NIEU WEDIEPER^ COURANT
HELDERSCHE-
M. 37.
Zondag 26 Maart 1893.
Jaargang 51.
Nieuwsblad voor Hollands Noorderkwartier.
NEDERLAND.
GRAND CAFÉ GENTRAL.
Kanaalweg 84, Helder.
Restaurant op alle uren van den dag.
S BILLARDS,
VERGADERZALEN, etc., etc.
JOHS
HOLLAND,
Geïllustreerd Weekblad
VOOE
JONGELUI.
f l.'-ü per kwartaal.
Bij alle
boe li handelaren
verltrij'jsbaar.
EN
Het boeiendste en goed
koopste jongensboek is
De
VISSCHERIJ,
Zo<rtwaterrl«ioherU
VUcbteelt. VUchberat
dlne en Vlaehhandel
11.26 per kwartaal.
Bij alle
boekhandelaren
verkrijgbaar.
KONISOSTBAAi' Sdl.
BONNE CflAÜSSDKE.
PBO!AAL AORBfl VOOE
>0 KOENEN X AAK k AT.
A. Adtiaanse.
Het Vaderlandt ghetronwe
Blij. iele tot in den doot.
Wilktlmtulitd.
~Vorsoüljnt lederen Dinsdag, Donderdag en Zaterdag.
Abonnementsprijs per 3 maanden:
Voor de courant binnen de geineeentef 0.70, met Jong Holland/ 1.20
naar de overige plaatsen van Nederland 0.90, 1.40
b b a b landen, die in het postverdrag
zijn opgenomen (inbegrepen
OoBt-Indië en Amerika). t 1.75, b b b 2.60
s b b Znid-Afrika2.50, b b b 4.—
REDACTEUR-UITGEVER
J. H. VAN BALEN.
Molenplein.Helder.
Prijs der Advertentiën:
Van 1—5 regels 50 cents, elke regel meer 10 cent. Bij abonnement,
hoeveelheid regels, aanmerkelijk lager.
Advertentiën voor liefdadige doeleinden
Dienstaanbiedingen voor den werkenden atand
iaar gelang van de
per regel 5 Ct.
De Advertentiën kunnen overal worden geplaatst tussehen den tekst.
Helder's Belang.
Wij hebben indertijd in ons blad een
artikeltje gewijd aan de mogelijke gevolgen
van de eventueele droogmaking der Zuider
zee voor onze gemeente en wij spraken
toen de verwachting uit, dat dit groote plan
heilzame gevolgen voor onze gemeente
zou hebben. Misschien hebben sommigen
die verwachting zeer illusoir genoemd,
misschien ook niet. Wij dachten er aan
toen wij eenigen tijd geleden het feit ver
meldden, dat de heer J. C. Benit te Am
sterdam der regeering had aangeboden de
kapitale som van twee honderd-en-twintig
millioen beschikbaar te stellen tot verwe
zenlijking van het groote plan.
Het antwoord daarop laat zich wel wat
lang wachten en wie met ongeduld daar
naar uitziet en zich dan de meening her
innert van velen, dat alles op niets zal
uitloopen, die is allicht geneigd in de na
bijheid te zoeken, wat veraf misschien niet
te vinden is.
Wij bedoelen de verheffing onzer ge
meente, want wij kunnen niet gelooven
dat iemand, die het goed meent met de
gemeente, daaromtrent onverschillig zal
zijn en niet alles zal doen om tot een
mogelijken bloei mede te werken.
Deze gedachten werden ons ingegeven
naar aanleiding van de tramplannen van
den heer Pot en het slechte onthaal, dat
die plannen hebben gevonden bij den
Raad onzer gemeente.
De vraag is hier wat wilde de heer Pot
Na de verwerping van zijn eerste adres
heeft de heer P. een schrijven aan den
Raad gericht, dat eenig meerder licht geeft
dan het verslag van de laatste raadszitting.
