„OPERATIE ZANDZAK" WORDT
THANS UITGEVOCHTEN
Een week hard werken voor
Amerikaanse helicopters
D
F//U
Velen zijn teleurgesteld....
De K.R.O. op de dag van
gebed en bezinning
Voorrang voor de bouw
in de noodgebieden
Maar van afwachten komt
nog steeds aanpakken
Nationale Rouwdag
Honderden danken hun leven
aan de „vliegende windmolens"
Radio-prograinma
Financiering
van de schade
Het herstel van de woningen
Wilt Gij ONDERWIJZER worden?
HILVERSUM (Bekende schriftelijke cursus)
Zaterdag 7 Februari 1953
AAN HET WATERFRONT Aanpakken
of afwachten? Onder de vele duizenden
vrijwilligers, die naar Z.-Holland, Nord-
Brabant en Zeeland stroomden om hulp
te bieden aan de verlorenen in de water
woestijn, zijn er, die teleurgesteld zijn,
omdat zij niet genoeg kunnen doen. Nog
stonden gisteren honderden jonge kerels
en tientallen auto's met vletten en roei
bootjes, particuliere auto's voor het ver
voer van geëvacueerden en vrachtauto's
met voedsel, kleding en bedden te wach
ten op hun bestemming. Nog werden
langs het hele waterfront velen her en
derwaarts gestuurd om te vernemen, dat
men genoeg mensen en schepen en mate
rialen had en dat de vrijwilligers wellicht
ergens anders wel terecht zouden kunnen.
En dit terwijl op bedreigde punten de nood groot, het gebrek
aan hulp ernstig kon zijn. Geen wonder dat de jonge mannen
en vrouwen die willen aanpakken en toch moeten afwachten
gaan morren en teleurgesteld zijn. Voor deze teleurstelling is
echter een plausibele verklaring. Eerst thans begint men,
nu de dreiging en verwarring minder worden, een overzicht
van de situatie te krijgen.
Eerst thans worden de ver
bindingsmiddelen iets beter, be-
fint de samenwerking tussen
iverse organisaties te groeien,
begint men de moeilijkheden
van voeding en legering der
vrijwilligers in de hand te krij
gen. Het is waar, dat men in
de ene plaats wanhopig om hulp
riep, terwijl elders werkkrach-
De K.R.O. heeft zijn programma aangepast aan de wens van de
Regering om Zondag 8 Februari 1953 te plaatsen in het teken van
GEBED EN BEZINNING.
(Wijzigingen voorbehouden. Uiteraard zal dit programma worden
gewijzigd, indien belangrijke berichten daartoe aanleiding geven).
9.30 NIEUWSBERICHTEN EN WEERSRAPPORTEN.
9.45 QUATRE PETITES PRIERES, Fr. Poulenc
Mastreechter Staar o.l.v. Martin Koekelkoren (gr. pl.)
9.55 INLEIDING HOOGMIS.
10.00 HOOGMIS in de St. Jansbasiliek te Laren (N.H.).
Celebrant: Kapelaan A. W. Veenhuis.
Het parochiële koor zingt, o.l.v. Toon Vranken, de wisselende
gezangen van Zondag Sexagesima en de vaste gezangen uit
de Missa „L'homme désarmé" van Jan Mul; Credo III:
Volkszang. (Uitzending in samenwerking met de Wereld
omroep).
11.30 Adagio en fuga W. A. Mozart (gr.pl.).
11.40 I. Cantate nr. 56: „Ich will den Kreuzstab gerne tragen",
J. S. Bach. Dietrich FischerDiskau, bariton, met koor
en orkest o.l.v. Karl Ristenpart.
II. Stabat Mater Vivaldi. Aafje Heynis, alt, met het strijk
orkest „L'estro armonico" o.l.v. Jan de Hoog.
12.20 Strijkkwartet Anton Bruckner (gr.pl.).
13.00 TOESPRAAK DOOR HARE MAJESTEIT DE KONINGIN
(over beide zenders).
13.15 NIEUWSBERICHTEN.
13.30 DE WERELD HELPT NEDERLAND
Klankbeeld door Paul de Waart.
