HELDERSCHE
E\ MEIIWER1EPER COURANT.
Nieüws- (D Advertentieblad voor Hollands Noordertwartier.
1886. N°.148.
Vrijdag 10 December.
Jaargang 44.
Uitgever A. A. BAKKER Cz.
BEKENDMAKING.
BEKENDMAKING.
BEKENDMAKING.
EEN LIEF BLONDINETJE.
„Wij huldigen
het goede."
Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdagnamiddag.
Abonnementsprijs per kwartaalf 0.90.
franco per post 1.20.
BUREAU: MOLENPLEIN.
Prijs der Advertentiën: Van 1—4 regels 60 cents, elk*
regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte.
Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager.
De Burgemeester der gemeente Helder brengt, naar
aanleiding eener ontvangen aanschrijving van den Heer
Geneeskundigen Inspecteur voor Noordholland, bij deze ter
openbare kennis, dat mazelen in de gemeente epidemisch
voorkomt.
Helder, 4 December 1886.
De Burgemeester voornoemd,
STAKMAN BOSSE.
De Burgemeester der gemeente Helder brengt ter openbare
kennis, dat in de week van Zondag 28 November tot
Zaterdag 4 December 1886 in de gemeente drie personen
aan mazelen zijn overleden.
Helder, 6 December 1886.
De Burgemeester voornoemd,
STAKMAN BOSSE.
Het Gemeentebestuur van den Helder brengt ter kennis van
de daarbij belanghebbende ingezetenen, dat op V r ij d a g den
10 December 1886, des namiddags tusschen 12 en 2 ure, aan
het Raadhuis der gemeente, eene vergadering van kiesgerechtigden
zal worden gehouden, ter verkiezing van één lid der alhier
gevestigde Kamer van Koophandel en Fabrieken.
De lijst der kiezers is op de gewone kantooruren ter Secretarie
der gemeente ter inzage nedergelegd.
Bezwaren tegen die lijst kunnen by het Gemeentebestnnr worden
ingeleverd.
Van deze vergadering worden geene afzonderlijke kennisgevingen
verzonden.
Voorts wordt in herinnering gebracht, dat men om kiezer
te zyn:
1°. Nederlander, meerderjarig ingezeten der gemeente, cn in
het volle genot der burgelyke en burgerschapsrechten moet zyn
2°. Ter zake van een bedrijf van handel of fabriekswezen in
het patentrecht moet zyn aangeslagen tot een bedrag van minstens
zeven gulden.
Helder, den 2 December 1886.
Het Gemeentebestuur voornoemd,
STAKMAN BOSSE, Burgemeester.
C. BOON, Secretaris.
29)
Door Mevr. M. C. FRANK.
Hoe strenger de wetten zijn, hoe meer ze ontdoken worden,
dat is een feit en daarop had Papa Ridders niet gerekend. Wat
Mama al deed (in 't geheim) om die strenge wetten te verzachten,
hoeveel zij bijvoorbeeld, in 't huishouden bezuinigde om haar
jongens een extratje te kunnen toestoppen, hoe vaak Frits
van Tongkeng kwam, en dagen achtereen te Batavia doorbracht,
als by niet (uit was, in een afgelegen bygebouw schuilende.
Hoe dikwyls Willem, die om elf uur goeden nacht gezegd had
en schijnbaar naar zijn kamer gegaan was, midden in den
nacht, somtijds pas tegen den dageraad, door Mama of hare ver
trouwde lijfmeid, ingelaten werd, en de gevolgen van zijne nachte
lijke vermaken uitsliep onder voorwendsel van koorts of hoofdpijn
dat zullen en kunnen wo niet juist vermelden, maar, had
Papa Ridders het ontdekt, hy zou ingezien hebben, dat het
nooit de moeite loont van 't ééne uiterste in't andere te vervallen.
