HELDBRSCHE- NIEUWEDIEPER COURANT. Jaargang 49. M. 19. Vrijdag 13 Februari 1891. Nieuwsblad voor Hollands Noorderkwartier. E N J. H. VAN BALEN. ,Er. deaespereert nimmer 1" Jan Pitttrss. Coen. Het^Vaderlandt ghetronwe| Blijf ick tot in den doot; Wilhelmuslied. Versoliljnt lederen Dinsdag, Donderdag en Zaterdag. Abonnementsprijs per 3 maanden. Voor de courant binnen de gemeente0.70, met Zondagsblad 1.05 naar de overige plaatsen vau Nederland 0.90, a 1.35 naar alle landen, die in het postverdrag zijn opgenomen (inbegrepen Ooat- Indie en Amerika) 1.75, 2.10 naar Znid-Afrika2.50, 3. REDACTEUR-UITGEVER Molenplein 162/163. HELDER. Prijsderadvertentiën: Van 15 regels 50 cent, elke regel meer 10 cent. Bij abonnement, naar gelang van dc hoeveelheid regels, aanmerkelijk lager. Ingezonden mcdedceliugen en aanbeveliugcn, geplaatst tasschen den tekst, per regel 15 ct Advertenticn voor liefdadige doeleinden5 Dienstaanbiedingen voor den werkenden standn Agenten in het buitenland: België, Mr. N. Bertoux, Agence de publicité, 12 Rue Ste-Gudule, Bruxelles; N.-Jersey en Omstreken: Mr. P. Langeveld Mz., Okonite Co, Passaic. NEDERLAND. HELDER, 12 Februari. De leden van de Eerste Kamer zijn ter verga dering bijeengeroepen tegen Maandag 16 dezer, des avonds te 8J uur. Naar „de Haagsche Ct." verneemt, zal een nieuwe ridderorde worden ingesteld, voor wer kelijke verdiensten. In een jl. Zondag te Enschede gehouden socialisten-vergadering is, nadat de heer Domela Nieuwenhuis had gesproken over den „achturigen arbeidsdag", eene motie van ongeveer den vol genden inhoud aangenomen „De vergadering, overwegende, dat de minister van Binnenl. Zaken in de Volksvertegenwoordi ging verklaard heeft, dat de burgemeester van Enschede het recht heeft de menschen dood te laten schietenoverwegende dat tijdens de laatste werkstaking die burgemeester van dat recht geen gebruik heeft gemaakt, besluit dien burge meester daarvoor haren dank te betuigen Burgemeester Van der Zee was ter vergadering tegenwoordig en kon dus de hulde zelf in ont vangst nemen. Binnenlandsch nieuws. Helder. Gemeenteraad. Zitting van Dinsdag 10 Februari 1891. Voorzitter de heer Burgemeester. Tegenwoordig 14, later 15 leden. Afwezig zijn de heeren Franken en Hoogenbosch. De tribune is eivol. De voorzitter opent deze eerste vergadering in 1891 met een welkomstgroet en onder het uit spreken van de beste wenschen in het nieuw begonnen jaar, voor de gemeente Helder iu 't algemeen, voor de leden van den Raad en hunne huisgenooten meer in het bijzonder. De gehouden aanteekeningen van het verhandelde in de beide vorige zittingeu worden hierna voorge lezen en onveranderd goedgekeurd. Aan de orde isde beëediging van het op 2 December 11. gekozen Raadslid, den heerC. D. Zur- mühlen. Deze wordt door den Secretaris binnen geleid en legt achtereenvolgens in handen des Voor zitters de gevorderde eeden af, bepaald bij art. 87 der Grondwet en art. 39 der Gemeentewet. De Voorzitter wenscht den heer Zurmiihlen geluk met zijne benoeming en spreekt de wensch uit dat hij zijne krachten mede zal wijden aan de belangen, aan de bevordering van den bloei onzer gemeente. Feuilleton Tan de Helderache- en Nieuwedieper Conrant. 