HANDELSDRUKKERIJ. M f?elen°ffTiiM Ta Magen. KostBr's Kleine Wel te Sctol Bölgers Thee, Molenplein 16 3. Aflevering van Drukwerk geschiedt spoedig, net uitgevoerd en tegen de billijkste prijzen. Publieke Verkoop Tienden. CONINCK WESTENBERG, Anekdoten-Magazijn. OPROEPING. §QT WATERFILTERS, NB. BUSKRUIT (Crêpée N°. 1) en HAGEL. TE HUUR of uit de hand TE KOOP: Een zeer logeabel sterk gebouwd UEERENHU1S. bevattende zeven Kamers, Keuken en Werkkeuken, twee groote droge Kelders, grooten Regenbak en Gasleiding door het gelieele huis. Verder een TUIN en daarachter gelegen PAKHUIS, staande aan de Hoofdgracht K N°. 36. Te bezichtigen Woensdags, Donderdags en Vrijdags van twee tot vijf uur. De helft der koopsom kan als HYPOTHEEK op de perceelen gevestigd blijven. De Heer S. KEIJSER Pz., als gemachtigde van de Heeren Eigenaren, zal op MAANDAG 19 JULI a. s., des voormiddags ten 11 ure, in het logement „de Vergulde Kikkert," aan den Burg te Texel, ten overstaan van den Notaris publiek verkoop en: DE TIENDEN, van alle de te veld staande ZAADGEWASSEN en VELDVRUCHTEN, welke dit jaar op TEXEL zullen worden ingeoogst. Tot de Ontvangst der kooppenningen van de in 1885 verkochte Tienden zal worden gevaceerd ter plaatse bovengemeld van 's morgens 10 tot 11 ure. ZEGT HET VOORT! geurig en waterhoudend, is in verzegelde pakjes, o. a. voor 20, 24, 28 en 32 cents het ons, verkrijgbaar te Baraingerhorn bij Wed. FLOOR. Helder T. C. BAKKER. J. HUBBELING, Kanaalweg. u J. LUIDINGA, Molenstraat. ,T. DE ROOS, geb. GRAAF, Koningstraat. 7V#eZ(denBurg)« JACOB BAKKER Az. Schagen Wed. J. KOOL. t G.BIJPOST, o ver den Spoorweg. Verkoopers gevraagd te Bolsward door BÖLGER en ZOON. R. B J3 ï3 A.. Naar het Duitsch. «Giletta," zei de oude Lamberto tot zijn dochter, «je neemt of den een of den ander, maar eindelijk moet je een keus doen Ik kan niet wachten totdat de kerk je hand vraagt en daar voor ben ik niet een van de rijkste bankiers uit Rome, daar voor heb ik mijn leven lang niet gewerkt en schatten verzameld, dat mijn eenige dochter als een oude juffrouw op den goudsta pel verdroogd. Je bent niet jong meer..." «Maar vader!" «Niet jong meer, zeg ikJe bent in 1866 geboren, bijgevolg van daag 20 jaar oud. Voor de dochter van een millionnair is dat niet jong meer. Je moet een man hebben, opdat ik eindelijk rust krijge. Altyd het huis vol vrijers, die als motten om het licht fladderen! Het is niet meer uit te houden! Te drommel, ben ik de domme koning uit het sprookje, wiens dochters haar aanbidders raadsels opgeeft en de arme drommels, als zij de noten niet kraken kunnen, door papa laat onthoofden! Nog eens, ik laat je de keus, maar ik wil dat je kiest. Den een of den ander!" „Maar wien meent u dan, lieve vader?" «Denk je dan, dat ik blind ben? Geloof je, dat ik het niet gezien heb, dat er onder alle aanbidders maar twee zyn, die in je smaak vallen? Zij zien er ook het dwaastte uit. Als zij je zien, brengen zij geen woord over de lippen en verteren je met hun gloeiende oogen; zij beminnen je dus, en dat verklaart mis schien hun vervelendheid..." «Maar vader!" «Nu ja, het is maar een grap. Nu herhaal ik voor de derde en laatste maal, je neemt of graaf Morinti of Bertino Brandani, beiden charmante jongens, de eene zeer rijk, de andere een graaf, wel een verarmd edelman, maar voor het