Voor de betrekking van gemeente-architect te Alkmaar
(salaris f 2000) hebben zich circa 90 sollicitanten aangemeld.
Onder begunstigiug van het heerlijkste winterweder
werd jl. Vrijdag in de harddraverslaan in den Kennemerhout
te Alkmaar eene hardrijderij met arresleden gehouden,
waaraan 20 liefhebbers deelnamen.
De prijs, een regulateur, werd gewonnen door den heer
A. Peperkamp, aldaar; de 1ste premie, een kaasstolp met
2 botervlootjes met zilver gemonteerd, door den heer G. L.
Schuurman, aldaar, en de 2de premie, een barometer, door
den heer H. Stikkel, te Oudorp.
In de „Nederlandsche Industrieel* leest men o. a. het
volgende: «Ware het niet in het belang van Nederlanden
van den nationalen arbeid, dat, nu men toch weet, dat één
van twee stelsels repeteer-geweer zal aangenomen worden,
de Minister zich nu reeds in verbinding stelde met eene
binnenlandsche inrichting, om dezen langs dien weg, zonder
benadeeling der schatkist, tijdig op de hoogte te brengen
van wat verlangd wordt, ten einde haar zoodoende in staat
te stellen spoedig te kunnen leveren?
«De geweer-inrichting te Maastricht heeft, zoo wij ons
wèl herinneren, 12 jaren geleden tot 700 geheel nieuwe
geweren per week, dus 36,000 per jaar, vervaardigd en
sedert is die inrichting, gelijk ieder weet, nog veel ver
beterd en vergroot, zoodat er geen twijfel bestaat, of zij
zal, na verloop van eenigen tijd, duizend geweren per week
kunnen transformeeren, zijnde ruim het aantal van 50,000
geweren per jaar, hetwelk de Minister, volgens de beraad
slaging in de Kamer, verlangt te doen transformeeren. De
Regeering kan dus, wanneer zij waarlijk wil, in dezen de
Nederlandsche industrie veel bevorderen.'
Aan een particulier schrijven uit Kota Radja ontleent
de «Javabode" nog het volgende, aangaande ons laatste
succes op Edi. Terwijl de kapitein Bartelds, commandant
der benting, des morgens om 6 uur op zijn bureau de
orders van den dag zat uit te geven aan den sergeant
majoor, kwam een man van de wacht berichten, dat in de
verte eene bende zwaar gewapende Atjehers kwam opdagen.
Eerst stak een tweetal van hen den weg dwars over; zij
riepen den schildwacht toe: «Djangan pasang orang Atjeh
maoe kendoerie"; (feestvieren), wat de manschappen dan
ook voor een oogenblik geloofden. Eenige minuten later
marcheerde echter de hoofdtroep recht op de versterking
af, onder het geschreeuw van: «Sekarang orang blanda
kloear benting maoe di bakar!' En werkelijk, de kerels
waren voorzien van enterbijlen, petroleum en stormladders.
In een ommezien stond de bemanning op het banket en de
commandant op zijn post; de vijand werd met een moord
dadig vuur begroet, dat 51 van zijne manschappen, waar
onder een aanvoerder, Toekoe Aboe, in het stof deed bijten.
Aan onze zijde werd bij den aanval zelf niemand ver
wond. Na afloop echter, toen eene patrouille onder bevel
van een officier uitrukte om de gewonden af te maken,
werd een fonrier, die zich bukte om een gekwetsten Atjeher
te onderzoeken, door een ander, die zich dood had gehou
den, met een klewang gewond aan hand en voet. Na verbonden
te zijn, werd deze onderofficier naar Kota Radja opgezonden.
