HELDERSCHE-
NIEU WEDIEPER COURANT
Jaargang 49.
M. 52. v&Mir Vrijdag 1 Mei 1891.
Nieuwsblad voor Hollands Noorderkwartier.
J. H. VAN BALEN.
NATIONALE MILITIE.
BEKENDMAKING.
DOLORES.
,Ei: descapereert nimmer 1'
Jan Pieltrsz. Coen.
Het Vaderlandt ghetronwe
Blijt iek tot in den doot:
Wilhelmuslied.
Voraotiljnt lodoron Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per 3 maanden.
Voor do courant binnen de gemeentef 0.70, met Zondagsblad f 1.05
naar de overige plaatsen van Nederland 0.90, B *1.35
naar alle landen, die in het postverdrag
zijn opgenomen (inbegrepen Oost-
(ndié en Amerika) 1.75, mm 2.10
H naar Zuid-Afrik#2.50, mms 3.
REDACTEUR-UITGEVER
Molenplein 162/163.
HELDER.
Prijs der advertentiën:
Van 15 regel» 50 cent, elke regel meer 10 cent. Bij abonnement, naar gelang van de
hooveelheid regels, aanmerkelijk lager.
Ingezonden mededeelingen en aanbevelingen, geplaatst tasscheu «len tekst, per regel 15 ot
Advertentiën voor liefdadige doeleinden
Dienstaanbiedingen voor den werkenden standn
Agenten in het buitenland: België, Mr. N. Bertoux, Agence de publicité, 1*2 Rue Ste-Gudule, Bruxelles; N.-Jersey en Omatreken: Mr. P. Langeveld Mz., Okonite Co, Passaic.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Helder brengen, tengevolge eener ontvangen
aanschrijving van den Heer Commissaris des
Konings in deze provincie, ter algemeene kennis,
dat de bekendmaking van de tijdvakken, waarop
de verlofgangers der Militie te land, behoorende
tot de lichtingen 1887, 1888 en 1889, tot de
werkelijke dienst zullen worden opgeroepen, heden
op de gebruikelijke wijze is afgekondigd en aan
geplakt.
Helder, den 24 April 1891.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
C. A. BEUKENKAMP, Burgemeester,
C. BOON, Secretaris.
NEDERLAND.
HELDER, 30 April.
Jl. Maandagmiddag heeft de Noordhol-
landsche bond van Katholieke kiesvereenigingen
te Amsterdam eene vergadering gehouden.
Nadat enkele zaken van huishoudelijken aard
waren afgedaan, besprak de heer mr. Kraakman
de aanstaande kamerverkiezing. Vooraf bracht
hij, naar „Het Centr." mededeelt, de geschiedenis
der bonden in herinnering en toonde de betee-
kenis van den Algemeenen Bond aan. Van
dezen moet het parool komen men moet niet
doen gelijk in Noord-Brabant, en treden als
afzonderlijke Bond op, om parlementaire advie
zen te geven voor het geheele land en orders
uit te vaardigen aan Kamerleden. Spreker prees
daarom de rede van den heer Borret in de
Kamer, die daardoor getoond had een even
degelijk Katholiek als ware Noordbrabanter te
zijn. (Applaus.)
Verder maande hij aan tot geduld en met
zorg de voorbereidene werkzaamheid te leiden.
Vooral zullen de gebeurtenissen der eerstkomende
14 dagen veel gewicht in de schaal leggen.
Het samenwerken met de anti-revolutionairen
noemde hij hoogst noodzakelijk.
Bij de daarop volgende gedachten wisseling
wees de heer Willenborg van Zaandam op de
geschiedenis, om zijn wantrouwen tegen de
anti-revolutionairen uit te spreken. Hij vroeg aan
de vergadering of het in strijd wordt geacht met
Feuilleton *au de Helder»che- en Ni.uwedieper Courant.
109)
Boinau vau Gravin EUFEMIA BALLESTREM.
(Uit liet Duitse h.)
Dr. Rusz liep terstond naar de kamer waar zijne
vrouw was.