vergulden van het wapen zullen wij wel zorgen. Kies, kies, anders..." «Anders?" «Anders?... anders wacht ik nog een jaar, maar langer in geen geval! Het zou den schijn hebben, alsof niemand mij tot schoon vader wilde hebben. Wil je, dat ik er op overschiet, kind?" De oude Lamberto drukte een kus op het voorhoofd van zijn geliefde Giletta en snelde naar zijn kantoor, zijn dochtertje aan haar gedachten overlatende. En deze gedachten herhaalden na drukkelijk de woorden van haar vader. Ja, hij had gelijk: Giletta kon niet langer weerstand bieden aan dien begrijpelijken wensch, zij moest trouwen. Alleen om het huis zijn rust te hergeven. Aanbidders in alle hoeken, aanbidders op alle trappen waarlijk een onverdraaglijk bestaan. En dan die eeuwige verlegenheid van haar goeden vader, als er iemand om haar hand vroeg: «Voel mij zeer vereerd, mijnheergroote eer zou mij gelukkig rekenen... tracht de liefde van myn dochter te winneD." En hoe dichter de schare van aanbidders, hoegrooter het aantal blauwtjes! Neen, zoo kon en mocht het niet verder gaan. Giletta moest een besluit nemen. Ach, wie haar slechts had kunnen zeggen, wien haar hart behoorde! Misschien den jongen Bertino Hij was edelmoedig, vroolijk van aard, een knap uiterlijk! Maar de graaf bezat ook al die lichamelijke en geestelijke voorrechten. Ja, maar hij was een graaf! Als zij hem trouwde, zou men misschien zegge^, dat zij hem alleen om den titel nam. Neen, dat nooitGiletta was veel te trotsch om gravin te willen worden. Zoo babbelden en weifelden de gedachten van het meisje door elkander en niet één er van zei tot haar: Luister naar de stem van het hart! Zij had geen hart, geen bloed, geen hartstocht. Zij was schoon en wie den gloed van haar zwarte oogen zag, die het bleeke, ivoorkleurige gelaat verhelderde, zou haar voor een sluimerende vulkaan houden. Dit alles was toch slechts een bedriegelijk spel der natuur. Giletta was de koelheid zelf, kende de liefde slechts uit romans eu gedichten, hield haar voor een dichterlijke herschenschim, het huwelijk voor een min of meer HOLLANDSCHE IJzeren Spoorweg-Maatschappij. Wijziging Zomerdienst 15 Juli 1886. Op den 15 Juli a. s. treedt een nieuwe dienstregeling in werking op de lijn Amsterdam Zaandam Hoorn Enkhiiizen, in verband met de opening van het stoom- bootveer Eiikliuizen —Stavoren. Kleine dienstbiljetten zijn op alle stations der Maatschappij verkrijgbaar tegen betaling van 2 cents. DE ADMINISTRATEUR. Bij de Uitgevers KÜPPERS LA URE Y te Haarlem is verschenen en alom verkrijgbaar gesteld: de Eerste Aflevering van bet Zevenden Jaargang. Tijdschrift voor beminnaars van Humor en Satire en voor Verzame- laars van AnekdotenSnedige GezegdenExtemporésenz. Dit tijdschrift verschijnt in maandelijksche afleveringen van 16 pagina's, royal 8°. duidelijken druk. Twaalf Afleveringen vormen een deel. De inteekenaren ontvangen gratis titel en omslag van eiken jaargang. De prijs van elk deel of jaargang is slechts EEN GULDEN, franco per post EEN GULDEN EN TIEN CENTS. Over dit bedrag wordt bij bet einde van eiken jaargang gedisponeerd. Aangemoedigd door bet kolossale succes, dat de vorige Jaargangen van dit Tijdschrift hebben ondervonden, aarzelen de uitgevers geen oogenblik, ook den Zevenden Jaargang het licht te doen zien. Het debiet van de vorige Jaargangen