TWEE MAAL PER DAG VAN VLISSINGEN NAAR LONDEN.
Stoomvaart-Maatschappij „ZEELAND,"
12 uur 10 's middags eii 10 mir 10 's avonds.
Koninklijke Nederlandsche POST.
Deze UITBREIDING van den Dienst is aangevangen op 1 JUNI. Zeldzaam
FRAAIE Stoomschepen. SNELLE. VEILIGE Vaart. Op Dagbooten Fransche Restauratie.
SPAARBANK.
K E N N I S C E VING.
DE LANGE DE MOllAAZ,
WIJNHANDEL
W. JAGER GERLINGS,
AMSTERDAMSCHE COURANT.
Holloway's Zalf en Pillen.
NIEUWE ROMANS.
ARTILLERIE-VRIJKORPS.
Allen, .-die iets te vorderen of onder hunne
^berusting hebben van, of verschuldigd zijn
aan den Zeer Eerw. Heer HENRICÜS
WILHELMUS KLAUWERS, in leven Pastoor te Helder,
worden verzocht vóoï 15 Januari 1888 opgave te doen
b\j, den ondergeteekende, Kapelaan aldaar.
J. VAN DER HORST,
Executeur-test.
Helder, 22 December 1887.
De Laatste zitting in het kantoor dei-
Spaarbank in ditj.^aar zal, in stede van op
Zaterdag den 31 dezer, op Vrijdag den
30 dezer plaats hebben, des avonds op de
gewone uren.
Helder, 27 December 1887. Het Bestuur.
De Commissionairs in Effecten
TB A.LKMA.A.R,
bevelen zich aan tot het koopen en verkoopen van
Binnen- en Buitenlandsche EFFECTEN, het plantsen
en afschrijven van KAPITALEN in het Grootboek van
Nationale Schuld, 'en verdere werkzaamheden tot den
handel in geldswaardig; papier betrekkelijk.
Mede bevelen zij zich aan als Correspondenten
en Agenten van de BRANDWAARBORG-MAAT
SCHAPPIJ, gevestigd te Utrecht, onder directie van den
Heer J. E. SCHUURMAN.
van
(firma J. H. ENSCHEDÉ)
te HAARLEM.
D ep 6 t te Helder:
Keizerstraat, nabij 't Heldersche Kanaal.
J. E. DE JONGH, Agent.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en feestdagen.
De Amsterdamsche Courant zal na nauwgezette
keuze de belangrijkste en belangwekkendste gebeurtenissen
van den dag mededeelen.
De Amsterdamsche Courant is het goedkoopste
Dagblad van Nederland. Voor Amsterdam per
3 maanden 1.50, franco per post f 1.80.
Niemand kan door den prijs worden afgeschrikt onze
Courant iederen dag alleen of met een vriend gesamenlijk
te ontvangen.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen.
Bareaa: Lokaal „De Brakke Grond," Nes 53.
Dadelijke verlichting. Zweeren, die dagelijks vergrooten,
etterbuilen, die bij ieder uur dieper worden, kunnen in
derzei ver martelenden voortgang gestuit en tot een gezonde
werking gebracht worden door het gebruik dezer heelende
Zalf en zuiverende Pillen. Zij werken met zulk eene
buitengewone juistheid en goed gevolg, dat oude zweeren
aan het been, ontstekingen veroorzaakt door gezwollen
aderen en krampen in de onderbuik, gevoelig verlicht en
spoedig uitgeroeid kunnen worden door de vereenigde
werking dezer krachtige geneesmiddelen, die de overdreven
werking der zenuwen en bloedvaten beteugelen en derzelver
trage werking prikkelen. In gestellen, die door aambeien,
fistels en andere dergelijke pijnlijke ongemakken vervallen,
zal deze verkoelende Zalf, eenige malen aangewend, veel
genot verschaffen en, daarmede volhardende, zal zij eene
zekere genezing bewerken.
Doosjes PILLEN en Potjes ZALF
f 0.80, f 1.85, f 3.—, f 6.75, f 13.50 en f 20.50.
Ze worden verkocht bij de Apothekers.
Voor den verkoop in het groot ver voege men zich bij
den Professor Holloway, 533. Oxford-Street. Londen.
C. F. v. REES, De parel van het Hof van
Gelre3.50
W. HEIMBURG, Op «le rechte plaats3.25
De andere2.75
Om haar Geld2.50
Fl. MARRYAT, Riskend3.50
W. WALLOTH, Octavia3.50
L. TOLSTOï, Oorlog en Trede, 3 deelen 9.75
idem. Gebonden. „11.25
Uitgaven van P. GOUDA QUINT, te Arnhem.
