KV VIËI1WKDIEPER COURANT. fliews- en Advertentieblad voorflollands Noorlerfewartier. 1886. N°,107.% j Zondag 5 September. -^jjSjr Jaargang44. IIVI II V 1 S f1 II1? M lp IlLLUiHiAtlln (3|) BEKENDMAKING. BEKENDMAKING. Uitgever A. A. BAKKEE Cz. Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdag namiddag. Abonnementsprijs per kwartaalf O.OO. franco per post 1.20. Dc BURGEMEESTER der gemeente HELDER brengt, naar aanleiding ecner ontvangen circulaire van den Heer Commissaris des Konings in deze provincie, ter kennis van de geneeskundigen in de gemeente: 1. dat bij koninklijk besluit van den 1 Augustus 11. zijn benoemd tot Inspecteur voor het Geneeskundig Staatstoezicht voor Noordbrabant en Limburg, Dr. A. VAN DER LOEFF, met toekenning van eervol ontslag als Adjunct-Inspecteur voor liet Geneeskundig Staatstoezicht voor Noordholland, en tot Adjunct-Inspecteur voor het Geneeskundig Staatstoezicht in laatstgemeld ressort, Dr. R. H. SALTET, Arts, Privaat docent voor dc gezondheidsleer aan de Universiteit te Amsterdam. 2. dat de Heer Minister van Staat, Minister van Binnenlandsche Zaken lieeft bepaald, dat de plaats van vestiging van den Adjunct-Inspecteur voor het Geneeskundig Staatstoezicht voor Noordholland zal zijn Amsterdam. Helder, den 2 September 1886. De Burgemeester voornoemd, STAKMAN BOSSE. BURGEMEESTER cn WETHOUDERS dor gemeente HELDER brengen ter openbare kennis, dat het 1ste suppletoir kohier der belasting op de honden, voor het dienstjaar 1886, door Hecren Gedeputeerde Staten goedgekeurd is en van heden af. gedurende v ij f maanden, op dc Secretarie der gemeente in afschrift voor een ieder ter lezing is nedergelegd. Helder, 2 September 1886. Burgemeester en Wethouders voornoemd, STAKMAN BOSSE, Burgemeester. C. BOON, Secretaris. Binnenland» De Nieuwe Rotterdamsche Courant wijdt een hoofd artikel aan de invoering van het Wetboek van Strafrecht met de daarbij behoorende wetten: „Hier en daar/ zegt liet blad, wordt een feit strafbaar, dat het niet was. Vooral onder de vele bedriegers van allerlei soort, in den liaudel en buiten den handel, kan voortaan de roede veel scherper worden gezwaaid. Ook dc eerbaarheid van jeugdige personen en van ondergeschikten is beter beschermd. Tegen chantage kan onmiddelijk worden 22) 3NT A INT A. Door GOLO RAIMUND. Zoo waren twee jaren voorbijgegaan in onvervulde wcnschen cn nutteloos stryden, zonder dat zij de kracht gevonden had, om haar eigen leven door eigen vasten wil te veranderen. Het was nog altijd, evenals toen zy woonde in het huis van baren oom. Niemand zou hebben opgemerkt, dat zij de meesteres van Eltach was. Onnadenkend tcekende zij, wat oom haar voorlegde, zonder te vragen of te onderzoeken, of hare belangen daardoor bevorderd of benadeeld werden. Wat de geheele wereld wist, dat de ijzer smelterij van Eltach in ecne groote acticn-onderneming zou veranderd worden, waarvan de heer Borbeck de directeur zijn zou, dat alles was haar onbekend en zou ook nauwelyks hare verwondering opgewekt hebben. Dc sclioone en gemakkelijke in richting van hare kamer en het voor hare behoeften voldoende, voor haar inkomen belachelijk weinig zakgeld, dat zij ontving, bevredigde haar verlangen. Zy wist niet cn vroeg ook niet, waar het overige bleef. Want zelfs de vreugde van weldoen was haar ontnomen. De opzettelijke afzondering, waarin de al te grooto zorg van haar voogd haar hield, de vrees voor haar, die hij rustig liet voortwoekeren, maakten een onoverkomelijken scheids muur tusschcn haar cn de hutten der armoede. Nood en ellende kende zij, even als geluk en liefde, alleen uit boeken. Nu zij volwassen was, bad zij de treurige geschiedenis van Nana vernomen. Op dit punt had Borbeck het gevoel en de deelneming van Manuela niet kunnen verstompen, zooals het bij hare stoffelijke belangen het geval was. Een vraag naar Constantijn, wiens beeld bij haar door geen nieuwe afwisselende indrukken uitgewischt werd, een vraag naar de beteekenis van het nooit te vergeten tooneel bij hare geboorte wilde de heer Borbeck tegenover het thans volwassen meisje nu des te minder ontwijken, als zulk eene_mededecling geheel zonder gevaar scheen voor zijne plannen en bedoelingen. Werkelijk was dan het gevolg