herrijzend
W ieringermeerland
Van de hak op de tak door Herr.
Wieringermeeriand
DE RATTEN DOOD!
2e Jaargang no. 45-8 Maart '47.
Redactie
en administratie
Nieuwe Niedorp B 58
Tel. 206, Kengetal 2261
Weekblad voor de Wieringermeerbevolking en de herrijzing van het polderland Redacteur: Th. J. van Vegten
In de afgeloopen week is bij Ko
ninklijk Besluit tot minister van
Wederopbouw en Volkshuisvesting
ir. Li- Neher, thans directeur-gene
raal van P.T.T.
Het bericht van deze benoeming
gaf aanvankelijk eenige teleurstel
ling, daar men als opvolger van ir.
Ringers wederom een vakman aan
het hoofd van dit zeer belangrijke
departement verwachtte.
Doch deze teleurstelling duurde
maar even, de levensloop van de
nieuw benoemde minister, de bijna
Amerikaanse carrière van ir. Neher,
zijn een waarborg dat een krachtige
bestuurder, een goed organisator de
open plaats bij Wederopbouw heeft
ingenomen.
Ir. Neher is op de onderste sport
van de maatschappelijk ladder be
gonnen, als lijnwerker bij de Ara-
sterdamsche telefoon, om tenslotte in
Augustus 1945 ir. Damme als direc
teur-generaal van het P.T.T.-bedrijf
op te volgen.
De grondige desorganisatie die de
-bezetter in het P.T.T.-bedrijf had
aangericht is nog wel niet geheel
hersteld, doch wanneer men ziet wat
door dit overheidsbedrijf reeds tot
stand is gebracht na de bevrijding,
dan kan het niet anders of hier
moest aan het hoofd staan een man
met doorzettingsvermogen.
Om maar dicht bij huis te blijven,
in de Wieringermeer waar het ge-
heele telefoonnet bijna door nieuw
moest worden vervangen, kan een
iedmr die voorheen telefoon had, bij
hernieuwde vestiging in den polder,
weer aangesloten worden. Trouwens
we mogen hierbij wel even op een
zijpaadje stappen en gewag maken
van andere overheidsdiensten, als
P.E.N., P.W.N., Spoorwegen enz., de
wederopbouw van deze belangrijke
overheidsdiensten is niet onbelangrijk
Ir. Neher heeft verklaard, dat hij
geen voorstander van ver doorge
voerde centralisatie is. De vrijheid
van handelen voor de gemeenten,
waarover te Nijmegen op de verga
dering van de Ver. van Ned. Ge
meenten een hartig woordje is ge
sproken, maakt dus een goede kans.
T.a.z. van het bouwplan 1947, hopen
wij van harte, dat de nieuwe minis
ter van Wederopbouw en Volkshuis
vesting, er nog van zal weten te red
den wat er van te redden is.
De richtprijzen.
die door minister Mansholt zijn vast
gesteld voor de akkerbouwproducten
hoewel door^, verschillende uitlatingen
bekend kon zijn, dat zij lager zouden
zijn dan vorig jaar, hebben bij de
boerenstand nogal deining veroor
zaakt, niet zoo zeer om de geringe
verlaging, doch meer om het feit, dat
de minister heeft gezegd: dat de
productiekosten van den boer om
laag moeten, hetgeen zou moeten
geschieden o.a. door verdere mecha
nisatie, en rationalisatie van het be
drijf. Het standpunt van de boeren is
dat, indien de productiekosten om
laag moeten, dit ook mogelijk ge
maakt moet worden. Doch wanneer
bijna tegelijkertijd met het bekend
maken van de richtprijzen, een ver
hooging plaats heeft van 8 procent
voor tractoren, terwijl bovendien al
lerlei kleinere gereedschappen en
werktuigen bijna dagelijksch in prijs
stijgen, dan is er eerder sprake van
productielcostenverhooging dan van
verlaging. De landarbeiders hebben
om een pensioenregeling gevraagd.
Men staat in werknemerskringen niet
onsympathiek tegenover dit verzoek.
