HELDERSCHE E\ MEIIWER1EPER COURANT. Nieüws- (D Advertentieblad voor Hollands Noordertwartier. 1886. N°.148. Vrijdag 10 December. Jaargang 44. Uitgever A. A. BAKKER Cz. BEKENDMAKING. BEKENDMAKING. BEKENDMAKING. EEN LIEF BLONDINETJE. „Wij huldigen het goede." Verschijnt Dinsdag, Donderdag en Zaterdagnamiddag. Abonnementsprijs per kwartaalf 0.90. franco per post 1.20. BUREAU: MOLENPLEIN. Prijs der Advertentiën: Van 1—4 regels 60 cents, elk* regel meer 15 cents. Groote letters naar plaatsruimte. Voor winkeliers bij abonnement belangrijk lager. De Burgemeester der gemeente Helder brengt, naar aanleiding eener ontvangen aanschrijving van den Heer Geneeskundigen Inspecteur voor Noordholland, bij deze ter openbare kennis, dat mazelen in de gemeente epidemisch voorkomt. Helder, 4 December 1886. De Burgemeester voornoemd, STAKMAN BOSSE. De Burgemeester der gemeente Helder brengt ter openbare kennis, dat in de week van Zondag 28 November tot Zaterdag 4 December 1886 in de gemeente drie personen aan mazelen zijn overleden. Helder, 6 December 1886. De Burgemeester voornoemd, STAKMAN BOSSE. Het Gemeentebestuur van den Helder brengt ter kennis van de daarbij belanghebbende ingezetenen, dat op V r ij d a g den 10 December 1886, des namiddags tusschen 12 en 2 ure, aan het Raadhuis der gemeente, eene vergadering van kiesgerechtigden zal worden gehouden, ter verkiezing van één lid der alhier gevestigde Kamer van Koophandel en Fabrieken. De lijst der kiezers is op de gewone kantooruren ter Secretarie der gemeente ter inzage nedergelegd. Bezwaren tegen die lijst kunnen by het Gemeentebestnnr worden ingeleverd. Van deze vergadering worden geene afzonderlijke kennisgevingen verzonden. Voorts wordt in herinnering gebracht, dat men om kiezer te zyn: 1°. Nederlander, meerderjarig ingezeten der gemeente, cn in het volle genot der burgelyke en burgerschapsrechten moet zyn 2°. Ter zake van een bedrijf van handel of fabriekswezen in het patentrecht moet zyn aangeslagen tot een bedrag van minstens zeven gulden. Helder, den 2 December 1886. Het Gemeentebestuur voornoemd, STAKMAN BOSSE, Burgemeester. C. BOON, Secretaris. 29) Door Mevr. M. C. FRANK. Hoe strenger de wetten zijn, hoe meer ze ontdoken worden, dat is een feit en daarop had Papa Ridders niet gerekend. Wat Mama al deed (in 't geheim) om die strenge wetten te verzachten, hoeveel zij bijvoorbeeld, in 't huishouden bezuinigde om haar jongens een extratje te kunnen toestoppen, hoe vaak Frits van Tongkeng kwam, en dagen achtereen te Batavia doorbracht, als by niet (uit was, in een afgelegen bygebouw schuilende. Hoe dikwyls Willem, die om elf uur goeden nacht gezegd had en schijnbaar naar zijn kamer gegaan was, midden in den nacht, somtijds pas tegen den dageraad, door Mama of hare ver trouwde lijfmeid, ingelaten werd, en de gevolgen van zijne nachte lijke vermaken uitsliep onder voorwendsel van koorts of hoofdpijn dat zullen en kunnen wo niet juist vermelden, maar, had Papa Ridders het ontdekt, hy zou ingezien hebben, dat het nooit de moeite loont van 't ééne uiterste in't andere te vervallen. Willem moest wel werken, althans er eenige uren daags den schyn van aannemen; zyn vader hield hem scherp in 't oog, op 't kantoor namelyk; en daar hy verreweg de meest ont wikkelde der zonen Ridders was, begon hij allengs, in 't eerst slechts om de lange, vervelende kantooruren te vullen, eenige belangstelling te toonen voor het hem toevertrouwde werk, zoodat Papa weldra goeden moed kreeg en zijn stelsel uitnemend waande. Strengheid ja, strengheid en niets toegeven, dat zou den dag winnen. Als Frits het nu ook maar zoo goed maakte.... Frits verscheen niet meer dan hem toegestaan was in 't ouder- lyk huis; en, als hij kwam het moest iedereen in 't oog vallen, dan was hy byzonder stil en afgetrokken. Hij was, zeker door het leven in do open lucht daarboven, tamelijk bruin geworden, en wat het wonderlijkste was, als hij sprak was het geen zuiver Hollandsch meer! Er was iets moeielijks, ietsstoote- rigs in zijn taal, hy sprak «gegêneerd Hollandsch," als men 't zoo noemen