13.45 SYMPHONISCH CONCERT
1. Kindertotenlieder Gustav Mahler
a) Nun will die Sonne hell aufgehen.
b) Nun seh'ich wohl warum so dunkel Flammen.
c) Wenn dein Miitterlein.
d) Oft denke ich sie sind nur ausgegangen.
e) In diesem Wetter.
Léon Combé, bariton, met het Omroeporkest o.l.v. Henk Spruit
2. Sinfonia sacra in memoriam patris Guillaume Landré.
Radio Philharmonisch orkest o.l.v. Paul van Kempen.
14.45 „AL TOT MIJN LIPPEN STAAT HET WOELEND WATER".
Voordracht uit de Psalmen in de Nederlandse berijming van
Gabriël Smit, door Willem Tollenaar. Muzikale omlijsting
door Rosa Spier.
15.05 1. Pavane pour une Infante défunte M. Ravel.
Maastrichts Stedelijk' Orkest o.l.v. André Rieu.
2. Miroire de peine H. Andriessen.
Corry van Beckum, sopraan, met het orkest „L'estro
Armonico" o.l.v. Jan de Hoog.
3. Prelude, Elegie en Finale Racine Fricker.
Strijkorkest „L'estro Armonico" o.l.v. Jan de Hoog.
4. Psaume du fond de l'Afoime (De Profundis), Lily
Boulanger.
Annie Hermes, alt, met het R. K. Residentiekoor en het
Residentie-orkest o.l.v. Nico Verhoeff.
16.10 Consolations (Vertroostingen) Fr. Llszt.
Gordon Manley, piano.
16.30 VESPERS
van Zondag Sexagesima in de Kapel van het Cisterciënser-
klooster „Mariënkroon" te Nieuwkuyk.
19.45 NIEUWSBERICHTEN.
20.00 HET NATIONAAL RAMPENFONDS
door Dr. L. G. Kortenhorst, Voorzitter van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal.
20.05 PARCE DOMINE.
Programma van kerkmuziek.
Sprekers: Pater B. Brockbernd O.S.B. en Aalmoezenier J.
B. van Croonenburg.
20.30 LIEDERENPROGRAMMA (gr.pl.)
1. In questa tomba obscura L. v. Beethoven.
Gerard Souzay, bariton.
2. Soccoretemi ch'io more Carissimi.
Kirsten Flagstad, sopraan.
3. Allerseelen Fr. Schubert.
Gerard Souzay, bariton.
4. Nacht und Traume Fr. Schubert.
Irmgard Seefried, sopraan.
5. Chanson triste H. Duparc.
Charles Panzéra, bariton.
6. II pleure dans mon eoeur Cl. Debussy.
Uit „Ariettes oubliées".
Jenny Fourel, sopraan.
21.00 O DIERBAAR LAND.
Klankbeeld door Tom Bouws.
21.30 1'. Trauersymphonie Locatelli.
2. Serenade voor strijkorkest E. Elgar (gr.pl.).
22.10 „WEERLOOS SLEUREN MIJ DE BARRE VLOEDEN".
Voordracht uit de Psalmen in de Nederlandse berijming- van
Gabriël Smit, door Willem Tollenaar. Muzikale omlijsting
door Rosa Spier.
22.20 NEGRO SPIRITUALS.
O Lord what a morning.
Deep River.
Were you there.
Sometimes I feel like a motherless child.
Joshua got a battle.
22.45 AVONDGEBED EN LITURGISCHE KALENDER.
23.00 NIEUWSBERICHTEN.
23.15 GRAMOFOONMUZIEK.
ten te over waren. Het is waar
dat schepen werden gedirigeerd,"
waar voldoende schepen waren.
Het is waar dat de Amerikaan
se kolonel John Lins te Steen
bergen vragen om amphibievoer-
tuigen kreeg om mensen in
doodsnood te redden, die al lang
in veiligheid waren.