De lijken werden door het volk van den radja van Edi
op karren geladen en aan het zeestrand begraven, behalve
dat van Toekoe Aboe, dat in de nabijheid der benting eene
rustplaats vond. Volgens zpionnenberichten moet de bende
geheel uiteengespat zijn, doch anderen beweren dat de
benting nog steeds met brandstichting bedreigd wordtook
zou een premie van 2000 dollars gesteld zijn op het hoofd
van iederen officier of ambtenaar. Oppassen blijft dus meer
dan ooit de boodschap.
Door visschers van Terschelling is aan het strand
een zeepaling gevangen van 28 oude ponden zwaarte,
waarvoor f 7 werd gevraagd. Het dier zal worden ver
zonden.
Het Panopticum te Amsterdam is in het afgeloopen
jaar bezocht door 85,000 bezoekers, waarvan 32,000 de
gruwelkamer bezochten.
te keeren. Ik verklaarde hem nogmaals te gelooven, dat zij
onschuldig was. Doch alles zonder baat. Hoogmoedig en over
gevoelig, tot in de ziel beleedigd en gegriefd door hetgeen hij
zich verbeeldde dat gebeurd was, bleef bij onverzettelijk. Toen
sprak ik over u en trachtte hem onder het oog te brengen, dat
het verkeerd van hem was u in zulk een volslagen eenzaamheid
groot te brengen. Hij antwoordde, dat gij er door die afzondering
niet erger aan toe zoudt zijn en meer kans hadt tot een braaf
man op te groeien, als gij in den waan werdt gelaten dat gij
eenvoudig Philip Norris waart, dan wanneer gij de wereld
werd ingezonden, met de wetenschap de erfgenaam te zyn van
titels en schatten. Ik kon dit niet tegenspreken, ofschoon ik
geloof dat de ware reden, waarom hij u in onwetendheid wilde
laten, was, dat gij, wanneer gij den naam uwer moeder mocht
hooren, haar zoudt zoeken en hem misschien om haar zoudt
verlaten. Hij hield toen en houdt nog hartstochtelijk veel
van u.»
Rothwell hield op. Ik boog het hoofd.
«Alle redetwisten was vruchteloos," ging Rothwell voort,
«zoodat ik ten laatste myn geduld verloor en hem zeide dat ik
terwille van hem zeiven, zyn schuilplaats zou verraden en dat
ik my niet langer tot stilzwijgen wilde laten dwingen. Toen
begon hy my te bedreigen. Indien ik zijn aangenomen naam
en verblijf openbaar maakte; indien hij in zijn eenzaamheid
gestoord werd, zou hij tot de wereld terugkeeren. Maar zijn
eerste daad zou zijn scheiding te vragen. Toen maakte ik mij
warm en viel ik tegen hem uit."
«Maar toch zijt gij als goede vrienden gescheiden," zeide ik,
daar ik mij de geheele ontmoeting weder voor den geest had
geroepen.
«Dat zijn wij ook. En waarom? Omdat hij mij midden in
mijn woordenvloed op eens aankeek, juist zooals hij dat placht te
doen, toen wy samen jongens waren en ik hem hoorde fluisteren
«Ook gij, mijn oude vriend Als een dwaas of als een school
jongen, sloeg ik mijn arm om zijn hals en zwoer dat ik, wat er
ook van komen mocht, doen zou wat hij verlangde. Het eenige
wat ik hopen kon, was dat de tijd en het toeval de zaak nog
eenmaal terecht zouden brengen. Toen dacht ik weinig dat de
knaap, tot wien ik mij terstond zoozeer voelde aangetrokkén, het
middel zou zyn om dat doel te bereiken."
Ik bleef in gepeins verzonken zitten, nog altijd beheerscht door
die e'éne gedachte, om naar mijne moeder te gaan, mij in hare
armen te werpen en haar de blijde tijding te vertellen. Toen
ik dit verlangen aan Rothwell kenbaar maakte, trok hy zijn
wenkbrauwen samen.
«Uw moeder kan wachten. Wy moeten nu aan uw vader
denken. Ga met mij naar hem toe."