mag, alsof het een hem ongewone taal was 1 En niet alleen in de spraak openbaarde zich die verandering, maar ook in andere zaken. Bijvoorbeeld, hy kreeg een verbazende voor liefde voor bonte kleeren, kleurige dassen en gouden sieraden: tot voor korten tyd gingen hij en Willem altijd gelijk gekleed, maar sedert was dit veranderd, en, bij den kenrigen eenvoud van Willems toilet geleek dat van Frits de kleeding van een sinjo «endimanché." Papa zag dit met bezorgdheid; Mama had er nog geen aan merking op gemaakt, misschien er niet eens op gelet; Frits was nooit haar lieveling geweest, ofschoon hy oudste zoon wasDory had haar neef nooit anders gezien en zy kon dus niet oordeelen over die verandering, want toen «de jongens" in Europa waren, had ze hen slechts eens ontmoet, en zij waren regelrecht uit Engeland naar Indië vertrokken, zonder afscheid te komen nemen van de familie in Holland. «Het is alsof Frits daarboven verwildert," merkte Willem eens op tegen Papa, en deze antwoordde zuchtend: «Ja; 't is byna onbegrijpelijk, na zoo'n langdurig verblijf in Europa; 't is alsof hy, iedere keer als hy komt, meer en meer inlander geworden is; 't is ongelukkig!" De vertrekdagen der mails naar üost-lndië gedurende de maand December zijn als volgt 10 December Engelsche mail (over Brindisi). 14 December Hollandsche mail (over Marseille). 15 December Hollandsche mail (uit Amsterdam). 18 December Fransclie mail (over Napels). 24 December Engelsche mail (over Brindisi). 25 December Hollandsche mail (uit Arasterdam). 25 December Hollandsche mail (over Marseille). Laatste buslichtingen aan het Postkantoor te Amsterdam: Ned. mail (uit Amsterdam) brieven 8 u. 's morgensdrukwerken den vorigen avond 8.45. Ned. mail (over Marseille) brieven 4.30 u. 's avonds; druk werken 2 u. 's avonds. Fransche mail, brieven 4.30 u. 's avondsdrukwerken 2 u. 's av. Fransche mail (Napels) brieven 11 uur 's morgensdrukwerk 10 u. 's morgens. Engelsche mail, brieven 11 u. 's morg.drukwerken 10 u. 's morg. Om van de aansluiting te Brindisi zeker te zijn, is het raad zaam daags te voren, op hetzelfde uur, van de voorloopige ver zending gebruik te maken. Binnenland. Volgens telegram uit Aden, bij de Vereeniging van Assuradeuren te Amsterdam ontvangen, rapporteerden experts dat het Nederlandsch stoomschip Prins Hendrik aldaar voldoende kan worden gerepareerd om de reis naar Europa voort te zetten, alwaar het verdere reparaties zal kunnen ondergaan. In de najaarsvergadering der Vereeniging tot bevor dering van den landbouw in Hollands Noorderkwartier, den 10 November jl. te Alkmaar gehouden, werden door de heeren J. Breebaart Kz., Willikes Mac Donald en J. Zijp van Abbekerk verslagen uitgebracht, die door belangrijk heid uitmuntten en, evenzeer als het verslag van den heer Wonder, verdienen publiek gemaakt te worden. Door wel willende tusschenkomst van de heeren President en Secre taris van genoemde Vereeniging en met goedvinden van de heeren verslaggevers, zijn wij in staat gesteld, bedoelde rapporten achtereenvolgens in de kolommen dezer courant te kunnen opnemen. Naar het U. D. meldt, is bij de firma Gebrs. Van der Post te Utrecht ter perse een nationale feestzang, ter gelegenheid van den 70sten verjaardag van Z. M. den Koning (woorden van Fiore della Neve, muziek van C. Coenen), gezet voor 4 mannenstemmen en soli, met bege leiding van piano-forte. «Zeg dat niet, Papa; misschien keert bij tot den natuurstaat terug; men wil wel eens beweren, dat wilden de gelukkigste schepselen der aardo zijn: opgetogen over de schitterende kleur van een lapje stof, overgelukkig met wat blinkende knoopen enzoovoort, met weinig tevreden men zou hen bijna kunnen benijden...." «Ja, als men niet wist van welke voorrechten zij verstoken blyven;" meende Papa. «Toen ik onlangs een paar dagen op Tongkeng was, heb ik Frits in geen ander toilet gezien, dan een sarong, een bonte flanellen jas, bloote voeten en een' ouden stroohoed ophij at rijst uit een pisangblad met zijn bandon, hurkte op een balé alsof hy nog nooit op een stoei had gezeten, en lag 's avonds met