Maar het is even waar, dat
de verbindingen in en om de
waterwoestijn wanhopig slecht
zijn en dat .te veel instanties,
noodgedwongen door elkaar moes
ten werken. Het was: redt, wie
kan redden. Helpt, waar gehol
pen kan worden
Even plotseling als de storm
vloed van Zaterdag op Zondag
het land overrompelde, even
plotseling heeft zich een stort
vloed van hulp uit binnen- en
buitenland gevormd.
Tijdens de onoverzichtelijke si
tuatie der eerste dagen zijn
dat geven alle autoriteiten in
en om de noodgebieden gaarne
toe fouten gemaakt. Hulp
werd ongebruikt gelaten, terwijl
elders hulp werd ontbeerd. Lang
zamerhand echter begint orde
op zaken te komen.
Donderdag moest Krabbendijke
plotseling worden geëvacueerd.
Er waren in de kortste keren
voldoende mensen, vaar- en voer
tuigen. Te Steenbergen dreigde
de Stoofdiik door te breken.
Vliegtuigen van Gilzerijen „jak
kerden" af en aan om zandzak
ken af te werpen. Hout en man
schappen waren snel en vol
doende aanwezig. Damwanden
werden geslagen, zakken gevuld,
vervoerd en in de bressen ge
worpen. Zo werd het gevaar ge
keerd.
Kalm-aan worden de' enthou
siaste en onvermoeide, doch ge
ordende mensen in vaste banen
geleid. En deskundig gedirigeerd.
Zo zal er minder teleurstelling
zijn en minder gemor. Men rea
liseert zich, dat Zondag geen
enkel organisatiepatroon bestond,
anders dan dat van militairen,
van het Rode Kruis en van en
kele verenigingen. Overziet men
de prestaties der laatste dagen,
in de lucht en in en op het wa
ter gedaan, dan erkent ieder
eerlijk mens, dat deze zeer, zeer
groot waren. Velen hebben meer
willen doen, doch menselijker
wijs gesproken is het uiterste
gedaan.
Hulplawines.
Het was aanpakken met hulp
lawines, die voor sommige on
derdelen afwachten noodzake
lijk maakten wie men ook spreekt
militairen of burgerlijke lei
ders .erkennen dit. Er is aan
het waterfront gevochten en er
wordt no-g gevochten in deze
„operatie zandzak", die zeker
reserve behoefde Deze reser
ves worden, dank zij de spon
taniteit van vele duizenden vrij
willigers automatisch gekweekt.
Het menselijk uithoudingsver
mogen is benerkt. Wij spraken
velen, die dagen en nachten
lang aan de diiken gewerkt
hebben, of gevaren met redding
boten, of gezorgd hebben voor
gewonden en zieken, of hebben
gewerkt aan vervoer en registra
tie der geëvacueerden. Tal van
dezen ziin aan het uiterste van
hun krachten en kunnen en zij
moeten door andere vervangen
worden, die nu. zij het nu pas,
moeten aanpakken. Zii komen
van pas, die reserves die moes
ten afwachten, voordat zij kon
den aanpakken.
Een onderdeel van het Neder
landse leger, dat thans aan ver
vanging toe is, is het Corps
Commandotroepen onder Overste
Beets. Men hoort in de streken
van de Zevenbergse Heek en
Tholen wonderen vertellen over
deze kerels, deze vechters, die
doorlopend in levensgevaar hun
hardheid, hun bekwaamheid en
hun menslievendheid hebben
bewezen.
Dankbaar zijn vele vluchtelin
gen, ook voor de grandioze
plichtsbetrachting en grenzeloze
zelfopoffering van de Franse
genietroepen, deze verbeten
vechtjassen met hun prachtig
amphibie-materiaal, die stuk
voor stuk hebben bewezen dat
zij uitstekende soldaten, speciaal
ook in deze natte oorlog zijn.
Vele duizenden hebben hun
levens aan genoemde groepen en
aan vele anderen niet genoem
den, te danken. Groot is de
dankbaarheid. Ondanks de felle
wonden, die stormvloed bij haast
ontelbaar velen sloeg.
En achter het waterfront vocht
vrijwel heel Nederland mee om
de troepen te steunen en de ha
veloze geredden te vervoeren, te
kleden, te verzorgen en onder
dak te geven.
Gebrek aan organisatie was er.
