herrijzend W ierinq ermeerland vruchtbaar land van Zuiderzee 11 DECEMBER HERDACHT 3e Jaargang No. 33 14 Dec. 1947 Redactie en administratie Nieuwe Niedorp B 58 Tol. 206, Kengetal 2261 Weekblad voor de Wieringermeerbevolking en de herrijzing van het polderland Redacteur: Th. J. van Vegten XXII tot (v.V.) In de beginne had men een toegangskaart nodig om met een auto de polderwegen te berijden. Intensief verkeer was er dus nog niet, vooral zolang het verkeer over de afsluitdijk niet vrij was. De wegen in de polder waren alle nog min of meer provisorisch aange legd. Ze waren nog -geen van alle op een juiste breedte. Het waren bre de rijwielpaden waarover ook 't auto verkeer zich moest verplaatsen. Brug gen, vaste zowel als beweegbare, wa ren geprojecteerd en verschillende reeds in aanbouw, zodat bij verschil lende belangrijke oversteekpunten ponten waren neergelegd. Die ponten en pontjes zijn heel lang een kwel ling geweest in de Wieringermeer. Vooral die kleine vlondertjes in de tochten zijn duizendvoudig verwenst. Deze vaartuigjes waren wankele ge vallen. Ongelukken met dodelijke af loop zijn dan ook niet uitgebleven, meestal door overbelasting zodat van eigen schuld werd gesproken. De pont jes waren berekend op. een bepaald aantal personen. Doch het gebeurde natuurlijk meermalen dat er meer mensen op plaats namen dan geoor loofd was en dan kantelde het geval Soms liep het goed af, doch zoals wij reeds boven schreven, ook wel eens met dodelijke afloop. Op de plaats waar de drie grote beweegbare bruggen te Middenmeer moesten'komen lagen grotere ponten,, die berekend waren op het vervoer van auto's en andere zware voer tuigen. Er was een man voor de bedie ning aangesteld, de oude Jonker. (Bij de oude garde Wieringermeerders welbekend) Het duurde tot ver in 1934 voordat deze bruggen klaar waren, zodat 't verkeer lang van die overzetveren heeft mogen profiteren. Nadat op 10 Mei 1932 het verkeer in de polder werd vrij gegeven, werd ook het vraagstuk van een auto-busverbinding met het oude land urgent. Op 19 October 1932 werd een tijde lijke busverbinding Wieringermeer - Schagen geopend en een maand later kwam er een dergelijke verbinding met Wieringen. Het isolement van de Wieringermeer was dus opgeheven. Nauwkeurig werden de vervoers cijfers $an deze auto-buslijnen ge controleerd. En zo werd er dan op de lijn Wieringermeer - Schagen de eerste maand genoteerd een vervoer van 17.7 passagier per dag en op de lijn naar Wieringen 35.5 passagier per dag. Opgemerkt kan worden dat deze diensten regelmatig ook school kinderen vervoerde, -die in de ver voerscijfers waren inbegrepen. Er zal de eerste tijd dus wel geld bij gemoe ten hebben, doch we hebben zo het Idee dat het zonder subsidie wel niet mogelijk zal zijn geweest de "diensten vol te houden, temeer daar het in die dagen particuliere ondernemingen wa ren die de diensten onderhielden. Voor de bevolking die op 1 Jan. 1933 reeds bijna 1000 zielen telde was het van groot belang dat de mogelijk heid werd geopend om ook eens naar het «oude land te kunnen overwippen zonder dat men hiervoor lange af standen behoefde te fietsen. Want gefietst is er in de polder in die eerste jaren. Niet zo'n beetje! Op papier waren de arbeiders van de cultuurmij dusdanig ingedeeld, dat zij vanuit het dorp waar zij woonden niet al te grote afstanden moesten afleggen naar de bedrijfsboer waarbij zij tq werk waren gesteld. Op papier, ja was dat netjes voor el kaar. Maar de practijk wees wel eens anders uit. Tenslotte was een bedrijfs boer altijd nog. eerst boer, en dan pas ambtenaar. Als boer had hij zijn ei gen gewoonten en gebruiken mee ge nomen van de streek of provincie waar hij weg kwam en paste deze zo veel mogelijk toe in z'n nieuwe omge ving. De ploeg arbeiders die hem werden toegewezen pasten hem dan ook niet altijd en omgekeerd paste de boer ook wel eens niét bij de ar beiders. Dat gaf dan wrijving en moeilijkheden, waaraan eerst van ho gerhand niet makkelijk werd toege geven, doch toen de moeilijkheden wel wat erg groot werden, werd over de moeilijkheden van de verre af standen heengestapt. En zo kon het dan gebeuren dat een ploeg arbeiders uit Middenmeer te werk werd gesteld gesteld a.d. Wie- imgerrendweg en ploeg uit Slootdorp a d. Koggenrandweg werkzaam was. Dit was natuurlijk geen regel, doch het was nu eenmaal een feit dat de bedrijfsboer en arbeider wel dege lijk bij elkaar moesten passen. Intussen werd door Gedeputeerde Staten van Noordholland vergunning verleend tot het uitoefenen van defi nitieve autobusdiensten. De tijdelij ke werden evenwel ook nog gehand haafd. Bekend is uit die dagen de 'dienst van Geel van Slootflorp naar Houkes. Deze dienst heeft heel lang de hoogste vervoerscijfers gehad, het geen z'n oorzaak had dat veel kamp- iongens van deze gelegenheid ge- xjtU'ik -maakten om zich te "(Vierin gen te gaan verpozen in cafe en bios coop. (Wordt vervolgd) Het was Donderdag 11 December twee jaar geleden dat de polder voor de tweede maal droogviel en het was voor de derde maal dat de perso neelsvereniging „Contact" van de Commissie Wederopbouw Wieringer meer, deze datum heeft aangegrepen om door middel van contact met de Wieringermeerbevolking, rekening en verantwoording af te leggen van twee jaar wederopbouw. Contact heeft deze rekening laten uitbrengen door de voorzitter van de Com.