Willem moest wel werken, althans er eenige uren daags den
schyn van aannemen; zyn vader hield hem scherp in 't oog,
op 't kantoor namelyk; en daar hy verreweg de meest ont
wikkelde der zonen Ridders was, begon hij allengs, in 't eerst
slechts om de lange, vervelende kantooruren te vullen, eenige
belangstelling te toonen voor het hem toevertrouwde werk, zoodat
Papa weldra goeden moed kreeg en zijn stelsel uitnemend waande.
Strengheid ja, strengheid en niets toegeven, dat zou den
dag winnen. Als Frits het nu ook maar zoo goed maakte....
Frits verscheen niet meer dan hem toegestaan was in 't ouder-
lyk huis; en, als hij kwam het moest iedereen in 't oog
vallen, dan was hy byzonder stil en afgetrokken. Hij was,
zeker door het leven in do open lucht daarboven, tamelijk bruin
geworden, en wat het wonderlijkste was, als hij sprak was het
geen zuiver Hollandsch meer! Er was iets moeielijks, ietsstoote-
rigs in zijn taal, hy sprak «gegêneerd Hollandsch," als men 't
zoo noemen mag, alsof het een hem ongewone taal was 1 En niet
alleen in de spraak openbaarde zich die verandering, maar ook
in andere zaken. Bijvoorbeeld, hy kreeg een verbazende voor
liefde voor bonte kleeren, kleurige dassen en gouden sieraden:
tot voor korten tyd gingen hij en Willem altijd gelijk gekleed,
maar sedert was dit veranderd, en, bij den kenrigen eenvoud van
Willems toilet geleek dat van Frits de kleeding van een sinjo
«endimanché."
Papa zag dit met bezorgdheid; Mama had er nog geen aan
merking op gemaakt, misschien er niet eens op gelet; Frits was
nooit haar lieveling geweest, ofschoon hy oudste zoon wasDory
had haar neef nooit anders gezien en zy kon dus niet oordeelen
over die verandering, want toen «de jongens" in Europa waren,
had ze hen slechts eens ontmoet, en zij waren regelrecht uit
Engeland naar Indië vertrokken, zonder afscheid te komen nemen
van de familie in Holland.
«Het is alsof Frits daarboven verwildert," merkte Willem eens
op tegen Papa, en deze antwoordde zuchtend:
«Ja; 't is byna onbegrijpelijk, na zoo'n langdurig verblijf in
Europa; 't is alsof hy, iedere keer als hy komt, meer en meer
inlander geworden is; 't is ongelukkig!"
De vertrekdagen der mails naar üost-lndië gedurende de maand
December zijn als volgt
10 December Engelsche mail (over Brindisi).
14 December Hollandsche mail (over Marseille).
15 December Hollandsche mail (uit Amsterdam).
18 December Fransclie mail (over Napels).
24 December Engelsche mail (over Brindisi).
25 December Hollandsche mail (uit Arasterdam).
25 December Hollandsche mail (over Marseille).
Laatste buslichtingen aan het Postkantoor te Amsterdam:
Ned. mail (uit Amsterdam) brieven 8 u. 's morgensdrukwerken
den vorigen avond 8.45.
Ned. mail (over Marseille) brieven 4.30 u. 's avonds; druk
werken 2 u. 's avonds.
Fransche mail, brieven 4.30 u. 's avondsdrukwerken 2 u. 's av.
Fransche mail (Napels) brieven 11 uur 's morgensdrukwerk
10 u. 's morgens.
Engelsche mail, brieven 11 u. 's morg.drukwerken 10 u. 's morg.
Om van de aansluiting te Brindisi zeker te zijn, is het raad
zaam daags te voren, op hetzelfde uur, van de voorloopige ver
zending gebruik te maken.
Binnenland.
Volgens telegram uit Aden, bij de Vereeniging van
Assuradeuren te Amsterdam ontvangen, rapporteerden
experts dat het Nederlandsch stoomschip Prins Hendrik
aldaar voldoende kan worden gerepareerd om de reis
naar Europa voort te zetten, alwaar het verdere reparaties
zal kunnen ondergaan.