ook niet anders, dan dat liet jonge meisje, als het mogelijk was, nog inniger aan de lieve vrouw gehecht werd, die met zoo trouwe liefde voor haar de plaats van vader en moeder ingenomen had. Zij poogde door te grooter teederheid den prikkel van BorbeCks redenen weg te nemen, wanneer hy voorzichtig en met halve woorden, maar des te hatelijker, gevoelen liet, dat Nana niet volkomen haar plicht aan het ziekbed gedaan, maar baren tijd cn hare liefde verdeeld had tusschcn Constantijn en de moeder van Manuela. Hoewel het jonge meisje levendig van het tegendeel overtuigd was, kon zij het zich toch niet ontveinzen, dat de donkere, sombere tijd van den winter, waarop haar geboortedag en daarna de sterfdag van haro moeder viel, ook de stemming van Nana veranderde, cn dat, vooral hier in Eltach in dezen tijd, de moeielijk veroverde bedaardheid werd weggevaagd, gelijk daar buiten het dorre loof door den winterstorm. Zoo weinig kon Manuela doen voor het eenige wezen, dat zij lief had, maar toch wilde zij den geveinsden schijn van vreugde en van geluk ver bannen, waarmede de heer Borbeck, in snijdend contrast met Nana's stille droefheid, dezen dag gaarne als een feestdag des Heeren vierde. Men moest eerbied hebben voor de heeto tranen BUREAU: MOLENPLEIN. gewaakt. Het zal niet meer kunnen voorkomen, dat een peperstrooier, die op een laaghartige wijze een politiebeambte aanrandde en pijnigde, tot slechts drie maanden cellulaire gevangenisstraf wordt verwezen, omdat eene gebrekkige wet hoogere strafoplegging verbiedt. Het misdrijf van beleediging kan veel ruimer worden opgevat, en de gewich tige grenslijn tusschen bet oograei'k om te beleedigen en de geoorloofde bedoeling veel juister worden getrokken. Over de invloed van bet nieuwe strafstelsel, bepaaldelijk van de mogelijkheid eener cellulaire opsluiting van 5 jaren en van bet daarmede samenhangende wegvallen der gewone opsluiting in gemeenschap, zal alleen de ervaring licht kunnen geven. Wij missen gelukkig dat leger van ge woonte-misdadigers en recidivisten, dat de groote steden in vele landen ernstig onveilig maakt, en staan dus niet bij de keuze van een strafstelsel voor zoo gewichtige vragen als ginds; althans niet in die mate. Wel mogen wij verwachten, dat de langere cellulaire opsluiting en daardoor het strengere karakter van vele vrijheidsstraffen tot eene krachtiger repressie zal leiden; de hoop om „in de gezelligheid" te worden geplaatst, is voorbij. Ook de strengere behande ling van vagebonden en dronkaards in de nieuwe rijks werkinrichtingen met haar depot van discipline moet voor de vermindering der criminaliteit van nut zijn. Eene hoogst belangrijke beteekenis heeft, ook praktisch, de invoering der bekende vrijheid des rechters bij de toe meting der straf, nu hij voor ieder misdrijf alleen door een maximum en niet meer door een minimum zal gebonden zijn. Volstrekte willekeur, volkomen losmaking zelfs van de leidende gedachten des wetgevers is daarmede noch bedoeld, noch te verkrijgen, maar wel bij het bepalen dei- straf eene onbelemmerde overweging van alle bijzondere omstandigheden waaronder het misdrijf gepleegd werd, en van den gevaarlijken of minder gevaarlijken aard van hem die het pleegde. Ook mag deze vrijheid niet voeren tot eene onredelijke zachtheid, welke ten slotte de rechts- veiligheid schaadt. Veeleer willen wij er van verwachten een breken met het onnutte stelsel der korte vrijheids straffen, zoo dikwijls het gevaarlijke personen geldt, en een breken met zekere tariefmatige strafoplegging, waarbij minder met den dader dan met de daad wordt rekening gehouden. Eindelijk vermelden wij nog twee groote voordeelen, aan deze gebeurtenis rechtstreeks verbonden: de bevordering der arme lijderes. Manuela verklaarde plotseling, dat betooning van vreugde in strijd was met de gedachtenis aan het lijden en sterven van hare moeder, dat zij wcnschte, dat haar naamdag in het midden van den zomer vallend, in plaats van haren geboortedag zou gevierd worden, cn de heer Borbeck, die ijverig aan elk verlangen van Manuela voldeed, dat niet aan de gouden boeien door hem aangelegd raakte, voldeed aan haar verzoek. Voor de eerste maal werd deze dag iu Eltach feestelijk