beeft de stoutste verwachtingen verre overtroffen. Duizenden exemplaren werden verkocht; reikhalzend zagen de ahonne's steeds uit naar de verschijning der nieuwe afle veringen. Inderdaad, bet Anekdoten-Magazijn is een welkome gast in elk huisgezin. Het geeft vroolijkheid aan den droet- geestigen en hernieuwden levenslust aan den zwaarmoe- digen mensch. Hij, die van tijd tot tijd eens hartelijk lachen wil (wie onzer zou daarop niet gesteld zijn?), abonneere zich op het waarlijk geestige iy Anel.doten-Magazi/jn. lastige plicht, dien een meisje moest vervullen, wanneer de vader het verlangde. Haar vader wilde het en Giletta verzette zich niet, want zij was een goedhartig schepseltje en hield innig veel van haar vader. Als hij nu maar voor haar gekozen had. «Nu?" vroeg de bankier, toen hij weer voor zyn schoone dochter stond. «Contessa Moronti of signore Brandani?" «Het laatste, papa! Want ziet u...." «Al goed, al goed, het is mij best." «Maar hy heeft mij zijd liefde nog niet verklaard en ik, ik kan hem toch niet vragen." «Je kunt hem wel aanmoedigen. Het carnaval is begonnen, over eenige dagen is het bloemencorso.... Als je bijvoorbeeld..." «Ik weet het, ik weet het al," riep het meisje en hield haar vader de hand voor den mond. «Hebt geen zorg, u schiet er liet op over." Voor de Porta Salara heeft de bankier Lamberto een prachtige villa, die hij bijna nooit bewoont. Zij staat onder het opzicht van zijn tuinman, den ouden Gabbadeo, die tegen betaling van een kleine pacht de welriekende voortbrengselen vau tuin en broeikas mag verkoopen. Bij hem bestellen de inwoners van Rome hun schoonste bloemen, de heerlijkste bruidsbouquetten, de kostbaarste sierplanten. De oude man is een meester in de kunst, welvertrouwd met alle eigenschappen zijner bloemen, met alle wonderen en geheimen der bloemenwereld. Hij verkeert met de bloemen als met menschelijke wezens, hij leert hun gewoonten, hun luimen, hun werk, hij prijst hun weergalooze schoonheden, ja, hij berispt ze somtijds om hun fouten en gebreken. Tot de tulp zegt hij: «Waarom hangt ge uw schoonheid aan de groote klok?" Tot de hyacinthen «Waarom praalt ge zoo met uw geuren en kleuren?" Tot de lelie: «Waarom verheft ge u zoo op uw reinheid, uw onschuld?" Zelfs op het verborgen viooltje heeft hij het een en ander aan te merken: «Het heeft te veel nederige trots, zyn genr is bedwelmend." En de oude Gabbadeo werd, gelijk ieder mensch in den omgang met de natuur, een menschenkenner. Bloemen cn menschen trekken elkander aan. Noem mij uw lievelingsbloemen, en ik zeg u wie gij zijt. Bij de vrouwen is het raadsel zeer gemak kelijk op te lossen. Er zijn prachtige, trotsche bloemen, met glinsterende bladenzij geuren niet, zij prijken slechts, zij streelen de ziel niet, slechts het oog; zij zijn op de wereld om zich te laten zien en bewonderen. En er zijn nederige, kleurlooze bloemen; zij streelen het oog niet, maar zy geuren heerlijk; zij zijn geheel gevoel, men zou ze schoone zielen kunnen noemen. Stel in plaats van de bloemen vrouwen, en gij slaat een blik in het menschenleven. En hoe duidelijk blykt toch overal de ge lijkmatig verdeelende rechtvaardigheid der natuur! Het is zelden dat in- en uitwendige schoonheid samengaan, geur en kleur gepaard zijn. Men vindt dat slechts bij de eenige roos, als zij haar