76> DOLORES. Roman van Gravin EUFEMIA BALLESTREM. (Uit het Duitse h.) Toen dokter Rusz haar torenkamertje had verlaten, greep Dolores onwillekeurig naar een lucifer en stak daarmede de in den schoorsteen geworpen stukken papier in brand. Zij wist zelf niet, waarom zij het deed, maar de handen doen dikwijls iets, zonder dat men weet, waarvoor het goed is. En terwijl zij zoo voor den schoorsteen stoncl en zag, hoe die stukjes papier door de vlammen werden verteerd, viel baar plotse ling die zonderlinge droom in, waarvan zij dien nacht gedroomd had, hoe dokter Rusz haar dat groote blad overreikte en hoe zij dit toen verscheurd en daarna verbrand had. „Het is zonderling," dacht zij en toen her innerde zij zich, hoe, verder droomende, dokter Rusz door den schoorsteen verdwenen was. „Het is dwaas," zeide zij tot zichzelve, maar toch stond zij op en begon den schoor steenmantel nauwkeurig te onderzoeken, hier drukkende en daar pogende te verschui ven, maar zonder gevolg. Nu dacht zij er over na, wat toch wel aan den toren zou grenzen en daar zij den noordelijken vleugel nog niet betreden had, besloot zij dadelijk, dit te gaan onderzoeken. Eenmaal besloten hebbende, wilde zij het uitvoeren ook. Zij De heer Zurmiihlen zegt, alvorens zijnen zetel in te nemen, dat het hem een eer is, na door het vertrouwen der burgerij tot Raadslid te zijn benoemd, in dit College zitting te nemen. Hij heeft lieden onder eede verklaard zijne plichten als lid van den Gemeenteraad naar behooreu te zullen vervullen spr. verklaart, dat ook zonder dien eed te hebben zullen doen. Als ik vanavond meermalen 't woord mocht vragen, zegt spr., wijt het dan niet aan onbescheidenheid mijnerzijds, maar aan mijne belang stelling in de zaken, de gemeente betreffende. Na zich ten slotte nog voor de medewerking van den Voorzitter, den Secretaris en zijne medeleden te hebben aanbevolen, neemt de heer Zurmiihlen zitting. Voorlezing geschiedt van een (aan onze lezers bekend) adres van den heer J. de Waal c. s., waarin de aandacht wordt gevestigd op den ver vuilden staal, waarin zich het Heldersche kanaal bevindt en op den invloed, die deze toestand op de gezondheid der omwonenden uitoefent, verzoekende de gevaren, die uit het open riool het Iielder sche kanaal kunnen voortkomen, zooveel mogelijk weg te nemen. Dit kan geschieden door voor de noodige waterverversching zorg te dragen, volgens de plannen van den 1ste luit.-ingeuieur Faurc, bij het adres overgelegd. (Zie ons nummer van 2 Nov. 11.) Op voorstel des Voorzitters wordt besloten dit adres om advies te stellen in handen van B. en W. en van de Commissie van bijstand voor de Gemeen tewerken. De Voorzitter brengt ter tafel de in het vorige jaar voorloopig vastgestelde politie-verordening voor deze gemeente, thans verrijkt met de bemerkingen, door HH. Gedep. Staten dezer provincie op verschillende artikelen gemaakt en met de daar omtrent door B. en W. gedane voorstellen. Artikelsgewijze worden deze bemerkingen en advie zen van het Dag. Bestuur aan het oordeel van den Raad onderworpen, welke arbeid bijna twee uren vordert, zonder tot belangrijke op- of aanmerkingen aanleiding te geven. Van artikel 2, handelende over het tegengaan van overtredingen door amb tenaren, wenscliten Gedep. Staten de laatste alinea te doen vervallen, als meer speciaal thuisbehoorende in de instructie voor de ambtenaren. B. en W. stellen echter voor de alinea te behouden, op grond dat het publiek, in het bezit van een exemplaar der politie verordening, wete welke ambtenaren tot het tegen gaan van overtredingen bevoegd zijn. Een voor stel van den heer Oudenhoven, bij de behandeling van dit artikel gedaan, om alle gemeente-ambtenaren tot onbezoldigde rijks-veld wachters te doen aanstellen, werd niet voldoende ondersteund. Met 11 