Het tot stand komen van deze rege
ling zal gepaard gaan met een loons
verhooging van 3 cent per uur. Al
weer iets waardoor de productiekos
ten omhoog zullen gaan. De gewel
dige achterstand die de landarbeider
jaren heeft gehad in een rechtvaar
dige belooning is gelukkig de laat
ste jaren ingehaald. En gezien het
groote gebrek aan geschoeide arbei
ders zal de positie van den landar
beider, zoo langzamerhand dien van
de beschermde beroepen gaan bena
deren.
De minister ziet de redding van 't
landbouwbedrijf in een ver doorge
voerde mechanisatie, machines en
werktuigen die veel werk, wat voor
heen door menschenhanden werd ver
richt, zullen overnemen. Er zijn heel
veel boeren die het den minister na
zeggen, maar de overgangsperiode
die er voor nodig is wordt op de
schouders gelegd van de huidige ge
neratie boeren. Verschillende machi
nes en werktuigen verkeeren ngg in
een ontwikkelingsstadium en zullen
met veel risico tegen hooge prijzen
moeten worden aangeschaft. Het vlas
plukken zal misschien, gezien de
hooge loonen, dit jaar geheel ma
chinaal kunnen geschieden. Maar hoe
staat het met de graancombine's, de
aardappelrooi-machines en andere
werktuigen waar knappe koppen aan
werken om deze voor den landbouw
dienstbaar te maken Men zal op
vroeger wijzen, teen de maai machi
nes het met de hand maaien kwamen
vervangen. Maar deze vergelijking
gaat niet meer op.
In de tijd dat de maaimachines uit
kwamen kon een boer nog net zoo
veel arbeiders krijgen om met de
hand te maaien als hij maar wilde.
Uit Gelderland, Overijssel en andere
provincies kwamen heele ploegen.
Maar die tijd is voorbij. Thans is
de toestand zoo dat het landbouw
bedrijf moet overschakelen naar een
intensieve mechanisatie, met ge
deeltelijk werktuigen die nog niet be
drijf szeker zijn en een gebrek aan
arbeidskrachten. Het zijn wel moei
lijke problemen waarvoor men in ons
land wordt geplaatst. En wanneer
men berichten hoort dat Canada
tarwe aan Engeland gaat leveren
voor f 4 de 100 kg., dan vraagt men
zich af hoever zullen de productie
kosten omlaag moeten, dat tarwe
ionend verbouwd kan worden in Ne
derland
ïn navolging
van andere gemeenten heeft ook de
Wieringermeer een woningcommissie
gekregen. Een commissie die de be
schikbare woningruimte in /de ge
meente zal moeten verdeelen. Er zijn
klachten geuit van middenstandszijde
dat geen vertegenwoordiger van de
ze groep in de commissie is be
noemd. Klachten die zoo op het eer-
jste oog gemotiveerd lijken. In de
commissie is echter wel iemand uit
.de zakenwereld benoemd, n.1. de heer
K. H. Kroeze, directeur van de Z.
W.M. Bij informatie is echter geble
ken, dat, indien de middenstand
rechtstreeks nog een vertegenwoor
diger in de commissie zou wenschen
dit zeer zeker tot de mogelijkheden
behoort.
De middenstand gaat echter in
deze zelf ook niet vrij uit, daar haar
j vertegenwoordigers in verschillende
.commissi's veelal absent zijn. De mid
fdeüstand 2al er das goed aan doen
menschen aan te wijzen die genegen
zijn de vergadering regelmatig te be
zoeken.
De oorlogsverklaring aan de rat
ten is gevolgd door een offensief dat
de vijand gevoelige klappen heeft toe
gebracht. Niet dat we mogen aan
nemen, dat alle ratten dood zijr.,
integendeel, maar dat er veel slacht
offers onder deze roovers zijn geval
len, staat vast.
Uit alle hoeken van den polder be
reikten ons berichten over het vin
den van stuiptrekkende en doode
ratten. Bovendien kunnen we veilig
aannemen, dat het aan gesneuvelde
ratten, welke men niet meer te zien
krijgt vele malen grooter is. Deze
kruipen wel in holen en gangen en
sterven daar aan het maaggif.
