BURGERLIJKE STAND DER GEMME TERSClIELLli.
Uit de verschillende mededeclingen over de verrigtingen
der Bank bleek, dat reeds in de meeste provinciën leenin
gen zijn gesloten tot een bedrag van /'800,000.
De halfvasten is het feest der waschvrouwen te Parijs.
Zij benoemen eene koningin, koningin Blanche. Deze
geeft dan een groot bal.
Ter gelegenheid van den optogt der waschvrouwen is
aan hare koningin een request van den volgende inhoud
overhandigd: «Moge uwe majesteit van haar invloed ge
bruik maken, dat onze hemden ons voortaan worden terug
gegeven, voorzien van de knoopen aan hals en mouwen.
Daardoor zullen vele onaangenaamheden in de huishoudingen
worden voorkomen gij zult u verdienstelijk hebben gemaakt
ten opzigte van de huishoudelijke zuinigheid".
De koningin heeft daarop geantwoord: «Ik ben bekend
met het misbruik, waarvan gij meldig maakt, maar het be
staat nu eenmaal. Laat uwe knoopen sterker aannaaijen."
In de vorige week liep een persoon met drift de pont
d' Arcole te Parijs op en neder. Eensklaps sprak hij een
voorbijganger aan met de vraaghoe laat is het p Elf uur
was het antwoord.Dat is het juiste uur, ik dank u,tot
weerziens in de andere wereld. Dadelijk daarop en zonder
dat men het kon verhinderenliep hij naar de leuning van
de brug en sprong in de Seine.
Een allerstoutste diefstal heeft in de afgeloopcn week
te Napels plaats gehad. De dieven hebben zich op klaar
lichten dag begeven naar de woning van een zeer rijken
priester. Daar hebben zij gezegd tot de geheime politie
te behooren, en belast te zijn met het doen eener huiszoe
king voor een staatkundig doel. De zuster, broeder en
bedienden van den priester werden gekneveld en hun een
bal in den mond gestopt, de priester zelf werd in een
donkere kast opgesloten. Zij maakten zich meester van eene
aanzienlijke partij zilverwerk en andere voorwerpen ter
waarde van 10 u 12,000 dukaten. Eene som van 50,000
dukaten, die zij wisten dat de priester eenige dagen te
voren ontvangen had, zochten zij te vergeefs, daar denzelfden
ochtend dat geld in de bank was gedeponeerd. Zij verlieten
het huis zonder in het minst verontrust te worden.
Eenigen tijd geleden had zekere X.oud G9 jaren
zijne 6 kinderen voor den vrederegter te Laval doen dag
vaarden, ten einde van ieder hunner eenigen vasten on
derstand te bekomendaar hij door zijn hoogen ouderdom
niet meer in zijne nooddruft kon voorzien. Een hunner,
een steenhouwer, konde of wilde aan dien eisch niet voldoen.
De grijsaard had over die weigering een hevige spijt;
hij besloot, door zich zeiven den dood te geven, wraak te
nemen over het gedrag van zijn zoon. In den nacht van
5 op 6 April jl.was hij in het tuintje van dien zoon
geslopen. Daar stond een boom voor hel raam van het
woonvertrek; hij bevestigde aan een der takken een touw,
dat hij had medegebragtmaakte er een strop van en hing
zich op. Des ochtends bij zijn ontwaken bevond zich de
ongelukkige zoon tegen over het lijk van zijn vader, dat,
door den wind bewogenvoor het venster hing te zwaaijen.
Van 1 tot 14 April 1862.
ONDERTROUWDGecnc.
GEHUWD Dirk M. de Graaf met Rcinsjc Jacobs Stada.
GEBOREN Carolina Gerardinad. van Albert Carcl August Eschauzier
en van Neeltje Heertjes Bloem Adrianus Wilhelm, z. vau Otto Maximi-
liaan Geerling en van Anna Catharina Bersee. Tbomasz. van Douwe
Thomas de Ring en van Trijntje Lccndcrts Stobbe. Elisabeth, d. van
Jan Picters Pie en van Hiltje Douw es de Boer.
OVERLEDEN: Aafje Jacobs Mier, huisvr. van Oene Jacobs Boon56 j.
Elisabeth Dirks Bos, huisvr. van Geert Jans Bakker, 38 j. Dicwertje
Alberts Kuiper, 3 j. Eegje Sijmous Tromp, 28 j. Trijntje Jans
Rotgans, huisvr. van Dirk Menno, 51 j.
IIET VERKOOPEN DER VROUWEN
IN ENGELAND.