«Van avond niet. Ik kan, ik wil hem niet zien! Laat hem
eerst goedmaken wat hy misdaan heeft."
«Ga terstond naar hem toe, zeg ik Wie zyt gij, dat gy een
oordeel over hem zoudt uitspreken Bedenk wat hy gezien heeft.
Stel u in zijn plaats. Ga met mij mede. Wij hebben hem reeds
te lang alleen gelaten." (Wordt vervolgd.)
Het Panorama werd bezocht door 86,026 bezoekers, de
kunstzaal door 10,192.
Aan de hardrijderij te Amsterdam, vanwege de Sport
club, namen deel 14 kloeke rijders. De baanlengte, 1609
meter, werd afgelegd door Jurjens, van Amsterdam, in
3.58= minuten, eersfe prijs zilveren charivari; door Broek-
meijer, van Haarlem, in 4.09 minuten, tweede prijs dito;
door Pander, van Haarlem, in 4.09minuten, derde prijs
diploma; Venema, van Amsterdam, verwierf den 4den prijs.
Het stoffelijk overschot van den heer mr. A. Th.
Heijligers, oud-referendaris bij het Departement van Koloniën,
werd jl. Woensdagavond van Zutphen naar Arnhem over
gebracht en uit laatstgemelde plaats naar Gotha vervoerd,
alwaar het lijk Vrijdagochtend is aangekomen, ten einde
te worden verbrand.
Des namiddags 2 uren van denzelfden dag is de over
ledene naar de lijkenkamer gebracht en te 3£ uren is de
verbranding begonnen, welke in een uur was afgeloopen.
De as is in een bus vergaard, die hermetisch gesloten en naar
de gebruiken van het land verzegeld is, waarna dit over
blijfsel aan de familie is overhandigd.
De directeur der Haagsche Begrafenisvereeniging, de
heer L. \V. Hansen, die voor de overbrenging naar de plaats
van crematie had gezorgd, was bij de verbranding tegen
woordig. (Het Vaderland.)
Een huisvader te 's Hertogenbosch heeft, in drift
ontstoken, omdat zijn 9jarig zoontje verzuimd had het vuur
in de kachel te onderhouden, dat kind met de pook een
slag op het hoofd gegeven, die nog denzelfden avond den
dood van het jongetje tengevolge heeft gehad. De vader
werd naar de gevangenis overgebracht.
Te Holterbroek (Eibergen) schoot op Oudejaarsavond
een strooper bij ongeluk zijn kameraad dood, waardoor hij
zoodanig ontstelde, dat hij krankzinnig werd. Beide personen
waren zeer bevriend met elkander.
Een welgesteld landbouwer te D. heeft een aardige
manier om bedelaars te weren in practijk gebracht. In 't
begin van den winter gaf hij eiken bedelaar een dubbeltje,
met verzoek om de volgende week negen centen terug te
brengen. Van de aldus beweldadigden kwam er een vol
gende week geen terug, zoodat de landbouwer voor een
betrekkelijk kleine som gedurende het geheele winterseizoen
van de lastige vragerij ontslagen was.
Dr. Jungfleisch, vestigt in de «Drugg. Circular" de
aandacht op het gekleurd krijt, dat op vele scholen wordt
gebruikt, om teekeningen te maken op het zwarte bord.
Daar die kleuren samengesteld zijn uit loodglit, menie,
chroomgeel, kwikzilversulfiet, en na het trekken der lijnen
deze vaak door middel van eene droge spons worden afge-
wischt, zoo ontstaat er dan gevaarlijke stof, dat aanleiding
kan geven tot lood-, chroom- of kwikzilver-vergiftiging.
Het ware derhalve te wenschen, dat-de fabrikanten bij deze
krijtstiften andere, onschadelijke kleuren gebruikten.
Buitenland.
Den 6 dezer zal in het Vaticaan te Rome de ten
toonstelling van de aan Paus Leo XIII toegezonden ge
schenken plechtig geopend worden.
