denkbeeld is van den architect Colibert, en hij aal er
denkelijk veel succès mede hebben. Of eigenlijk heeft hij
het reeds, want terwijl men aan den „tour d'Eijffel" en al
het andere nog druk bezig is, staat de moderne Bastille
en hare omgeving reeds geheel gereed en is zij den lOden
Mei feestelijk „ingewijd". Een mijner Parijsche vrienden,
die in deze reconstructie der achttiende eeuw een kijkie
genomen heeft, schreef er mij van: „Gij kunt u op allerlei
verrassingen in deze omgeving voorbereiden. Niet alleen
levert de oude Bastille een sterk sprekende tegenstelling
met den modernen tijd op, maar overal elders stuit gij op
zonderlinge, ik zou haast zeggen moedwillige contrasten.
Zoo vindt men er ook de nabootsing van een oude kerk
uit de vorige eeuw; zij strekte toen tot verblijfplaats aan
de „Filles de la visitation de Sainte-Marie" (Bezoekzusters
van St. Marie), maar wanneer gij thans de kerk binnen
treedt aanschouwt gij er een... panorama, dat den bezoeker
ooggetuige maakt van de voornaamste gebeurtenissen uit
de dagen der Revolutie. Zoo gaat het ook met de Bastille
zelve. Van buiten is zij in alle opzichten volkomen gelijk
aan de door het volk in 1789 gesloopte gevangenis; maar
wanneer men er binnentreedt, komt men, in plaats van in
donkere cellen en vunzige holen, in een prachtig gearran
geerde dans- en schouwburgzaal, waar op den achtergrond
een tooneel is aangelegd. Prachtig vooral is het blauwe
plafond, dat met een kwistigen overvloed van gouden leliën
is bezaaid. En daar zal het publiek, dat de Tentoonstelling
bezoekt, nu gelegenheid vinden tot het bijwonen van con
certen, balletten en tooneelvoorstellingen en tot het houden
van congressen, conferences, voordrachten, enz. Op de
tonen der vroolijke, opwekkende walsmuziek zullen de paren
er kunnen rondzweven. Men verwacht een kolossaal succès
Dat succès zal wel niet uitblijven. Onze tijd houdt wel
van die scherpe tegenstellingen: een danspartij in de Bastille
is weêr een haute nouveauté op het programma. Zelfs de
Oostenrijkers, Engelschen en Duitschers, die nu op de
Tentoonstelling smalen, zullen aan die verleiding geen
weerstand kunnen bieden en meê naar Parijs gaan
7/VI—'88.P.
Binnenland.
Nader verneemt „Het Vaderland", dat het bijeenkomen
der Kamer op 19 dezer in hooge mate onwaax-schijnlijk is.
Daar bet voornemen bestaat in de eerste plaats het Bank-
octrooi te behandelen, en dit vooreerst nog niet voor
behandeling gereed kan zijn. is, zegt het blad, eene bijeen
roeping vóór de eerste dagen van Juli denkelijk niet te
wachten. Wat het reglement van orde betreft, de voorstellers
daarvan zijn uitgenoodigd tot eene conferentie met de com
missie van rapporteurs, en het laat zich nog niet voorzien
wat daarvan de uitkomsten zullen zijn. Dat hun voorstel
spoedig aan de orde zal komen, is volstrekt niet zeker.
Tot het beoordeelen der werking van het verhoogd
telegraaftarief kunnen de cijfers dienen, ontleend aan een
opstel van den heer Linckens, ambtenaar bij de telegrafie
en samensteller van den bekenden „Telegraaf'gids".
Zij bewijzen dat het binnenlandsch verkeer per telegraaf
onder de werking van het verhoogd tarief in de tweede
helft van 1886 is achteruitgegaan. In dat eerste halve
jaar na de verhooging zijn er 11,344 telegrammen over
handel en nijverheid meer gewisseld, maar 1753 over dagblad-
nieuws en 6600 van gemengden aard minder.