En nog loopt lang niet alles op
rolletjes. Maar dat het uiterste
is gedaan zal niemand kunnen
ontkennen en evenmin dat er
nog ontzaglijk veel aan het wa
terfront zal moeten gedaan wor
den om de situatie m de hand
te krijgen. Nog is alle leed
helaas lang niet geleden.
Van afwachten komt nog steeds
aanpakken.
FINANCIEEL
COMMENTAAR
Hoewel nog niets definitief be
kend is omtrent de schade, die de
geweldige overstromingen van de
laatste dagen aan de volkshuis
houding hebben toegebracht, staat
wel vast dat de economische en
financiële gevolgen zowel di
recte als indirecte diepingrij
pend zullen zijn. De grootscheep
se hulpactie, het droogleggen van
de ondergelopen gebieden, het
herstel en de wederopbouw van
huizen, bedrijfspanden en wegen,
de installering van de van alles
beroofde getroffenen en hun on
derhoud, gedurende de tijd dat zii
niet in staat ziin hierin zelf te
voorzien, zal honderden millioe-
nen vragen.
Daarbii komt dan nog de in
directe schade in de vorm van
minder exportmogelijkheden en
wellicht grotere importbehoefte
uit hoofde van de herstelwerk
zaamheden en de vervanging van
verloren gegane productie die
voor de nationale voorziening be
stemd was.
Het is zonder meer duidelijk dat
hetgeen door de particuliere cha-
ritas bijeengebracht kan worden
hoe gewaardeerd, nuttig en
noodzakelijk dit ook is in geen
verhouding staat tot de enorme
omvang van de schade. De rege
ring zal maatregelen moeten be
ramen om de gelden voor het
herstel te vinden, \yant het gaat
hier om een nationale ramp.
Reeds is de mogelijkheid geop
perd om hef milliard van de te
genwaarde van de Marshallhulp
voor dat doel te deblokkeren. De
Amerikaanse regering heeft reeds
officieus laten weten dat zii tegen
dé blokkerinv in principe geen
bezwaar heeft.
Hoe groter het bedrag, dat van
deze rekening vrijgemaakt wordt,
echter is, des te sterker zal ook
het inflatoire effect ervan zijn.
Dit effect zou dan weer tegenge
gaan kunnen worden door de ste
rilisatie van koopkracht via e<M
staatslening De financiële last
van de ramp zou in 'dat geval tot
uitdrukking komen in een stijging
van de staatsschuld met de daar
mee verbonden verhoging van' het
bedrag, dat jaarlijks aan rente be
taald moet worden.
Het alternatief is financiering uit
de belastinggelden. Dat betekent
echter bii de huidige verhouding
tussen de inkomsten uitgaven van
de overheid belastingverhoging,
wil men een inflatie vermijden.
Iets wat bii de huidige conjunc
tuur de recente debatten in de
kamer hebben het weer eens naar
voren gebracht niet bevorder
lijk is voor de noodzakelijke ont-
piooïng van het bedrijfsleven.
Het komt ons voor dat in de
gegeven moeilijke situatie een i
combinatie van bovengenoemde
middelen tot de beste oplossing i
zal leiden. Wellicht is het moge
lijk bij eventuele maatregelen in
de fiscale sfeer een extra-belas
ting te heffen op de winsten, die
eemaaM worden bii de uitvoering
van de herstelwerkzaamheden.
Dit zou m deze biizondere situatie
nmts afdoen aan hot beginsel dat
iedere bnrcor in celiike mate be
lastingplichtig is. Het gaat er hier
naar onze menine slechts om of
i-„t nractiseh moeeliik is.
President Pauselijk
hulpwerk naar Nederland
ROME Naar het K.N.P. ver
neemt zal behalve de Pauselijk
waarnemer Mgr. Lambertdni ook
de president van het Pauselijk
Hulpwerk en van de Internatio
nale Caritas-organisatie, Mgr.
Fernando Baldelli naar Neder
land komen. Mgr. Baldelli is
reeds uit Rome vertrokken en
zal voor het Pauselijk Hulpwerk
en de Internationale Caritas in
de getroffen gebieden nagaan,
aan welke hulp de meeste be
hoefte bestaat.