tegen 4 stemmen werd, conform 't advies van B. en W., besloten de laatste al. van art. 2 onveranderd te behouden. Tegen stemden de heeren Govers, Klik, Korver en Over de Linden. Artikel 34 bepaalde dat tot het vervoeren van gevaarlijke dieren de machtiging van den Commis saris van Politie werd vereischt. Gedeputeerde Staten achtten in dit geval de vergunning van B. en W. schelde Ramo en deelde hem dadelijk haar wensch mede. Toen hij de noodige sleutels gehaald had, deelde hij Dolores mede, dat mejuffrouw Kohier zeer verheugd was, dat zij zich niet bij de expeditie behoefde te voegen, want zij vond het daar niet pluis. Als zij soms 's avonds laat nog aan het werk was, had zij dikwijls in die vertrekken het geluid van zachte schreden gehoord. „Ratten," besloot Ramo veelbeteekenend. „Natuurlijk," knikte Dolores„de goede juffrouw schijnt echter bang te zijn, dat daar ergens een geest rondwaart." Ramo, die vooruitliep, opende nu de ijze ren deur, die het dichtst bij de torenkamer gelegen was en welke bijna hermetisch geslo ten scheen. Men kwam nu in een eikenhouten corridor, welks vensters, evenals die van de andere corridors van den Valkenhof, op de binnenplaats uitzagen. De deuren, die op dezen corridor uitkwamen, waren allen stevig gesloten en weerstonden alle pogingen om ze te openen. Aan het einde van den corridor kwam men aan eene smalle deur en toen het gelukt was deze te openen, kwam men in een ruim, hoog vertrek. „Maar, Ramo, zijn dit niet de vertrekken, die mijne ouders hebben bewoond vroeg Dolores, terwijl zij voortliep en Ramo de vensters ging openen. „Ja, genadige vrouw," antwoordde de oude bediende zuchtend, waarmede Dolores instemde, want hoewel de vertrekken ruim en kostbaar gemeubeleerd waren, moesten zij toch het zonlicht ontberen en er heerschte een beklemmende, sombere lucht. noodzakelijk en wijzigden het artikel in dien zin, waarmede het. Dag. Bestuur zich vereenigt. De heer Korver acht het zeer bezwaarlijk voor B. en W., deze wijziging aan te brengen, omdat het Dag. Bestuur niet altijd bijeen is, om de gevraagde ver gunning te verleenen. Ook met het oog op volgende artikelen van dien aard, geeft spr. in overweging den Commissaris van Politie te machtigen, in ge vallen als de hier bedoelde namens B. en W. te kunnen optreden. De Voorzitter verzekert dat dit in de bedoeling van het Dag. Bestuur ligt, waarna het artikel gewijzigd wordt goedgekeurd. Tot de behandeling van art. 101 gevorderd zijnde, wordt door den heer Oudenhoven voorgesteld het overig deel der Verordening nog ruim 100 arti- j kelen te laten liggen tot na het behandelen van de andere op de agenda voorkomende puuten. De Voorzitter geeft echter de verzekering dat't werk spoedig afgcloopen zal zijn, waarom hij voorstelt voort te gaan. Artikel 122, straf bedreigende tegen het samen houden van een groot aantal kinderen in daarvoor ongeschikte lokaliteiten, zou volgens den heer Korver kunnen vervallen, omdat de gewijzigde schoolwet daarin voorziet, zoover het schoollokalen betreft, waarop 't artikel ..toch hoofdzakelijk doelt. De Voorzitter is echter voor het behoud, wijl met dit artikel de vele naai- en breischolen, die buiten het bereik vau de Schoolwet staan, kunnen worden bedoeld. Nadat dc heer Korver nog heeft opgemerkt, dat dan ook wel tegen de hoofden vau zeer talrijke •rezinnen, in ongeschikte woningen verblijf houdende, eene vervolging kan worden ingesteld, wordt een parig tot behoud van het artikel besloten. Artikel 143, betreffende