De meerdere handelstelegrammen werden zeker niet aan
geboden omdat het tarief hooger was, maar omdat daaraan
in weerwil van den duurderen prijs behoefte bestond, zoodat
zij ook onder de werking van het vorig lager tarief niet
zouden zijn weggebleven. Daarentegen kan de verminde
ring van de beide andere soorten van telegrammen met
8353 stuks, zeer wel een gevolg zijn geweest van den
verhoogden prijs.
In 't geheel is het getal telegrammen voor binnenlandsch
verkeer in dat halfjaar met 8348 vooruitgegaan. Maar als
men daarbij bedenkt, dat tevens nieuwe kantoren zijn geopend,
welker verkeer op 10,000 stuks geschat kan worden, dan
is het hooger getal van 8348 waarlijk niet als een vooruit
gang te beschouwen. Verreweg de meeste telegrammen
der nieuwe kantoren zouden niet zijn verzonden, als die
kantoren niet waren geopend, en daaruit volgt, dat aan de
oude kantoren de verzending niet gestegen, maar veeleer
verminderd is.
zien kon, want toen deze wakker werd, bleven zij stil voor haar
zitten.
't Was zes dagen vóór het vertrek der IJslanders. De brui
loftsstoet verliet de kerk van Ploubazlanec, voortgezweept door een
hevigen wind, onder een somberen, zwarten hemel.
Arm in arm, beiden schoon, schreden zy daarheen als eén
koning en een koningin aan het hoofd van hun gevolg.
Kalm, ingetogen, ernstig, schenen zij niets te zien en boven
alles verheven te zijn. Het was alsof de wind zelfs hen eerbie
digde, terwijl hij in den stoet achter hen een schromelijke ver
warring onder de vroolijke, lachende paren aanrichtte. Men zag
er vele jongeren, vol levenslust, en anderen, wier haar reeds begon
te grijzen, maar die nog glimlachten bij de herinnering aan hun
bruiloftsdag en hun eerste huwelijksjaren. Grootmoeder Yvonne,
erg door den wind geplaagd, maar met een gelaat, waarop het
geluk te lezen stond, volgde aan den arm van een ouden oom
van Yann, die haar allerlei complimenten uit de oude doos maakte
zij droeg een mooie nieuwe muts, die opzettelijk voor deze
gelegenheid was gekocht, benevens haar oude korte cbale, die
voor de derde maal geverfd was, zwart, wegens den rouw over
Sylvester.
De wind spaarde geen van de genoodigdenmen zag japonnen
en chales wapperen en mutsen en hoeden dartel wegvliegen.
Aan den ingang der kerk hadden de jonggehuwden als naar
gewoonte een ruiker van kunstbloemen gekocht om hun feest
gewaad nog op te sieren. Yann had de zijne onverschillig ergens
op zijn borst gestoken, maar hem stond alles goed. Wat Gaud
aangaat, men kon haar damesaard terugvinden in de bevallige
wijze, waarop zij die ruwe, armoedige bloemen dicht bij den
schouder op haar japon stak als altijd nauwsluitend om haar
prachtige gestalte.
De vioolspeler, die hen aanvoerde, speelde, door den hevigen
wind verbijsterd, slechtalleen bij tusschenpoozen kon men zijn
zwakke muziek hooren, die bij het geloei van de windvlagen nog
scheller en piepender klonk dan het geschreeuw van een zeemeeuw.
Geheel Ploubazlanec was uitgeloopen om hen te zien. Dit
huwelijk boezemde belang in, van heinde en ver was men er om
bier gekomenaan de kruispunten der wegen stonden overal
groepjes hen op te wachten. Daar zag men bijna al de IJslanders,
Yanns vrienden zij groetten de jonggehuwden in het voorbijgaan
en Gaud antwoordde met een lichte, sierlijke buiging, evenals
een dameoveral langs den weg bewonderde men haar.