«Dolores is op en wil hier vandaan zeide bij
met bedwongen vroolijkheid. En toen mevrouw
Rusz "verstomd opkeek, voegde hij er bij «Ge be
hoeft me niet zoo verwonderd aan te kijken
vandaag over -acht dagen wordt de Valkenhof ge
sloten en wij worden met eene uitnoodiging voor
het volgend jaar aan den dijk gezet. Voor het
volgende jaar! Wanneer ge nu een marmot zyt.ga
dan maar slapen, of zijt ge een das, begraaf u dan
maar en blijf op uw eigen vet teren, zooals die
dieren plegen te doen
Hierbij begon hij honend te lachen en sloot zich
toen in zijn eigen vertrek op.
Mevrouw Rusz was doodsbleek geworden het
werk gleed uit hare handeu en, een steenen beeld
gelijk, bleef zij roerloos zitten. Eindelijk stond ze
met moeite op, trok hare pantoffels uit, sloop naar
de deur, waardoor haar echtgenoot verdwenen was
en keek door het sleutelgat. Zooals zij vermoed
had zat hij voor zijn lessenaar te schrijven en keek
daarbij telkens op een ander vel papier, dat ook
voor hem lag, maar dat zij niet kon herkennen.
Hij schreef iets over. Daarbij hoorde zij hem tel
kens uitroepen van ontevredenheid uiteneindelijk
stond hij op, haalde een klein laadje open en bleef
er met den hand in tasten, totdat de luisterende
het katholieke beginsel om eventueel, wanneer
men vooruit ziet, dat de keuze zal loopen tus-
schen twee liberalen, reeds dadelijk het daarheen
te sturen, dat die candidaat gekozen worde,
welke van de twee het meest de sympathie der
katholieken kan wegdragen.
Mr. Kraakman geloofde, dat men hier veel
moet overlaten aan de tactiek der bestuursleden
van de Zaandamsche Kiesvereeniging. Men
onderscheide een liberaal van een liberaal. Hij
voor zich zou nooit willen medewerken tot de
keuze van een liberaal, die het oude schoo lwet-
systeem is toegedaan.
De heer Stolk van Zaandam ging niet geheel
mede met mr. Kraakman. Hij zeide, dat vooral
onze kieswet de schuld is van vele wanverhou
dingen en zou willen, dat aan alle eventueele
candidaten de vraag werd gesteld, ol zij voor
proportioneele vertegenwoordiging zijn. Hij
maakte hiervan echter geen voorstel.
De vergadering besloot nog aan den nog te
benoemen voorzitter van „Recht en Orde" het
lidmaatschap van het bestuur van den Bond toe
te kennen.
Hoogeschool en volk. Te Amsterdam
bestaat een „werklieden-vereeniging" „Hand
werkers Vriendenkring". En in dien kring, zegt
het „Sociaal Weekblad", was men getroffen door
hetgeen af en toe in dit blad is verteld van
Toynbee Hal in Londenmen name door de
mededeelingen omtrent de omgang aldaar tus-
schen studenten en werklieden, omtrent den
aldus geknoopteu band tusschen de hoogeschool
en het volk.
„Zou iets dergelijks ook hier niet mogelijk
wezen Zou er althans geen begin meê kunnen
worden gemaakt?
„Het bestuur van „Handwerkers Vrienden
kring" wendde zich tot een der hoogleeraren van
de Amsterdamsche Universiteit om diens tus-
schenkomst. Gaarne werd deze verleend en het
gevolg is, dat thans met tusschenpoozen des
Zondagsavonds, in het gebouw Adamas op de
Nieuwe Heerengracht, voor een paar honderd
werklui met hunne vrouwen door studenten kos
teloos toegankelijke voordrachten worden gehou
den, 't zij van natuurkundigen aard met ophel
derende proeven, 't zij over andere onderwerpen.
„Dat is wel is waar nog lang niet wat de
Engelschen onder hun „University Extension
Movement" verstaan, maar het is toch in die
richting, en een verblijdend teeken. Verblijdend
naar de beide kanten, dat studenten blijk geven
van den lust om hun wetenschap velen ten goede
te doen komen, en dat velen zulke Zondag-ont
spanning op prijs stellen.