Op Zondag 1 Januari a. s. zullen de gewone
oefeningen in het schieten NIET
plaats hebben.
Het Bestuur.
Hoe de Abelsberger Zangvereeniging den
prijs verwierf.
Naar P. K. Rosegger.
De schoone stad Kramau ligt midden in een der Duitsche
landen. Door haar schoone basstemmen is zy wijd en zijd als
een echte zangersstad beroemd en wij kunnen ons dus van nadere
aanduidingen onthouden. De geschiedenis die wij to vertellen
hebben geldt een warmen zangersstrijd, die een paar jaar geleden
te Kramau geleverd werd.
De algemeene zangersbond had namelijk bij een zijner vroegere
uitvoeringen besloten om in de schoone en steeds zaDgvaardige
stad Kramau een grooten zangwedstryd uit te schrijven, want,
zeiden de broeders, zonder strijd kan de wereld nu eenmaal niet
blijven bestaan en dan is het toch beter om het mot elkander uit
te zingen dan het uit te vechten.
En zoo kreeg ook de Abelsberger zangvereeniging „het Orgel'
de haar toekomende uitnoodiging tot den grooten wedstryd. Want
de Abelsbergers dat kon niet geloochend worden hebben
prachtige organen en hun tenoren zijn bekend door het geheele
rijk, bij al wat maar ooit van een liedertafel gehoord heeft;
Vol hoop en vol moed begonnen de Abel3bergers zich voor
het zangersfeest voor te bereiden en van het oogenblik af dat de
repetities een aanvangt namjn, werd de daarbij behoorende strenge
discipline ingevoerd, die elk lid van „het Orgel" verbiedt om
gedurende den voorbereidingstijd dagelijks meer dan twee liters
bier te drinken, langer dan tot des avonds tien uur in de open
lucht te blijven, op straat te zingen, .e vloeken, over politiek te
spreken, of zich met gemeente-aangelegenheden in te laten.
Er was ook wel geen ordentelijker en vreedzamer volkje op
de wereld denkbaar, dan de Abelsbergers gedurende den tijd van
hun repetities voor het groote zangersfeest en de oude onderwijzer
der jeugd wees er in deze dagen gedurig op, hoe duidelijk men
bespeuren kon, welke veredelende uitwerking de zang op het
gemoed der menschen heeft.
Op den tocht" naar Kramau werd die discipline niét alteun
gehandhaafd, maar zelfs verscherpt, doch de president, die in
den laatsten wagen zat, beloofde, dat men zich op den terugtocht,
als het niet meer noodig was .om de stemmen te sparen, voor al
die onthoudingen schadeloos z'dfi kunnen stellen. Dus fyaren de
zes-en-tachtig zangers welgemoed en spitsten zij zich reeds bij
voorbaat op de eer, dis hun in het schoone Kramau te wachten
stond. Zij wisten reeds dat de overige dertien liedertafel8, die
aan den wedstrijd zoudendeelnemen, bang voor het Abelbergsche
„Orgel" waren, want wat geeft de diepste ba3 en de kalmste
baryton, als de tenoren niet krachtig genoeg vertegenwoordigd
zijn? Klinken moet het al3 er gezongen wordt, dat hooren de
menschen gaarne en vooral de dames zijn als verzot op heldere
tenorstemmen. De Abelbergers zouden zegepralen, dat wist men
reeds vooruit. Bij de uitnoodigingen had men hen niet kunnen
overslaan, doch men had stellig verwacht, dat de Abelbergers
die overigens hnpsche en aardige menschen waren in het volle
bewustzijn van hun zangers-overmacht bedanken of althans niet
naar den prijs mededingen zouden.
Maar de leden van „het Orgel" dachten er anders over; zy
meenden dat aan hun reeds met zooveel eereteekens getooide
banier ook wel een zegeteeken uit Kramau prijken mocht, en
dat de eerste prijs van honderd dukaten, in edel druivennat
omgewisseld, hun levensgeluk eer bevorderen dan in den weg
staan zou.
Aan het station van Kramau veranderde het weder, geweldige
vlaggen onderschepten de zonnestralen en een bloemenregen daalde
op de zangerskorpsen neder. Van de reeds aangekomen lieder
tafels werden de Abelbergers flinke mannen op en top en
daarenboven in een zeer schilderachtig uniform gestoken het
levendigst begroeteen krachtig„Gegroet, gegroet, gij broeders
van den Duitschen zang en bet lijflied der Vereeniging werd
gezongen en daarna zette de geheele stoet zich in beweging en
toog men door een fabelachtig schoone triomfpoort de feestelijk
getooide stad binnen. De straten die men doortrok waren door
een jubelende mensehenmassa bezet en aan de vensters zag men
tal van schoone dames, die hun onder vroolijke welkomstgroeten
rozen toewierpen of aan touwtjes allerlei lekkernijen, trossen
druiven en zelfs flesschen champagne nederlieten, vooral voor de
leden van „het Orgel", die zich nu niet langer konden bedwingen,
doch begonnen in te stemmen in de algemeene vreugdekreten
der overige zangers. De eerbewijzen namen toe, naarmate men
het lokaal naderde, waarin de feestelijkheden zouden plaatshebben.
