Yan af 1 Juni jl. is het Depot nor Helder en omstreken seresliii in bet Verkoophuis „DE EOODE KOUS", „The Singer Manufacturiiig' C°." Singer Manufacturing C°„ te Yew-York, JACQUES VAN ROSENDAEL. Elke Machine uit bovenstaande Fabriek MOET VOORZIEN ZIJN van het Fabrieksmerk en op den arm voluit te zien geven: W. J. BLITZ, Tandarts, der Origineele Singer-Naaimachines der Hoofdgracht K 53 54. Eene zeer uitgebreide sorteering is in het Beneden-Magazijn geëtaleerd, tot welker bezichtiging belangstellenden worden uitge- noodigd, waarin inzonderheid uitmunten de Nieuwste Improved „Bingsehmtje" Machines. Levering desverkiezende op proef; onderricht gratis; drie jaar garantie; gemakkelijke betaling. Tandarts BIERSTEKER, is WOENSDAG 12 SEPTEMBER Mejuttr. M. J. A. LIGTENBERG Koster's Kleinen Winkel te Schagen. TE KOOP: De beraadslaging en stemming over het "door Mr. A. P. DE LANGE in het faillisse- ment van J. Jz. K U IJ P E R te Texel aangeboden accoord, is door den E.A. Heer Rechter commissaris in genoemd faillissement bepaald op Vrijdag 5 October a. s., des voormiddags 11 uur, in het gebouw der Rechtbank te Alkmaar. De Curator, Mr. J. A. MIDDELHOFF. Damrak 62, Amsterdam, te consulteeren voor tandheelkundige operatiën, vullingen en het plaatsen van kunsttanden en gebitten. Spreekuren van 93 uur. is voornemens, om 1 October a. s. grondig onderricht te geven in het vervaardigen van KUNSTBLOEMEN, PLANTEN en BLOEMWERKEN, tegen billijke conditiën. Helder, Dijk 423. Berlotit uit Voorhanden: Kroozers, Riet- en Walhakkers, Mestvorken, Ballastschoppen en Graven, Dorschgereedschap, Gr aanschoppen, Stof brillen, Machine-olie, Bascules, Graanmaten, geijkte Gewichten en -Balansen, Amerikaansche Stierenringen, Kaaskleursel en Kaasstremsel, Keulsche Lebhen, Thermometers en Maatglazen. N.B. Buskruit (Crêpée) N1 en Hagel, alsmede „Engelsche verharde Hagel". A. KOSTER, Schagen. Een goed bruikbare Jacht- hond, 2 jaar oud, voor f 25.hij den Jachtopziener Bleij endaal, te Koegras. Nieuwendijk bij den Dam, 241, Amsterdam, is iederen Donderdag, 's namiddags van 12 tot 1 ure, te spreken wegens tandheelkundige operatiën en het plaatsen van kunsttanden in het Hótel Toelast te Nieuwediep. Ook is hij te spreken des Zaterdags in den Burg en des Maandags in de Jager te Alkmaar, beide dagen tot *s voormiddags 11 ure; des Donderdags, tot 's voor middags 11 ure, in het Hotel Vredelust te Schagen. In eene jl. Woensdag gehouden vergadering van de afdeeling Wieringerwaard der Hollandsche Maatschappij van Landbouw, bijgewoond door 16 leden, werden de punten van beschrijving behandeld voor de algemeene vergadering te 's Hage. Den afge vaardigden, den heeren D. A. Kaan en D. D. Kaan, werd opge dragen, wat betreft punt III A. B. C. D. E. en F. de praeadviezen van het hoofdbestuur te steunen, vóór 1. A. en C. van punt IV te stemmen en hun, wat betreft B, een vrij mandaat te geven. Voorts werd de wenschelijkheid uitgesproken, Schagen als plaats voor de algemeene vergadering in 1889 voor te dragen. Hierbij werd opgemerkt, dat, mocht eene kleine gemeente met het oog op de geringe ontvangsten voor eene tentoonstelling moeielijk in aanmerking kunnen komen, dit bezwaar voor eene algemeene vergadering geheel vervalt. Naar aanleiding van een ingekomen circulaire van de Ver- eeniging „het Nederlandache Rundvee-Stamboek" werd, op voor stel van den heer Groneman, met 10 tegen 6 stemmen besloten, vanwege de afdeeling f 20 bij te dragen in de kosten eener eventueele inzending van Nederlandsch rundvee op de inter nationale tentoonstelling in 1889 te Parijs. De heer Teengs had voorgesteld hiervoor f 10 beschikbaar te stellen. Eene missive van het Nederlandsch Landbouw-comité, betreffende de oprichting van een Nederlandsche landbouwcourant werd voor kennisgeving aangenomen. De „Staatscourant" behelst de statuten der vereeniging ter behartiging van de Nederlandsche belangen op de tentoonstelling te Parijs in 1889, te Amsterdam. Zij is opgericht voor den tijd van drie achtereenvolgende jaren Het doel der vereeniging is 1. Het bevorderen van de deelneming van Nederlandsche inzenders aan de tentoonstelling te Parijs in 1889. 