Verder verneemt het K.N.P.,
dat de Vicaris-Generaal van Ro
me, Kardinaal Micara, en de
aartsbisschop van Genua, Kar
dinaal Siri, in hun diocesen op
roepen hebben gericht tot de
Katholieken om de door de wa
tersnood zwaarbeproefde bevol
king te hulp te komen. Zij heb
ben de leiding van deze hulp
acties op zich genomen. De bis
schop van Parma, Mgr. Colli,
zal een hulpcolonne zenden.
(Abusievelijk is in sommige
radioberichten gemeld, dat de
aanbieding om kinderen in Ita
liaanse vaeantiecentra onder te
brengen zijn uitgegaan van de
Italiaanse regering. Wij wijzen
er op, dat het initiatief hiertoe
uitgaat van de H. Stoel en dat
de kinderen worden onderge
bracht in de vacantiekolonies
van de H. Stoel.)
Zeepost
Met de volgende schepen kan
zeepost worden verzonden. De
data, waarop de correspondentie
uiterlijk ter post moet zijn be
zorgd, staan, tussen haakjes, ach
ter de naam van het schip ver
meld:
Indonesië: M.S. „Talisse" (12
Febr.); Nw. Guinea: M.S. „Lang-
koeas" (12 Febr.); Ned. Antillen
M.S. „Willemstad" (17 Febr.):
Suriname: S.S. „Cottica" (18
Febr.); Unie v. Zuid-Afrika en
Z.W. Afrika: M.S. „Oranjefon
tein" (10 Febr.); Canada S.S.
„Rijndam" (12 Febr.); Australië
en Nw. Zeeland: M.S. Fairsea"
(12 Febr.); Argentinië, Bolivia,
Chili, Paraguay, Uruguay, Bra
zilië: M.S. „Alhena" (11 Febr.).
Naar wij vernemen staat de
regering op het standpunt, dat er
ten aanzien van de woningbouw
in de noodgebieden de grootst
mogelijke hulp van rijkswege ge
geven moet worden. Over de
grootte van de komende schade
regeling en haar werkwijze
wordt thans nog overleg gepleegd
tussen de Ministers van Weder
opbouw en Financiën.
Het ministerie van Weder
opbouw beschikt nog over weinig
betrouwbare gegevens, zodat op
het ogenblik nog niet vast staat
hoeveel woningen in de nood
gebieden verwoest en hoeveel
zwaar beschadigd zijn.
Vooral Goeree-Overflakkee en
Schouwen en Duiveland zijn on
bekende factoren. De omvang
van de schade zal pas vastgesteld
kunnen worden, wanneer de pol
ders zfjn leeggepompt en de dij
ken hersteld zijn. Veel kan in de
komende maanden afhangen van
de weersgesteldheid. Door storm
kunnen vele woningen, die thans
nog overeind staan, ondermijnd
worden en in puinhopen veran
deren.
Ten aanzien van Voorne-Putten
en de Hoekse Waard, die bezocht
zijn door de directeur-generaal
van de Wederopbouw, ir. van der
Meer, bestaat de verwachting, dat
vele beschadigde huizen nog her
steld kunnen worden. Deze her
stelwerkzaamheden zullen zeer
waarschijnlijk plaatselijk aan
gepast en uitgevoerd worden.
Van buitenaf zullen hier geen
versterkingen aangevoerd behoe
ven te worden.
Het is ook niet met zekerheid
bekend, of de komende woning
bouw in de door het water ge
teisterde gebieden van invloed
zal zijn op de woningbouw in an
dere delen van ons land. Zeker
is, dat de woningbouw in de
noodgebieden met prioriteit be
handeld zal worden. Deze her
bouw zal waarschijnlijk niet op
alle eilanden tegelijk worden
aangepakt, omdat alle eilanden
niet tegelijk drooggepompt zullen
zijn. Deze spreiding zal wellicht
de ongestoorde voortgang van de
wederopbouw in de andere ge
bieden bevorderen.