De gehuchten uit den omtrek, zelfs de meest verwyderde, de
kleinste schenen al hun bedelaars, hun invaliden, hun kreupelen,
zelfs hun idioten hierheen te hebben gezonden. Al dat volkje
Gelijk indertijd is gemeld, hebben onderscheidene
verveners uit Friesland den lieer Domela Nieuwenliuis
uitgenoodigd, inzage te neinenvan bun boeken. Hij heeft
zich daarvan afgemaakt met te zeggen dat hij geen tijd had
acht te slaan op 't geen men tegen zijn woorden inbracht.
Later deelde hij mede geen bepaalde uitnoodiging te hebben
ontvangen.
Thans hebben 25 verveners do volgende uitnoodiging in
het „Nieuws- en Adv.blad van Heerenveen" geplaatst:
„Ondergeteekenden, verveners in het kiesdistrict Schoter-
land, kennis genomen hebbende van hetgeen door den
afgevaardigde uit dat district bij zijn interpellate in de
Tweede Kamer betrekkelijk de werkstaking in de venen is
gezegd, zijn zoo vrij hunnen medeburger, den heer Domela
Nieuwenhuis, beleefd uit te noodigen tot het bijwonen eener
vergadering te Heerenveen, ten einde den interpellant in
de gelegenheid te stellen voor hen als vakmannen duidelijk
te maken, hoe een vervener, in dezen tijd met 60 man
werkende, per dag f 98.40 kan verdienen.
/Bepaling van den tijd wordt gaarne aan den heer D. N.
overgelaten.
„Zij twijfelen niet, of de heer D. N. zal zoo beleefd zijn
aan deze uitnoodiging te voldoen of publiek erkennen, dat
hij althans van hun vak klaarblijkelijk weinig afweet en
daardoor in meer dan één opzicht zeer onjuist is geweest."
Het gerucht, dat de Friezen dit jaar verstoken zouden
blijven van de gewone harddraverij op 18 dezer te Leeu
warden, vanwege den Koning en de Koningin, is bewaarheid.
Aan Burgemeester en Wethouders van genoemde gemeente,
die zich, daar de aankondiging van het volksfeest steeds
op zich liet wachten, over de zaak tot den Koning hadden
gewend, is nl. namens Z. M. bericht, „dat H.D. voor dit
jaar wenscht af te wijken van de sedert 1873 gevolgde
gewoonte en voor de harddraverij op 18 dezer geen prijzen
wenscht beschikbaar te stellen.
Men schrijft ons van Texel, dd. 8 dezer:
„Aan Den Hoorn heeft een driejarig kind een slag van
een paard bekomen, waardoor het gelaat vreeselijk gehavend
is. Dr. S. verleende geneeskundige hulp. Naar omstandig
heden is de kleine vrij wel."
„Sedert een paar dagen zijn hier ter plaatse eenige heeren,
met het doel om voor Artis te Amsterdam exemplaren te
bekomen van het steppenhoen, dat hier menigvuldig voor
komt en voorts andere vreemde vogels en eieren, die dit
jaar mede buitengewoon veel worden aangetroffen.
Naar wij vernemen, zijn zij voorzien van eene buiten
gewone machtiging tot jagen, om daardoor te kunnen aan
vullen, wat niet levend kan worden bemachtigd.
Na afloop hunner dagelijksche tournée worden door die
heeren, tot groot vermaak van de jeugd, allerlei spelletjes
met de kleinen gehouden en daarbij aan hen, die het best
voldoen, lieve cadeautjes uitgereikt.
Geen wonder, dat zulke bezoekers welkom zijn."
Wij maken belanghebbenden opmerkzaam, dat de
termijn van aangifte voor de vanwege „Holland's Noorder
kwartier" te houden Tentoonstelling tot den 16 dezer blijft
opengesteld.
De veemarkt te Wieringen zal geregeld eiken Woens
dag, tot nader te bepalen tijd, worden voortgezet.