„Hier is weder eens een voorbeeld gegeven.
Zijn er niet ook in onze andere universiteitsste
den, die het willen volgen
Het „Hbld.", melding makende van het
optreden van den heer Gerritsen te Rotterdam
in de vergadering der werklieden, haast zich in
een scherp geluid vernam. Toen stond hij op
wat hij verder uitvoerde kon zij niet zien, daar hij
met zijn rug naar de deur was gaan staan. Na een
poosje hoorde zij weer hetzelfde geluid, waarop
dokter Rusz de lade dicht schoof en zijn schrijfge
reedschap bijeen pakte.
Mevrouw Ru6z keerde langzaam naar haar plaats
terug en bleef zitten naaien totdat na verloop van
tien minuten haar echtgenoot verscheen met de hoed
op en zijn jas aan.
«Engels zou om 11 uur den dokter weer laten
halen," zeide hij, «en daar ik eenig schrijfgereed
schap noodig heb, rijd ik mee. Ge behoeft me dus
niet aan het ontbijt te wachten, maar laat men maar
iets voor mij bewaren."
«Het is goed," knikte zij. «Wanneer moet ik
met het pakken beginnen
«Dat heeft nog de tijd," antwoordde hij en ging
heen.
Mevrouw Rusz bleef stil zitten, tot zij haar echt
genoot hoorde wegrijden. Toen stond ze op, begaf
zich naar de kamer van haren echtgenoot en trad
op diens lessenaar toe. Deze was gesloten. Na
eenigen tijd alles beproefd te hebben deze te ope
nen, haalde zij werktuigelijk een sleutelbosje uit
de zak, welks sleutels op haar eigen kasten pasten.
Hieronder was er een, dat op een klein rococo-
kastje paste, waarin zij hare kostbaarheden be
waarde. Aarzelend en zonder eenige hoop op sla
gen stak zij de sleutel in het slot van de lessenaar
en ziet zonder eenige moeite draaide zij het slot
open.
Met kloppend hart, maar voorzichtig haalde zij
de lederen schrijfportefeuille te voorschijn, waarin
haar echtgenoot gewoonlijk schreef en daar lagen
ook versch beschreven bladen in bladen, waarop
de schrijver zich geoefend had in het schrijven vau
enkele woorden en letters alles volgens het
zijn Ochtendblad van jl. Dinsdag zijn lezers een
belangrijk nieuwtje mede te deelen.
„Eén punt is de moeite waard in het licht te
worden gesteld. Terwijl de heer Treub verleden
week verklaarde te zijn een voorstander van
uitbreiding zoo ruim mogelijk van het kiesrecht,
echter binnen de perken der Grondwet, bleek uit
hetgeen de heer Gerritsen jl. Maandagavond be
weerde, dat deze beslist voorstander is van alge
meen kiesrecht."
Men schijnt het maar niet te kunnen stellen
zonder een meeningsverschil tusschen de. radicale
woordvoerders.
Weet het „Hbld." nu werkelijk nog niet, dat
alle radicalen voor algemeen stemrecht zijn, en
alle, om niet op een grondwetsherziening te
moeten wachten, zich vooreerst tevreden stellen
met een uitbreiding van kiesrecht, voor zoover
de Grondwet dat gedoogt
't Wordt tijd, dat het zijn lezers eens de waarheid
gaat zeggen. (Amst.)
Door den minister van Financiën is beslist,
dat fabrikanten, die een gedeelte hunner goede
ren door werklieden buiten hun fabriek laten
vervaardigen, daardoor, volgens 4 van tabel I,
een afzonderlijk recht als koopman zijn ver
schuldigd en wel, luidens de resolutie van 21
Maart 1842, No. 156, in evenredigheid van het
getal werklieden, die noodig zouden zijn voor
de vervaardiging dier goederen in de fabriek.
Op dat recht, dat, ook naar de aangehaalde
resolutie, enkel is aan te merken als aanvulling
van den aanslag als fabrikant, is het bepaalde
bij art. 7 en art. 13 3 der wet nopens de
beroepen van tabel XIV niet van toepassing.