Wij laten dit schrijven hier volgen:
Aan den Raad der gemeente Helder
heeft de ondergeteekende, J. Pot, tc Alk
maar, de eer te berichten, dat hij na ont
vangst der beschikking in dato 7 Maart
zich gehaast heeft aan Zijne Excellentie
den Minister van Waterstaat te verzoeken
de zijtak naar het Heldersche plein uit
zijn aanvraag tram HelderHuisduinen
als vervallen te willen beschouwen, niet
twijfelend of de bezwaren, bij uwen Raad
ingebracht tegen zijn aanvraag, zullen hier
door zijn vervallen en vertrouwende dat
zijne onderneming nu alsnog op uwe wel
willende steun zal kunnen rekenen.
't Spijt hem, door uwe beschikking niet
in de gelegenheid te zijn, den Helderschen
voerlieden een stuk gereedschap voor de
uitoefening van hun bedrijf te verschaffen,
dat zij óf niet bij machte zijn zelf aan te
schaffen, óf waarvan de aanschaffing uit
sluitend voor hun bedrijf te bezwarend zou
zijn.
Mocht zijne onderneming werkelijk ten
bate zijn van slechts een zeer klein ge
deelte der inwoners, dan vertrouwt hij dat
nu andere ondernemers niet de gelegenheid
wordt benomen doch zeer zeker wordt
gelaten, om het andere zeer groote gedeelte
der inwoners met een betere tram-onder
neming te gerieven en te batenpersoon
lijk echter blijft zijne overtuiging, dat ook
voorloopig in uwe gemeente het getal der
inwoners, die hoogstens 20 cents voor een
rit tot Huisduinen kunnen besteden grooter
is, dan het getal dergenen, die een rijtuig
kunnen huren, terwijl naar zijne meening
het verkeer met Huisduinen eer vermeer
deren dan verminderen zal, wanneer door
het totstandkomen van een tram verbinding
het vertier aldaar toeneemt, welk vertier,
zonder nog te gewagen van een officieele
badplaats te Huisduinen, de aantrekkelijk
heden van Helder, zoowel voor blijvende
en tijdelijke inwoners als voor bezoekers
niet anders dan vermeerderen kan.
Wat de openbare veiligheid betreft, waagt
hij de onderstelling, dat een tram over den
zeedijk minder gevaar oplevert voor het
publiek, dan een tram door de drukste
straten, als Hoofdgracht, Kanaalweg, Dijk-
straat en Langestraat, waarvoor indertijd
de concessie wel werd verleend, doch de
uitvoering tot heden op zich liet wachten.
Steeds bereid tot het geven van even
tueel verlangde inlichtingen.
Met verschuldigden eerbied,
(\v.g.) Jan Pot.
Alkmaar, 13 Maart 1893.
Zonder in nadere beschouwing hierom
trent te treden, vermelden wij, dat de heer
P. zich thans andermaal tot den Raad
onzer gemeente heeft gewend met een
adres van den volgenden inhoud
Aan den Raad der gemeente Helder heeft
de ondergeteekende, Jan Pot te Alkmaar,
de eer, in vervolg op zijn berichtschrijven
van 13 Maart jl., alsnog vergunning aan
te vragen, tot het leggen, hebben en ge
bruiken van een trambaan op en over den
kapitalen Helderschen Zeedijk, vanaf het
Wierhoofd te Helder tot het Badpaviljoen
te Huisduinen, volgens daarvoor in dato 25
Februari jl. ingezonden plannen, echter
zonder zijtak naar het Westplein, en
met inachtneming van de bepalingen van
het Provinciaal Reglement, Prov. Blad 57,
12 Juli 1887.
De bedoeling is, de geregelde dienst
uit te oefenen van ongeveer half April tot
ongeveer begin October, naar gelang der
behoeften, van 's morgens ro of 11 uur tot
's avonds 8, 9 of 10 uur, zoo mogelijk
rijdende elk heel uur van het Wierhoofd
en elk half uur van het Badpaviljoen, tegen
een tarief van hoogstens 20 ct. per rit met
of zonder iste en 2 de klassen, naar gelang
der wenschen van het publiek en de eischen
van het verkeer
de ongeregelde dienst uit te oefenen
zoodra bijzondere omstandigheden, als stran
dingen enz., daartoe aanleiding geven.