Het behoeft wel geen betoogdat de Engelschmandie in romans en
tooneelstukkon, op liet vaste land van Europa ter beschouwing wordt gege
ven ecu geheel ander wezen is dan de echte Engelschmandie op zijn
eiland ter beurze speculeert of op de voddeujagt gaat. Het eerstgenoemde
fantaisiescliepsel gaat na een gesprek van een half uur onmiddelijk ten trouw
met het eerste liet beste meisje, dat hij op zijn weg ontmoet, maar is haar
kort daarna weder moede en brengt haar met een halster om den hals naar
de veemarkt ten verkoop; in November, wanneer de mistige dagen komen,
wordt hij zich zeiven ook moede en springt iu de Theems. Een Fransch
schrijver van de vorige eeuw beweerde dat de zelfmoord eene nationale
instelling is bij de Engclschen. „Zij brengen zichzeide hij „bij de
minste aanleiding om het levenen dikwijls blootelijk om elkander te
plagen." Niemand zal deze beschuldiging in ernst opvatten, doch de andere
'flie namelijk, dat de Engelschenzoo niet dagelijks, dan toch somtijds
hunne vrouwen verkoopen, is wel op hen toepasselijk. De wondervolle ver
wardheid van de Engclschc wetgeving maakt dit mogelijkdoch het spreekt
wel van zelfdat de voorbeelden van zulke verkoopen alleen door de heffe
des volks geleverd worden en in dc laatste jareu schier niet meer ziju
voorgekomen. Dc onpartijdigheid gebiedt ons hier hij te voegen dat deze
soort vau handel ten alleu tijde tot dc zeldzaamheden heeft behoord. Daar
door is liet dau ook mogelijkdat een Etigclsch tijdschrift ccuc opgave van
de meest bekende gevallen heeft kunnen maken die wij hier nu laten volgen.
Het eerste geval dat men in de laatste honderd jaren aangeteekend vindt,
had plaats iu Maart 1766. Zekere timmerman Higginsonuit de Loudcn-
sche wijk Southwarkzijn morgeuslokje iu eeue herberg nemendeont
moette daar een anderen timmermanmet wieu hij aau liet prateu ge
raakte over de vrouwen. Deze laatste gezelwiens naam de geschiedenis
niet bewaard heeft, beklaagde zich dat hij geene vrouw had, terwijl
lliggiuson daarentegen uict minder luid was in zijne klagten dat
hij er wel een bezat en bejammerde dat hij zich op gceuc andere wijze
dan door een moord van haar zou kunneu outdoeu. De andere timmerman
verzekerde aan liiggiiisoudat er wel eene andere wijze bestond want dat
een man volgeus oud EngeUch gebruik „zijne eigene rib" mogt verkoopen.
„Niemand zou gek gcuoeg zijn de mijneu te koopeu zei liiggiiisou
met een zucht. „Nuik zou er wel toebereid zijnen mij overtuigd
houdendat ik een goeden koop gedaan had." „Top I" riep dc verheugde
echtgenoot uit en hield ziju kameraad dadelijk aan het woord. Jufvrouw
Higginson werd dadelijk geliaald eu betoonde zich ook wel bereid om hem
te volgen. Doch weinige dagen daarna kwam Higginson öf tot do overtui-
dat hij uict wel had gehandeld, óf hij vond het uu te huis te eenzaam
althans hij begaf zich naar den anderen timmerman en vroeg zijne vrouw
terug, doeh jufvrouw Higginsou verzette zich daar ten krachtigsteu tegen
eu beweerde dat wat verkocht was verkocht bleef. Meermalen kwam
Higginson terug, doch altijd vruchteloos. Na een paar wekeu staakte hij
zijne pogingen eu jufvrouw Higginson begon juist te gclooveu dat hij zicii
iu ziju lot geschikt had, toen zij plotseling ontboden werd oin zijn lijk te
herkennen. Hij had zich opgehangen. Het blijkt niet welken prijs de on
gelukkige mau voor die dame outvaugen had.
liet volgende voorbeeld dagtcekent van 1767. Ook dit was voor den
verkooper eene ongelukkige speculatieofschoon niet zoo uiterst rampzalig
als het vorige geval. De hierbij betrokken vrouw was met haren schijnba
ren echtgenoot, een straatmaker uit de Loudensclic wijk Marylaboiine niet
gehuwd, maar leelde met hem. Ilaar minnaar verkocht haar, en van dezeu
handel is dc prijs bekend geworden; hij taxeerde haar op ƒ3.15 en ccnige
kannen bier. Drie weken na deu verkoopterwijl ile dame behoorlijk
onder dak was bij haren nieuwen minnaarstierf een rijke oom van
haar en liet haar ruim ƒ2400 en eeue hoeveelheid zilverwerk na. De
nieuwe minnaar oordeelde nu, dat dc tijd vau minnen voorbij was ca
trouwde haar ten spoedigste.