Uit den Haag,, wordt aan de „Zw. Ct."
geschreven, dat de Regeering zeer ontsticht is
over de vraag van den heer Schepel om over
legging van het advies van den Raad van State,
dewijl dit advies lang niet gunstig is. Mocht de
Regeering echter overlegging weigeren, dan zal
haar dit vermoedelijk niet baten, wijl dan een
formeel voorstel tot overlegging komt, dat zeer
waarschijnlijk wordt aangenomen.
In tegenstelling met andere liberale burge
meesters kan dienen, dat de burgemeester van
Enschedé, de heer van der Zee, vergunning heeft
verleend tot het houden van een optocht met
muziek op Zondag 3 Mei. (R. v. A.)
Recht voor Allen deelt het volgende bijna
ongelooflijk nieuwtje mede
Te Alkmaar schijnt een geheime vereeniging
te bestaan onder den naam van „Doyola," den
stichter van de Jesuitenorde, die zich ten doel
stelt om de leden nooit een cent te laten beste
den bij anderen dan bij Roomsch-Katholieken.
Onlangs ontving de heer S. d. L. te 's Graven-
hage een brief over de post van den volgenden
inhoud
krachtige schrift van Dolores Falkner.
Voorzichtig legde zij alles weer weg en haalde
de schuiflade open, waarin zich een knopje be
vond, waarop zij nu drukte het werkte zacht en
zeker en nu kwam een geheim vak te voorschijn,
hetwelk verborgen was achter de portretten van
koning Wilhelm III, de koninginnen Mary II en
Anna en haar echtgenoot, den prins van Denemar
ken en daartuescheu een smaadschrift, dat het voor
de laatste Stuarts weinig vleiende opschrift had
There is Mary tlie Daugkter, and fVilly the Cheater,
And Georgie the Drinker, and Annie the Hater.
Dit alles boezemde mevrouw Rusz echter geen
belang in. Zenuwachtig doorzocht zij het vak
het bevatte niets dan een paar papieren doozen met
poeder, zonder opschrift, maar gemerkt met de ro-
meinsche cijfers I en II. Ook vond zij een klein
fleschje van blauw glas met een glazen stopje.
Voorzichtig haalde zij dit er half af' en rook er
aan een bedwelmende lucht deed haai* terug
deinzen en hoesten. -Snel zette zij alles weder op
zijn plaats, sloot het geheime vak weder dicht en
zette zich toen in gedachten neder.
Zij bleef echter niet lang zoo zitten, want een
blik op de klok deed haar spoedig opschrikken.
Met snelle schreden verliet zij het vertrek en zocht
juffrouw Kohier op, die zich in de keukeu op
hield.
Mevrouw Rusz gaf haar het verlangen van haar
echtgenoot omtrent het eten te kennen.
«Zeer goed, mevrouw de barones, ik zal er voor
zorgen," beloofde mejuffrouw Kohier, die nooit
naliet mevrouw Rusz aan te spreken met haar titel
uit haar eerste huwelijk, evenals zij Lolo Falkner
steeds overstelpte met «Doorluchtigheden." «Ik weet
niet waar mijn hoofd staat," snapte zij verder. «De
heeren officieren kunnen ieder oogeublik van de
M. H.
Zoo gaat de eene geuzenzaak na de andere
opgeruimd; gij moet ook al weer plaats maken
voor ons en die overblijven krijgen langzamer
hand de tering. De stad wordt ons.
Uw dienaar,
Een léerling van „Loyola."
Dus stelselmatig wordt er gewerkt om alle
anderen er onder te brengen en dat doet men
het best door alle andersdenkenden terulneeren.
Dit geschiedt op verschillende plaatsen. Men
lette op dit teeken des tijds 1
STATEN-GENERAAL.
Tweede Kamer.
Zitting van Dinsdag 28 April.
Alvorens het debat over de Legerwet werd hervat,
verklaarde heden de minister van Binnenlandsche
Zaken, namens de Regeering, te moeten blijven
volharden bij de weigering van de overlegging van
't advies van den Raad van State.
