59.
Eerste Jaargang.
$efóer, 3Ticuiucöicji
ZATURDAG
UMemsoorÖ, enj.
12 OCTOBER.
1861.
NIEUWE
VAX
COURANT
DEX
Abonnementsprijs per kwartaal ƒ1.30.
Franco per post«1.50.
Verschijnt WOENSDAG en ZATURDAG.
Brieven franco aan den Uitgever
S. GILTJES.
Prijs der Advertentien 10 Ct. per regel
behalve 35 Ct. Zegelr. voor elke plaatsing.
In de Utrechtsche Courant van 9 Octoher jl.
leest men het onderstaande stuk aangaande
de reis des Konings naar Frankrijk.
Nog is het tijd. Zullen de Staten-Generaal
'sKonings reize lijdelijk aanzien? (1)
//De koning kan niet uit het koningrijk gaan zonder
de toestemming der Cortes," enz. zoo luidde Art. 172 der
Spaansche Constitutie van 19 Maart 1812. Van waar
dit streng verbod? Van waar anders dan van eene wrange
ervaring, van de heillooze gevolgen van het bezoek, door den
onnadenkenden Ferdinand VII en zijne verdwaasde ouders,
aan Napoleon te Bayonne gebragt? Vruchteloos had het
gezond verstand der fiere Spanjaarden dit noodlottig bezoek
ontraden en schier met geweld pogen te stuiten. Zelfs de
Franschman de Pradt prijst den ijver en liet doorzigt dei-
getrouwe bevolking, wijzer, zegt hij, dan de zwakke, be-
ginsellooze Ministers van den ongelukkigen koniug. //La
encoremerkt hij aanle peuple se montra supérieur en
droiture de jugement aux ministres et conseillers dont le
Priuee était entouré: tant il est vrai que le bon sens est
le premier des conseillers." 2) Nederland mag zich aan
dat voorbeeld wel spiegelenhet diepgezonken Spanje van
1S08, had niet gelijk wij, eene vrije pers veelmin eene
Volks-vertegenwoordiging; het had niet, gelijk wij, de
onvergetelijke waarschuwing der Frausche overheerschiug met
al hare bloedige herrinneriugen. Indien de Ministers van
Willem III, blijkens het voortdurend stilzwijgen van het
Regeringsblad en de afwisselend logenachtige berigten, welke
de Natie in slaap wiegen, zich in hunne ziel als Nederlan
ders schamenwaarom leggen zij niet gezamenlijk hunne
portefeuilles neder, om 's Konings reize door een echt
constitutionelen stap te voorkomen? Meenen zij zich van
eene zware verantwoordelijkheid bij tijdgenoot en nakomeling
te ontheffen door den schijn aan te nemenalsof het bezoek
eene doodeenvoudige, zeer onschuldige zaak en bijna eene
verstrooijing ware, die met 's Lands Regering niets gemeens
heeft? Om van vaderlandsliefde en welvoegelijkhcid te
zwijgen, hoe is het met de rede en het gezond verstand
te rijmen, dat de gedenkdag vau Waterloo worde gevierd
eu dat Willem III honderd uren ver, buiten Nederland
de hand van een Napoleon ga drukkenvan den erfgenaam
der veroveringspolitiek van Neêrlauds onderdrukker, van
den zoon des Konings, dien do overweldiger eens aan
1) Reeds den 30 September jl. lieb ik aan den lieer Voorzitter dei-
Tweede Kamer niet slechts afdrukken van mijn Artikel van den vorigen dag
(Z. Bof/blad van Z. Holland 9 Octoher), maar ook een dringend Adres ge-
l-igtsluitende met de uitdrukking van het vertrouwen„11c heb de hoop
niet verlorendat de Staten-Generaal evenzeer gehecht aan onze roemvolle
nationale herinneringenals aan liet erkend beginsel van volkenregtelijke
gelijkheidin hunne wijsheid de middelen zullen w eten le beramenom
nevens de majesteit van den Troonde eer van een onafhankelijk volk man
nelijk te handhaven."
2) Mémoires historiques sur la llóvohdicu tV Expagiie (Parijs 1816) p. 86.
Holland dreigend heeft opgedrongen? Hoe zal het met
de rede en het gezond verstand strookeu, dat vrijwillig
een tegenbezoek van Bodewijk Napoleon worde uitgelokt,
in het rijk vol van de eerzuchtige droomen zijner kindsch-
heid en jeugd Hoe komt het met de rede eu het gezond
verstand overeen, dat de constitutionele Koning der Neder
landen gezellig verkeere met den man des sabels en van
den coup d' étatvolleerd in de kunst hoe zich van lastige
staatsvergaderingen het gemakkelijkst te ontslaan Of zoo
Willem III getrouw aan eed en pligtdoof voor alle in
blazingen en verleidelijke aanlokselen, weigert zich tot de
plannenmakerij der herziening van de kaart van Europa
te leenenzal het gevaar niet oneindig grooter zijn met den
wrok in het hart van elkander te scheiden, dan wanneer-
het bezoek geheel achterblijft en slechts een voorbijgaande
wrevel over de teleurgestelde ijdelheid is te duchten?
«Zijn zei ven te werpen in een zeker en vrijwillig ongemak
ofi te inconvenient om te mijden ineonvenieutendie wel
apparent, doch onzeker zijn, en door Godes voorzienigheid
en verscheiden toevallen kunnen worden afgekeerd, dat en
komtheeft reeds een Nederlander vóór twee eeuwen
geleerd 3)met de wijsheid niet overeen."
Utrecht, 9 Oct. 1861. G. W. Vreede.
3) Mr. Pieter Bort Generale politique maximem.
Wij veroorloven ons hiertegen het volgende
in het midden te brengen.
Het is te laat. De Staten-Generaal hebben de
reize des Konings lijdelijk aangezien.
Reeds in N°. 36, van dit blad hebben wij getracht aan
te toonen, dat de zamenkomst van onzen koning met den
Franschen Keizernoch met het belang van den Staat, noch
met de waardigheid der kroon in strijd is; en betuigden
wij, niet te begrijpen, waarom de koning der Nederlanden
niet het voorbeeld der koningin van Engeland of van den
koning van Pruissen zou kunnen volgen, of waarom juist
Willem III zich door dat bezoek zou compromitteren.
Waterloo blijft het aanbeeld waarop men blijft slaan.
Maar, zoowel de Engclsche als de Pruissische troepen ston
den naast de Hollandsehe in Waterloo's bloedige vlakte,
en zeker tvaren de souvereinen dier staten even zeer op den
veroveraar verbitterd, als onze toenmaals in vreemde landen
verkeerende prins van Oranje; en toch schijnen hunne op
volgers thans, nu er jaren sedert dat tijdstip zijn voor
bij gegaan, hunne verbittering te hebben laten varen en
den tegenwoordigen beheerscher van Frankrijkten minste
geen stof, geene aanleiding, geeue onnoodige reden tot mis
noegdheid of wraak te willen geven. Zou nu Willem III,
de vorst van een klein land, de eenige zijn die uit over-
drevene trotschheid, de geraaktheid van den Franschen Keizer
opwekte?
Men vergelijkt de reis van Z. M. den koning met die-
van Ferdinand VII naar Baijonne, maar men zal toch de