meer is geweest, dan alle aohter my liggende 6 Decembers met
elkander. Heden morgén komt een scheel balzige kaerel aan-
kruien met een kist van de diligence, franko (gelukkig, want i
het was wel een daalders-port-kist) maar 25 ets voor be
zorging uit de Wijk. Dat's de pakkaadje van den schilder
Bombled (die een paar dagen komt teekencn) dacht ik, en
scheurde 't aan my gerichte adres af, waarin ik een brief be
speurde. Wat zette ik de oogen op, wat lhmcuze oogen I toen
ik den volgenden inhoud las: (hier volgen de letteren, namens
H. M. door den kamerheer Wekherlin geschreven).
Den hospes, die met Keetjen de zware vracht naar boven had
gesjouwd, zond ik terstond om beitels, nijptangen en breekijzers.
Na bovenmatige inspanning raakte eindelijk het middelecuwsch
toegespijkerde deksel van de kist, waaruit een vracht van witte
en roode papiersnippers naar boven puilde; die weggeworpen,
't daarop, volgende hooi weggetrokken (mijn vingers tintelden
naar 't dieper ingewand); daar vertoonde zich een logge massa,
geheimzinnig in vloeipapier (blank, onberispelijk blank!) gekleed;
die massa voorzichtig opgebeurd, die geheimzinnige sluier afge
rukt en hoezee! leve de Koningin! voor mijne wijd
gesperde oogen staat eene prachtige zwart marmeren pendule,
0.5 N. el hoog, met vergulde paerelranden en twee verzilverde
zijvakken en basreliëf, elk wederzijds van de wijzerplaat; en I
daarboven een keurig van gebronsd koper bewerkte hamadryado
met eene geit. Dorbeck kwam tegen één uur oploopentoen
was alle boel van hooi en snippers, en stop- en vloeipapier
weggeruimd, en de pendule (met beur Fatsoexlijk getik! stond
op de kommode en had Benvenuto Cellinï op den kachel gejaagd.
Nu hadt ge mijn lijfmedicus eens moeten zien, toen hij onver
wacht een blik op dit benijdbaar prachtstuk wierp; nu hadt ge
die uitroepen eens moeten hoorenLa poè'sie ne se meurt jamais
de legende ook niet, de Koningin beschermt ze levede Koningin
Mijn kachel snort, mijn theewater raast, mijn pendule tikt
en ik, ik zou van louter pret wel over 't kleed willen gaan
rolten."
f Men schrijft ons van Texel, dd. 10 dezer:
yDe laatste groote lammeren -verzending naar de Leidsche
markt heeft heden plaats gehad. Met verschillende gele
genheden werden 1932 lammeren verzonden. In het geheel
zijn er dit jaar ruim 17,000 stuks naar elders uitgevoerd."
Uit Alkmaar zijn weder 50 stuks vee verzonden,
welke in Noordholland voor Amerikaansche rekening zijn
opgekocht.
Te Hoorn is tot lid der Provinciale Staten gekozen
de heer Heule (lib.) met 617 stemmen. De heer Blom
(r. k.) had 389 stemmen.
Van Vlieland verneemt men de klacht over de
duurte der verkiezingen. Niet minder dan viermaal moest
er in de laatstverloopene weken worden gestemd voor leden
der Provinciale Staten. Eenmaal bevatte de bus slechts 5
stembriefjes. Een der stemopnemers moest met die kost
bare vracht de reis maken van Vlieland over Texel naar
Helder. Iedere stem, die er was uitgebracht, kostte der
gemeente ruim een rijksdaalder.
Te Heese, gem. Zevenberg (Limburg) zijn bij een
landbouwer elf koeien doodgemarteld. Bij de opening van
een der laatst gestorven koeien vond men in het lijf dorens
en scherp gemaakte houten vorken, door een dierenbeul
van achter diep in het lijf der koe gestoken.
De ellendeling, die zich aan de wandaden schuldig
maakte, is, ongelukkigerwijze, nog niet gevonden.