Geheel onder den indruk van den inhoud der flesschen, wier
hals men afsloeg tegen de stokken der banieren, en door het
waanzinnig vivatgeroep der broederen, schreeuwden nu ook de
Abelsbergers luidkeels mede, tot zelfs de president toe, cn eerst
nadat de beste hunner tenoren reeds pijn in zijn keel begon te
krijgen, merkte een der leden tot zijn buurman op
„Kijk daar toch eens bij de leden van „Amphion", hoe vreemd
Enkelen doen alleen de mond wijd open, doch laten geen geluid
hooren er zijn er maar een paar die schreeuwen."
„Gij hebt gelijk broeder, daar moet iets achter steken."
Nu bleek het dat dc Ampbiónisten zoo verstandig waren
geweest om eenige vrienden mede te brengen, die als schreeuwers
van professie zoo luid zij konden „Leve Kramau, leve de edele
vrouwenschaar! Hoog, driemaal hoog!" [etc. uitgalmden en dit
veilig konden doen, omdat zy toch niet mede behoefden te zingen,
terwijl de leden der liedertafel zwegen en hun stem spaarden.
De ontdekking kwam echter te laat, de keelen der Abelsbergers
hadden reeds geducht geleden.
Onmiddellijk werd nu een streng bevel onder de „Orgelmannen"
uitgevaardigd. Van nu af den mond houden én zijn krachten
niet verspillen: dubbele boete voor hem.die dit nalaat!
By de na een korte versterking gehouden algemeene repetitie
der gezamenlyke Vereenigingen bleek het, dat „het Orgel" hoogst
waarschijnlijk zou zegepralen, cn heel Kramau sprak er van dat
de eereprijs van honderd dukaten niemand anders dan den flinken
Abelsbergers zou ten deel vallen. De president en de vice-
president waarschuwden hun zangers echter voortdurend om niet
overmoedig te worden door het geluk en de eer die hun wachtten,
en streng op zichzelf te passen, totdat den volgenden dag dc
wedstrijd zou afgeloopen zijn. Er kon door het geringste verzuim
veel verloren gaan en alles verspeeld wordenen welk een
schande zou het wezen, als men in zijn eigen stad, waar reeds
alles voor hun ontvangst gereed werd gemaakt, met de kous op
den kop moest terugkeerenZij moesten voor heden hun lijf
spreuk „Wein, Weib und Gesang" maar vergeten en zich ver
genoegen met stille cn kalme wandelingen in de fraaie omstreken
der stad en verder dien avond zich zoo tijdig mogelijk ter ruste
begeven. Er was voor gezorgd, dat de kamers in het hotel
„de Gouden Vos", die te hunner beschikking waren gesteld, op
de juiste temperatuur waren gebracht en werden gehouden. Men
zou zich zoo bedaard houden als slechts te bedenken was en er
vooral op passen dat men den volgenden ochtend, door zich
ontijdig in do koele morgenlucht te begeven, geen kou vatte
men zou dus ouder de dekens blijven tot een uur voor den
aanvang van den wedstrijd, die op tien uur was bepaald. Om
op al deze vaderlijke vermaningen en terechtwijzingen de kroon
te zetten, deelde de president nog eenige zachte borstbonbons
onder de zangers uit, om onverhoopte schade, die in de een of
andere keel of borst mocht aangericht zijn, te herstellen en daarmede
liep de dag voor het Abelsberger zangerskoor af.
De leden der liedertafel „Amphion" waren tamelyk bezorgd.