2. Het waarnemen van de belangen van die inzenders zoowel in Nederland als te Parys, door middel van een bestuur, optredende bij de Fransche autoriteiten als de officiëele vertegenwoordiging van Nederland en als zoodanig door die autoriteiten erkend. 3. Het opmaken van een raming dor algemeene kosten aan het optreden van Nederland verbonden, in dien geest, dat, in beginsel en voor zoover mogelijk in het belang der vertegenwoordiging van Nederland, alle kosten der deelneming door de gezamenlijke inzenders zullen worden gedragen, maar dat aan de andere zijde de inzenders, alvorens zich te verbinden, zullen weten welk deel der algemeene kosten, volgens tarief, voor hunne rekening komt, ook in verband met den duur hunner inzending. 4. Het innen en beheeren der onder 3 genoemde bijdragen van de inzenders. 5. Het vormen van een waarborgfonds, waaruit de algemeene kosten kunnen worden bestreden, voor zoover de bijdragen der inzenders en de gewone geldmiddelen der vereeniging hetzij door de geringere ontvangsten, hetzij door uitgaven boven of buiten de raming daartoe onvoldoende mochten zijn. De vereeniging telt leden en begunstigers. Leden zijn zij, die een werkzaam aandeel in de verrichtingen der Vereeniging willen nemende inzenders ter tentoonstelling kunnen als leden toetreden. Behalve de kosten aan hun eventueele deelneming aan de tentoonstelling verbonden, betalen de leden eene jaarlijksche contributie van f 5. Begunstigers zijn zij, die deelnemers zijn in het waarborgfonds of op andere wijze, met goedkeuring van hét bestuur, den luister van de Nederlandsche deelneming bevorderen. Het bestuur der Vereeniging is opgedragen aan eene commissie van minstens 12 personen, die uit hun midden aanwijzen een algemeenen voorzitter, tevens commissaris-generaal voor Neder land, een algemeenen vice-voorzitter, een algemeenen secretaris, een algemeenen penningmeester, benevens vyf leden, optredende als voorzitters der afdeelingen: nijverheid, landbouw, tuinbouw, koloniën eu fraaie kunsten. By Dyon, op de spoorweglijn Paris-Lyon-Mediterrannée, heeft deeer dagen een ontzettend ongeluk plaatsgehad. Ziehier nadere bijzonderheden. De weg was in herstelling, hetgeen niet belette, dat de snel treinen met volle vaart over het gedeelte liepen, waar de boven bouw van ballast was ontdaan. De trein, van Parijs komende derailleerde naar de zijde van de andere spoorbaan, cn juist op datzelfde oogenblik kwam de sneltrein naar Parijs ter plaatse aan, en stortte met volle vaart op de gederailleerde locomotief en de eerste wagens van den Parijschen trein. Vreeselijke tooneelen werden bij de ramp aanschouwd, nog verhoogd door de duisternis, waarin de overlevenden een tijd lang verkeerd hebben, want door den schok waren alle lichten nitgedoofd. Het gekerm en de kreten voltooiden het verschrikke lijke tafereel. Er waren onder de gekwetsten, die de dooden hun lot be nijdden. Sommigen hunner konden ternauwernood verwyderd worden, zoozeer waren zy verminkt. Er waren reizigers, die in rytuigen als gevangen waren, daar zij beklemd zaten tusschen hunne afdeeling. Gedurende eenige uren had men niets voor deze personen kunnen doen. De vrouw van een officier toonde in den vreese- lijken toestand eene zeldzame tegenwoordigheid van geest. In de duisternis haalde zij eene doosje met lucifers uit haren zak en stak daarmede