HELDBRSCHE-
NIEUWEDIEPER COURANT.
Jaargang 49.
M. 19. Vrijdag 13 Februari 1891.
Nieuwsblad voor Hollands Noorderkwartier.
E N
J. H. VAN BALEN.
,Er. deaespereert nimmer 1"
Jan Pitttrss. Coen.
Het^Vaderlandt ghetronwe|
Blijf ick tot in den doot;
Wilhelmuslied.
Versoliljnt lederen Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per 3 maanden.
Voor de courant binnen de gemeente0.70, met Zondagsblad 1.05
naar de overige plaatsen vau Nederland 0.90, a 1.35
naar alle landen, die in het postverdrag
zijn opgenomen (inbegrepen Ooat-
Indie en Amerika) 1.75, 2.10
naar Znid-Afrika2.50, 3.
REDACTEUR-UITGEVER
Molenplein 162/163.
HELDER.
Prijsderadvertentiën:
Van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent. Bij abonnement, naar gelang van dc
hoeveelheid regels, aanmerkelijk lager.
Ingezonden mcdedceliugen en aanbeveliugcn, geplaatst tasschen den tekst, per regel 15 ct
Advertenticn voor liefdadige doeleinden5
Dienstaanbiedingen voor den werkenden standn
Agenten in het buitenland: België, Mr. N. Bertoux, Agence de publicité, 12 Rue Ste-Gudule, Bruxelles; N.-Jersey en Omstreken: Mr. P. Langeveld Mz., Okonite Co, Passaic.
NEDERLAND.
HELDER, 12 Februari.
De leden van de Eerste Kamer zijn ter verga
dering bijeengeroepen tegen Maandag 16 dezer,
des avonds te 8J uur.
Naar „de Haagsche Ct." verneemt, zal een
nieuwe ridderorde worden ingesteld, voor wer
kelijke verdiensten.
In een jl. Zondag te Enschede gehouden
socialisten-vergadering is, nadat de heer Domela
Nieuwenhuis had gesproken over den „achturigen
arbeidsdag", eene motie van ongeveer den vol
genden inhoud aangenomen
„De vergadering, overwegende, dat de minister
van Binnenl. Zaken in de Volksvertegenwoordi
ging verklaard heeft, dat de burgemeester van
Enschede het recht heeft de menschen dood te
laten schietenoverwegende dat tijdens de laatste
werkstaking die burgemeester van dat recht
geen gebruik heeft gemaakt, besluit dien burge
meester daarvoor haren dank te betuigen
Burgemeester Van der Zee was ter vergadering
tegenwoordig en kon dus de hulde zelf in ont
vangst nemen.
Binnenlandsch nieuws.
Helder. Gemeenteraad. Zitting van Dinsdag
10 Februari 1891.
Voorzitter de heer Burgemeester.
Tegenwoordig 14, later 15 leden. Afwezig zijn
de heeren Franken en Hoogenbosch.
De tribune is eivol.
De voorzitter opent deze eerste vergadering in
1891 met een welkomstgroet en onder het uit
spreken van de beste wenschen in het nieuw begonnen
jaar, voor de gemeente Helder iu 't algemeen, voor
de leden van den Raad en hunne huisgenooten meer
in het bijzonder.
De gehouden aanteekeningen van het verhandelde
in de beide vorige zittingeu worden hierna voorge
lezen en onveranderd goedgekeurd.
Aan de orde isde beëediging van het op 2
December 11. gekozen Raadslid, den heerC. D. Zur-
mühlen. Deze wordt door den Secretaris binnen
geleid en legt achtereenvolgens in handen des Voor
zitters de gevorderde eeden af, bepaald bij art. 87
der Grondwet en art. 39 der Gemeentewet.
De Voorzitter wenscht den heer Zurmiihlen geluk
met zijne benoeming en spreekt de wensch uit dat
hij zijne krachten mede zal wijden aan de belangen,
aan de bevordering van den bloei onzer gemeente.
Feuilleton Tan de Helderache- en Nieuwedieper Conrant.
76> DOLORES.
Roman van Gravin EUFEMIA BALLESTREM.
(Uit het Duitse h.)