Ondanks de groote moeilijkheden,
welke door de onbegaanbaarheid der
wegen aan deze bestrijdingsactie in
den weg werden gelegd, en welke
men vooruit nimmer kan overzien,
is deze streekbestrijding toch reeds
een (zij het niet volledig) groot suc
ces geworden. In dit verband past
zeer zeker de opmerking dat ook hier
weer gebleken is wat door algemee
ne medewerking kan worden bereikt.
Zeer zeker geldt dit voor een uitge
strekt gebied als de Wieringermeer,
dat bovendien in dit opzicht nog in
een bijzonder moeilijke positie ver
keert ten gevolge- van de onderwa
terzetting. Ook hier blijkt weer de
activiteit van onze polderbewoners,
waaraan velen in het oude land een
voorbeeld kunnen nemen. Men moet
tenslotte niet vergeten dat een der
gelijke streekactie, die op papier vrij
vlug in elkaar kan worden gezet, in
de practijk lang niet eenvoudig is.
Mede in dit verband komt aan al
len die op welke wijze dan ook heb
ben meegewerkt deze actie te doen
slagen, om in het algemeen belang
deze vernielers, en vijanden der volk
gezondheid, deze gevoelige klap toe
te brengen, een woord van bijzondere
dank. Alle namen te noemen van
hen, die hier vrijwillige medewerking
hebben gegeven zou hier te ver voe
ren.
Initiatiefnemers en Commissie,
rayonleiders, helpers en plaatselijke
pers zouden hier genoemd moeten
worden! Eén uitzondering wil ik even
wel maken en dat is voor de jeugd,
welke gedurende 3 dagen, onder in
het Domeinkantoor voor de fabrica
ge der wapens, waarmee de vijand
bestreden moest worden, hebben ge
zorgd, plus minus 90.000 pakjes rat-
tenbrood werden hier in elkaar ge
draaid en voor verzending door den
polder gereed gemaakt. Typeerend
was ook hier weer te zien hoe be
paalde jongens en meisjes „acte de
presence" gaven en met volle ambi
tie hun werk deden. Hoewel ik van
een en ander geen aanteekening heb
gehouden wil ik in dit verband even
de namen noemen van Rie Ursem,
Annie Broer, Jacob en Simon van
Schagen, Arie Scholten, Joos de
Bont, Harke van Til en Piet Ligt-
hart welke 3 volle dagen gepakt heb
ben. Vermelding verdienen ook Wim
van Dam, Gerrit Groenberg, Gerard
Hauwert, Titus en Jaap Blaakmeer,
Gerrit van Til, Gerrit Knibbe en
Emmy, Lida en Gerda Broer, welke
ik 2 dagen zag pakken.
Tenslotte zou ik nog een heele se
rie moeten noemen welke door slech
te wegen slechts één dag kwamen,
doch daarom niet minder dank ver
dienen Dat was flink werk jongelui!
Dat een en ander tijdens deze pak-
kerij niet altijd even rustig verliep
behoeft hier geen betoog. De aanblik
van het compartiment waarin de
strijd 3 volle dagen had geduurd was
dan ook dusdanig, dat de gevolgen
van een bombardement maar een
povere vergelijking is. Maar de pak
jes kwamen klaar en dat was de
hoofdzaak. In dit verband ook nog
een woord van dank aan de Staats-
boeren de Bont, Hindrix, Stroo,
Blaakmeer en Boschman welke door
hun autoriteit de eenmaal soms on
bezonnen jeugd wat temperden, en
zoodoende een belangrijke bijdrage
leverden voor de goede gang van
zaken.
Nogmaals, hier toonden de Wierin-
germeerbewoners, welke hebben me
degewerkt, allen zonder uitzondering
zich van hun goede zijde en gaven
aan hoe het moet. Laat dit voor al
len een aansporing zijn, om, wanneer
de commissie weer een beroep op u
mocht doen (en die tijd komt zeker
want bij die eene offensief zal het
wel niet blijven) uw medewerking te
verleenen. Het Parool moet blijven
„De Wieringermeer ratvrij".
J. Breed