haren zakdoek en vervolgens haren stroohoed in brand om zich licht te verschaffen. Ontzettende werkelijkheid, die zich toen voor haar openbaardeZij vond haren man en haar kind, dat zij in een hoek geplaatst had, gedood. Het kind, haar eenige spruit, was al slapende de eeuwigheid ingegaan. Gelijk gewoonlijk bij dergelijke rampen, hebben ook hier wonderbaarlijke reddingen plaats gehad. De machinist van den gederailleerden trein werd gedood, en de stoker naast hem bleef ongedeerd. Een gewezen ordoDnans-offfcier van wijlen Napo leon III, die zich in een slaapwagen bevond, heeft zonder letsel het rijtuig verlaten, dat verbrijzeld werd. Hetzelfde geluk is te beurt gevallen aan den heer Nisard, onder-directeur by het Ministerie van Financiën. Onder eenige op elkaar gestapelde wagens heeft men een kind slapende te voorschijn gehaald. Toen het ontwaakte, lachte het Een der conducteurs is krankzinnig geworden. Toen men hem, terwijl hij, met een lantaarn zwaaiende, nog steeds op den weg bleef, wilde verwijderen, riep hij in een schaterlach uit: „De trein is in beweging; ik moet dus immers het tecken geven Indien het ongeval eenige meters verder, op eene hooge viaduct had plaats gehad, zouden de beide treinen vermoedelijk naar beneden zijn gestort. De hulp daagde zeer laat op, doordien eenige telegraafpalen omgeworpen werden, zoodat de telegrafische gemeenschap verbroken werd. Door de Spoorweg-Maatschappij wordt het onheil geweten aan eene binnenwaartsche verkromming van de spoorstaven, hetzij door den trein welke van het spoor geraakte zeiven, of wel door een der vier vorige expressetreinen veroorzaakt. Wegens de sterke helling van de baan op de plaats der ramp pleegt dat gedeelte dagelijks te worden onderzocht. Het schijnt dat ten gevolge van het derailleeren de stoomfluit onklaar was geworden. De machinist van den trein uit het zuiden had, op korten afstand het gevaar bespeurende, nog getracht dien tot staan te brengen, maar te laat. Behalve een groot aantal gekwetsten, telde men negen dooden. Uit de vrouwenwereld. Hoe men eene jonge dame twee honderd jaren geleden naar huis geleidde, kan men lezen in een curieus boek, dat anno 1662 door den Hamburger notaris Albertus Sommer werd uitgegeven onder den verlokkenden titel van Der Deutsche Auführer zu anmuthigen und zierlichen Conversations gespraehen." We geven daaruit tot nut en vermaak onzer lezeressen de navolgende „Aanleiding tot gesprek bij 't naar huis geleiden van een jonge dame" hier weder. Heer: „Deugdzame jonkvrouw, ik heb groote reden, my thans gelukkig te noemen en mij er over te verheugen, dat heden mijn gelukster eerst goed is opgegaan, aangezien ik niet alleen waardig word gekeurd in het gezelschap van zulke vriendelijke en beminne lijke jonkvrouwen mede tegenwoordig te zijn, maar ook bovendien nog de eer mag genieten, eene zoo deugdzame jonkvrouw naar huis te geleiden." Dame: „Monsieur, ik mag aannemen, dat de jonkvrouwen zich gelukkig mogen achten, dewijl zij de eer hebben gehad, door zulk een hoffelijk en bescheiden jonkman te zijn gediend. Inzonderheid gevoel ik my jegens hem verplicht, wijl hij zich de groote moeite wil getroosten, mij tot bij mijne ouders gezelschap te houden." Heer „Deugdzame jonkvrouw, ik bid veeleer om verschooning, wijl ik de vermetelheid heb gehad, u bij het huiswaarts keeren een geleider te geven. Uwe liefderijke en hartroerende gesprekken, zeer fatsoenlijke gebaren en aangename vroolijkheid hebben mij daartoe aanleiding gegeven, zoodat ik niet kon nalaten, u nog verder van dienst te zijn en mij zoodanig te gedragen, dat gij goed en behouden thuis komt." Dame„Monsieur, uwe hoffelijke betuigingen verplichten mij tot dankbare wedervergeldingik zal dan ook niet in gebreke blijven, ze