HELDERSCHE- NIEU WEDIEPER COURANT. M. 31. Vrijdag 13 Maart 1891. Jaargang 49. Nieuwsblad voor Hollands Noorderkwartier. E N J. H. VAN BALEN. m DOLORES. ,Er. deseapereert nimmer I' Jan Pietersz. Co en. Het Vaderland! ghetrouw» Blijf ick tot in den doot: Wilhelmuslied. Versonijnt lodoron Dinsdag, Donderdag en. Zaterdag. Abonnementsprijs per 3 Voor de courant binnen de gemeente 0 ff u nanr de overige plaatsen vati Nederland naar alle landen, die in het postverdrag zijn opgenomen (inbegrepen Oost- Indië eu Amerika) naar Znid-Afrika maanden. 0.70, met Zondagsblad f 1.05 0.90, 1.35 1-75. 2.50, 2.10 S.— REDACTEUR-UITGEVER Molenplein 162/163. HELDER. Prijs der advertentiën: Van 15 regel» 50 cont, elke regel meer 10 cent. Bij abonnement, naar gelang van de hoeveelheid regels, aanmerkelijk lager. Ingezonden mededeelingen en aanbevelingen, geplaatst tusschen den tekst, per regel 15 ot Advertentiën voor liefdadige doeleinden5 Dienstaanbiedingen voor den werkenden »tand. 5, Agenten in het buitenland: België, Mr. X. Bertoux, Agence de publicité, 12 Rue Ste-Gudule, Bruxelles; N.-Jersey en Omstreken: Mr. P. Langeveld Mz., Okonite Co, Passaic. NEDERLAND. HELDER, 12 Maart. Het Bestuur der Liberale Unie heeft rond gezonden het volgende ontwerp-manifest, hetwelk het voorstelt vanwege de Liberale Unie tot de kiezers te richten met het oog op de aanstaande verkiezingen voor de Tweede Kamer der Sjaten- Generaal. Aan de Kiezers! De Tweede Kamer der Staten-Generaal, voortge komen uit de verkiezingen van 1888, zal weldra hare loopbaan hebben volbracht. Nog enkele maanden en wederom z.ullen de kiezers geroepen worden tot samenstelling van dien tak der Verte genwoordiging. Het Nederlandsche volk heeft zich dus rekenschap te geven van hetgeen het thans ten einde spoedend tijdperk voor 's lands belang heeft opgeleverd. Met de daarin opgedane ervaring voor oogen, zal het hebben te beslissen, in welke rich ting 's lands zaken zullen worden bestuurd in de eerstvolgende wetgevende periode. Het beleid der tegenwoordige meerderheid heeft alom teleurstelling gebaard. Bedriegen niet alle teekenen, dan wendt het land zich af van partij en, die getoond hebben zijne behoeften niet te begrijpen, veel minder die te kunnen bevredigen dan verlangt het niet anders, dan zijn vertrouwen te hergeven aan eene waarlijk liberale staatkunde. En voorzeker zal de natie bereid zijn dat te doen, wanneer deze staatkunde blijk geeft van hare ernsti ge begeerte om zich te wijden aan het tot stand brengen van de hervormingen, die het belang van het Nederlandsche volk eischt. Welke die hervormingen zijn, wat dus het wachtwoord moet wezen bij de aanstaande verkie zingen, ons schijnt het niet twijfelachtig. De kiesbevoegdheid voor de Tweede Kamer der Staten-Generaal worde door onbekrompen toe passing van het voorschrift der Grondwet uitgebreid ook lot den kring der werklieden, die reeds te lang daarvan verstoken bleef. De wetgever ga aan stonds zoover, als eene eerlijke uitlegging der Grond wet hem veroorlooft. Onder vaststelling van de uoodige waarborgen tegen misbruik, geve hij het kiesrecht aan alle meerderjarige mannelijke Neder landers die, bij eene eigenhandig geschreven aan vrage aan het plaatselijk bestuur hunner inwoning, hun verlangen te kennen geven om op de kiezers Feuilleton rail de Heldersche- eu Niauwedieper Courant. Roman van Gravin EUFEMIA BALLESTREM. (Uit het Duitse h.) Zoo stond zij daar, in het wit gekleed, zonlicht in het schitterende, gouden haar, als eene elf, als een bovenaardsch wezen, en