Zij hadden een paar tenoren die hun moed gaven om op een
zegepraal op de Abelsbergera te durven rekenen, voor het geval
dat er voor dezen een of andere ongelukkige omstandigheid
tusschenbeidcn kwam, of zij eenige fout by de voorbereidingen of
de repetitiën hadden begaan. Met buitengewoon veel voldoening
hadden de leden van „Amphion" bij den intocht de opgewonden
kreten der „Orgelmannen" gehoord, terwijl zij zelf slechts voor
den schijn den mond openden en met de armen gesticuleerden,
doch de rest aan bet met opzet medegenomen schreeuwkoor over
lieten. Toen het later bij de algemeene repetitie echter helaas
bleek dat er over het algemeen op de schor- en heeschhoid der
Abelsberger stemmen nog niet te roemen viel, beproefde de com
missie, die zich opzettelijk tot dat doel gevormd had, om tot een
tweede middel haar toevlucht te nemen en om, nu de aanslag op
„het Orgel"' in zijn geheel zoo weinig had uitgewerkt, te beproeven
in hoever „de Orgelmannen" als zoodanig niet verslagen konden
worden. Met hun kernspreuk „Wein, Weib und Gesang" en
hun voorliefde voor het met bewijzen staven van het recht dat
zij hadden, om deze spreuk te kiezen, meende de commissie, dat
zij, door de leden van hun schreeuwerscorps in de verschillende
gelegenheden op dc Abelsbergers af te zenden, deze wel tot buiten
sporigheden zouden gunnen verleiden, waarvan de gevolgen op
den wedstrijd natuurlijk van veel invloed zouden zijn. Maar de
Abelsbergers, voor zoover zy zich nog op openbare plaatsen ver
toonden, waren zoo kalm en zoo voorzichtig, dat de Amphionisten
er bijna wanhopig over werden. Dezen begonnen de hoop nage
noeg geheel op te geven, ofschoon zij anders van hun verrader
lijke commissie de beste verwachtingen hadden gekoesterd.
Terwijl het vroolijke leven der broederen van het lied in de
goe'de stad Kramau dien dag tot laat in den nacht werd voortge
zet en terwijl er muziek gemaakt werd op de pleinen, en geïllu
mineerd, en serenades gebracht en toasten geslagen, en welke
heerlijkheden zoo'n Duitsch zangersfeest ai meer oplevert, zochten
de Abelsbergers, gedachtig aan hun instructies en de grootsche
taak die hun den volgenden dag wachtte, tydig hun hótel „de
Gouden Vos" op, waarvan de drie verdiepingen geheel door „het
Orgel" in beslag genomen waren.
Om keel en borst te sparen werd de restauratie door ben slechts
ter loops bezocht en daarna zochten zij, by troepjes van drie of
vier, hun slaapkamers op. Alleen onderzochten zij daar nog even
den toestand van hun feestgewaad en daar alles in goede orde
werd bevonden, begaven zij zich argeloos te bed.
„Morgen om dezen tijd zal het anders toegaanmerkte de
tweede bas nog op tot zijn buurman, den eersten tenor.
„Ja", antwoordde deze, „als wij eerst maar eens met onze
Abelsbergsche liederen voor den dag komen, dan zult ge eens
zien Hebt ge wel gezien dat „Amphion" nog dezelfde verschoten
insignes heel't van verleden jaar?"
„Slapen gaan!" klonk uit het naburige vertrek de stem van den
president en dus was het voor heden gedaan. (Slot volgt.)
Arrondissement s-R echtbank.
Behandeling van strafzaken op 27 December 1888.
C. H., te Alkmaar, mishandeling, f 5 boete, subsidiair
3 dagen hechtenis.
I. B., te Alkmaar, beleediging, f 15 boete, subsidiair 8
dagen hechtenis.
A. L. Jz., le Alkmaar, mishandeling, 8 dagen gevange
nisstraf.
E. W. G., huisvrouw van J. d. Z., Alkmaar, mishande
ling, f 15 boete, subsidiair 7 dagen liëchtenis.
J. D. H., te Helder, beleediging enz., 2 maanden ge
vangenisstraf.
E. B., huisvrouw van J. M., te Helder, mishandeling,
f 6 boete, subsidiair 3 dagen hechtenis.
H. H. A., huisvrouw van C. G. M., te Helder, mis
handeling, f 4 boete, subsidiair 2 dagen hechtenis.
P. W., te Nibbixwoud, diefstal, 3 maanden gevangenisstraf.
J. V., te Enkhuizen, diefstal, 3 maanden gevangenisstraf.
D. K., te Hoorn, mishandeling, 14 dagen gevangenisstraf.
J. R., te Hoorn, mishandeling, f 4 boete, -subsidiair 2
dagen hechtenis.
J. B. Jz., te Hoorn, diefstal, 2 maanden gevangenisstraf.
D. K., te Hoorn, mishandeling, 7 dagen gevangenisstraf.
L. D.} te Hoorn, mishandeling van een paard, vrijgesproken.
W. H., te Hoorn, beschadiging van goederen enz., f 8
boete, subsidiair 5 dagen hechtenis.
P. J. H., te Hoorn, diefstal, 4 maanden gevangenisstraf.
Voorts zijn '7 bedelaars tot verschillende straffen ver
oordeeld.
Snelpersdruk van A. A. Bakker Cz., Nieuwediep.