De te bezigen wagons, waarvan een schets
hierbij gaat, zijn, door de hooge ligging
der assen, beveiligd tegen omvallen en om
waaien, ook dan, wanneer bij een storm
nog passagiers voor vervoer zich mochten
aanmelden.
Hoewel het benoodïgde kapitaal dispo
nibel is, zonder dat één Uwer ingezetenen
eenig deel daarin heeft, zal op verzoek de
gelegenheid tot het nemen van aandeel
gegeven worden.
Met het oog op de vele nog te passeeren
formaliteiten, zou alleen Uwe spoedige be
slissing den aanleg nog voor dit seizoen
mogelijk maken, waartoe de gegeven inlich
tingen, naar hij hoopt, mogen strekken.
't Welk doende met verschuldigden eer
bied,
Jan Pot.
Alkmaar, 20 Maart 1893.
Met deze stukken voor oogen, valt er
niet langer te twijfelen aan de bedoelin
gen van den heer Pot.
De heer Pot wil ons nader tot Huisdui
nen brengen door verbinding van onze
gemeente en het dorp Huisduinen met
een tramhij wil ons het genot verschaf
fen meer te kunnen profiteeren van de
eenigszins verwijderde ligging van Huis
duinen, hij wil ons in de gelegenheid
stellen meer te kunnen genieten van de
frissche versterkende zeelucht, het zeebad
en wat daar meer is. Zijne plannen reiken
i nog verder, want hij wil ook de gelegen-
heid tot een meer duurzaam verblijf aldaar
openen en heeft daartoe in erfpacht ge
vraagd een terrein van 1000 M* duingrond,
waar hij twee of meer zomerverblijven zal
j oprichten. Om kort te gaan, de heer Pot
wil voor ons een klein Scheveningen
I stichten.
Moeten dergelijke plannen, die voor den
bloei onzer gemeente van het hoogste be
lang zijn, niet met sympathie worden be
groet? Hebben deze plannen geen aan
spraak op aller medewerking In Hel
der's belang gelooven wij dit volmondig
met „ja" te moeten beantwoorden.
Wij hebben het vroeger, lang geleden,
toen er nog slechts sprake was van de op
richting van een badpaviljoen, reeds gezegd,
dat wij ons van dat plan niet veel heil
voorspelden, omdat de weg naar dat bad
paviljoen door de meesten te voet moet
worden afgelegd en om die reden zagen
wij in Huisduinen als badplaats geen
toekomst.
Niemand toch zal ontkennen, dat het
verkwikkende, verfrisschende van een bad,
het aangename van eenige uren ontspan-
j ning, geheel verloren gaat, geheel te niet
wordt gedaan zoodra het bereiken van het
ontspanningsoord eene inspanning wordt.
En dat is het geval met Huisduinen. Na
een verkwikkend bad, verfrischt en ver-
sterkt, te voet den langen, in den zomer
i ondraaglijk heeten en stoffigen weg te
moeten afleggen, vernietigt geheel het
I doel dat men beoogd heeft. Is dat reeds
j het geval met een gezonde, hoeveel erger
I moet dat dan niet zijn voor iemand die
voor herstel van gezondheid baden moet
j gebruiken, want men vergete niet, dat
j Huisduinen geen hotels bezit en er dus
geen gelegenheid is om er zich voor korter
of langer tijd te vestigen.
