het symbool
der prinselijke, maar der koninklijke waardigheid was.
In de „Vedas" der Indiërs wordt verteld dat de konings
dochter door middel van den waaier de wegstervende vlam
tot nieuw leven wilde aanwakkeren. Reeds was de vlam
op het punt uit te gaan, toen het schoone koningskind
die met haar lippen aanraakte, waarop het vuur, dat op
de aanminnige prinses verliefd was, met nieuwen gloed
weder begon te branden.
In de „Mahabharata," een dichterlijk werk der Indiërs,
wordt herhaaldelijk van de sneeuwwitte waaiers der prin
sessen gewag gemaakt. Een schilderij, dat in de nationale
galerij te Parijs aanwezig is, stelt India met een waaier
van pauwenvederen voor. In het Louvre vindt men inte
ressante waaiers van ivoor. In do collectie Ambras te
Weenen treft men prachtige paarlinoeren waaiers aan.
Belangrijk is het, dat bij de Grieken de waaier op poli
tiek terrein geen dienst deeddaarentegen werd die in het
dagelijks leven veel gebruikt en afbeeldingen uit Tanagra
toonen aan, met hoeveel gratie de Grieksche dames er
meê om wisten te gaan. Euripides spreekt in „Orestes"
over pauwen vederen als voorwerpen van tooi. In Rome
kwam de waaier eerst in het einde der republiek in gebruik.
Schilderingen op vazen uit Pompeji geven waaiers in ver
schillende vormen te aanschouwen.
Toen de kerk den luister begon te ontwikkelen, die op
de groote menigte niet zonder invloed was, werd van
waaiers gebruik gemaakt om vliegen van het altaar te
verwijderen. In de Grieksche kerk wordt de waaier bij
godsdienstige plechtigheden nog gebruikt, maar in de
Roomsch-Catholieke kerk werd hij in de twaalfde eeuw
afgeschaft.
Eerst op het einde der twaalfde eeuw schijnt de waaier
meer algemeen in Europa in gebruik te zijn geraakt. In
Frankrijk waren het slechts de dames die tot de hofhou
ding behoorden, die er gebruik van maakten; hare waaiers
hadden ronde vormen met lange steelen.
Volgens een Chineesch dichter werd de waaier reeds in
de twaalfde eeuw vóór Christus uitgevonden. Langzamer
hand kwamen waaiers van zijde, gestikt met paarien en
met opschriften versierd; de vorm er van was een driehoek.
Het schijnt dat het artikel oorspronkelijk uit Japan af
komstig is, want Chineesche dichters spreken er over als
over een geïmporteerd voorwerp.
Zeer kostbaar zijn de Japansche waaiers van sandelhout,
waarop door middel van gloeiende naalden, landschappen
zijn gegrift. In Japan is de prijs van waaiers buitenge
woon laag, en op de markt te Canton betaalt men voor
duizend waaiers vijf tot vijf en een halve gulden.
Gelijk in de galerij te Dresden te zien is, schilderde
Titiaan zijn schoone vrouwenbeelden met waaiers in de
hand, gelijk die thans nog in Algiers en Tunis worden
gebruikt. Catharina de Medicis bracht den Italiaanschen
waaier naar Frankrijk, en Karei IX gebruikte dien om
zijn teint te conserveeren; dit maakte zooveel opgang, dat
de vrouwen zelfs des winters den waaier gebruikten. In
Engeland bracht Koningin Elisabeth het toilet-artikel in
de mode.
De vervaardiging van waaiers nam in de zeventiende
eeuw in Frankrijk zeer toe; men maakte van geparfumeerd
schapen- of bokkenleder gebruik, dat met kostbare schilde
ringen en zelfs met edelgesteenten werd overdekt. In de
dagen van Colbert hielden beroemde schilders, als Le Brun
en Mignard, zich met het beschilderen van waaiers onledig.
Op het einde der zeventiende eeuw kwamen de waaiers
met kant het eerst in den smaak en Savarin vertelt, in
zijn „Dictionnaire du Commerce," dat jaarlijks voor een
bedrag van twintig duizend francs aan waaiers uit Frankrijk
werd uitgevoerd. Spoedig daarop kwamen ook waaiers
met kleine venstertjes, waardoor de schoone dames met
haar aanbidders eoquetteerden.
In de achttiende eeuw kreeg de waaier zijn grootste
verbreiding. Groote veranderingen op dit gebied werden
door madame De Pompadour ingevoerd, die de beschilde
ring van waaiers ten zeerste aanmoedigde. In denzelfden
tijd vond Martin een soort lak uit, dat de schilderstukken
op ivoren waaiers conserveerde.
Er bestaat nog een waaier, dien Marie Antoinette in
1789 droeg, toen zij Versailles verliet en die een meester
stuk van schilderkunst is. Op liet einde van de achttiende
eeuw werden op waaiers voorstellingen van het dagelijksch
leven en de gebeurtenissen van den dag gemaakt, en zoo
bestaat onder anderen een waaier met eene afbeelding van
een fiacre uit de achttiende eeuw.
Deze waaiers waren de voorloopers van de satirieke
waaiers, met politieke toespelingen. In Caen kan men den
met epigrammen overdekten waaier zien, dien Charlotte
Corday in de hand had, toen zij Marat doodde.
Waaiers met schilderstukken, die kunstwaarde bezaten,
werden daarentegen zeldzamer en sedert 1809 is dit artikel
steeds meer en meer kwijnende. In de dagen van de
Restauratie ontstonden de waaiers met anagrammen; zeer
gewild was het anagram: „La France veut son Roi" of
„Révolution Fran9aise."
In onze dagen staat de waaier zeer in aanzien; ieder
jaar worden vierhonderd millioen exemplaren van dit
toilet-artikel gefabriceerd.
Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.