slaaf, die een fijn gevoel voor de zwakheden van zijnen meester heeft, tracht zich daarvan tegen hem te bedienen, en terwijl hij den last, welken dezen liet regeren veroor zaakt, opmerkt, zoekt hij hem dit langs eiken weg ondra gelijk te maken. Na een kort tijdperk van regeringloosheid, maakt zich ecne blinde woede van den eigenaar meester, die eene algemeene afranseling houdt, en bij herhaling van ongehoorzaamheid, gewoonlijk zijne toevlugt neemt tot bedrog. Vele eigenaars beroemen zich op hun talent oin de slaven te misleiden, en meercndcels zijn die uietswaardigeu gees telijken of leden van den kerkraad. Die vrome mannen hebben eeuen slaven-cathcchismus gemaakt en zondagsscholen en godsdienstige vereenigingen voor negers gesticht. In deze instellingen wordt de Christelijke leer aan de slaven als eene leer van dwingelandij ingeprent. De slaaf mag niet enkel uiterlijk die dwingelandij opvolgen, hij moet ook innerlijk van zijn pligt overtuigd worden. Zoo dikwijls hij in huis iets verkeerds doet, heet hij een schurk rascaldie niet in den hemel komt. Die bedreigingen werken op de verbeelding van de zwartenbuitendien tot bijgeloof geneigd. Evenwel heeft niet zelden het tegendeel plaats en vervallen zij in vrome visioenen en droomen, bidden onophoudelijk en be schouwen do wreedheid, de ontucht en de verkwisting hun ner meesters met inwendigen, kwalijk verborgen afschuw. Het spionneustclseldat op de meeste plautaadjes in praktijk wordt gebragt, is het derde. Daar do slavenhou ders nooit op de zwarten kunnen vertrouwen, valt de rol van verklikkers aan de blanken ten deel, en dikwijls aan de heeren of meesters zeiven, die zich dan genoodzaakt zien met een zwart gemaakt gelaat en verkleed des nachts rondom de hutten te sluipen, om de overtreders en do schuldigen op te sporen en te beluisteren. Wordt op dezen sluipweg een wanbedrijf ontdekt, menigmaal door toepassing van de laagste middelen, dan wordt door den meester, die zich tot spion vernederen moest, gewoonlijk met de uiterste bar- baarschheid gehandeld. Dit stelsel verwektzoo als van zelf spreekt, een eigenaardigen geest van weerspannigheid en wraak. Het gevolg hiervan is een aanhoudende openlijke of heimelijke strijd tusschcn de eigenaars en de slaven, waarbij de eersten in een bestendigen angst voor oproer, doodslag en verwoesting leven. Wanneer de strijd ten nadeele van de Zuidelijken eindigt, zal hun nationale haat tegen de Noordelijken niet vermin deren; zij zullen als overwonnenen door militaire bezettiug in bedwang moeten gehouden worden. De vrijgemaakte sla ven daarentegen zullen zich vrijwillig aan het gezag hunner bevrijders onderwerpenen hunne bondgenooten worden. Hun vernederde toestand, die een smaad is voor onze eeuw en een hinderpaal voor de beschavende ontwikkeling van Noord- Amerika, zal zich oplossen iu de gezegende vrijheid. POLITIEK OVERZIGT. De laatste berigten uit Italië melden, dat Garibaldi zijn plan met kracht blijft doorzetten, men dicht hem do vol gende woorden toe: '/Ik wil Rome, indien ik slaag des te beter, zoo niet dan zal ik Italië verwoesten dat ik zelf gemaakt heb." De Opinione bevestigt het berigt van eene ontmoeting te St. Etienne tusschen Garibaldianen1200 man sterk, en de koninklijke troepen, 100 man sterk. De Garibaldianen narnen, nadat eenige geweerschoten gewisseld waren, de vlugt, met achterlating van ongeveer 70 geweren. De MunarcMa meldtdat de ontmoeting tusschen de troepen en de Garibaldianen slechts aan een toeval te wij ten is. De laatsten lieten twee dooden en vele wapenen op het terrein achter. Het waren overigens meest allen kna llen van zeer jeugdigen leeftijd. liet Journal de Bruxelles besluit een artikel over Gari baldi aldusVictor EmmanuclGaribaldi en Mazzini waren het volkomen eens bij gelegenheid der expeditie van Mar- sala. Toen de inval in het Koningrijk der Beide Siciliëu had plaats gegrepen, na den slag aan den Yolturno, begaf de Koning, die een zeer eerlijk mcnsch is, en juist kwam toen alles afgeloopen was, zich naar Garibaldi en gaf hem de hand, terwijl hij tot hem zeide: ik dank u! De Ko ning nam dus in bezit de Staten van zijn neef en ontving ze uit de handen van een vrijbuiter, van wien hij zich nu tegen eiken prijs, wil ontdoen. Dit is aan niemand te Tu rijn onbekend. Men verklaart daar ronduit, dat de kluize naar van Caprera, aan het hoofd staande van de rcpubli- keinsche partijwelke door Mazzini wordt geïnspireerd een dreigend gevaar oplevert voor het ex-Huis van Savoyc en de Piemontesche monarchie. Dc politieke hartslogtenwelke hij steeds bovenmate weet te prikkelen, wordeu van dag tot dag sterker en niemand weet, waar