En waar men het nu mogelijk heeft ge-
I maakt, eeue badplaats in het leven te roe-
j pen, moet men, als daartegen geen over-
1 wegende bezwaren zijn, dan ook niet de
j gelegenheid geven die badplaats gemakke
lijk te bereiken Ons dunkt dat het eene
een logisch gevolg is van het andere. De
I barre uithoek, die men „Hollands Noord-
punt" noemt, te veranderen in een Eden
j is niemand gegeven de natuur laat zich
1 niet dwingen. Maar die genietbaar te maken,
die zooveel mogelijk genot te doen ople-
j veren voor hen die er»moeten wonen, is
de plicht van iedereen, wien het belang
der gemeente ten harte gaat.
58
druk dienst als nooit tc voren.
Zoo onervaren als mejuffrouw de Saint-Maurice was,
ontgingen haar echter al die nieuwsgierige blikken, die
men op haar wierp, nietzij wist dat zij bewonderd werd,
en dat vervulde haar met onuitsprekelijke vreugde. Zoo
betrad zij dus de Parijsche wereld, waarnaar zij zoozeer
gewensclit had, van het eerste oogenblik af als overwin-
nares. Zij hoorde alle vleierijen, die evenals een windvlaag
tot haar opstegen.
Uitwendig was er echter niets aan haar te bemerken, wat
voor dames uit de groote wereld eene eerste vereischte
is. Terwijl de liefelijke tonen der muziek haar door
het hoofd ruischten, dacht zij aan niets anders, dan zich
in geen geval kleinsteedsch voor te doen. Zij nam goed
alle bewegingen der overige dames op en gedroeg zich
daar stipt naar. Niet eenmaal klopte het hart van dat
jonge meisje sneller bij het aanschouwen van dat meester
werk; alles wat zij gevoelde was trots en ijdellieid, die
haar beiden met een alles overstelpenden kracht beheerschten.
Lydia, die hierheen gekomen was met het doel het
werk eens meesters te bewonderen, dacht nu hieraan in
het geheel niet meer. Zij ontdekte in zichzelve als het
ware een talent, om op plaatsen als deze met haar
schoonheid te schitteren. Het was haar te moede alsof er
een nieuw wezen in haar gevaren was, of liever of hare
tot nog toe sluimerende neigingen plotseling ontwaakt waren,
evenals die planten in haar geboorteland, waarvan som
migen in een nacht tot volle bloei komen. Haar gelieele
wezen ondervond een plotselinge ommekeer, en alles wat
zij van haar goede, eenvoudige moeder geleerd had, viel
van haar af, als de vrucht van een boom die door den
adem des storms beroerd wordt.
Zij zag met koel gelaat op de élite der Parijsche
wereld neer, terwijl zij in zichzelf mompelde„Ik zal al
deze menschen beheerschenvrouwen zoowel als mannen
zullen mijn macht leeren kennen.* Hoe kwam zij op het
denkbeeld dat zij zoo'n groote macht bezat
Zij wist het niet en had ook volstrekt geen lust om
moeite té doen dat te onderzoeken. Zij gevoélde alleen
de overtuiging, dat het zoo was en als een god haar de
55
een paar alledaagsche dingen b. v.: „Wat hij nu wel doen
zou? Waar hij nu wel zou zijn? Wanneer zou hij terug-
keeren En daarbij bleef het.
Waar hij was en wat hij deed, dat vernam men twee
maanden later uit zijne brieven. Hij kruiste in verschrik
kelijk slecht weer langs de kusten. Wanneer hij zou
terugkomen was niet te zeggen, maar in ieder geval niet
voor over twee jaren, tenzij.... En over dit tenzij sidderde
en verbleekte Therese, terwijl Lj'dia een gil uitstiet. Maar
dat was enkel omdat zij dacht aan eene ziekte of eene
wonde, want alleen als een officier zwaar ziek werd of
zoodanig gewond, dat men hem voorshands niet meer kon
gebruiken, werd hij teruggezonden. Uit dit oogpunt
beschouwd zag Therese dus liever dat hij in Tongkin
bleef. In ieder geval was hij nog niet met hare nicht
gehuwd. En al had zij er zich in geschikt dat Raimond
Lydia beminde, toch kon zij niet dan met angst aan de
toekomst denken, waarin dit huwelijk tot stand zou komen.