Men meldt ons van Wieringen
„De eerste steen van 't restauratiewerk van het kerk
gebouw uit de elfde eeuw te Oosterland is jl. Dinsdag
gelegd door de heeren M. Heijblok, oud-kerkmeester, en
E. Koster, notabel-ouderling, die er zich in vergenoegden
zoo een eersten steen te leggen, die p. m. 20 kilogram
weegt, en waar verder de kerk meê gerestaureerd zal
worden."
Tot lid van den Gemeenteraad van Terschelling is
met zeer groote meerderheid gekozen de heer J. Bulkens,
opzichter van den Waterstaat.
De Hollandsche studiebeurs voor een Transvaalsch
jongeling is (na te Pretoria gehouden examen) toegekend
aan den jongeheer F. Wolmarans.
Te Haarlem is aanbesteed:
1. Het versterken van een der hoofden op het strand
benoorden Petten en den bouw eener bergloods voor spoor
wagens op de Pettemer zeewering (raming f 7000); minste
inschrijver J. Giltjes, te Petten, ad f 6680.
2. De voorziening der boorden van het Noordhollandsch
kanaal, in 4 perceelen (raming: 1ste perceel f 5500, 2de
had zich in een lange rij langs den weg geschaard, deze met een
draaiorgel, die met een harmonica, meest allen met het een of
ander muziekinstrument; zij staken bun handen, hun houten
bakjes of hun hoeden toe om de aalmoezen op te vangen, die
Yann hun met zijn edel, trotsch gelaat, Gaud met een lieven,
koninklijken glimlach toewierp. Sommige van die bedelaars waren
reeds zeer oudhun ledige hoofden, die nooit iets hadden bevat,
waren bedekt met grijs haar; in een kuil op den grond neêrge-
hurkt, hadden zij dezelfde kleur als de aarde, waaruit zij nooit
geheel compleet schenen te zijn voortgekomen, en tot welke zij
weldra zouden wederkeeren, zonder ooit te hebben gedacht. Hun
dwaleude oogen verhoogden den angstigen indruk, die hun mislukt
en nutteloos bestaan teweeg brachtzij zagen dien optocht, waarbij
alles sprak van het genotvolle, schoone leven, klaarblijkelijk zonder
bewustzyn langs zich heengaan...
De optocht trok door Pors-Even, voorbij het huis van de Gaos.
Men begaf zich. naar de gewoonte der bruidsparen in Ploubaz
lanec, naar de kapel van de Driecenheid, aan het uiterste puntje
van het land van Bretagne.
Onder aan de laatste rots verhief zich het gebouwtje, vlak
aan den rand van het water, schijnbaar reeds tot de zee behoorend.
Om het te bereiken moet men de met steenblokken bezaaide
helling afdalen. De bruidsstoet verspreidde zich langs den rand
van die eenzame kaap, terwijl alle kwinkslagen en complimenten
verloren gingen in het geloei van den wind en de golven.
Het was niet mogelijk de kapel te bereiken bij dat ruwe weder
was de weg niet veiligde zee beukte van nabij met zware
slagen op het land. Men zag de hooge waterzuilen voorthuppelen
en, omvallende, alles met een stortvloed overdekken.
Yann was, met Gaud, die aan zijn arm hing, als de voorste
van den stoet, de eerste, die terugweek voor het schuimende nat.
Achter hem stond zijn gevolg in rijen op de rotsen geschaard
het was alsof hij gekomen was om zijn jonge vrouw aan de zee
voor te stellen, maar deze toonde den jonggehuwden een grimmig
gelaat.
Toen hij zich omkeerde, bespeurde hij den muzikant, voorover
gebogen op de rots, zyn dansmuziek trachtende te grijpen, die de
wind had medegesleept.
„Steek je muziek maar op, vriendje," zei hij„de zee speelt
een andere deun, waarop wy beter kunnen marcheeren."