Uit Utrecht wordt aan de N. Rott. Crt. gemeld:
„Onze vrome stad werd in het laatst der vorige week
op eigenaardige wijze door een behendigen oplichter geëx
ploiteerd. Gekleed in een wijden jas, die, vooral wat kleur
betreft, eenige overeenkomst had met de bruine pij der
bedelmonniken, schreed dat heer op sandalen door de drukste
straten der stad. In de linkerhand hield hij een geopend
gebedenboek, waarin hij met eerbiedig neergeslagen oogen
en zacht bewegende lippen las, terwijl zijne rechterhand
den bodem van zijn één-negentiger aan het publiek liet zien.
Met toenemende nieuwsgierigheid werd de man aange
staard en gevolgd, en, zonder dat hij iets zeide, liepen er
al spoedig allerlei geruchten over het doel, waarmede de
inzameling eigenlijk geschiedde, die de vrome monnik hield.
Het meeste geloof vond een verhaal, dat het was voor eene
Roomsche kerk voor de menscheneters op „Otahiti!" Of
handlangers deze verhalen verbreidden, dan of ze uit het
vindingrijk brein der wandelaars zeiven voortkwamen, is
onbekend, maar ze hadden in alle geval het gevolg, dat
het muntstukjes in 's mans hoed begon te regenen. En
nu was het merkwaardig te zien, hoe deze regen zijne
vrome aandacht voor het gebed verstoorde. Telkens als
hij den lieflijken klank van het metaal hoorde, dwaalden
zijne oogen van het gebedenboek naar het fabrikaat van
de Trois Francois, en was het een zilverstuk, dat zijnen
matten oogen tegenglinsterde, dan keek hij nieuwsgierig
op naar het gelaat van den milden gever, en het was alsof
zijne oogen, in plaats van een gebed, de woorden prevelden
„ook al niet goed bij 't hoofd?"
Plotseling stuitte de brave op een diender, die, minder
vroom dan nieuwsgierig, met meer dan gewone belang
stelling naar zijne levensomstandigheden informeerde, en
in het duister van 's mans antwoorden aanleiding vond
hem mede te nemen naar het bureau van politie, teneinde
hem daar gelegenheid te geven op zijn gemak wat meer
licht te ontsteken op het altaar der roomsche kerk voor
menscheneters op „Otahiti!"
Daar bleek, dat de barrevoeter was een volbloed Amster
dammer, die zeer tegen zin indertijd zijne geliefde vader
stad had moeten verlaten, om bij wildvreemde menschen
te Hoorn voor den tijd van vijf jaren te logeeren, terwijl
hij later nog tweemalen aan hoogeren wenscb had moeten
toegeven, en telkens voor een jaar zijne eigen vreedzame
woning met een goed gemeubleerd en van alle gemakken
voorzien apartement van het Rijk had verwisseld. Daar
tegenover stond echter het verhaal, dat hij als eerste ge
tuige was opgetreden in een belangrijken diefstal te Am
sterdam gepleegd, tengevolge waarvan 4 personen tot 5
jaren tuchthuis waren veroordeeld, terwijl hij langen tijd
is het Ziekenhuis had doorgebracht wegens ernstige mis
handelingen, die hij had ondergaan in een gevecht op den
Zeedijk, waarbij hij der politie tegen een aantal kwaad
willigen de behulpzame hand bood. Deze mishandelingen
waren oorzaak, dat hij nu nog, op raad van den „perfester"
met zijne bloote beenen moest loopen.
Deze laatste verhalen, die, behalve den raad van den
professor, grootendeels bevestigd werden, moesten dienen,
om het hart van den Heiligen Hermandad voor zoo'n
goeden vriend der politie te ontsluiten. Aangezien de toe
gang langs dien weg echter "zoo zelden gevraagd wordt,
is het slot van dat deurtje wel een weinig verroest, en
werd onze vriend dan ook met de noodige eerbewijzen
naar den trein gebracht, die hem „heimwarts" bracht.
Daar kent men hem en zal hij genoeg in het oog gehouden
worden, om zijne listige praktijken uit te oefenen. Te meer
is het daarom echter te vreezen, dat hij kleinere plaatsen
met zijne bezoeken zal begunstigen.