het meeste genot te luisteren naar 't jankende geluid der inland- sche fluitspelers en pantoonz&ugeressenhij scheen volkomen ge lukkig zoo!" «Maar je hebt hem toch onder 't oog gebracht, dat zulke ge woonten hém niet voegen!" «Bah! Waarom zou ik? Als «oudste broer" zou hij immers bcleedigd zijn, als ik aanmerkingen maakte op zyn doen en laten? En dan misschien is het wel beter, dat hij maar terstond de zeden en gewoonten van zijn... zyn stand aanneemt...." «Zijn stand! Hoe meen je dat?" Papa zag zijn jongsten zoon onrustig, onderzoekend aanmaar de jonkman werd volstrekt niet verlegen en antwoordde: «Wel den landbouwersstand! Wat zou ik anders meenen? Hij kan immers niet beter doen, dan zich aan «landelijkon een voud" te wennen?" «O, is dat uw idéé!" zei Papa; hij scheen de eenvoudige ver klaring evenwel niet geheel te vertrouwen, en wilde nog verder vragen, maar Willem wilde niet meer zeggen en had terstond een voorwendsel gevonden om de kamer te verlaten. Hy wist niet wat hij eigenlijk bedoelde, maar als Papa niets wilde open baren, welnu, hij kon ook wel zwjjgen en zyn tijd afwachten. Maar de vader bleef in gedachten verzonken, en zyn zware zuchten bewezen, dat die gedachten niet van aangenamen aard waren. Frits was zyn oudste zyn liefste kind, na Caroline's dood, en hy was bekommerd over den jongen. Na de waarschuwing van den ouden buurman, had hij Frits en Dory nog nauwlettender bewaakt dan te voren; de jaloeziën der leegstaande kamers waren door hem eigenhandig van een nieuwe sluiting voorzien, en hy had de sleutels der deuren in bewaring genomen. Maar, lieve hemel, wat baatten die maat regelen, als Dory zich eenmaal iets in haar lief hoofdje had gezet? Minder dan niets 1 Ja, de zaak werd nog verergerd, want nu hield zy hare bijeenkomsten met Frits in den grooten achter tuin, onder de oude, schaduwrijke boomen. Geen inlandsche bediende, man of vrouw, bleef ooit doof voor de zilveren stem van een paar blinkende of niet blinkende guldens, en het zijdeachtige «frou-frou" van een bankje, hen te goeder ure in de hand gestopt, maakt hen blind, doof, somtyds zelfs stom, voor een poos, namelyk, tot een grooter aantal guldens, of een stukje papier van meerdere waarde hun de spraak teruggeeft. «II faut, autant qu'on peut, obliger tout le monde:" die nuttige les had Dory niet altijd in 't oog gehouden, en zij had haar ouden baur zeer «gedésobligoerd« toen ze hem dien bijnaam gaf. Deze feestzang is zoodanig gezet, dat hij ook door kleine mannenzangvereenigingen of liedertafels kan worden uit gevoerd. Bij vonnis der Rotterdamsche Rechtbank van 4 Octo- ber 1.1. is de Christelijke Jongelings-Vereeniging «Liefde en Vrede," te Vlaardingen, vervallen verklaard van hare hoedanigheid als rechtspersoonis een curator benoemd om de vereffening der zaken van die Vereeniging, onder toe zicht des rechters, tot stand te brengen, en is eindelijk die Vereeniging in de kosten van het proces veroordeeld. De feiten, die tot deze uitspraak hebben geleid, zijn te kenschetsend om ze niet in het kort mede te deelen. Tus schen de leden was verschil ontstaan over den zin van art. 2 der statuten, of die moest verstaan worden zóó, dat de Heilige Schrift, als de eenige, genoegzame en onfeilbare gids voor geloof en leven, werd erkend als de grondslag der Vereeniging, dan wel, of naast de Heilige Schrift ook de drie formulieren van eenigheid moesten worden aangenomen. Dit geschil was oorzaak, dat zekere B...., die zich als lid der Vereeniging wilde doen aannemen en de daartoe bij art. 11 der statuten gevorderde verklaring, van met het beginsel, in art. 2 omschreven, in te stemmen had afgelegd, niet als lid is toegelaten, omdat hij vex-klaard had, de drie formulieren van eenigheid daarbij niet aan te nemen. Hiertegen werd door 22 leden protest ingediend, hetwelk, in eene vergadering der Vereeniging behandeld, aanleiding gaf tot het besluit, dat 20 hunner, die het protest niet wilden terugnemen, van hun lidmaatschap vervallen werden verklaard. Met de «liefde" en den «vrede" onder de «Christelijke jongelingen" was het thans