In de najaarsvergadering der Vereeniging tot bevor
dering van den landbouw in Hollands Noorderkwartier, den
10 November jl. te Alkmaar gehouden, werden door de
heeren J. Breebaart Kz., Willikes Mac Donald en J. Zijp
van Abbekerk verslagen uitgebracht, die door belangrijk
heid uitmuntten en, evenzeer als het verslag van den heer
Wonder, verdienen publiek gemaakt te worden. Door wel
willende tusschenkomst van de heeren President en Secre
taris van genoemde Vereeniging en met goedvinden van
de heeren verslaggevers, zijn wij in staat gesteld, bedoelde
rapporten achtereenvolgens in de kolommen dezer courant
te kunnen opnemen.
Naar het U. D. meldt, is bij de firma Gebrs. Van der
Post te Utrecht ter perse een nationale feestzang, ter
gelegenheid van den 70sten verjaardag van Z. M. den
Koning (woorden van Fiore della Neve, muziek van C.
Coenen), gezet voor 4 mannenstemmen en soli, met bege
leiding van piano-forte.
«Zeg dat niet, Papa; misschien keert bij tot den natuurstaat
terug; men wil wel eens beweren, dat wilden de gelukkigste
schepselen der aardo zijn: opgetogen over de schitterende kleur
van een lapje stof, overgelukkig met wat blinkende knoopen
enzoovoort, met weinig tevreden men zou hen bijna kunnen
benijden...."
«Ja, als men niet wist van welke voorrechten zij verstoken
blyven;" meende Papa.
«Toen ik onlangs een paar dagen op Tongkeng was, heb ik
Frits in geen ander toilet gezien, dan een sarong, een bonte
flanellen jas, bloote voeten en een' ouden stroohoed ophij at
rijst uit een pisangblad met zijn bandon, hurkte op een balé
alsof hy nog nooit op een stoei had gezeten, en lag 's avonds met
het meeste genot te luisteren naar 't jankende geluid der inland-
sche fluitspelers en pantoonz&ugeressenhij scheen volkomen ge
lukkig zoo!"
«Maar je hebt hem toch onder 't oog gebracht, dat zulke ge
woonten hém niet voegen!"
«Bah! Waarom zou ik? Als «oudste broer" zou hij immers
bcleedigd zijn, als ik aanmerkingen maakte op zyn doen en laten?
En dan misschien is het wel beter, dat hij maar terstond de
zeden en gewoonten van zijn... zyn stand aanneemt...."
«Zijn stand! Hoe meen je dat?"
Papa zag zijn jongsten zoon onrustig, onderzoekend aanmaar
de jonkman werd volstrekt niet verlegen en antwoordde:
«Wel den landbouwersstand! Wat zou ik anders meenen?
Hij kan immers niet beter doen, dan zich aan «landelijkon een
voud" te wennen?"
«O, is dat uw idéé!" zei Papa; hij scheen de eenvoudige ver
klaring evenwel niet geheel te vertrouwen, en wilde nog verder
vragen, maar Willem wilde niet meer zeggen en had terstond
een voorwendsel gevonden om de kamer te verlaten. Hy wist
niet wat hij eigenlijk bedoelde, maar als Papa niets wilde open
baren, welnu, hij kon ook wel zwjjgen en zyn tijd afwachten.
Maar de vader bleef in gedachten verzonken, en zyn zware
zuchten bewezen, dat die gedachten niet van aangenamen aard
waren. Frits was zyn oudste zyn liefste kind, na Caroline's
dood, en hy was bekommerd over den jongen.