pracht ontvouwt, of bij de anjelier, wanneer zij haar knop ontsluit. Over het algemeen scheidt de natuur echter haar gaven, schenkt dezen den heerlijken geur en gene het schitterend gewaad. De schoonheid der bloemen is een geschenk van Juno, de geur geeft Venus hen, de godin der liefde. Bloemen zonder geur hebben niet lief. Zoo philosopheert somtijds de oude Gabbadeo over zijn stomme vriendinnen, terwijl hij in zijn zorgstoel zit en aan een pas ge plukte reseda ruikt. Dit is zijn lievelingsbloem, onaanzienlijk, bijna kleurloos, doch uit alle vezels en cellen een heerlijken geur ademend. De bloem werd eerst in 1752 naar Europa overge bracht, maar Gabbadeo kweekt haar reeds jarenlang in zijn tuin en broeikassen. Hij houdt zooveel van het eenvoudige bloempje, dat hy zijn dochtertje Theresa zelden anders dan Reseda noemt. Zij is in zijn oogen gelijk aan de liefelijke bloem, en daarmee doet hy het schoone kind bijna onrecht, want Theresa is bij al haar eenvoud en bescheidenheid een mooi meisje. Zy behoort tot het rozengeslacht. Vandaag weet zij nauwelijks wat zy het eerst of het laatst moet doen. Haar vader is door de jicht aan zyn stoel gebonden De bekende en onbekende scliuldeischers in de onder liet voorrecht van boedelbeschrijving aanvaarde boedel en nalatenschappen der Echtelieden JACOB VAN DER KLOOT en CORNELIA STEENLAND, respectivelijk overleden te Texel 17 December 1885 en 8 Januari 1886, worden opgeroepen om op Donderdag 15 Juli a. s., 's morgens 11 ure, te verschijnen ten kantore van ondergeteekende, ten einde aldaar aan te hooren de rekening en verant woording van het door de beneficiaire Erfgenamen in gezegde boedel en nalatenschappen gehouden beheer, en indien daartegen geen verzet plaats heeft, hunne schuld vorderingen te ontvangen, voor zooverre het bedrag der nalatenschappen toereikende zal zijn. Texel, 10 Juli 1886. J. H. MOOJEN, Makelaar. Ruime keuze Zichten en Sikkels; door den grooten voordeeligen inkoop, smids en wederverkoopers rabat. Graanvorkcn, Graansclioppcn, GalTels, Dorscli- gerecdscliappeii, alsmede Palliigliuldcn, Machine-olie, Kleursel en Stremsel, Thermometers en Maatglazen, onmisbaar bij het maken van boter en kaas. Voorts: beste Kinderwagens, voor weinig geld contant. Boeren-, Bouw-, Keuken- en Timmermans-gereedschappen, IlYut—Touw-, Mand- en Borstelwerk. vervaardigd door GEORGE CHEARIN, Boston. Het vuilste water wordt tot het lekkerste gezuiverd* Professor Mullens met zijn Somnambule bedankt het geachte publiek van Helder en Nieuwediep voor de flinke opkomst en houdt zich beleefd aanbevolen voor later. Wordt gevraagd, om dadelijk in dienst te treden: één knecht, die goed kan ploegen en melken, bij R. KAAN Cz., te Wicringerwaard. en 's avonds is het bloemencorso, honderd bestellingen moeten nog uitgevoerd worden en zij moet byna alles alleen doen. Do beide, oude meiden helpen haar niet veel; men moet jong zijn om bloemen te schikken. Reseda verstaat die schoone kunst uitstekend. Zij weet, welke geuren met elkander harmoniëeren, welke kleuren bij elkaar passen, en een boequet, door haar ge maakt, is altijd een meesterstuk van smaak. Jammer dat zoo iets moet verwelken. De oude man ziet van uit zyn kamer op het werk toe; maar hoe dikwijls hij roept, of deze of gene bestelling al uitgevoerd is, het is altijd weer