zong een lied, welks weeke modulatie, welks als zuchten klinkende melo die wonderlijk bij het heerlijke natuurtafereel paste. Het was een Italiaansch lied, dat veel gezongen en overal bekend is, maar dat hier met een ongewoon meesterschap werd voorgedragen: „Ich möchte sterben, wenn die Frühlingslüfte Vom heiterm Himrael lau die Erd' durekwehen, Wenn ueue Blüthen hauchen neuc Diifte Die Schwalben sorgend nacb dein Xestlein scben. Icb möchte sterben, wenn die Sonne nieder Am Himmel sinkt und schon die Veilcheu traumen, Da tlicht zn Gott die miïdc Seele wieder, _Zu unbegrenzten, friibliugsliellen Kauineu. Doch wenu der Storm rast und die Blitze Hammen, Wenn finstre Wolken durch die Lüfte jagen, Und wirbelnd treibt das welke Laub zoaammen, Mocht' ich nicht sterben, nicht hinaus mieh wagen. Ich möchte sterben, wenu die Sonne nieder Am Himmel sinkt und sobon die Veilchen trüumen, Da tlicht zu Gott die mudc Seele wieder Zu unbegrenzten, friihlmgsbellen itaumen." En toen Falkner daar stond te luisteren zonder door de zangeres te worden gezien, kwam hem opeens de teekening te binnen, die den omslag van het blad van dit lied versierde, en dat hij eens in Naar het Italiaansch van L. M. Cognetii. Vertaling van da achrijfiter. lijst te worden geplaatst, of op eene andere door de wet voor te schrijven wijze toonen te kunnen lezen en schrijven en belang te stellen in de open bare zaak. Behalve de bedeelden en de overige in de Grondwet aangewezenen, blijven daarbij echter uitgesloten zij van wie blijkt, dat zij niet in staat zijn zelf in hun onderhoud en in dat van hun gezin te voorzien. Persoonlijke invulling van het stembiljet in het lokaal der stemming worde voor geschreven. Hervorming van het samenstel onzer belastingen worde met alle kracht ter hand ge nomen. Niet langer worde gedraald met de invoe ring eener progressieve directe belasting, die een einde maakt aan het onduldbaar privelege, dat het roerend vermogen thans geniet. In verband daar mede moet de patentbelasting hetzij opgeheven, hetzij vervormd wordende accijnzen op eerste levensbehoeften moeten vervallen, de druk der mutatierechten moet worden verlicht. Zoo noodig worde de successiebelasting uitgebreid, echter zoo danig, dat, voorzoover zij in de rechte lijn wordt geheven, de kleine vermogens in geen geval zwaarder worden belast. In het algemeen worde gewaakt tegen te zware belasting van den kleinen middenstand en rekening gehouden met de belangen van den landbouw, dien gewichtigen tak van onze volks welvaart. Met deze hervormingen moeten maatregelen ge paard gaan, om de gemeenten in hare financieële moeilijkheden te gemoet te komen. Wordt uwe en onze wensch vervuld, dan zal, als straks de stembus wordt geopend, het aanhangig ontwerp tot regeling van den krijgsdienst, in hoofdbeginselen ongewijzigd, dank zij de mede werking van de meerderheid der liberalen, reeds tot wet zijn verheven. Mocht dit onverhoopt niet het geval zijn, dan neme op het liberale program eene voorname plaats ineene legerinrichting, in hoofdzaak overeenko mende met het stelsel, in het ontwerp-Bergansius neergelegd, eene legerinrichting die gegrond is op het beginsel van den persoonlijken dienstplicht, en welke getuigt, dat Nederland vast besloten is zijne onafhankelijkheid en zijne neutraliteit tot het uiterste te verdedigen. Met betrekking tot het arbeidersvraagstuk hebben wij in hoofdzaak slechts te herhalen, wat daaromtrent in ons programma van 1887 werd gezegd. Onze wenschen te dezen luiden dat maatregelen worden verordend ter