Bijna drie ton schade
in Zandvoort
ZANDVOORT De storm
schade aan gemeentelijke eigen
dommen te Zandvoort wordt
nader geraamd op f 150.000, die
aan particuliere eigendommen
op bijna f 130.000.
In een spoedeisende raads
vergadering werd voorlopig een
bedrag van f 65.000 gevoteerd
voor de uitvoering van de meest
urgente herstelwerkzaamheden.
Vincent v. Gogh-herdenking
op Drakenburgli
Ter gelegenheid van het feit,
dat Vincent van Gogh honderd
jaar geleden in Noord-Brabant
werd geboren, zal van Zaterdag
28 Februari tot en met Zondag
1 Maart op Volkshogeschool Dra-
kenburgh een weekend worden
gewijd aan zijn leven en werk.
Inleidingen zullen worden ge
houden over de betekenis van
Van Gogh voor de de moderne
kunst, over verwante stromingen
in de letterkunde en over de in
vloed van de moderne profane
kunst op de ontwikkeling van
de hedendaagse religieuze kunst.
De hefschroefvliegtiiigen hebben hun arbeid nagenoeg
voltooid. In de dagen van de afgelopen ramptveek heb
ben zij een grote bijdrage geleverd aan de reddingswerk
zaamheden van die duizenden ge'isoleerden op de enkele
plukjes dijk en terp in de Zeeuwse binnenzee. Dinsdag
pikten zij in twee uur tijds 125 evacué's op, Donderdag
brachten zij tussen negen uur 's morgens en half vijf in
de middag 450 personen in veiligheid. In totaal hadden
de zeven Amerikaanse machines, die tot gisteren aan
het werk zijn geweest 625 mensen gered. Alle Ameri
kaanse helicopters zijn op het vliegveld Woensdrecht
gestationneerd.
Majoor Jack W. Ruby, een 34-
jarige heliocopter-piloot van de
37ste 'Engineer Combat Group'
in West-Duitsland, gaf ons via
de telefoon een levendig verslag
van het evacuatiewerk. De he
licopters hadden moeten optor
nen tegen een storm, die nu en
dan een snelheid van bijna 70
km per uur bereikte, maar wis
ten desondanks in de loop van
Donderdagmiddag 450 mannen,
vrouwen en kinderen uit het
vrijwel geheel overstroomde
Nieuwe Tonge op Overflakkee
naar Middelharnis over te bren
gen. Hoewel ze op niet meer
dan drie personen berekend zijn,
vervoerden zij dikwijls vijf of
meer mensen tegelijk. Een „vlie
gende windmolen" met Luit. Er-
hardt aan de stuurknuppel had
ueht zelfs acht kin-
op een vlucht
deren aan boord. Het kwam
meermalen voor dat er op elk
van de aan weerszijden van het
toestel bevestigde draagbaren
twee kinderen werden vastge
bonden zodat er voor hun ouders
ruimte bleef in de cockpit.
Een vrouw van 92.
De eerste honderd evacué's
waren voor 't merendeel oudere
mensen er was zelfs een
vrouw van 92 bij die er zo
slecht aan toe waren dat zij
wel op de draagbaren vervoerd
moesten worden, aldus Majoor
Ruby. De meeste mensen kon 't
niet schelen hoe ze geëvacu
eerd werden, maar sommige
kinderen werden bang en be
gonnen te huilen ,toen wij ze
op de draagbaren vastsjorden.
Ik geef grif toe dat ikzelf ook
doodsbenauwd zou zijn als ik op
zo'n manier moest vliegen.
Op 'n gegeven ogenblik kreeg
ik met benzinegebrek te kam
pen en was genoodzaakt de kist
op een droge plek aan de grond
te zetten, maar gelukkig kon
ik contact krijgen met Luit.
Erhardt, die voldoende benzine
bij zich had om mij in staat te
stellen mijn vlucht te vervolgen.
Een andere piloot, Luit. Vass
van de Eerste Infanteriedivisie,
moest door motorstoring 'n nood
landing maken, maar ook hij
slaagde er in het zaakje te kla
ren en de kist weer in de
lucht te krijgen.