naar behooren te prijzen, totdat ik in de gelegenheid worde gesteld, u weder eenige aangename eerediensten te bewijzen..." Men behoeft slechts een vlnchtigen blik in het tegenwoordige complimenten-boek te werpen, om te erkennen, welke reusachtige vorderingen de wereld heeft gemaakt in de kunst van minzame en sierlijke gesprekken te voeren, sedert wijlen Albertus Sommer zijn merkwaardig boek schreef. Maar zou toen niet reeds de conversatietoon onder jongelieden wat minder vervelend en lang- wylig zijn geweest De jonge dames van anno 1662 zal 't zeker ook wel aangenaam zijn geweest, als hare cavaliers zich bij 't naar huis brengen niet al te streng aan de voorschriften van den galanten Hamburger notaris hielden want hoeveel mylen hadden de jongeluidjes onder zulke deugdzame gesprekken moeten afleggen, voor dat ze den moed tot een liefdesverklaring of eerst tot het geven van een kus hadden gevonden? (De Avondpost.) Professor Max Muller, ofschoon in Engeland met het stelsel van fooien-geven genoegzaam vertrouwd, merkte op dat de kellners in de Berlijnsche bier tuinen er een bijzondere manier op na hielden. Zij geven altijd trouw kleingeld terug, doch het tien Penningstuk (6 cents), dat juist het onbrekende zou aan vullen, ontbreekt geregeld. Zy halen dan al het geld, dat zy hebben, voor den dag en zoeken ijverig en net zoo lang dat de gaat zegt: „Nu ja, 't is goed hoor!" maar werkelijk is eronder hun geld geen enkel tien Pf.-stuk te bekennen. De hoogleeraar onderzocht de zaak met den noodigen ernst en zag dat zij elk stuk van bedoeld bedrag, 't welk zij ontvingen, in hun linker vestjeszakje stopten, het zakje waarin zij juist nooit zochten, als er kleingeld teruggegeven moest worden. Toen-zijn beurt om te betalen kwam en de kellner weder geen tien Penning had om terug te geven, zeide de hooggeleerde heel bedaard„Zoek dan maar eens in je linker vestzak." De kellner haalde er het ont brekende geldstuk uit, gaf het aan prof. Muller, doch permitteerde zich tevens de weelde om op te merken„Mijnheer is vroeger zelf zeker ook kellner geweest 1" Het volgende fabelachtig verhaal omtrent een diefstal te New- York doet de ronde Eene bende dieven, bestaande uit 12 man, was door middel van handlangers de afmetingen, het gewicht, enz. te weten gekomen van de groote geldkast der Prestonbank, in de Rolandstraat aldaar. Het gevaarte woog 8000 kilo. De dieven berekenden dat de kast, wanneer ze luchtdicht gesloten was, te water gelaten een draagvermogen zou hebben van 250 kilo. Nu maakten zy uit dun staal en yzer eene soort van boegspriet, mast en roer, een en ander pasklaar en in zeer korten tijd met bouten aan de kast vastgemaakt. Toen in den nacht van 2 op 3 Au gustus dc kast met ongekende inspanning was gesloten en te water gelaten, werd zy in een ommezien in eene soort van schip veranderd. Twee leden der bende begaven zich aan boord met kompas en toebehooren, en toen ook nog een zeil gehcschen was ging het de rivier af naar het vier uren verder gelegen Euston, waar de kast werd geopend en geledigd. De dieven vonden 1£ millioen aan staatspapieren en 85,000 dollars aan geld. Volgens verklaring van zaakkundigen gaf het varen met dit vaartuig blijk van eene zeemanskennis als men zelden aantreft. Eene voorbijvarende stoomboot heeft gerapporteerd, dat de kast met eene flinke bries 7£ mjjl liep, maar men had niet kunnen vermoeden dat de stoute zeelieden zulk een fortuin onder hunne voeten hadden. De justitie is ondanks alle ernstige po gingen er niet in geslaagd een spoor der dieven te ontdekken. Hoe zij niettemin al deze bijzonderheden zou zijn te weten ge komen, blijkt niet. Snelpersdruk van A, A. Bakker Cz., Nieuwediep.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1888 | | pagina 4