bevordering van veiligheid en gezondheid in fabrieken en werk plaatsen dat aan iederen arbeiderreen wekelijksche rustdag worde gewaarborgd dat de verzekering van den werkman tegen on gelukken worde geregeld en aan voorzieningen bij ziekte, ouderdom en overlijden krachtig de hand geslagen worde Monrepos had gezienvóór de ondergaande zon, die op de //droomende viooltjes" als het ware neerziet, twee gevleugelde schaduwen, die zich kussend tot elkander buigen. „Vorrei raorir vorreimorir aldus stierven de laatstewoo rden weg, als een snik. „Dolores en hij stond naast haar, plotseling, onverwacht, maar zij schrok niet van zijne ver schijning, zij keek strak voor zich uit in het weg stervende avondrood, alsof hij er niet was. En het werd stil onder de bruine beuken aan het Heksengat, stil, als in eene kerkslechts zijne diepe, zware ademhaling was te hooren. „V o r r e i mori r" herhaalde hij zacht. Waarom zöudt g ij sterven Dolores P" Zij keek hem aan, zonder een woord te uiten, maar hij scheen geen ander antwoord noodig te hebben. «Ik was op den Valkenhof en wilde afscheid van u nemen, want ik ga morgen heen," zeide hij een oogenblik later, /;en prinses Alexandra laat u vragen of ge voor mijn huwelijk naar Noordland komt." „Ja," zeide zij werktuigelijk. Het was haar eerste woord. „Ja," herhaalde hij. „Vaarwel dan!" En hij reikte haar de hand. En toen zij haar hand in de zijne legde, zonder druk, alsof zij niet wist wat zij deed, zeide zij, met een zonderlingen klank in hare stem „Gij koint dan misschien ook wel op mijn bruiloft?" Alsof hij in bet hart getroffen was, trad hij terug. „De erfprins," dacht hij en hij was er zóó van vervuld, dat bij het woord uitsprak. Zij knikte. „En gij hebt ja gezegd?" vroeg hij. „Nog niet," antwoordde zij, „maar ik zal het toch wel doen. Het is het beste, want hij is een goed, edel meusch." Q„En in weerwil daarvan zingt gij hier, dat ge sterven wilt?" vroeg hij weder eu toen hij geen antwoord kreeg voer hij, dicht naast haar tredend, dat het vakonderwijs, met name het ambachts-, fabrieks- eu landbouwonderwijs, van overheidswege op afdoende wijze worde gesteund dat het arbeidscontract bij de wet worde geregeld en de naleving daarvan beter worde verzekerd door eene ook buitendien hoog noodige vereenvoudiging van ons procesrecht dat tot vertegenwoordiging der arbeidersbelangen adviseerende arbeidskamers worden georganiseerd. En bovenal worde leerplicht ingevoerd, waar aan thans, na beëindiging van den schoolstrijd, geen beletsel meer in den weg staat. De administratieve rechtspraak worde zoo geregeld, dat de burger gevrijwaard is tegen wille- keurige wetstoepassing door de overheid. De nooden en behoeften binnen eigen grenzen mogen Nederland niet doen vergeten de dringende plichten die het heeft te vervullen als koloniale mogendheid. Ook Indië biedt een ruim veld van werkzaamheid voor eene vooruitstrevende staatkunde. Zoo worde een gedeelte der bestuurstaak in Indië van het centraal gezag overgebracht naar de deelen. Er worde gestreefd naar gestadige vermin dering van den druk, op de inlandsche bevolking gelegd door heeren- en cultuurdiensten. Met vasten tred worde op den ingeslagen weg voortgegaan en worden maatregelen genomen, opdat ook de laatst- overgeblevene der gouvernementscultures aan de vrije industrie worde overgegeven. Ten aanzien van het opium vraagstuk trachtemen door eene afdoende regeling het misbruik te keeren. De „Liberale Unie" vertrouwt, dat deze denk beelden bij de aanstaande verkiezingen door de liberalen