De Kerkvorst zal gekleed zijn in koorkleed met een rood
fluweelen kapje op het hoofd en zich op den troon zetten,
die zich in de zaal, waar de plechtigheid plaats heeft, ter
zijde van den ingang bevindt. De priesters zullen aau
beide zijden van den troon geschaard zijn. Vóór den troon,
op twee rijen leunstoelen, nemen de kardinalen plaats. Aan
het corps diplomatique en den Romeinschen adel zijn plaatsen
aangewezen tegenover den troon. Achter de kardinalen
bevinden zich de bisschoppen en andere prelaten; op de
trappen, die naar de bovengalerij leiden, en op de boven-
galerij zelve, de leden van alle Italiaansche bedevaart- en
tentoonstellings-commissiën; voorts de leden van het pauselijk
hof, die niet dienstdoende zijn.
Men berekent, dat hier omstreeks twee duizend personen
vereenigd zullen zijn.
Bij de komst van Leo XIII heffen de voorzangers het
„Tu es Petrus" aan. Vervolgens leest kardinaal Schiaffino,
Voorzitter van alle jubileum-commissiën, een adres van
hulde, van gelukwenschen en van vreugdebetoon wegens
deze groote gebeurtenis voor. De Paus antwoordt met
een rede, waarna hij den zegen over al de aanwezigen en
over de tentoonstelling uitspreekt.
Vervolgens zal Leo XIII de ronde doen door de tentoon
stellingszalen; middelerwijl speelt de Pauselijke kapel een
«Vivat", door Gounod voor deze plechtigheid gecomponeerd.
Tot heden heeft de Paus van verschillende Katholieken
over de geheele wereld reeds voor een waarde van 2,000,000
lires aan geschenken in geld ontvangen.
Zoowel in Duitsche diplomatieke als in financiëele
kringen laat men zich hoopvoller over het bewaard blijven
van den vrede uit. Het is bekend, dat er in de jongste
weken geene verdere troepenbewegingen op groote schaal
hebben plaats gehad; en verder is het authentiek, dat de
Russische gezant Lobanoff te Weenen op den Sylvesterdag
in het Departement van Buitenlandsche Zaken, wel is waar
slechts in niet officiëele gesprekken, maar toch zeer beslist,
nieuwe verzekeringen omtrent de vredelievende bedoelingen
van Rusland gegeven heeft. Buitendien was de Beurs
jl. Maandag zeer opgewekt gestemd op grond van het
voorgevallene bij de nieuwjaars-receptie der generaliteit bij
Keizer Wilhelm. Toen namelijk Möltke aan de spits der
generaals den Keizer zijnen heilwensch kwam toebrengen,
vroeg de Keizer: «Wel, beste Moltke hoe zijt gij het
nieuwe jaar ingegaan? Slapende of wakende?" Moltke
antwoordde: «Ik heb vast geslapen, Sire!" Waarop de
Keizer antwoordde: «Ik hoop dat gij tevreden zult zijn
over hetgeen het nieuwe jaar ons in den dienst brengen zal.
Mijne heeren" zeide daarop de Keizer, zich tot de
generaals wendende «uwe aandacht zal in dit jaar hoofd
zakelijk verlangd worden voor de Keizer-manoeuvres van
het derde (Brandenburger) legerkorps en het gardekorps.»
De Keizer herhaalde met opzet meermalen, dat daarin de
militaire hoofdtaak zou gelegen zijn; en te meer worden
hieruit voor den vrede gunstige gevolgtrekkingen gemaakt,
omdat de genoemde beide korpsen niet in grensdistricten
in garnizoen liggen.
Koning Oscar van Zweden is dezer dagen aan een
groot onheil ontsnapt.