het in beslagnemen van voor de gezondheid schadelijk vleesch, geeft mede aanleiding tot eenige discussie. De heer Zur miihlen ontvangt op zijn vraag, of op de inbeslag neming de onteigeningswet van toepassing is, van den Voorzitter een toestemmend antwoord. De opmerking vau Gedep. Staten, die tot deze discussie aanleiding gaf: dat de kosten der vernietiging van het inbeshiggenoraen vleesch voor rekening der ge meente zullen moeten komen, wordt door B. en W. overgenomen en het artikel, aldus gewijzigd, vast gesteld. Dit geschiedt echter niet dan nadat de heer Oudenhoven er op heeft aangedrongen de slachters geen vergoeding te geven voor het bij hen in beslag genomen bedorven vleesch, daar dan de strafbepaling gevoegelijk achterwege kan blijven, terwijl de Voorzitter integendeel meent dat het reeds voldoende straf is, wanneer bekend wordt dat bij ben bedorven vleesch is aangetroffen. Dc heer Korver maakt een einde aan deze discussie, door te herinneren dat artikel 48 der Verordening, rege lende de in- en doorvoer en het in voorraad heb ben van bedorven vleesch, iu deze leemte voorziet. Gedep. Staten wenschen verder de tweede al. van art. 157, houdende verbodsbepaling tegen het ophalen door particulieren van meststoffen, te doen vervallen. Het artikel wordt echter onveranderd behouden, omdat het anders aan particulieren zou vrijstaan als concurrent van den gemeente-reini gingsdienst op te treden. Met het bespreken van het artikel, betrekkelijk de door de ingezetenen te vervullen persoonlijke diensten, welk artikel mede onveranderd wordt behouden, is de behandeling van de uit ruim 200 arti kelen bestaande Verordening ten einde. Deze zal nu opnieuw aan de goedkeuring van HH. Gedep. Staten worden onderworpen. Aan de orde wordt nu gesteld de behandeling van het reeds in de vorige zitting besproken adres van den heer J. Pot, te Alkmaar, concessie ver- i zoekende tot het maken, hebben en gebruiken eener i telefonische geleiding binnen deze gemeente, toen maals om advies gesteld in handen van B. en W. Deze bieden nu het ontwerp-reglement aan, waar naar de concessie zal worden geregeld. Dit reglement bepaalt in hoofdzaak: dat aan den adressant de gevraagde concessie zal worden verleend tot weder opzegging, aanvangende op den dag, waarop het centraal-bureau zal worden geopenddat de con cessie niet aan anderen kan worden overgedragen, zonder speciale machtiging vau B. en W.dat de uitvoering der voor aanleg en exploitatie benoodigde werken in overleg met B. en W. moet geschieden dat de draadspnnning de lengte van 500 meter niet mag te boven gaan; dat de draden niet lager dan die van 't Rijk mogen worden aangebrachtdat het Centraal-tele- foonbureau binnen 3 maanden na de aanvaarding der concessie moet zijn geopend dat gevraagde aansluitingen niet zonder machtiging van B. en W. mogen worden afgewezen dat het Centraal-bureau tijdelijk zal worden gevestigd in het politie-bureau aan het Molenplein, terwijl met de bediening van de telefoon voorloopig een politie-beambte kan wor den belast, tot van de verbinding zoodanig druk gebruik zal worden gemaakt, dat een afzonderlijk gebouw tot Centraal-burean zal kunnen worden ingericht; dat de concessionaris zich verbindt de verschillende politie-bureaux, het bureau van den Commissaris van Politie en het Vischafslag-lokaal aan de Buitenhaven kosteloos telefonisch te verbin den dat alle andere aansluitingen ten dienste der gemeente tot den minimum-prijs vau f30 worden tot stand gebracht en