Toen dokter Rusz haar torenkamertje had
verlaten, greep Dolores onwillekeurig naar
een lucifer en stak daarmede de in den
schoorsteen geworpen stukken papier in
brand. Zij wist zelf niet, waarom zij het
deed, maar de handen doen dikwijls iets,
zonder dat men weet, waarvoor het goed is.
En terwijl zij zoo voor den schoorsteen stoncl
en zag, hoe die stukjes papier door de
vlammen werden verteerd, viel baar plotse
ling die zonderlinge droom in, waarvan zij
dien nacht gedroomd had, hoe dokter Rusz
haar dat groote blad overreikte en hoe zij
dit toen verscheurd en daarna verbrand had.
„Het is zonderling," dacht zij en toen her
innerde zij zich, hoe, verder droomende,
dokter Rusz door den schoorsteen verdwenen
was. „Het is dwaas," zeide zij tot zichzelve,
maar toch stond zij op en begon den schoor
steenmantel nauwkeurig te onderzoeken,
hier drukkende en daar pogende te verschui
ven, maar zonder gevolg. Nu dacht zij er
over na, wat toch wel aan den toren zou
grenzen en daar zij den noordelijken vleugel
nog niet betreden had, besloot zij dadelijk,
dit te gaan onderzoeken. Eenmaal besloten
hebbende, wilde zij het uitvoeren ook. Zij
De heer Zurmiihlen zegt, alvorens zijnen zetel
in te nemen, dat het hem een eer is, na door het
vertrouwen der burgerij tot Raadslid te zijn benoemd,
in dit College zitting te nemen. Hij heeft lieden
onder eede verklaard zijne plichten als lid van den
Gemeenteraad naar behooreu te zullen vervullen
spr. verklaart, dat ook zonder dien eed te hebben
zullen doen. Als ik vanavond meermalen 't woord
mocht vragen, zegt spr., wijt het dan niet aan
onbescheidenheid mijnerzijds, maar aan mijne belang
stelling in de zaken, de gemeente betreffende. Na
zich ten slotte nog voor de medewerking van den
Voorzitter, den Secretaris en zijne medeleden te
hebben aanbevolen, neemt de heer Zurmiihlen zitting.
Voorlezing geschiedt van een (aan onze lezers
bekend) adres van den heer J. de Waal c. s.,
waarin de aandacht wordt gevestigd op den ver
vuilden staal, waarin zich het Heldersche kanaal
bevindt en op den invloed, die deze toestand op de
gezondheid der omwonenden uitoefent, verzoekende
de gevaren, die uit het open riool het Iielder
sche kanaal kunnen voortkomen, zooveel mogelijk
weg te nemen. Dit kan geschieden door voor de
noodige waterverversching zorg te dragen, volgens
de plannen van den 1ste luit.-ingeuieur Faurc, bij
het adres overgelegd. (Zie ons nummer van 2 Nov. 11.)
Op voorstel des Voorzitters wordt besloten dit
adres om advies te stellen in handen van B. en W.
en van de Commissie van bijstand voor de Gemeen
tewerken.
De Voorzitter brengt ter tafel de in het vorige
jaar voorloopig vastgestelde politie-verordening voor
deze gemeente, thans verrijkt met de bemerkingen,
door HH. Gedep. Staten dezer provincie op
verschillende artikelen gemaakt en met de daar
omtrent door B. en W. gedane voorstellen.
Artikelsgewijze worden deze bemerkingen en advie
zen van het Dag. Bestuur aan het oordeel van den
Raad onderworpen, welke arbeid bijna twee uren
vordert, zonder tot belangrijke op- of aanmerkingen
aanleiding te geven. Van artikel 2, handelende
over het tegengaan van overtredingen door amb
tenaren, wenscliten Gedep. Staten de laatste alinea
te doen vervallen, als meer speciaal thuisbehoorende in
de instructie voor de ambtenaren. B. en W. stellen
echter voor de alinea te behouden, op grond dat het
publiek, in het bezit van een exemplaar der politie
verordening, wete welke ambtenaren tot het tegen
gaan van overtredingen bevoegd zijn. Een voor
stel van den heer Oudenhoven, bij de behandeling
van dit artikel gedaan, om alle gemeente-ambtenaren
tot onbezoldigde rijks-veld wachters te doen aanstellen,
werd niet voldoende ondersteund. Met 11 tegen
4 stemmen werd, conform 't advies van B. en W.,
besloten de laatste al. van art. 2 onveranderd te
behouden. Tegen stemden de heeren Govers, Klik,
Korver en Over de Linden.