Het dresseeren van jonge paarden is in „de Lang
straat" tegenwoordig aan de orde van den dag. Twee- en
driejarige, die in grooten getale van de markten te Heen-
vliet en Puttershoef werden aangevoerd, en die nog nooit
in gareel of tuig hebben geloopen, ziet men aanhoudend
de vreemdste sprongen en vertooningen maken. Bij zulke
gelegenheden zou de vereeniging tot bescherming van
dieren hier heel wat werk vinden, want er wordt, helaas
niet altijd met de noodige zachtheid of met geduld te werk
gegaan, vooral dan niet, wanneer er, zooals bij zulke gele
genheden maar al te veel plaats heeft, te veel sterke drank
gebruikt wordt. De jonge paarden werden naar kwaliteit
voor f 180 a f 250 gekocht.
Dat er altijd „meester boven meester" is, bleek ook
gisteren weder bij het voltrekken van huwelijken op het
Stadhuis te Amsterdam.
Toen, eenigen tijd geleden, een paartje trouwde, waarvan
de bruidegom, door een tijdelijk gebrek aan zijn been,
genoodzaakt was de plaats van 't Stadhuis over te hinken,
wekte dit, vooral daar hij zulks, om met zijne bruid gelijk
te blijven, zeer bedaard moest doen, niet weinig den lach
lust op der nooit ontbrekende schare van nieuwsgierige
leêgloopers, die zich op trouwdagen steeds voor het hek
van 't Stadhuis in 't gelid stellen.
Gisteren echter werd die vroolijkheid ten top gevoerd
door de trouwlustigheid van een man, die, om voor de
derde maal in 't huwelijksbootje te geraken, zich daartoe,
op een stoel gezeten, door vier mannen in de trouwkamer
moest laten dragen.
Dat hij van de kritieklustige nieuwsgierigen niet weinig
te lijden had, laat zich begrijpen.
In Saksen zijn door een practisch landbouwer bere
keningen bekend gemaakt betreffende de oogenblikkelijke
opbrengst van den verbouw van suikerbieten tegenover
eenige andere veldvruchten. Hot algemeen resultaat is dit.
de netto-opbrengst der bieten bedroeg per hectare 212 mark,
der aardappelen 289 mark, van de haver 434 mark.
Een Amerikaansch blad maakt de opmerking, dat,
hoe hevig een orkaan ook heeft gewoed, nog nooit een
windvlaag in staat is geweest de hypotheek van een huis
te lichten.
Het „leven" is slechts kort. 't Bestaat maar uit vijf
letters. Viervijfde gedeelte er van is maar „even," en toch
is er ook weer „veel" in, terwijl het van achteren beschouwd
slechts een „nevel" is.
KIESVEREENIGING „HELDER/'
Voordracht, gehouden door den heer Cohen Stuart.
Jl. Dinsdag had in het lokaal Tivoli alhier de door het Bestuur
der Kiesvereeniging „Ilelder" aangekondigde openbare samenkomst
plaats. Een groot aantal belangstellenden vulde de zaal, toen de Voor
zitter van 't Bestuur de vergadering opende, en wees op het ontstaan
i en het streven der iu 1884 opgerichte Vereeniging. Hij deed
vervolgens uitkomen, dat de staatkundige toestand des lands der
Vereeniging aanleiding had gegeven om deze openbare samen
komst ter bespreking van dien toestand te doen plaats hebben.