Thans was hij wel is waar duizende mijlen van haar af,
maar ook van Lydia en intusschen leefde men toch.
Het eerste halve jaar ging zonder eenig bijzonder voor
val voorbij. De kleine villa lag te afgelegen om er veel
wandelaars heen te lokken. Somtijds kwamen rijtuigen
met toeristen tot aan Saint Hospice en de eenzaamheid werd
nauwelijks verbroken door het geluid van paardenhoeven
op den straatweg of de toevallige verschijning van een
afgcdwaalden wandelaar, die naar het klooster ging of
eene oude ruïne wilde bezoeken.
Toen zij te Parijs teruggekeerd waren, richtte mevrouw
de Saint-Maurice zich geheel in het huis in. De drie
vrouwen hadden nu den tijd gehad elkaar te leeren kennen
en Therese was met hare tante nogal ingenomen. Me
vrouw de Saint-Maurice was eene goede vrouw, zeer lief
voor haar en die slechts één gebrek had, n.1. altijd dood
ziek te willen zijn. Maar dat was ook alles, want in al
die maanden had zij hare nicht nog nooit zelfs reden ge
geven zich over haar te ergeren.
Geheel anders was het met Lydia. De heftige, heersch-
zuchtige jonge creoolsche had Therese geheel tot hare
slavin gemaakt. Als hare talrijke luimen Therese mishaagden,
HELDER, 25 Maart.
Offlciëele berichten
uit de „Staatscourant*
Bij Kon. besluit is, met 1 Mei a. s., aan
den luit.-kolonel C. T. Hackslroh, op zijn
verzoek, eervol ontslag verleend uit de be
trekking van militie-commissaris in het 3de
militie-district van Noordholland, behoudens
aanspraak op pensioen.
De off. van adm. 2de kl. J. vandeuHnrk
wordt, onder intrekking zijner plaatsing aan
boord van Hr. Mr. monitor „Matador", den
1 April a. s. op non-activiteit gesteld en
vervangen door den off. van adm. 2de kl.
J. F. de Hart.
i De luit. ter zee 2de kl. D. A. P. Koning
wordt, met 1 April a. s., geplaatst aan boord
van Hr. Ms. torpedo-instructieschip „Mnrnix"
en gedetacheerd bij den torpedodienst.
De Minister van Marine brengt ter kennis,
dat blijkens ontvangen berichten van de com-
mandeerende officieren van de stoomschepen
„Van Speijk" en „Zeehond", van ieder dezer
schepen eene reddingboei, waarop de naam
van het schip is geschilderd, is verloren ge
raakt.
Het ontmoeten van die voorwerpen behoeft
derhalve geen aanleiding tot bezorgdheid te
geven.
STATEN-GENERAAL.
Tweede Kamer.
Zitting van Donderdag 23 Maart.
Verschillende provinciale heffingen zijn
bekrachtigd, eveneens de onteigening voor
een stoomtramweg van Schouw naar Pur-
merend.
Het ontwerp om overtredingen der spoor
wegwet door niet-reizigers te straffen, werd
1 met 52 tegen 9 stemmen aangenomen.
I Daarna werd behandeld het ontwerp, om
schepen alleen reeds wegens gevaar voor
besmetting buiten gemeenschap met den
wal of in observatie te houden.
De heer Boreel vondt de maatregelen niet
voldoende tot wering van besmetting,
i De minister van Binnenl. Zaken verwachtte
een goede werking van het voorschrift, in-
dien de militaire en maritieme macht met
beleid optreedt.
Ook dit ontwerp werd aangenomen.
Bij het ontwerp tot aanvulling der epi-
demiewet, met meerdere waarborgen voor
opvolging van de adviezen van het Ge-