In Augustus 1773 kwamen drie mannen en drie vrouwen in de herberg
de Klok le Birminghamiietcu zicli liet boek der tol-outvangstcn geven
dat daar gehouden werden schreven daarin de volgende vreemdsoortige
acte
31 Augustus 1773.
„Siimuel Whitehouseuit het kerspel Willenhilliu liet graafschap
Staffordheeft lieden zijne vrouw, Mary Whitehouseopenbaar op dc
markt verkocht aan Thomas Griflitlis van Birmingham. Prijs 1 shilling.
Verkocht zonder actie of refactie.
„Samuel Whitehouse.
„Mary Whitehouse.
„Getuige, Thomas Buckley,
„van Birmingham."
In het vierde gevalwaarvan men aantcekeningeu vindtwas het han
delsartikel van een aarddat liet voor den kooper vrij kostbaar kon uit
komen. Den 8 J ui ij 1805 bragt namelijk ecu man te Turfordzijne
vrouw met een halster om den hals en haar kind in dc armen ter markt
saverkocht haar met het kind voor 3.
„Het is wel te bejammeren," zegt een tijdgenoot, „dat niemand der
aanwezigen den moed bezatom het touw van den hals der vrouw te ne
men en liet over den rug vau den teederen echtgenoot te leggen." Het is
te vermoedendat de aanwezigen verstomd stonden van deze vertooning eu
haar als eene grap beschouwden, of dut dc mau zulk een fielt was, dat
men elke verandering voor vrouw cn kind als een geluk meende te mogen
beschouwen.
Uit Februarij 1807 is een vijfde koop bekend. In dit geval waren de
contracterende partijen vrij gegoed, ofschoon zij blijkbaar even weinig be
grip van welvoegclijkhcid eu zedelijkheid hadden als dc geringste volks
klasse. Zekere John Luptonvan Liutonbood aandc vrouw te koopeu
van Richard Waddiloveeen herbergier te Grassington. Hij wilde tot
ƒ1400 toe gaan. Waddilove stemde er in toe cu ontving een guinje op
afrekening ten bewijze dat de koop gesloten was. Dcu volgenden dag
spoedde dc koopman zich naar Waddilove met ƒ1388 in zijn zakcu vroeg
de levering van het gekochte. Waddilove was er ten volle toe bereid,
doch zijne vrouw had nog ecnig begrip van regt en vrouwelijke waardig
heid. Zij zeide dat zij niet als een stuk vee verkoos verkocht te worden
zoodat zij dcu kooper met scheldwoorden eu bedreigingen uit het huis joeg.
Waddilove behield echter de guinje die hij op rekening ontvangen had.
Terwijl mejufvrouw Waddilove het hoogste getaxeerd werdbragt de
vrouw, wier verkoop wij nu vermelden zullen zeker het minst op waar
voor ooit eene dame over de hand ii gedaan. Slot in een volgend nommer).
^ngejonben Jjtulificn.
Mijnheer de Redacteur
Mijne grootc verwondering moet ik u betuigen dat ik tot nog toe niets
in uwe Courant heb gelezen van het wensehelijke eener weekmarkt in deze
gemeente, gaarne wenschte ik dat door eene bekwamer pen dau de mijne,
het gemeentebestuur of de kamer van koophandelof w ie liet aangaat
attent gemaakt w erd op de massa boler, kaas en eijcreu, die door verschillende
venters ran Alkmaar, Schagen Texel, Wicringen enz. hier aan den man ge-
bragt w orden. Dc boeren toch uit het koegras kunnen met minder kosten en min
der tijdverlies naar hier komen dan naar de andere markten eu dc huismoe
ders wanneer die zelf naar de markt kunnen gaan zullen op hunne uitga-
ren nog al iets besparen. Maar vooral moet men dergelijke markt niet op
te grootc schaal aanvangenlaat men beginnen voor de consumticdau
twijfel ik geenszins of die zaak zal zich langzamerhand uitbreiden. Wie
weet welke gunstige resultaten dergelijke instelling voor onze ge
meente zoude kunnen opleverenwaarom zouden zich hier met den tijd geen
kaashandelaars vestigonwaarom zouden wij bij de gemakkelijke uitvoer
naar zee op deze plaatsmet den tijd geen veemarkt kunnen krijgen
maar niet in eens kan dat alles geschieden wanneer er slechts eene gele
genheid geopend wordt, dan zal dc uitbreiding zijnen weg wel vinden.
Ongelukkig is het voor deze plaats, dat men in veel zaken dc handen te
veel in den schoot laat liggen.
Het doel van mijn schrijven is alleen om er dc aandacht op te vestigen;
ik hoop ter wille van het algemeen dat het bijval moge vinden bij
mannen die invloed genoeg hebben, om van hun le mogen verwachten dat eeue
krachtige poging in dezeniet tc vergeefs zal zijn. M.