eenparig zullen worden gehuldigd. H. M. de Koningin-Regentes heeft jl. Maan dag de 50 langst zitting hebbende leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal bij zich te dineeren gehad. De Kamerleden, allen in ambtscostuum, schaar den zich in een der zalen van het Paleis volgens den tijd dat zij zitting hadden, zoodat de heer Van Kerkwijk als oudste lid zich aan het hoofd van dezen kring van volksvertegenwoordigers geplaatst zag. Kort daarop verscheen H. M. de Koningin- Regentes te midden van haar gasten en stelde de voorzitter der Kamer, jhr. Beelaerts, elk der leden, wederom naar rang van zitting aan H. M. voor. De Regentes wisselde met elk een woord. De Kon. gastvrouw nam plaats in het midden van den disch. Aan haar rechterhand was gezeten de president der Tweede Kamer, de heer Beelaerts; aan haar linkerhand generaal v. d. Schrieck, de tweede voorzitter. De tafel was prachtig met bloemen versierd, het servies van zilver en het menu uitstekend. voort„Als ik dat nog zeide, ik, DoloresIk, omdat ik in blinden waan, in onzinnige verblinding het grootste geluk van mij stiet, eene koninklijke lelie in het stof trad en daarvoor in de plaats een onbeteekenend bloempje kreeg! En dit geluk was zóó dicht bij mij, en, denkt gij niet dat het mij had kunnen gelukken het te verwerven Doch in plaats van te antwoorden, wende zij het schoone hoofd af en keek weder naar het avondrood, dat in rozige en violette tinten wegsmolt. „Dolores," zeide hij zacht en zich tot haar buigend. „Dolores, slechts één woord! Had ik mijn geluk kunnen verwerven of was het te hoog voor mij?" „Te h 0 0 g is niets voor menschelijke wenschen," antwoordde zij, zonder hem aan te zien, en toen hij met eene lichte uitroep van verrassing tot dicht bij baar kwam, voer zij met zonderling bewogen stem voort„Maar nu is het te laat!" „Te laatherhaalde hij met bevende stem, „welnu, Dolores, als het te laat is. vaarwel dan!" „Vaarwel Alfred," klonk het met half verstikte stem. „Neen," zeide hij heftig, „neen, zóó ga ik niet heen. Iets moet ik medenemen op deze reis door het leven, iets, dat mij sterkt, iets, waarnaar ik honger en dorst te gelijk. Gij moet me nog een maal aanzien Toen keek zij hem in de oogen, zonder spreken, maar een lichtrood steeg in hare bleeke wangen op en zij liet het blonde hoofdje zakken, terwijl een onderdrukte zucht haar lichaam deed sidderen. Daar opeens sloeg Falkner zijn arm om haar heen en trok haar aan zijn borst en zoo rustte zij een kort, zalig oogenblik. „Dolores, ik heb je lief, van ganscher harte," fluisterde hij, „en nu weet ik, dat ook gij mij lief- hebt." „Ja," antwoordde zij eenvoudig, maar wat lag er niet in dit korte woord. Daarna maakte zij zich los uit zijne omarming. Tegen kwart na acht was het diner afgeloopen en werd in een der nevenzalen de koffie gepre senteerd. H. M. de Koningin-Regentes Koningin Wilhelmina was, als te zenuwachtig, op aanraden der geneesheeren niet bij het diner tegenwoordig geweest onderhield zich ook toen met elk der gasten, zonder eenige uitzonde ring. Het viel aan de leden op, met welk een gemak H. M. zich in het Hollandsch wist uit te drukken. Zij bleek volkomen op de hoogte te zijn van de woonplaats van ieder der leden en van de door hen bekleede betrekkingen. H. M. verklaarde o. a., dat zij van plan was, met het K oninginnetje successievelijk de verschillende deelen des lands te bezoeken om haar dochter met haar volk bekend te maken en haar sym pathie voor de verschillende gewesten in te boe zemen. Tegen negen uur trok