De heer Cohen Stuart, van Alkmaar, trad daarna als spreker
op. In eene keurige improvisatie toonde spreker aan, dat, hoe
goed ook eene geloofovertuiging is voor den mensch, ieder voor
j zich, het niet aangaat te trachten aan anderen dezellde overtuiging
op te dringen. Wecst u zelf en loopt niet aan den leiband van
anderen, zoo waarschuwde de spreker. Er is zeker niets tegen in uwen
Bijbei te lezen en zyn schoone lessen in 't leven op te volgen
maar verzuimt ook niet om het boek der Natuur, dat allerwegc voor
u ligt opengeslagen, het boek der geschiedenis en 't eigen levensboek
te raadplegen, en ook daaraan lessen van levenswijsheid te ontlee-
nen. Spreker schetste een godsdienst boven geloofsverdeeldheid,
en wekte met grooten nadruk op tot waardeering van anders
denkenden. Hij deed verder uitkomen, dat wij leven iu de 19de
eeuw, en, toegerust met de lessen, die vorige eeuwen ons hebben
achtergelaten, niet mogen denken en handelen als zy, die eeuwen
j vroeger zich moesten tevreden stellen met het licht, dat toen was
j ontstoken. Eigen levenservaringen werden herhaaldelijk door
spreker medegedeeld, niet slechts om zijne voordracht te illus-
treeren, maar kennelijk om, als op aanschouwelijke wijze, de
stellingen, door hem verdedigd, des te gemakkelijker tot hoofd en
hart zijner hoorders te brengen. Herhaaldelijk werd deze impro
visatie met levendige bijvalsbetuigingen door het talrijke audi-
1 torium begroet. Na de pauze werd gelegenheid gegeven om
met den spreker van gedachten te wisselen, of over een of ander
I punt vragen en opmerkingen tot hem te richten. Van die ge-
j legenheid word geen gebruik gemaakt. Op verzoek des Voor-
zitters, voegde de heer Stuart nu nog eenige beschouwingen aan
het reeds door hem geleverde toe. Uit de geschriften van hooiden
der anti-revolutionaire partij hier te lande, toonde spreker her-
haaldelijk aan< hoe deze partij zich aanmatigend stelt tegenover
andersdenkenden, zonder zich anders dan door haar vasthouden
aan een bepaald dogma te onderscheiden. De wapens van Zeeland
en van Nederland en het beeld der victorie, in Alkmaar's veste
gesticht, gaven den spreker aan 't slot een schoone aanleiding
om op het voetspoor der Vaderen te wijzen, die in nood en
gevaar den strijd niet schroomden, maar de vrijheid, dat dierbaar
I kleinood, met moed en volharding handhaafden. En met den
wensch, dat ook wy, kinderen der 19de eeuw, in dat handhaven
j ons navolgers mochten betoonen van ons groote voorgeslacht, besloot
spreker zijne boeiende rede. Een daverende toejuiching gaf te
I kennen, dat de vergadering instemde met het woord van harte-
lijkcn dank, dat door den Voorzitter aan den heer Stuart werd
toegebracht. Vóór de vergadering uiteenging sprak de heer
Stuart nog een enkel woord, waarin hij wees op het voorrecht,
dat wij, Nederlanders, bezitten, om, zoo vrij als dat dezen avond
i plaats vond, samen te zijn ter behandeling van onderwerpen,
die allen na ter harte gaan. Hij verklaarde, zeiven met veel gc-
j noegen deze openbare samenkomst te hebben bijgewoond.
I We meenen te mogen verzekeren, dat de Kiesvereeniging
i „Helder" succes heelt gehad op haar pogen, om, te midden van
den gespannen toestand op staatkundig gebied, een cordaat en
j warm woord van verzoening te doen hooren.
Na eenige discussie werden, op voorstel van den heer Stadt,
met algemeene stemmen tot candidaten geproclameerd de afge
treden leden: Mr. W. VAN DER KAAY en Mr. J. L. DE
BRUYN KOPS.
Waren de opinies eensluidend opzichtens de candidaten, geheel
anders was dit met de wyzc waarop men aan dit besluit open
baarheid zou geven.
De heer Kloeke, die het advorteeren weinig doeltreffend vond,
dood het voorstel ora strooibiljetten onder de Zijper kiezers te
verspreiden, waarin de drogredenen der tegenpartij zouden worden
ontzenuwd, welk voorstel met meerderheid van stemmen werd
verworpen.
Daarentegen werd een voorstel, om een advertentie te plaatsen
in de Zijper Courant en den uitgever daarvan eenige plaats
ruimte in zijn blad te vragen voor een opstel ter bespreking der
verkiezing, met algemeene stemmen aangenomen. Hierop volgde
weder een voorstel, om, zoo genoemden uitgever plaatsruimte
voor bedoeld opstel weigerde, ook niet in zijn blad te adverteeren,
en dan strooibiljetten te verspreiden, hetgeen met meerderheid van
stemmen werd aangenomen.