De heer De Beaufort betoogde daarop uitvoerig,
dat voor een klein land de verdedigiug af h ankelij k
moet zijn van de financieele kracht. Nu is bewezen
in 1870, dat ons leger voldoende was om de neu
traliteit te bewaren want de mogendheden hebben
dit erkend. Sedert is ons land niet uitgebreid.
Thans wordt de afschaffing der plaatsvervanging
als sleepboot gebruikt om het oorlogsvaartuig van
den minister over de parlementaire wateren te
brengen maar zij heeft niets te maken met onze
legerformatie. Daarbij zal zij hen, die er thans
zoo sterk voor ijveren, niet bevredigen, maar nood
zakelijk moeten leiden tol algemeenen dienstplicht.
Sprekers stelsel is algemeene dienstplicht met korte
oefeningen, type Zwitserland, dat getoond heeft, in
staat te wezen om neutraliteit te handhaven. Aan
sluiting bij andere mogendheden zou spr. zeer ver
derfelijk achten het ware een eerste stap naar 't
verlies onzer onafhankelijkheid. Spr. zou de verdere
discussie afwachten, maar verklaarde nu reeds ernstig
bezwaar te hebben om vóór te stemmen, wanneer
geen aanwijzingen in zijn geest worden aangebracht.
De heer Farncombe Sanders bestreed de technische
samenstelling der wet en zou ook dan niet voor
deze slechte wet stemmen, als de plaatsvervanging
werd afgestemd. Ook hij verklaarde zich voor het
Zwitsersche stelsel.
De heer Van Houten begon met den heer Roo
seboom te bestrijden, wiens kritiek iedereen en alles
gold, maar de verdediging van het ontwerp zelf
naliet.
Zijn eigen optreden buiten de Kamer verdedigde
spr. als middel om de vergunning der publieke
opinie tegen te gaan, die iu den strijd tegen dit
ontwerp een papistische strekking zag, zoo zelfs dat
spr. in Katholieke districten verdacht werd, tot het
Katholicisme te zijn overgegaan.
Hij verdedigde het stelsel De Rooalgemeene
oefenplicht met korten oefeningstijd, en zoolang niet
gebleken is, dat lokale oefening mogelijk is, in de
kazerne.
manoeuvres terug keeren en hebben dan altijd een
razenden honger. Lieve hemel, onze genadige baro
nes had vroeger ook altijd zoo'n eetlust en nu
Wat heeft zij voor zich besteld? Een broodje met
een sueedje roastbeef! En dan durf ik wedden, dat
zij de helft daarvan nog naai* beneden zendt
Terwijl juffrouw Kohier haar tong roerde als een
goed gesmeerd machinerad, monsterde mevrouw Rusz
het smaakvolle vertrek en in het bijzonder een kast,
waarin koloniale waren en specerijen in witte por-
celeinen potten met een opschrift voorzien netjes ge
rangschikt stonden. Daarnaast waren bussen met
thee, Engelsche cakes en andere dessert-artikelen
tentoongesteld, alles zoo smaakvol en uitlokkend,
als alleen juffrouw Kohier het verstond.
«Hebt ge nog gebrande amandelen vroeg me
vrouw Rusz.
«Dat is helaas alles weg, mevrouw de barones,"
zuchtte de kleine vrouw, een cilroen snijdend. «Ach
God en bovendien die zoetigheid. De jonge luite
nants eten dat ook als brood,op die manier.
En dan nog dat eten men verbaast er zich ge
durig over, dat hunne magen het kuanen ver
dragen."
«Ik zal dan maar een paar gewone amandelen
nemen," zeide mevrouw Rusz, een der porceleinen
potten openend.
«Dat zijn bittere 1" riep juffrouw Kohier waar
schuwend, terwijl zij haar schotel caviar met citroen
en pieterselie versierde.
«Zoo? dat wislrik niet," zeide mevrouw Ruszen
liet de handvol, die zij reeds gegrepen had, onge
merkt in haar zak glijden. Toen greep zij de pot
met zoete amandelen, nam er eenige der grootste
uit en ging, na juffrouw Kohier te hebben toege
knikt, naar hare kamer.
(Wordt vervolgd.)