Op hetzelfde oogenblik vielen dikke regendroppels neder uit
een donkere wolk, die den ganschen ochtend reeds dreigend aan
den hemel hing. Toen begon een wanordelijke vlucht onder luid
geschreeuw en gelach, en iedereen klauterde zoo gauw mogelijk
tegen de rotsen op, om in de woning van de Gaos buiten het
bereik der elementen te komen. (Wordt vervolgd.)
j perceel f 7800, 3de perceel f 11,000 en 4de perceel f 5700);
minste inschrijvers: 1ste perceel G. D. Van Doorn, te
Amsterdam, ad f 4629; 2de perceel G. Honijk, te Purme-
rend, ad f 6647; 3de perceel G. D. Van Doorn, te Amster
dam, ad f 98804de perceel dezelfde, ad f 53.86.
3. Het verdiepen van eenige gedeelten van het Noord
hollandsch Kanaal (raming f 22,000); minste inschrijver
C. Bos Az„ te Dordrecht, ad f 16,952.
De heer Ilenri Viotta schijnt de hem aangeboden
betrekking van directeur van het door de naamlooze ven
nootschap „Het Concertgebouw" te Amsterdam op te richten
orcliest niet te hebben aanvaard; ten minste thans worden
sollicitanten voor die betrekking opgeroepen. De exploitatie
begint 1 November 1888 en omvat groote en kleine con
certen en matinees, met en zonder solisten, in de Concert
zaal, in den tuin, of.... op andere plaatsen, waar uitvoe
ringen ge wenscht worden.
Het Bestuur van het departement Rotterdam der
Maatschappij „Tot Nut van 't Algemeen" heeft in zijne
jongste vergadering besloten, een aanvang te maken met
de kostelooze verspreiding van eenige kleine geschriften
ten behoeve van het volk, voorloopig elke maand één.
„Gitje", van Cd. Busken Huet, „Teun de jager", van
Hildebrand, en „De huisklok" en „De Rotterdamsche
zakkendrager", van Jonathan, zullen de rij openen. Het
Bestuur vertrouwt daarbij op de medewerking van alle
leden van hetdepartement, om het hun toegezonden exem
plaar onder den dienstbaren stand ter lezing te geven. Tal
van industriëele instellingen, fabrieken, werkplaatsen, ge
stichten van liefdadigheid, enz. enz. daar ter stede zullen
de boekjes ter verspreiding ontvangen.
Door J. Kloosterboer, te Sint-Pankras, zijn reeds
nieuwe aardappelen geteeld.
De grasverpachtingen in het noorden van ons land
brengen, volgens het „U. D.", 20 tot 30 percent meer op
dan in 1887. De veehouders zijn genoodzaakt, hooger
prijzen te besteden, in weerwil dat de grasoogst volstrekt
niet overvloedig schijnt te zullen worden. De hooischuren
zijn ruim gemaakt, wat bij sommige landbouwers bijna
nooit voorkomt.
De tuingewassen hebben de laatste nachten van de vorst
veel geleden. Met het honiggewin gaat het naar wensch,
nu het koolzaad en de paardenbloed in vollen bloei staan.
Door B. en W. van Zwolle zijn voor het loopende
seizoen eenige hooilanden verpacht; de opbrengst was
f 1386, tegen f 1017 in 1886, zijnde alzoo 36 percent
hooger dan het vorige jaar.
Te Lobith passeerde den 5 dezer de eerste bezending
(ruim 100 mandjes) kersen voor Engeland. Ze kwamen
uit Duitschland.
Te Oudewater heeft men een Colorado-kever gevan
gen, althans de kever stemt overeen met de beschrijving
en de teekening. Het insect is aan den Minister van
Binnenlandsche Zaken gezonden.