Hij zat met met zijn zoon in een klein salon, toen hij
voor de een of andere zaak in een aangrenzend vertrek
werd geroepen. Een paar minnten nadat de Koning was
heengegaan, stortte een zware gaskroon van de zoldering
neêr en verbrijzelde het gedeelte van de sofa, waarop hij
gezeten had.
Bij onderzoek bleek, dat de balk, waaraan de lichtkroon
gehangen had, geheel vermolmd was.
Jl. Zondagavond is het «Alhambra-tlieater» te Ant
werpen afgebrand. Er werd geene voorstelling gegeven.
Persoonlijke ongelukken zijn gelukkig niet te betreuren,
maar alleen stoffelijke schade.
De gezant van Colutnbia te Parijs, de heer Matens,
is door een verslaggever van de «Standard" geïnterviewd
over den stand der zaken van het Panama-kanaal.
O. a. zeide de heer Matens te gelooven, dat de opening
van het kanaal, gelijk De Lesseps voorspelt, in 1890 kan
geschieden, en dat het Panama-kanaal voor de aandeel
houders goede dividenden kan afwerpen, al beliepen de
aanlegkosten ook 3000 millioen francs; dat is het dubbele
van de raming van De Lesseps.
Uit Parijs wordtdd. 29 Decemberjl. aan de «Haarl. Crt.»
gemeld
«Nieuwjaars-geschenken spelen in geen land zulk eene
groote rol als in Frankrijk. Evenals de Kerst-avond in
Duitschland en Sint-Nicolaas in Nederland is het Nieuw
jaar in Frankrijk de geijkte dag om een geschenk aan te
bieden aan allen, wien ons hart of eene maatschappelijke
verplichting daartoe aanwijst. Gewagen wij heden niet van
de kostbare geschenken, die wij allen helaasbij onder
vinding kennen: van de dure doozen bonbons, die wij op
1 Januari in alle woningen, waar wij gedurende het afge
loopen jaar gastvrijheid genoten, aan het adres van de
vrouw des huizes moeten laten afgeven en waaraan de
naam Boissier of een ander met goud op te wegen etiket,
als waarborg van duurheid, niet ontbreken mag. Buigen
wij ons onder het juk der mode, maar wreken wij ons ten
minste door deze eentonige, maag-bedervende fondants, pra
lines en marrons te laten voor hetgeen ze zijn. Wenden
wij den blik liever naar de kleine kraampjes, die in deze
dagen de boulevards bevolken en zoo alleraangenaamst de
om dezen tijd natuurlijk ongewoon drukke passage belem
meren. Niet om de kraampjes zelve, neen, zij zijn waar
lijk niet fraai en, zooals gezegd, zij staan zeer in den weg,
maar hun inhoud verdient wel, dat wij er, evenals de
duizenden jonge oogen die hij verblindt, even naar om
kijken. Toch zijn het geene schatten, die wij daar uitge
stald vinden, geene rijke geschenken, geene schitterende
gaven. Integendeel, in tegenstelling met de zooeven ver
melde doozen ligt juist het eigenaardige van alle deze uit-
eenloopende koopwaren in hare goedkoopte: de in de aller
eerste plaats bij hare fabricage nagestreefde eigenschap is
de lage prijs, zij is een conditio sine qua non
voor haar bestaan en voor dat harer vervaardigers en harer
verkoopers tevens. Het is inderdaad verwonderlijk, wat
menschelijk vernuft en menschelijke vlijt hier voor weinige
sous hebben weten te vervaardigen en, dringen wij wat
dieper door, vragen wij ons af hoevele nijvere handen hier
voor aan het werk geweest en hoevele monden in de koude
winterdagen door den afzet van dit schijnbaar nietige speel
goed opengehouden zijn, dan staan wij werkelijk verbaasd
en hebben wij vrede met de lastige kraampjes en met de
Nieuwjaarsgeschenken.... aan de kinderen.