Artikel 34 bepaalde dat tot het vervoeren van
gevaarlijke dieren de machtiging van den Commis
saris van Politie werd vereischt. Gedeputeerde Staten
achtten in dit geval de vergunning van B. en W.
schelde Ramo en deelde hem dadelijk haar
wensch mede. Toen hij de noodige sleutels
gehaald had, deelde hij Dolores mede, dat
mejuffrouw Kohier zeer verheugd was, dat
zij zich niet bij de expeditie behoefde te
voegen, want zij vond het daar niet pluis.
Als zij soms 's avonds laat nog aan het werk
was, had zij dikwijls in die vertrekken het
geluid van zachte schreden gehoord.
„Ratten," besloot Ramo veelbeteekenend.
„Natuurlijk," knikte Dolores„de goede
juffrouw schijnt echter bang te zijn, dat
daar ergens een geest rondwaart."
Ramo, die vooruitliep, opende nu de ijze
ren deur, die het dichtst bij de torenkamer
gelegen was en welke bijna hermetisch geslo
ten scheen. Men kwam nu in een eikenhouten
corridor, welks vensters, evenals die van
de andere corridors van den Valkenhof, op
de binnenplaats uitzagen. De deuren, die op
dezen corridor uitkwamen, waren allen stevig
gesloten en weerstonden alle pogingen om
ze te openen. Aan het einde van den corridor
kwam men aan eene smalle deur en toen
het gelukt was deze te openen, kwam men
in een ruim, hoog vertrek.
„Maar, Ramo, zijn dit niet de vertrekken,
die mijne ouders hebben bewoond vroeg
Dolores, terwijl zij voortliep en Ramo de
vensters ging openen.
„Ja, genadige vrouw," antwoordde de
oude bediende zuchtend, waarmede Dolores
instemde, want hoewel de vertrekken ruim
en kostbaar gemeubeleerd waren, moesten zij
toch het zonlicht ontberen en er heerschte
een beklemmende, sombere lucht.
noodzakelijk en wijzigden het artikel in dien zin,
waarmede het. Dag. Bestuur zich vereenigt. De heer
Korver acht het zeer bezwaarlijk voor B. en W.,
deze wijziging aan te brengen, omdat het Dag.
Bestuur niet altijd bijeen is, om de gevraagde ver
gunning te verleenen. Ook met het oog op volgende
artikelen van dien aard, geeft spr. in overweging
den Commissaris van Politie te machtigen, in ge
vallen als de hier bedoelde namens B. en W.
te kunnen optreden. De Voorzitter verzekert dat
dit in de bedoeling van het Dag. Bestuur ligt,
waarna het artikel gewijzigd wordt goedgekeurd.
Tot de behandeling van art. 101 gevorderd zijnde,
wordt door den heer Oudenhoven voorgesteld het
overig deel der Verordening nog ruim 100 arti- j
kelen te laten liggen tot na het behandelen van
de andere op de agenda voorkomende puuten.
De Voorzitter geeft echter de verzekering dat't werk
spoedig afgcloopen zal zijn, waarom hij voorstelt
voort te gaan.
Artikel 122, straf bedreigende tegen het samen
houden van een groot aantal kinderen in daarvoor
ongeschikte lokaliteiten, zou volgens den heer Korver
kunnen vervallen, omdat de gewijzigde schoolwet
daarin voorziet, zoover het schoollokalen betreft,
waarop 't artikel ..toch hoofdzakelijk doelt. De
Voorzitter is echter voor het behoud, wijl met dit
artikel de vele naai- en breischolen, die buiten het
bereik vau de Schoolwet staan, kunnen worden
bedoeld.