De „Zw. Crt." verneemt, dat het met den toestand
van mr. E. Oosting, te Assen, die bij het spoorweg-ongeluk
bij Ruinerwold zoo deerlijk gewond werd, thans vrij gunstig
staat. Hij komt reeds in den tuin en, hoezeer hij nog
moeilijk loopt, moet er, naar 't oordeel van den geneesheer,
alle kans bestaan, dat hij het gebruik zijner beenen geheel
terugbekomen zal.
Als eene groote zeldzaamheid wordt gemeld, dat te
Kortezwaag een boom-otter, ter grootte van eene huiskat,
is geschoten. Deze dieren komen hier te lande zeer zeld
zaam voor.
De berri-berri blijft, volgens de laatste berichten, in
Atjeh in hetzelfde stadium. Geen boot, of er worden circa
200 aangetasten mede geëvacueerd.
De Raad van Justitie te Batavia is op den lsten Mei jl.
aangevangen met het behandelen der zaak van de beklaagden
a. van F. A. De C., oud 38 jaar, geboren te Groningen, laat
stelijk woonachtig te Batavia, van beroep lid der firma J. Daendels
Co., thans gedetineerde in 's lands gevangenis te Weltevreden
b. van O. H., oud 28 jaar, geboren te Baltimore (Noord-Ame
rika), laatstelijk woonachtig te Batavia, van beroep consul van
de Vereenigde Staten van Noord-Amerika en geëmployeerde bij
de firma J. Daendels Co., thans gedetineerde in 's lands
gevangenis te Weltevreden.
Beklaagden worden beschuldigd: de eerste van valschheid in
geschriften van koophandel, eenvoudige en bedriegelijke bank
breuk, en laatstgenoemde van het desbewust gebruik maken van
valsche geschriften van koophandel.
Er zijn 53 getuigen gedagvaard.
In Engeland zal waarschijnlijk weldra eene soort van
gesloten briefkaarten in gebruik komen, die voor iets minder
dan een stuiver verkrijgbaar zullen zijn.
Te Smolensko zou onlangs eene bruid verloot worden,
die „wel niet meer jong, maar van een onbesproken gedrag
en van goeden huize" was, zooals het in de circulaire
heette, welke aan verscheidene jongelieden werd gezonden.
De voornaamste bepalingen van deze origineele loterij
waren de volgende: De naam van de bruid moet een ge
heim blijven, totdat de verloting is afgeloopen; zij wordt
verloot voor de som van 5000 roebels, welk bedrag haar
bruidsschat zal wezen; er zullen 1000 loten 5 roebels
het lot verkocht worden; de gelukkige, op wiens lot de
bruid valt, moet haar trouwen en krijgt haren bruidschat.
Hij kan echter zijn recht aan een ander geven, wanneer
hij, bij nader inzien, niet met haar mocht wenscheu te
huwen. Indien daarentegen de bruidegom niet in den smaak
der bruid mocht vallen, kan zij hem afwijzen, doch moet
hem dan 2500 roebels uitkeeren. Er waren verscheidene
jongelieden, die loten nainen, maar tot hun ongeluk, of
geluk, kwam de politie achter deze onderneming en stelde
er paal en perk aan.
Twee jongelieden krijgen in een koffiehuis twist, geven
elkaar een slag in het gezicht en wisselen daarop van kaartjes.
„Mijnheer," zegt de een met een trotsch gebaar, „ik zal
morgen tehuis blijven."
De ander antwoordt daarop niet minder trotsch:
„Ik ook, mijnheer!'
Buitenland.
Jl. Donderdagnamiddag te 2 uur werd te Brussel de
Tentoonstelling door den Koning van België plechtig geopend.
De Koninklijke Familie, het corps diplomatique, de Ministers,
civiele en militaire autoriteiten en 3000 verdere genoodigden
waren daarbij tegenwoordig. Met groote geestdrift werd
de Koninklijke Familie ontvangen en de Voorzitter van
het comité bracht haar dank voor de ondervonden onder
steuning, terwijl hij ook de sterke deelneming uit den vreemde
deed uitkomen»