ze eindigen zullen. Welk Piemontecsch gene raal of commissaris van politie zou zijne handen durven slaan aan dien grooten burger, dien men nog onlangs met loftuitingen en roem heeft overladen en aan wien Yictor Emmanucl het Koningrijk der Beide Siciliön te danken heeft? AYelk minister zou het bevel durven geven om dien man op te pakken en in de gevangenis te zetten Zeld zaam gebeurt het, dat niet de misdaad zich zelve straft. Na Garibaldi te hebben opgehitst tegen zijne naburen en zelfs tegen zijne betrekkingen, moet Victor Emmanuelin dien een greintje van regtvaardigheid bij hem is overgeble ven meer spijt oudervinden dan verwondering betoonennu hij ziet, dat Garibaldi zich tegen hein en zijn bondgenoot, Keizer Napoleon IIIkeert. Dit is overigens niets meer dan de billijke loop der wereldsche zaken. Aldus is het einde van alle zamenspauningenin het werk gesteld door mannendie besloten hebben alle goddelijke en meuschelijke wetten met voeten te treden. In de laatste dagen zijn er ernstige pogingen gedaan, om Oostenrijk tot erkenning van Italië te brengen. Het Wee- ner hof moot echter daartoe eischen omtrent Vcnetie gedaan hebben, die door de Westmagten niet konden gebillijkt worden. Het blijkt intusschen, dat men te Weenen in schikkelijker wordt. Te Berlijn spreekt men weder van eene ontbinding van de Kamer; de zaak van het oorlogsbudget is echter nog hangende. Wat de bijeenkomst van den Koning van Pruis- sen met Napoleon betreft, die schijnt verdaagd. Uit Athene zijn de tijdingen niet gunstig. De geest blijft in Griekenland ontevreden over den gaug van zaken. In Noord-Amerika hoopt men dat de benoemiug van Kal leek tot opperbevelhebber van 't Noordel. leger goede ge volgen zal jiebben, en dat de operatiën thans met meer kracht en eenheid zullen gevoerd worden. Voor Richmond is trou wens de stelling der Noordelijken beter, en ofschoon Halleck tot dc gematigden behoort, zal de meer bepaalde houding, die het Noorden tegen de handhaving der slavernij neemt, op den loop der gebeurtenissen van aanmerkelijken invloed wezen. Men beweert, dat het kabinet van Washington met dat van Parijs eene overeenkomst zou hebben gesloten, waar bij de Unie aan Prankrijk geheel vrije handen iu Mexiko zou laten, maar Fraukrijk daarentegen 't Zuiden niet zou erkennen. 1TIE TT W 3 T IJ D 11T3 E IT, Helder, Nieuwediep, Willemsoord, enz. 11 Augustus 1862. Gisteren morgen heeft een marinier getracht zich door verdrinking het leven te benemen, in de bedekte gracht, tusschen dc forten Krfprins en Dir/cs Admiraal; men heeft den ongelukkige uit het water gehaald terwijl er nog teekenen van leven te bespeuren warenvervolgens eerst naar de garni- zoens infermerie en later naar 's rijks hospitaal overgebragt, is hijniettegenstaande do zorgvuldigste verpleging en on danks alle middelen der kunst, aan de gevolgen bezweken. Zr. M". stoomschip Cycloopter beschikking gestold tot het kosteloos overbrengen van officieren en rijks-ambte naren, die de tentoonstelling te Londen wenschen te bezig- tigenis gisteren tot dat doel van hier vertrokken. Ten gevolge der bevordering van kapt. jhr. v. Neukir- chen genaamd Nyvenhcimvan het corps marinierstot ma joor, is deze naar hier overgeplaatst, om het commando over het alhier in garnizoen liggende gedeelte mariniers over te nemen. Door den Minister van Marine zijn met den 1 Oct. a. s. benoemd tot adelborsten 3C kl. bij het Kou. Instituut alhier, de navolgende jongelingen, iu alphabetliische orde gesteld, als: II. C. Achenbaeh, N. W. van Amraers, J. H. Beuckcr Andreae, W. A. Buitendijk, M. Brieve, J. W. Groe- nemcijer, L. Haremaker, B. T. W. van HasseltE. D. Kits van Heijningen E. Kempe, P. H. LedeboerK. T. Meinesz, R. C. van der MeulenG. A. van der MiedenL. P. D. Op ten Noort, C. R. A. van Ossenbruggen, A. G. J. van Plet- tenberg, P. II. Prager, N. J. van Renterghem L. C. Rovers, A. E. Arkenbout Schokker. W. M. J. Visser, E. Yoctelink, F. G. Yolcke en J. II. Wouters. Door eenige bladen is medegedeeld dat de jongelingen over het algemeen zeer slecht aan de vereischten hebben voldaanmen heeft ons juist het tegenovergestelde berigt en wel dat de uitkomst uitmuntend is geweest, in vergelijking van vorige jaren, dat het jammer was dat er slechts 25 als adelborst konden geplaatst worden, daar er 40 van de 68 die aan het examen hebben deelgenomen aan de vereischten voldaan hebben. Het gebeurt dikwijlsbij stormachtig wederdat vogels des nachts op het licht van den kusttoren tc Kijkduin aan vliegen, en in huuiie vlugt gestuit worden door dc dikke

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Nieuwe Courant van Den Helder | 1862 | | pagina 2