EEN VENTER
aangenamer, dan voortdurend de nu eens kalme, dan weder onstuimige zee
te beschouwen. Zag hij een schip naar zee gaan, dan benijdde hij heime
lijk den kapitein, de matrozen en de scheepsjongens, en niets ware hem
liever geweest dan zelf met dit schip het ruime zeewater te doorklieven.
Het gebeurde op zekeren avond, dat een jonge visscher den kleinen Gari
baldi, op diens verzoek, in eene kleine sloep mede nam en zich van de kust
verwijderde. Er kwam een geweldige storm op en de speelgenooten van don
knaap die hem hadden zien vertrekken gaven de ouders van Giuseppe ken
nis van het geen er met hun zoon was voorgevallen en in weik ge
vaar hij zich thans bevond. Wanhopend spoedde zich de vader naar het
strand en bragt daar verscheidene bange uren door. Eindelijk verscheen de
sloep en weinig tijds daarnalag Giuseppe in de armen zijns vaders.
Ongelukkig kind 1 zeide deze, hce kunt gij u in zulke gevaren begeven
Waart ge niet bang riepen zijne speelmakkers.
Bang? antwoordde de kleine zeeman, een blik vol minachting op zijne
makkers werpende. Waarvoor zoude ik bang geweest zijn, de zee is toch
zoo schoonwanneer zij onstuimig is.
Yan af zijne prilste jeugd, was Garibaldi een gezworen vijand van alle
willekeur, bij alle handelingen van zijn leven was bij steeds bezield met
een diep gevoel van regtvaardigheidhetgeen hem later bewoog zich zoo
krachtig het lot van verdrukten aan te nemen. Reeds als knaap gaf hij zijne
geringe krachten aar. den zwakkere ten beste.
De kleine Garibaldi had een gloeijend, een vurig, een bijna koortsachtig,
opwekkend karakter en het stille leven baarde hem slechts verdriet.
Toen hij op zekeren avond van een vriend zijns vaders, signor Arena
les in de wiskunst ontving, werd hij, toen hij het bewijs eener stelling
niet konde vinden, zoo ongeduldig, dat hij het leerboek weg wierp.
Wat beduidt dat? vroeg zijn meester.
Gij ziet het, ik werp mijn boek weg, ik wil u daarmede toonen, dat
ik er mij.niet mede bekommer, wat daarin staat.
Terwijl hij dit zeide ging hij naar het venster en zag zeewaarts in.
Intusschen was Garibaldi's vader binnengetreden.
Wat is hier voorgevallen? zeide deze, terwijl hij Giuseppe en signor
Arena vragend aanzag.
Wat kan er voorgevallen zijn? uw zoon wil een onkundig mensch blijven.
Kan dan een onkundig mensch ook niet nuttig worden, antwoordde
Giusseppe's vader. Ik voor mij heb ook nimmer lust gehad mijn geest met
zulke prullen (hij wees op het bóek) te overstelpen.
Giuseppe nam zijn vader en zijn meester bij de hand, leidde hen naar
het venster en sprak vol vuur
Ziet gij ginds de wolken die zich grijs en donker aan den horizon
vertoonen? Ziet gij de onstuimige zee met hare bruischende witte golven
wat deze mij vertellen, dat onthoud ik, dat begrijp ik en zulk o.nderwijs
wil ik dagen lang aanhooren.
Nu', het'zij dan zoogij kunt zeeman worden. Waarom niet signor
Arena sprak zijn vader.
De knaap wist welken invloed de woorden van Arena op zijn vader uit
oefenden, hij viel daarom zijn meester om den hals en Duisterde met eene
smeekende stem
Ja, Ja, ik zoude gaarne zeeman willen worden. Niet waar signor,
gij stemt toe?
Nu, het is mij wel, sprak Arena lagchend, laat den kleinen zeeman
worden.
En spoedig daarna trad Giuseppe in Sardinische dienst. Hij deinsde géén
oog'enblik terug, voor de groote wederwaardigheden'van dit ongemakkelijk
beroep. Hij was de vlugste bij de manceuvresde dapperste in gevechten
en steeds daar te vinden waar hij gevaren kon trotseren. Zijne bevelheb
bers kregen hem lief en tot 'het jaar 1S84 maakte hij snelle vorderingen.
Maar de zee kreeg weldra in het hart van Garibaldi eene niagtige mede
dingster.
De gedachte aan de bevrijding van zijn vaderlandmaakte zich weldra van
hem meester, zijn hart zwol op'van toorn als hij aan de vreemde verdruk
kers dachten hij wenschte, dat zijn vaderland gelijk de golven der onstui -
mige zee alles van zich af zoude werpen, wat smaad en verdrukking bereidde.