klaar. «Tweehonderd bouquetjes voor het pallazzo Buspoli, vergeet dat niet, Reseda!" «Al klaar, vader «Evenveel voor palazzo Chigi!" «Al klaar, vader«En de bloemen voor palazzo Sciaria?" «Al klaar, vader!" Het is verbazend, bijna een wonder, hoe handig het meisje onder de voor haar liggende bloemen rondtast, hoo zij in een oogwenk de rozen, viooltjes, geraniums, hyacinthen, anjelieren, vergeet- mij-nietjes en oranjebloesems uitzoekt en kunstig bij elkaar voegt. Het is, alsof de bloemen van zelf bij elkander vliegen, elkander zoeken. Reseda is hun gebiedster. Zij raden haar wenschen, zij gissen haar gedachten, zy vragen bekommerd waarom er nu en dan een wolkje over haar blank voorhoofd glijdt: «Treurt onze schoone koningin? Zy is misschien bedroefd, omdat zy voor andere menschen bloemen moet schikken, maar zelf geen deel kan nemen aan het feest? Niet waar, koningin, ge zoudt er ook gaarne by zijn." En de bloemen beginnen te plagen en te spotten, terwyl het meisje bloost over een stille gedachte: «Waaraan denkt de schoone koningin? Aha, zij denkt aan den knappen Bertino Brandani, die zooveel bouquetten bij haar koopt. O, kijk eens, onze schoone koningin wordt purper rood! Zy is bang dat zy een oude vrijster zal worden." Maar vriendelyke klokjes verheffen afkeurend hun stem; ieder meisje en elke welriekende bloem heeft haar geheim en dat is de be koorlijkheid der meisjes en der bloemen en niemand zal dat geheim aanraken. De oude vrouwen zyn ook veel te goedig om de schoone koningin verdriet aan te doen, uit duizend kelken en klokjes klinken troostwoorden. «Heb maar geduld, lieve koningin, wij zullen u wel aan een man helpen, wij, uw bloemen. Maar of het de knappe Bertino zijn zal, dat weten wij zelf nog niet.* «En de bouquet camelia's dien juffrouw Giletta zelf besteld heeft?" roept de oude man. «Ik ben er juist mee bezig," antwoordt het meisje. Camelia's behoorden nog tot de zeldzame bloemen. De pater der Jezuiten Camelius had ze in de eerste helft der vorige eeuw uit Japan naar Europa overgebracht. Gabbadeo kweekte zeer schoone soorten, maar hield zelf niet veel van de stijve, geur- looze bloemen. «Juist een bloem voor Giletta!" dacht hy zeker, als zijn eerbied voor de dochter van zijn heer niet grooter was dan zijn bloemen-philosophie. Nu is ook deze bouquet klaar. Reseda heeft hem met zoer veel zorg geschikt en zich daarbij onwillekeurig afgevraagd, wien juffrouw Giletta dien wel zou toewerpen. «Bertino! Ber tino!" fluisteren de schalkjes onder de bloemen. Er vertoont zich weer een wolk op het blanke voorhoofd en de oogen staan droevig. «Alles klaar?" roept dc oude man. «Ja, vader!" Er zijn nog een paar reseda's van den bonten bloemenschat overgebleven. Werktuigelijk voegt het meisje ze bij elkander en steekt er een open granaatbloesem in. Het nederig bouquetje met de roode vlam in het midden, het bloedende hart is bijna roerend om aan te zien. Zij ademt peinzend den zoeten geur in.... Ach, die Bertino!... Maar hoe kan zij, de tuinmansdochter, er ook maar aan denken, dat hy ooit de hare kan worden. Evenmin als dit eenvoudig ruikertje ooit zyn borst zal sieren! En de bloemen fluisteren in koor«Troost u schoone koningin is hij het niet, dan is het een ander!" (Slot volgt.) Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1886 | | pagina 4