H. M. zich in haar appartementen terug en was het feest geëindigd. Belangstelling in Indie. Ook het Indisch Genootschap drukt den wensch uit, dat de kie zers aan Indie indachtig mogen zijn. Het heeft aan de besturen van de kiesvereenigingen in Nederland een schrijven in dien geest gezonden Behartigt bij het stellen uwer candidaten zooveel in uw vermogen is, ook de belangen van onze Indien vraagt het. Uit Den Haag bericht men aan het „N. v. d. D." Zoolang de sociaal-democratische partij bestaat, was de zetel van den Centralen Raad het leidend orgaan gevestigd te 's Gravenhage en de heer Domela Nieu venhuis daarvan de ziel. Op het laatste Kerst-congres te Heerenveen is echter besloten den zetel over te brengen naar Amsterdam. Dit besluit werd genomen, niettegen staande hevig verzet van den leider. Overeen komstig de statuten der partij moest het besluit echter nog worden onderworpen aan eene stem ming van alle leden, maar ook deze viel nit in den zin van verplaatsing van de partijleiding uit 's Gravenhage naar Amsterdam. De afdeeling Amsterdam is nu tegen Dinsdag 10 dezer bijeen geroepen om een nieuwen Centralen Raad te verkiezen. Een geneesheer in Noordholland is onlangs beboet met f 15, omdat hij de verklaring, dat de behoeftige moeder eener bruid wegens ziekte niet hij de trouwplechtigheid kon tegenwoordig zijn, niet op gezegeld papier had geschreven. Zijn beroep op den minister baatte niet. In de „N. R. Ct." verklaart nu een ambtenaar van het zegel, dat de boete ten onrechte is opge legd. Alleen ambtenaren of deskundigen wien het afgeven van eenig stuk door de wet als ver plichting is opgelegd, moeten gezegeld papier ge bruiken. Dit is met den geneesheer in de bedoelde zaak niet het geval. Zulk een verklaring staat gelijk „Nu moet ge gaan," zeide zij, „want de zon is reeds ondergegaan, en het is laat geworden te laat!" „Vaarwelzeide hij, zonder tegenstribbelen, doch vóór liij ging nam hij een twijg van den bruinen beuk, die zij vroeger had afgeplukt, uit hare hand, kuste die en zeide„Laat mij dit, als het eenige wat mij van u blijven mag. „Dies Blatt bub sommerlichen Tagen, Ich nahm es so im Wanderii mit, Auf das es einst mir möge sagen Wie Süaz die Nachtigall ge te hingen, Wie grim der Wald, den ich durchiohritt." En toen ging hij heen, zonder zich om te wenden. Zij keek hem na met benevelden blik en zag hoe zijne gestalte hoog en gebiedend opstak tegen het wegstervend avondrood, want onder de hoornen was het geheel donker geworden en nog donkerder op het water van het Heksengat, op welks oppervlakte witte bloemen bloeiden, die er nu uitzagen als lichte sterren aan een donkeren, onbewolkten hemel. Opeens kwam het Dolores voor, alsof een on zichtbare hand haar aanraakte en naar den rand van den poel duwde, en vóór zij daaraan weerstand kon bieden, of zich kon omwenden, verloor zij het evenwicht en stortte met een luiden angstkreet voor over in het grauwe water en de golven van het Heksengat sloegen zich over haar hoofd samen. Een was er echter die dien kreet hoorde, Falk ner, en zich bliksemsnel omwendend, zag hij juist nog de witte gestalte in den poel verdwijnen. Ontzet, maar zonder een oogenblik te verliezen, keerde hij iu snellen loop terug en toen hij het Heksengat bereikt had, zag hij haar in haar licht kleedje weder bovenkomen, kampend met den na derenden dood. Op hetzelfde oogenblik sprong hij er bij en greep haar. En nu begon den kamp. In de dikke

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche en Nieuwedieper Courant | 1891 | | pagina 1