Nadat dc heer Korver nog heeft opgemerkt, dat
dan ook wel tegen de hoofden vau zeer talrijke
•rezinnen, in ongeschikte woningen verblijf houdende,
eene vervolging kan worden ingesteld, wordt een
parig tot behoud van het artikel besloten.
Artikel 143, betreffende het in beslagnemen van
voor de gezondheid schadelijk vleesch, geeft mede
aanleiding tot eenige discussie. De heer Zur
miihlen ontvangt op zijn vraag, of op de inbeslag
neming de onteigeningswet van toepassing is, van
den Voorzitter een toestemmend antwoord. De
opmerking vau Gedep. Staten, die tot deze discussie
aanleiding gaf: dat de kosten der vernietiging van
het inbeshiggenoraen vleesch voor rekening der ge
meente zullen moeten komen, wordt door B. en W.
overgenomen en het artikel, aldus gewijzigd, vast
gesteld. Dit geschiedt echter niet dan nadat de
heer Oudenhoven er op heeft aangedrongen de
slachters geen vergoeding te geven voor het bij hen
in beslag genomen bedorven vleesch, daar dan de
strafbepaling gevoegelijk achterwege kan blijven,
terwijl de Voorzitter integendeel meent dat het reeds
voldoende straf is, wanneer bekend wordt dat bij
ben bedorven vleesch is aangetroffen. Dc heer
Korver maakt een einde aan deze discussie, door
te herinneren dat artikel 48 der Verordening, rege
lende de in- en doorvoer en het in voorraad heb
ben van bedorven vleesch, iu deze leemte voorziet.
Gedep. Staten wenschen verder de tweede al.
van art. 157, houdende verbodsbepaling tegen het
ophalen door particulieren van meststoffen, te doen
vervallen. Het artikel wordt echter onveranderd
behouden, omdat het anders aan particulieren zou
vrijstaan als concurrent van den gemeente-reini
gingsdienst op te treden.
Met het bespreken van het artikel, betrekkelijk
de door de ingezetenen te vervullen persoonlijke
diensten, welk artikel mede onveranderd wordt
behouden, is de behandeling van de uit ruim 200 arti
kelen bestaande Verordening ten einde. Deze
zal nu opnieuw aan de goedkeuring van HH. Gedep.
Staten worden onderworpen.
Aan de orde wordt nu gesteld de behandeling
van het reeds in de vorige zitting besproken adres
van den heer J. Pot, te Alkmaar, concessie ver-
i zoekende tot het maken, hebben en gebruiken eener
i telefonische geleiding binnen deze gemeente, toen
maals om advies gesteld in handen van B. en W.
Deze bieden nu het ontwerp-reglement aan, waar
naar de concessie zal worden geregeld. Dit reglement
bepaalt in hoofdzaak: dat aan den adressant de
gevraagde concessie zal worden verleend tot weder
opzegging, aanvangende op den dag, waarop het
centraal-bureau zal worden geopenddat de con
cessie niet aan anderen kan worden overgedragen,
zonder speciale machtiging vau B. en W.dat de
uitvoering der voor aanleg en exploitatie benoodigde
werken in overleg met B. en W. moet geschieden dat
de draadspnnning de lengte van 500 meter niet mag te
boven gaan; dat de draden niet lager dan die van 't Rijk
mogen worden aangebrachtdat het Centraal-tele-
foonbureau binnen 3 maanden na de aanvaarding
der concessie moet zijn geopend dat gevraagde
aansluitingen niet zonder machtiging van B. en W.