gevierd. De bloedverwanten van Manuela, de kinderen en behuwdkinderen van Borbeck waren daartoe overgekomen en hijzelf was van eene reis teruggekeerd. En het schoone meisje stond treurig lachend onder bloemen en geschenken, waarbij geen liefde was. Zij bedankte beleefd, maar koel, want zij kon zich onder die mcnschen niet op haar gemak gevoelen. Met geweld hield zij de tranen terug, die in de zwarte oogen trilden, en met bijna eigenzinnig ongeduld verlangde zij naar Nana, om zich terug te trekken. Eerst boven in hare kamer, toen zijzelf wat bedaard was, bemerkte zij de onrust van Nana en haar beweend gelaat. „Zijt gij heden ook treurig?" vroeg Manuela zaehtkens; //ver bindt gij dan met al die dagen, welke zij mijne eeredagen noemen, leed en tranen voor u? Gij moest u niet aan herinneringen overgeven aan dat, wat voor u verloren is. Gij moest hopen op hetgeen de hemel u nog bewaard heeft, op uw zoon." „Manuela," zeidc Nana bevend, „hij is hier." „Wie?" riep het jonge meisje met vuur. „Constantijn," autwoordde Nana bevreesd en zacht en toch zoo gelukkig. Met een vreugdekreet, met al die hartstochtelijke verrukking, die zich soms lucht gaf uit de diepte van haar gesloten hart, drukte zij de moederlijke vriendin aan haar hart. En zij juichte „mijn hoop, mijn gebed, mijn droom." De warme zomerwind, die eenige weken later door het geopende venster van Manuela's kamer binnendrong, bewoog spelend de rijke gordijnen, die de schoone bewoonster onttrokken aan de zeldzame blikken, die zich daar buiten naar boven richtten. Zij leunde ernstig en vol gedachten op het kussen van hare canapé, bleeker nog dan anders en met een trek van droefheid om den fijnen, lieven mond, dio bijna aan lichamelijk lijden deed denken. Zij liefkoosde een schoon gevederden kanarievogel, die op hare hand zat en vertrouwelijk deze bewijzen van vriendelijkheid ontving. Zij scheen niet al te opmerkzaam naar Nana te luisteren die met hare zachte, welluidende stem iets voorlas. Plotseling stond zij op, trad naar het open venster en snel de gesloten hand openende, noodzaakte zy den kleinen zanger van de vrijheid gebruik te maken, die zij hem aanbood. Nana, die met hare oogen de snelle beweging van Manuela gevolgd was, sprong verwonderd op. „Wat doet gij Manuela?" sprak zij ontsteld cn verwijtend. „Wat zal uw oom daarvan zeggen? Ik meende, dat de vogel u lief was. Hij was zoo vertrouwelijk, zoo tam, een klein wonder van leerzaamheid en oom Siogmund heeft hem voor u bijzonder laten africhten." Een naamdag, Namenstag, i3 een andere feestelijk gevierde dag onder de Katholieken in Duitschland, soms gelijk of ook wel boven den verjaardag geplaatst. Aanmerk, v, d. vort. Prijs der Advertentiën: Van 14 regels 60 cents, elke regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager. der rechtszekerheid, nu de doolhof van zoovele oude en nieuwe strafwetten zal zijn opgeruimd, en de verbetering der strafrechtspleging krachtens de herziening van het wetboek van strafvordering. Laatstbedoelde herziening is en blijft eene gelegenheids-herziening, verre van radicaal. Maar zij geeft ongetwijfeld groote vereenvoudiging in het proces; zij vermeerdert de waarborgen voor den beklaagde, vooral voor den preventief gearresteerde, en zij bereidt eene latere, radicale hervorming voor. Alles safimgenomen is dan de 1ste September 1886 een gedenkwaardige dag in het Nederlandsche rechtsleven; een dag ook van dankbare herinnering aan de mannen, die dit werk hebben tot stand gebracht. Aan het door den minister van Waterstaat, enz. aan den Koning uitgebracht verslag omtrent den dienst der posterijen over 1885, worden de volgende bijzonderheden ontleend. In 1885 werd voor f 5,412,222.64 verkocht aan postzegels, briefkaarten, formulier-postwissels, enz., f 140,240.97 meer dan in 1884. In binnen- en buitenlandsch verkeer samen werden ontvangen en verzonden 64,973,863 brieven, 1,578,443 meer, énkele briefkaarten 22,185,932, 1,461,966 meer, en briefkaarten met betaald antwoord 211,406, of 9914 meer dan in 1884. Gewone aangetcekende brieven Averden er minder dan in 1884 vervoerd, nl. 1,388,1S1 tegen 1.425.745, tei-aa'ijl het aantal brieven met aangegeven geldswaarde van 207,028 tot 222,491 