Dit is de afschuwelijkste
ramp, die je je kunt voorstel
len, ging Ruby verder. Hier en
daar zagen wij lijken drijven
en het aamtal kadavers van
koeien, varkens, schapen en
paarden was bijna niet te tellen.
Alleen de dorpsstraat in Nieuwe
Tonge steekt nog ongeveer der
tig centimeter boven het water
uit. De huizen in de .onmiddel
lijke omgeving hebben tot nu
toe nog maar weinig water
schade opgelopen. Verderop-staat,'
echter alles blank. Het erj»ife'
van alles is nog de vloed, waar
door twee maal per dag het
kolkende water door de honder
den gaten in de dijk naar bin
nenstroomt. De arme drommels,
die nog niet geëvacueerd waren,
maakten een ontzettende tijd
door. Ze hadden zich net zo goed
midden op de Oceaan kunnen
bevinden. Het enige wat wij kon
den doen was zo snel mógelijk
ingrijpen.
Ruby vertelde dat de helicop-
ter-piloten bijna twee en een
half uur hadden verdaan met
het zoeken naar een schip dat
blijkens opgevangen S.O.S.-sig
nalen met 500 mensen aan boord
in zinkende toestand verkeer
de. Wie dit valse bericht de
wereld in heeft gestuurd, is nog
niet bekend.
Dé Amerikaanse vliegers wor
den bijgestaan door drie Ne
derlandse officieren van de lucht
macht, die als tolk fungeren
en hen behulpzaam zijn bij het
„inladen" van evacué's. In Me
lissant is 'n benzinedepot geves
tigd, dat door lichte Nederlandse
vliegtuigen bevoorraad wordt.
Advertentie)
Vraag dan zo spoedig mogelijk een
prospectus aan bij
Sinds meer dan 10 jaar heeft onze „Schriftelijke "Kweek
school ongeëvenaarde successen, leder jaar slagen tientallen cursisten voor het
Staatsexamen voor Onderwijzer.
Zeer goede opleidingen zijn ook: H.B.S., Staatsexamen Gymnasium en Mulo.
FEUILLETON:
EEN ZONDAGSKIND
91. Naargelang de
exprestrein noordwaarts donder
de, voelde Theodoor zich sterker.
's Avonds arriveerden zij in
Breda.
„Op naar de Laurierdreef", zei
Theodoor, „ik wil de zaak zo
spoedig mogelijk in orde hebben".
,Och nee, Theo, laten we naar
je broer George gaan en daar
overnachten. Ik ben zo moe".
„Arm kind", zei Theodoor, „ik
ben helemaal niet moe. En mor
gen zou ik misschien wèl moe
kunnen zijn".
Hij ontbood onvervaard een
taxi en gelastte met veerkrach
tige stem: Laurierdreef 7. Zij be
reikten het bekende huis.
„Eindelijk", zei Theodoor, „het
is een lange, merkwaardige om
weg geweest om hier samen te
Door Toon Kort ooms
kunnen arriveren. De laatste
étappe begint, we nemen de bin-
nenbocht".
Hij trok het sidderende meisje
mee en klopte aan. Rustig kwa
men de voetstappen van Joseph
door de gang. Voor het eerst in
zijn droog, gelijkmatig leven
kwam deze houten dienaar uit de
plooi. Hij uitte een kreet en riep:
„Goddank!"
Na 'n korte begroeting zei Theo
door:
„Laat Clarence bij haar groot
moeder binnen en breng mij on
middellijk bij jonkheer Menda
van Daal".
.Mijnheer is helaas niet thuis".
„Goddank!" zei Clarence.
En mevrouw Legrande?" vroeg
Theodoor.
Joseph wilde antwoorden, maar
dit was overbodig. Ergens diep
weg in het huis klonk een ver
trouwd geluid: stap.. - stap.,
knots!., stap., stap., knots!
„Goddank!" zei Theodoor.
Toen hadden ze alle drie dank
gebracht aan de Hemel.
Zij verscheen plotseling in de
omlijsting van de deur achter in
de gang. Het zachte licht van de
hall-lamp scheen op haar ver
heerlijkt gelaat.