dat een telefoon aanwezig 2ij in het stationsgebouw van den Hollandschen spoor weg dat zoo weinig mogelijk draden aan gemeente gebouwen worde bevestigd en, zoo dit noodig blijkt, dat dan de concessionaris voor zijne rekening neemt de verhoogde brandassurantie-premie, die naar aan leiding van de bevestigde telefoondraden door de Verzekering-maatschappijen zouden kunnen worden gevorderdbij intrekking der concessie is de con cessionaris verplicht alle werken binnen 6 maanden in den vorigen staat terug te brengen. Naar aan leiding van dit voorgelezen ontwerp-besluit vraagt de heer Over de Linden of de heer Pot met deze voor waarden bekend is. Spr. meent dat de concessio naris tegen het artikel, waarbij bepaald wordt dat „Arme moeder," dacht Dolores weemoe dig. „Gij hebt dus in deze vertrekken als in een grafkelder moeten wonen en alle zon moeten ontberen, terwijl gij, eene dochter van het zuiden, die toch zoo noodig hadt Zij kwamen nu iu een kamer, die gemeu bileerd was met zware, gesneden zwart eikenhouten meubelen, en die slechts één ingang scheen te hebben. Door het laatste venster kon het zonlicht slechts schaars binnendringen en het viel juist op een zetel, welke in de vensternis stond. „Hier heeft de genadige vrouw altijd gezeten en de zon afgewacht. Zij liet de zonnestralen dan zoo lang op haar gelaat schijnen, tot zij weder verdwenen," ver klaarde Ramo bewogen, terwijl hij op den zetel aan het venster wees. Nu werd het Dolores toch zeer zwaar om het hart en zij zette zicli neder op de plaats, waar hare moeder het geliefd zonnetje af wachtte, hetwelk haar in den zomer zoo kort en spaarzaam bezocht, terwijl het in den winter deze verloren hoek in het geheel niet bereikte. „Grenst dit vertrek niet aan mijn toren kamer vroeg Dolores na een oogenblik van smax-telijke overpeinzingen en toen Ramo toestemmend antwoordde, sprak zij den wensch uit om dezen muur te laten door breken, om ten minste dit vertrek met den door haar bewoonden vleugel te verbinden. In plaats van te antwoorden, zeide Ramo plotseling. „Juffrouw Kohier heeft wel schreden ge hoord en geen ratten. Hier zijn de voet sporen Hij wees naar den grond, op welks vloer kleed, evenals in de andere kamers, een dikke laag stof lag, stof, dat reeds daar lag van af den tijd, dat de Falkners na den twist tusschen de twee broeders, den Val kenhof verlaten hadden. En in deze dikke grijze stoflaag zag men inderdaad voetstappen en wel van een man, die deze kamer eerst geheel doorkruist scheen te hebben en toen recht op den schoorsteen toegeloopen was. „Ramo, hoe oud zijn deze voetstappen vroeg zij na eenige oogenblikken stilte. „Zij zijn nog nieuw," verklaarde Ramo hoofdschuddend. „Hier zijn nog meer sporen, maar die zijn reeds half met stof bedekt." Met deze woorden volgde hij de naar den schoorsteen leidende schreden en een lucifer ontstekende, bemerkte hij nu ook vingeraf drukken tegen de berookte ijzeren vuurplaat. Deze afdrukken volgende, vond hij einde lijk een knopje, dat hij dooreen krachtig druk ken in beweging bracht, waarop de wand langzaam en zonder geluid zoover naar boven ging, dat, als men zich bukte, men kon zien in de torenkamer, welke Dolores in gebruik had. „Dat is eene zeer onaangename ontdekking, Ramo riep zij na de eerste ontsteltenis uit. „Wie weet, hoeveel malen men mij daar reeds en God weet, met welk doel, heeft gadegeslagen." Ramo stond in diepe overpeinzingen ver zonken. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1891 | | pagina 1