Een voorstel van den heer Koster, om ook in de Heldersche
en Nieuwcdieper Courant te adverteeren, en den uitgever van
dit blad een gelijk verzoek om plaatsruimte te doen, werd, met
het oog op de kas, en omdat men zooveel publiciteit ditmaal niet
noodig achtte, met meerderheid van stemmen verworpen.
Nadat voor genoemd opstel of strooibiljet eene Commissie van
redactie was benoemd, bestaande uit de hoeren W. Kloeke en
P. Stadt, sloot de Voorzitter met een woord van dank de
vergadering.
VOLKS ON DE R W IJ S.
JL Dinsdag avond vergaderde de Afdceling Zijpe en Omstreken,
iu het lokaal van den heer K. Plevier, te Sehagerbrug, ter
bespreking der verkiezing van twee leden voor de Tweede Kamer
der Staten-Generaal in dit district.
Na opening der vergadering, lezing en goedkeuring der notulen,
leidde de Voorzitter de bespreking over de verkiezing in, door
j mede te deelen, dat deze vergadering niet was belegd als nood-
I zakelijk voor eene heerschende verdeeldheid in het kamp der
i liberalen, wijl er een zeldzame eenstemmigheid blijkt te bestaan
in de keuze van liberale candidaten, ook niet omdat het Ilestuur
I in den boezem der Afdceling verschil van opinie veronderstelde,
opzichtens der te stellen candidaten, maar wel omdat het z. i.
noodig is, in eene gemeente als de Zijpe, waar zoo weinig politiek
leven bestaat, eenige kracht te ontwikkelen tot versterking der
liberale party, om de Kamer van het doode punt at te brengen,
waardoor ze met machteloosheid is geslagen.
Buitenland.
Het voornaamste nieuws is dat uit Engeland. Het
Lagerhuis verwierp jl. Maandag avond, juist twee maanden
nadat Gladstone ze indiende, de voorstellen om Ierland met
een soort van zelfbestuur te begiftigen. Tot het laatste
oogenblik toe hoopten beide partijen op een meerderheid,
doch het blijkt, dat men zich aan de zijde der voorstanders
vrij sterk misrekend had, daar de tegenstanders 341 man
J sterk bleken te zijn en de liberalen dus met 30 stemmen
i in de minderheid bleven. Met het oog daarop is het nu
weder onzeker of het Parlement wel door Gladstone zal
worden ontbonden.
Het bevestigt zich, dat de Koningin van Engeland
j hare toestemming heeft gegeven tot ontbinding van het
Lagerhuis. Gladstone zal dadelijk na de officiëele bekend
making van dat besluit der Koningin een manifest uit
vaardigen. Het Ministerie zal al het mogelijke doen om
de sluiting dezer zitting te verhaasten. Men gelooft dat
de ontbinding 25 of 26 dezer zal plaats hebben.
In de Fransche Kamer werd de Regeering jl. Maandag
i geïnterpelleerd over het nog steeds geldige verbod van den
j invoer van slachtvee in Engeland. De minister van Land-
j houw antwoordde, dat hij steeds op de opheffing daarvan
I had aangedrongen en hoopte eindelijk dit wel te zullen
I hereiken, daar het mond- en klauwzeer, waarop het verbod
doelde, geweken was. Het algemeene stemmen nam de
Kamer daarop een motie aan, waarin de houding der
Regeering werd goedgekeurd en de wensch geuit, dat het
beoogde doel spoedig mocht worden bereikt.
Wegens het groote belang, dat de vischhandel heeft
om visschen na langdurig vervoer, nog levend ter markt
te brengen, zijn belangrijke proeven genomen in het aqua
rium te Londen met alcohol op visschen. Daarbij bleek,
dat enkele droppels brandewijn in staat zijn de gezonken
levenswerkdadigheid van verschillende soorten van visch,
die 4 uren buiten het water waren gehouden, weer op te
wekken, zoodat zij, nadat hun enkele droppels brandewijn
waren ingegoten en zij wederom in het water gebracht
waren, in volle dartelheid daarin rondspartelden. Een karper
bleef op ééne zijde als dood voortdrijven, werd uit het water
genomen en een weinig alcohol met water ingegoten,
daarna weer te water gebracht, en zwom na weinige
minuten weer met volle kracht door.