„Kinderen!" riep zij uit. „God
zij dank dat jullie er zijn".
Clarence wierp zioh snikkend in
de armen van de oude dame. Me
vrouw Legrande boog zioh naar
haar toe. De triomfantelijke vreug
de verdween niet uit haar trekken
ofschoon ook zij nu weende.
Theodoor keek eerbiedig toe.
Het speet hem, dat de heer des
huizes afwezig was. Hier had men
hèt moment om hem voor de voe
ten te slingeren: „Ziehier wat je
je enigst kind hebt aangedaan!"
Theodoor zag het voor zijn ogen
gebeuren en verlustigde zich in
het dramatisch tafereel. Maar niet
lang. Mevrouw Legrande had hem
ook omhelsd. Zij had mannen
kracht in haar armqn! Theodoor
meende te stikken. Nu wordt ik
vlak voor mijn verloving nog
gauw doodgeknepen, dacht hij.
Doch toen hij zich als een riet
stengel na de windvlaag weer had
opgericht, hoorde hij mevrouw
Legrande schreeuwen:
„Joseph, de beste champagne,
die je vinden kunt!"
In de salon vierden zij de te
rugkeer. De Barsoi lag met zijn
lang, spits gezicht van de een
naar de ander te kijken. Mevrouw
Legrande rookte een Braziliaanse
sigaar en riep harder dan ooit
tevoren:
„Dit kinderen, is de dag waar
ik door al die eenzame dagen
heen naar verlangd heb!"
Theodoor en Clarence moesten
alles uitvoerig verhalen. En zij
knikte maar.
„Het is een wonderlijke geschie
denis" zei Theodoor tenslotte".
„Welnee jongeman", riep me
vrouw Legrande, „alles is verlo
pen zoals ik het mij voorgesteld
had".
„Dan bent een wonder", zei
Theodoor.
„Niet in het minst, jongeman.
Mijn hart, mijn liefde voor jullie,
heeft alles geleid".
„Mevrouw", zei Theodoor ont
roerd. „ik moet u ook namens
André en het orkest nog eens
hartelijk danken. Volgens mij
heeft u beslist een soort menselijk
wonder gedaan".
Zij wuifde met haar Braziliaan
se sigaar en riep:
„Doodeenvoudig! 'Een kind be
grijpt het. Ik ken Johan. Het zou
toch te dwaas zijn, dat hij Cla
rence zomaar aan een wildvreem
de Fransman zou laten. Bij ma
dame Perné informeerde ik naar
die Pierre Delcroix Jr. Zij kent
heel Parijs. „Delcroix Jr. bestaat
niet', zeide zij. „Er bestaat wèl
een Delcroix, directeur van het
Grand Théatre National, maar die
man is vijf en zestig jaar oud".
Wij waren het er spoedig over
eens, dat Johan loog. Vervolgens
informeerde ik bij de^ vreemde
lingendienst te Parijs naar de
verblijfplaats van Clarence Le
grande. Drie dagen later wist ik,
dat Clarence in de Rue Marti
nique woonde, bij Guilaume Mal-
lot. Ik schreef hem, herinnerde
hem aan de belofte eertijds, dat
hij aan onze zijde zou staan en
verzooht hem mij omgaande te
laten weten met wie Clarence
verloofd was. Hij schreef prompt
terug, dat Clarence met niemand
verloofd was. Zij leed echter veel
door de ontrouw van Theodoor,
die zich met een meisje van de
Franse ambassade in Den Haag
afgaf. Ik wéér naar Madame Per
né. Toen had ik de zaak rond.
Johan speelde jullie tegen elkaar
uit. Ik had hem dat rechtuit kun
nen zeggen, maar dat léék mij
niet, Jullie moesten elkaar op
een natuurlijke wijze ontmoeten.
Een min of meer langdurige schei
ding loutert de gelieven. Het heeft
mij wel wat correspondentie ge
kost."
Mevrouw Legrande leunde ach
terover en keek tevreden naar
haar kleinkinderen.
„Wel toevallig, dat wij elkaar
in de schouwburg van Delcroix
terugvonden", zei Theodoor.
(Wordt vervolgd.)