Na de waarschuwing van den ouden buurman, had hij Frits
en Dory nog nauwlettender bewaakt dan te voren; de jaloeziën
der leegstaande kamers waren door hem eigenhandig van een
nieuwe sluiting voorzien, en hy had de sleutels der deuren in
bewaring genomen. Maar, lieve hemel, wat baatten die maat
regelen, als Dory zich eenmaal iets in haar lief hoofdje had
gezet? Minder dan niets 1 Ja, de zaak werd nog verergerd, want
nu hield zy hare bijeenkomsten met Frits in den grooten achter
tuin, onder de oude, schaduwrijke boomen. Geen inlandsche
bediende, man of vrouw, bleef ooit doof voor de zilveren stem
van een paar blinkende of niet blinkende guldens, en het
zijdeachtige «frou-frou" van een bankje, hen te goeder ure in de
hand gestopt, maakt hen blind, doof, somtyds zelfs stom, voor
een poos, namelyk, tot een grooter aantal guldens, of een stukje
papier van meerdere waarde hun de spraak teruggeeft.
«II faut, autant qu'on peut, obliger tout le monde:" die nuttige
les had Dory niet altijd in 't oog gehouden, en zij had haar
ouden baur zeer «gedésobligoerd« toen ze hem dien bijnaam gaf.
Deze feestzang is zoodanig gezet, dat hij ook door kleine
mannenzangvereenigingen of liedertafels kan worden uit
gevoerd.
Bij vonnis der Rotterdamsche Rechtbank van 4 Octo-
ber 1.1. is de Christelijke Jongelings-Vereeniging «Liefde
en Vrede," te Vlaardingen, vervallen verklaard van hare
hoedanigheid als rechtspersoonis een curator benoemd om
de vereffening der zaken van die Vereeniging, onder toe
zicht des rechters, tot stand te brengen, en is eindelijk die
Vereeniging in de kosten van het proces veroordeeld.
De feiten, die tot deze uitspraak hebben geleid, zijn te
kenschetsend om ze niet in het kort mede te deelen. Tus
schen de leden was verschil ontstaan over den zin van
art. 2 der statuten, of die moest verstaan worden zóó, dat
de Heilige Schrift, als de eenige, genoegzame en onfeilbare
gids voor geloof en leven, werd erkend als de grondslag
der Vereeniging, dan wel, of naast de Heilige Schrift ook de
drie formulieren van eenigheid moesten worden aangenomen.
Dit geschil was oorzaak, dat zekere B...., die zich als lid
der Vereeniging wilde doen aannemen en de daartoe bij
art. 11 der statuten gevorderde verklaring, van met het
beginsel, in art. 2 omschreven, in te stemmen had afgelegd,
niet als lid is toegelaten, omdat hij vex-klaard had, de drie
formulieren van eenigheid daarbij niet aan te nemen.
Hiertegen werd door 22 leden protest ingediend, hetwelk,
in eene vergadering der Vereeniging behandeld, aanleiding
gaf tot het besluit, dat 20 hunner, die het protest niet
wilden terugnemen, van hun lidmaatschap vervallen werden
verklaard. Met de «liefde" en den «vrede" onder de
«Christelijke jongelingen" was het thans voor goed uit;
de uitgeworpenen wendden zich met een adres van beklag
tot den minister van Justitie, die dit in handen stelde van
het Rotterdamsche Parket, met het gevolg, dat het oordeel
van den rechter ingeroepen werd, die besliste, dat «bij
art. 2 der statuten de Heilige Schrift is verklaard den
grondslag der Vereeniging uit te maken, als eenigen
genoegzaraen en onfeilbaren gids voor geloof en leven,"
en dat de erkenning van «nog een anderen, engeren grond
slag" te eischen, eene afwijking is der goedgekeurde statuten."
Op eene hofstede onder 's Heerenboek heeft eene
koe drie levende kalveren ter wereld gebracht.