Geruirocn tijd geleden gaven wy eene beschrijving van de
plechtigheid, waarmede de Keizer van China, die het volgende
jaar op den leeftijd zal gekomen zijn om zelf de Regeering te
aanvaarden en in het huwelijk te treden, eene keuze van eene
Keizerin moet doen uit de dochters van de daartoe van oudsher
aangewezen aanzienlijke geslachten. Die plechtigheid is onlangs
zoover gevorderd, dat de jeugdige Keizer een drietal heeft uitge
kozen, van welke de eerstgekozene de vermoedelijke Keizerin
zal zijn.
Eene andere plechtigheid kwam in het begin van April voor,
toen de Keizer op reis ging naar de ten oosten van Peking ge
legen graven zijner voorouders om daar te bidden. De reis duurde
10 dagen en koste 350,000 gulden. Het verblijf in de tempels
der graven duurde 2 dagen, heen- en terugtocht elk 4 dagen.
De weg was daartoe in orde gemaakt en met geel zand bestrooid
de Keizer werd in een draagstoel door 8 mannen gedragen, die
telkens zoodanig door anderen werden afgelost, dat de draagstoel
niet behoefde nedergezet te worden. Vier mandarynen der hoogste
klasse begeleidden den draagstoel, met hunne hand op de draag-
balken, en werden evenzoo telkens afgelost. De Keizerin-Regentes
ging eveneens naar de graven, maar langs een anderen weg,
om de eenvoudige reden, dat de weg des Keizers door zijn stoet
onbegaanbaar wordt en men dadelijk na zjjne komst bij de graven
alle handen noodig heeft om den weg voor den terugtocht bruikbaar
te maken. Het gevolg van den Keizer en van de Regentes bedroeg
tc zamen 30,000 personen.
Zoolang de stoet door Peking trok, mocht niemand den weg
betreden niet alleen, maar zelfs niet den stoet bespieden. Daartoe
waren de huizen met gele gordynen van den weg afgesloteneen
Chinees, die op een dak geklommen was om iets te zien, werd
door een der keizerlijke boogschutters naar beneden geschoten.
Buiten de stad mag de bevolking knielend toekijken, maar daarbij
moet de grootste rust en orde bewaard blijven, en het overhan
digen van verzoekschriften is streng verboden. Een meisje, dat
het waagde om van de Keizerin-Regentes de bestraffing van den
moordenaar harer ouders te vragen, werd naar de gevangenis
gebracht; evenzoo een man, die ook een verzoekschrift wilde over
handigen; deze werd bovendien nog gegeesold; beiden worden
verder met verbanning gestrait.
Onder het gevolg der Regentes bevonden zich 200 jonge meis
jes, die als hofdames dienst doen. Zij behooren tot de aan
zienlijkste geslachten cn kunnen hare familieleden zelden of nooit
zien, daar deze niet in de paleizen mogen komen en zij die niet
mogen verlaten om hare ouders te gaan bezoeken. Zulk eene reis
als deze echter geeft aan de ouders en verdere familieleden de
gelegenheid om deze meisjes te zien en te spreken. De Regentes
vertoefde daartoe eenigen tijd in een tempel buiten Peking, waar
de ouders wisten hunne kinderen te zullen vinden.
De graven liggen in een boschrijk dal en zijn wegens de pracht
van hun bouw, inrichting en omgeving beroemd. De Keizer en
de Regentes bezochten het voor deze laatste reeds gebouwde
mausoleum en kozen de plaats uit, waar dat voor den Keizer
gebouwd zal worden. De astronomen van des Keizers gevolg
hadden daarbij op grond van de gunstige teekenen der sterren
advies te geven.
Vlsoütoerloliteii.
Zes-eu-negentig korders en beugers brachten jL Dinsdag 2Q