voor goed uit; de uitgeworpenen wendden zich met een adres van beklag tot den minister van Justitie, die dit in handen stelde van het Rotterdamsche Parket, met het gevolg, dat het oordeel van den rechter ingeroepen werd, die besliste, dat «bij art. 2 der statuten de Heilige Schrift is verklaard den grondslag der Vereeniging uit te maken, als eenigen genoegzaraen en onfeilbaren gids voor geloof en leven," en dat de erkenning van «nog een anderen, engeren grond slag" te eischen, eene afwijking is der goedgekeurde statuten." Op eene hofstede onder 's Heerenboek heeft eene koe drie levende kalveren ter wereld gebracht. Blijkens 't jongste nummer van 't Maandblad tegen de vervalsching van levensmiddelen, is dr. Van Hamel Roos voornemens, in overleg met het hoofdbestuur van den volksbond, tegen drankmisbruik een reeks onderzoekingen 't Was maar een kleinigheid, niet waar? een speldeprik: maar zelfs verstandige lui zijn dikwyls zeer licht kwetsbaar in hun eigenliefde, en zelfs den olifant is gevoelig voor den steek van een mug. Daar had Dory niet aan gedacht, toen ze haar spot lust botvierde ten koste van den ouden man, even als zy den volgenden regel«On a souvent bosoin, d'an plus petit que soi," had vergeten. Jammer genoeg, zooals men hooren zal. Die onde heer was wraakzuchtig; hij had eens gezegd, dat hij er wel honderd gulden voor zou overhebben, om het «dat onbeschaamde nest* betaald te zetten, maar toen het er op aankwam, kostte het hem slechts een vierde gedeelte van die som. Dezelfde baboe, die voor tien gulden Dory's geheim bewaarde en hare avondwan delingen in den tuin beschermde, deelde het, voor vijf en twintig, die de Nachtuil haar daarvoor beloofde, aan «oom Karei" mee, en zoo geviel het, dat de waakzame kleine man op een schoonen nacht, juist toen Frits voor zijn aangebedene op de knieën lig gende, de betuiging zijner eeuwige liefde herhaalde, voor het verschrikte paartje stond. Zij waren in een soort prieel, gevormd door een vjjftal boomen in een halven cirkel geplant; de ineengegroeide takken vormden een luchtig verwulfsel boven hunne hoofden. Op de open plekken in 't rond was het zeer helder, daar de maan scheen; in de belommerde lanen, in 't prieel viel het maanlicht slechts met vlekken en kleine, door 't gebladerte gebroken stralen. «Oom Karei" was woedend, maar kalm. Eenige oogenblikken had hij, achter een boomstam verborgen, het romantische tooneeltje gade geslagen. Hij zag den hartstocht op 't gelaat van zijn zoon, zijn oudste; hij hoorde zjjne woorden: de bowogen stem, de nederig smeekende houding, alles getuigde, dat de arme jongen het oprecht meende, dat hy haar vurig beminde. En de vader had innig medelijden met zijn kindbijna zou hij terugge treden zyn voor de taak, die hij als zijn plicht beschouwde; immers, als zij hém ook zóó liefhad de liefde doet wonderen misschien zou ware liefde haar wuft hart verteederen, veranderen.... en waarom zouden die twee niet gelukkig kunnen worden met elkaar? Maar neen! Neen! Daar richtte zij het hoofd op en de heer Ridders kon haar gezicht ook zienzij glimlachte spottend en hare stem klonk kalm, bijna onverschillig, toen zy zeide: «Och, Frits, boy, je weet immers dat, dat je... dat ik wel van u houd, maar, zie je, Oom zal 't nimmer toestaan en dan altijd in de bovenlanden te leven, in die eenzaamheid ja, als jij nog in Willy's plaats kwam; als oudste zoon komt het u eigenlijk toe...." En daarop volgde een reeks van eeden en beloften van Frits: hij zou Pa wel weten te bewegen, en ze zouden niet altjjd op 't land behoeven te levenbovendien, later, als Pa eenmaal.... na Pa's... «Als uw Pa eenmaal dood is, niet waar! Ja, dan kan je doen wat je verkiest; maar nü leeft Pa nog, en zul je naar zyn wil moeten handelen; enfin, morgen spreek ik u wel nader, Frits. Apropos, waar logeer je? Want ik wist niet dat je beneden waart; ge hebt u niet vertoond by uw ouders. O zoo; in 't bijgebouw? Best!Nichtje, mag ik 't genoegen hebben u naar huis te geleiden?" viel Papa-zelf in. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1886 | | pagina 1