mogen worden afgewezen dat het Centraal-bureau
tijdelijk zal worden gevestigd in het politie-bureau
aan het Molenplein, terwijl met de bediening van
de telefoon voorloopig een politie-beambte kan wor
den belast, tot van de verbinding zoodanig druk
gebruik zal worden gemaakt, dat een afzonderlijk
gebouw tot Centraal-burean zal kunnen worden
ingericht; dat de concessionaris zich verbindt de
verschillende politie-bureaux, het bureau van den
Commissaris van Politie en het Vischafslag-lokaal
aan de Buitenhaven kosteloos telefonisch te verbin
den dat alle andere aansluitingen ten dienste der
gemeente tot den minimum-prijs vau f30 worden
tot stand gebracht en dat een telefoon aanwezig 2ij
in het stationsgebouw van den Hollandschen spoor
weg dat zoo weinig mogelijk draden aan gemeente
gebouwen worde bevestigd en, zoo dit noodig blijkt,
dat dan de concessionaris voor zijne rekening neemt
de verhoogde brandassurantie-premie, die naar aan
leiding van de bevestigde telefoondraden door de
Verzekering-maatschappijen zouden kunnen worden
gevorderdbij intrekking der concessie is de con
cessionaris verplicht alle werken binnen 6 maanden
in den vorigen staat terug te brengen. Naar aan
leiding van dit voorgelezen ontwerp-besluit vraagt de
heer Over de Linden of de heer Pot met deze voor
waarden bekend is. Spr. meent dat de concessio
naris tegen het artikel, waarbij bepaald wordt dat
„Arme moeder," dacht Dolores weemoe
dig. „Gij hebt dus in deze vertrekken als
in een grafkelder moeten wonen en alle
zon moeten ontberen, terwijl gij, eene dochter
van het zuiden, die toch zoo noodig hadt
Zij kwamen nu iu een kamer, die gemeu
bileerd was met zware, gesneden zwart
eikenhouten meubelen, en die slechts één
ingang scheen te hebben. Door het laatste
venster kon het zonlicht slechts schaars
binnendringen en het viel juist op een zetel,
welke in de vensternis stond.
„Hier heeft de genadige vrouw altijd
gezeten en de zon afgewacht. Zij liet de
zonnestralen dan zoo lang op haar gelaat
schijnen, tot zij weder verdwenen," ver
klaarde Ramo bewogen, terwijl hij op den
zetel aan het venster wees.
Nu werd het Dolores toch zeer zwaar om
het hart en zij zette zicli neder op de plaats,
waar hare moeder het geliefd zonnetje af
wachtte, hetwelk haar in den zomer zoo
kort en spaarzaam bezocht, terwijl het in
den winter deze verloren hoek in het geheel
niet bereikte.
„Grenst dit vertrek niet aan mijn toren
kamer vroeg Dolores na een oogenblik
van smax-telijke overpeinzingen en toen Ramo
toestemmend antwoordde, sprak zij den
wensch uit om dezen muur te laten door
breken, om ten minste dit vertrek met den
door haar bewoonden vleugel te verbinden.
In plaats van te antwoorden, zeide Ramo
plotseling.
„Juffrouw Kohier heeft wel schreden ge
hoord en geen ratten. Hier zijn de voet
sporen
Hij wees naar den grond, op welks vloer
kleed, evenals in de andere kamers, een
dikke laag stof lag, stof, dat reeds daar lag
van af den tijd, dat de Falkners na den
twist tusschen de twee broeders, den Val
kenhof verlaten hadden. En in deze dikke
grijze stoflaag zag men inderdaad voetstappen
en wel van een man, die deze kamer eerst
geheel doorkruist scheen te hebben en toen
recht op den schoorsteen toegeloopen was.
„Ramo, hoe oud zijn deze voetstappen
vroeg zij na eenige oogenblikken stilte.
„Zij zijn nog nieuw," verklaarde Ramo
hoofdschuddend. „Hier zijn nog meer sporen,
maar die zijn reeds half met stof bedekt."
Met deze woorden volgde hij de naar den
schoorsteen leidende schreden en een lucifer
ontstekende, bemerkte hij nu ook vingeraf
drukken tegen de berookte ijzeren vuurplaat.
Deze afdrukken volgende, vond hij einde
lijk een knopje, dat hij dooreen krachtig druk
ken in beweging bracht, waarop de wand
langzaam en zonder geluid zoover naar
boven ging, dat, als men zich bukte, men
kon zien in de torenkamer, welke Dolores
in gebruik had.
„Dat is eene zeer onaangename ontdekking,
Ramo riep zij na de eerste ontsteltenis
uit. „Wie weet, hoeveel malen men mij
daar reeds en God weet, met welk doel,
heeft gadegeslagen."
Ramo stond in diepe overpeinzingen ver
zonken.
(Wordt vervolgd.)