en die geldswaarde zelve van f 110,743,035 tot f 115,658,227 steeg. Aan drukAverken werden vervoerd 77,531,131 stuks, 6,336.245 meer dan in 1884, terwijl ontvungen en a-erzonden werden 1,765,752 postwissels ter Avaarde a'an f 29,628,433, tegen 1,653,078 ter Avaarde van f 28,528,344 in 1884. In binnen- landsch verkeer werden 2,579,892 postpakketten verzonden, 385,066 meer dan in 1884, en in buitenlandsch verkeer ontvangen en verzonden 166,197 postpakketten tegen 158,olO in 1884. Voor dit vervoer werd aan de spoorweg maatschappijen uitgekeerd f 260,831.52 of f 39,719.92£ meer dan in 1884. De ontvangsten der posterijen over 1885 kunnen nog niet met arolkomen juistheid Avorden opgegeven. Zij beloopen vermoedelijk f 5,314,967.87, d. i. f 141,614.48 meer dan in 1884. Het bedrag der uitgaven, hoewel nog voor wijziging vatbaar, avos in 1885 f 4,052 635.82, of f 150,328.71 meer dan in 1884. Behalve uit voormelde meerdere ver- Manuela schudde het hoofd en zeide: „Ik haat het gevangen zijn, vooral iu een gouden kooi. Heeft oom Siegmund daarmede mijn eigen lot aanschouwelijk willen maken, dan Avas het niet wijs van hem gedaan, tante Nana." „Wees niet zoo bitter, niet zoo treurig," smeekte Nana. „Wanneer gij Avist, hoe mij dat bedroeft. Gelooft gij dan, dat het wijs en goed was, indien men met u deed als gij met het arme, kleine dier. Wat zal nu zijn lot zijn Anders gewend dan zijne verharde makkers, door de verzorging der menschen verpleegd en onbekend met de eischen van het vrije en onbe schermde leven, bezwijkt het spoedig, na kórte vreugde, bij den eersten winterstorm." „Maar toch na vreugde te hebben genoten;" zeide het jonge meisje hardnekkig, „die vreugde en geluk gesmaakt heeft, die mag sterven." „Manuela, Manuela, wat spreekt gij heden vreemd," sprak Nana treurig. „Wat lokt u dan weg van mijn hart, vol moeder lijke liefde naar een onbekende wereld?" Het schoone meisje Avierp zich met een uitroep van harts tochtelijken kommer in de armen van Nana. „O! tante Nana, moest ik daarna ongelukkig worden als gij, eens zou ik dan toch gelukkig geweest zijn, evenals gij. Eens zou ik dan toch do wereld gezien hebben met het gevoel van vrijheid en van kracht; eens zou ik toch vriendschap gekend en geluk gegeven hebben Nana .beurde zaehtkens het hoofd van Manuela op en sprak: „weet gij niet, dat God ons geeft, wat goed voor ons is. Meent gij, dat Hij zonder bedoeling u datgene onthield, naar hetwelk uw hart verlangt? In mijne gelukkige jeugd heb ik wel nooit vermoed, Avelk een storm mij bedreigde. Even weinig weet gij, wat de komende dagen u zullen brengen. Het kan lichte, heldere zonneschijn zijn." Manuela zag nadenkend voor zich uit en keerde tot de zachte zitplaats terug, die zij straks verlaten had. Gedurende eenigen tijd liet Nana het jonge meisje aan hare gedachten over. Dat Ava3 naar hare meening het beste middel, om de stormen van het opgCAvekt gemoed to bedaren. Na een oogenblik van stilte nam zij haar boek weer op, om de opmerkzaamheid van Manuela op iets anders to vestigen, maar dat scheen nu niet het raiddel te zijn, om haar bezig te houden of to verstrooien. Andere kleinigheden schenen hare aandacht meer waardig te zijn, en plotseling rees zij met eeno snelle beweging op, zoodat Nana andermaal, maar nu niet zonder een zachte berisping in haar oog, het bock neerlegde. „Wat is er nu?" vroeg zij. Manuela maakte eene driftige beweging om tot stilte nit te noodigen, terwijl zij zich kennelijk nederboog om te luisteren. Zwaarmoedigheid en uitputting Avaren vergeten. Met schitterendo oogen, niet dc lippen licht geopend, stond zij daar als een beeld van blijde verwachting. Bij den verbaasden en vragenden blik van Nana zeide zij: „Ik hoor den stap van een man op dc trap en die is niet van oom, want die is uitgereden." Terwijl het bloed verradcrlyk door de fluweelen huid van haar gelaat zichtbaar werd, vervolgde zij, „indien hij liet Avas." „Constantyn," riep Nana op hetzelfde oogenblik uit met eene lichte opwelling van ontroering, toen een man in jagerskleeding de portières opende en op den drempel stond. „Constantijn, van waar komt gy (Vervolg op pag. 4.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1886 | | pagina 1