En de storm brak los. De Julij-revolutie had toen zij de Italianen een
helder bewustzijn hunner verdrukking had vertoond, ook de verdrukkers
maatregelen van gruweldaden en vrees doen bedrijven en de regering beijverde
zich alle denkbeelden van vrijheid uit te wisschen. Dit had ten gevolge
dat er zich in Italië van hel eene einde tot het andere geheime genootschap
pen vormden, die als het ware met eene elektrieke ketting aan elkander
verbonden waren. jElke stap van despotisme werd krachtdadig beantwoord
en zoo kwam het dat plotseling geheel Italië van ontroering beefde. In elke
stad brak oproer uit.
Mazzini beijverde zich, deze ongeregelde bewegingenzoo veel mogelijk
een en hetzelfde karakter te geven. De door hem georganiseerde revolutie
zoude in een geschikt oogenblik op een te geven teeken eensklaps uitbar
sten, de Oostenrijkers verjagen en alzoo de onafhankelijkheid van Italië her
stellen.
In Genua waar zich toenmaals Garibaldi bevond had hij als Garbonaro
aan de zamenzwering deelgenomen.
Toen op zekeren dag de venta vergaderd was om over den aanval te
sprekendrong plotseling dé politie binnen en de meeste leden werden ge
vangen genomen Het gelukte slechts weinigen zich door de vlugt te red
den en tot deze behoorde Garibaldi. Men maakte verscheidene dagen jagt
op hemtot dat het hem eindelijk gelukte uit Genua te vlugten.
Zonder geldzonder eehig voedselzich over dag verborgen moetende
houden, des nachts zijn weg vervolgende begaf hij zich naar Nizza.
Een zijner beste vrienden aldaar, genaamd Geaume bedacht een middel om
hem aan de vervolgingen der politie te ontrukken. Hij liet hem de lcleê—
ren van een boer aantrekken en bragt hem zoo tot aan den oever van den
Var. Garibaldi liet zich de rivier overbrengen en begaf zich naar Marseiile.
Hier leefde hij eenzaam en verlaten, tot hij op zekeren dag een jong
mensch van een wissen dood redde. Tusschen hen ontstond de grootste
vriendschap en beiden studeerden nu te zamen de wiskunst, die Garibaldi
in zijne jeugd zoo veel verdriet veroorzaakt had
Spoedig daarna werd hij door een oproer naar Boven Italië geroepen om
tegen de Oostenrijkers te velde te trekken, waarbij hij zich als bevelhebber
dapper gedroeg. Door eene verbazende overmagt aangevallen is hij ge
dwongen de. vlugt te nemen. Men verklaart hem vogelvrij en zette op zijn
hoofd een grooten prijs. Garibaldi vlugt in de bergen. Door de Oosten
rijkers voortdurend nagejaagd voert hij in de bosschen en bergen een bitte
ren krijg legen hen, maar zijn ontembare moed, zijne wondervolle vlugheid,
maken het hem mogelijk dreigende gevaren te ontsnappen.
(Wordt vervolgd
AD7BET 3 1T T I ÏTlT.
Ondertrouwd
G. H. VAN BEK BUR G II
en
A. VLAMING.
Niemoediep, 20 Junij 1861.
Eenige kennisgeving.
Bevallen van eene DOCHTER,
STRIJEN—VERSIGNIJ.
Niemoediep IS Junij 1861.
W. M. M. H. VAN
Na voorzien te zijn van de II. H. Saerementeu der
Stervenden, overleed lieden, na een langdurig maar ge
duldig lijden, mijn eenigst geliefde Zoon JOIIANNES
HENDR1KUS, in den ouderdom van 23 jaar en 7
maanden, diep betreurd door mij, zijn hartelijk ge
liefde grootmoeder en vele vrienden en bekenden.
H. BRADEL,
Opper-Schipper bij de Marine.
Nieuwediep19 Januarij 1861.
Een ONGEHUWD PERSOON, p. m. 30
jaren, eenige universele handelskennis bezit
tende, bekend met de moderne Talen en Ad-
ministratezag zich gaarne geplaatstonverschillig waar.
Hij is instaat 1 a 2 mille te. kunnen produceren,
ten einde te kunnen strekken tot borgtogt, storting of
belooning; van de meest stipte geheimhouding kan men
verzekerd zijn; er zal echter alleen op geteekende en
soliede aanbiedingen geregardeerd worden.
luclinerende gelievezich franco te adresseren onder
de letters J. W, bij den Uitgever dezer Courant.
in deze gemeente, zich willende belasten
met een artikel van dagelijkscbe consumtie, tegen be
paalde provisie, adressere zich onder letter II. franco,
bij den Uitgever dezer.
Gedrukt ter Boek- en Steendrukkerij van S. GILTJES.