Blijkens 't jongste nummer van 't Maandblad tegen
de vervalsching van levensmiddelen, is dr. Van Hamel
Roos voornemens, in overleg met het hoofdbestuur van
den volksbond, tegen drankmisbruik een reeks onderzoekingen
't Was maar een kleinigheid, niet waar? een speldeprik: maar
zelfs verstandige lui zijn dikwyls zeer licht kwetsbaar in hun
eigenliefde, en zelfs den olifant is gevoelig voor den steek van
een mug. Daar had Dory niet aan gedacht, toen ze haar spot
lust botvierde ten koste van den ouden man, even als zy den
volgenden regel«On a souvent bosoin, d'an plus petit que soi,"
had vergeten. Jammer genoeg, zooals men hooren zal.
Die onde heer was wraakzuchtig; hij had eens gezegd, dat hij er
wel honderd gulden voor zou overhebben, om het «dat onbeschaamde
nest* betaald te zetten, maar toen het er op aankwam, kostte
het hem slechts een vierde gedeelte van die som. Dezelfde baboe,
die voor tien gulden Dory's geheim bewaarde en hare avondwan
delingen in den tuin beschermde, deelde het, voor vijf en twintig,
die de Nachtuil haar daarvoor beloofde, aan «oom Karei" mee,
en zoo geviel het, dat de waakzame kleine man op een schoonen
nacht, juist toen Frits voor zijn aangebedene op de knieën lig
gende, de betuiging zijner eeuwige liefde herhaalde, voor het
verschrikte paartje stond.
Zij waren in een soort prieel, gevormd door een vjjftal boomen
in een halven cirkel geplant; de ineengegroeide takken vormden
een luchtig verwulfsel boven hunne hoofden. Op de open plekken
in 't rond was het zeer helder, daar de maan scheen; in de
belommerde lanen, in 't prieel viel het maanlicht slechts met
vlekken en kleine, door 't gebladerte gebroken stralen. «Oom
Karei" was woedend, maar kalm. Eenige oogenblikken had hij,
achter een boomstam verborgen, het romantische tooneeltje gade
geslagen. Hij zag den hartstocht op 't gelaat van zijn zoon,
zijn oudste; hij hoorde zjjne woorden: de bowogen stem, de
nederig smeekende houding, alles getuigde, dat de arme jongen
het oprecht meende, dat hy haar vurig beminde. En de
vader had innig medelijden met zijn kindbijna zou hij terugge
treden zyn voor de taak, die hij als zijn plicht beschouwde;
immers, als zij hém ook zóó liefhad de liefde doet wonderen
misschien zou ware liefde haar wuft hart verteederen, veranderen....
en waarom zouden die twee niet gelukkig kunnen worden met
elkaar?
Maar neen! Neen! Daar richtte zij het hoofd op en de heer
Ridders kon haar gezicht ook zienzij glimlachte spottend en
hare stem klonk kalm, bijna onverschillig, toen zy zeide:
«Och, Frits, boy, je weet immers dat, dat je... dat ik wel
van u houd, maar, zie je, Oom zal 't nimmer toestaan en
dan altijd in de bovenlanden te leven, in die eenzaamheid
ja, als jij nog in Willy's plaats kwam; als oudste zoon komt
het u eigenlijk toe...."
En daarop volgde een reeks van eeden en beloften van Frits:
hij zou Pa wel weten te bewegen, en ze zouden niet altjjd op
't land behoeven te levenbovendien, later, als Pa eenmaal.... na
Pa's...
«Als uw Pa eenmaal dood is, niet waar! Ja, dan kan je doen
wat je verkiest; maar nü leeft Pa nog, en zul je naar zyn wil
moeten handelen; enfin, morgen spreek ik u wel nader, Frits.
Apropos, waar logeer je? Want ik wist niet dat je beneden
waart; ge hebt u niet vertoond by uw ouders. O zoo; in 't
bijgebouw? Best!Nichtje, mag ik 't genoegen hebben u naar
huis te geleiden?" viel Papa-zelf in.
(Wordt vervolgd.)