De in den laatsten tijd meer dan ooit hevige strijd tegen
het Duitsche speelgoed mist zijne uitwerking niet: het
publiek tracht zich steeds zoo goed mogelijk te vergewissen,
dat het aangeboden artikel van Franschen oorsprong is en
eene der redenen, waarom het gaarne in de onaanzienlijke
Nieuwjaars-kraampjes, koopt, is voorzeker de overtuiging,
dat het aldaar aangebodene niet aan gene zijde der grenzen
het levenslicht heeft aanschouwd. Men behoeft ook geen
groot kenner te zijn om, in de meeste gevallen, het Duitsche
artikel van het Fransche te onderscheiden. Het eerste is
misschien even degelijk, het zal misschien even lang weer
stand bieden aan de schokken en stooten, waaraan de kinder
hand het blootstelt, maar het mist geheel die sierlijkheid,
die bevalligheid, die ook volwassenen in het oog moet
vallen. Volgt de Parijzenaars zooals zij zich daar van de
eene uitstalling naar de andere voortbewegen of, door de
belangstelling der kleinen teruggehouden, stil blijven staan,
naar de aanprijzingen van den verkooper behoorende
tot het (opmerkelijke genius van den Parijschen «camelot»
luisteren en het speelgoed van den dag koopen en
overtuigt u. Hier hebt gij b. v. de meest voorkomende
speelgoederen: het konijn, dat als trommelslager dienst
doet; de dieren van karton, de speeldoozen, de horloges
met ronddraaiende wijzers, enz. enz. Een ruim debiet is
steeds den verkooper der konijnen verzekerd: deze dieren,
die zoodra men hen voortrolt op eene trom of eene metalen
klok slaan, worden jaarlijks ten getale van meer dan vijf
honderd duizend vervaardigd. Nog menigvuldiger en goed-
kooper voort te brengen dan hunne kool-etende broeders,
worden de gewone in het groot verkocht voor vier francs
het dozijn, en in het klein voor zestig centimes per stuk,
nog geene dertig cents (hetwelk niet duur isj als men in
aanmerking neemt, dat een levend konijn hier meer dan
een gulden kost). De fabricage van deze kunstmatige en
muzikale konijnen is dan ook weinig kostbaar. Afval van
alle soort dient er voor: de palmhouten schijfjes, diebijde
vervaardiging van olie- en azijnstellen overschieten, worden
voor de radjes gebruikt, oude parapluie-stokken voor de
boomen, de metalen klokken zijn afkomstig van afgedankte
pendules en oude vellen leveren het bekleedsel.
De andere dieren, gezeten op een onderstuk met veeren,
gelijkende op een blaasbalg, zijn algemeen bekendzij ver
tegenwoordigen het geheele dierenrijk. Zoodra men op
deze dieren drukt, doen zij een krassend geluid hooren,
wel niet zeer fraai, maar voor een kind toch vermakelijk.
Voor de vijf of zeven centen, die zij kosten, kan men
trouwens niet veel welluidends verwachten. Men vindt er
paarden, honden, katten, schapen, muizen, enz. onder; bij
honderdduizenden worden zij jaarlijks voortgebracht. Sedert
eenige jaren zijn de speelgoederen van caoutchouc zeer
toegenomen. Tengevolge van de vele aangebrachte verbete
ringen is men er in geslaagd om zoowel menschen als
dieren uit deze stof te vervaardigen en tot betrekkelijk
lage prijzen af te leveren. De poppen en ballen uit caout
chouc verheugen zich het meest in de gunst van het kleine
publiek; er worden daarvan jaarlijks anderhalf millioen
stuks verkocht. Het Fransche vernuft heeft het ruimste
veld gevonden bij de vervaardiging van mechanieke speel
goederen.
De vorderingen, hierbij gemaakt, zijn inderdaad verbazend
voor ieder die ze wil nagaan. Schier alle bewegingen, die
een dier voortbrengt, worden op bedriegelijke wijze nage-