-Wederopbouw Ir. Krijn. De beurszaal te Middenmeer was vol en de heer Mr.# Vosters die sinds korte tijd de toegewijde voorzitter is van Contact mocht behalve het gro te aantal Wieringermeerders verschil lende autoriteiten w.o. burgemeester Loggers en de rentmeester Ir. Ovinge alsmede enige burgemeesters uit de randgemeenten het welkom toeroe pen. Ir. Krijn gaf in een kort overzicht een resumé van hetgeen reeds in de polder is gedaan in het belang van de wederopbouw. Hij gaf dit met tal van cijfers aan en de meeste cijfers zo zeide de heer Krijn zult U wel on- middelijk zijn vergeten, doch mis schien spreekt het cijfer wat ik U nu ga noemen meer aan. ER IS IN DE WIERINGERMEER IN DEZE TWEE JAAR REEDS 18 MILLfOEN GUL DEN UITGEGEVEN VOOR WEDER OPBOUW. Na de toespraak van Ir. Krijn voer de de toneelclub van Contact het blij spel „Betje regeert" op. Wij kunnen vanwege de beperkte, plaatsruimte niet al te diep op de inhoud van het stuit ingaan, doch we mogen hier wel vastleggen dat deze toneelclub over een aantal prima krachten beschikt waardoor het stuk een uitstekende vertolking kreeg. Wij noemen allereerst Jo Hauwert in de rol van Betje. Zij heeft door haar prima spel het stuk van begin tot het einde gedragen. Wij zouden ons geen betere uitbeelding kunnen indenken. Zij was in één woord af. Van de heren die een hoofdrol had dén te vervullen noemen wij Dree Bakker als Fred, Henri Kok als Mr. Stanley en J. M. de Graaf als Theo van Gelder. Eerstgenoemde bewoog zich zo natuurlijk los over het to neel en ging zo op in de handeling, dat hij zijn tegenspelers, waarvan sommigen zich minder vrij bewogen, wel mee sleepte. Het samenspel tus sen tMr. Stanley en Theo van Gelder was heel, goed. Beide rollen werden goed gespeeld. Willy Broer als Louise heeft haar best gedaan om mee te komen met de anderen, hetgeen haar -naarmate het stuk vorderde ook ge lukte. Zij was echter onvoldoende ge- sminlct voor de rol van een vrouw van laten we zeggen 50 jaar. Het verschil in leeftijd met haar dochter Elly (Tiny Broer) was on voldoende. Corry Winnubst als Mia v. Laar kon deze rol niet aan, zij zal in eenvoudiger rollen eerst wat meer rputine moeten opdoen. Rest ons nog te vermelden dat de. heren W. Bel- graver en A. G. Mohr de bijrollen vervulden, resp. als Drost en Hendrik waarvan zij zich gped kweten. De toneelaankleding was prima, ver-* zorgd en behoudens onze opmerking over Louise was de grime eveneens zeer goed. De heer P. de Graaf die de regie had ons compliment. Mr. Vosters huldigde de toneelclub in de persoon van Betje door haar een fruitmand aan te bieden terwijl de "d fjp Graaf voor zijn regie een boekwerk in 'oui,. angst te nemen had. De talrijke jongelui werden reeds wat onrustig in de zaal en zo was het heel jammer dat de heer F. M Garretsen door omstandigheden de aangekondigde zangnummers pas aan het slot van de avond kon uitvoeren. De heer Garretsen zong een viertal nummers. Hij heeft een heel mooi tenorgeluid, niet al te omvangrijk voor de grote beurszaal, doch vooral in de werken van Schubert en Mo- t zart heeft hij ons heel goed voldaan. Dr. Tamsma begeleide de heer Gar retsen op uitstekendé wijze, wel wat té bescheiden naar onze smaak, doch het absorberen van het geluid door voor het voordoek te moeten spelen speelde hierbij ook een- rol. Voor hun medewerking ontvingen zij een kistje sigarenvan de -voorzitter. Burgemeester Loggers sprak een slotwoord en hield daarbij een filoso fische inleiding over „De Tijd". Het begrip tijd, aldus de heer Loggers, heeft voor ons drie begrippen. Het verleden, het heden en de toekomst. Er is een groep van mensen die star aan het verleden vast houden en niet ophouden ach en wee te roepen over hetgeen aan moois is verloren gegaan in de Wieringermeer. Er is ook een groep die zich instellen op de toe komst en zich allerlei verwachtingen maken over hoe het straks weer zal worden. Spreker acht het beter om zich aan het heden vast te houden Het valt helemaal niet te voorspellen of alles weer zó mooi zal worden als het geweest is. Wij moeten ons be palen tot het „NU" en ons voorne men op de ingeslagen weg voort te gaan. Dit was het slot van het officiële gedeelte der avond, waarna de heer Vosters de leiding overdroeg aan de heer P. A. Florijn die de zorg had voor het gezellig verkeer waarvoor nog enige tijd gelegenheid werd ge geven. Contact is er met deze avond weder om in geslaagd het contact met de bevolking van Wieringermeer te verstevigen. DENK OM DE FILMAVOND Wij willen nog even wijzen op de filmavbnd welke a.s. Woensdag gehou den zal worden op initiatief van de Landelijke Rijver. „De Wieringer- meerruiters" te Middenmeer. Men zie hiervoor de advertentie in dit nummer.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Herrijzend Wieringermeerland | 1947 | | pagina 1